zondag 11 mei 2014
Uitspraak Rechtbank Den Haag: bijstandsgerechtigde met recent arbeidsverleden hoeft geen module werknemersvaardigheden aanleren c.q. dwangarbeid te volgen.
Persbericht 11-05-2014. Op 19 maart 2014 heeft de rechtbank in Den Haag uitgesproken dat een bijstandsgerechtigde niet de door de gemeente Den Haag aangeboden traject module werknemersvaardigheden hoefde te volgen. Het is alweer enige tijd geleden maar in verband met de ontwikkeling van de jurisprudentie over de rechten en plichten van bijstandsgerechtigden in het kader van dwangarbeid toch van belang om daar nog aandacht aan te besteden.
Paula ontving sinds 19 januari 2012 een bijstandsuitkering. Haar werden arbeidsverplichtingen opgelegd 'als bedoeld in artikel 9 van de Wwb'. In mei 2013 werd haar het traject module werknemersvaardigheden aangeboden door de gemeente. Paula liet daarop weten, diverse trajecten al een keer eerder te hebben gevolgd en zij voerde aan, dat het traject niet passend was. Ze heeft ruim 20 jaar werkervaring als secretaresse en wil doorstromen naar administratief werk. Het schoonmaken van toiletten en het repareren van fietsen in projecten om werknemersvaardigheden te leren zoals op tijd komen en luisteren naar je baas draagt niet bij aan haar re-integratie.
Daarop reageerde de gemeente door haar een maatregel op te leggen van een maand uitsluiting van de uitkering. Dit besluit werd na een bezwaarschrift gehandhaafd en trad in werking m.i.v. 1 juli 2013.
De rechter constateert vervolgens in de rechtszaak die daarop volgde, dat Paula met haar weigering aan het traject deel te nemen geweigerd heeft de op haar rustende arbeidsverplichtingen voortvloeiende uit artikel 9 van de Wwb na te komen. Maar, zegt de rechter kan Paula ook worden verweten dat ze die verplichting niet is nagekomen/ De rechter vond van niet.
Allereerst is het aan de gemeente, omte bepalen welke reintegratie voorziening voor Paula was aangewezen om het doel- namelijk arbeidsinschakeling te bereiken. Maar, zegt de rechter, daarvoor is wel vereist dat de gemeente maatwerk levert en dat de voorziening het resultaat is van een zorgvuldige en op de persoon toegesneden afweging. De gemeente moet bovendien tegenover Paula motiveren en kenbaar maken waaruit de voorziening concreet bestaat, en waarom deze voorziening gelet op de individuele feiten en omstandigheden is aangewezen *en welk tijdspad wordt gevolgd.*
De rechter constateert, dat de gemeente Den Haag niet aan deze voorwaarden heeft voldaan. In het ondertekende trajectplan is niet nader gespecificeerd welk traject aan Paula zou worden aangeboden. Trajectplannen die louter algemeenheden bevatten die op elke bijstandsgerechtigde van toepassing zijn, zijn niet goed zegt de rechter. Het plan bevat dan ook geen van de voorwaarden die hiervoor werden genoemd.
En de rechter zegt dan vervolgens: Paula heeft gelijk dat ze ruim 20 jaar werkervaring heeft en dat dus de re-integratie module werknemersvaardigheden niet op haar is toegesneden. Voorts heeft Paula al diverse trajecten gevolgd waaronder praktijktrainingen en introductieweken. De module werknemersvaardigheden bestaat uit het werken in een Kringloopwinkel, het schoonspuiten van profielen van kassen en het repareren en bewaken van fietsen. (Dwangarbeid dus, piet). Uit de toelichting bij de module blijkt het erom te gaan, dat bijstandsgerechtigden wennen aan de eisen die het arbeidsproces stelt, zoals op tijd komen en werktijden in acht nemen. Uit de rapportages van de gemeente zelf blijkt echter, dat Paula een werkhouding heeft die gebaseerd is op plichtsbesef, dat zij zich aan afspraken houdt en op tijd komt. Dus zegt de rechter, is de aangeboden module overbodig en een herhaling van zetten. Het aanbod van de gemeente is niet gebaseerd op een zorgvuldige, op Paula toegesneden en voor haar kenbare afweging. Daarom valt Paula niets te verwijten. Het beroep is gegrond. Het besluit van de gemeente Paula een maand uit te sluiten van de uitkering wordt vernietigd wegens strijd met artikel 7:12 van de Awb.
