Gemangeld tussen contracten

 

Het addertje na de verleiding

Aaldert, eenling maar absoluut geen zonderling, op de drempel van pensionering neemt de telefoon op. Goedemiddag meneer de Jong hebt u even een momentje. Aaldert reageert zoals ie altijd doet wanneer hem zo’n vraag wordt gesteld. Als je mij iets wilt verkopen dan moet ik jou teleurstellen; het is alsof hij van een bandje spreekt. Nee meneer de Jong, ik wil u niets verkopen, ik heb een geweldig aanbod voor u. En hier begint het verhaal.

Nog vijf maanden. Nog vijf maanden en Aaldert gaat met pensioen. Er hoeft niet zoveel meer, eigenlijk hoeft er niets meer. Huidige situatie; uitkeringsgerechtigd met weinig hoop om nog een reguliere baan te vinden. Aaldert is vol bezig voorbereidingen te treffen voor de oude dag. Door onder andere alle verzekeraars te vertellen wat zijn rekeningnummer is. Zij kunnen dan ongestoord alle kleine bedragen aan opgebouwd pensioen storten. Ja, Aaldert is bezig met de oude dag dat al zo dichtbij is. Hij blijft wel lonken naar mogelijkheden om toch nog iets bij te verdienen, parttime natuurlijk.

“Meneer de Jong, wat betaalt u aan energiekosten?”. 126 Euro per maand is het antwoord.
“O! Ik kan u een aanbieding doen die aanzienlijk goedkoper is.”
Voor de duidelijkheid: energiekosten per maand 126 euro. Aanzienlijk goedkoper, en zeker relatief gezien, betekent 25 euro goedkoper voor de looptijd van drie jaar. Aaldert rekent snel. Weinig kans op AOW plus pensioentjes te vergroten door regulier werk dan maar kosten verlagen. Die 25 euro is dus mooi meegenomen. Oké, We hebben een deal.

Aaldert stapt over van Energiedirect naar Essent. Aaldert krijgt een tevreden gevoel over zich. Tevreden tot enkele weken later. Energiedirect laat weten dat het overstappen naar Essent betekent dat Energiedirect een opzegvergoeding in rekening zal brengen. Of Aaldert even 100 euro opzegvergoeding aan Energiedirect over wil maken. Een koude douche. Navraag gedaan en het blijkt dat Aaldert het leverantiecontract eenzijdig heeft opgezegd. Enkele vloeken verder en Aaldert besluit weer terug te gaan naar Energiedirect als energieleverancier. Per slot van rekening heeft hij nooit problemen gehad met deze maatschappij. Energiedirect is blij en scheldt de openstaande opzegvergoeding kwijt. Hoe vaak kunnen mensen in korte tijd gelukkig gemaakt worden? Zeker als Energiedirect Aaldert een contract aanbiedt die nog vijf euro goedkoper is dan die Essent had aangeboden. Vijfennegentig euro per maand gedurende drie jaar, laat de pensionering maar komen.

Een paar weken gaan voorbij. Een mailtje van Essent. Of Aaldert even 250 euro aan opzegvergoeding wil overmaken. Aaldert woont in Drenthe en daar is het niet vreemd om klompen aan de voeten te hebben. Aaldert draagt deze niet maar als hij ze wel aan de voeten had gehad dan waren ze op dat

moment spontaan gebroken. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat hij in deze situatie verzeild is geraakt.

Uitkeringsgerechtigd, bezig zijn met het leven later, zoekende naar meer financiële ruimte voor dat latere leven. Resultaat, boetes. Precies dat wat Aaldert wilde is geweldig mislukt. Waar moet hij in vredesnaam die 250 euro vandaan halen.

Aaldert gaat proberen dingen recht te zetten want zijn gevoel zegt hem dat hier iets verschrikkelijk fout is. Nooit is bij hem de gedachte opgekomen om van energieleverancier te veranderen. Waarom zou hij dat ook doen. Nooit heeft hij gevraagd om gebeld te worden. Hij heeft geen behoefte gehad aan financiële voordeeltjes omdat hij daar geen weet van had. Maar ja, als je die dan toch worden aangeboden dan ben je wel heel erg stom om er niet in mee te gaan. Aaldert is per slot van rekening ook maar een mens.

Ongevraagd gebeld worden met een voor het moment prachtig aanbod, maar onwetend dat het voordeel ook bij de huidige leverancier kan worden behaald vind Aaldert een vorm van misleiding. Misleiding ook omdat Essent en Energiedirect elkaar kennen. Essent is namelijk de “moedermaatschappij” met Energiedirect als “dochter”. Het gaat er bij Aaldert niet in dat deze maatschappijen niet van elkaar weten wat de tarieven zijn die zij aan hun klanten berekenen. Immers, moeder en dochter zijn het gevolg van de wil om een zo groot mogelijk deel van de afzetmarkt in bezit te krijgen. En bij dat streven is samenspraak, overleg een noodzakelijk iets. En tegen alle regels in, zal er ook gesproken zijn over de hoogte van de tarieven te berekenen aan (potentiele) afnemers. En over de lokkertjes.

Aaldert heeft nu een eis aan z’n achterste hangen waardoor 250 euro betaald moet worden. 250 Euro voor de beëindiging van een contract die nooit volledig in werking is getreden.
Contact met Essent vertelt hem dat contract een contract is. Aaldert had het contract moeten lezen om te weten dat er een termijn van twee weken bestaat om de overeenkomst te annuleren. Aaldert kon het dus weten. En hier wordt het weer duidelijk dat het duiveltje in de kleine lettertjes verscholen zit.

Waanzin. Aaldert kan geen ander woord vinden om te beschrijven wat hem overkomt. Met dezelfde mate van halsstarrigheid waarmee Essent vasthoudt aan de regel dat het contract de maatstaf, zo koppig bestrijdt Aaldert de clausule van de boetebepaling. Aaldert besluit niet te betalen.

Energieleveranciers willen zich graag profileren als organisaties van deze tijd. Met de juiste inlogcodes kan een cliënt precies zien wat de huidige stand van zaken is wat betreft de relatie tussen leverancier en afnemer. Nou, Essent heeft dat ook. Aaldert heeft de website van Essent geraadpleegd en kwam tot de ontdekking dat er niets op wijst dat hij en Essent een relatie hebben. Op z’n minst merkwaardig omdat Aaldert geen onbekende is voor Essent. Aantekeningen over hem als afnemer eindigen in 2014 omdat Aaldert toen is overgestapt naar Energiedirect. Op dit moment kent de website van Essent hem niet als klant en dus is hier ook niets te vinden dat op een nieuwe overeenkomst tussen Aaldert en Essent wijst.

Aaldert komt hier niet verder en besluit een aangetekende brief te sturen richting Essent en dan met name geadresseerd richting de afdeling “retail” afdeling. In deze brief wijst hij op zijn gevoel misleid te zijn en geeft de verantwoordelijkheid daarvoor aan Essent. Verder geeft hij aan dat de relatie tussen Essent en Energiedirect zo nauw is dat een opzegvergoeding in zijn situatie een onzinnige eis is. Met name omdat de ene de opzegvergoeding wil vergoeden richting Aaldert nadat deze het bedrag heeft overgemaakt naar de rekening van Essent. En als laatste meldt Aaldert dat ie uitkeringsgerechtigd is en met geen mogelijkheid de 250 euro kan ophoesten.

