Update. Onderstaand stukje is op 17-10 's avonds geschreven.
Via via kregen wij een reactie door van Daniël Peters,
fractievoorzitter van de SP in Amsterdam op het bericht dat de SP
werklozen zonnepanelen wil laten aanleggen op daken. We opperen in
het stukje de veronderstelling, dat misschien werklozen dit moeten
gaan doen zonder er loon voor te krijgen. Maar, zegt Peters, dat
staat nergens en is ook niet waar. Wij willen mensen in de stad
altijd fatsoenlijk loon bieden en dus voor salaris laten werken,
bijvoorbeeld door zonnepanelen aan te leggen. Uiteraard gaat het
daarbij om mensen die daartoe in staat zijn. Het is een duurzaam
plan dat bovendien werklozen aan werk kan helpen. Best een mooi
plan, al zeg ik het zelf. Aldus Daniël Peters.
Twee dagen geleden verscheen een opmerkelijk bericht in de
Telegraaf, dat gretig door andere media werd overgenomen. Maar nog
niet erg veel reacties heeft opgeroepen. Morgen wordt het
verkiezingsprogramma van de SP Amsterdam gepresenteerd, en
lijsttrekker Laurens Ivens vertelde er alvast wat over. Hij wil
huiseigenaren verplichten zonnepanelen op hun dak aan te leggen. Wie
niet meewerkt, krijgt een boete. Zo wil hij rigoreus een
energietransitie bewerkstelligen. Een mooi voorstel, waar natuurlijk
niets van terecht komt. Bezit is heilig in het kapitalisme, zeker
met deze nieuwe regering en zoiets kun je niet gemeentelijk regelen.
Maar ja, het zijn verkiezingen he. Nu wil Ivens die panelen door
werklozen laten aanleggen. Het wordt uit de berichtgeving niet
duidelijk, of ze dat met behoud van uitkering moeten doen, dus als
dwangarbeider zeg maar, of dat ze ervoor betaald worden. En zo ja,
hoeveel. Minimumloon buiten de CAO misschien? Het is even afwachten
wat erover in het verkiezingsprogramma staat. De investeringen
moeten ook weer niet teveel kosten, want de regeling is, dat de
gemeente eerst de winst van de panelen opstrijkt om de investeringen
terug te verdienen, en dan na 10 jaar of zo wordt de huiseigenaar
eigenaar van de panelen. Dus dan heb je goedkope arbeidskrachten
nodig.
Nu lopen er onder de werklozen heel wat deskundigen op allerlei
gebieden rond, maar zonnepanelen met alle electra en dingen eromheen
aanleggen op daken dat lijkt me toch een VAK. Werklozen die van niks
weten omdat ze andere kennis en vaardigheden hebben kun je niet
inzetten, dus dat wordt niks.
Het verhaal met de demagogische uitspraak 'laat de werklozen het
maar doen' doet een beetje denken aan projecten in een wat verder
verleden. In de tijd dat de gemeente nog in zee ging met
particuliere reïntegratie bedrijven hadden ze een contract met het
bedrijf Fourstar/Workstar van Bob Bergkamp. Bob streefde ook naar
zulke 'win-win' situaties. Hij kocht een totaal gestripte lege loods
in het Westelijk havengebied, om deze loods vervolgens door
werklozen geheel te laten verbouwen tot onderwijsinstelling voor de
omscholing van werklozen. De verbouwing moest als het ware het
eerste 'traject' zijn voor de werklozen, die zo hun eigen faciliteit
bouwden waarna ze konden worden omgeschoold. Dat was althans de
bedoeling. Geheel onervaren werklozen, die nooit in de bouw hadden
gewerkt werden de hal ingestuurd om die te gaan verbouwen. Met alle
ongelukken van dien. Een werkloze zaagde zijn duim af met een
zaagmachine en er gingen meer dingen mis. O.a. door persberichten
van de Bijstandsbond kwam er een inval van de gemeentelijke bouw en
woning toezicht, die ter plaatse werklozen aantroffen die net bezig
waren een zeer belangrijke draagmuur in de hal af te breken. Bouw en
woningtoezicht sloot daarop de hal en het project. Ze schijnen later
nog wel kort open te zijn gegaan, maar van het project met win -win
werd na enige tijd niets meer gehoord.
Piet van der Lende
http://www.at5.nl/artikelen/174559/sp-zonnepanelen-verplicht-op-daken-werklozen-gaan-ze-neerleggen
Nieuws, commentaren en aankondigingen van de Bijstandsbond. Op deze blog vindt u alle informatie over de Bijstandsbond. Telefoon: 020-6898806. Whatt's App, Telegram en Signal 06-20367458. Algemeen spreekuur di en do van 11.00 uur tot 16.00 uur. Advocaat Mark van Hoof aanwezig di en do van 13.00 uur tot 14.00 uur. 06-47816228. info@bijstandsbond.org.
vrijdag 27 oktober 2017
donderdag 26 oktober 2017
Regeerakkoord? Ik geloof er geen barst van
Uit de reguliere media kon je in eerste instantie geen
beoordeling destilleren van wat het regeerakkoord nou eigenlijk is. Er
lekte voor publicatie van het akkoord van alles uit, maar een duidelijk
beeld was er niet. Een soort geruis via de televisie en in de kranten,
waarbij enkele puntjes er tamelijk willekeurig uitgepikt werden. Veel
dingen eromheen werden verteld die niet belangrijk zijn. En er kwam geen
echte mening naar voren over de achterliggende filosofie van het
kabinet.
