zaterdag 31 december 2005

Thais restaurant gedwongen om achterstallig loon te betalen

Dirk Kloosterboer

31 december 2005 – Een Thais restaurant in de omgeving van het Rembrandplein heeft onlangs 1.200 euro achterstallig loon betaald aan een voormalig werknemer. Activisten hadden de eigenaar onder druk gezet om over de brug te komen. Jan Müter van Searchweb legt uit hoe dit in zijn werk is gegaan.

De 25-jarige Abutaleb, geboren in Burma en opgegroeid in Bangladesh, heeft zes maanden gewerkt bij een aantal restaurants van exploitant R. In de woorden van Müter maakte hij ‘exotisch lange uren’: hij werkte een groot deel van deze periode zes of zeven dagen in de week, van twaalf uur ’s middags tot twee of drie uur ’s nachts.

Abutaleb kreeg aanvankelijk 25 euro per dag, naarmate hij zich bekwaamde als kok steeg dit naar 30 euro. Op een gegeven moment werd dit weer omgezet in duizend euro per maand. Zelfs dit salaris – ver onder het CAO-loon – was de werkgever blijkbaar te hoog, want die stopte met betalen. Hierdoor liep Abutaleb 1.200 euro mis.

Abutaleb kwam via vluchtelingenorganisatie ASKV bij Jan Müter terecht, die zich al vaker had ingezet voor werknemers in de horeca. Samen met mensen van de Anarchistische Groep Amsterdam (AGA) en Flexmens.org stippelde hij een strategie uit.

BENGAALS

Op 17 november ging een groep van zo’n vijftien activisten naar het restaurant om verhaal te halen bij de eigenaar. Aanvankelijk schrok deze, vervolgens kwam hij met een onsamenhangend verhaal.

“Elke paar zinnen sprak hij zichzelf tegen”, vertelt Müter. “Eerst kende hij Abutaleb niet, daarna zei hij dat hij hem onderdak had verschaft. Vervolgens dreigde hij om de politie te bellen. Hij begon druk zijn mobieltje te bewerken en zei wat in het Bengaals”.

Er kwam een man uit een ander restaurant. “Dat was wel een verassing, want die man herkende ik. Ik heb hem nog een tijd lang geadviseerd toen hij een conflict had met deze zelfde eigenaar. Blijkbaar was dat conflict inmiddels opgelost”.

Uiteindelijk gingen de activisten onverrichter zake weer weg, met het voornemen om later opnieuw contact op te nemen met eigenaar R. “Dat hoefde niet, want diens broer belde de volgende dag Abutaleb. Hij kon 500 euro krijgen, en de resterende 700 euro een paar weken later”. Het hele bedrag is inmiddels overgemaakt.

EXITSTRATEGIE

De groep had inmiddels ook contact met een advocaat. “Eigenlijk was die er wel tuk op om een procedure te starten. Zoiets kost de eigenaar handen vol geld, dus het is een effectieve manier om hem onder druk te zetten”.

Nu is de eigenaar er relatief goedkoop van af gekomen, volgens de CAO had de werknemer immers recht op veel meer geld. Müter: “Abutaleb wilde graag een deal maken. Een procedure via de rechter zou mogelijk zelfs repercussies kunnen hebben voor zijn verblijf in Nederland.”

“Onze werkwijze is vooralsnog alleen bruikbaar als ‘exitstrategie’, dus om als werknemer het ontslag voor de werkgever zo duur mogelijk te maken”. Abutaleb werkt inmiddels bij een ander Thais restaurant. Dit restaurant wordt gerund door een Surinamer, die geen contact heeft met R.

De betrokkenheid van Jan Müter bij de horeca valt terug te voeren op de komst van een aantal jongeren uit Spanje en Italië, die actief werden bij de AGA. De syndicalistische vakbondstraditie die zij kenden uit hun eigen land wilden zij ook introduceren in de Amsterdamse horeca, waar ze werkzaam waren. Müter ondersteunde ze daarbij.

WURGCONTRACTEN

“Bazen in de horeca zinspelen er vaak op dat zij de sterkste partij zijn, bijvoorbeeld door te dreigen met geweld. We wilden dit gebied verkennen, kijken of het lukt om een zekere macht te ontwikkelen. We stapten bij dubieuze werkgevers binnen om ze te confronteren. Een aantal keer is dit gelukt, een aantal keer is het mislukt”.

Bij zijn onderzoek ontdekte Müter dat de horeca een ondoorzichtige sector is, waarbij vaak sprake is van schimmige eigendomsconstructies en waar veel exploitanten zelf het slachtoffer zijn van wurgcontracten. Hun problemen wentelen ze weer af op de werknemers.

In februari 2005 organiseerde Flexmens een forum over precaire arbeid. Hier werd de aanpak in de horeca nieuw leven ingeblazen, en voegde zich ook een aantal studenten bij de groep. Onder de activisten zijn er verschillende die daarnaast actief zijn als kaderlid bij een vakbond.

Müter: “Dat is misschien nog wel de grootste winst: er is nu een groep mensen waarop we kunnen terugvallen. We kunnen snel mensen mobiliseren met enig besef van wat er speelt”. Via mond-tot-mond reclame raakt het initiatief steeds breder bekend.

MCDONALD’S

“Ik verwacht dat er wel meer telefoontjes binnen zullen komen van werknemers die problemen hebben. Maar werknemers die in zo’n positie zitten zullen niet zo snel actie ondernemen, dat doen ze pas als ze helemaal klem zitten”.

In het verleden heeft Müter samengewerkt met de FNV Horecabond. Hij heeft toen geopperd dat de bond een inloopcentrum zou moeten openen in de omgeving van het Rembrandplein en het Leidseplein.

“Momenteel spreken werknemers met elkaar af in de McDonald’s. De vakbond zou ze een plek kunnen bieden waar ze bij elkaar kunnen komen, ervaring kunnen uitwisselen, van elkaar kunnen horen welke werkgever personeel zoekt. Als de vakbond zo’n centrum zou exploiteren als een kroeg of een koffiehuis, dan hoeft het ook niet veel te kosten”.

“Al was het maar om ze een plek te bieden waar ze kunnen schaften. Veel werknemers in de horeca moeten zelf maar zien waar ze hun maaltijd genieten. Ze eten terwijl ze op de trap zitten, dat is heel naargeestig.”

Wantoestanden in de horeca kunnen worden gemeld bij de AGA, aga@squat.net. De AGA kan ook worden bezocht: elke zaterdag van 14.00 tot 18.00 uur aan de Eerste Schinkelstraat 14-16.

donderdag 29 december 2005

Nieuws over daklozen op AT5

Vanavond, 28 december, besteedde AT5 in het nieuws aandacht aan de daklozen die in de kou proberen te overleven. Er was een reportage over het stoelenproject in de Marnixstraat, die maar 40 mensen in deze tijd extra kunnen opvangen en die blijkens een zegsman de helft van de mensen weer weg moeten sturen. En er was een reportage over de opvang van het Leger des Heils aan het Hekelveld. De zegsman daar schatte het extra aantal daklozen in de stad die opvang nodig hebben op 2 tot 300.
Daarbij werd een dakloze geinterviewd, die met naam en toenaam wordt genoemd (hij heet Johan Bruinsma). Hij zwerft sinds enkele weken op straat rond. De afgelopen maand heeft hij buiten geslapen. De commentaarstem van AT5 deelde mee, dat hij dakloos was geworden omdat de sociale dienst zijn uitkering had stopgezet.
Vandaag klopte ook iemand aan bij de Bijstandsbond die dakloos was geworden omdat hij geen uitkering meer krijgt. Uit deze twee concrete voorbeelden wordt duidelijk, dat het nieuwe strenge beleid van de sociale dienst, met huisbezoeken en bij het minste of geringste eenvoudigweg stopzetten van uitkeringen zonder verder onderzoek allerlei schandelijke gevolgen optreden.
Wat is dat voor een beleid waarbij mensen die niet zonder de bijstandsuitkering kunnen de straat worden opgeschopt. Misschien in deze barre tijden tussen kerst en oud en nieuw voor AT5 een idee om meer mensen zoals Johan Bruinsma te vragen of ze door het strenge beleid van de sociale dienst onder leiding van wethouder Aboutaleb op straat terechtgekomen zijn.
Er kan natuurlijk een scala aan redenen zijn waarom iemand dakloos wordt, maar in het geval van Joham Bruinsma en de man die op het spreekuur van de Bijstandsbond kwam was de stopzetting van de uitkering duidelijk de laatste duw naar de goot. En dat in plaats van iemand in een vroegtijdiger stadium ondersteunen om dakloosheid te voorkomen.

Piet van der Lende
Bijstandsbond Amsterdam

vrijdag 16 december 2005

Stop de Bolkestein richtlijn

Demonstreer op 14 februari in Straatsburg (12.00 uur) bij de stemming over de EU-Dienstenrichtlijn in het Europees Parlement! Na vele malen uitstel is er inmiddels een (definitieve?) stemmingsdatum over de Bolkesteinrichtlijn (http://www.attac.nl/attacbolk) in het EP bekend: 14 februari 2006.
De Europese vakbonden, verenigd in de European Trade Union Confederation (ETUC), roepen de aangesloten bonden op om hun leden massaal te mobiliseren voor een demonstratie ten tijde van deze stemming in Straatsburg. Bovendien doet de ETUC ook een beroep op haar achterban om lokale en nationale activiteiten tegen de EU-Dienstenrichtlijn voorafgaand aan de demonstratie te organiseren.
Hiermee wil de Europese vakbeweging maximale druk uitoefenen om de dreigende sociale dumping als gevolg van de Dienstenrichtlijn alasnog af te wenden. Zeer waarschijnlijk zullen vele Europese sociale bewegingen hun krachten bundelen en ook voor deze demonstratie gaan mobiliseren.
Attac-Nederland zal u op de hoogte houden, maar roept nu reeds op de datum in uw agenda vrij te maken/houden. We rekenen erop dat ook de FNV vanuit Nederland voor deze demonstratie zal gaan mobiliseren en wellicht net als vorig jaar in een breder verband ook vervoer organiseert. Maar zo niet, dan wil Attac zich in ieder geval voor collectief vervoer naar Straatsburg inzetten.
Indien u meewilt, dan kunt u zich vast melden via info@attac.nl Wij roepen u ook op om met de mobilisatie te helpen. U kunt daarvoor deze mail doorsturen, maar zich ook daarvoor melden bij info@attac.nl Meer info is ook te vinden op de ETUC-site: http://www.etuc.org/a/1886
Attac.nl heeft ook een nieuwe folder 'Nederland zei NEE! maar Europa dendert door. STOP de EU-Dienstenrichtlijn', met daarin de petitie van het Platform Stop de EU-dienstenrichtlijn (http://www.dienstenrichtlijn.nl) die gebruikt kan worden om al voor de demonstratie druk op te helpen bouwen. Te bestellen bij info@attac.nl

-- Een andere wereld is mogelijk! Attac-NL De Wittenstraat 43-45 1052 AL Amsterdam Netherlands T. +31 (0)20-6279661 http://www.attac.nl info@attac.nl

donderdag 15 december 2005

Work First stinks!
baliekluiver - 15.12.2005 20:31

Donderdag 15 december, heeft een handjevol activisten van de
Bijstandsbond en de Werklozen Belangen Vereniging Amsterdam en onafhankelijke
aanhang op de pier in Scheveningen actie gevoerd tegen Work First.

