dinsdag 31 januari 2012

Liander sluit wel degelijk af bij vorst

Zaterdag hebben wij op deze weblog informatie gegeven over een bijeenkomst waar een vertegenwoordiger van de Bijstandsbond aanwezig is geweest over de afsluiting van gas en licht. De indruk die in dat verslag wordt gewekt is, dat niet Liander rechtstreeks betrokken is bij de afsluiting en dat dit gebeurt door de energieleveranciers.

Stageaires bij Liander wekten die indruk volgens de vertegenwoordiger van de Bijstandsbond die aanwezig was. Dat is FOUT blijkt bij meldingen die we nu binnenkrijgen. Liander is niet alleen indirect betrokken bij de vorming van beleid, ze sluiten ZELF af. Ook al zijn ze formeel de technische beheerder van het net die met de redenen van de afsluiting weinig te maken heeft. Wat is het geval? Stel, iemand heeft een schuld bij een energieleverancier . Nu mag de energieleverancier niet zeggen: wegens wanbetaling zeggen we het contract op. Dat mag alleen vanwege andere redenen, bijvoorbeeld wanneer iemand van energieleverancier wil veranderen en zelf het contract opzegt of wanneer er door calamiteiten gevaren bestaan voor brand e.d. Maar er bereiken ons signalen dat energieleveranciers bij mensen die een schuld hebben toch proberen het contract op te zeggen om die reden. Het is belangrijk dat je tegen die opzegging protesteert en juridische stappen onderneemt om de opzegging te voorkomen. Het is namelijk wettelijk verplicht om een energieleverancier te hebben. Is dat niet het geval, dan krijg je een brief van Liander, dat je 20 dagen de tijd krijgt om een energieleverancier te vinden. Lukt dat niet, dan gaat Liander over tot afsluiting.

En in die 20 dagen een ander energieleverancier vinden is niet eenvoudig, want anderen sluiten je vaak niet zomaar aan als je ergens een schuld hebt. Dan heb je een probleem. Bij energieleveranciers als NUON en Essent schijnt dat opzeggen terwijl er schulden zijn nogal mee te vallen, maar bij prijsvechters schijnt het vaker voor te komen. Wanneer je een energieleverancier hebt, mag in de zomermaanden gas en licht niet afgesloten worden als je in de schuldhulpverlening zit en in de wintermaanden helemaal niet. Maar door de pogingen van energiebedrijven het contract op te zeggen, wat soms lukt omdat de betrokkene niet adequaat reageert, worden mensen soms toch onterecht afgesloten door liander. Het probleem is, dat Liander een melding krijgt van de energieleveranciers dat de contracten zijn beëindigd en dat Liander niet schijnt te kunnen zien wat de reden is. Sp Tweede Kamerlid Paulus Jansen heeft 14 dagen geleden hierover vragen aan de minister gesteld. Controles op de goede uitvoering van de wet worden helemaal niet door de overheid uitgevoerd. Nieuwe update. Op dinsdag 7 februari 2012 komt weer een melding op het spreekuur van de Bijstandsbond binnen dat in Amsterdam het NUON pogingen doet bij iemand het contract op te zeggen tijdens deze vorstperiode en dat er een brief van Liander in de bus rolt dat men twee weken de tijd krijgt een andere leverancier te zoeken. Men blijft het dus proberen. Opzeggen van het contract mag niet vanwege schulden.

PvdL

Het wetsvoorstel van de Wet Werken naar Vermogen komt eraan

Staatssecretartis Paul de Krom heeft maandag voor de OESO in Parijs een presentatie gehouden van de Nederlandse plannen voor de hervorming van wat de onderkant van de arbeidsmarkt wordt genoemd. Het ging daarbij om het duidelijk maken van de samenvoeging van bijstand, sociale werkplaatsen en Wajong. Volgens De Krom wil het kabinet in de zorg aan gehandicapten meer aandacht voor werk. Ook moeten jongeren met een lichamelijke en/of geestelijke beperking in het speciaal onderwijs beter worden voorbereid op een leven van iemand die betaald werk verricht. De staatssecretaris wil nog deze week zijn wetsvoorstel Werken naar Vermogen bij de Tweede Kamer indienen.