Of je nu de Volkskrant las of Dominique van der Heiden hoorde leuteren op de televisie, je wist nog steeds niks. En vooral rechtse politici en andere neoliberalenkwamen aan het woord, zoals in De Wereld Draait Door.de vreselijke Barbara Baarsma, die nog meer richting het ongebreidelde kapitalisme wil. Het standpunt van de FNV - een scherpe veroordeling van het akkoord - moest ik vernemen via een email van de FNV zelf.
Frits Wester kwam in een avondvullend programma op RTL4 niet verder dan: 'de mensen hebben iets van: eerst zien dan geloven, ze weten het niet'. Hij zegt verpleegkundigen, politieagenten en zo te hebben gesproken en ook hun organisaties (?). 'Ach ja', zegt hij, 'er zijn altijd mensen die het niet genoeg vinden, de een zegt dit en de ander dat'.
Pas enige dagen na publicatie van het akkoord werd duidelijk, dat het een akkoord is dat desastreuze gevolgen zal hebben voor veel mensen in hun dagelijks leven. Geschrokken reacties van de FNV en van linkse politieke partijen maar ook van vele uitvoerende instanties en het maatschappelijk middenveld, in de gezondheidszorg, op het gebied van milieu en organisaties die opkomen voor politieke vluchtelingen of de belangen behartigen van huurders.
Gebrek aan visie op de problemen in de samenleving
In de inleiding van het akkoord geen woord over de sociale problemen die in de samenleving bestaan, zoals de bij de autonome ontwikkeling van het kapitalisme groeiende kloof tussen zeer rijk en zeer arm die moet worden tegengegaan. En de grote armoede van de daklozen, flexibele arbeidskrachten, een-ouder gezinnen, migranten, etc. Geen enkel besef spreekt uit de inleiding dat het kapitalisme op zijn minst beteugeld moet worden om die sociale problemen te lijf te gaan.
Men heeft een hekel aan tegenstellingen zegt men, we moeten alles samen doen, we moeten streven naar evenwichten, bla bla. Vervolgens worden in het akkoord een reeks van maatregelen opgesomd, waarbij opvalt, dat sommige voorstellen gedetailleerd en erg technisch zijn uitgewerkt, waaruit de grote invloed blijkt van lobbyisten en van de Haagse bureaucratie van vele topambtenaren. Natuurlijk wordt bij de samenstelling van een regeerakkoord altijd advies ingewonnen bij ambtenaren en belangenbehartigers, maar tussen de regels door komt dat in dit regeerakkoord wel heel sterk naar voren in de vele technische uitwerkingen, die de onderhandelaars waarschijnlijk zelf niet zo in hun hoofd hadden zitten.
Maatregelen
Ik ga niet alle maatregelen opsommen, maar noem die in relatie tot de bijstand. Het voornemen wordt geuit dat de gezamenlijke overheden zich de komende jaren zullen blijven inspannen voor de realisatie van de integrale aanpak, ‘dichtbij de burger’ voor mensen die het zonder ondersteuning niet redden. Middels de normeringssystematiek voor het Gemeente- en Provinciefonds komt er meer geld voor gemeenten beschikbaar. Over de inzet van deze middelen in het sociale domein worden programmatische afspraken gemaakt met gemeenten.
In het regeerakkoord wordt beschreven dat een extra inspanning is vereist om mensen in een kwetsbare positie een betere toekomst te geven. Als werken in een reguliere baan niet mogelijk is, moeten gemeenten arrangementen bieden voor beschut werk. Het budget voor activering van en dienstverlening aan mensen in een kwetsbare positie wordt verhoogd, waarmee voor 20.000 extra personen de mogelijkheid voor beschut werk ontstaat.
De extra middelen om de inzet op beschut werk te verstevigen, worden opgebracht door het instrument van loonkostensubsidies in de Participatiewet te vervangen door de mogelijkheid tot loondispensatie. Werkgevers kunnen daarmee onder het wettelijk minimumloon betalen, al naar gelang de verdiencapaciteit van de persoon in kwestie. De gemeente vult afhankelijk van de gemeentelijke inkomensvoorziening waar belanghebbende gebruik van maakt, het inkomen aan met een uitkering.
De extra arbeidsplaatsen voor beschut werk komen dus niet uit de Rijksmiddelen, maar uit de winst die de gemeenten zullen gaan maken op het tewerkstellen van bijstandsgerechtigden, gratis of onder het minimumloon. Uitbreiding van de dwangarbeid dus.
Strenger beleid
Behalve het buitenwerking stellen van de Wet op het Minimumloon voor bepaalde groepen wil de nieuwe regering afspraken over een ‘geïntegreerde aanpak’. Lees: uitvoerende instanties op het gebied van inkomen, gezondheidszorg, belastingen en hulpverleningsorganisaties moeten meer gaan samenwerken om gegevens uit te wisselen en de zaken op een bepaald persoon betrekking hebbende te coördineren, zodat je als het ware van verschillende kanten ‘in de tang’ wordt genomen.