Work First is een uit de Amerikaanse staat Wisconsin overgenomen
bijstandssysteem, dat inhoudt dat je, om een uitkering te kunnen ontvangen, de
handen uit de mouwen mag steken in speciaal voor dat doel opgezette
'werkfabrieken'. Associaties met de in de jaren vijftig afgeschafte
werkverschaffing liggen voor de hand...
Work First ligt in het verlengde van de nieuwe Wet Werk en Inkomen, die de oude
Bijstandswet afgelopen jaar heeft vervangen. De nadruk ligt op
arbeidsdisciplinering (als doel op zich...), of, zoals een medewerker van het
reintegratiebedrijf SagEnn het verwoordde: "Passende arbeid vinden voor
uitkeringsgerechtigden is niet langer het uitgangspunt. De gemeente en wij
vinden het belangrijk dat deelnemers dagritme opbouwen. Dat hun dagen gevuld
zijn met iets anders dan dat wat ze leuk vinden. Het is een leerproces." Een
mooie definitie van het fenomeen arbeid: dat je dagen gevuld zijn met "iets
anders dan dat wat je leuk vindt".
Meer banen komen er door deze aanpak niet bij, behalve dan in de commerciele
reintegratie-industrie. Work First is een belangrijke stap in de
herstructurering van de Europese arbeidsmarkt, waarbij een nieuwe werkwillige en
flexibele onderklasse moet worden gecreeerd: naar Amerikaans model, de 'working
poor'. De Work First-fabrieken zijn het afgelopen jaar onder andere opgezet met
financiering uit het potje van het Europees Sociaal Fonds, dat onlangs
plotseling leeg bleek te zijn (1,5 miljard door het gootsteenputje).
Hoewel het Work First-principe momenteel sluipenderwijs wordt ingevoerd in
Nederland, zijn maar weinig mensen op de hoogte van het fenomeen. Deels zal dit
veroorzaakt worden door de schaamte van de mensen die aan dit soort zinloze
disciplineringsprojecten worden onderworpen.
Een interessant dagboek van iemand die een tijdje in zo'n werkfabriek heeft
mogen meewerken is te vinden op de site: www.werkenzonderwerk.nl

Ondanks (of juist dankzij) de geringe opkomst, verliep de actie redelijk
voorspoedig. We hebben in opvallende zwartgeel gestreepte gevangenenpakjes een
groot deel van de pier en het omliggende strand aangeveegd en uiteindelijk ook
onze kritiek kunnen spuien op de Work First conferentie zelf die op de pier
gehouden werd, door onderstaand pamflet voor te lezen en uit te delen aan de
bezoekers.

donderdag 8 december 2005

Sociale diensten altijd op de hoogte van bankrekeningnummers.

Speciale proef van staatssecretaris van Sociale Zaken voor vier grote steden

Het is de Bijstandsbond opgevallen dat de sociale dienst de laatste tijd per definitie op de hoogte blijkt van bankrekeningnummers die clienten niet hebben opgegeven. Tot nu toe mocht de sociale dienst gegevens opvragen bij de belastingdient om vast te stellen wat het vermogen van de client is. Deze gegevens werden verkregen door alle sofinummers bij de sociale dienst bekend in de belastingcomputer in te voeren en de mensen met een bepaald vermogen of een bepaald bedrag aan rente rolden er dan uit. Deze procedure wordt uitgevoerd door het Inlichtingenbureau. Op basis hiervan deed de sociale dienst dan verder onderzoek. Tot nu toe mochten de sociale diensten geen bankrekeningnummers bij de belastingdienst opvragen omdat ingevolge de wet (artikel 66 WWB) slechts gegevens omtrent het vermogen door de belastingdienst mogen worden verstrekt op grond van het Besluit Inlichtingenbureau. Een en ander in het kader van privacy-bescherming.

Nieuwe proef

De Staatssecretaris van Sociale Zaken heeft het besluit genomen om de vier grote steden toe te staan alle bankrekeningnummers van clienten van de sociale dienst bij de belastingdienst op te vragen. Voorzover ons bekend is hierover geen officieel besluit gepubliceerd en is dit binnenskamers besloten. Als gevolg hiervan is de sociale dienst ook altijd op de hoogte van bankrekeningnummers die niet zijn opgegeven. De clienten worden hiervan niet op de hoogte gesteld. Er kan hierbij sprake zijn van fraude, maar het kunnen ook bankrekeningen zijn die al jarenlang niet meer actief zijn of door derden geopend zonder dat de client hiervan op de hoogte is. Wij vinden het onjuist dat dit gebeurt zonder daar enige ruchtbaarheid aan te geven en naar ons idee is de genomen maatregel in strijd met de wet. (artikel 66 WWB in combinatie met het besluit Inlichtingenbureau. De maatregel is een ongerechtvaardigde ingreep in de privacy van clienten, zeker omdat er geen ruchtbaarheid aan is gegeven. Het feit dat de maatregel niet gepubliceerd is frustreert ook de verdediging van clienten bij juridische procedures. Wij hebben vernomen dat ook binnen het ministerie er twijfel is over de legitimeit van deze proef.

Interpay

Thans wordt door het ministerie van Sociale Zaken onderzocht, of ook particuliere organisaties kunnen worden verplicht gegevens van leden of klanten te verstrekken. In dit verband onderzoekt men of Interpay deze verplichting kan worden opgelegd. Dagelijks vinden in Nederland miljoenen betalingen plaats tussen banken, bedrijven en consumenten. Interpay verzorgt de verwerking van deze transacties, waaronder ook grensoverschrijdende transacties. Wanneer Interpay gegevens gaat verstrekken betekent dit bijvoorbeeld dat alle PIN betalingen van een klant door de sociale dienst kunnen worden opgevraagd. Wij vinden dat dit allemaal veel te ver gaat en nog wel zonder enige maatschappelijke discussie hierover te entameren terwijl de maatregelen stilletjes worden doorgevoerd. Let wel een private onderneming zou dus gedwongen worden mee te werken gegevens te verstrekken die tegen haar eigen clientele zou kunnen werken. Wat wordt het volgende: air miles informatie opvragen om te zien hoeveel punten iemand heeft?

08-12-2005

Voor meer informatie:
Bijstandsbond
Da Costakade 158
1053 XC Amsterdam
020-6898806
info@bijstandsbond.org

maandag 5 december 2005

De sociale dienst en het gemeentebestuur draaien door

De nieuwe kleren van de keizer

Het uitgangspunt van de gemeente- werk dat er niet is boven inkomen- begint bizarre vormen aan te nemen. Bij sollicitaties zijn uiterlijk en gedrag van belang. Mogen instanties eisen stellen aan het gedrag en uiterlijk van werkzoekenden? Ja, zegt de gemeente. En als voorbeelden worden genoemd lichaamshygiene, piercings, een afwijkend dag en nachtritme, uitzonderlijke kleding, (wat is uitzonderlijk?) een huisdier, etc. Hierover-in plaats van over de massa-werkloosheid- gaat de gemeente een serieus perperduur debat organiseren in Felix Merites op 6 december om 15.00 uur. Want zegt de gemeente hier moet beleid op ontwikkeld worden. Het lijkt ons dat er een nieuw formulier moet komen, waarop wordt ingevuld hoe vaak je onder de douche gaat. Ook dienen er kledingsvoorschriften te komen, die in een gemeentelijke verordening worden vastgelegd. Ook dient in deze verordening te worden vastgelegd dat werklozen geen hond mogen hebben. Bij de huisbezoeken dient naast de wasmand ook de kledingkast te worden gecontroleerd op de mate waarin de kleding voldoet aan de laatste mode. Wij stellen voor, dat de bijzondere bijstand gebruikt gaat worden om werklozen een abonnement te geven op modebladen. Ook dient er een verbod op piercings te komen, weliswaar hebben veel cassieres bij de Vomar ook piercings, en kan het de meeste werkgevers geen bal schelen of en zo ja waar werknemers piercings hebben, en wil de ene werkgever iemand die zo gekleed is terwijl je bij een ander weer zus gekleed moet zijn, maar de bureacratie moet aan het werk worden gehouden. Want tenslotte moet alles worden gedaan om de aandacht af te leiden van het feit, dat er twee en een half miljoen werklozen zijn. Morgen gaan we een pamflet uitdelen bij de ingang van Felix Merites om onze mening over dit zinloze debatje van hondepoep- niveau te geven.

Voor meer informatie:

Bijstandsbond
Da Costakade 158
1053 XC Amsterdam
020-6898806
05-12-2005

zaterdag 19 november 2005

De gevaarlijke borreltafelpraatjes van Jos Dautzenberg

CWI projectleider probeert werklozen, werkenden, Polen, Nederlanders en illegalen tegen elkaar uit te spelen.

