Sta op voor een eerlijk minimumloon. Samen voor een uurloon van 14 euro

Stakingen in de Jeugdzorg op komst op 2 september

FNV Zorg en Welzijn heeft stakingen in de jeugdzorg aangekondigd. Op Facebook hebben zij de volgende tekst verspreid: werk jij in de Jeugdzorg? Staak dan mee op 2 september want genoeg = genoeg! Wij willen minder werkdruk, meer vertrouwen en meer mogelijkheden. Wij willen een gezonde Jeugdzorg met KwaliTIJD voor het Kind. Meld je nu aan en neem zoveel mogelijk collega’s mee! Hier kun je je opgeven voor de staking.

FNV Zorg en Welzijn geeft al jaren aan dat de marktwerking in de sector Zorg en Welzijn te ver gaat. Het veroorzaakt voor de werknemers een race-naar-beneden, geeft hogere werkdruk en onzekerheid. Op 2 september is er in Den Haag een manifestatie. Lees meer hierover op de FNV website.

Bijeenkomst FNV over de Participatiewet voor Amsterdammers op 28 augustus

Amsterdam, 16 augustus 2019 UITNODIGING 28 AUGUSTUS 2019 HOE GAAT HET NOU MET JOU? AMSTERDAMMERS IN DE BIJSTAND/PARTICIPATIEWET Beste vakbondsleden, Hierbij nodigen we je uit voor een achterbanraadpleging door en voor Amsterdammers in de bijstand/participatiewet. Kom en praat mee over de inzet vanuit de FNV.

Er is nog lang geen akkoord met het sociaal akkoord.

Het ledenparlement van de FNV heeft gisteren ingestemd met het sociaal akkoord. In een eerder artikel heb ik geschreven, dat dit akkoord bijzonder vaag is over wat er moet gebeuren met de Participatiewet. Het ziet ernaar uit, dat na het sociaal akkoord deze wet die al in kannen en kruiken was, toch weer in de ijskast wordt gezet, waarbij men met frisse moed alle onderhandelingen opnieuw begint. In de Participatiewet werden bijstand, Wajong en WSW samengevoegd. Dit betekende, dat voor iedereen die als werkzoekende of arbeidsongeschikte een beroep moest doen op deze wet een middelentoets werd ingevoerd. Er zijn nu nog 350.000 mensen in de bijstand, maar met de nieuwe Participatiewet zouden op den duur nog vele honderdduizenden meer onder dezelfde voorwaarden moeten leven. Vermogenstoets, partnertoets, toets op extra inkomen en dus strenge mensonterende controles middels huisbezoeken en maatregelen als het leveren van een tegenprestatie voor je uitkering (dwangarbeid). WSW-ers hebben nu nog een cao loon, en Wajongers hebben een geïndividualiseerde uitkering zonder partner en vermogenstoets. Bij invoering van de nieuwe Participatiewet zoals die er nu ligt zou voor nieuwe groepen van vele honderdduizenden dus een middelentoets wordt ingevoerd, en de nieuwe Participatiewet wilde mensen aan het werk zetten ook in het reguliere bedrijfsleven, onder het minimumloon of zelfs geheel gratis (werken met behoud van uitkering). Het betekende dat op den duur vele honderdduizenden meer zouden moeten leven onder een onleefbaar bijstandsachtig regime, ook al hebben ze geen kansen op de arbeidsmarkt, waarbij de invoering van d e Participatiewet in feite een creatie en legalisering was van een tamelijk rechteloze onderklasse zonder perspectieven. De vraag doet zich voor, of de vakbonden bij de onderhandelingen die nu weer opnieuw beginnen medeverantwoordelijk worden hiervoor en meer nog – of ze medeverantwoordelijk worden voor het nu al bestaande repressieve systeem van de uitvoeringsorganisaties om die onderklasse er ook inderdaad onder te houden.

Plan van het sociaal akkoord

Het sociaal akkoord is bijzonder vaag over wat er moet gebeuren, en je moet echt tussen de regels doorlezen om uit te vinden wat ze nu eigenlijk willen in dit compromis, maar volgens mij staat de sociale partners het volgende plan voor ogen. De bijstand, de WSW en de Wajong blijven naast elkaar bestaan. Maar daar zijn ze vaag over. Nu nog is het UWV verantwoordelijk voor de uitvoering van de Wajong. Dit moet veranderen. De gemeenten moeten ook verantwoordelijk worden voor de uitvoering van de Wajong, zoals ze nu al verantwoordelijk zijn voor de uitvoering van de WSW en de bijstand. De gemeenten krijgen dan 1 ongedeeld budget voor de uitvoering van die 3 regelingen. Daarmee wordt bijvoorbeeld voorkomen, dat verschillende instanties met verschillende financieringsstromen de verantwoordelijkheden afschuiven naar een ander. (Van de Wajong bij het UWV naar de bijstand bij de gemeenten en omgekeerd). Op verschillende plaatsen wordt in het sociaal akkoord genoemd dat dit een groot nadeel is van de huidige situatie. En-belangrijk voor de vakbonden- de mogelijkheid blijft bestaan, dat een deel van de arbeidsongeschikten die niet verzekerd waren voor de werknemersverzekeringen toch in een regeling terecht kunnen komen die geïndividualiseerd is en waar geen middelentoets bestaat. Maar zo duidelijk staat het niet in het sociaal akkoord. Laten we er dus maar eens de kabinetsbrief bijhalen, die de regering naar de Tweede Kamer heeft gestuurd. Daarin wordt in ieder geval duidelijk, dat de Participatiewet in zijn huidige vorm er niet komt en dat de invoering inderdaad opschuift naar 2015 en niet op 1 januari 2014 wordt ingevoerd. Hierover had ik nog twijfels bij alleen lezing van het sociaal akkoord. De regering gebruikt hetzelfde argument als de sociale partners dat er wat moet veranderen: nu schuiven teveel instanties die over verschillende financieringsstromen gaan verantwoordelijkheden op elkaar af. Maar het kabinet geeft daarbij uitdrukkelijk aan, dat de huidige regelingen vergaand zullen moeten worden ‘gestroomlijnd”. Dus dat de huidige regelingen WSW, Wajong en bijstand moeten worden gewijzigd. Hoe of wat wordt weer niets over gezegd. Het is duidelijk dat tussen de sociale partners onderling en met de regering hierover nog lang geen overeenstemming bestaat. Ook over andere belangrijke punten bestaat geen overeenstemming.

Het voorstel van de sociale partners is, dat het UWV in zijn huidige vorm wordt opgeheven en opgaat in een Rijksinstituut, waarin ook het CIZ opgaat, dat alle keuringen van mensen organiseert en uitvoert voor een veelheid van wetten en regelingen. (bijstand, Wajong, AWBZ, WMO, etc.) Daardoor hebben de mensen nog maar met 1 keuringsinstantie en 1 eenduidige keuring te maken. Daarmee wordt voorkomen dat er een wildgroei op lokaal niveau ontstaat van een veelheid van strenge en minder strenge keuringscriteria en bijvoorbeeld de belachelijke situatie waarin iemand zich kan bevinden die bij de ene instantie arbeidsongeschikt wordt verklaar den bij de andere niet. Hierover bestaat ook geen akkoord. Het kabinet zegt zuinigjes dit voorstel te zullen ‘onderzoeken’.

Maar nu komt het. In het plan van de sociale partners dat ik hierboven heb beschreven maar dat dus niet zo duidelijk in het sociaal akkoord staat, worden de gemeenten wel volledig financieel verantwoordelijk voor de uitvoering van die 3 regelingen maar ze verliezen een deel van de zeggenschap over de centen. Sociale partners willen, dat zij bij de besteding ervan ook een flinke vinger in de pap krijgen, vooral over de besteding van de reintegratie gelden, die nu nog aan ieder van de 3 regelingen verbonden zijn. Deze reintegratiegelden moeten worden ingebracht in op te richten 35 regionale Werkpleinen en 35 op te richten Werkbedrijven, waar- daarover is het sociaal akkoord tegenstrijdig- in ieder geval de werkgevers en de wethouders uit de regio samenwerken en overleggen over de doelstellingen van het re-integratiebeleid, de voorwaarden waaronder mensen in trajecten worden geplaatst en de controle daarop. En wellicht worden ook de vakbonden hierbij betrokken. De invloed van de sociale partners zal in deze structuur niet gering zijn. Zij gaan op sectoraal niveau afspraken maken over re-integratie en arbeidsmarktbeleid en het begeleiden van mensen van werk naar werk. Het regionaal beleid- uitgevoerd in de 35 regionale Werkpleinen waar ook de gezamenlijke regionale gemeenten iets te zeggen hebben) moet afgestemd worden op dit sectorale beleid.