De bedoeling is volgens de staatssecretaris dat de gemeenten een centrale rol krijgen bij het beinvloeden van de onderkant van de arbeidsmarkt en dat een totaalaanpak wordt ontwikkeld met het onderwijs en de (jeugd)zorg om mensen met een beperking uit de uitkering te houden en aan het betaalde werk te helpen. De staatssecretaris gaat hierover in maart verder praten met zijn collega's Marja Bijsterveldt van Onderwijs en Marlies Veldhuijzen van Zanten van Volksgezondheid.

De OESO concludeerde maandag ook nog in een studie dat een steeds groter deel van de beroepsbevolking van westerse landen kampt met psychische problemen. Daardoor zou er een toenemend beroep op zorg en uitkeringen zijn. Nederland wordt samen met Zweden en Zwitserland genoemd als landen die op de goede weg zijn met hervormingen. Dus Nederland wordt na de rigoreuze bezuinigingen op het bijzonder onderwijs, de invoering van strenge maatregelen in de bijstand waarbij door de huishoudtoets kinderen voor hun ouders moeten zorgen als voorbeeld genoemd voor andere landen. Dat kan wat worden in die landen. Want het gaat er natuurlijk niet om de oorzaken van de psychische problemen te bestrijden maar zoveel mogelijk mensen de arbeidsmarkt op te jagen tot het uiterste, ook als ze dat nauwelijks kunnen en nog meer in de problemen komen. Alle maatregelen van deze regering zijn erop gericht het leger van mensen die gedwongen zijn zich tegen iedere prijs op de arbeidsmarkt ter beschikking te stellen zo groot mogelijk te maken. Zie ook de voorstellen van vandaag voor inperking van de alimentatieverplichtingen

PvdL

De voorspelbaarheid van het nieuws, de winteropvang van daklozen en het sneeuwruimen van werklozen

Het nieuws dat iedere dag aan je voorbijtrekt kent zijn uitgemolken thema's die telkens weer terugkomen, zonder dat in de discussie daarover enige vooruitgang wordt geboekt. Steeds wordt periodiek hetzelfde nieuws herhaald, met dezelfde reacties en argumenten.

Neem het begin van een vorst en sneeuwperiode. In het nieuws is dan de winteropvang van daklozen en het afsluiten van gas en licht bij mensen met schulden. Deze problematiek lijkt bij vorst een dramatische wending te nemen: niemand wil mensen achterlaten in de vrieskou. Het onderwerp staat even op de agenda, maar als de dooi inzet is de belangstelling voor een groot gedeelte weer verdwenen. Ik weet niet of het deze week gaat sneeuwen, maar als dat het geval is, krijgen we aan het eind van de week weer de discussie over het sneeuwruimen door werklozen. Ook bij de seizoensarbeid in de tuinbouw komt het aan het werk zetten van werklozen aan de orde: als de asperges de grond uitmoeten of de tomaten en aardbeien geplukt. Voor een deel volgt het nieuws slaafs de agenda van de Tweede Kamer: als in het parlement een wet wordt aangenomen is het onderwerp even in het nieuws, daarna verdwijnt het weer. Bijvoorbeeld bij de huisbezoeken.

Dat zijn de momenten die politici aangrijpen om de psychologische oorlogvoering tegen de mensen aan de onderkant op te voeren. Wie de meest boute uitspraken doet en zegt dat de mensen keihard aangepakt moeten worden komt het meest prominent in het nieuws. De achtergronden van dakloosheid en schulden of armoede worden nauwelijks belicht tijdens zulke hypes, hooguit worden de vele nieuwtjes en feiten over het aantal beschikbaar gestelde bedden in een stad of regio naar voren gebracht.