De gevaarlijke borreltafelpraatjes van Jos Dautzenberg

Enige tijd geleden kwamen Poolse slaplukkers in het nieuws, die weigerden na 12 uur arbeid voor 5 euro per uur nog eens 4 uur door te werken, en die daarop op staande voet werden ontslagen. Met de steun van FNV Bondgenoten hebben de slaplukkers actie gevoerd, en de rechter gaf hen gelijk, ze mochten niet ontslagen worden. De zaak geeft wel aan, dat het met de arbeidsvoorwaarden en omstandigheden in de tuinbouw niet best gesteld is. Langdurig zware arbeid op een tijdelijk contract en tegen een laag loon. Het project Seizoensarbeid van het Centrum voor Werk en Inkomen (CWI), gemeenten, uikeringsinstantie UWV en land en tuinbouworganisatie LTO poogt Nederlandse werkzoekenden te vinden voor het zware werk in de tuinbouw. Ruim 10.000 werklozen werden het afgelopen jaar benaderd om te werken als sla- of tomatenplukker, of als aspergesteker. Tegelijkertijd nam de regering de maatregel, dat voor Poolse arbeiders die naar Nederland komen om in de tuinbouw te werken een uitzondering geldt: zij ondervinden geen enkele belemmering meer die in andere sectoren nog wel geldt als overgangsmaatregel voor vrij verkeer van personen tussen de nieuwe EU-landen en Nederland. Er waren 850 Nederlandse werklozen die als slaplukker of in een andere functie in de land en tuinbouw aan de slag gingen.

Het CWI probeert in navolging van de maatregelen van de Nederlandse regering duidelijk de Nederlandse en Poolse werklozen tegen elkaar uit te spelen om hen te dwingen de slechte arbeidsvoorwaarden en omstandigheden te aanvaarden. Nederlandse werklozen worden bedreigd met strafkortingen of zelfs stopzetting van de uitkering als ze het zware werk onder de huisige omstandigheden niet aanvaarden, de Polen zijn wel gedwongen, gezien de massa-werkloosheid in eigen land, zonder goede werkloosheidsuitkering, de onaanvaardbare toestanden in de tuinbouw te aanvaarden.

Jos Dautzenberg, projectleider van het project Seizoensarbeid, geeft op 19-10 een interview aan de Telegraaf waarin hij de Nederlandse werklozen nog eens extra in een kwaad daglicht zet, om zo de druk verder op te voeren. Meneer Dautzenberg zegt dat de Nederlandse werklozen door de telefoontjes merkten dat ze aan de slag moesten. Ach, meneer Dautzenberg, dat was blijkbaar nog niet tot hen doorgedrongen met al die strenge maatregelen van tegenwoordig. 'Veel werklozen zagen een baan op het land niet zitten en solliciteerden gauw ergens anders' zegt meneer Dautzenberg. Hoe hij dat weet? 'We hebben geen exacte cijfers, maar het is opvallend dat mensen na maanden werkloosheid ineens weer werk vonden en geen uitkering meer hoeven'. Meneer Dautzenberg weet donders goed dat statistisch gezien al jaren een groot deel van de werklozen sowieso na verloop van tijd weer aan het werk gaat als ze eindelijk iets hebben gevonden. Dat is allang zo. Dus het is maar de vraag, wat dat ene telefoontje nu voor invloed heeft. Dat weet meneer Dautzenberg ook niet, want hij heeft geen exacte cijfers. Het is maar een vage impressie van meneer Dautzenberg om zijn eigen winkeltje als belangrijk naar voren te schuiven. Borreltafelpraat dus uit de categorie: ik ken verschillende werklozen uit mijn omgeving die niet willen werken, dus de werklozen willen niet werken. Maar er zijn inderdaad werklozen die een strafkorting hebben gekregen of wier uitkering werd stopgezet omdat ze weigerden. En terecht.

De borreltafelpraatjes van Jos Dautzenberg zijn niet zonder gevaar. Zijn opmerkingen dragen bij aan het tegen elkaar opzetten van verschillende groepen, om hen te dwingen de soms onaanvaardbare arbeidssituaties in de land en tuinbouw te aanvaarden door hun onderlinge concurrentie te verscherpen. Daar trappen wij niet in. Samen strijden voor betere arbeidsvoorwaarden en omstandigheden. De Nederlandse werklozen, die weigeren onaanvaardbare arbeidsomstandigheden te aanvaarden en de Poolse actievoerders, die strijden voor verbetering van hun situatie. Duidelijk is dat ze daarvoor niet bij meneer Dautzenberg moeten zijn.

Piet van der Lende

Bijstandsbond
Da Costakade 158
1053 XC Amsterdam
020-6181815
info@bijstandsbond.org

woensdag 9 november 2005

OPENBARE INFORMATIE & ACTIEBIJEENKOMST 'TREK AAN DE NOODREM'.

Zaterdag 12 november a.s. organiseert de SP Amsterdam, in samenwerking met DIDF en de IS, een openbare bijeenkomst in het kader van de actie Noodrem.
Ons Tweede Kamerlid Agnes Kant spreekt over het nieuwe zorgstelsel en de problematiek.
En gaat dieper in op de problemen zoals worden verwoord door sprekers van belangengroepen en artsen/specialisten. Er is ruime gelegenheid voor vragen en discussie.
De bijeenkomst vangt aan om 14:00 uur ( zaal open 13:45 ) tot 16:00 uur in de Collegezaal van het Slotervaartziekenhuis aan de Louwesweg 6, Amsterdam.
Makkelijk te bereiken met o.a. tramlijn 2 en buslijn 19.
Kom. Zorg dat je er bij bent. Met je vrienden, kennissen, familie of buren. Uitstel, bij voorkeur afstel van deze wet is het doel en deze bijeenkomst is een belangrijke stap in een serie van acties om dat te bereiken.
In de zaal zijn Noordrem actie-kaarten om te tekenen, of mee te nemen om te verspreiden aanwezig. Ook een instructie-pakket met beknopte uitleg over het zorgstelsel en de problemen daarvan.

MEER ACTIES NOODREM EN WAT JE KAN DOEN OM TE HELPEN.

Voor aanvang van de openbare bijeenkomst gaan we in en rondom het Slotervaartziekenhuis handtekeningen verzamelen met de Noodrem actiekaarten. Wil je meehelpen kom dan om 13:00 naar het Slotervaartziekenhuis en meld je bij Karwan Fatah, Nuri Karabulut of Henk Wichard in de collegezaal.

Inmiddels zijn er elk weekend SP-ers, IS-ers en DIDF-ers te vinden op de markten en pleinen van Amsterdam en hebben al honderden protest handtekeningen verzamelt. Wil je aansluiten en meehelpen. Bel of mail dan naar de SP contactpersoon in je stadsdeel ( zie
www.amsterdam.sp.nl ) of de SP actie-coordinator.

De actie Noodrem heeft onze top-prioriteit want als de wet zoals hij er nu ligt per 1 januari word ingevoerd is het leed niet te overzien voor duizenden Nederlanders.
Wij gaan er dan ook voor om de acties te intensiveren in de komende weken om uit te monden in een grote breed gedragen landelijke manifestatie in Amsterdam op 17 december. Daar moet veel werk voor worden verzet en gaan we op 17 november een actie-vergadering houden met vertegenwoordigers van vele belangengroepen. Wil je je steentje bijdragen aan die mobilisatie en de manifestatie. Bel of mail dan.

Tot zaterdag 12 november partijgenoten.
Met strijdbare groet, en voor alle informatie en aanmelden.
Henk Wichard
sp-actie-amsterdam@tomaatnet.nl 020-6373116/06-28455452

dinsdag 1 november 2005

ma 7/10: informatie-avond arbeid in de tuinbouw

Na een eerste avond met de tomatenplukker uit Florida die wonnen van de multinational
die hen uitbuitte, wordt nu de aandacht op de Europese (achter)tuin gericht.

Informatie- en discussieavond over arbeid in de intensieve tuinbouw Zuid-Spanje,
Zuid-Frankrijk en het Westland

Tijd: Maandag 7 november, 20.00 uur, Plaats: Plantage Doklaan 8-10 Amsterdam

Op 10 oktober vond aan de Plantage Doklaan een uitwisseling plaats met de Coalition
of Immokalee Workers (CIW) uit Florida over hun strijd, als
organisatie van landarbeiders, tegen de fastfoodketen Taco Bell, om hogere prijzen
en dus lonen. De CIW zocht samenwerking in Europa om sterker te staan
tegen -ook andere- ketens.

Afgesproken werd om daadwerkelijk te zoeken naar mogelijkheden om ook hier de zaak
op te pakken. De bijeenkomst van 7 november moet daar een eerste stap in
zijn. Hoe is de situatie in Europa en wat zijn mogelijke richtingen om verder te
gaan? Waar liggen bondgenoten?

Peter Gerber van CODETRAS uit Zuid-Frankrijk zal over zijn omgeving vertellen, maar
ook over de situatie in de provincie Almeria in Zuid-Spanje, waar hij als
lid van het Europees Burger Forum1 nauw betrokken is bij de ondersteuning van de
kleine landarbeidersbond daar, de SOC.

CODETRAS is een samenwerkingsverband van verschillende organisaties2 die de
rechten van migranten seizoenswerkers verdedigen in de Bouches-du-Rhône, in
Zuid-Frankrijk. Ze hebben o.a. veel aandacht gevraagd voor de OMI-contracten.
In dit systeem, dat al enkele decennia bestaat, is de seizoensmigrant voor zijn
vergunning aan de werkgever gebonden. Daarbij worden premies enz. voor
verzekeringen op Frans niveau betaald, maar vinden de bijbehorende uitkeringen
volgens niveau van het herkomstland plaats. Door de afhankelijkheid van de
werkgever is het voor werknemers erg moeilijk zich tegen een werkgever te
verweren en de omstandigheden waaronder deze werkers werken en leven
(vaak ‘op de tuin’), zijn dan ook vaak abominabel. CODETRAS steunde met publiciteit, maar
ook met acties en bijvoorbeeld juridische bijstand. Deze zomer werden voor het
eerst successen geboekt toen een van Frankrijks grootste perziktelers na een
staking gedwongen werd achterstallige lonen te betalen.