Gaat dit gebeuren?

Als inzet hebben de werkgevers, dat ook zij bereid zullen moeten zijn afspraken te maken met gemeenten over de inzet van financiële middelen voor de Werkpleinen. Maar zeker de grote gemeenten, die nu nog alleen de zeggenschap hebben over de WSW en de bijstand, zowel het inkomensdeel als het werkdeel, en die bij een effectief uitstroombeleid de revenuen in eigen zak steken zullen niet gauw bereid zijn hun positie op te geven. In de Stichting van de Arbeid is de ‘Werkkamer’ opgericht, waarin werkgevers en werknemers met de VNG tot een akkoord hopen te komen. Op korte termijn wil men dat zelfs al, binnen een paar maanden. Als inzet hebben de sociale partners ook, dat ze hebben afgesproken met het kabinet dat er strengere keuringen komen voor Wajongers, waarbij ook het zittende bestand zal worden herkeurd, terwijl nota bene op basis van de Participatiewet door de regering was besloten, dat het zittende bestand nu volledig arbeidsongeschikt verklaarde Wajongers niet zou worden herkeurd en dat zij hun Wajong zouden behouden. Op deze wijze hopen de sociale partners wellicht tegemoet te komen aan de eis van de regering, dat bij de reorganisatie van de regelingen een fors bedrag aan bezuinigingen wordt gerealiseerd.  

De soap wordt voortgezet

Vooruitlopend of eigenlijk in plaats van een fundamentele reorganisatie van een regeling voor mensen met een minimuminkomen is vanaf 2008 in de bestaande wetgeving een reeks van wijzigingen en bezuinigingen doorgevoerd. Het is al begonnen in 2008 met de voorstellen van de zogenaamde commissie De Vries over de WSW. Daarna kwamen de voorstellen van de VVD over wat zij ook de Participatiewet noemden en in het najaar van 2010 werd een ‘programmateam’ geïnstalleerd bij het ministerie van Sociale Zaken die wat toen de Wet Werken naar Vermogen heette moest voorbereiden. Moeizame onderhandelingen met de gemeenten hebben toen in feite niet geleid tot een akkoord. Het nieuwe kabinet heeft de contouren van de WWNV overgenomen en daar een quoteringsregeling voor werkgevers aan toegevoegd, die hen zou verplichten een bepaald percentage arbeidsgehandicapten in dienst te nemen. Dat en in feite de gehele Participatiewet is inmiddels weer van tafel. Nieuwe wetgeving komt er in ieder geval niet voor 1 januari 2015. En dan is het weer tijd voor nieuwe verkiezingen zullen we maar zeggen.

Piet van der Lende

Wat zegt het sociaal akkoord over de nieuwe Participatiewet? Komt die er nu wel of niet?

In het sociaal akkoord trekken de samenstellers een grote broek aan. Ze vinden het een historisch akkoord, al wordt dat niet zo gezegd. Impliciet verwijst men in de inleiding naar het historische akkoord van Wassenaar uit 1982. ‘’We kunnen ons in termen van welvaart, inkomen en productiviteit meten met de best presterende landen ter wereld. Dit is mede te danken aan structurele hervormingen in de afgelopen decennia op de markten van goederen, diensten  en arbeid. Hervormingen waarvoor de basis is gelegd in de overlegeconomie”.

Lezing van het sociaal akkoord levert op, dat de lezer met veel nieuwe maar soms vage plannen wordt geconfronteerd, met name op het gebied van het arbeidsmarktbeleid en de opzet van instituties die het arbeidsmarktgebeuren moeten structureren, op het gebied van de flexibilisering van de arbeidsrelaties en de ontslagbescherming en de opzet van de Wet Werkloosheid (WW). Ondanks de uitgebreide behandeling van deze onderwerpen blijft het vaag wat de gevolgen van het sociaal akkoord zullen zijn voor mensen in de Wajong, de WSW en de bijstand. De regering heeft de nieuwe Participatiewet in voorbereiding, maar dit woord komt in de tekst van het sociaal akkoord niet voor. Tussen de regels door kun je het een en ander opmaken over hoe de sociale partners daarover denken. De participatiewet heeft de bedoeling, bijstand, Wajong en WSW samen te voegen in een wet en door middel van werken met behoud van uitkering (dwangarbeid) , loondispensatie, subsidiering van werkgevers en andere arbeidsmarktinstrumenten te pogen werkzoekenden met of zonder handicap aan het werk te krijgen. Daarbij worden de gemeenten verantwoordelijk voor uitvoering van de wet. Van dit laatste neemt het sociaal akkoord duidelijk afstand. Wat betreft het arbeidsmarktinstrumentarium (nu het werkdeel van de WWB dat door gemeenten wordt uitgevoerd) moeten er op regionaal niveau publiek-private samenwerkingsvormen komen en wel landelijk gezien 35 Werkpleinen en 35 Werkbedrijven. Op de Werkpleinen moeten de werkzoekenden worden begeleid die geen handicap hebben en een WWB of WW uitkering hebben. In de werkbedrijven worden Wajongers en WSW-ers tewerk gesteld. Op de Werkpleinen werken regionale werkgevers, vakbondsbestuurders en wethouders van gemeenten in de regio samen om een regionaal arbeidsmarktbeleid tot stand te brengen en een verknoping te bewerkstelligen tussen sectorafspraken van werkgevers en werknemers (in de bouw, de metaal, de schoonmaak, etc., vroeger bedrijfstakken genoemd) en het regionaal arbeidsmarktbeleid van de Werkpleinen. Dit laatste is een antwoord op de veelgehoorde klacht, dat sectorale afspraken op dit moment totaal niet aansluiten op een arbeidsmarktbeleid of arbeidsbemiddelingsbeleid dat door de gemeenten wordt ontwikkeld. De gelden die nu het werkdeel van de WWB zijn zullen voor de Werkpleinen moeten worden ingezet. De gemeenten blijven dus niet meer alleen verantwoordelijk voor de inzet van die gelden. De werkgevers en de vakbonden krijgen een flinke vinger in de pap. Dat is ook het geval bij de Werkbedrijven, die dezelfde samenwerkingsstructuur krijgen als de Werkpleinen, terwijl nu de gemeenten verantwoordelijk zijn voor de uitvoering van de WSW.

