Manifestatie Euromarsen tegen werkloosheid, armoede en sociale uitsluiting aan de vooravond van de Europese verkiezingen

Manifestatie Euromarsen tegen werkloosheid, armoede en sociale uitsluiting aan de vooravond van de Europese verkiezingen

Naar aanleiding van de Europese verkiezingen op 26 mei organiseren het Europees netwerk van de Euromarsen tegen werkloosheid, armoede en sociale uitsluiting, waarvan de Bijstandsbond deel uitmaakt en de Movement Nationale de Chomeurs et Precaires (MNCP) uit Frankrijk een manifestatie in Straatsburg op donderdag 9 mei 2019. De manifestatie wordt gehouden van 14.00 uur - 17.00 uur.

De organisatie is mede in handen van een vereniging uit de grensstreek bij Mulhouse die actief is in Zwitserland, Duitsland en Frankrijk. De  manif estatie is in het 'Maison des Associations'(Vakbondshuis) in Straatsburg.Kandidaten voor het Europees parlement uit de regio maar ook uit andere landen zullen worden uitgenoedigd te komen spreken.

Ter voorbereiding van het debat stellen de organiserende groepen vragen op die moeten gelden als inleiding op de debatten. Daarna komen de kandidaten aan het woord waarbij ze de vragen moeten beantwoorden. Daarna is er discussie met het publiek in de zaal die een inbreng van werklozen en andere mensen die in armoede leven mogelijk maakt.

Naar aanleiding van de Europese verkiezingen hebben de Euromarsen de volgende verklaring opgesteld:

Aan de kandidaten voor de Europese verkiezingen

Massale werkloosheid, banen zonder goede arbeidsvoorwaarden, armoede en uitsluiting moeten bestreden worden!

Antwoord van de Europese Unie: bezuinigingen, bevordering van bestaansonzekerheid, schijnzelfstandigheid, sancties, onderdrukking.

Zestig jaar na het begin van wat later de Europese Unie zou worden, twintig jaar na invoering van de euro. De Europese instituties hebben een neoliberale economische politiek uitgevoerd in alle staten met als algemene situatie loonsverlagingen, bestaansonzekerheid, bezuinigingen ten laste van de grote meerderheid van de bevolking, kortingen en sancties voor degenen die werkloos zijn.

Geconfronteerd met een globalisering, die uitsluiten de allerrijksten ten goede komt, denken wij desondanks, dat de loop van de dingen omgekeerd kan worden, dat de neoliberale uitbuiting beëindigd kan worden, en dat alles, wat tot de verarming van de uitgebuitenen en plundering van de planeet leidt gestopt kan worden.

De actuele mobilisaties in de wereld, inclusief Europa, zoals nu juist in Frankrijk, tonen: ondanks een groeiende onderdrukking en berusting, zijn regeringen van autoritaire stromingen tot aan fascisme toe niet onvermijdelijk.

Voor een fundamentele omvorming van de Europese instituties

We kunnen de ontwikkeling niet veranderen zonder het fundamenteel problematiseren van de heersende instituties die ons zowel Europees als nationaal regeren. Een fundamentele verandering hangt niet alleen af van de werklozen en de andere mensen die in armoede leven, maar zij zullen, evenals anderen, aanwezig moeten zijn overal waar over de actuele ontwikkelingen en de toekomst besloten wordt.

Wij willen een sociaal Europa gebaseerd op een fundamenteel respect voor de sociale rechten.

– Het recht op werk, rechtvaardig arbeidsrecht en het recht op waardige arbeidsvoorwaarden en omstandigheden. Recht op een Europees minimumloon
 en tegen precaire arbeid en gedwongen deeltijd arbeid.

– Voldoende middelen om te leven die tot bestaanszekerheid leiden en niet tot overleven. Ieder individu heeft recht op een minimuminkomen,
gedefinieerd op Europees niveau dat gerelateerd is aan de rijkdom van het land waarin hij of zij leeft.