In de streek rond El Ejido, bij Almeria, in Zuid Spanje probeert de kleine
vakbond SOC (Sindicato de Obreros del Campo) op te komen voor de belangen van de
40.000 dagloners die daar in de 32000 hectare plastic kassen werken. Het
is een enorme taak waar de kleine bond mee geconfronteerd wordt: er heerst grote
armoede onder de werkers, die vaak onder stukjes plastic tussen de ‘kassen’
wonen en die feitelijk bijna rechteloos zijn op de arbeidsplaats. De migranten
en de vakbond worden daarnaast regelmatig gefronteerd met geweld vanuit de
lokale bevolking en werkgevers, die vaak de autoriteiten aan hun kant vinden. De
SOC probeert met het opzetten van drie ontmoetingshuizen de werkers de
gelegenheid te bieden bij elkaar te komen, en voorlichting en rechtssteun enz
toegankelijker te maken.

Informatie over het Westland wordt gegeven door OKIA, dat samen met Stek een
uitgebreid onderzoek verrichtte naar de achtergronden van dertig jaar illegale
tewerkstelling in de glastuinbouw aldaar. http://www.steknet.nl/achterglas.pdf

Uit eigen kringen kan verder verteld worden over de Britse campagne tegen
supermarkten als Europees voorbeeld van een ketenbrede aanpak (zie:
http://www.breakingthearmlock.com/).

Met de discussie over dit onderwerp komt een hoop bij elkaar: de ontwikkelingen
in de voedselketen, inkoopmacht van (supermarkt-)ketens, precarisering van de
arbeid, illegalisering van migranten …We hopen uit al die hoeken mensen bij
elkaar te krijgen.

Organisatoren van de avond zijn oa.: XminY, A SEED, OKIA…..

woensdag 26 oktober 2005

Lancering Flexmens Magazine
& Opening Kantoor Plantage Doklaan te Amsterdam

Deze vrijdag 28 oktober, vanaf 21u, wordt het nieuwe format van Flexmens Magazine gelanceerd met muziek, spoken word, een foto-expositie en geborrel.

Flexmens Magazine is een kwartaalblad over politiek en cultuur. De laatste editie gaat over de stad, die van marketing, van rap en graffiti, van werk in supermarkten, van sociale bewegingen, kunstenaars, migranten. Het nummer gaat, kortom, over het continue gevecht om de stad en haar cultuur.

Muziek > Wide Awake Club, Johnny Kapot en muzikanten
Spoken Word > Aik Kramer
Fotoexpo en geborrel

Plaats: Plantage Doklaan 8-12 Amsterdam
Tijd: Vrijdag 28 oktober, 21u
http://www.flexmens.org

Zojuist verschenen:

‘Schotschrift tegen de kokerdenkers’

Commentaar op het ‘Beleidskader werk, participatie en reïntegratie 2006’ van de Dienst Werk en Inkomen te Amsterdam

Het totale beleid wordt ondergeschikt gemaakt aan het arbeidsmarktbeleid. Het nieuwe strenge beleid dat de gemeente Amsterdam ten aanzien van bijstandsgerechtigden voert en haar arbeidsmarktbeleid leidt tot

· Verslechtering van arbeidsvoorwaarden en omstandigheden van werkenden en een verscherpte tweedeling op de arbeidsmarkt.

· Geprivilegieerde werkenden schermen hun posities steeds meer af waardoor doorstroming vanaf de onderkant van de arbeidsmarkt steeds minder mogelijk wordt.

· Effectief wordt weinig gedaan. Veel geld gaat in de overheadkosten zitten en reintegratiebedrijven bekostigen in de eerste plaats hun uitvoeringsorganisatie, waardoor weinig geld overblijft voor daadwerkelijke begeleiding en voorzieningen.

  • Het eenzijdig marktgerichte kokerdenken van bovenaf leidt tot steeds meer bureaucratie, waarbij kansen en mogelijkheden en eigen initiatieven van bijstandsgerechtigden onbenut blijven.

· Er zijn geen actuele kwantitatieve gegevens die de gevolgen van het beleid duidelijk in beeld brengen. De gemeente weet zelf niet, wat de gevolgen van haar beleid zijn. Het gaat om schadelastbeperking, minder bijstandsgerechtigden. De rest zien we wel.

De mens is meer dan een arbeidskracht. Niet de arbeidsmarkt en de vacatures van de werkgevers moeten centraal staan maar de mens. Niet de belangen van de werkgevers, maar de belangen van de stadssamenleving als geheel. Deze hoeven niet strijdig te zijn, maar de markt en de particuliere werkgevers voorzien niet in allerlei behoeften van de samenleving als geheel. Uitgangspunt moet de inventarisatie zijn van wat in de stad nodig is en wat de taken en de rol van de overheid hierbij zijn. Dit betekent niet van bovenaf allerlei plannen richting arbeidsmarkt bedenken, maar uitgaan van wat de mensen willen en kunnen en vooral wat ze zelf al doen, voor zichzelf en de samenleving, en dat stimuleren.

U kunt het schotschrift downloaden van http://www.bijstandsbond.org/kokerdenkers.htm

Maar u kunt het ook in brochurevorm bestellen door 3 euro incl. portokosten over te maken op giro 4554841 t.n.v. Bijstandsbond te Amsterdam onder vermelding van ‘kokerdenkers’. Dan wordt de brochure toegezonden.

woensdag 19 oktober 2005

CWI projectleider probeert werklozen, werkenden, Polen, Nederlanders en illegalen tegen elkaar uit te spelen.

De gevaarlijke borreltafelpraatjes van Jos Dautzenberg

Enige tijd geleden kwamen Poolse slaplukkers in het nieuws, die weigerden na 12 uur arbeid voor 5 euro per uur nog eens 4 uur door te werken, en die daarop op staande voet werden ontslagen. Met de steun van FNV Bondgenoten hebben de slaplukkers actie gevoerd, en de rechter gaf hen gelijk, ze mochten niet ontslagen worden. De zaak geeft wel aan, dat het met de arbeidsvoorwaarden en omstandigheden in de tuinbouw niet best gesteld is. Langdurig zware arbeid op een tijdelijk contract en tegen een laag loon. Het project Seizoensarbeid van het Centrum voor Werk en Inkomen (CWI), gemeenten, uikeringsinstantie UWV en land en tuinbouworganisatie LTO poogt Nederlandse werkzoekenden te vinden voor het zware werk in de tuinbouw. Ruim 10.000 werklozen werden het afgelopen jaar benaderd om te werken als sla- of tomatenplukker, of als aspergesteker. Tegelijkertijd nam de regering de maatregel, dat voor Poolse arbeiders die naar Nederland komen om in de tuinbouw te werken een uitzondering geldt: zij ondervinden geen enkele belemmering meer die in andere sectoren nog wel geldt als overgangsmaatregel voor vrij verkeer van personen tussen de nieuwe EU-landen en Nederland. Er waren 850 Nederlandse werklozen die als slaplukker of in een andere functie in de land en tuinbouw aan de slag gingen.

Het CWI probeert in navolging van de maatregelen van de Nederlandse regering duidelijk de Nederlandse en Poolse werklozen tegen elkaar uit te spelen om hen te dwingen de slechte arbeidsvoorwaarden en omstandigheden te aanvaarden. Nederlandse werklozen worden bedreigd met strafkortingen of zelfs stopzetting van de uitkering als ze het zware werk onder de huisige omstandigheden niet aanvaarden, de Polen zijn wel gedwongen, gezien de massa-werkloosheid in eigen land, zonder goede werkloosheidsuitkering, de onaanvaardbare toestanden in de tuinbouw te aanvaarden.

Jos Dautzenberg, projectleider van het project Seizoensarbeid, geeft op 19-10 een interview aan de Telegraaf waarin hij de Nederlandse werklozen nog eens extra in een kwaad daglicht zet, om zo de druk verder op te voeren. Meneer Dautzenberg zegt dat de Nederlandse werklozen door de telefoontjes merkten dat ze aan de slag moesten. Ach, meneer Dautzenberg, dat was blijkbaar nog niet tot hen doorgedrongen met al die strenge maatregelen van tegenwoordig. 'Veel werklozen zagen een baan op het land niet zitten en solliciteerden gauw ergens anders' zegt meneer Dautzenberg. Hoe hij dat weet? 'We hebben geen exacte cijfers, maar het is opvallend dat mensen na maanden werkloosheid ineens weer werk vonden en geen uitkering meer hoeven'. Meneer Dautzenberg weet donders goed dat statistisch gezien al jaren een groot deel van de werklozen sowieso na verloop van tijd weer aan het werk gaat als ze eindelijk iets hebben gevonden. Dat is allang zo. Dus het is maar de vraag, wat dat ene telefoontje nu voor invloed heeft. Dat weet meneer Dautzenberg ook niet, want hij heeft geen exacte cijfers. Het is maar een vage impressie van meneer Dautzenberg om zijn eigen winkeltje als belangrijk naar voren te schuiven. Borreltafelpraat dus uit de categorie: ik ken verschillende werklozen uit mijn omgeving die niet willen werken, dus de werklozen willen niet werken. Maar er zijn inderdaad werklozen die een strafkorting hebben gekregen of wier uitkering werd stopgezet omdat ze weigerden. En terecht.

De borreltafelpraatjes van Jos Dautzenberg zijn niet zonder gevaar. Zijn opmerkingen dragen bij aan het tegen elkaar opzetten van verschillende groepen, om hen te dwingen de soms onaanvaardbare arbeidssituaties in de land en tuinbouw te aanvaarden door hun onderlinge concurrentie te verscherpen. Daar trappen wij niet in. Samen strijden voor betere arbeidsvoorwaarden en omstandigheden. De Nederlandse werklozen, die weigeren onaanvaardbare arbeidsomstandigheden te aanvaarden en de Poolse actievoerders, die strijden voor verbetering van hun situatie. Duidelijk is dat ze daarvoor niet bij meneer Dautzenberg moeten zijn.

Bijeenkomst op 20 oktober over de begeleiding van werkzoekenden

Mededeling Bijstandsbond

Bijeenkomst op 20 oktober over de begeleiding van werkzoekenden

Het beleid van de sociale dienst Amsterdam wordt steeds strenger. Ook klanten die vaak al jaren arbeidsongeschikt zijn verklaard worden opnieuw opgeroepen voor een keuring door een commercieel bedrijf en worden dan alsnog geheel of gedeeltelijk goedgekeurd.