Tussen de regels

Uit het bovenstaande blijkt al, dat de samenstellers van de tekst van het sociaal akkoord er tussen de regels door van uitgaan, dat WSW, Wajong en WWB naast elkaar blijven bestaan. In de inleiding wordt er nadrukkelijk op gewezen, dat wij in Nederland oorspronkelijk een onderscheid kenden tussen volksverzekeringen, werknemersverzekeringen (waarvoor vakbonden en werkgevers qua uitvoering verantwoordelijk waren) en sociale voorzieningen. De werknemersverzekeringen werden gefinancierd door premies van werkenden, de sociale voorzieningen uit de belastingen. In de loop van de tijd zijn deze onderscheidingen vager geworden, oa door fiscalisering van de WW en veranderingen in de ziektewet. Het sociaal akkoord wil terug naar bovengenoemd helder onderscheid. “ Nodig is een consistente ordening van de verantwoordelijkheden voor de sociale zekerheid, met een helder afgebakend onderscheid tussen volksverzekeringen, werknemersverzekeringen en sociale voorzieningen (met middelengetoetste uitkeringen). Daarbij fungeren werknemersverzekeringen als risicoverzekeringen. Zij zijn in eerste instantie gericht op de compensatie van schade als gevolg van het intreden en voortbestaan van sociale risico’s zoals werkloosheid en arbeidsongeschiktheid”. In het sociaal akkoord heeft dat meteen al gevolgen voor de financiering van de WW: dat moet weer meer een risicoverzekering worden gefinancierd uit oa premies van de werknemers. Maar ik lees er ook in- ik kan me vergissen- dat daarom samenvoeging van Wajong, WSW en bijstand niet wordt goedgekeurd. De Wajong is een volskverzekeringsachtige regeling, zonder middelentoets, de bijstand is een sociale voorziening met middelentoets. In het sociaal akkoord staat: “In de praktijk stellen sociale partners, vast dat er steeds meer sprake is van vervaging tussen werknemersverzekeringen, volksverzekeringen en voorzieningen. Daardoor is sprake van een diffuse verdeling van verantwoordelijkheden en worden verantwoordelijkheden niet (volledig) gedragen of mogelijk afgewenteld. Het blijkt echter ook, dat men er wat de participatiewet nog niet uit is, al wordt dat niet expliciet zo gezegd. “gelet op de complexiteit van dit vraagstuk en de nauwe samenhang met de overheidsfinancien zullen sociale partners naar aanleiding van een gerichte adviesaanvraag van het kabinet meewerken aan een voor 1 mei 2014 uit te brengen advies over een consistente ordening van de verantwoordelijkheden van de sociale zekerheid”.

Wordt de Wajong nu wel of niet afgeschaft?

Maar dan stuiten we op bladzijde 13. En dan weet ik het niet meer. Ik heb de bladzijde vier keer gelezen en ik kan niet concluderen of de Wajong nu wel of niet moet worden afgeschaft en of de WSW, de Wajong en de Bijstand nu wel of niet moeten worden samengevoegd. Het staat er niet in. Eerst wordt geconstateerd dat bij “ongewijzigd beleid” het aantal Wajongers zal toenemen van ruim 200.000 in 2013 tot ruim 400.000 in 2040. Men zegt dat deze groei moet worden omgebogen. Hoe? “er kan niet meer worden volstaan met het verstrekken van een vaak levenslange minimumuitkering (welke?) aan werknemers met een beperking. Men wil de mensen met een functiebeperking aan het werk hebben en zo de groei van het aantal Wajongers tegengaan. In de tweede alinea wordt het helemaal vaag. “per 1 januari 2015 komt er nieuwe wetgeving gericht op werken met een functiebeperking”. Ik snap het niet. De nieuwe participatiewet zou toch 1 januari 2014 ingaan, waarin dit geregeld is?. Of wordt gedoeld op andere wetgeving? Of vindt men dat de nieuwe regelingen een jaar moeten worden uitgesteld? Dan: “De verantwoordelijkheid voor het aan het werk helpen en houden van Wajongers en SW-ers is voortaan voor rekening van 35 regionale Werkbedrijven. Wethouders en regionale werkgevers worden hiervoor bestuurlijk verantwoordelijk.”. De vakbonden zijn hier plotseling wat dit betreft uit beeld verdwenen. En dan: “Gemeenten ontvangen van de rijksoverheid een totaalbudget voor de uitvoering van de WWB, SW en Wajong. Daaruit bekostigen zij hun aandeel van de activiteiten van het regionale Werkbedrijf”. Zorgvuldig wordt de term “participatiewet” vermeden en gesproken over drie afzonderlijke regelingen. Conclusie: ik kan er wat betreft bijstandsgerechtigden, Wajongers en WSW-ers geen spek van brouwen.

Ook over de loondispensatie en het werken met behoud van uitkering wordt helemaal niets gezegd. Wel komen op bladzijde 36 projecten aan de orde waar gewerkt gaat worden met “mentorbanen, stage banen, snuffelbanen in een andere sector en dergelijke”. Het schijnt dat de stichting van de Arbeid mbt dit soort banen een uitwerking heeft opgesteld. Het sociaal akkoord is in veel opzichten een vage tekst, waar je alle kanten mee uit kunt. Een historisch akkoord op basis van een springlevend poldermodel, waarin  de sociale vrede hoog in het vaandel staat?. Slechts een tussenfase in een zich chronisch voortslepende en verlammende machtsstrijd aan de onderhandelingstafel en in wandelgangen, van een reeks belangenorganisaties, instituties, werkgevers en verschillende bestuurslagen bij de overheid over hoe verarming moet worden bestreden en de maatregelen die mbt de mensen op een minimaal inkomen (werkenden en uitkeringsgerechtigden) moeten worden genomen en wie daarbij de macht krijgt over de uitvoering en vooral: het geld.  Deze machtsstrijd- waar bestuurders van verschillende politieke kleur in verschillende functies jarenlang een rol spelen,  zoals Marco Florijn, eerst onderhandelaar namens de Vereniging van Nederlandse Gemeenten VNG en nu wethouder in Rotterdam, duurt nu al minstens twee jaar. Het is begonnen toen voor het eerst de reorganisatie van regelingen voor de minima onder het vorige kabinet op de politieke agenda kwam. Daarbij hebben de rechtse krachten door het in de publiciteit brengen van schandalige aantijgingen in de richting van de verarmden en een voortdurende stroom van incidentele maatregelen in het verengde daarvan zoals de invoering van de huisbezoeken en de invoering van een generieke tegenprestatie voor je bijstandsuitkering, politiek de overhand. Deze situatie kan zonder protest van de mensen die getroffen worden nog jaren voortduren. Werkgevers en werknemers denken zoals we zagen in de zomer van 2014 een advies uit te brengen over verdeling van verantwoordelijkheden……… De instituties en verschillend lagen bij de overheid strijden om de macht en het geld ter wille van hun eigen voortbestaan, de mensen die in armoede leven hebben het nakijken.

Piet van der Lende

Oproep voor ondersteuning van actievoerende zorgwerkers bij zorginstelling Amsta in Amsterdam

Zoals u wellicht weet zijn zorgwerkers bij de zorginstelling Amsta acties aan het voeren voor een kwalitatief goede zorg. Onlangs nog bezetten zij het Sarphatiehuis. Zij willen net als bij zorginstelling Osira, waar de acties al wel gelukt zijn vorig jaar, meer handen aan het bed. De werkdruk is hoog en daardoor kunnen zorgwerkers niet de zorg verlenen die ze willen verlenen. Vanaf 2012 heeft de regering 3,5 miljoen euro op jaarbasis ter beschikking gesteld voor Amsta om meer personeel in te kunnen zetten. Hiervan hebben de zorgwerkers echter nog niets gezien. Wel weten ze dat het geld ondermeer besteed is aan managementcursussen.

De zorgwerkers hebben met de bezetting afgedwongen dat de voorzitter van de raad van bestuur met hen hierover in gesprek ging. Dit heeft echter nog niet tot het gewenste resultaat geleid. Daarom gaan de acties door.

http://www.abvakabofnv.nl/nieuws/nieuws/zorgmedewerkers-amsta-opnieuw-in-actie 

Het is belangrijk dat zorgwerkers de komende dagen steunverklaringen ontvangen.

De voorzitter van de Raad van Bestuur Ben de Valk laat zich laatdunkend en intimiderend uit over zijn personeel in de media: door de lange reeks van werkonderbrekingen en de daarop volgende negatieve publiciteit heeft het verpleeghuis nu te maken met leegstand en loopt Amsta inkomsten mis, stelt de Valk in De Telegraaf. Ook de AbvaKabo FNV die de acties leidt ligt onder vuur.

Daarnaast worden talloze bezuinigingsvoorstellen gedaan door de huidige regering waardoor de druk op de directies van verzorgingshuizen wordt vergroot, waar nu al het personeel de dupe van wordt.

Bovendien kijkt de voorzitter van de werkgevers de heer Wientjes over de schouder van Ben de Valk mee dat onder druk van acties niet wordt toegegeven. Een overwinning van het personeel van Amsta ervaart Wientjes als een nederlaag. Dat kan hij niet gebruiker, want er staat heel wat op het spel de komende maanden in Den Haag.