Aaldert heeft een eigen bedrijf gehad. Zo weet hij dat ondernemingen te maken krijgen met niet te innen vorderingen. Aaldert heeft in de aangetekende brief Essent hierop gewezen en verder op een klantvriendelijke handeling door het onderling met Energiedirect te regelen.

Het antwoord was kort maar krachtig. Contract is contract en werd verwezen naar de voorwaarden waar Aaldert akkoord mee is gegaan. Dus ook hier, weinig compassie, weinig flexibiliteit.

Onbegrijpelijk in de beleving van Aaldert is wel de vriendelijkheid en misschien wel de grootsheid van de leveranciers onderling. Zo is het mogelijk dat Aaldert als hij besluit de 250 euro aan Essent te betalen, hij dit terug kan krijgen van Energiedirect. Dus eerst moet hij dit voorschieten en na ongeveer drie maanden kan hij dat weer op zijn rekening terug krijgen, gestort door Energiedirect. De termijn van drie maanden is zo lang vanwege de Coronacrisis en het gevolg daarvan dat de medewerkers thuis werken. Dit levert vertraagd resultaten op.

Navraag bij beide leveranciers door Aaldert met de boodschap dat hij geen 250 euro kan ophoesten. Het antwoord is heel simpel als onbeschoft. Of hij dat dan niet even tijdelijk kan lenen van familie of kennissen.

Het is voor Aaldert duidelijk. De marketing zoals o.a. door energieleveranciers wordt gebezigd brengt grote risico’s met zich mee. Risico’s met een grotere impact voor de zwakkeren in onze samenleving. Het is toch voor een ieder te begrijpen, dat wanneer ieder dubbeltje een paar keer moet worden omgedraaid alvorens hem uit te geven, men zeer ontvankelijk is voor misleidende boodschappen. Hier moet iets aan gedaan worden, en daarvoor zoek ik een massa die het met mij eens is. Stop de eenzijdige colportage waarin alleen de voordelen nadrukkelijk over het voetlicht worden gebracht. Ik denk in eerste instantie aan een handtekeningactie maar iedere ander idee is ook welkom.

Sociale Dienst (WPI) onbereikbaar geworden, ook voor instanties

De bereikbaar heid van WPI is een lachertje geworden. Telefonisch zeer lange wachttijden, onduidelijk hoelang je moet wachten zonder een tijdsindicatie, rechtstreekse nummers worden niet opgenomen, alleen een algemeen email adres en dan maar hopen dat ze reageren. De Rechtbanken zitten ook met de telefonische onbereikbaarheid van de gemeente. Die hebben dat opgelost door een 06-nummer van een willekeurige ambtenaar te bellen. De reden dat rechtstreekse 020 nummers niet worden opgenomen schijnt te zijn dat al die ambtenaren nu thuis zitten te werken. De afdeling klachten neemt ook niet meer op. Je moet de klacht op een voicemail inspreken en dan al je gevens noemen, burgerservicenummer, naam, telefoon. En dan ook maar weer hopen dat je teruggebeld wordt. 

Socrates

Automatiseringssystemen zoals Socrates waarmee de vier grote steden werken voor de uitvoering van de bijstand maar ook bv het automatiseringssysteem bij de gemeentebelastingen hebben ingebouwde automatismen waardoor brieven gestuurd worden waar geen amtenaar aan te pas komt. Bijvoorbeeld je moet binnen een bepaalde termijn bewijsstukken inleveren. Doe je dat niet, dan spuugt het systeem automatisch een brief met afwijzing uit, die wordt opgestuurd. Ook als je in overleg bent met een ambtenaar, dat je nadere gegevens wat later inlevert, kan dit vaak niet veranderd worden. Daardoor moet met de hand van alles gerepareerd worden en hersteld, wat zeer veel moeite kost. Een ander voorbeeld van automatismen in Socrates is, dat het automatiseringssysteem automatisch vakantiegeld berekent bij mensen, die een ander inkomen hebben naast hun uitkering. Iemand heeft bijvoorbeeld een ziektwet uitkering naast een bijstandsuitkering. Het vakantiegeld zit al in de ziektewet uitkering, maar Socrates berekent naast de opgegeven ziektewet uitkering ook nog eens vakantiegeld, dat op de bijstandsuitkering in mindering wordt gebracht. Ambetnaren kunnen dit niet in het systeem veranderen. Ook als ze aanvinken inclusief vakantieuitkering blijft Socrates het vakantiegeld berekenen. Socrates gaat dan ook in amsterdam veranderd worden. Om bepaalde automatismen eruit te halen. 

DigId

Er zijn veel mensen die geen digid hebben. Een enquete van de Bijstandsbond wees uit, dat 30% van de spreekuurbezoekers geen DigId heeft of er niet mee kan werken. Wanneer je dan een aanvraag voor een uitkering wilt doen of wijzigingen doorgeven willen ze bij telefonisch contact of op het stadsloket geen fysiek formulier meegeven. Ook al zijn ze daar wettelijk toe verplicht. Daar doen ze heel moeilijk over, ze zetten je onder druk om een DigId aan te vragen en daarmee de aanvraag te doen waarbij je het aanbod krijgt dat de gemeente daarbij helpt. Voor het aanvragen van bijondere bijstand bestaan ook rigide procedures waarbij ze moeilijk doen over het opsturen van formulieren. Op het call center kijken ze bij mensen die bellen en die bijzondere bijstand willen aanvragen in een lijst, en staat het er niet bij dan wordt gezegd 'u krijgt geen formulier, u komt toch niet in aanmerking'. 

call center

Het call center van het WPI verbindt je nooit door met een medewerker. Ze willen bij het call center eerst weten waarvoor je belt, je moet je burgerservicenummer noemen en dan zoeken zij in de computer op de gegevens van de klant. Dan probeert het call center het af te handelen en alleen in bepaalde gevallen wordt gezegd: ik maak voor de ambtenaar een terugbelverzoek. Onze ervaring is, dat er vervolgens vaak niets gebeurt en je niet wordt teruggebeld. 

Piet van der Lende

Gratis loopbaanadviseur

Dit zal niet voor iedereen even handig zijn, maar misschien wel voor werkzoekenden, die graag betaald werk willen maar niet zomaar alles en die in het kader van de cohortaanpak worden opgeroepen waarbij de klantmanager en de jobhunter niet goed helpen.

Alle werkenden en werkzoekenden in Nederland kunnen per 1 augustus kosteloos een ontwikkeladvies aanvragen bij een gekwalificeerd loopbaanadviseur. Daarmee krijgen mensen zicht op de mogelijkheden die er voor hen zijn op de huidige arbeidsmarkt. Is het nodig om je bij te scholen, liggen er voor jou kansen in een andere sector of zit je goed op je plek? Dat zijn vragen waar de loopbaanadviseur mee kan helpen.