Groot thema tijdens deze hypes: de mensen die het echt moeilijk hebben moet je helpen, maar zijn er niet teveel die onterecht gebruik maken van de voorzieningen? Strenge controles zijn nodig, we helpen alleen onze 'eigen' daklozen, armen uit andere landen zijn niet welkom, etc. Waarna de discussie tussen journalisten, politici en de geinterviewden op straat zich volgens dezelfde sjablonen voltrekt en meestal uitloopt op een oproep tot het strenger onder druk zetten van mensen die het moeilijk hebben. Dus een uitbreiding van de neoliberale strafstaat. De mensen hebben het ook aan zichzelf te danken, dus we moeten streng optreden en controleren.

Tijdens de hype gaan journalisten op pad of beginnen te bellen om een dakloze of werkloze te spreken te krijgen. Ze willen dan het liefst een interview, waarbij alle priveomstandigheden van de geintervieuwde schaamteloos de revue passeren. Breng je hele leven maar in de publiciteit!. En wat blijkt? Mensen zijn helemaal niet zomaar de brave voorbeeldarmen die de gegoeden voor ogen hebben wanneer ze spreken over de 'mensen die het echt nodig hebben'. Er wordt een moreel oordeel geveld, over goed en kwaad, goed is goed en kwaad is kwaad en naar een politieke mening of een analyse van zijn positie in de maatschappij wordt de daklozen niet gevraagd. De maatschappelijke kontekst is uit de analyse verdwenen, alles wordt individueel beoordeeld en langs de meetlat van goed en kwaad gelegd. Hooguit worden zogenaamde deskundigen geraadpleegd, die vaal allerlei teorien hebben maar die werken voor onderzoeksinstituten die een maatschappij-kritische analyse allang uit hun rapporten hebben gezeefd. Dit is denk ik hoe veel mensen met weinig inkomen tegen het 'nieuws' aankijken. PvdL

Film over het basisinkomen

Donderdag 2 februari: documentaire 'Basisinkomen, de Film'.

Bij de Bijstandsbond leven de nodige bezwaren tegen de manier waarop veel voorstanders van een basisinkomen hun strijd voeren, de strategie die ze hanteren en de coalitiepolitiek die daar bij hoort. Daarbij gaan we er wel van uit dat we de discussie verder moeten brengen dus reeds afdoende weerlegde argumenten als zou een basisinkomen niet financierbaar zijn of de verwachting dat mensen niet willen werken hoeven we wat ons betreft niet meer te behandelen. Ook de Bijstandsbond is tegen het doorgeschoten arbeidsethos en voor de vrije keuze van mensen op het gebied van arbeid. Maar daar moeten we misschien eerst over praten voor we een technisch volledige invulling geven. 'Een onvoorwaardelijk basisinkomen voor alle leden van de politieke gemeenschap'. Welke politieke gemeenschap?? En krijgen de mensen die een ton verdienen of miljonair zijn er ook een basisinkomen bij? Werkt de markt in een krankzinnig kapitalistisch financieringssysteem inderdaad zo dat mensen niet meer in een dwangpositie komen dat ze toch een onderbetaald flexibel baantje moeten nemen al willen ze dan niet? Misschien is deze bijeenkomst een goede gelegenheid om verder te discussieren. Ziehier een artikel van onze kant dat ook op de website van de Vereniging voor een basisinkomen staat.

aanvang 20 uur, inloop vanaf 19.30 uur
D4net, Bilderdijkstraat 165-f A'dam
Een filmessay van Daniel Häni en Enno Schmidt

Enkele citaten uit de film:

Met het basisinkomen wordt inkomen een mensenrecht.
Een basisinkomen is een inkomen, dat onvoorwaardelijk voor ieder lid van een politieke gemeenschap geldt. Het bestaan zeker stellen en maatschappelijke participatie mogelijk maken gelden als een persoonlijk recht zonder voorwaarden. Absoluut geen arbeidsdwang.
Hoe krijgen mensen vandaag de dag hun inkomen? Slechts 41% van de bevolking verdient zijn inkomen in het arbeidsproces. De anderen krijgen hun inkomen ergens anders vandaan. Zogenaamde overdrachtsinkomens, inkomens die niet rechtstreeks met werk te maken hebben.
In feite leidt een basisinkomen tot een vrijere maatschappij. Dat is het cruciale punt. De loonafhankelijkheid en afhankelijkheid door overdrachtsinkomens verdwijnt en zelfstandigheid ontstaat.
We hebben alles ingezet, om het werk te mechaniseren, om mensen vrij te maken, en nu klagen we, dat we geen arbeidsplaatsen hebben. En niemand zegt ons: Ja, maar verdorie nog aan toe, daarvoor hebben we toch de laatste 100 jaar hard gewerkt, zodat we niet meer hard hoeven te werken! Dat zegt geen enkele politieke partij.
Naast de in geld meetbare toegevoegde waarde, is er nog een tweede waardevermeerdering, die zich niet in geld laat meten: de schepping van onbetaalbare waarden: sociale, culturele, menselijke waarden. Met de invoering van een basisinkomen zou de schepping van onbetaalbare waarden toenemen.
De Vereniging Basisinkomen heeft een vertaling uitgebracht van deze Zwitserse film “Grundeinkommen der Film”, een film over de toekomst van onze samenleving, over onze vrijheid en over de manier waarop wij dit ook in de toekomst weer kunnen verwezenlijken.
Welkom en zegt het voort!
Groeten vanuit D4.

maandag 30 januari 2012

Ontwikkelingen op de arbeidsmarkt tot 2016

Op 20 december verscheen een interessant rapport over de toekomstige ontwikkelingen op de arbeidsmarkt tot 2016 dat rapport heet ‘De arbeidsmarkt naar opleiding en beroep tot 2016’ en is geschreven door het Researchcentrum voor Onderwijs en Arbeidsmarkt (ROA) van de Universiteit Maastricht. Het rapport geeft een goed inzicht waar de meeste banen vrijkomen, en in welke beroepen de kans op betaald werk het grootst is. Het is voor mij echter de vraag, of dat dan ook banen zijn waar je van kunt leven.

Het belangrijkste bij het ontstaan van vacatures is de vervangingsvraag: mensen die ophouden met werken bij een bepaalde werkgever waardoor een vacature ontstaat. Baanopeningen kunnen ontstaan doordat (oudere) werknemers de arbeidsmarkt verlaten of carrière maken en vervangen moeten worden door werknemers met vergelijkbare opleiding en ervaring. Of vrouwen die ophouden met betaald werk verrichten als ze gaan trouwen of kinderen krijgen. Slechts een zeer klein gedeelte van de vacatures ontstaat doordat mensen met pensioen gaan. Bijna negen op de tien baanopeningen zullen ontstaan als gevolg van de grote vervangingsvraag van gemiddeld jaarlijks 4% van de werkgelegenheid tot 2016. Dat speelt vooral in de transport- en agrarische beroepen, en het minst in de informatica beroepen. De werkgelegenheid groeit slechts in beperkte mate, nl met omngeveer 200.000 banen.

De beste perspectieven ontstaan voor schoolverlaters van zorgopleidingen en technische opleidingen, zoals bètatechnische opleidingen elektrotechniek op MBO- en HBO-niveau en werktuigbouwkunde op HBO- en WO-niveau. In de zorgsector ontstaan vooral kansen op alle opleidingsniveaus vanwege de toenemende behoefte aan zorg. Voor VMBO-opgeleiden in de zorg is er bovendien sprake van een hoge vervangingsvraag, en een lage instroom vanuit het onderwijs op de arbeidsmarkt. Ook voor WO-opgeleiden in de zorg is er vooral sprake van een hoge vervangingsvraag. Door de relatief grote arbeidsmarktinstroom de komende jaren van schoolverlaters met een economische opleiding, verslechteren de arbeidsmarktperspectieven op alle opleidingsniveaus voor hen.