– Het recht op huisvesting en een goede woonomgeving. Algemene voorzieningen zoals het water moeten worden erkend als publieksvoorzieningen
die niet aan marktwerking worden overgelaten.

– Het recht op publieke voorzieningen bijvoorbeeld in de gezondheidszorg, het onderwijs, de cultuur.

– De rechten van de familie, de kinderen en gehandicapten, en bejaarden.

– het recht op gezonde voeding en een schone leefomgeving.

Deze rechten betreffen iedereen zonder onderscheid van geslacht, de huidskleur of land van herkomst gepaard gaande met volledige reis en bewegingsvrijheid en vrijheid om ergens te verblijven.

Hoe?

Er zullen geen duurzame oplossingen zijn voor de crises die wij meemaken zonder de vervulling van deze eisen, die wij al jaren stellen. Sociale gerechtigheid zal er niet komen zonder rechtvaardigheid op het gebied van belastingen, zonder rechtvaardigheid op het gebied van belastingen, zonder herverdeling van de rijkdom, zonder de kwijtschelding van illegitieme schulden.

Tegelijkertijd zal er ook geen oplossing komen zonder een ware ecologische omwenteling om de klimaatveranderingen tegemoet te treden. Een omwenteling overigens,  die miljoenen arbeidsplaatsen tot stand zou brengen.

Coördinatie van de Europese Marsen
27-01-2019

Steek op 1 mei de Rode Vlag uit!

Steek op 1 mei de Rode Vlag uit!

Enkele initiatiefnemers organiseren een actie waardoor op 1 mei in Amsterdam de Rode Vlag aan zo veel mogelijk gevels hangt en in de 1 mei demonstratie wordt meegedragen. De initiatiefnemers zijn allemaal georganiseerd en lid van een vakvereniging. Zij willen dat 1 mei echt als dag van de arbeid wordt uitgedragen door een eeuwenlang symbool van deze strijd, de rode viag, op deze dag te laten wapperen.

Als je geen geld hebt of er geen geld aan wilt uitgeven kun je zelf iets in elkaar knutselen, maar je kunt ook een vlag kopen.

Wat kun je bestellen? De Rode Vlag, voor 9 euro per stuk. Verder een houten viaggenstok (8 euro), vlaggenhouder (4 euro} en speciale draagbuis (3 euro, voor in de demonstratie). Je kunt zelf je pakket voor 1 mei samenstellen.

Hoe kun je bestellen? Het bedrag van je bestelling kun je overmaken op bankrekening NL19INGB 00083789 26 t.n.v. Rode Vlag. Vermeld bij de betaalopdracht ook je voorletters en achternaam, postcode en e-mailadres. Dan krijg je tijdig van ons een mailbericht terug met het adres in jouw buurt, waar je het bestelde kunt afhalen. Lees dit goed door en geef duidelijk aan wat je voor je geld bij ons wilt bestellen.

Verdere communicatie? Meer informatie vind je op onze website www.rodevlag1mei.nl en op Facebook: www. facebook.com/dagvandearbeid/

En je kunt mailen naar rodevlagasd@gmail.com, bijvoorbeeld als je wilt meehelpen met de organisatie van deze activiteit.

Rode Vlag: ook bij demonstraties

Enkele regels bij kwijtschelding van gemeentelijke belastingen en vermogen

Enkele regels bij kwijtschelding van gemeentelijke belastingen en vermogen

1. Iemand heeft een eigen huis in combinatie met een bijstandsuitkering. De regel in de bijstand is dan dat je je eigen huis moet opeten tot een bepaald bedrag. Je krijgt eerst leenbijstand totdat het bepaalde bedrag bereikt is en daarna wordt de bijstand omgezet in gewone bijstand. Wanneer het huis wordt verkocht moet je de leenbijstand terugbetalen aan de sociale dienst, in amsterdam wpi. Nu is de vraag of iemand in zo'n situatie kwijtschelding kan krijgen. Hij/zij zit immers op het sociale minimum van de bijstand en het geld dat in het huis zit is niet aan te komen.