Piet van der Lende
020-6898806
info@bijstandsbond.org
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Goede Rechter!
BeantwoordenVerwijderenMaar vooral: domme en gemakzuchtige gemeente.
BeantwoordenVerwijderenDe in vakkringen als 'professionals' aangeduide klantmanagers zijn dus op een criminele psychologie geselecteerd of zijn geestelijk onvolwaardig, in ieder geval moet worden vermoed dat de gemeenschap hier dubbel is opgelicht (misbruik gemeenschapsgelden) want de bezwaarschriftencommissie en het verantwoordelijk college van burgemeester en wethouders hebben dit a. zo opgezet, en b. ook na bezwaren die kennelijk doel troffen in hun voorgenomen misdrijf volhard. Daarbij valt op dat in casu geen sprake is van een gemotiveerde beschikking die gemotiveerd dient te zijn en waartegen de rechtsmiddelen van bezwaar en beroep openstaan, maar dat kennelijk medewerking aan deze oplichtingpraktijken is afgedreigd door een handtekening te eisen onder een instemmingsverklaring die dit soort criminele gemeenten hanteren in reactie op dit soort jurisprudentie. Opvallen is verder dat steeds weer de namen opduiken van bepaalde louche uitzendorganisaties waarmee dergelijke gemeenten 'vereniging' handelen middels ondoorzichtige bestuurs/private samenwerkingsverbanden waarbij de burger vooral ook niet mag weten wie wie nu eigenlijk is en waar deze voor staat.
BeantwoordenVerwijderenHieronder kunt u een heldere uitleg vinden waarin het verschil tussen het een en ander zoals gesteld in artikel 9 van de Participatiewet staat wordt uitgelegd, en dan wordt ook direct duidelijk waarom bepaalde gemeenten dit bewust door elkaar husselen en de burger dus bewust misleiden met het oogmerk van goedkope onvrije arbeid, vergelijkbaar met de toenmalige contractarbeid in Suriname en Noord Sumatra die mondiaal werd beschouwd als een verkapte vorm van slavernij met overigens ook een vergelijkbaar strafregieme (Poenale Sanctie). De toenmalige Dijsselbloemen en van Aartsens kwamen echter pas tot inkeer nadat met name Sigaren gemaakt van met slavernij geproduceerde tabak door de burgers van de VS werden geboycot. Flora Holland die voor tientallen miljoenen aan bloemen exporteert maakt bijvoorbeeld via Vlaardingen gebruik van onvrije arbeiders nadat men eerst de nodige vrije arbeiders de aan had uitgestuurd en waarvoor het management met bonussen is beloond. Misschien dat ook dit bedrijf, en ook diverse andere bedrijven die misbruik maken van onvrije arbeiders maar eens zou moeten worden geboycot...
BeantwoordenVerwijderenOnder deze link treft u genoemd artikel aan:
BeantwoordenVerwijderenhttp://akoost.nl/nieuws/participatiewet-en-dwangarbeid
Ook wel aardig in dit verband is de volgende uitspraak:
BeantwoordenVerwijderenCentrale Raad van Beroep 16-09-2014
Citeertitel 2015/252
Samenvatting Uitbesteding van WWB-kerntaken aan privaat bedrijf in strijd met wet. Onrechtmatig verkregen bewijs
Samenvatting (Rechtspraak.nl) De gemeente mag haar kerntaken bij de uitvoering van de bijstand, zoals de preventie van bijstandsfraude, niet uitbesteden aan een commercieel bedrijf. Deze kerntaken dienen binnen het publieke domein te worden uitgevoerd.