Daarnaast wil de nieuwe regering strenger toezien op de uitvoering van bepalingen in de Participatiewet, die nu nog in veel gemeenten een dode letter zijn, omdat de gemeenten de bepalingen onuitvoerbaar achten of omdat men het er in de gemeente niet mee eens is. Het kabinet is voornemens om in gesprek te gaan met gemeenten over de wijze waarop zij uitvoering geven aan de reeds in de wet opgenomen verplichte tegenprestatie. Het lijkt erop, dat het nieuwe kabinet de gemeenten onder druk wil zetten om deze verplichte tegenprestatie in te voeren als dat nog niet het geval is. Verder wil men niet-vrijblijvende bestuurlijke afspraken maken met gemeenten over het vergroten van de beheersing van de Nederlandse taal van Nederlanders met een migratieachtergrond; anders gezegd: de voorwaarde dat je Nederlands spreekt om op de langere termijn bijstand te krijgen moet strenger worden nageleefd.
Zoals we hierboven zagen, is het wisselgeld van het nieuwe kabinet om de gemeenten tot medewerking te bewegen de inzet van wat extra financiele middelen voor de gemeenten. Nieuwkomers in Nederland krijgen het zwaar. Het kabinet wil:
-integratie met burgerschapswaarden (het zingen van het Wilhelmus en zo), en een verplicht leer- en (vrijwilligers) werktraject. Dus het werken met behoud van uitkering (dwangarbeid) dat ook al voor andere groepen bestaat, gaat in het bijzonder gelden voor nieuwkomers.
-een begeleide toegang tot de verzorgingsstaat: gemeenten innen de zorgtoeslag, huurtoeslag en bijstand gedurende de eerste 2 jaar en de nieuwkomer ontvangt deze voorzieningen en begeleiding in natura met leefgeld. Na een toetsmoment kan een statushouder die zichzelf redt op de arbeidsmarkt, eventueel eerder uitstromen. Dit betekent, dat een statushouder de eerste twee jaar geen recht heeft op gewone bijstand.
Uitholling van rechten
Er wordt nog een reeks van andere maatregelen voorgesteld om de rechten van werkenden en uitkeringsgerechtigden verder uit te hollen. Het ontslagrecht wordt versoepeld, de Wajong gaat naar beneden, de keuringen voor de WIA worden nog strenger, en de koopkracht van vooral mensen met een laag inkomen wordt uitgehold door verhoging van het lage BTW-tarief. Dat wordt zogenaamd gecompenseerd met belastingverlagingen, maar vele minima profiteren hier niet van en AOW-ers bijvoorbeeld betalen geen belasting. Dus die hebben er niks aan.
Tegenover de verdergaande verarming van velen staat de verrijking van een minderheid. Belastingtarieven gaan omlaag en de bedrijven krijgen allerlei douceurtjes, zoals de afschaffing van de dividend-belasting. Gaat hert regeerakkoord worden uitgevoerd?
Gaat het regeerakkoord worden uitgevoerd?
De VVD kon 40 jaar lang bijna onafgebroken in de regering haar neoliberale beleid uitvoeren, ook al waren ze een minderheid, omdat vooral de sociaal-democratie in de vorm van de massaorganisatie bij de vakbonden en de Partij van de Arbeid in ruil voor wat concessies dat beleid als het erop aan kwam legitimeerde. Zij verkochten het beleid aan een morrende achterban middels de sleutelposities die ze in die massa-organisaties en in de lokale bestuursorganen innamen. Op die posten hielden ze al te rigoreuze acties tegen de neoliberale regering waarvoor in de morrende achterban gepleit werd, tegen. Daarbij werden figuren als Dijsselbloem als leiders naar voren geschoven, die ook neoliberaal dachten.
Met de historische nederlaag van de Partij van de Arbeid bij de verkiezingen is deze legitimatiebasis verdwenen. De schrijvers van het regeerakkoord zijn zich er zeer van bewust dat de bereidheid van een meerderheid van de bevolking in het algemeen en van het maatschappelijk middenveld en de lagere bestuursorganen in het bijzonder om de maatregelen uit te voeren, de achilleshiel is van de nieuwe coalitie, die toch al steunt op een zeer krappe meerderheid, hoewel ze waarschijnlijk als het erop aankomt wel steun van de SGP en ander rechtse splinterpartijen zullen krijgen en misschien incidentele steun van de PVV.
Op veel plaatsen in het regeerakkoord wordt gezegd dat in overleg zal worden getreden met instituties in de samenleving. Hiervoor kwam al ter sprake, dat men bestuursakkoorden wil met de gemeenten, verenigd in de VNG. En nieuwe akkoorden met de vakbonden, milieuorganisaties en die in de gezondheidszorg. Maar het scenario dat zich voltrok tijdens het kabinet Rutte I zal in mijn ogen worden herhaald.
Mislukte onderhandelingen tijdens Rutte I
Het kabinet Rutte I was een coalitie van CDA en VVD met gedoogsteun van de PVV, net als het nieuwe kabinet met een krappe meerderheid. Ook toen ontbrak de legitimatiebasis van de sociaal-democratie gedeeltelijk. Het kabinet begon onderhandelingen met lagere bestuursorganen over een bestuursakkoord op verschillende terreinen. Deze onderhandelingen verliepen zeer moeizaam. Vooral de sociaal democraten die in veel gemeenten belangrijke bestuurlijke posities hadden, lagen dwars.