Zolang er geen sprake is van overwaarde in de woning én er geen betalingscapaciteit aanwezig is zou dit geen belemmering voor de kwijtschelding moeten zijn.

2. Iemand krijgt smarte-geld een vrij hoog bedrag. Je kunt wat betreft de toeslagen en de belastingen een formulier invullen voor bepaling van bijzonder vermogen. Als dat wordt toegekend, heeft de uitbetaling van het smarte-geld geen gevolgen voor de toeslagen. En je hoeft er geen belasting over te betalen. Maar hoe zit dat met de kwijtschelding?

Zowel bedragen bedoeld voor specifieke kosten (schadevergoeding) als smartengeld zien we in eerste instantie niet als vermogen en we laten dit dan ook vier jaar lang buiten beschouwing bij de berekening van het vermogen vanaf moment van de uitkering van het geld.

Afkomstig uit de handleiding, werkafspraak gemaakt op 01-01-2017 en wordt ook zo gecommuniceerd op de website van de gemeente: http://kanadocumenten.amsterdam.nl/SRVS/Data/Amsterdam/KnowledgeBases/Kennisbank/document/Extern/Belastingen/toegestaan-spaartegoed-2019.pdf

3. Iemand heeft een belastingformulier ingevuld en aftrekposten ziektekosten opgevoerd. Daardoor krijgt die persoon geld terug van de belastingen (Het gaat om iemand met een bijstandsuitkering). Nu is de kwijtschelding vorig jaar afgewezen met het argument, dat de regel geldt dat als je geld terugkrijgt van de ene belasting je daarmee de andere moet betalen. Ten tijde van de aanvraag van kwijtschelding was het bedrag dat ze terugkreeg van de belastingen al op. Wij vinden de beslissing onrechtvaardig omdat je voor de teruggave kosten hebt gemaakt, nl ziektekosten die je van de teruggave kunt betalen. En nu moet je ook nog gemeentebelastingen betalen, dus per saldo krijg je de ziektekosten niet vergoed, terwijl dat wel de bedoeling is van de aftrekpost.

Als uit de aangifte inkomstenbelasting blijkt dat er een teruggaaf van Inkomstenbelasting te verwachten/reeds ontvangen is, mogen wij op grond van Artikel 18 van de Uitvoeringsregeling 1990, verder uitgewerkt in artikel 26.1.9 van de Leidraad Invordering Gemeente Amsterdam afwijzen, omdat met het verwachte of uitbetaalde bedrag belastingteruggave (behalve toeslagen teruggave) je andere belastingen dient te betalen.

Deze belemmering geldt niet voor personen die:

• Een bijstandsuitkering (Pw) ontvangen;
• Een Wajong-uitkering ontvangen;
• Een leeftijd van 70+ hebben.

Afkomstig uit de werkinstructie “Werkinstructie A88 T88 teruggave belastingen” d.d. 18-12-2017

Armoede, milieu en de rechtse regering

Het Centraal Plan Bureau (CPB) heeft vandaag haar doorrekening van de effecten van het klimaatakkoord gepresenteerd. Citaat: ‘De gepresenteerde effecten zijn ramingen en dus onzeker. Het is niet mogelijk een betrouwbaarheidsinterval aan te geven’. We weten dus nu eigenlijk nog niks. Wat we wel weten, is wat we in ons dagelijks leven merken op het gebied van koopkracht, inkomen, hoge energierekeningen, een toenemende kloof tussen arm en rijk, verdwijning van de biodiversiteit om ons heen, etc.

Mensen met lage inkomens, die nu al minstens 20% van hun inkomen aan energie uitgeven merken dat ze daaraan steeds meer geld kwijt zijn terwijl ze geen geld hebben om investeringen te doen in hun vaak tochtige huizen die een energiezuiniger leven mogelijk maken. Je krijgt energiearmoede: om toch vanuit een zekere wanhoop te bezuinigen op energie ga je minder vaak dan eigenlijk noodzakelijk onder de douche, draai je de kachel wat lager als het toch koud is en sla je af en toe warm eten koken over.