In het ontwikkeladvies krijgen mensen zicht op de arbeidsmarktkansen die er in deze crisis voor hen zijn. Ook kunnen loopbaanadviseurs mensen ondersteunen bij het kiezen van de juiste (bij)scholing of tips geven bij het zoeken en solliciteren naar werk. Aan het einde van het traject krijgt de deelnemer een ontwikkelplan mee, waarin acties staan die iemand kan ondernemen om beter voorbereid te zijn op de toekomst. Iedereen tussen 18 jaar en de pensioengerechtigde leeftijd kan gebruikmaken van deze mogelijkheid. Naar verwachting zullen zo’n 20.000 mensen dat de komende maanden doen. Om mee te doen, hoeven deelnemers zich alleen aan te melden bij een loopbaanadviseur bij hen in de buurt. De loopbaanadviseur vraagt vervolgens subsidie aan en handelt de administratie verder af. Op www.hoewerktnederland.nl kunnen mensen meer informatie vinden.

Met de mogelijkheid om kosteloos een ontwikkeladvies te volgen is het programma NL Leert Door definitief uit de startblokken. Dat programma helpt werkenden en werkzoekenden zich voor te bereiden op veranderingen op de arbeidsmarkt, aan de hand van kosteloze ontwikkeladviezen en online scholing. Het kabinet stelt hier 50 miljoen euro voor beschikbaar. Werknemers kunnen bovendien gebruik maken van bestaande regelingen zoals de fiscale studieaftrek of de mogelijkheden die hun werkgever of O&O-fonds biedt.

Je kunt naar https://www.hoewerktnederland.nl/ gaan. Op https://www.hoewerktnederland.nl/werknemen/leren-en-ontwikkelen/nl-leert-door/werkzoekenden vind je zoekmachines om erkende loopbaan adviseurs te vinden die je verder kunnen helpen. Je kunt zelf een loopbaanadviseur uitkiezen, en op de pagina staat hoe het verder werkt.

Of je maakt een afspraak met een adviseur van het Leerwerkloket. Advies van het Leerwerkloket is voor iedereen, onafhankelijk, altijd mogelijk en kosteloos. Elk Leerwerkloket is een onafhankelijk samenwerkingsverband tussen gemeenten, roc’s en UWV. In verband met de coronacrisis is het leerwerk loket alleen via de mail bereikbaar, waarbij je een vragenlijst moet invullen en kort ruimte hebt voor opmerkingen en je cv moet uploaden. Niet zo handig dus als je eerst een kennismakingsgesprek wilt. 

Meer informatie op https://www.lerenenwerken.nl/

Op de site ga je naar 'jouw leerwerk loket' Hier vind je onderaan een zoekmachine die het leerwerk loket aangeeft bij jouw in de buurt. Op https://www.lerenenwerken.nl/leerwerkloketten. Vul je Amsterdam in, dan kom je op https://grootamsterdam.lerenenwerken.nl/

Piet

Meningsverschillen bij MUG Magazine

Bij het

@MUG_Magazine

zijn meningsverschillen uitgebroken over de toekomst van het blad tussen de hoofdredacteur

@JoopLahaise

en het bestuur. Joop is door het bestuur zoals hij zelf schrijft 'in quarantaine' geplaatst. Hier de visie van de hoofdredacteur. (Het betoog over de toekomstige MUG staat onderaan). Wij zijn benieuwd of de startnotitie van het bestuur waarover Joop schrijft ook gepubliceerd gaat worden. Tenslotte hebben we vanuit de samenleving allemaal belang bij een goed blad met veel discussie.

Hier het betoog

Blanco formulieren tekenen. Cohortaanpak in Amsterdam steeds strenger

Op 17 december 2019 publiceerde de gemeente Amsterdam een brief, waarin wethouder Rutger Groot Wassink van Groen Links aankondigde dat in de periode september 2019 tot eind 2022 alle bijstandsgerechtigden worden uitgenodigd voor een gesprek over hun kansen op werk. De stad is verdeeld in 22 gebieden met ongeveer 1500 bijstandsgerechtigden per gebied. Die gebieden worden cohorten genoemd. De Cohortaanpak is in september 2019 gestart met het gebied Bijlmer Oost, gevolgd door de gebieden Centrum West en Oost per november 2019. Osdorp volgde in december 2019. Overige gebieden volgden in de loop van 2020.

klachten

De gesprekken van klantmanagers met bijstandsgerechtigden worden gecombineerd met de inzet van jobhunters. De publicatie van de brief ging gepaard met ambitieuze doelstellingen. Zo zouden van de 40.000 bijstandsgerechtigden die zouden worden opgeroepen er 10.000 in 2022 aan het werk moeten zijn, zodat er slechts 30.000 bijstandsgerechtigden in Amsterdam over zouden blijven. Ondanks mooie woorden over links beleid was dit het zoveelste project om mensen uit de bijstand te jagen. Iedereen werd opgeroepen, ook arbeidsongeschikten. Het veroorzaakte weer veel angst en stress bij mensen die niet kunnen werken.

Bij de Bijstandsbond kwamen dan ook al spoedig de klachten binnen. Een man is zwaar psychiatrisch patiënt en heeft gesprekken gehad die niet goed verliepen. Hij heeft een strafkorting van 30% gekregen. Een man die al jaren in de bijstand zit en zinvol vrijwilligerswerk doet en daardoor enigszins stabiel is, wordt onder druk gezet in zee te gaan met een jobhunter waarbij in het gesprek de klantmanager allerlei vervelende uitspraken doet.

Een man die al vaker met een bepaalde klantmanager te maken heeft gehad, krijgt van hem een brief voor een ‘kennismakingsgesprek’. De klantmanager is hem blijkbaar vergeten. De man heeft al een stuk of tien re-integratietrajecten achter de rug sinds de Megabanenmarkt van 15 jaar geleden.

Een vrouw van in de 60 krijgt een gesprek over aan het werk gaan en krijgt een werkervaringsplaats van een half jaar werken met behoud van uitkering aangeboden.

Bij een man verlopen die gesprekken niet goed en hij wordt voor straf doorgestuurd naar het re-integratiecentrum aan de Van der Madeweg, de opvolger van het dwangarbeidscentrum aan de Laarderhoogtweg.

coronacrisis

Dit is een greep uit de zaken die binnenkwamen. En toen werd alles anders. Althans, dat leek in eerste instantie zo. Bij de uitbraak van de coronacrisis deelde de gemeente mee, dat ambtenaren niet hun kantoren mochten bezoeken. Ze moesten telefonisch en via internet vanuit huis werken. Re-integratietrajecten werden opgeschort. Maar al spoedig ervoeren wij dat de cohortaanpak weer werd opgestart. Ondertussen deden duizenden zzp-ers en andere flexibele arbeidskrachten een beroep op de alternatieve bijstandsregelingen, die de regering had ingesteld om de financiële schade door ontslag zoveel mogelijk te voorkomen. Het aantal bijstandsgerechtigden explodeerde. Maar het onder druk zetten van bijstandsgerechtigden ging door, hoewel er volgens ons nu totaal geen werk is, zelfs niet voor de arbeidskrachten die gezond zijn van lijf en leden, laat staan voor mensen die lichamelijke en/of geestelijke beperkingen hebben. Ambtenaren die vanuit huis werken bellen de mensen op voor een gesprek.

gesprek

Die telefonische gesprekken verlopen steeds stroever, ervaren wij. Mensen die 30 jaar in de bijstand zitten begrijpen niet, dat ze nu onder druk gezet worden betaald werk te zoeken, nu zoals reeds gezegd de economische crisis om zich heen grijpt en duizenden instromen in de bijstand. De laatste tijd worden de klantmanagers steeds vasthoudender. Was het eerst zo, dat sommige mensen na een gesprek met rust werden gelaten, nu worden mensen die langdurig in de bijstand zitten en allerlei lichamelijke en/of psychische klachten hebben, langdurig onder druk gezet. Levert het eerst gesprek niets op, dan zegt de klantmanager: ‘ik bel je volgende week weer’.