Wij stellen daarom:

Hun strijd is onze strijd en als ze winnen is dat een overwinning van ons allemaal en wel om de volgende redenen:

1.    Goede zorg hebben we op lange of korte termijn allemaal nodig.

2. Er gaan miljarden worden bezuinigd op de zorg onder andere in de thuiszorg wat 100.000 thuiszorgwerkers hun baan gaat kosten. Wij betalen straks meer geld aan eigen risico voor veel minder zorg.

3.    Amsta houdt nu al rekening met wetgeving rond de afschaffing van de thuiszorg waarover nog niet is beslist. Dat kost mensen nu al hun baan.
De directie van Amsta zou zich hard moeten maken voor behoud van de thuiszorg. De AbvaKabo FNV heeft een landelijke actiebijeenkomst op 6 april georganiseerd om de bezuinigingen op de thuiszorg van tafel te krijgen.

4.    Het geld binnen Amsta is steeds meer gaan zitten bij de top en de bureaucratie. Zorgwerkers weten heel goed hoe ze cliënten moeten verzorgen. Het is het personeel een doorn in het oog dat het top management meer verdient dan een minister. Als zorgwerkers bij Amsta winnen laat dat zien dat deze trend gestopt kan worden.

5.    De AbvaKabo FNV is zwaar onder vuur komen te liggen met name doordat ze consequent voor de belangen opkomt van haar leden en ook naar haar leden luistert zoals een democratische vakbond behoort te doen. Dat is voor werkgevers echter een brug te ver. De aanval vanuit werkgeverskringen en de media van de laatste weken heeft alles te maken met hun drang om de acties van de zorgwerkers in diskrediet te brengen.
En de vakbeweging als geheel medeverantwoordelijk te maken voor sociale afbraak rond de duur van de WW, het ontslagrecht, de nullijn voor ambtenaren en de diverse bezuinigingen van het kabinet.

Daarom bij deze de oproep om de komende dagen steunverklaringen op te sturen namens de OR, de organisatie waar je lid van bent, namens familieleden of gewoon namens jezelf. Bespreek deze mail met je collega’s of je vakbondsgroep of OR en stuur de steunverklaring naar Martin Wijnen zie email onder.

"Beste zorgwerkers,

Bij deze laat ik jullie (namens...naam organisatie/OR bedrijfsnaam) weten dat ik jullie strijd bij Amsta voor meer handen aan het bed steun! Ga vooral door met de acties. Goede zorg is in het belang van ons allemaal."

Bovenstaande verklaring kan gemaild worden naar vertegenwoordiger Amsta personeel:

msa.wijnen@zonnet.nl

En een kopie naar:

Vakbond2020@gmail.com

Dit is het email adres van het vakbondscafé Amsterdam

Met vriendelijke groet,

Rob Marijnissen

Namens de zorgwerkers en de programmaraad Vakbondscafé Amsterdam

Actie woensdag 17 oktober tegen uitverkoop van werknemers.

 online versie.

FNV Bondgenoten 12-10-2012     OPROEP ACTIE WOENSDAG 17 OKTOBER A.S. AMSTERDAMSE WERKNEMERS IN DE UITVERKOOP   De gemeente Amsterdam is trots op haar inspanningen om werkzoekenden weer aan werk te helpen. Het werkt en is goedkoop volgens de gemeente. FNV Bondgenoten maakt zich met andere organisaties die opkomen voor (uitkeringsgerechtigde) werknemers grote zorgen. Want Amsterdam doet werknemers in de uitverkoop. Zij worden nu al gratis aangeboden aan werkgevers zonder dat hier gewoon loon en garantie op een betaalde baan tegenover staat. Het minimumloon wordt ontdoken, lonen en reguliere banen staan onder druk. Nu stelt wethouder Andre van Es in de Amsterdamse gemeenteraad ook nog eens voor dat werkgevers die onzeker werk bieden nog meer kunnen profiteren van werknemers zonder baan. Zij kunnen als het aan de Amsterdamse wethouder ligt, straks de helft van het loon in eigen zak steken door subsidies die de gemeente ter beschikking wil stellen. Extra wrang is dat het geld hiervoor afkomstig is van het ontslaan van werknemers uit gesubsidieerde banen waarvoor eerder geen geld meer zou zijn. Na ontslag bleek dat geld er wel te zijn. Nu gaat dat niet naar werknemers zonder baan, maar wordt dit in de kassen van werkgevers gestort ook als het om aanbieders van tijdelijk en onzeker werk gaat. WAT? ACTIE: GEEN WERKNEMERS IN DE UITVERKOOP WOENSDAG 17 OKTOBER 2012 OM 11.00 UUR We gaan ons protest laten horen en leveren met zoveel mogelijk mensen een werkzoekende in cadeaudoos af bij uitzendbureau Randstad (Muntplein 2) WAAR? We verzamelen bij de Munttoren, Muntplein (kruispunt Kalverstraat en Singel) Amsterdam om 10.30 uur.   DOE MEE! En laat dit per e-mail weten aan q.devogel@bg.fnv.nl   Met vriendelijke groet, Maaike Zorgman bestuurder uitkeringsgerechtigden & ouderen FNV Bondgenoten T: 020 5856174 E: m.zorgman@bg.fnv.nl

 

Deze mail is een uitgave van FNV Bondgenoten.

Doorsturen | Afmelden

 

FONT-SIZE: 12pt

Oproep FNV mee te doen met onderzoek naar werken met behoud van uitkering

Beste mensen,

Het is ons een doorn in het oog dat steeds meer mensen met behoud van uitkering te werk worden gesteld.

De FNV komt hiertegen in actie.

De FNV ziet steeds vaker dat uitkeringsgerechtigden met behoud van uitkering moeten werken en/of  minder dan het wettelijk minimumloon verdienen. Dit ook zonder uitzicht op regulier werk. Of met vage beloften over een regulier baan na een proefperiode die soms meerdere jaren kan duren. De Bijstandsbond en de FNV  vinden dit niet kunnen. Wij willen meer weten over de de aard en omvang van dit probleem.

Om te beginnen willen wij middels een meldpunt ervaringen van werkzoekenden verzamelen die geen volwaardig loon ontvangen voor hun werk. Met de resultaten van dit meldpunt willen wij druk zetten op de politiek om hier op een fatsoenlijke manier mee om te gaan.

Ervaart u zelf dit probleem? Doe dan mee met de enquête: https://nl.surveymonkey.com/s/werkenmetuitkering

Hier leest u meer over de achtergrond van deze enquête: http://www.fnvbondgenoten.nl/werk_en_leven/arbeidsgehandicapt/504325-werken_met_behoud_van_uitkering/

De enquête is speciaal voor uitkeringsgerechtigden.

Hebt u op een andere manier te ervaringen heeft met gemeentes die uitkeringsgerechtigden laten werken onder het minimum loon of met behoud van utkering dan zijn wij natuurlijk ook geïnteresseerd in uw verhaal. Bijvoorbeeld als u sociaal raadsman, maatschappelijk werker, werkcoach of lid van een cliëntenraad bent. Mail dan uw ervaringen of verhalen naar Paul van den Boom van FNV Bondgenoten: p.vandenboom@bg.fnv.nl

Mail ons uw verhaal!

Bij voorbaat dank!

Met vriendelijke groet,

Piet van der Lende

Manifestatie over de thuiszorg in Amsterdam op 4 juni

Thuiszorg in Amsterdam in de knel.

 

Het gemeentebestuur van Amsterdam heeft besloten dat de huishoudelijke hulp als thuiszorg in uren wordt ingekort. En dat mensen hiervoor meer gaan betalen in de vorm van een eigen bijdrage. Het is geen regeringsmaatregel maar een idee van de verantwoordelijke wethouder, de heer Van der Burg (VVD).

 

Ouderen èn personeel zijn de dupe.

De gemeente speelt ook de thuiszorg instanties tegen elkaar uit: die met de laagste prijs wint het contract. Personeel en de ouderen en mensen met een beperking zijn de verliezers.