Link ECLI:NL:CRVB:2014:2947
In de casus van de Haagse mevrouw heeft de gemeente Den Haag dus onrechtmatig jegens haar gehandeld, is zij conder bed bad en brood gezet en heeft behalve financiele schade ook emotionele schade, en wat nu als daar ook private partijen door de gemeente bij zijn betrokken? Dan is niet de bestuursrechter of CRvB bevoegd over de schade te oordelen maar de civiele rechter, een rechtsgang die de verantwoordelijke bewindslieden nu juist met kennelijk vooruitziende blik hebben afgesloten voor slachtoffers van dergelijke bestuurlijk bedrog. Zou het niet zo kunnen zijn dat precies daarom de CRvB bestuurs/private samenwerkingsverbanden via bovenstaande uitspraak wens te beperken zodat men zelf kan blijven 'roeren' ipv dat via de civiele rechtsgang contra participerende uitzendorganisaties de waarheid en daarmee vuiligheid alsnog over het voetlicht komt. 'No cure no pay' kan hier het argument immers niet zijn, en ook heeft de CRvB decenna gedoogd dat gemeenten vrijwel alles uitbesteedden vanwege het ontbreken van kennis en ervaring met arbeidstoeleiding. Ook winstbejag kan hier niet het argument zijn om private derden zoveel mogelijk te mijden want juist de gemeenten verdienen geld aan dergelijk wanbeleid, daarbij geassisteerd door genoemde private derden die bovendien worden voorzien van alle persoonlijke gegevens van de aldus 'behandelde' burger. Ons aller vice voorzitter van de andere politieke hogere rechter, de Raad van State, betitelde de ambtelijke besluitvorming als het maken van worstjes, waarvan de burger ook maar beter niet kan weten wat er zoal in zit, dus dat bestuurlijke besluitvorming hier te lande regelmatig het daglicht kennelijk niet kan verdragen, daar moet de burger eveneens maar genoegen mee nemen, getuige enige uitspraken van de rechtbank Breda waarover ik beschik, en waaruit blijkt dat men bij dit gerecht vindt dat de burger niet moet zeuren als er stukken worden achtergehouden en zelfs weggemaakt, en dat deze feitelijk op grond van het initiele toekenningsbesluit als een hond moet opzitten en pootjes geven.
Het kan dus verkeren...
En dan zou men zich toch moeten afvragen waarom de staatssecretaris samenwerkende gemeenten niet kort vanwege vermeende 'schaalvoordelen', zoals zij dit wel ten aanzien van de burger heeft ingevoerd. Om maar niet te spreken van gemeenten die hoe dan ook in de winst (kunnen) delen met door hen ingeschakelde private of bevoordeelde derde partijen die op de vrije markt immers geen bestaansrecht zouden hebben. Dergelijke vormen van nepotisme kan immers ook wel belast worden, of toch maar bestraft?
BeantwoordenVerwijderenDe van corruptie beschudigde Limburgse Jos beriep en beroept zich op vergelijkbare praktijken en hing en passant een dan nog mede VVD-er die Tweede Kamerlid uithing er fijntjes in, en sprak Fred Teeven er waarschijnlijk op aan dat dergelijk beleid in Nederland feitelijk gedoogd wordt en waarom hij nu juist zou moeten hangen voor iets dat hier te lande de norm is, en hierbij zijn waarschijnlijk nog veel namen genoemd.
BeantwoordenVerwijderenOok van deze 'eenheidsworst' mag de burger vooral niet weten wat er in in zit, dus raken bonnetjes weg, valt de stroom toevallig net uit , mislukken filmrolletjes etc.