De gesprekken beginnen vriendelijk, en de klantmanager blijft ook in het vervolg van het gesprek vaak vriendelijk, vraagt hoe het ermee gaat, wat je zoal doet en of hij/zij iets voor je kan doen. Dan krijgt het gesprek een andere wending. ‘Hoe denk je over betaald werk?’. En dan begint de druk. ‘Nou, als je ook wel graag wat wilt, ik kan je verbinden met een jobhunter. Vind je dat goed?’ Of: 'We moeten toch eens kijken of we je vrijwilligerswerk kunnen omzetten in betaald werk, en je hebt nog wel wat mogelijkheden, ik maak een afspraak met de jobhunter’.

We kennen voorbeelden van gesprekken waarin de bijstandsgerechtigde totaal overrompeld was en zich liet verbinden met een jobhunter, terwijl de betrokkene eigenlijk helemaal niet kan werken. Een van de bijstandsgerechtigden die gesprekken heeft gevoerd: ‘op mijn argumenten dat het gemeentelijk beleid zwalkt, en nu weer heel anders en strenger is dan onder Vliegenthart, en dat er geen werk is voor iemand die lang in de bijstand zit, werd totaal niet op ingegaan. Op vriendelijk manipulatieve wijze werd naar mijn indruk een vragenlijstje afgewerkt, waarbij de klantmanager totaal niet geïnteresseerd was in mijn opmerkingen en maar één doel had, een jobhunter inschakelen.’

Soms wordt na enige gesprekken een keuring vereist, ook bij mensen die allang afgekeurd zijn, en word je bijvoorbeeld doorgestuurd naar Calder Werkt op Plein ‘40-’45. Een commercieel re-integratiebureau dat samenwerkt met het UWV en verschillende gemeenten en die gespecialiseerd zeggen te zijn in de re-integratie van arbeidsgehandicapten.

fout

En zoals het vroeger fout ging bij commerciële re-integratiebureau’s, zo gaat het ook nu weer fout. Mensen die gekeurd worden bij Calder krijgen een gesprekje van 10 minuten met een basisarts (voor zover wij weten niet een verzekeringsgeneeskundige) en daarna een gesprek met iemand anders, waarvan vaak onduidelijk is wat zijn of haar functie precies is en wat de bedoeling is.

Overigens worden mensen bij het UWV vaak ook gekeurd door een basisarts. Er is een groot tekort aan keuringsartsen bij het UWV. Bij keuringen worden onervaren basisartsen en net afgestudeerde medicijnenstudenten ingezet, die de mensen in coronatijd telefonisch goedkeurden zonder grondig onderzoek. Tekorten aan deskundige verzekeringsartsen worden dus zo opgelost. Je krijgt bij Calder zowel bij de keuringsarts als bij die andere persoon een blanco papier onder de neus geduwd, dat je moet tekenen. ‘Je tekent voor wat wij hier nu besproken hebben’. Calder kan vervolgens van alles op het blanco papier invullen.

Het meest schrijnende is, dat vele bijstandsgerechtigden in Amsterdam soms na jaren kwakkelen en therapieën zinvol vrijwilligerswerk gevonden hebben en dat ze zich daarmee weer enigszins op de rails hebben gehesen en dat ze nu weer onder druk gezet worden om dat op te geven met alle gevolgen van dien op het gebied van stress, slapeloze nachten, bezoeken aan de (huis) arts, etc.

Piet van der Lende

Woensdag actie voor hoger minimumloon bij stadhuis Amsterdam

Hopelijk willen zoveel mogelijk mensen hierbij aanwezig zijn. Verhoging Wettelijk Minimum Loon is van belang voor laagst betaalden en is zoals bekend gekoppeld aan uitkeringen zoals AOW en Bijstand. Hoop op je komst!

1 JULI

12:30 uur  Stopera (voor de ingang) - Amstel 1, Amsterdam

Aanbieden Petitie 'Amsterdam Voor 14' aan Femke Halsema

Actie waarbij #voor14 en inwoners van Amsterdam middels een petitie de gemeente Amsterdam oproepen zich in te zetten voor een minimumloon van 14 euro bruto per uur.

Zij willen hun petitie vlak voor de start van de gemeenteraadsvergadering aanbieden aan Burgemeester Femke Halsema. De gemeenteraad vergadert op 1 juli o.a. over het plan werkende minima.

Sinds 2019 wordt o.a. door de Bijstandsbond en de FNV actie gevoerd voor een wettelijk minimumloon van 14 euro per uur en er is inmiddels, samen met inwoners en verschillende organisaties, waaronder De Goede Zaak, actie in 45 steden in Nederland. In een aantal steden heeft de gemeenteraad al een motie aangenomen waarbij zij het college oproepen om richting de landelijke politiek te pleiten voor een wettelijk minimumloon van 14 euro bruto per uur.

Opstandeling René Beunders centraal in BNN/VARA documentaire 'Opstandelingen' op donderdag 25 juni a.s om 20:30 uur op NPO2