Uiteindelijk ging de VNG akkoord, met uitzondering van de toenmalige nieuwe wet Werken naar Vermogen die moest dienen als vervanging van de Wet Werk en Bijstand. Ook in deze wet werd de zogenaamde loondispensatie voorgesteld, net als de nieuwe regering nu doet, dus werken voor bijstandsgerechtigden beneden het wettelijk minimumloon.
Er was tijdens de onderhandelingen grote onenigheid over de budgetten die de lagere bestuursorganen zouden krijgen voor decentralisatie en overheveling van bevoegdheden. Pas tijdens het kabinet Rutte II, toen de Partij van de Arbeid weer in de regering zat, kon de Participatiewet worden ingevoerd, die in veel opzichten lijkt op de nooit ingevoerde Wet Werken naar Vermogen, en konden ook op andere beleidsterreinen zoals de WMO en de gezondheidszorg bestuurlijke decentralisaties worden doorgevoerd. Daarnaast kon toen een sociaal akkoord worden gesloten met de vakbeweging.
Nieuwe onderhandelingen
Nu de legitimatiebasis van de sociaal-democratie weer ontbreekt, lijkt het zeer waarschijnlijk dat het scenario van 2010/2011 zich zal herhalen. Weliswaar heeft de Partij van de Arbeid een historische nederlaag geleden, maar haar kaderleden nemen nog steeds sleutelposities in bij het maatschappelijk middenveld van vakbonden, lokale bestuursorganen, ambtenarij, milieu en organisaties op het gebied van wonen, etc. Zij zullen zich nu samen met anderen met hand en tand gaan verzetten tegen de maatregelen in het regeerakkoord. Met andere woorden: de mensen in het land, het maatschappelijk middenveld en delen van de lagere bestuursorganen zullen dit akkoord gewoon niet uitvoeren.
In dit verband zijn de gemeenteraadsverkiezingen meer dan ooit belangrijk. Het lot van het nieuwe kabinet zal deels afhangen van de krachtsverhoudingen in de gemeenten en bij de VNG die wel of niet in verzet zullen komen tegen de regeringsmaatregelen. In Amsterdam hebben Groen Links, Partij van de Arbeid en SP, dus de sociaal-democratie in de hoofdstad, al een Pact van Amsterdam gesloten, gepresenteerd op een bijeenkomst in De Balie op 22 october, waarbij ze in de aanval gaan tegen de nieuwe regering en grotere autonomie voor de regio’s eisen.
Ook de FNV lijkt op oorlogspad te willen gaan. Hoewel ze die plannen in het verleden ook hadden, toen er niets van terecht kwam, kunnen dit toch de eerste voorboden zijn van massaal maatschappelijk verzet tegen de nieuwe regering. Hoewel, in het verleden heb ik dit ook wel eens voorspeld, en toen kwam er niks van terecht omdat ik mij vergiste in de toenmalige betekenis van de oorlogsrituelen vanuit de sociaal-democratie, die altijd weer naadloos overgingen in een compromispolitiek met de neoliberalen die er bij vele sociaal-democraten tot op het bot ingebakken zit.
Maar ik hoop ook dat velen ervan doordrongen zijn dat ze deze keer de oppositie op een waarachtige manier zullen moeten voeren, en niet zoals in het verleden is gebeurd op nationaal niveau compromissen gaan sluiten, waarbij eenvoudigweg het neoliberale beleid van de afgelopen decennia wordt voortgezet. Anders wordt de PVV bij de volgende verkiezingen alleen maar weer veel groter.
Of je nu de Volkskrant las of Dominique van der Heiden hoorde leuteren op de televisie, je wist nog steeds niks. En vooral rechtse politici en andere neoliberalenkwamen aan het woord, zoals in De Wereld Draait Door.de vreselijke Barbara Baarsma, die nog meer richting het ongebreidelde kapitalisme wil. Het standpunt van de FNV - een scherpe veroordeling van het akkoord - moest ik vernemen via een email van de FNV zelf.
Frits Wester kwam in een avondvullend programma op RTL4 niet verder dan: 'de mensen hebben iets van: eerst zien dan geloven, ze weten het niet'. Hij zegt verpleegkundigen, politieagenten en zo te hebben gesproken en ook hun organisaties (?). 'Ach ja', zegt hij, 'er zijn altijd mensen die het niet genoeg vinden, de een zegt dit en de ander dat'.
Pas enige dagen na publicatie van het akkoord werd duidelijk, dat het een akkoord is dat desastreuze gevolgen zal hebben voor veel mensen in hun dagelijks leven. Geschrokken reacties van de FNV en van linkse politieke partijen maar ook van vele uitvoerende instanties en het maatschappelijk middenveld, in de gezondheidszorg, op het gebied van milieu en organisaties die opkomen voor politieke vluchtelingen of de belangen behartigen van huurders.
Gebrek aan visie op de problemen in de samenleving
In de inleiding van het akkoord geen woord over de sociale problemen die in de samenleving bestaan, zoals de bij de autonome ontwikkeling van het kapitalisme groeiende kloof tussen zeer rijk en zeer arm die moet worden tegengegaan. En de grote armoede van de daklozen, flexibele arbeidskrachten, een-ouder gezinnen, migranten, etc. Geen enkel besef spreekt uit de inleiding dat het kapitalisme op zijn minst beteugeld moet worden om die sociale problemen te lijf te gaan.