In de zorgsector (maar ook in de techniek) kunnen werkgevers zeer grote knelpunten in de personeelsvoorziening verwachten voor de lagere verzorgende en dienstverlenende beroepen (zoals ziekenverzorgenden). Daarentegen blijkt het tekort aan mensen met een zorgopleiding wel degelijk terug te dringen als de deeltijdbanen in de zorgsector opgeplust kunnen worden. Bijvoorbeeld, wanneer alle werkenden in kleine banen met een zorgopleiding op middelbaar niveau minimaal 24 uur zouden gaan werken, dan zouden de personeelstekorten in de zorgsector voor 85% verdwijnen. Ik trek hieruit de conclusie, dat de arbeidskrachten met een middelbare opleiding vaak beneden hun opleidingniveau in de zorg werken en dat ze op zoek zijn naar iets anders of andere voorwaarden.

Het ROA verwacht dat bijna negen op de tien banen ontstaan door de grote vervangingsvraag. Uit het onderzoek blijkt dat er een vervangingsvraag is van 2.027.000 banen. Er komen zo’n 200.000 nieuwe banen bij tot 2016. Dat maakt het totaal aantal beschikbare banen ongeveer 2.227.000. Dat betekent dat 89.3% van de banen ontstaan door de vervangingsvraag. Dat is dus negen van de tien.
Op de website van de universiteit van Maastricht is het rapport te downloaden.

Overigens was de berichtigeving in de pers over het rapport gedeeltelijk onjuist. De suggestie werd gewekt, dat de grote vervangingsvraag een gevolg is van de vergrijzing wat betreft het aantal mensen dat met pensioen gaat, maar dit klopt niet. Slechts een fractie van de vervangingsvraag heeft daarop betrekking. Ziehier voor een analyse van een slordig ANP bericht, dat door alle media werd overgenomen.

Mijn conclusie is, dat de toenemende flexibiliering van de arbeidsmarkt (invoering van kleine flexibele deeltijdbanen) de mismatch tussen vraag en aanbod en het ontstaan van moeilijk vervulbare vacatures versterkt: mensen wisselen sneller van baantje, geven het baantje eerder op omdat ze er niet helemaal van afhankelijk zijn, hebben geen binding met het bedrijf, willen niet beneden hun niveau blijven werken, etc. Ook is mijn conclusie dat zeer veel mensen bereid zijn tijdelijk een flexibel deeltijdbaantje beneden hun opleidingsniveau aan te nemen, waar op zich niet van te leven valt, maar dat de tekorten in bv de zorg hierdoor niet opgelost worden, omdat de doorstroom ook zeer hoog is.

P vd Lende

Centrale Raad van Beroep zet de gang van zaken bij bijzondere bijstand nog eens op een rijtje