Ook iemand van 60 jaar of die eerst jarenlang arbeidsongeschikt was verklaard, en die geen kansen heeft op de arbeidsmarkt moet nu vaak een traject volgen of onbetaalde arbeid met behoud van uitkering verrichten. Was er vroeger nog wel enige onderhandelingsruimte om je eigen weg uit te stippelen richting betaalde arbeid, vandaag de dag is dat veel moeilijker

Op deze bijeenkomst willen we inventariseren wat de stand van zaken is en nagaan in hoeverre je nog wel je eigen plan kunt trekken. Hoe moet je omgaan met de trajecten van al die reïntegratiebedrijven  en hoe kun je bereiken dat jouw voorstellen worden overgenomen?

Voor deze bijeenkomst komen twee onafhankelijk  arbeidsadviseurs van het Centrum voor Werk en Inkomen in Amsterdam uitleggen wat ze doen en wat de mogelijkheden zijn.

De bijeenkomst op 20 oktober begint om 14.00 uur en wordt gehouden in het Dijktheater, Da Costakade 160 in Amsterdam. (Zijstraat van de Kinkerstraat ter hoogte van de Bilderdijkstraat, tramlijnen 17 en 7)

Voor meer informatie:
Bijstandsbond/WBVA/Komitee Vrouwen en de Bijstand/EVA
Da Costakade 162
1053 XD Amsterdam
Info@bijstandsbond.org
Www.bijstandsbond.org
020-6181815/6898806

Tuinbouwproject werklozen en de effecten

Persbericht. AMSTERDAM - Ruim duizend werklozen met een uitkering hebben 'onder dreiging van
een seizoensbaan' als sla- of tomatenplukker werk gevonden in andere sectoren.
Dat schrijft De Telegraaf woensdag. Het Centrum voor Werk en Inkomen (CWI)
benaderde afgelopen jaar meer dan tienduizend werklozen tot 40 jaar om aan de
slag te gaan als seizoensarbeider. Wie weigerde, liep kans op verlies van
uitkering.

Doel van het gezamenlijke project van CWI, gemeenten, uitkeringsinstantie UWV,
en land- en tuinbouworganisatie LTO was om werklozen daadwerkelijk aan het werk
te helpen in de land- en tuinbouw. Zij zouden bijvoorbeeld appels, peren en
asperges kunnen oogsten. Totnogtoe gingen 850 mensen op deze manier aan de slag.

Amsterdam schroeft met ingang van 2006 de minimum leeftijd voor een uitkering omhoog van 23 naar 27 jaar.



Op At5 staat een bericht dat Amsterdam volgend jaar de minimum leeftijd voor een
uitkering verandert van 23 naar 27 jaar. De stelling is dat hiermee voorkomen
wordt dat jongeren in een uitkering komen en daar blijven plakken. 'Jongeren'
tot 27 zullen zich eerst bemiddeld worden voor een baan of opleiding.

Ik begrijp uit dit bericht dat een uitkering onder de 27 wel mogelijk blijft
indien men eerst door de molen van bemiddeling gaat. Toch blijft het een heel
rare methode om uitkerings kosten te drukken.

dinsdag 18 oktober 2005

Relatiebemiddeling voor bijstandsvrouwen

Enschede - Ferdy Lammerink en Hans Hofte van de Enschedese Stadspartij gaan aanstaande zaterdag op de markt gratis strings uitdelen aan 'zielige' bijstandsmoeders, zodat ze dan misschien eerder aan de man komen. Zij doen dit als ludieke actie om te laten zien hoe belachelijk zij het vinden dat de VVD wil dat de gemeente moet gaan bemiddelen bij relatieproblemen, om zodoende het aantal bijstandsuitkeringen in Enschede naar beneden te brengen.
Sinds fractievoorzitter Jeroen Hatenboer woensdag bekendmaakte dat in het concept-verkiezingsprogramma van de VVD staat dat de gemeente moet gaan helpen om bijstandsmoeders weer aan de man te brengen, is het hommeles in de Enschedese politiek. De Stadspartij reageerde als eerste en noemde het voorstel discriminerend, vrouwonvriendelijk en
'paniek voetbal'. Binnen de VVD zelf is het nu ook al mis en dreigt er een scheuring te ontstaan. Hatenboer is zelf ook geschrokken van de negatieve media aandacht en noemt het voorstel nu 'uit het (maand) verband gerukt'.

vrijdag 14 oktober 2005

Campagne GATS-vrije gemeenten

Het GATS-platform voert campagne om lokale overheden te wijzen op de risico's van GATS Wat is GATS? Het GATS-akkoord is een van de handelsovereenkomsten tussen vele landen van de Wereldhandelsorganisatie (WHO). In het GATS - het General Agreement on Trade in Services - worden afspraken en verplichtingen rond de internationale handel in diensten vastgelegd.

Het GATS-akkoord is uitermate omstreden, omdat het landen ertoe brengt allerlei publieke diensten te privatiseren. Dit wordt juridisch vastgelegd De belangen van het internationale bedrijfsleven worden daarbij veelal boven de belangen van mens en milieu gesteld. De 'vrije markt' krijgt ruim baan. Het GATS-platform vreest dat de kwaliteit van publieke diensten in gevaar komt, net als het vermogen van (lokale) overheden om regels op te stellen om sociale en maatschappelijke doelstellingen te bereiken.

Daarom heeft het GATS-platform zich aangesloten bij de campagne die in diverse Europese landen, waaronder België, Frankrijk, Italië en Engeland wordt gevoerd, om lokale overheden te wijzen op de risico's van dienstenliberalisering in de vrije markt.
Het GATS Platform roept gemeenten op om zich vooruitlopend op de WTO-top in Hong Kong symbolisch 'GATS-vrij' te verklaren om een signaal af te geven aan de politiek.

Het GATS-platform nodigt lokale overheden uit om zich door collega's uit heel Europa te laten informeren over de risico's van dienstenliberalisering op de Europese Conventie van Lokale Overheden tegen GATS in Luik op 22/23 oktober.

Zie voor meer informatie over GATS, de activiteiten van het Platform en
deze campagne de website van het platform, http://www.gats.nl

Zie ook:
www.agcs-gats-liege2005.net

De integrale brief en begeleidende documenten die toegezonden werden aan de Nederlandse gemeenten vind je hier als downloadbare .pdf bestanden.
Brief-gatsvrije gemeeenten
Voorbeeldmotie
Info-Gatsvrijegemeenten

Meer informatie over deze campagne:
www.gatswatch.org
www.globalinfo.nl
www.milieudefensie.nl

maandag 10 oktober 2005

Flitsdaten of speed dating. De nieuwste rage bij werving en selectie

Vind de ware in drie minuten

Door EB Management BV werd op de Amsterdamse Werkmarkt, die eind september in de Amsterdamse RAI werd gehouden, het flitsdaten geintroduceerd om aan personeel te komen. Het Speed Date Event vond plaats voor het podium in de grote hal, waar de verschillende stands omheen stonden. Er hebben zich 15 werkgevers voor het Event gemeld. Wat is dat nou, speed-daten? Het concept werd voor het eerst toegepast bij het met elkaar in contact brengen van vrijgezellen in Amerika. Maar het kan ook toegepast worden als een werkgever op zoek is naar nieuwe werknemers. Je gaat bij ontmoetingen vaak af op de eerste indruk, de eerste tien seconden, en dit moet worden uitgebuit. De werkgevers nemen plaats op bijvoorbeeld 30 stoelen, die naast elkaar staan opgesteld. Daartegenover staan dertig andere stoelen. Daarop nemen de werklozen plaats. Op de werkmarkt stond een tafel met drie barkrukken. Daar namen dan drie werkgevers plaats. Maar het principe is hetzelfde. Vervolgens krijgen de werklozen drie minuten de tijd om zich aan een werkgever te presenteren. De werkgever noteert aan de hand van de badge die de werkloze draagt de naam of een nummer, en vult op zijn formulier ‘ja’of ‘nee’in. De werkgever heeft een kook wekker op zijn tafeltje staan, om de tijd in de gaten te houden. Dan wisselen de werklozen van plaats en presenteren ze zich in drie minuten aan een andere werkgever. Zo schuiven de werklozen in het systeem steeds door. Drie minuten presenteren aan een werkgever, dan gaat de wekker, opschuiven, weer drie minuten presentatie, etc. Op basis van het gesprek kan een werkgever een vervolgafspraak maken. Dan is er sprake van een match! Zo niet, dan heeft de werkloze pech gehad.

In de metro van 6 oktover staat een reportage over snel daten voor vrijgezellen. De schrijver van het artikel, John van Schagen die aan zo’n sessie heeft meegedaan, zegt: ‘eigenlijk, zo merk ik al snel, weet je het al na tien seconden. De overige twee minuut vijftig zijn voor de opvulling’.

Speed-daten is bedacht in Amerika, waar men jongeren via het systeem met elkaar in contact bracht, maar pas nadat het fenomeen aandacht kreeg in populaire TV-series als Friends en Sex & The City werd het een rage.

Bijstandsbond
info@bijstandsbond.org/blog/blogger.html

Een leugentje van de directeur van FourStar?

Afgelopen donderdag hebben wij een persbericht verzonden over het reintegratiebedrijf Four Star BV. De FNV heeft onderzoek gedaan en daaruit blijkt, dat de analyse van de Bijstandsbond met zoveel woorden gedeeltelijk wordt erkend. Fourstar blijkt niet te beschikken over de vereiste bouw en andere vergunningen en 20 tot 30% van het personeelsbestand bestaat uit voormalige werklozen, die worden aangenomen op basis van een contract dat is afgestemd op de vereisten voor uitstroompremies van de sociale dienst.

Zie voor verslag van de reacties van Four Star in het FNV onderzoek de website van FNV lokaal:
http://www.fnv.nl/lokaal/renderer.do/menuId/52753/clearState/true/sf/52753/returnPage/52753/itemId/30317/realItemId/30317/pageId/6553/instanceId/52755/

De heer Verhoof van Fourstar bevestigt tegenover de FNV dat een ongeluk met een zaagmachine heeft plaatsgevonden. De cliënt zou echter slechts een klein sneetje in de top van
zijn duim hebben gezaagd. Bovendien zou de cliënt zelf hebben toegegeven dat hij tegen de voorschriften in met de zaagmachine had gewerkt, zonder dat deskundige begeleiding aanwezig was.