Men heeft een hekel aan tegenstellingen zegt men, we moeten alles samen doen, we moeten streven naar evenwichten, bla bla. Vervolgens worden in het akkoord een reeks van maatregelen opgesomd, waarbij opvalt, dat sommige voorstellen gedetailleerd en erg technisch zijn uitgewerkt, waaruit de grote invloed blijkt van lobbyisten en van de Haagse bureaucratie van vele topambtenaren. Natuurlijk wordt bij de samenstelling van een regeerakkoord altijd advies ingewonnen bij ambtenaren en belangenbehartigers, maar tussen de regels door komt dat in dit regeerakkoord wel heel sterk naar voren in de vele technische uitwerkingen, die de onderhandelaars waarschijnlijk zelf niet zo in hun hoofd hadden zitten.
Maatregelen
Ik ga niet alle maatregelen opsommen, maar noem die in relatie tot de bijstand. Het voornemen wordt geuit dat de gezamenlijke overheden zich de komende jaren zullen blijven inspannen voor de realisatie van de integrale aanpak, ‘dichtbij de burger’ voor mensen die het zonder ondersteuning niet redden. Middels de normeringssystematiek voor het Gemeente- en Provinciefonds komt er meer geld voor gemeenten beschikbaar. Over de inzet van deze middelen in het sociale domein worden programmatische afspraken gemaakt met gemeenten.
In het regeerakkoord wordt beschreven dat een extra inspanning is vereist om mensen in een kwetsbare positie een betere toekomst te geven. Als werken in een reguliere baan niet mogelijk is, moeten gemeenten arrangementen bieden voor beschut werk. Het budget voor activering van en dienstverlening aan mensen in een kwetsbare positie wordt verhoogd, waarmee voor 20.000 extra personen de mogelijkheid voor beschut werk ontstaat.
De extra middelen om de inzet op beschut werk te verstevigen, worden opgebracht door het instrument van loonkostensubsidies in de Participatiewet te vervangen door de mogelijkheid tot loondispensatie. Werkgevers kunnen daarmee onder het wettelijk minimumloon betalen, al naar gelang de verdiencapaciteit van de persoon in kwestie. De gemeente vult afhankelijk van de gemeentelijke inkomensvoorziening waar belanghebbende gebruik van maakt, het inkomen aan met een uitkering.
De extra arbeidsplaatsen voor beschut werk komen dus niet uit de Rijksmiddelen, maar uit de winst die de gemeenten zullen gaan maken op het tewerkstellen van bijstandsgerechtigden, gratis of onder het minimumloon. Uitbreiding van de dwangarbeid dus.
Strenger beleid
Behalve het buitenwerking stellen van de Wet op het Minimumloon voor bepaalde groepen wil de nieuwe regering afspraken over een ‘geïntegreerde aanpak’. Lees: uitvoerende instanties op het gebied van inkomen, gezondheidszorg, belastingen en hulpverleningsorganisaties moeten meer gaan samenwerken om gegevens uit te wisselen en de zaken op een bepaald persoon betrekking hebbende te coördineren, zodat je als het ware van verschillende kanten ‘in de tang’ wordt genomen.
Daarnaast wil de nieuwe regering strenger toezien op de uitvoering van bepalingen in de Participatiewet, die nu nog in veel gemeenten een dode letter zijn, omdat de gemeenten de bepalingen onuitvoerbaar achten of omdat men het er in de gemeente niet mee eens is. Het kabinet is voornemens om in gesprek te gaan met gemeenten over de wijze waarop zij uitvoering geven aan de reeds in de wet opgenomen verplichte tegenprestatie. Het lijkt erop, dat het nieuwe kabinet de gemeenten onder druk wil zetten om deze verplichte tegenprestatie in te voeren als dat nog niet het geval is. Verder wil men niet-vrijblijvende bestuurlijke afspraken maken met gemeenten over het vergroten van de beheersing van de Nederlandse taal van Nederlanders met een migratieachtergrond; anders gezegd: de voorwaarde dat je Nederlands spreekt om op de langere termijn bijstand te krijgen moet strenger worden nageleefd.
Zoals we hierboven zagen, is het wisselgeld van het nieuwe kabinet om de gemeenten tot medewerking te bewegen de inzet van wat extra financiele middelen voor de gemeenten. Nieuwkomers in Nederland krijgen het zwaar. Het kabinet wil:
-integratie met burgerschapswaarden (het zingen van het Wilhelmus en zo), en een verplicht leer- en (vrijwilligers) werktraject. Dus het werken met behoud van uitkering (dwangarbeid) dat ook al voor andere groepen bestaat, gaat in het bijzonder gelden voor nieuwkomers.
-een begeleide toegang tot de verzorgingsstaat: gemeenten innen de zorgtoeslag, huurtoeslag en bijstand gedurende de eerste 2 jaar en de nieuwkomer ontvangt deze voorzieningen en begeleiding in natura met leefgeld. Na een toetsmoment kan een statushouder die zichzelf redt op de arbeidsmarkt, eventueel eerder uitstromen. Dit betekent, dat een statushouder de eerste twee jaar geen recht heeft op gewone bijstand.
Uitholling van rechten
Er wordt nog een reeks van andere maatregelen voorgesteld om de rechten van werkenden en uitkeringsgerechtigden verder uit te hollen. Het ontslagrecht wordt versoepeld, de Wajong gaat naar beneden, de keuringen voor de WIA worden nog strenger, en de koopkracht van vooral mensen met een laag inkomen wordt uitgehold door verhoging van het lage BTW-tarief. Dat wordt zogenaamd gecompenseerd met belastingverlagingen, maar vele minima profiteren hier niet van en AOW-ers bijvoorbeeld betalen geen belasting. Dus die hebben er niks aan.