Het huidige personeel kan daarbij werkloos worden. Het vertrouwde gezicht voor de oudere kan dus zomaar verdwijnen. In de plaats komt vaak nieuw ongekwalificeerd personeel met een veel lager salaris. Enig toezicht en aandacht door een praatje is er dan niet meer bij.

 

Wethouder neemt democratie niet serieus.

Wethouder Van der Burg heeft tegen het besluit van de gemeenteraad in dit harde beleid doorgezet.

De gemeenteraad had van hem geeist dat op basis van kwaliteit zou worden gehandeld, niet op basis van prijs. De contracten zijn tijdens het zomerreces getekend. De wethouder mag van de gemeenteraad echter op het pluche blijven zitten.

Kwaliteit en zorgvuldigheid verliezen het van het grote geld.

Dat betekent dat naast de eerder genoemde korting op uren en de eigen bijdragen:

-       Er slechts telefonisch een indicatie vastgesteld wordt en niet met een bezoek.

-       Dat hierdoor het gevaar groot is dat de indicatie onvolledig is.

-       En de kwaliteit van de hulp onvoldoende kan zijn en de hulpvrager bijvoorbeeld afhaakt.

 

Tijd voor protest

De gezamenlijke FNV bonden en ouderenorganisaties in Amsterdam stellen vast dat dit alles ten koste gaat van de kwaliteit van de zorg. Met grote gevolgen voor ouderen, mensen met een beperking en het personeel. Vaak worden er slechts contracten gegund van maximaal twee jaar. Dit stimuleert werkgevers niet om te investeren in (scholing van) personeel. Contracten met een grote rol voor behoud van kwaliteit is daarom gewenst.

 

Kom naar de Boekmanzaal,

maandag 4 juni 13.30 -16.00 uur

Stopera, Amstel 1

Daar gaat het ook over het dreigend koopkrachtverlies van ouderen met een

laag inkomen.

 

Meer informatie:

Lees meer op de site van Wij Zijn de Thuiszorg: http://www.wijzijndethuiszorg.nl/pages/sub/67792/WzdT_Amsterdam.html

 

Meldpunt WMO:

Voor problemen en klachten over huishoudelijke hulp en andere WMO zaken kunt u terecht bij http://amsterdam.sp.nl/meldpunt-wmo/

 

Dit is een uitgave van de Amsterdamse organisaties van:  

FNV Bondgenoten, AbvaKabo FNV en ANBO.

Van de ouderenorganisaties: Ouderen Adviesraad Oost, Commissie koopkracht van OOA.

De Bijstandsbond, Gehandicaptenorganisatie “Onbeperkt Oost”.

Bijstandsbond roept op voor demonstratie van 22 maart

Weg met deze rechtse regering die ons stigmatiseert.

Op donderdag 22 maart organiseren de vakbonden verenigd in de Federatie Nederlandse Vakbeweging (FNV) vanaf 12.00 uur een grote demonstratie in Den Haag op het Malieveld tegen het beleid van de regering Rutte om het werk, de uitkering of andere rechten van duizenden af te schaffen.
We moeten in deze barre tijden zoveel mogelijk contact met elkaar zoeken en wegen vinden om elkaar te ondersteunen en om ons te verdedigen tegen de aanvallen van Rutte c.s.  waarbij duizenden worden veroordeeld tot de bedelstaf.

Per 1 juli zullen alleen al in Amsterdam 6000 bijstandsgerechtigden hun uitkering verliezen als gevolg van de invoering van de toets op het huishoudinkomen. WSW-ers gaan hun baan verliezen door grote kortingen op het budget dat daar voor is. Per 1 januari is het principe van dwangarbeid voor bijstandsgerechtigden ingevoerd: iedereen kan verplicht worden in ruil voor de uitkering vrijwilligerswerk te doen, ook al levert dit geen perspectief op voor een reguliere baan. Per 1 januari 2013 zal de nieuwe wet Werken naar Vermogen worden ingevoerd waarbij duizenden Wajongers ook hun uitkering verliezen en aangewezen zijn op de bijstand. Werklozen moeten gaan werken beneden het minimumloon in pulparbeid. De Bijstandsbond gaat op donderdag 22 maart om 11 uur met de trein vanaf het Centraal Station in Amsterdam naar het Malieveld in Den Haag, dat vlak bij het station ligt. Over vergoeding van de treinreis valt te praten. Het is van het grootste belang dat de demonstratie van 22 maart een succes wordt. Komt allen!

020-6898806/ info@bijstandsbond.org
Spreekuur dinsdag en donderdag van 11.00 uur tot 16.00 uur.
Da Costakade 162. 1053 XD Amsterdam
Zie ook  http://www.eenhardgelag.nl of http://laatzenietvallen.nl of www.armoedewerktniet.nl

Klacht ingediend bij Reclame Code Commissie tegen FNV filmpje

Er schijnt vandaag een klacht ingediend te zijn bij de Reclame Code Commissie tegen onderstaand filmpje. Dus overal plaatsen graag.

 

 

Amsterdamse zorgmedewerkers slaan tenten op voor verpleeghuis

Steun de actie van de zorgmedewerkers

Naast verpleeghuis Sint Jacob van Osira hebben medewerkers van Osira samen met collega’s van Amsta en Cordaan, georganiseerd in Abvakabo FNV, een tentenkamp opgeslagen om te laten zien wat voor absurde flexibiliteit de werkgevers van hun vragen. Ze hebben een tentenkamp opgericht omdat ze 24 uur per dag, 7 dagen in de week paraat moeten staan voor hun werkgevers. “Onze diensten worden ingekort en we moeten meer dagen in de week werken. We hebben haast geen privéleven meer, dus kunnen we net zo goed onze slaapzak voor ons werk uitrollen.”, vertelt één van de medewerkers van Osira. Niet alleen bij Osira is dit het geval, ook bij Amsta, Cordaan en bij vele andere verpleeg- en verzorgingshuizen in Nederland wordt er steeds meer van het personeel gevraagd. Abvakabo FNV wil in de nieuwe cao voor de verpleeg-, verzorgingshuizen en thuiszorg (VVT) afspraken maken over meer collega’s, terugdringing van de absurde flexibiliteit en meer waardering. De cao-onderhandelingen starten op 21 maart.

Lees het hele bericht op de site van de Abvakabo: http://www.fnvvoorzorg.nl/nieuws/2012/03/13/amsterdamse-zorgmedewerkers-slaan-tenten-op-voor-v/

Wethouder Florijn van Sociale Zaken van de gemeente Rotterdam wil duizenden werknemers in de bijstand tewerkstellen in de kassen van het Westland zonder perspectief op een normale baan volgens cao-loon. De wensen van de werkgevers staan daarbij voorop. Het plan draagt bij aan verdringing van ‘normale’ banen en diegene die weigert verliest zijn uitkering.

 Werknemers in de bijstand willen echte reguliere banen
 FNV bondgenoten en werknemers in de bijstand voeren daarom maandagochtend 5 maart actie voor het Rotterdamse stadhuis en overhandigen de wethouder een petitie. Zij willen dat dit onlogische plan van tafel gaat en dat de gemeente werkgevers stimuleert om werknemers in de bijstand aan echte reguliere banen te helpen met perspectief. Op 5 maart praten de wethouders van de gemeenten Westland en Rotterdam over de haalbaarheid van het kassenplan.

 "Wethouder Florijn laat uw sociale kant zien"
 Stanley Bergwerf Bok, bestuurder FNV Bondgenoten: “Wij vragen Florijn om zich van zijn sociale kant te laten zien en dit onlogische plan van tafel te halen. De ferme politieke taal zorgt alleen voor een stigmatiserend beeld van werknemers in de bijstand en maskeert het werkelijke probleem, namelijk kille asociale bezuinigen op de zekerheid, waardoor inwoners van Rotterdam in armoede belanden.”