De koopkrachtplaatjes van het CPB vormen een schril contrast met de dagelijkse ervaringen. Dat zit zo. Het CPB berekent prijsstijgingen, de effecten van het overheidsbeleid en de ontwikkeling van de lonen en uitkeringen. Belastingverlagingen, stijgende toeslagen en loonsverhogingen leiden tot meer inkomen. Overigens profiteren niet alle groepen van de belastingverlagingen. Trek van de inkomensstijgingen de inflatie af, en je hebt het koopkrachtplaatje. Maar dat zijn gemiddelden. Wie in zijn werk op de nullijn zit, of in een sector werkt met weinig loonsverhoging, of wie een pensioen heeft dat jarenlang niet geïndexeerd is merkt niets van een koopkrachtstijging. En het maakt voor je energierekening nogal wat uit of je in een goed geïsoleerde nieuwbouw flat zit of in een slecht geïsoleerd huis. Het CPB maakt geen uitsplitsing naar leefmilieu. Dus veel mensen gaan er in werkelijkheid op achteruit. Het CPB waarschuwt daar zelf ook voor, de koopkrachtplaatjes zijn gemiddelden.

Maar de berekeningen van het CPB over het klimaatakkoord geven wel een ruwe schets van een trend die we ook in ons dagelijks leven merken: de groeiende kloof tussen arm en rijk en een toenemende armoede onder sommige groepen.

Volgens de berekeningen gaan in de nabije toekomst de lage inkomensgroepen tot 184% van het Wettelijk Minimum Loon (WML) er in koopkracht 1,8% op achteruit, de hogere groep (meer dan 390% van het WML) gaat er 0,8% op achteruit. Wat daarbij opvalt, is dat het CPB een uitsplitsing heeft gemaakt tussen de effecten van het totale klimaat en energiebeleid, inclusief niet alleen klimaatakkoord maar ook andere maatregelen van de regering, en anderzijds de effecten van het klimaatakkoord alleen. De bovenstaande cijfers hebben betrekking op het totale plaatje. De inkomenseffecten van het klimaatakkoord, met haar 600 maatregelen als zodanig zijn minder onrechtvaardig. Alle huishoudens gaan er tussen 0,3% en 0,5% op achteruit.

Met andere woorden: het grootste deel van de de sociale onrechtvaardigheid van het milieubeleid en ander regeringsbeleid (bv verhoging van energiebelasting en belastingverlagingen waar de rijken het meest van profiteren) zit em in het neoliberale beleid van de regering BUITEN het klimaatakkoord.

We hebben een rechtse, neoliberale regering die de armen armer maakt en de rijken rijker waarbij ze handig gebruik maken van noodzakelijke milieumaatregelen om de in mijn ogen onrechtvaardige samenleving nog onrechtvaardiger te maken. En ondertussen kan rechts de drammerige milieubeweging de schuld geven.

Dit regeringsbeleid, niet het klimaatakkoord, is desastreus voor het draagvlak van een goed milieubeleid onder lagere en midden inkomensgroepen. Ze zullen gedeeltelijk de klimaatveranderingen en de noodzakelijke maatregelen in twijfel trekken terwijl de oorzaak van de toenemende lasten die je niet meer kunt betalen elders ligt. Premier Rutte heeft razendsnel gereageerd en compenserende maatregelen aangekondigd. Eerst zien dan geloven. Zijn de neoliberalen van hun geloof afgevallen? Ik geloof er geen barst van. In tegenstelling tot Jesse Klaver, die Rutte hoorde zeggen dat hij het Groen Links programma gaat uitvoeren. Maar drastische maatregelen om de kloof tussen arm en rijk te verkleinen zal men niet nemen.