De in Losser geboren en getogen René Beunders (60) staat centraal in de BNN/VARA documentaire 'Opstandelingen'. De filmploeg onder leiding van Sophie Hilbrand heeft Beunders drie maanden intensief gevolgd. Want Beunders heeft zich de afgelopen zes jaar verdienstelijk gemaakt als opstandeling met zijn Stichting 'Sociaal Hart Enschede'. Vanuit deze stichting strijden hij en zijn medestanders tegen de sociale misstanden in de bijstand en de zorg binnen de gemeente Enschede. Voorbeelden van actuele misstanden zijn het inhumane maatregelen- en fraudebeleid, de 'veelaanvragers' die maandenlang zonder inkomen te zitten en het onrechtmatig opvragen van medische gegevens. Misstanden uit het verleden zoals de onrechtmatige zoekperiode voor 27-plussers, de gebrekkige bevoorschotting voor bijstandsaanvragers en het weigeren van aanvragen voor beschermingsbewind werden mede dankzij de stichting beëindigd. Maar ook bij de uitvoering van de Wmo is er volgens Beunders in Enschede van alles mis. Ouderen, chronisch zieken en gehandicapten werden bijvoorbeeld keer op keer op hun uren huishoudelijke zorg gekort. Om die reden organiseerde Stichting 'Sociaal Hart Enschede samen met de FNV Enschede Lokaal in 2019 de hulpactie 'Gratis rechtshulp bij onvoldoende thuishulp'. Opmerkelijk is dat Beunders zelf al jaren meervoudig ernstig chronisch ziek is (hartfalen, diabetes en nierfalen). Ook zijn huishoudelijke zorg werd vorig jaar in uren teruggezet van 5 uur en 4 minuten naar 3 uur 39 minuten. Maar doordat hij in bezwaar ging tegen deze beslissing werd het aantal uren weer opgehoogd naar 5 uur en 30 minuten. De BNN/VARA documentaire wordt uitgezonden op donderdag 25 juni a.s. NPO2 om 20:30 uur. Speciaal voor deze aflevering van 'Opstandelingen' schreef Beunders een bijstandsballade getiteld 'Als bijstand jouw lot is'. Het lied gaat over het pijnlijke verlies van een vaste baan en de daarop volgende bijstandsterreur door de gemeente. De ballade wordt met gevoel gezongen door country-zangeres Anna McRose, de 45-jarige in Vriezenveen geboren Anica Pongers. Op zaterdag 20 juni a.s. wordt het nummer uitgebracht via alle gangbare kanalen en kan dan worden gestreamd en gedownload.

RTV Oost is bereid zangeres Anna McRose en René Beunders op donderdag 18 juni a.s. om 12:00 uur in de studio te ontvangen.  Aanleiding  is 1) de aankondiging van de BNN/VARA documentaire 'Opstandelingen' en 2) de release van de bijstandsballade 'Als bijstand jouw lot is'. RTV Oost gaat redactioneel breed aandacht besteden aan dit nieuwsitem via radio, tv, online en social media.

Voor meer informatie:

René Beunders

Stichting 'Sociaal Hart Enschede'

Tel. 06-51322224

info@sociaalhartenschede.nl

Petitie campagne samenvoor14

Campagne voor 14 Samenvoor14
Petities voor verhoging van het minimumloon en de daaraan gekoppelde uitkeringen
Enige tijd geleden is een landelijke petitie gestart voor verhoging van het minimumloon en de daaraan gekoppelde uitkeringen. Daarbij zijn duizenden handtekeningen verzameld. Nu zijn ook lokale petities gestart om de gemeenteraden te overtuigen bij de landelijke politiek te pleiten voor verhoging van het minimumloon.

• Als gemeentes zich uitspreken voor een hoger minimumloon, helpen zij ons de landelijke politiek te overtuigen!
• Daarom hebben we mensen zoals jij nodig om ons te helpen met deze campagne in je eigen gemeente.
• Op deze landkaart kun je zien in welke gemeenten er al acties gestart zijn. Typ de naam van jouw stad, dorp of gemeente in. Klik op 'Teken de petitie' om jouw lokale actie te steunen. Is er nog geen actie gestart in jouw gemeente? Klik dan op 'Ik word actieleider' en start een actie voor jouw gemeente. Het is simpel en kost weinig tijd!

https://actie.degoedezaak.org/efforts/gemeentes-voor-14/lookup/new

Koppeling tussen minimumloon en uitkeringen essentieel voor campagne #samenvoor14

Enige tijd geleden is de campagne #samenvoor14 begonnen, waarbij het doel is dat het minimumloon en de daaraan gekoppelde uitkeringen worden verhoogd naar 14 euro per uur. Nu zijn er nog veel minimumloners die 10 euro per uur of minder verdienen. De campagne kreeg veel steun en was in ontwikkeling, waarbij in diverse steden initiatieven werden genomen voor allerlei acties. Maar door de coronacrisis is veel stil komen te liggen. Toch zijn er ook wel acties doorgegaan, zoals stoepkrijtacties met leuzen voor verhoging van het minimumloon tot 14 euro. Een ander initiatief is de publicatie van een boek, getiteld “Denkend aan 14 euro”, over het minimumloon en de lagelonen-industrie.
In het boek onder redactie van Saskia Boumans, die werkt bij de FNV, leggen verschillende wetenschappers en belangenbehartigers uit waarom verhoging van het wettelijk minimumloon noodzakelijk is. Ervaringsdeskundigen die moeten rondkomen van een (flexibel) minimum leggen in soms schrijnende verhalen uit waarom ze niet of bijna niet kunnen rondkomen. Daar zijn overigens geen uitkeringsgerechtigden bij die moeten leven van de bijstand of AOW. Uit het boek wordt duidelijk dat qua koopkracht het minimumloon in Nederland laag is in vergelijking met andere Europese landen, te laag om fatsoenlijk van te kunnen leven. Datzelfde geldt voor de aan het minimumloon gekoppelde uitkeringen. Het minimumloon is qua koopkracht de laatste decennia achteruit gehold door bevriezen, alleen meestijgen met CAO-lonen die werden gematigd, ontkoppelen van uitkeringen, enzovoorts. Dat heeft desastreuze gevolgen gehad voor de bestaanszekerheid aan de onderkant van het loongebouw. Of je nu een relatieve armoede-definitie neemt (het aandeel in de welvaart van de minimuminkomens in verhouding tot hogere inkomens) of een absolute armoede-definitie hanteert (het inkomen dat gezien de kosten van levensonderhoud minimaal noodzakelijk is), in beide gevallen leven met name eenverdieners in meerpersoonshuishoudens vaak in extreme armoede. Daar komt de doorgeschoten flexibilisering bij waartegen de regering nauwelijks maatregelen neemt, zo wordt uit het boek duidelijk.