Tegenover de verdergaande verarming van velen staat de verrijking van een minderheid. Belastingtarieven gaan omlaag en de bedrijven krijgen allerlei douceurtjes, zoals de afschaffing van de dividend-belasting. Gaat hert regeerakkoord worden uitgevoerd?
Gaat het regeerakkoord worden uitgevoerd?
De VVD kon 40 jaar lang bijna onafgebroken in de regering haar neoliberale beleid uitvoeren, ook al waren ze een minderheid, omdat vooral de sociaal-democratie in de vorm van de massaorganisatie bij de vakbonden en de Partij van de Arbeid in ruil voor wat concessies dat beleid als het erop aan kwam legitimeerde. Zij verkochten het beleid aan een morrende achterban middels de sleutelposities die ze in die massa-organisaties en in de lokale bestuursorganen innamen. Op die posten hielden ze al te rigoreuze acties tegen de neoliberale regering waarvoor in de morrende achterban gepleit werd, tegen. Daarbij werden figuren als Dijsselbloem als leiders naar voren geschoven, die ook neoliberaal dachten.
Met de historische nederlaag van de Partij van de Arbeid bij de verkiezingen is deze legitimatiebasis verdwenen. De schrijvers van het regeerakkoord zijn zich er zeer van bewust dat de bereidheid van een meerderheid van de bevolking in het algemeen en van het maatschappelijk middenveld en de lagere bestuursorganen in het bijzonder om de maatregelen uit te voeren, de achilleshiel is van de nieuwe coalitie, die toch al steunt op een zeer krappe meerderheid, hoewel ze waarschijnlijk als het erop aankomt wel steun van de SGP en ander rechtse splinterpartijen zullen krijgen en misschien incidentele steun van de PVV.
Op veel plaatsen in het regeerakkoord wordt gezegd dat in overleg zal worden getreden met instituties in de samenleving. Hiervoor kwam al ter sprake, dat men bestuursakkoorden wil met de gemeenten, verenigd in de VNG. En nieuwe akkoorden met de vakbonden, milieuorganisaties en die in de gezondheidszorg. Maar het scenario dat zich voltrok tijdens het kabinet Rutte I zal in mijn ogen worden herhaald.
Mislukte onderhandelingen tijdens Rutte I
Het kabinet Rutte I was een coalitie van CDA en VVD met gedoogsteun van de PVV, net als het nieuwe kabinet met een krappe meerderheid. Ook toen ontbrak de legitimatiebasis van de sociaal-democratie gedeeltelijk. Het kabinet begon onderhandelingen met lagere bestuursorganen over een bestuursakkoord op verschillende terreinen. Deze onderhandelingen verliepen zeer moeizaam. Vooral de sociaal democraten die in veel gemeenten belangrijke bestuurlijke posities hadden, lagen dwars.
Uiteindelijk ging de VNG akkoord, met uitzondering van de toenmalige nieuwe wet Werken naar Vermogen die moest dienen als vervanging van de Wet Werk en Bijstand. Ook in deze wet werd de zogenaamde loondispensatie voorgesteld, net als de nieuwe regering nu doet, dus werken voor bijstandsgerechtigden beneden het wettelijk minimumloon.
Er was tijdens de onderhandelingen grote onenigheid over de budgetten die de lagere bestuursorganen zouden krijgen voor decentralisatie en overheveling van bevoegdheden. Pas tijdens het kabinet Rutte II, toen de Partij van de Arbeid weer in de regering zat, kon de Participatiewet worden ingevoerd, die in veel opzichten lijkt op de nooit ingevoerde Wet Werken naar Vermogen, en konden ook op andere beleidsterreinen zoals de WMO en de gezondheidszorg bestuurlijke decentralisaties worden doorgevoerd. Daarnaast kon toen een sociaal akkoord worden gesloten met de vakbeweging.
Nieuwe onderhandelingen
Nu de legitimatiebasis van de sociaal-democratie weer ontbreekt, lijkt het zeer waarschijnlijk dat het scenario van 2010/2011 zich zal herhalen. Weliswaar heeft de Partij van de Arbeid een historische nederlaag geleden, maar haar kaderleden nemen nog steeds sleutelposities in bij het maatschappelijk middenveld van vakbonden, lokale bestuursorganen, ambtenarij, milieu en organisaties op het gebied van wonen, etc. Zij zullen zich nu samen met anderen met hand en tand gaan verzetten tegen de maatregelen in het regeerakkoord. Met andere woorden: de mensen in het land, het maatschappelijk middenveld en delen van de lagere bestuursorganen zullen dit akkoord gewoon niet uitvoeren.
In dit verband zijn de gemeenteraadsverkiezingen meer dan ooit belangrijk. Het lot van het nieuwe kabinet zal deels afhangen van de krachtsverhoudingen in de gemeenten en bij de VNG die wel of niet in verzet zullen komen tegen de regeringsmaatregelen. In Amsterdam hebben Groen Links, Partij van de Arbeid en SP, dus de sociaal-democratie in de hoofdstad, al een Pact van Amsterdam gesloten, gepresenteerd op een bijeenkomst in De Balie op 22 october, waarbij ze in de aanval gaan tegen de nieuwe regering en grotere autonomie voor de regio’s eisen.