 Plan moet om diverse redenen van tafel
 FNV Bondgenoten eist dat de gemeente Rotterdam stopt met dit onlogische en asociale plan, omdat:
de landbouw volgens de werkgelegenheidsmonitor van de gemeente een krimpsector is;
de werkgelegenheid in de Rotterdamse regio het komende jaar zal afnemen;
er geen werkgevers voor dit project zijn die gewone arbeidscontracten aanbieden;
dit plan zorgt voor nog meer verdringing van reguliere arbeid;
er een onterecht beeld ontstaat van werknemers in de bijstand;
deze Rotterdamse bezuiniging voornamelijk de zwakste inwoners treft.

 Gemeente moet zich voor een sociaal beleid inzetten
 FNV Bondgenoten wil dat de gemeente zich inzet voor een sociaal beleid dat mensen aan de onderkant van de samenleving niet in armoede laat belanden. Bergwerf Bok: “Rotterdam is een sociale stad en moet dat blijven.”

8 juni aanstaande: grootse actie tegen het bestuursakkoord bij het VNG-congres Er gaat minstens 1 bus uit Amsterdam bij voldoende deelname. Meegaan met de bus is gratis.

Update. De gratis bus van FNV Bondgenoten gaat niet. Mensen rijden gedeeltelijk met eigen vervoer. 11 mensen kunnen met de bussen van de ABVA/Kabo mee.

01-06-2011
Volgende week vindt in Ulft het VNG-congres plaats. Tijdens het congres zal ook gestemd worden over het bestuursakkoord. Dit bestuursakkoord is een overeenkomst tussen de regering en de gemeenten waarbij de gemeenten beloven dat ze de bezuinigingen van de regering op de bijstand, de WSW en de Wajong loyaal zullen uitvoeren en dat ze ook andere bezuinigingen zullen accepteren, oa in ruil voor meer decentrale bevoegdheden. Veel gemeenteraden hebben al in meerderheid besloten dat hun gemeente op het congres van de VNG tegen dit akkoord moet stemmen.
In de tweede plaats zijn de onderhandelingen over de nieuwe CAO voor de WSW vastgelopen. De vakbonden gaan op deze dag actie voeren om hun eisen voor de nieuwe CAO kracht bij te zetten. Er zullen stakingen in de WSW zijn en sommige WSW bedrijven geven de werknemers een vrije dag om naar Ulft te gaan.
Vanuit Amsterdam rijdt er minstens een bus bij voldoende deelname. Leden en sympathisanten van de Bijstandsbond kunnen met deze bus mee. In de bus kunnen ongeveer 30 personen. Vertrektijd en opstapplaats worden nog bekend gemaakt. Mensen kunnen zich bij ondergetekende opgeven. Meereizen is gratis.
De FNV roept de gemeenten op om tegen dit omstreden bestuursakkoord te stemmen, omdat de maatregelen vergaande gevolgen zullen hebben voor grote groepen burgers aan de onderkant van de arbeidsmarkt, zoals Wajongers, WSW’ers en bijstandsgerechtigden. In dit kader zijn grootschalige acties gepland op woensdag 8 juni, de dag waarop gestemd zal gaan worden. In de ochtend zal er een eerste snelle actie plaatsvinden tussen 09:00 uur en 10:00 uur. Daarna zal vanaf 12:00 uur in groter verband actie worden gevoerd om tegen het bestuursakkoord te stemmen. Daarbij worden duizenden actievoerders verwacht.
FNV heeft moeite met het bestuursakkoord, onder meer omdat het onderdeel over de sociale werkvoorzieningen in het akkoord verre van sociaal is. FNV federatiebestuurder Leo Hartveld stelt: “Het rijk stoot taken af naar de gemeenten. Die moeten een groot aantal taken gaan uitvoeren zonder dat de rijksoverheid de portemonnee trekt. Daardoor komen veel mensen die moeite hebben om aan de slag te komen, achter de geraniums terecht.” Kom daarom ook op 8 juni in actie voor de SW!

Heb je vragen over de actie op 8 juni in Ulft? - bel de actielijn van de ABVA/KABO: 079 –353 61 40 - mail naar:wsw@abvakabo.nl - kijk op www.abvakabofnv.nl/actiesw

FNV Lokaal Den Haag: “Vrijwilligerswerk met sanctie afdwingen, is dwangarbeid”

02-05-2011

De Haagse wethouder Klein (CDA) wil een strafkorting op de uitkeringen. Wie in de bijstand zit en straks weigert vrijwilligerswerk te doen, wordt als het aan de wethouder ligt flink hard aangepakt. Dit is de persoonlijke mening van de wethouder en hij zal dit verder nog met zijn Haagse collega’s van Burgemeester en Wethouders (B&W) bespreken.

FNV Lokaal Den Haag vindt dat bij elke vorm van productieve arbeid een reguliere arbeidsverhouding hoort met fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden en een degelijke rechtspositie, óók als het deeltijdarbeid betreft.

FNV Lokaal plaatst dan ook grote vraagtekens bij het ‘voor wat, hoort wat’-principe. Ray de Vries van FNV Lokaal Den Haag stelt: “Een dergelijke verplichting tot werken naast je uitkering is asociaal en onbehoorlijk. Vrijwilligerswerk met een sanctie afdwingen, noem ik dwangarbeid.”

Duizenden ontslagen voor ID-ers en de positie van mensen in de bijstand

Het landelijk beeld: duizenden ontslagen dreigen of zijn al gerealiseerd voor mensen met een ID-baan. De positie van bijstandsgerechtigden is wisselgeld in de onderhandelingen over samenvoeging van regelingen.
De gemeenten worden dit jaar drastisch gekort op hun re-integratiebudgetten door het bezuinigingsbeleid van de nieuwe regering. Een reeks van gemeenten heeft daarom besloten het aantal arbeidsplaatsen in de wsw en vooral het aantal mensen met een Instroom-Doorstroom baan drastisch te verminderen. Deze laatste banen zijn ontstaan toen het Rijk alweer een aantal jaren geleden de regeling van de ID-banen- de Melkertbanen afschafte. In veel gemeenten deden deze ID-ers onmisbaar werk, als schoolconciërge, in de wijkopbouw en in vele andere functies. Gemeenten besloten daarom –zij het in beperkte mate- deze ID-banen te blijven financieren uit de re-integratiebudgetten. (Het W-deel van de Wet Werk en Bijstand).

De huidige vermindering van het aantal ID-banen in veel gemeenten en in sommige gemeenten de gehele afschaffing ervan betekenen landelijk gezien opnieuw werkloosheid voor duizenden die tot nu toe zeer nuttig werk deden. Het is een van de eerste vele gevolgen van het afbraakbeleid van deze regering, die zich langzaam maar zeker beginnen af te tekenen. Maar om hoeveel banen het gaat daar heeft landelijk gezien niemand een overzicht van; de gemeenten voeren het beleid uit, en de discussie over de ID-banen en de bezuinigingen op de WSW blijven dan ook meestal op lokaal niveau steken. Een globale inventarisatie die met enig googlen wel te vinden is levert op, dat vanaf oktober vorig jaar tot nu toe actie gevoerd werd in Nijmegen, Groningen, Haarlem, Rotterdam, Leiden, Apeldoorn en verschillende andere gemeenten.

Discussies over de bezuinigingen op ID-ers in gemeenteraden kun je nog veel meer vinden, oa in Tilburg. Als je het aantal banen optelt dat op de tocht komt te staan heb je het over duizenden. Er zijn verschillende demonstraties en stakingen geweest. Wat mij daarbij opvalt is, dat al vanaf oktober vorig jaar overal in den lande actie gevoerd wordt door ID-ers, maar dat van een landelijke coördinatie in het geheel geen sprake is. De duizenden ontslagen in deze groep dringen dan ook nauwelijks door in de landelijke pers en een meer algemene-nationale- discussie over het nut van ID-banen komt niet van de grond. De actievoerders richten zich uitsluitend op het lokale niveau, en proberen door onderhandelingen met de gemeente te redden wat er te redden valt.