Geen reserves

Door de flexibilisering is het wettelijk minimumloon poreus: velen werken beneden dat niveau, zoals ZZP-ers die geen beroep kunnen doen op de rechten van werkenden in loondienst. Tijdens de lockdown in de coronacrisis bleek de rechteloosheid van velen. Ze kwamen zonder werk te zitten, hebben geen recht op sociale zekerheid en geen spaargeld, en moeten een beroep doen op bijstand. Veel ZZP-ers hebben door hun lage inkomen onvoldoende reserves kunnen opbouwen om de crisis te overleven. Hier wreekt zich ook dat het minimumloon simpelweg te laag is om dergelijke reserves te kunnen opbouwen. In Amsterdam schat men dat het aantal bijstandsgerechtigden dit jaar zal verdrievoudigen. De flexibilisering van de arbeidsmarkt eist haar tol. ZZP-ers hebben geen recht op WW, evenals mensen met nuluren-contracten. Het uitkleden van de WW betekent verder dat velen slechts drie maanden recht hebben op een WW-uitkering en daarna zijn aangewezen op een bijstandsuitkering. De regering heeft inmiddels een soort alternatieve bijstand voor ZZP-ers ingevoerd en een aparte regeling voor zelfstandigen. Nuna Zekic, universitair hoofddocent arbeidsrecht bij de Tilburg University, legt in het boek uit dat die flexibilisering van de arbeidsmarkt bewust regeringsbeleid is geweest, waar men niet echt iets tegen wil doen.
De inkomensongelijkheid is de laatste decennia zeer groot geworden, als je kijkt naar de brutolonen. Hierover wordt Monique Kremer geïnterviewd, zij is bijzonder hoogleraar actief burgerschap aan de Universiteit van Amsterdam. Op zich geeft zij wel een goede analyse van de ongelijkheid in Nederland, al gaat zij even de mist in als het over werkloosheid gaat. Zij is medeschrijfster van allerlei WRR rapporten en roept vrolijk 'De werkloosheid in Nederland is erg laag. We hebben nog nooit zoveel gewerkt'. Wel zegt ze erbij dat de werkloosheid onder mensen met een lagere opleiding vele malen hoger is dan onder de mensen met een hogere opleiding. In werkelijkheid lopen in Nederland meer dan 2 miljoen mensen tussen de 28 en 65 rond die geen betaald werk hebben. Het is al vele malen gezegd: de werkloosheidscijfers van het CBS en het CPB kloppen in die zin niet dat ze uitgaan van een veel te beperkte definitie van werkloosheid en de gevolgen van de massawerkloosheid veel te beperkte invloed geven. Toch nemen de wetenschappers als Kremer ook die cijfers als uitgangspunt.
Om de gevolgen van de toenemende ongelijkheid enigszins op te vangen is in de belastingen een heel ingewikkeld toeslagencircus ontwikkeld dat de grote inkomensverschillen enigszins compenseert, maar dat ook diverse nadelen heeft.
Robin Fransman, politicoloog die werkt bij de Argumentenfabriek legt in het boek uit wat de nadelen van al die toeslagen zijn. Meer gaan werken loont nauwelijks door de hoge marginale lastendruk, waardoor burgers voor elke verdiende euro tot 95% belasting moeten betalen. Er ontstaan problematische schulden, omdat mensen voorschotten soms weer terug moeten betalen. Uitvoering van het toeslagensysteem leidt tot hoge uitvoeringskosten en controles op burgers.
Het wettelijk minimumloon en de overigens subjectieve en willekeurige hoogte ervan op basis van de krachtsverhoudingen tussen kapitaal en arbeid in de zestiger jaren is tot stand gekomen in de periode van de eenverdieners: de man werkte en verdiende het huishoudinkomen, de vrouw deed de huishouding en de opvoeding van de kinderen. Maar die situatie bestaat in veel gevallen allang niet meer. We zijn toegegroeid naar de tweeverdienersmaatschappij, waarbij in een huishouden minstens één redelijk hoog inkomen binnenkomt en één aanvullend inkomen, vaak verkregen door het verrichten van laagbetaalde ongeschoolde arbeid door MBO-ers en andere middelbaar of hoger opgeleiden. Als gevolg van de massawerkloosheid concurreren de “overige verdieners” vanuit huishoudens die al van een redelijk inkomen zijn voorzien om de beschikbare banen aan de onderkant van de arbeidsmarkt. De laaggeschoolde eenverdieners, zoals alleenstaanden of eenoudergezinnen (vooral vrouwen), hebben het nakijken. Deze situatie is begonnen in de tachtiger jaren van de vorige eeuw en uitgegroeid bij de herstructurering van de economie en het akkoord van Wassenaar in 1983. Daarbij werden oude industrietakken afgebouwd en werden industriearbeiders, die goede arbeidsvoorwaarden hadden met vaste banen, vervangen door herintredende huisvrouwen en scholieren in de nieuwe diensteneconomie.

Lekker sleutelen

Hoe op deze situatie te reageren? Er staat in het boek een eenduidig verhaal met sterke argumenten voor verhoging van het minimumloon. Maar als het gaat om de koopkracht van uitkeringsgerechtigden en de sociale zekerheid gaan de analyses alle kanten uit. De diverse wetenschappers die een bijdrage voor het boek schrijven, gaan enthousiast sleutelen aan allerlei regelingen die nu bestaan en die vaak erg ingewikkeld zijn. Moet het minimumloon wel over de hele linie omhoog? Die tweeverdieners profiteren er dan van, en die hebben het niet arm. Dus zou je een systeem moeten bedenken waarbij het minimumloon alleen voor sommigen omhoog gaat. Hoe kunnen we sleutelen aan het ingewikkelde toeslagensysteem, als het minimumloon omhoog gaat. Daarbij wordt in diverse bijdragen de koppeling tussen wettelijk minimumloon en uitkeringen ter discussie gesteld.
Zo stelt Paul de Beer, bijzonder hoogleraar Arbeidsverhoudingen aan de Universiteit van Amsterdam: “Het is niet meer van deze tijd het minimumloon te koppelen aan het loon van een vaste voltijdbaan. Ook de koppeling van uitkeringen aan het minimumloon is achterhaald.” Wat wil De Beer dan? In de eerste plaats zouden we volgens hem moeten uitgaan, gezien de vele deeltijdbanen, van een minimumuurloon en niet van een minimumloon per week of per maand. Dit minimumloon moeten we dan koppelen aan het gemiddelde of mediane uurloon, niet aan de CAO-lonen, want door toeslagen en bonussen stijgen de uurlonen meer dan in de CAO's is vastgelegd. En hoe moet het dan met de uitkeringen, als de koppeling wordt afgeschaft? Het niveau van het sociale minimum moet gelijk worden gesteld aan de armoedegrens. De Europese armoedegrens van zestig procent van het mediane huishoudinkomen zou een anker kunnen zijn. Dat komt neer op een netto inkomen van een alleenstaande van 1.325 euro per maand. Dat is een derde hoger dan de bijstandsuitkering van een alleenstaande nu.
Ook Robin Fransman pleit voor een ontkoppeling van minimumloon en uitkeringen. Volgens hem betekent een (forse) verhoging van het minimumloon dat de koppeling van de uitkeringen aan de lonen tijdelijk moet worden losgelaten. AOW en bijstand moeten ontkoppeld worden, totdat het minimumloon haar nieuwe hoogte heeft bereikt. Erg royaal jegens uitkeringsgerechtigden is hij bepaald niet. Hij wil de uitkeringen met een bedrag van ongeveer honderd euro per maand verhogen om zo de zorgtoeslag integraal af te schaffen.

Gevaarlijk

Dat ter discussie stellen van de koppeling bergt een groot gevaar in zich, namelijk dat in de krachtsverhoudingen tussen kapitaal en arbeid in de polder zowel een hoger minimumuurloon als hogere uitkeringen in een nieuw systeem sneuvelen en er slechts van een geringe inkomensverbetering sprake is. De beweging #samenvoor14 wil mensen weer perspectief bieden, waarbij de verdeeldheden en de scheidslijnen worden doorbroken en een nieuwe beweging wordt opgebouwd voor een rechtvaardige en inclusieve samenleving. In deze beweging is altijd als vanzelfsprekend aangenomen dat bij verhoging van het minimumloon de koppeling tussen uitkeringen en minimumloon gehandhaafd moet blijven. Zo konden minimumloners, werkenden, werklozen en andere uitkeringsgerechtigden, mensen uit arme buurten samen de straat op gaan voor een gemeenschappelijk doel: het uitbannen van de armoede in Nederland. Maar het ontkoppelen van minimumloon en uitkeringen en het pleiten voor andere regelingen zet de deur wijd open voor interventies in ingewikkelde discussies van rechtse wetenschappers, politici en werkgevers om via de aloude polderformule in overleg de tamelijk slechte situatie van nu te vervangen door wel een ander systeem, maar nog steeds even slecht. Wanneer bij de acties van de beweging #samenvoor14 in de polder wordt overlegd over dergelijke compromissen, dan is dat een slag voor de beweging die wantrouwen schept bij de achterban.