Getuigen verklaren echter, dat dit een leugen is. De hele top van de duim, dwz het hele stuk met de nagel lag er af en kon er in het ziekenhuis niet meer aangezet worden. Bepaald geen klein sneetje!

Ook is men verstoord over de bewering dat de client zou hebben toegegeven dat hij zich niet aan de veiligheidsvoorschriften hield. Er werden helemaal geen veiligheidsvoorschriften uitgevoerd. (Zijn die er sowieso wel???) Er was in het geheel geen deskundige begeleiding aanwezig, over voorschriften was men de hele tijd erg gemakkelijk.

Bij De Werkplaats zijn clienten ondergebracht met een REA-status, dwz zowel fysieke als psychische aandoeningen. Hoe is het dan mogelijk dat iemand plotseling op eigen houtje, zonder toezicht, op een zware houtzaagmachine aan het werk is? Is dat niet een teken dat het toezicht sowieso faalt?

Er is na dit ongeval geen melding gedaan bij de arbeidsinspectie, hoewel een bedrijf wel verplicht is om dat te doen, binnen 24 uur.

Bijstandsbond
info@bijstandsbond.org
020-6181815

zondag 9 oktober 2005

Bijeenkomst op 20 oktober over de begeleiding van werkzoekenden in Amsterdam

Het beleid van de sociale dienst Amsterdam wordt steeds strenger. Ook klanten die vaak al jaren arbeidsongeschikt zijn verklaard worden opnieuw opgeroepen voor een keuring door een commercieel bedrijf en worden dan alsnog geheel of gedeeltelijk goedgekeurd. Ook iemand van 60 jaar of die eerst jarenlang arbeidsongeschikt was verklaard, en die geen kansen heeft op de arbeidsmarkt moet nu vaak een traject volgen of onbetaalde arbeid met behoud van uitkering verrichten. Was er vroeger nog wel enige onderhandelingsruimte om je eigen weg uit te stippelen richting betaalde arbeid, vandaag de dag is dat veel moeilijker Op deze bijeenkomst willen we inventariseren wat de stand van zaken is en nagaan in hoeverre je nog wel je eigen plan kunt trekken. Hoe moet je omgaan met de trajecten van al die reïntegratiebedrijven en hoe kun je bereiken dat jouw voorstellen worden overgenomen?

Voor deze bijeenkomst komen twee onafhankelijk arbeidsadviseurs van het Centrum voor Werk en Inkomen in Amsterdam uitleggen wat ze doen en wat de mogelijkheden zijn.

De bijeenkomst op 20 oktober begint om 14.00 uur en wordt gehouden in het Dijktheater, Da Costakade 160 in Amsterdam. (Zijstraat van de Kinkerstraat ter hoogte van de Bilderdijkstraat, tramlijnen 17 en 7)

Voor meer informatie:

Bijstandsbond
Da Costakade 162
1053 XD Amsterdam
Info@bijstandsbond.org
Www.bijstandsbond.org
020-6181815/6898806

vrijdag 7 oktober 2005

Persbericht Vereniging Bijstandsbond Amsterdam

Onaanvaardbare toestanden bij heropvoedingsproject voor werklozen in Amsterdam

Gebouwen complex van FourStar BV op last van Bouw en Woningtoezicht ontruimd

Vanmiddag is op last van de dienst Bouw- en Woningtoezicht het gehele pand van Fourstar BV aan de Isolatorweg ontruimd. Om half vier werden alle werklozen opgeroepen om naar de kantine te komen, waar de directeur iets mee te delen had. Hij deelde mee, dat van de dienst bouw en woningtoezicht de vier adressen aan de Isolatorweg (nrs. 9 t/m 15) ontruimd moesten worden. Dit gold dus niet alleen voor de afdelingen De Werkplaats BV en
Workstar BV, maar ook voor de werkzaamheden van het bedrijf Oversteegen BV en de bovengelegen kantoren van Fourstar (overigens allemaal onderdelen van de BV-cluster Fourstar Reintegratieservice BV. Overigens maakt enig onderzoek op internet duidelijk, dat onder de naam FourStar een woud van BV’s schuil gaat, een stuk of 15. Four Star heeft contracten afgesloten met de Sociale Dienst Amsterdam voor de begeleiding van werklozen. Deze werden aan de Isolatorweg tewerkgesteld waarbij ze een vrijwel leegstaande fabriekshal geheel moesten verbouwen, zonder dat de voorschriften op het gebied van veiligheid en deskundigheid in acht werden genomen en zonder dat er professionele bouwvakkers voor de begeleiding aanwezig waren. De werkzaamheden liepen uiteen van het bouwen van muren, het timmeren van plinten, het verrichten van schilderwerk tot het met zware drilboren uithakken van sleuven in het beton. De werklozen werden onder druk gezet de situatie te accepteren onder constante dreigementen met strafkortingen van de sociale dienst.

De ‘begeleiders’ van de werklozen waren zelf kort daarvoor werkloos geweest en door Fourstar in dienst genomen om andere werklozen te begeleiden op contracten van een half jaar plus een dag... Dat heet 'langdurig werkzaam'. Daarna kunnen ze weer vervangen worden door anderen.

Een veel toegepaste truuc in de reintegratie-business om premies voor de uitstroom van werklozen naar betaald werk op te strijken. Op zeer ondeskundige wijze werd aan de verbouwing van het pand gewerkt, wat tot ongelukken heeft geleid. Onlangs zaagde een client zijn duim af op een zaagmachine.

Voor meer informatie:
Bijstandsbond
Da Costakade 158
1053 XC Amsterdam
020-6181815

Piet van der Lende


donderdag 6 oktober 2005

Werkfabrieken en CDA plan verplicht vrijwilligerswerk van uitkeringsgerechtigden

mededeling van een uitkeringsgerechtigde

Vandaag heeft  een kommissie van het CDA een rapport gepresenteerd waarin
zij pleit voor verplicht vrijwilligerswerk. Ik het nieuws werd het
natuurlijk zo gepresenteerd alsof dit al een voldongen feit is.
Uiteindelijk gaat het om een verkapte verkiezingsprogramma voor het eerst
volgende verkiezingsprogramma.

Die kommissie wil in de komende jaren: "dat tegenover een
bijstandsuitkering een tegenprestatie komt te staan in de vorm van
vrijwilligerswerk of het vervullen van door de gemeenten aangeboden
werkzaamheden. Mensen zullen dan sneller aan een baan komen. Door een
betere begeleiding van bijstandsgerechtigden ontstaat ook meer zicht op
probleemsituaties van mensen en kan hen veel sneller en preventiever de
helpende hand worden geboden".

Aldus het rapport van het CDA. Link naar rapport:
http://www.cda.nl/domains/cda/pages/article.asp?content=11010000005807_2_100
00000001943&navid=

En dan dit nog:

Niet alleen Amsterdam heeft te maken met die zogenaamde werkfabrieken. In
Arnhem hebben ze ook zoiets op gezet. Op 21 maart 2005 opende
reïntegratiebureau SagEnn de "werkfabriek" op de Hazenkamp in Arnhem.
Bijstandsgerechtigden die daar naar toe zijn gestuurd moeten hier 4 uur per
dag licht produktiewerk doen.
Op de website http://www.werkenzonderwerk.nl wordt vertelt hoe het er
werkelijk aan toe gaat in die "werkfabriek".
Het gaat uiteindelijk hier ook om verplicht vrijwilligerswerk. Dit terwijl
hier nog geen wet voor is. Wat dus ook voor die Amsterdamse
vrijwilligersprojekten geld, waar uitkeringsgerechtigden door de
reïntegratieburo's verplicht te werk worden gezet.
De werkverschaffing is weer helemaal terug! Het is schandalig dat
uitkeringsgerechtigden als vodden worden behandeld. We hebben tegenwoordig
dan ook te maken met vooroordelen in de geheel maatschappij en worden
daardoor sterk gestigmatiseerd en gediskrimineerd!

Zelf heb ik ook te maken met schandalige praktijken door SagEnn. Ik heb nog
niet de uitslag van het verhoor naar aanleiding van mijn bezwaarschrift,
dat ik weer de sollicitatieplicht heb.  Dit doordat ik tijdens een keuring,
die in samenwerking met SagEnn was, geheel ben goedgekeurd. Ik werd dan ook
tijdens die reïntegratiekeuring schandalig behandeld. Ik werd daar geheel
niet serieus genomen. Mijn ziekte werd totaal gebagatelliseerd. Wat voelde
ik mij door die druk van SagEnn beroerd!
Ik wacht eerst de uitslag van dat verhoor af (bij de juridiese dienst van
Utrecht), waarna ik er over denk om een klacht tegen die keuringsarts in te
gaan dienen. Tevens ik ga kontakt zoeken met de mensen van
werkenzonderwerk.nl. Wie weet kunnen we iets voor elkaar betekenen.
Netwerken dus 

Onaanvaardbare toestanden bij heropvoedingsproject voor werklozen in Amsterdam

Persbericht Vereniging Bijstandsbond Amsterdam

Onaanvaardbare toestanden bij heropvoedingsproject voor werklozen in Amsterdam

Gebouwen complex van FourStar BV op last van Bouw en Woningtoezicht ontruimd

Vanmiddag is op last van de dienst Bouw- en Woningtoezicht het gehele pand van Fourstar BV aan de Isolatorweg ontruimd. Om half vier werden alle werklozen opgeroepen om naar de kantine te komen, waar de directeur iets mee te delen had. Hij deelde mee, dat van de dienst bouw en woningtoezicht de vier adressen aan de Isolatorweg (nrs. 9 t/m 15) ontruimd moesten worden. Dit gold dus niet alleen voor de afdelingen De Werkplaats BV en
Workstar BV, maar ook voor de werkzaamheden van het bedrijf Oversteegen BV en de bovengelegen kantoren van Fourstar (overigens allemaal onderdelen van de BV-cluster Fourstar Reintegratieservice BV. Overigens maakt enig onderzoek op internet duidelijk, dat onder de naam FourStar een woud van BV’s schuil gaat, een stuk of 15. Four Star heeft contracten afgesloten met de Sociale Dienst Amsterdam voor de begeleiding van werklozen. Deze werden aan de Isolatorweg tewerkgesteld waarbij ze een vrijwel leegstaande fabriekshal geheel moesten verbouwen, zonder dat de voorschriften op het gebied van veiligheid en deskundigheid in acht werden genomen en zonder dat er professionele bouwvakkers voor de begeleiding aanwezig waren. De werkzaamheden liepen uiteen van het bouwen van muren, het timmeren van plinten, het verrichten van schilderwerk tot het met zware drilboren uithakken van sleuven in het beton. De werklozen werden onder druk gezet de situatie te accepteren onder constante dreigementen met strafkortingen van de sociale dienst.