Een van de redenen voor het gebrek aan coördinatie van acties op landelijk niveau is het beleid en de positie van grote landelijke organisaties die voor de ID-ers kunnen opkomen, zoals de linkse politieke partijen en de ABVA/KABO. Enerzijds voeren de linkse politieke partijen oppositie tegen de bezuinigingen van het kabinet. Anderzijds zitten zij op lokaal niveau in het bestuur en zijn de plaatselijke partijbestuurders gedwongen de rigoureuze bezuinigingen van het kabinet door te voeren en de definitieve volledige afbouw van de ID-banen te regelen. Wat daarbij ook een rol speelt, is het steekspel dat op dit moment plaatsvindt over de door de regering aangekondigde samenvoeging van de Wet Werk en Bijstand, (WWB) de Wet Sociale Werkvoorziening (WSW) en de Wet Arbeidsongeschiktheid Jong Gehandicapten. (Wajong).

Over deze samenvoeging en de door de regering al in het regeerakkoord aangekondigde maatregelen zijn op allerlei niveaus onderhandelingen gaande. Met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten wordt onderhandeld over een bestuursakkoord en de vakbonden lobbyen in de wandelgangen voor een zo gunstig mogelijke regeling voor de betrokkenen. In deze situatie zoeken de onderhandelaars vanuit het lokale niveau en in het kader van de VNG en in de vakbonden naar posities in de onderhandelingen waarin prioriteiten worden gesteld. Niet alle eisen vanuit het lokale niveau kunnen worden gerealiseerd. Men gaat dus kijken welke insteek men moet laten vallen en voor welke groepen men zich sterk wil inzetten, omdat men inschat dat daarvoor het maatschappelijk draagvlak en de ideologische rechtvaardiging het sterkst is en de organisatiegraad het hoogst is.

In dit kader lijken vooral de bijstandsgerechtigden en de ID-ers het kind van de rekening te worden. De onderhandelaars van de VNG hebben in feite al een bestuursakkoord met de regering alleen de financiering van de WSW en de positie van de WSW-ers is nog een knelpunt. Met andere woorden: men zet zich in dit steekspel op de WSW-ers en ook de Wajongers. De Wajong is in feite een arbeidsongeschiktheidsverzekering en voor de arbeidsongeschiktheidsverzekeringen hebben de vakbonden -met een hoge organisatiegraad van WAO’ers en Wajongers- en de linkse politieke partijen zich altijd ingezet. Mooi bijkomend punt voor de linkse partijen is, dat de Wajong nu niet door de gemeenten wordt uitgevoerd en de lokale bestuurders niet in de knel kunnen komen als er landelijk voor wordt opgekomen.

In Amsterdam hebben de ID-ers ervaringen met de steun van de vakbonden. Enige jaren geleden voerde het college met Groen Links en de Partij van de Arbeid in de gemeente een afbouwregeling voor de ID-ers in. Toen er protesten tegen de afbouw op gang kwamen, haakte de ABVA/Kabo af. De afbouwregeling zou een goede zaak zijn omdat ID-ers tot in lengte van dagen in de ID-regeling zouden blijven hangen, en het is een onvolwaardige gesubsidieerde baan en de mensen moeten doorstromen naar een echte baan, dus moest worden ingezet op het regulier in dienst nemen van de ID-ers door de werkgevers waar zij werkten. Daarbij moest de afbouwregeling van de gemeente worden aanvaard. Bijkomend argument van de ABVA was, dat de banen op een oneigenlijke manier werden gefinancierd: uit de re-integratiebudgetten en niet uit de reguliere begroting. Dat daarbij ook weer een grote groep op straat kwam te staan omdat de werkgevers (veelal eveneens door de gemeente gesubsidieerde welzijnsinstellingen) geen geld hadden om de mensen in dienst te nemen nam de vakbond op de koop toe. De ID-ers die indertijd in deze strategie van de ABVA/Kabo meegingen komen nu van een koude kermis thuis: de banen van veel voormalige ID-ers komen in het kader van de nieuwe bezuinigingsrondes op het welzijnswerk weer op de tocht te staan. En trouwens niet alleen de banen van de ID-ers. Veel ID-ers zijn indertijd in de strategie van de ABVA/Kabo meegegaan om hun eigen individuele hachje te redden.

Het lijkt erop dat in de huidige situatie de onderhandelaars van verschillende huize die met de regering onderhandelen over toekomstige regelingen vooral inzetten op de Wajong en de WSW; daarbij worden de bijstandsgerechtigden en de langdurig werklozen die doorgestroomd zijn naar een ID-baan als wisselgeld gebruikt. De minister van Sociale Zaken De Krom heeft de politieke situatie scherp aangevoeld door nu al-vooruitlopend op de uitkomst van de vele onderhandelingen met maatschappelijke organisaties een reeks van scherpe bezuinigingen aan te kondigen op de bijstand, waarbij een deel van de maatregelen niets met bezuinigen te maken hebben maar kunnen worden gekwalificeerd als zinloze pesterijen. (Het beperken van de mogelijkheid met vakantie te gaan voor AOW’ers met een aanvullende bijstandsuitkering tot 4 weken ipv 13 weken). Zie hier voor een overzicht van de aangekondigde maatregelen in de bijstand. De SP wil in de Tweede Kamer een debat over de ontslagen van Roteb werknemers in Rotterdam. Waarom alleen de situatie in Rotterdam?.

Al met al kan de conclusie worden getrokken, dat de onderhandelingsstrategieën van de vakbonden en de linkse politieke partijen in het politieke steekspel over de bezuinigingen, de discussie over wie wat moet uitvoeren en de verschillende posities van (lokale) bestuurders belemmerend werken waar het gaat om het opzetten van massale oppositie tegen de bezuinigingen en de verdeel en heers politiek van de regering op basis van lokaal georganiseerde initiatieven die aansluiten bij de directe belangen van de mensen.
Piet van der Lende

Acties van ambtenaren in Amsterdam

Het college van B&W van Amsterdam kondigt in haar begroting voor de komende jaren forse bezuinigingen aan. Abvakabo FNV vreest voor de kwaliteit van het werk, met alle negatieve gevolgen voor de bewoners en ambtenaren van gemeente Amsterdam. Maak jij je ook zorgen? Kom naar de manifestatie op 15 december om 12.00 uur bij de Stopera, bij de start van de begrotingsbehandeling in de gemeenteraad.

Samen sterk

Tijdens de manifestatie maken we duidelijk dat er niet ondoordacht gesneden moet worden in takenpakketten en het aantal ambtenaren. De Amsterdamse ambtenaar is onmisbaar. Abvakabo FNV en ambtenaren hebben genoeg ideeën hoe er constructief bezuinigd kan worden, mét behoud van zoveel mogelijk kwaliteit. Het is daarom belangrijk dat veel ambtenaren aanwezig zijn bij de manifestatie. Samen sterk voor het publieke werk!

Kom naar de manifestatie en neem collega’s mee. Ambtenaren van de gemeente Amsterdam zijn de hoofdrolspelers. Het gaat tenslotte over jullie baan en jullie arbeidsvoorwaarden. Als je daar zelf niets aan wil doen, wie doet het dan wel? Nu is de gelegenheid om je te organiseren, Abvakabo FNV organiseert en ondersteunt deze actie. Je werk is het waard!

Vele handen…

Kun je helpen om de manifestatiedatum bekend te maken onder collega’s? Jazeker! Meld het gewoon tijdens je werkoverleg en tijdens de lunchpauze. Of help flyers uitdelen bij kantoren van gemeentediensten of stadsdelen. Op 8 en 9 december gaan we flyeren. Meedoen? Meld je dan aan via Noord-West@abvakabo.nl.

Voor de invulling van de manifestatie kunnen we ideeën gebruiken. Op welke manier kunnen we het grote nut van Amsterdamse ambtenaren duidelijk maken? Hoe dragen ambtenaren bij aan een veiliger en mooier Amsterdam? Hoe zou Amsterdam eruit zien als ambtenaren er niet meer zijn? Alles kan, denk bijvoorbeeld aan: muziek, cabaret, een quiz, een inspirerende spreker. Ideeën voor het programma zijn welkom op Noord-West@abvakabo.nl

t behoud van zoveel mogelijk kwaliteit. Het is daarom belangrijk dat veel ambtenaren aanwezig zijn bij de manifestatie. Samen sterk voor het publieke werk!