De Centrale Raad van Beroep heeft in een uitspraak/CRvB 20/12/2011, nr 10-2513 WWB, LJN BV0080- de gang van zaken bij het verlenen van bijzondere bijstand nog eens op een rijtje gezet. Het maakt maar weer eens duidelijk, dat in dagelijkse gesprekken vaak wordt gezegd als je krap zit, kun je toch bijzondere bijstand aanvragen. Maar dat dit in de praktijk dat nog niet zo eenvoudig is. De Centrale Raad deed uitspraak naar aanleiding van een geval, waarin de gemeente een aanvraag om bijzondere bijstand voor de kosten van een wasmachine had afgewezen omdat de kosten niet voortvloeien uit bijzondere omstandigheden.
De CRvB baseert zich voor de criteria op artikel 35 lid 1 WWB
  • Eerst beoordeeld dient te worden of de kosten waarvoor bijzondere bijstand wordt gevraagd zich voordoen
  • Vervolgens of die kosten in het individuele geval van de alleenstaande of het gezin noodzakelijk zijn
  • Daarna of die kosten voortvloeien uit bijzondere omstandigheden.
  • Tenslotte dient de vraag te worden beantwoord of de kosten kunnen worden voldaan uit de bijstandsnorm, de langdurigheidstoeslag, het vermogen en het inkomen voor zover dit meer bedraagt dan de bijstandsnorm. 
De CRvB oordeelt dat de kosten van een wasmachine tot de incidenteel voorkomende algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan behoren die in beginsel dienen te worden bestreden uit het inkomen op bijstandsniveau, hetzij door middel van reservering, hetzij door middel van gespreide betaling achteraf. Met andere woorden± je maakt eerst maar eens schulden, en dan zien we wel verder. Belanghebbende had een inkomen dat meer bedroeg dan de voor hem geldende bijstandsnorm en had voor de kosten van een wasmachine kunnen reserveren of op een lening voor een wasmachine kunnen aflossen. Het ontbreken van (voldoende) reserveringsruimte of aflossingsruimte in verband met schulden en de daaruit voortvloeiende betalingsverplichtingen, is niet aan te merken als een bijzondere omstandigheid in de zin van artikel 35 lid 1 WWB. Dat aan belanghebbende eerder bijzondere bijstand voor duurzame gebruiksgoederen was toegekend, houdt niet een toezegging in dat in de toekomst aanvragen om bijzondere bijstand voor duurzame gebruiksgoederen worden ingewilligd. Dit is een betreurenswaardige uitspraak volgens mij want tot nu toe was het beleid bijvoorbeeld in Amsterdam dat je met een afwijzing van een lening bij de Kredietbank wel bijzondere bijstand kon krijgen. Dat wordt hier onderuit gehaald. Ook als je al schulden hebt, kom je niet voor bijzondere bijstand in aanmerking.
P vdL

Staken moet mogen

De FNV is een petitie gestart onder de titel 'staken moet mogen'. De aanleiding voor de petitie zijn uitgelekte stukken van de Europese Commissie, waaruit blijkt dat die Commissie het stakingsrecht wil inperken wanneer het vrije verkeer van goederen en diensten in de landen van de Europese Gemeenschap in gevaar zou komen. Als een staking met grensoverschrijdende aspecten het vrije verkeer belemmert, dan moet de rechter voortaan gaan kijken of die staking wel proportioneel is, oftewel: belemmert hij het vrije verkeer niet teveel.
Dit is in strijd met de Internationale Verdragen, zoals het Europees Verdrag ter bescherming van de Rechten van de Mens. In eerste instantie heeft het plan van de Europese Commissie alleen gevolgen voor acties of stakingen van werknemers wanneer grensoverschrijdend werk aan de orde is. Bijvoorbeeld als Poolse aspergestekers in Limburg, of Portugese bouwvakkers in de Eemshaven, werken onder zulke slechte arbeidsvoorwaarden dat ze er geen normaal huurhuis van kunnen betalen in Nederland.
Maar de FNV vreest dat Nederlandse werkgevers als het plan van de Europese Commissie doorgaat, ook eerder naar de rechter stappen om een staking, ook nationaal, te laten verbieden, met eerdere uitspraken in ‘grensoverschrijdende’ stakingen in de hand. Voor we het weten gaat de rechter zich dus ook inhoudelijk met puur nationale acties bemoeien, aldus de FNV. Zoals de schoonmaakacties of de lerarenprotesten. Zo zit je op een glijdende schaal. De petitie kan getekend worden op www.stakenmoetmogen.nl

Actie voor behoud stakingsrecht succesvol
12-09-2012

De Europese Commissie heeft een voorstel om het stakingsrecht in te perken ingetrokken. De Tweede Kamer had met 11 andere parlementen geklaagd bij de commissie. De FNV had er actie tegen gevoerd, en is nu blij en opgelucht. 'Staken is een grondrecht en dat mag niet ondergeschikt worden gemaakt aan de belangen van de interne markt. Gelukkig heeft ook de Europese Commissie dat nu eindelijk ingezien', zegt FNV-bestuurder Catelene Passchier.