Ook de FNV lijkt op oorlogspad te willen gaan. Hoewel ze die plannen in het verleden ook hadden, toen er niets van terecht kwam, kunnen dit toch de eerste voorboden zijn van massaal maatschappelijk verzet tegen de nieuwe regering. Hoewel, in het verleden heb ik dit ook wel eens voorspeld, en toen kwam er niks van terecht omdat ik mij vergiste in de toenmalige betekenis van de oorlogsrituelen vanuit de sociaal-democratie, die altijd weer naadloos overgingen in een compromispolitiek met de neoliberalen die er bij vele sociaal-democraten tot op het bot ingebakken zit.
Maar ik hoop ook dat velen ervan doordrongen zijn dat ze deze keer de oppositie op een waarachtige manier zullen moeten voeren, en niet zoals in het verleden is gebeurd op nationaal niveau compromissen gaan sluiten, waarbij eenvoudigweg het neoliberale beleid van de afgelopen decennia wordt voortgezet. Anders wordt de PVV bij de volgende verkiezingen alleen maar weer veel groter.
Piet van der Lende
vrijdag 20 oktober 2017
Wie wil vertellen over zijn/haar ervaringen in de bijstand?
De raadsfractie van D66 in de gemeente Amsterdam wil meer inzicht in het thema ‘regelluwe bijstand’. Een hulpmiddel daarbij is het maken van een serie artikelen (portretten) van mensen in de bijstand rondom dit thema. Het doel is meer inzicht te krijgen in de problematiek, de verhalen van mensen naar voren te brengen en zo mogelijk te zoeken naar rode draden voor (aanvullende) passende oplossingen.
Ik zoek mensen in de bijstand die hun verhaal willen vertellen, al dan niet anoniem.
Opgeven bij Erik van Erp, als vrijwilliger verbonden aan een D66 raadslid.
0653735249
evanerp@xs4all.nl
Ik zoek mensen in de bijstand die hun verhaal willen vertellen, al dan niet anoniem.
Opgeven bij Erik van Erp, als vrijwilliger verbonden aan een D66 raadslid.
0653735249
evanerp@xs4all.nl
gemeente Amsterdam traineert nog steeds het aanvragen van bijzondere bijstand
Mensen met een minimuminkomen die naar het stadsdeelkantoor gaan om bij de WPI loketten een formulier voor het aanvragen van bijzondere bijstand op te halen krijgen te horen dat die daar niet worden verstrekt. Je moet bellen naar het call center van WPI en dan beslissen ze of je het formulier krijgt toegestuurd. Je krijgt het alleen toegestuurd als ze bij het call center denken, dat je in aanmerking komt. Er is dus een hele categorie mensen die telefonisch worden afgewimpeld als ze bijzondere bijstand willen aanvragen op basis van summiere mondelinge telefonische informatie. De zorgvuldige beoordeling in individuele gevallen is ver te zoeken. Je krijgt eenvoudigweg geen formulier. Dit is een zeer laakbare gang van zaken en in strijd met de wet. Dit is al jaren aan de gang. Overeenkomstig de Algemene Wet Bestuursrecht (AWB) moet de gemeente een aanvraag in behandeling nemen en een beschikking toesturen met de beslissing wel of niet toewijzen. Wordt het afgewezen dan staan bezwaar en beroepsprocedures open en kun je het eventueel voorleggen aan de rechter. Door de werkwijze van WPI worden deze rechten van de burger in strijd met de AWB met voeten getreden. De Bijstandsbond wil dat formulieren worden toegestuurd als iemand daar om vraagt en dat aanvragen voor bijzondere bijstand in behandeling worden genomen en dat de formulieren bij het stadsdeelkantoor verkrijgbaar zijn.
donderdag 12 oktober 2017
Na sluiting van omstreden dwangarbeidcentrum opent de gemeente Amsterdam nieuwe gratis werken-plekken
In het verleden moesten baanlozen in het
dwangarbeidcentrum van stichting Herstelling en de gemeente
Amsterdam aan de Laarderhoogtweg werken met behoud van
uitkering. Over de dwangarbeid in dat centrum is veel te doen
geweest. De
Bijstandsbond en het actiecomité
Dwangarbeid Nee hebben veel misstanden aan de kaak
gesteld. Bijstandsgerechtigden werkten er soms jaren zonder
contract en zonder dat ze wisten hoe lang de dwangarbeid nog zou
gaan duren. Het regende kortingen op hun uitkering: bij het
minste of geringste werden ze gestraft. Uit een
onderzoek van het actiecomité bleek dat de dwangarbeiders
niets leerden en ook nog eens werden gediscrimineerd en
gekoeioneerd.
Onderzoek van de gemeentelijke integriteitsdienst wees uit
dat er corruptie, diefstal en andere illegale activiteiten
plaatsvonden door personeelsleden die de baanlozen moesten
begeleiden.