Tegenvoorstellen

Dat er tegenkrachten zijn die slechte voorstellen doen, blijkt ook uit het volgende. Onlangs verschenen de heroverwegingen van de ambtelijke werkgroep “Naar een inclusieve samenleving”. Deze werkgroep adviseert onder meer om fors te bezuinigen op de bijstand, tot wel 20 of 25 procent, om zodoende 2,5 miljard euro te besparen. https://www.tweedekamer.nl/kamerstukken/brieven_regering/detail?id=2020Z07213&did=2020D15415
De tweede ontwikkeling is dat het Centraal Plan Bureau (CPB) heeft uitgerekend dat een verhoging van het wettelijk minimumloon met 10 procent best kan. Maar dan zouden de uitkeringen volgens het CPB niet aan het minimumloon gekoppeld moeten worden. Zie https://www.cpb.nl/kansrijk-arbeidsmarktbeleid-update-minimumloonbeleid
Beide standpunten, van de ambtenaren en het CPB, zijn bedoeld om een rol te spelen tijdens de verkiezingsstrijd van 2021 en tijdens de daarop volgende kabinetsformatie. In dit kader moet ook worden bedacht dat de tekorten op de staatsbegroting door de coronacrisis tot grote hoogten stijgen. Dan weet je wel wat er dreigt: verlaging van de bijstandsuitkeringen en het sociale minimum, in plaats van verhoging, zoals broodnodig is.

Sociaal-democratie

Dat we van de sociaal-democratie in dit opzicht weinig hoeven te verwachten, blijkt uit het volgende. Naast de bovenstaande interventies is het polderen al begonnen. De PvdA wil dat er één minimumuurloon wordt ingevoerd. De partij heeft daartoe op de Dag van de Arbeid een initiatiefwetsvoorstel bij de Tweede Kamer ingediend. Het CPB stelde in een doorrekening van het plan dat werknemers met het laagste loon er 3 tot 11 procent op vooruit zouden kunnen gaan. Die doorrekening heb ik hierboven genoemd.
Nederland heeft als een van de weinige landen geen wettelijk minimum uurloon. Daarmee wordt dus voldaan aan een gedeelte van de voorstellen van De Beer. De PvdA wil dat het minimum uurloon wordt vastgezet op het hoogste uurtarief van de 36-urige werkweek. Als het hogere uurloon wordt ingevoerd voor alle medewerkers, dan zou iemand die 40 uur per week werkt, er 1 euro per uur op vooruit gaan. Dat is dus 40 euro per week en 160 euro per maand. Voor iemand met het laagste salaris is dat een flink bedrag, rekent de PvdA voor ...
Vervolgens wijdt PvdA-Kamerlid Gijs van Dijk mooie woorden van solidariteit aan de harde werkers in de cruciale beroepen, zoals vakkenvullers, schoonmakers en magazijnmedewerkers die juist in deze tijd zo nodig zijn. Naast waardering zouden zij een hoger minimumloon moeten krijgen. Als het minimumloon omhoog gaat, stijgen ook de uitkeringen. Dat gebeurt met dit PvdA-plan van de PvdA niet. Maar dat maakt de sociaal-democraten niets uit, want daardoor is het plan acceptabel voor zowel links als rechts.
Volgens het CPB zal de invoering van het hogere uurtarief samen met een gemiddelde loonsverhoging van 3,6 procent dit jaar leiden tot een stijging van de totale loonkosten met naar schatting 140 miljoen euro. Er is geen effect op de overheidsuitgaven en het heeft nauwelijks invloed op de werkgelegenheid, aldus het CPB.
Maar het polderen gaat verder. Ook binnen de FNV gaan geluiden op voor ontkoppeling en beperkte verhoging van het minimumuurloon. Dat geluid horen we steeds vaker. Door de druk van de nieuwe FNV- campagnes zien we vanuit de bazen ook dat ze steeds meer open staan voor een verhoging van het minimumloon. Maar dan niet naar 14 euro. Ze willen het minimumloon iets verhogen, en tegelijk willen ze ook dat arbeiders minder inkomstenbelasting gaan betalen. Zo gaan werkenden er flink op vooruit, maar uitkeringsgerechtigden slechts een beetje. Het FNV-bestuur dat volop aan het polderen is, gaat erg deze kant op uit.

De inzet vanuit de campagne #samenvoor14 is dat de koppeling moet blijven. De FNV-sector Uitkeringsgerechtigden staat hier volledig achter. De FNV in algemene zin ook, hoewel daar dus soms wel discussie over ontstaat. We hebben maar één kans, namelijk de beweging versterken en tegenmacht opbouwen, zodat ze maar moeilijk om ons heen kunnen.

Piet van der Lende

We mogen niet meer wegkijken!

Afgelopen zaterdag luisterde ik naar Argosradio over de arbeidsomstandigheden van arbeidsmigranten die nuluurcontracten bij de distributiecentra van onze supermarkten hebben.
Door deze coronatijd bestellen steeds meer mensen hun boodschappen online. Er zijn dus meer handen nodig in de distributiecentra  van alle supermarkten!

Toen ik onze koning op 4 mei hoorde zeggen dat we niet meer moeten wegkijken wanneer normale situaties niet meer normaal te noemen zijn, dacht ik terug aan de inhoud van het Argosprogramma.

We mogen niet meer wegkijken!
In het Argos radioprogramma van afgelopen zaterdag 2 mei kwam het volgende naar voren:
De arbeidsomstandigheden van de arbeidsmigranten met hun nulurencontracten in distributiecentra zijn erbarmelijk. Een FNV vertegenwoordiger gaf het zo aan:  winst en macht staan voorop en niet de arbeidsomstandigheden; de werkdruk in deze coronatijd neemt alleen maar toe. Mensen gaan eraan onderdoor!

Als werknemer word je bijvoorbeeld uit Polen gehaald, je woont met veel mensen in caravans en vakantiehuisjes, van je nulurencontract worden premies afgehouden en je werkt meer dan 8 uur met een veel te hoge prestatieurennorm. Deze norm niet halen, ziek zijn of kritiek betekenen ontslag, geen werk, geen woning meer. Terug naar Polen kan nu ook niet. Mensen komen op straat terecht.
Daarnaast moet elke werknemer een formulier tekenen dat hij/zij niet ziek is en geen contact heeft gehad met een coronapatiënt. Ja invullen betekent ontslag en de straat op. Aan de vereisten van 1.5 meter afstand kan niet voldaan worden, dus slikken werknemers die zich ziek voelen de hele dag paracetamol.