De moeder van Jantje Smit zou als persvoorlichter van de regering hebben gesolliciteerd:
https://www.youtube.com/watch?v=bRLyNp2u6N0
In de haagse kwestie staat dus niet de motivering van een traject-beschikking ter discussie maar een strafbesluit omdat de haagse mevrouw zich in feite had beroepen op wilsgebreken wat betreft de haar afgedreigde instemmings overeenkomst met gemeente en/of bestuurs/privaat samenwerkingsverband. Er was dus geen trajectbeschikking ex art.9b Participatiewet voorhanden en dus kon appellante sowieso geen niet-medewerking hier aan kon worden verweten, laat staan dat de rechter nog aan feiten en omstandigheden kon toekomen. Wat de rectbank Den Haag hier mijns inziens doet is op grond van het toekenningsbesluit en het voor het gemak samenvoegen van alle teksten van de leden van art 9 Participatiewet een algemene plicht tot dwangarbeid vaststellen, mits toegeschreven aan de persoon en van tijdelijke aard zoals de Centrale Raad van Beroep al eerder deed, een Centrale Raad van Beroep die niet democratisch is gekozen!
BeantwoordenVerwijderenEen bijstandsconsulent van de gemeente zou je als account-manager moeten aanmerken, dat is iemand die (een deel) van de klanten van het bedrijf, dus andere bedrijven op basis van een 'win-win concept vertelt wat goed voor ze is en die ze daarbij behulpzaam zou zijn vanuit een 'gedeeld belang', in casu het aan het werk helpen van de niet-capabele burger, dit nog even afgezien van het feit of een bestuursorgaan dat alleen bij besluit mag regeren op deze wijze zou mogen optreden op een strikt privaat werkterrein.
Wat in werkelijkheid vaak gebeurt is dat een accountmanager van bijvoorbeeld Randstad of een of ander bestuurs/privaat samenwerkingsverband op basis van 'win-win' zowel het bestuursorgaan als de bedrijven als klant heeft, en waarbij goedkope onvrije arbeiders worden gevraagd en aangeboden, zeg maar een soort gesoigneerde slavenmarkt (arbeidersmakt) met als wezenskenmerk kenmerk dat ook op lichamelijke kenmerken en geslacht wordt geselecteerd zoals in Vlaardingen het geval is, als ook het systeem van 'Poenale Sanctie' zoals jij dat reeds mocht ervaren nog voordat je een afstandsverklaring van je burgerrechten onder de neus werd geduwd, dus op grond van de Participatiewet en het toekenningsbesluit sec.
De aanvoer van arbeiders wordt net als bij de toen al internationaal als verkapte slavernij veroordeelde contract arbeid uit vroeger tijden daarom geregeld bij al dan niet onder dwang getekende overeenkomst, althans een instemmingsverklaring waarbij de burger in feite afstand doet van zijn burgerrechten als vrije arbeid en adequate beloning. Als je artikel 9, onderliggende leden in onderlinge samenhang met de 'juncto's' bekijkt dan ontdek je hoe listig de zaak is opgezet om, kennelijk uitgaande van vooropgezette dwangarbeid, hiervan niet te kunnen worden beticht, en die haagse rechter had in plaats van zijn uitspraak aan artikel 9 Participatiewet op te hangen alleen artikel 9b als uitgangspunt dienen te nemen, en dat de burger al bij toekenningsbesluit is 'geketend'. Eigenlijk stelt deze rechter in navolging van de Centrale Raad van Beroep inderdaad dat in rechte vastgestelde dwangarbeid van burgers die onder 'de doelgroep' van de Partcipatiewet vallen wordt gedoogd mits aan de persoon toegeschreven en en tijdelijk van aard, waarmee dan teven het doel van die Participatie wet en 'ketenpartners' als sectoren bestuursrecht en de CRvB en bepaalde bedrijven waaronder FloraHolland en Randstad duidelijk wordt.
Zie ook: Participatiewet en dwangarbeid
De burger raakt steeds verder in de verdrukking.
http://akoost.nl/nieuws/participatiewet-en-dwangarbeid
Nog even ter verduidelijking: De Rechtbank Den Haag had na de vastelling dat geen trajectbeschikking voorhanden was de strafbeschikking op grond van dit motiveringsgebrek dienen te vernietigen. De haagse mevrouw deed hierbij slechts een beroep op wilsgebreken, en de onder immanente dreiging tot stand gekomen vastellings overeenkomst moeten doorverwijzen naar diens collegae van de sectoren civiel- en strafrecht in plaats van deel te nemen in deze 'organisatie'.
BeantwoordenVerwijderen