De FNV wil dat het kabinet zich sterk maakt voor het behoud van de nationale autonomie op sociaal terrein.

De FNV is ook al bezig met een achterhoedegevecht. Steeds meer dingen worden op Europees niveau bepaald. Hoewel de berichtgeving over de euro en de landen met schulden en hoe daarmee om te gaan aaangeeft, dat de EU allesbehalve een stabiele ontwikkeling kent. moet toch worden gesteld dat de verdere samenwerking op Europees niveau een onomkeerbaar proces is.

Het is dus een illusie dat wij als Nederland als een soort eilandje alleen ons sociaal beleid kunnen blijven bepalen. De FNV kan zich er beter voor inzetten dat de samenwerking in het Europees Verbond van Vakverenigingen (EVV) verbetert en dat een daadwerkelijke linkse oppositie op Europees niveau ontstaat, samen met sociale bwegingen die zich ook op Europees niveau organiseren, om te voorkomen dat de strategie van Lissabon met haar flexibilisering van de arbeidsmarkten leidt tot een grote bestaansonzekerheid voor vele miljoenen Europeanen. De FNV doet in de brief het omgekeerde.

Met haar pleidooi voor handhaving van het stabiliteits en groei pact (en dus miljarden bezuinigingen in alle landen waardoor de zwaksten worden getroffen) valt ze haar collega-organisaties in Zuid-Europa af, die in een heel andere positie zitten en die de sociale rechten van de arbeiders en gepensioneerden verdedigen.

De FNV kan zich er, nogmaals, beter voor inzetten dat de verdeeldheid in het EVV minder wordt. Daarbij kunnen op Europees niveau eisen worden gesteld bijvoorbeeld op het gebied van normen voor het sociale minimum in ieder land. Zoiets kan alleen nog op Europees niveau worden geregeld. Dat we dat allemaal in ons kleine landje zelf kunnen blijven regelen is een illussie.

PvdL

Economic Governance

De FNV wil dat het kabinet zich sterk maakt voor het behoud van de nationale autonomie op sociaal terrein. Dat schrijft FNV-voorzitter Agens Jongerius in een brandbrief aan de Tweede Kamer, minister Jan Kees de Jager (Financiën, CDA) en staatssecretaris Ben Knapen (Buitenlandse Zaken, CDA).

Als de strengere regels voor de euro worden aanvaard, kan dit directe gevolgen hebben voor de onderhandelingsvrijheid van sociale partners, de vaststelling van lonen, ontslagbescherming en hervormingen van de arbeidsmarkt. "Brussel is bezig een flink stuk van het tafelkleed naar zich toe te trekken op terreinen waarover het niets te zeggen heeft", stelt Jongerius in de brief.

De FNV is voorstander van een betere naleving van het Stabiliteits- en Groeipact voor de euro, maar de voorstellen van de Europese Commissie, het dagelijks bestuur van de Europese Unie, om ook invloed te krijgen op het macro-economische beleid gaan de vakcentrale te ver. Zo wil de Commissie de eurolanden voortaan niet alleen kunnen toetsen op de hoogte van het overheidstekort, de schuld en de inflatie. Ook moeten "knelpunten" die de economische groei van een land beïnvloeden, tot aanbevelingen van de Commissie kunnen leiden. Hierbij worden onder andere hervormingen genoemd op het gebied van pensioenen, loononderhandelingen om de concurrentiepositie te versterken, de ontslagbescherming en de flexibiliteit van de arbeidsmarkt. Als de aanbevelingen niet worden opgevolgd, volgen er forse financiële sancties.

"Zonder maatschappelijk debat lijkt de Commissie hiermee sluipenderwijs een stok in handen te krijgen, waarmee zij lidstaten om de oren kan slaan op beleidsterreinen waar zij nadrukkelijk geen competentie heeft", schrijft Jongerius in de brief aan de Kamer. Ze roept Kamerleden op aan de rem te trekken bij de minister. De FNV-voorzitter wil voorkomen dat de voorstellen op de bijeenkomst van Europese regeringsleiders op 16 december "worden afgetikt en Nederland verregaande bevoegdheden op sociaal terrein heeft afgestaan zonder dat hierover een breed maatschappelijk debat is gevoerd".

Steun de postbodes en de postbezorgers. Teken de petitie

De postbode van vroeger trekt veel bekijks in een historische optocht

Postbodes bij TNT voeren op dit moment actie. Bij TNT dreigen duizenden gedwongen ontslagen te vallen. Tienduizenden postbezorgers bij Sandd, SelektMail en Netwerk VSP verdienen minder dan het minimumloon en ontberen elke rechtsbescherming. Inmiddels is er een prijzenoorlog op de postmarkt uitgebroken die zijn weerga niet kent. Daarvoor betalen de werknemers op de postmarkt de prijs.

Steun de postbezorgers.

De bonden AbvaKabo FNV, CNV Vakmensen, BVVP en FNV Bondgenoten roepen jou op de postbodes en postbezorgers in Nederland te steunen in hun eisen aan de politiek, om de positie van de werknemers bij álle postbedrijven te verbeteren.

Je kunt dat doen door de petitie te ondertekenen. Aanstaande donderdag worden de handtekeningen aangeboden aan minister Kamp en staatssecretaris Bleker. Dat moeten er zoveel mogelijk zijn, want het komt er nu op aan.

Het invullen is geen moeite: het kost je slechts één minuut.

Teken de petitie

Bedankt!.

Henk van der Kolk Voorzitter FNV Bondgenoten

Vakbondscafé Amsterdam vrijdagavond 26 november 2010

Wat heeft het gemeentebestuur voor uitkeringsgerechtigden in petto en wat vinden uitkeringsgerechtigden en haar organisaties ervan? Het vakbondscafé op vrijdag 26 november staat in het teken van het versterken van de belangenbehartiging van uitkeringsgerechtigden. Wij willen de vertegenwoordigingen in cliëntenraden en de bestaande organisaties van uitkeringsgerechtigden versterken.

Graag nodigen wij mensen uit deze organen en organisaties uit om actief mee te doen aan de discussie. De bestaande Alliantie voor een rechtvaardig Amsterdam zou nieuw leven ingeblazen kunnen worden en uitgebreid met nieuwe organisaties zoals de Vakbond voor Daklozen.

Op poilitiek vlak is de benodigde beroering ontstaan over de andere koers die de gemeente Amsterdam wil gaan varen. Het roer in Amsterdam gaat volgens wethouder van Es in haar nieuwe nota radicaal om. Uitkeringsgerechtigden moeten in haar ogen hun best doen om werk te krijgen, op straffe van het korten en zelfs het verlies van hun uitkering. Voor ons reden om gemeenteraadsleden te vragen hun reactie hierop te geven en antwoord te geven op de vraag wat dit voor uitkeringsgerechtigden gaat betekenen en wat we gezamenlijk tegen verslechteringen uit Den Haag kunnen doen.

Ook zullen zaken aan de orde zijn die we de vorige vakbondscafé’s hebben besproken zoals de acties tegen het verlagen van het minimuloon voor nieuwe werkenden vanuit een uitkeringssituatie. Vanuit het Steuncomité Sociale Strijd zal hier aandacht voor gevraagd worden.

Over deze zaken willen we met u van gedachten wisselen samen met een aantal inleiders:

Femke Roosma, duo-raadslid gemeente Amsterdam voor Groen Links

Maureen van der Pligt, gemeenteraadslid Amsterdam voor SP

Maaike Zorgman, FNV Bondgenoten regiobestuurder voor uitkeringsgerechtigden

Vrijdagavond 26 november, 20.00 tot 22.00, bij HTIB, 1e Weteringplantsoen 2c, 1017 SJ te Amsterdam; 20.00 tot 22.00 uur, inloop vanaf 19.30 uur.

Contactpersonen voor deze avond : Rob Marijnissen (rbmarijnissen at gmail.com) en Jan Bakker (jaba at janbakkerlanguages.nl)