Piet van der Lende

Wereldwijd tegen racisme en fascisme

Binnenkort is er weer de internationale dag tegen racisme en fascisme. De Verenigde Naties riep de Internationale dag tegen Racisme en Discriminatie uit na het bloedbad in Sharpeville in Zuid-Afrika op 21 maart 1960. Daarbij opende de politie het vuur op demonstranten tegen de apartheid.
Sindsdien worden op en rond de datum van 21 maart overal in de wereld acties georganiseerd. In Nederland is er een landelijke demonstratie op 23 maart in Amsterdam. De demo begint op de Dam om 14.00 uur.
Op 16 maart en data eromheen worden bijeenkomsten en demonstraties georganiseerd in vele Europese steden, bijvoorbeeld Berlijn, Amsterdam, Athene, Barcelona, Glasgow, Londen, Praag, Warschau, Wenen en vele andere steden. In Duitsland gaan behalve in Berlijn mensen de straat op in Chemniz, Kiel, Frankfurt, Essen en vele andere steden. Ook in andere werelddelen voert men actie, zoals in de Verenigde Staten en Latijns Amerika. Zie voor de Duitse acties en verklaringen deze website
Hier is de internationale verklaring die opgesteld werd na discussie op 21 october 2018 bij de coordinerende Stand Up To Racism internationale conferentie in Londen. Zie deze website.

De beer is los. Het CDA begint een discussie die een opmaat kan zijn voor afschaffing van de bijstand

Zaterdag 09-03-2019 in het Algemeen Dagblad: Het CDA wil de bijstand radicaal hervormen. Bijstandsgerechtigden moeten betaald aan de slag in wat de regeringspartij een ‘basisbaan’ noemt.
CDA-leider Sybrand Buma pleit voor een nieuw sociaal vangnet. Wie in de bijstand belandt, moet volgens hem een ondersteunende functie gaan krijgen in de zorg of het onderwijs of bij de gemeentelijke plantsoenendienst. Voor circa 20 uur werk in de week, krijgen bijstandsgerechtigden dan 85 procent van het minimumloon betaald. Het doldrieste plan bevat vele onduidelijkheden. Weet Buma niet, dat een zeer groot deel van de mensen in de bijstand arbeidsongeschikt is? 85% van het minimumloon voor 20 uur werken? Als het de bedoeling is dat bijstandsgerechtigden voor die 20 uur werken dan 85% van het minimumloon gedeeld door 2 (een halve werkweek) krijgen, dan is de berekening als volgt. Het bruto minimumloon is momenteel 74,58 per dag. Dat betekent, dat bijstandsgerechtigden 20 uur in de week moeten gaan werken voor 616 euro bruto. Ze gaan er dan geen 15% op vooruit, zoals Buma beweert. Voor een hongerloontje slavenarbeidgaan verrichten en afbraak van de basis van onze sociale zekerheid, het wettelijk minimumloon. Het is in duisternis gehuld hoe Buma wil regelen dat mensen dan aan 70% van het minimumloon als alleenstaande komen. Of wil hij de bijstand met 15% verlagen? Na twee of drie jaar houden die basisbanen op. En dan? Als je er niet in geslaagd bent werk te vinden? Het grote gat van het niets? En de arbeidsongeschikten, krijgen die niets? Buma wil beginnen met de groep die langdurig in de bijstand zit. Dus verschillende regiems voor mensen met bijstand, dus een grote rechtsongelijkheid? Veel onduidelijkheden, wisselende reacties, maar zoveel is duidelijk: de aanval op de bijstand als laatste vangnet is begonnen. Dit is gerelateerd aan het debat over het migratievraagstuk. D'66 pleitte voor meer migranten die in onze economie nodig zijn. Buma maakt voor verdere afbraak van de sociale zekerheid handig gebruik van de sentimenten tegen de komst van migranten door als het ware te zeggen: ja, maar die migranten zijn niet nodig, de arbeidsongeschikte bijstandsgerechtigden kunnen het wel doen. Onder dezelfde slechte voorwaarden?. Nee, onder nog veel slechtere voorwaarden. Les 1 van de cursus: hoe bevorder ik racisme om de mensen tegen elkaar uit te spelen en de laatste sociale zekerheid en het minimumloon af te breken. Maar er wordt gewerkt aan een antwoord.

Piet van der Lende