Ook fracties in het Europees Parlement in Straatsburg reageerden opgetogen. Elf nationale parlementen hadden de 'gele kaart' getrokken tegen de plannen. Dat is een officieel instrument als ze het niet eens zijn met EU-plannen. Zij stelden dat het plan de bevoegdheden van de lidstaten zou schenden.

Grensoverschrijdende effecten

Het voorstel van Brussel ging over stakingen die gevolgen hebben voor een ander land (grensoverschrijdende effecten). Een rechter zou dan mogen bepalen of de staking mag doorgaan.
Fundamenteel grondrecht

Toenmalig FNV-voorzitter Agnes Jongerius zei in mei dat het recht om te staken een recht is dat bewaakt moet worden. De FNV heeft de afgelopen tijd samen met collega-vakcentrales MHP en CNV een uitgebreide lobby gevoerd tegen de dreigende inperking van het stakingsrecht. Ruim 5200 mensen tekenden de FNV-petitie 'staken moet mogen'.

zaterdag 28 januari 2012

Fraude door bemiddelingsbureau's bij uitvoering PGB

De Volkskrant meldt vrijdag, dat justitie fraude door bemiddelingsbureau's bij de uitvoering van de PGB nauwelijks aanpakt. Veel mensen met een PGB die gehandicapt zijn en de administratie niet zelf kunnen uitvoeren hebben die uitbesteed aan een bemiddelingsbureau. Sommige van die bemiddelingsbureau's steken een deel van het PGB in eigen zak. Justitie treedt hier nauwelijks tegenop omdat er moeilijk bewijzen met getuigen op tafel te leggen zouden zijn. Ook op het spreekuur van de Bijstandsbond hebben wij ervaringen met die bemiddelingsbureau's.
Zie ook deze blog

Project Liander over afsluiting van gas en licht


Liander, de netbeheerder van het electriceitsnet in Nederland is een project begonnen over de achtergronden van de afsluiting van gas en licht bij huishoudens met schulden. Een vertegenwoordiger van de Bijstandsbond is vrijdag op een bijeenkomst geweest waar ook acht stageaires bij Liander van verschillende opleidingen, een opleider, een vertegenwoordiger van Dynamo en een vertegenwoordiger van de Dienst Werk en Inkomen in Amsterdam aanwezig waren
De bijeenkomst vond plaats in het kantoor van Liander aan de Spaklerweg.

Er werd veel informatie uitgewisseld over de financiele situatie van minima en gepraat over hoe de schuldhulpverlening in elkaar zit. De vertegenwoordiger van de Bijstandsbond heeft een plaatje van inkomsten en uitgaven op tafel gelegd en haar ervaringen met het Nuon op het spreekuur uitgelegd. Ook kwam het beleid van de Dienst Werk en Inkomen ter sprake.
Aan de orde kwam ook dat mensen in de wintermaanden onterecht worden afgesloten terwijl dat verboden is. Na afloop van de bijeenkomst hebben de stageaires een enquete gehouden onder inwoners van de Indische buurt. liander sluit strikt genomen niet af. Dat doen de energiemaatschappijen zoals Essent en Nuon, die de electriciteit leveren over het net waarvan Liander de beheerder is. Maar Liander wil wel meedenken over de vorming van beleid en haar standpunten bij de vele contacten die de organisatie heeft inbrengen. De stageaires zullen ongetwijfeld verslagen schrijven waarop het beleid kan worden gebaseerd.


zie ook de update van dinsdag 31 januari.

woensdag 25 januari 2012

Voor 2012: onderlinge steun, zelfredzaamheid en een goed samenleefklimaat

30 januari: Nieuwjaarsborrel buurtbewoners Amsterdam West, de Bijstandsbond en Wereldse Wijk