De ‘begeleiders’ van de werklozen waren zelf kort daarvoor werkloos geweest en door Fourstar in dienst genomen om andere werklozen te begeleiden op contracten van een half jaar plus een dag... Dat heet 'langdurig werkzaam'. Daarna kunnen ze weer vervangen worden door anderen.

Een veel toegepaste truuc in de reintegratie-business om premies voor de uitstroom van werklozen naar betaald werk op te strijken. Op zeer ondeskundige wijze werd aan de verbouwing van het pand gewerkt, wat tot ongelukken heeft geleid. Onlangs zaagde een client zijn duim af op een zaagmachine.

Voor meer informatie:
Bijstandsbond
Da Costakade 158
1053 XC Amsterdam
020-6181815
info@bijstandsbond.org <mailto:info@bijstandsbond.org>

maandag 3 oktober 2005

Persbericht Vereniging Bijstandsbond Amsterdam
03-10-2005

Onverwachte meevaller op bijstandsbudget voor gemeenten waar veel migranten van Marokkaanse afkomst boven de 65 wonen

Extra structurele meevaller kan worden ingezet voor broodnodige armoedebestrijding

Veel migranten die hier in de zeventiger jaren zijn gekomen om het smerige slecht betaalde werk te doen hebben geen volledige AOW. AOW-rechten bouw je op al naar gelang het aantal jaren dat je in Nederland woont. Alleen iemand die tussen zijn 18e en 65ste hier legaal heeft verbleven krijgt 100% AOW. De AOW-rechten worden opgebouwd met 2% per jaar. Aangezien veel migranten die hier decennia geleden kwamen vaak bij slechte werkgevers terecht kwamen was er veelal geen sprake van pensioenopbouw; toen deze mensen 65 werden kregen ze een onvolledige AOW-uitkering met aanvullende bijstand, die door de gemeenten wordt uitbetaald.

Met ingang van 1 november 2004 is het verdrag over de sociale zekerheid tussen Nederland en Marokko gewijzigd. Hierdoor gelden vanaf deze datum nieuwe berekeningsregels voor de AOW van migranten van Marokkaanse afkomst van 65 jaar en ouder. (Dat kunnen zowel migranten zijn met de Nederlandse als met de Marokkaanse nationaliteit) De nieuwe berekeningswijze is meestal gunstig voor het AOW pensioen en een eventuele toeslag, die men krijgt als men getrouwd is met een partner jonger dan 65 jaar zonder inkomsten. (Als de partner eigen inkomsten heeft is dit van invloed op de toeslag). Het recht op een AOW-pensioen kan worden verlaagd als men verhuist naar een niet EU/EER land.

Op grond van het nieuwe verdrag met Marokko kunnen partners die later naar Nederland zijn gekomen over een langere periode met terugwerkende kracht als verzekerd worden beschouwd. Deze en andere wijzigingen in het verdrag leiden ertoe, dat een AOW-er van Marokkaanse afkomst die ongeveer 15 jaar niet verzekerd is geweest met een partner zonder inkomsten die verzekerd was gedurende 14 jaar, in oktober een extra bedrag van de Sociale Verzekeringsbank krijgt uitbetaald van ongeveer 1000 euro netto. (Dus met terugwerkende kracht vanaf 1 november 2004). De hogere AOW blijft ook in de toekomst doorlopen.

Aangezien de AOW van deze personen wordt aangevuld tot het sociale minimum uit het bijstandsbudget, betekent dit dat de grote gemeenten waar veel migranten boven de 65 wonen minder aanvullende bijstand hoeven te betalen. Voor deze gemeenten is dit een structurele besparing op het bijstandsbudget. De besparingen kunnen voor grote steden in de miljoenen lopen. Als er 1000 AOW-ers zijn die 1000 euro netto meer AOW per jaar krijgen is dat al een besparing van 1 miljoen netto exclusief de door de gemeente aan het Rijk af te dragen belasting.

Onlangs werd bekend uit de nieuwe Amsterdamse armoedemonitor dat de verarming in de stad snel toeneemt, met name onder (Marokkaanse) migranten en dat ook in andere grote steden veel mensen steeds minder te besteden hebben. In dit verband doen wij voor de besteding van deze structurele besparing twee voorstellen

  1. Niet over te gaan tot terugvordering van het extra bedrag dat Marokkaanse migranten boven de 65 nu met terugwerkende kracht van de Sociale Verzekeringsbank krijgen. De gemeenten zijn betrekkelijk vrij om hun eigen beleid te voeren op het vlak van terugvordering en verhaal. Deze beleidsvrijheid moet gebruikt worden om mensen, die het smerige en onderbetaalde werk hebben gedaan zonder pensioenvoorziening een extraatje te gunnen, ook al is het in veel situaties een druppel op een gloeiende plaat. Terugvordering bij een groep die toch al zo weinig heeft leidt voor de betrokkene en voor de gemeentelijke uitvoeringsorganisaties tot een dure bureacratische rompslomp die overbodig is. Niet valt uit te sluiten is dat in ieder geval in Amsterdam dit tot problemen zal leiden met lopende uitkeringen.
  2. De structurele meevaller extra in te zetten voor de broodnodige armoedebestrijding

Wij zouden het echt schande vinden als het nieuwe verdrag tussen Nederland en Marokko zou worden gebruikt om extra bezuinigingen in te voeren op het bijstandsbudget.

Voor meer informatie:
Bijstandsbond
Da Costakade 158
1053 XC Amsterdam
020-6181815
info@bijstandsbond.org

zaterdag 1 oktober 2005

Tomatenplukkers in Florida behalen ongekend succes na jarenlange campagne

Fastfoodketen Taco Bell gaat om: fatsoenlijke prijzen voor fatoenlijke lonen

Informatie/discussie

De Coalition of Immokalee Workers zoekt samenwerking in Europa

Tijd:  Maandag 10 oktober, 20.00 uur,
Plaats: Plantage Doklaan 8-10 Amsterdam

Op 10 en 11 oktober komt een delegatie van de Coalition of Immokalee Workers (CIW) naar Nederland.

De CIW is een organisatie van landarbeiders uit Immokalee, een plaats midden in de tuinbouwgebieden van Florida, Verenigde Staten.

Nadat de tomatenplukkers van Immokalee jarenlang geprobeerd hadden de eigenaars van de grote farms tot loonsverhoging en betere arbeidsomstandigheden te bewegen, hebben ze vanaf 2001 hun terrein verlegd: naar de fastfoodketen Taco Bell die de meeste tomaten uit de buurt van Immokalee opkocht.
De eis was dat Taco Bell per pound 1 penny meer moest betalen en van de toeleveranciers respect voor de basisrechten van de werkers moest vragen.
Taco Bell weigerde. In een daarop volgende boycot-campagne werd steun verkregen van studentenorganisaties, vakbonden, kerken en organisaties in de gemeenschappen van de (vooral) migrantenwerkers.

Dit voorjaar, in maart, werd uiteindelijk een historisch akkoord gesloten met de eigenaar van Taco Bell, Yum! Brands, ‘s werelds grootste fastfoodketen (ook eigenaar van van o.a. Kentucky Fried Chicken en Pizza Hut).

Taco Bell legde zich vast voortaan 1 penny per pound meer te betalen en alleen nog te werken met toeleveranciers die die penny bij de werkers doen terechtkomen (waardoor de lonen verdubbelen) en die respect voor de basisrechten van de werkers garanderen.

De Coalitie van Immokalee Workers wil doorgaan op de ingeslagen weg en er samen met anderen aan werken dat de hele fastfood-industrie gedwongen wordt om fatsoenlijke lonen en arbeidsomstandigheden in te stellen.

Vanuit die gedachte tourt een delegatie van de CIW midden oktober door Europa. De CIW wil graag ervaringen uitwisselen met andere werkers en betrokkenen in de tuinbouw en gezamenlijk strategieën ontwikkelen om de grote inkoopketens aan hun verantwoordelijkheden te binden.

Zie ook http://www.ciw-online.org voor meer informatie over de CIW

In november zal een tweede avond georganiseerd worden over de tuinbouw en druk op de arbeidsverhoudingen, dan over ontwikkelingen in Zuid Frankrijk (Bouches du Rhône) en Zuid-Spanje en het Westland.

Inlichtingen: okia@hetnet.nl

Zie voor route naar Plantage Doklaan: http://www.plantagedok.nl



woensdag 28 september 2005

Overgenomen van MUGWEB

Bijstandsbond doet niet mee in nieuwe Cliëntenraad

De Amsterdamse Bijstandsbond neemt geen deel in de nieuw te vormen cliëntenraad van de Dienst Werk en Inkomen. De bond vindt dat de nieuwe vertegenwoordiging te dicht bij de directie komt te staan.
Dit jaar gaan de Sociale Dienst Amsterdam, NV Werk en de Stichting Maatwerk op in de Dienst Werk en Inkomen (DWI). De huidige cliëntenraad van de sociale dienst verdwijnt. Deze bestaat nu voornamelijk uit vertegenwoordigers van stichtingen en verenigingen met een duidelijke achterban. In de nieuwe cliëntenraad zal er meer plaats zijn voor individuele leden. Dit zal er volgens de Bijstandsbond-leden toe leiden dat de nieuwe cliëntenraad een verlengstuk wordt van het ambtelijk apparaat, waarbij de leden vooral hun individuele mening zullen geven.