Een “stage” in de nieuwe gratis werk-centra duurt maximaal een half jaar. Het mag geen jaren meer gaan duren. Maar de inhoud van de “stages” en veel van de voorwaarden lijken nog steeds hetzelfde als vroeger. Baanlozen kunnen werken in de bouw en de techniek, groen en onderhoud, horeca en facilitair. In de bouw en techniek kunnen ze bijvoorbeeld onderhoudsklussen uitvoeren of fietsen opknappen. Bij groen en onderhoud gaat het om het herstellen van straten tot het snoeien van struiken en bomen, ook in het Amsterdamse Bos. Ook de organisatie van de centra lijkt op die van het gehate dwangarbeidcentrum aan de Laarderhoogtweg. Er zijn nog steeds “werkmeesters” die de baanlozen moeten begeleiden. De nieuwe organisatie mag dan in sommige opzichten lijken op de oude, bij de Bijstandsbond komen tot nu toe weinig klachten meer binnen over de centra. Wellicht komt dat omdat de nieuwe centra nog in de opstartfase verkeren en er nog niet zoveel deelnemers zijn. Wij gaan ze in ieder geval met argusogen volgen.
Charme-offensief
Op maandag 16 oktober vindt van 15:00 tot 17:00 uur de officiële opening plaats van het hoofdcentrum aan de Van der Madeweg 26, aldus een wel erg feestelijk uitziend affiche met de belofte van patat, ijs, foodtrucks, muziek “en nog meer”. De opening wordt verricht door SP-wethouder Arjan Vliegenthart, die eerder flink onder vuur kwam te liggen vanwege het inmiddels gesloopte dwangarbeidcentrum. De activiteit op 16 oktober lijkt onderdeel te zijn van een charme-offensief waarmee de gemeente haar slechte naam op het gebied van dwangarbeid wil wegnemen. Diverse Bijstandsbond-medewerkers gaan ter plekke eens een kijkje nemen om te onderzoeken of de deelnemers aan het project ook zo gecharmeerd zijn van de nieuwe organisatie. De medewerkers nodigen baanlozen bovendien uit om eens langs te komen op het Bijstandsbond-kantoor. De koffie staat klaar op de Da Costakade 162 in Amsterdam.
Piet van der Lende
zondag 8 oktober 2017
Het bereiken van de AOW -gerechtigde leeftijd en de gunstige gevolgen in de vorm van een belastingvoordeel.
Veel
mensen doen ieder jaar geen belasting aangifte, omdat ze geen
uitnodiging van
de
belastingdienst krijgen en geen aftrekposten hebben. Het betreft met
name mensen met
een
bijstandsuitkering of een arbeidsongeschiktheidsuitkering of mensen
met een laag inkomen uit arbeid. Hierdoor kunnen ze bij het bereiken
van de AOW – gerechtigde leeftijd
veel
geld mislopen. Het gaat met name om alleenstaanden.
Wanneer
je de AOW – gerechtigde leeftijd bereikt ga je in een lager
belastingtarief vallen en
heb
je recht op de ouderenkorting en de alleenstaande ouderenkorting over
het hele jaar.
Dit
betekent dat hoe later in het jaar je de AOW leeftijd bereikt hoe
gunstiger het voor je is.
Wanneer
je bijvoorbeeld op 31 januari de AOW leeftijd bereikt, gaat het om
een belasting
teruggave
van ongeveer 125 euro en wanneer je op 30 november de AOW leeftijd
bereikt om
een
voordeel van iets meer dan 1400 euro. Dit zijn enkele voorbeelden uit
de praktijk.
Dus
doe een proefberekening of laat dat door een ander doen om te kijken
hoeveel belasting je terug kan krijgen bij het behalen van de AOW –
gerechtigde leeftijd. Wanneer je in 2012
AOW
– gerechtigd werd kun je nog tot 31 december belasting aangifte
doen. Wanneer je
in
2013, 2014, 2015 of 2016 AOW – gerechtigd bent geworden heb je
uiteraard wat meer tijd.
Zelfs
wanneer je tot 5 jaar voor 2012 AOW – gerechtigd bent geworden dan
kan je nog steeds
profiteren
van het belastingvoordeel door middel van een verzoek tot Ambtshalve
herziening.
Het
moet dan wel om een redelijk belang gaan, daar bedoelt de
belastingdienst mee dat het wel om een belasting teruggaaf van
minimaal 500 euro moet gaan.
Lukt
het niet om zelf een proefberekening te maken en alsnog aangifte te
doen dan kun je gratis terecht bij de Bijstandsbond.
Tegenwoordig
wordt er veel gebruik gemaakt van een digitale aangifte via de site
van de
belastingdienst.
Hiervoor heb je een DigiDe nodig. Gelukkig kan je nog steeds via een
biljet
op papier aangifte doen. Dit papieren biljet kan je telefonisch
bestellen. ( 0800 0543 )
Let
wel bij het invullen van het biljet op vraag 36 a, waar je als je
alleenstaande bent en je
dus
recht hebt op de alleenstaande ouderenkorting deze vraag met ja
aankruist.
Abonneren op:
Posts (Atom)
-
Vanmorgen heb ik een bericht gepubliceerd over het project ‘Representatie en het maatschappelijk middenveld’ van het Sociaal en Cultureel P...
-
10-07-2024. De Bijstandsbond roept bijstandsgerechtigden in den lande op de vaal slechte behandeling door klantmanagers te melden voor een ...
Book of Complaints: Bijstandsbond Urges Unemployed to Report Poor Treatment by Client Managers
Book of Complaints: Bijstandsbond Urges Unemployed to Report Poor Treatment by Client Managers The Bijstandsbond [Association of Welfare Re...