Alle buurtbewoners van Amsterdam West en leden en sympathisanten van de Bijstandsbond zijn van harte uitgenodigd voor een bijeenkomst over onderlinge steun, zelfredzaamheid en een goed samenleefklimaat. Eerst krijgen we informatie van advocaten over de nieuwe regels betreffende minimuminkomens en de bijstandswet. Daarna praten we met de Bijstandsbond en stichting Wereldse Wijk over hoe we als buurtbewoners in Amsterdam West en sympathisanten van de Bijstandsbond meer onderlinge steun en zelfredzaamheid kunnen ontwikkelen.

Wil je meedoen en meedenken, kom naar de bijeenkomst op maandag 30 januari met na afloop een borrel. Het programma is als volgt:

15.00 uur. Gesprek met advocaten van advocatenkantoor VHM advocaten:

• De veranderingen in de bijstandswet
•Invoering huishoudtoets
• Nieuwe vakantieregels
• Beleid huisbezoeken
• Afschaffing wet investeren in jongeren
• Andere maatregelen

16.00 uur. Gesprek met de Bijstandsbond en stichting Wereldse Wijk over terugblik 2011 en hun project voor 2012.
17.00 uur-19.30. Borrel. Informeel kunnen we doorpraten over wat we in 2012 kunnen doen en hoe we kunnen samenwerken om de crisis te lijf te gaan. Met muziek, cultuur, etc.
> Maandag 30 januari, 15.00 tot 19.30
Dijktheater. Da Costakade 160. Tram 7 en 17 halte Bilderdijkstraat
Georganiseerd door buurtbewoners in samenwerking met de Bijstandsbond en stichting Wereldse Wijk. Voor meer informatie: 020-6898806

woensdag 4 januari 2012

Ook in Frankrijk nu verplicht vrijwilligerswerk

In Frankrijk bestaat een met de Nederlandse bijstand vergelijkbare regeling, de RSA (Revenu de Solidarité Active-RSA). Vrij vertaald: Inkomen van de Aktieve Solidariteit. De RSA is ingevoerd op 1 juni 2009 en kwam in de plaats van het oude systeem dat een minimuminkomen garandeerde, de Revenu Minimum d’Insertion-RMI. Onder bepaalde voorwaarden is net als in Nederland het inkomen afhankelijk van het antwoord op de vraag of er andere inkomstenbronnen zijn en afhankelijk van de gezinssituatie. De RSA voor een alleenstaande is momenteel 474 euro per maand, wanneer hij of zij geen ander inkomen heeft uit bijvoorbeeld arbeid. Daarbij komen dan nog de kosten voor huisvesting. Op de RSA wordt standaard 56 euro daarvoor ingehouden, wat het totaal op 418 euro per maand brengt.

Nicolas Sarkozy en zijn regering hebben nu besloten, dat er een experiment komt in een twaalftal buurten in grote steden, waarbij de werklozen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt tot zeven uur per week moeten werken. Men krijgt dan ongeveer 130 euro extra per maand naast de RSA. Wie weigert mee te werken, krijgt een geldstraf waardoor het inkomen weer daalt. De werkzaamheden moeten we zoeken in de sfeer van de persoonlijke dienstverlening. De regering zegt dat voor deze persoonlijke dienstverlening veel arbeidskrachten nodig zijn vanwege de vergrijzing van de bevolking. Vrijwilligers moeten helpen bij reisjes voor bejaarden, schoolkinderen helpen bij het oversteken, of helpen in de sorteercentra voor de afvalverzameling. Maar je kunt ook terechtkomen in de zogenaamde ‘restaurants du coeur’ waar warme maaltijden voor arme mensen worden verzorgd. Er worden pools van vrijwilligers gemaakt, waaruit dergelijke organisaties kunnen putten. Wanneer het tijdens de experimenten blijkt te werken wil men het in heel Frankrijk invoeren.