22 September jongstleden schreef de Bijstandsbond een brief aan de directeur van het DWI Wim Schreuders en wethouder Aboutaleb. In deze brief hekelt de bond de procedure tot het formeren van de nieuwe cliëntenraad. Deze zou zich kenmerken door een gebrek aan openheid. 'Er is een rapport gemaakt in een min of meer besloten commissie, die heeft geleid tot een sollicitatiecommissie, die in al haar wijsheid intern gaat bepalen of iemand wel of geen lid kan worden.'

Nieuw besluit gemeenteraad
Het besluit van de Bijstandsbond werd genomen na een ledenvergadering. Het besluit is een meerderheidsstandpunt. Bijstandsbond-voorman Piet van der Lende reageerde vandaag als volgt: 'We hebben van de DWI een uitnodiging gekregen om te solliciteren voor een van de zeven plekken die voor organisaties zijn gereserveerd. We kregen niet een plek toegewezen. Nee, we komen niet op ons standpunt terug. Pas als de gemeenteraad besluit om de cliëntenraad DWI anders op te zetten, zullen we er over nadenken.'

De afgevaardigde van de bijstandsvoorvechters in de voormalige drukkerij Tetterode aan de Da Costakade geldt binnen de klantenvertegenwoordiging als een van de meest kritische leden. Ankie van Vliet is al dertig jaar werkzaam in de Bijstandsbeweging en werd hiervoor zelfs koninklijk onderscheiden.

Met de sollicitaties voor de nieuwe cliëntenraad loopt het overigens storm. Voor de vijf plaatsen bestemd voor individuele leden zijn inmiddels meer dan tachtig gegadigden.

Martin Brandwagt

Ziehier voor volledige brief

dinsdag 27 september 2005

Huisbezoek mag, mits, mits, mits, mits

Dus eigenlijk ook weer niet

Er is weer nieuws over de huisbezoeken. Deze keer heeft een rechter zich gebogen over dit controversieel controlemiddel van de Sociale Dienst Amsterdam. Aangezien de rechtszitting voor de Meervoudige Kamer van de Amsterdamse Rechtbank plaatsvond, is deze uitspraak te beschouwen als een principiële. Dat wil zeggen dat in de toekomst naar deze zaak verwezen kan worden. (de zogenaamde jurisprudentie)

De rechtszaak werd aangespannen door iemand wiens uitkering werd stopgezet na een anonieme tip van twee jaar geleden. Na het huisbezoek dat hierop volgde, werd de uitkering stopgezet. Het huisbezoek zou namelijk aan het licht gebracht hebben dat de persoon zou samenwonen.

Laten we maar gelijk met de deur in huis vallen (????). De persoon in kwestie heeft verloren. De Sociale Dienst bracht uiteraard dit nieuws juichend naar buiten. Dat deze hoerastemming iets te voorbarig is, zal ik in onderstaand stuk duidelijk maken.

De rechtbank oordeelt dat bijzondere omstandigheden van dit geval het huisbezoek legitiem maken. De opgegeven woonsituatie kon alleen via deze ingrijpende manier gecontroleerd worden. Dit betekent mijn inziens dat willekeurige huisbezoeken nog steeds uit den boze zijn. En als ze dan al plaatsvinden, deze naar behoren beargumenteerd moeten worden.

De rechtbank constateert verder dat in het onderhavige geval de Sociale Dienst wil overgaan tot een huisbezoek men een weigeraar op de consequenties moet wijzen. Worden deze verwijzingen niet gemaakt dan kan een huisbezoek als onrechtmatig beschouwd worden.

Voorts heeft de rechter benadrukt dat voor het nader bekijken van wasgoed, het inkijken van tassen, het openen van kasten etc.etc, uitdrukkelijk toestemming verkregen moet worden van de bewoner. Omdat over uitdrukkelijke toestemming in de rapportage niets terug te lezen valt, constateert de rechter maar eventjes dat die toestemming er wel geweest kan zijn. Kortom u geeft uitdrukkelijk geen toestemming, maar dat staat om wat voor reden dan ook, niet vermeld in de rapportage, dan heeft u misschien toch toestemming verleend. Me dunkt dat ook hierover het laatste woord nog niet gezegd is.

Verderop in het betoog constateert de rechtbank het volgende: “Gelet voorts op de verantwoordelijkheid die bij de gemeentes is gelegd voor het te besteden bijstandsbudget, gelet op het streven om mensen zo kort mogelijk op de bijstand aangewezen te laten zijn en gelet op de vangnetfunctie die de bijstand heeft, is de rechtbank van oordeel dat een huisbezoek een aanvaardbaar controlemiddel kan zijn”. Of als ik het in mijn eigen bewoordingen mag zeggen. Om het aantal uitkeringsgerechtigden omlaag te krijgen is zo’n streng controlemiddel toegestaan, ook als hierdoor de rechten van uitkeringsgerechtigden worden geschonden. Oftewel wat bij de een niet mag, mag wel bij de ander, domweg omdat die persoon een uitkering heeft. Dat noem ik meten met twee maten. Ben benieuwd of dat lang standhoudt in hoger beroep.

U ziet het dus, beste mensen, de hoerastemming van de Sociale Dienst Amsterdam, pardon de Dienst Werk en Inkomen (DWI) is iets te voorbarig. Bovenstaande uitspraak van de rechtbank biedt genoeg aanknopingspunten om in hoger beroep een ander oordeel te krijgen.

En ook op een ander terrein mogen wij een succes vermelden. De gemeente Nijmegen wou op initiatief van de plaatselijke PvdA aldaar, ook de omstreden huisbezoeken introduceren. Maar dit idee kreeg geen meerderheid in de Nijmeegse gemeenteraad, omdat Groenlinks in Nijmegen tegen stemde. Het bij ons telefonisch ingewonnen advies heeft misschien de doorslag gegeven. Nou, ik weet het eigenlijk wel zeker.

Jacques Peeters

Namens de Werklozen Belangen Vereniging Amsterdam

(WBVA)

maandag 26 september 2005

Fraude (of legale praktijken?) bij de bemiddeling en begeleiding van werkzoekenden.

Op 5 september werden oa met betrokkenheid van de clientenraad in Leiden de malversaties in de reintegratie-industrie voor werklozen aan de orde gesteld. (Zie http://www2.trosradar.nl/)

In Amsterdam komen wij zo af en toe ook het nodige tegen, oa van een middelgroot reintegratiebedrijf, dat behoort tot een grotere groep van bedrijven en tot de groep behoren ook een uitzendbureau en een beveiligingsbedrijf. Ik heb eens bij de Kamer van Koophandel gekeken, maar het is werkelijk een woud van BV's. Zij zijn dus gespecialiseerd in chauffeurs uitzenden en beveiliging. Van de week was er een man op ons spreekuur die met een contract kwam waarvan hij zich afvroeg of hij dat moest tekenen. Hij wordt eerst voor twee maanden met behoud van uitkering tewerk gesteld, (dus de sociale dienst betaalt de uitkering door), dat kan tegenwoordig. En dan moet hij chauffeurswerkzaamheden via het uitzendbureau gaan doen. Het bedrijf adverteert graag met 'flexwerk' voor chauffeurs. Wilt u als werkgever niet de rompslomp van de loonadministratie? Wilt u alleen betalen voor de daadwerkelijk gewerkte uren? Hebt u losse klussen? Neem dan contact op met ons uitzendbureau. Dus dat is de eerste winst, twee maanden een gratis arbeidskracht terwijl de opdrachtgever van het uitzendbureau wel betaalt, naar wij aannemen. Dan hebben ze tegen hem gezegd dat het reintegratie bedrijf een contract heeft afgesloten met de sociale dienst 'no cure no pay'. Dus als iemand geen werkgever vindt, betaalt de sociale dienst de premie, de kosten van de 'bemiddeling' niet. De betrokkenen stromen niet echt uit. Maar nu dus wel, want betrokkene heeft een baas gevonden in de vorm van het uitzendbureau van dezelfde groep als het reintegratiebureau. De sociale dienst betaalt de premie voor uitstroom.. Dat is twee keer verdienen. Nu krijgen die mensen die van de sociale dienst komen eerst een stagecontract voor die twee maanden. Dus de mensen die niet echt voor de volle honderd procent kunnen produceren gooien ze er dan al uit, en daar krijgen ze dan natuurlijk ook geen geld voor in de vorm van een premie. Maar dat geeft niet, want de sociale dienst betaalde immers de loonkosten. Vaak zal er, veronderstel ik, een negatieve rapportage over deze mensen naar de sociale dienst gaan dat ze zich onvoldoende cooperatief opgesteld hebben, en dat het reintegratiebedrijf helaas niet verder met hen kan werken, met alle consequenties van dien. Wee de individuele werkloze, die iets zegt over de gang van zaken! De mensen die overblijven krijgen dan een contract voor een half jaar (of vier maanden?) , en daar zullen ook wel weer uitvallers tussen zitten, en die moeten ze dan een half jaar loon betalen, maar dan krijgen ze dus die premie en......En dan na twee maanden zullen er nog wel allerlei subsidies en loonkostenkortingen zijn voor langdurig werklozen die ze dan op de loonlijst hebben staan. Ondertussen betalen de opdrachtgevers die chauffeursdiensten laten verrichten gewoon door. Een deel zal goed produceren, dat is drie keer verdienen. En dan heeft het bedrijf ook contracten met een vervoerbedrijf voor de opleiding van buschauffeurs. Dus dat contract, dat gold voor een half jaar. En ze kunnen dus de krenten uit de pap vissen en die een opleiding geven tot buschauffeur. Dat betaalt het vervoerbedrijf dus dat is vier keer verdienen. En de mensen die na een half jaar niet uitgeselecteerd zijn voor buschauffeur of een andere vaste baan? Wij weten het nog even niet maar ik denk dat ze ontslagen worden. Zo zit het volgens mij in elkaar. Een half jaar vindt Gerda Verburg van het CDA wat kort, zei ze in de uitzending, maar ze zei verder dat onder 'duurzaam aan het werk helpen' van werklozen moet worden verstaan dat ze een jaarcontract krijgen, dus voor een jaar aan werk geholpen. In de praktijk is een half jaar duurzaam aan het werk helpen.

Piet van der Lende

Dit is de weblog van de Vereniging Bijstandsbond Amsterdam