Deze situatie is in deze coronatijd levensgevaarlijk. Maar daarnaast is de situatie waarin arbeidsmigranten die in distributiecentra werken mensonterend. We mogen niet meer wegkijken, zoals de uitzendbureaus, de arbeidsinspectie en de supermarkten nu wel doen.

Mijn vraag aan jou is of je op de facebookpagina van je supermarkt bij mijn bericht het bovenstaande schuinsgedrukte deel wilt plaatsen, met de vraag: wat gaan jullie hieraan doen?

Ook onze minister-president heeft een facebookpagina en je politieke partij ook! Bij de Inspectie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid vul ik een klachtenformulier in. Dat kun je natuurlijk ook doen. Laat zoveel mogelijk mensen weten dat je niet meer wilt wegkijken van deze situatie. Je kunt natuurlijk je whatsapp gegevens of je emailadres achterlaten voor hun reacties! Want ook in deze coronatijd staan we samen sterk! Zou je daarom deze tekst ook onder je bekenden willen verspreiden? Wegkijken doen we niet meer! Succes ermee,

Godelieve van Ewijk

Verklaring van de Turkse Arbeiders Vereniging in Nederland (HTIB) Overheidssteun van kabinet Rutte is onvoldoende!

We weten inmiddels allemaal dat de Nederlandse regering heeft besloten om tot 6 april scholen en (horeca)bedrijven te sluiten. Later werd dit besluit verlengd tot 28 april 2020. Als de
Nederlandse regering tot de conclusie komt dat de tot nu toe genomen maatregelen niet het nodige effect hebben gehad, zal deze periode van sluiting worden verlengd.

Duizenden bedrijven, werkgevers en werknemers ervaren zonder twijfel de negatieve gevolgen van dit ingrijpende besluit. De regering heeft daarbij wel aangegeven dat het die gedupeerde bedrijven tegemoet zal komen met een financieel ondersteuningsplan. Dit plan heet de ‘Tijdelijke Noodmaatregel Overbrugging voor Werkbehoud’, ook wel bekend als het NOW-plan. Dit plan zorgt ervoor dat werkgevers financiële steun krijgen aangeboden. Als werkgevers 20% of meer van hun omzet hebben verloren in vergelijking met hetzelfde tijdvak van het vorige jaar, dan zullen die tegemoet worden gekomen in 90% van hun loonkosten. De werkgever hoeft dan maar 10% van het volledige loon aan te vullen. Op deze manier behoud de werknemer zijn baan en zijn loon. Ook werknemers met een flexibel contract en oproepkrachten via uitzendbureaus kunnen gebruik maken van dezelfde rechten.

Zelfstandigen die een zzp-status hebben komen ook in aanmerking voor bepaalde rechten. Zij kunnen zich aanmelden bij de gemeenten waar zij ingeschreven staan door een aanvraag te doen om hun inkomsten te laten aanvullen tot een bijstandsniveau. Dit komt ongeveer neer op €1100 voor alleenstaanden en op €1500 voor gehuwden.

Dit klinkt in eerste instantie als een goede oplossing maar helaas komen sommige sectoren niet in aanmerking voor dit plan en dus ook niet voor een tegemoetkoming.
Daarnaast blijkt dat dit steunplan slecht drie maanden zal duren en dat het voor de periode na dit tijdelijke plan, nog onzeker blijft of dat wordt voortgezet. Nu kan het zo zijn dat door de Nederlandse regering de quarantainemaatregelen na drie maanden alsnog worden aangehouden, waardoor bepaalde ondernemingen noodgedwongen gesloten moeten blijven waardoor er toch extra financiële schade optreedt.

Daarnaast kan het zomaar zijn dat wanneer deze ondernemingen toch weer geopend mogen worden, de bedrijven niet meteen opgetuigd zijn. De ondernemingen zullen dus een aanloopperiode nodig hebben om weer als vanouds te kunnen functioneren.

Het is dus ook reëel om te verwachten dat kleine, middelgrote en zelfs een aantal grote bedrijven failliet kunnen gaan door deze crisis. Daarom is het van groot belang dat de regering nu al de verlenging van het steunplan bekend maakt voor de komende kritieke periode want anders zullen heel veel ondernemingen het door alle onzekerheid en de onvoorspelbaarheid van de omstandigheden, niet volhouden en de deuren moeten sluiten. De schade voor de economie die hierop volgt, zal enorme proporties gaan aannemen.

Los daarvan is het verstandig dat de regering bij voorbaat duidelijkheid zou moeten verschaffen over het feit dat dit steunplan voor alle ondernemingen die in financiële moeilijkheden komen, moet gelden. Sommige mensen zijn nu al tegen dit steunplan omdat het dus niet geldt voor alle ondernemingen. Die vorm van buitensluiting is in strijd met ons gelijkheidsbeginsel. Daarom zouden alle ondernemingen die schade hebben opgelopen door de sluiting van hun deuren, als gevolg van het uitgevaardigde regeringsbeleid, aanspraak moeten kunnen maken op dit steunplan.

Wat zzp’ers betreft, is het aanvullen van inkomsten tot bijstandsniveau, dat wil zeggen alleenstaanden tot ongeveer €1100 en voor gehuwden tot ongeveer €1500, absoluut niet voldoende en vooral mensen die in de cultuursector werken, zouden nog beter ondersteund moeten worden. Mensen die in deze sector werkzaam zijn, waarvan de meesten zzp’ers zijn, worden het zwaarst getroffen door deze crisis. Zolang deze crisismaatregelen aanhouden, zal de regering ook alle zzp’ers moeten blijven steunen.

In het NOW-plan dat de regering heeft aangekondigd, worden geen concrete plannen voor de steun van arbeidsmigranten en asielzoekers genoemd. Wij weten echter wel dat deze groepen mensen vaak over slechte huisvesting beschikken en daar vaak met velen tegelijk wonen. Het treffen van speciale maatregelen en steun voor deze groepen, zou ook een van de taken van de Nederlandse regering moeten zijn.

Concluderend blijkt er behoefte te zijn om dit NOW-plan vanwege de nu al gebleken gebreken bij te werken en te versterken. Wij van HTIB gaan deze gebreken van het NOW-plan bij de ons aangesloten samenwerkende organisaties en instanties doorgeven. De stappen die hiervoor genomen moeten worden, zullen wij dan ook nauw volgen.

Als laatste willen we aan iedereen het volgende zeggen. Wij bevinden ons in zeer uitzonderlijke en moeilijke omstandigheden die ons allen aangaat. De enige manier om deze moeilijke periode te doorstaan, en daarbij zo min mogelijk schade op te lopen, is door ons aan de adviezen van de experts en wetenschappers te houden en ons onderling solidair op te stellen. Laten we ons alstublieft aan de voorgeschreven regels houden en elkaar steunen.

Wij wensen iedereen een goede gezondheid toe.

Met vriendelijke groet, namens de
Turkse Arbeiders Vereniging in Nederland (HTIB)
Mustafa Ayranci, voorzitter
3