zaterdag 6 oktober 2012

Plicht voor bijstandsgerechtigden om alle medische gegevens aan de overheid te openbaren

In een zaak die een Leidse bijstandsgerechtigde tegen de gemeente Leiden heeft aangespannen is door de Centrale Raad van Beroep bepaald dat bijstandsgerechtigden verplicht zijn om op vrijwel iedere vraag van de overheid te antwoorden. De overheid zelf hoeft volgens deze raad op geen enkele wijze aannemelijk te maken, dat het verstrekken van geëiste informatie ook echt nodig is.

De kwestie begon met een bevel van de gemeente Leiden aan de uitkeringsgerechtigde om zich voor een medische keuring bij de GGD te melden. Een concrete reden werd niet gegeven. Van de GGD ontving hij vervolgens een vragenlijst, die hij volgens de gemeente verplicht moest invullen. De vragen waren zo gesteld en zo uitgebreid, dat invullen zou betekenen dat alle medische informatie bekend gemaakt moest worden. De GGD vroeg bijvoorbeeld: Bent u ooit geopereerd? Zijn er ooit roentgenfoto's van u gemaakt? Bent u ooit opgenomen geweest in een ziekenhuis of psychiatrische inrichting? Ook zouden de namen, adressen en telefoonnummers van huisarts en medische specialisten aan de GGD gegeven moeten worden. De klap op de vuurpijl was de vraag: "Lijdt u of heeft u geleden aan een aandoening van de geslachtsorganen?". Een absurde vraag voor een onderzoek, dat volgens de gemeente en de rechter alleen zou moeten dienen voor de vaststelling van de geschiktheid voor werk.

De bijstandsgerechtigde weigerde en werd op zijn uitkering gekort. Volgens de rechter is het heel normaal, dat een bijstandsgerechtigde op al deze vragen moet antwoorden, en heeft een gemeente beoordelingsvrijheid bij het stellen van vragen en het eisen van antwoorden. Op de vraag van de bijstandsgerechtigde waarom het nodig was om op deze en andere niet ter zake doende vragen te antwoorden werd niet gereageerd; noch door de gemeente Leiden, die niet eens de moeite nam om op de zitting te verschijnen, noch door de rechtbank in Den Haag, noch door de Centrale Raad van Beroep. Artikel 17 WWB, dat een redelijkerwijs kenbare noodzaak voor de plicht tot informatieverstrekking voorschrijft en Artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, dat expliciete, legitieme en specifieke doelen bij gedwongen informatieverstrekking voorschrijft en ook stelt dat de verplichting niet buitensporig mag zijn, werden door de rechter gemakshalve volledig genegeerd. Wetgeving die de burger beschermt is voor de rechter in Nederland blijkbaar niet meer dan wat drukinkt op papier.

Een bijkomend punt is dat de GGD volgens het eigen `privacyreglement` en volgens de Wet bescherming persoonsgegevens alle informatie die aan de burger onder dwang ontfutseld wordt, dus ook zijn volledige medische dossier, mag gebruiken voor bijvoorbeeld `gewichtige economische belangen van openbare lichamen`. De informatie mag zonder toestemming en in het geheim aan ´derden` verstrekt worden voor uitermate vage redenen, die ook nog eens geheel ter beoordeling van de GGD zijn. De gegevens worden ook nog eens minstens 15 jaren bewaard. Waar dit alles goed voor mag zijn blijft een raadsel. De rechter maakt zich er vanaf met nietszeggende standaardfrasen en vindt dat de bijstandsgerechigde maar moet aantonen dat de overheid daadwerkelijk van deze door haar aan zichzelf toegekende bevoegdheden gebruik zal gaan maken.

Het gaat hier niet om een incident. Ieder jaar krijgen vele ontvangers van uitkeringen dergelijke onbeschofte vragenlijsten voorgeschoteld met de mededeling dat invullen verplicht is (uiteraard naar waarheid, zodat liegen over het functioneren van de geslachtsorganen het misdrijf van valsheid in geschrifte vormt). De overheid legt zichzelf geen enkele beperking op in haar aandrang om de burger, beter gezegd de onderdaan, te dwingen zelfs de meest persoonlijke informatie aan haar te openbaren. Zelf geeft de overheid op vragen van de burger als in deze zaak gesteld geen enkel antwoord. De rechter, zelf ook overheid en ambtenaar, juicht dit toe en steunt deze gang van zaken van harte. (CRvB zaaknummer 10/3633 WWB, 21 augustus 2012)

De desbetreffende bijstandsgerechtigde is bij de Bijstandsbond bekend. U kunt zich tot ons wenden voor meer informatie info@bijstandsbond.org 020-6898806.

dinsdag 18 september 2012

Wij zijn op zoek naar archiefkasten

Oproep

De Bijstandsbond is bezig met het inventariseren van het archief. De vereniging bestaat sinds 1976 en sindsdien zijn er vele meters papier opgeborgen. Van de bond zelf, maar ook van andere organisaties. Naast een archief met pamfletten, notulen etc. zijn er geluidsbanden, videobanden en een fotoarchief. Verder hebben wij een uitgebreide verzameling brochures. Er is ook archiefmateriaal van de werklozen belangen vereniging en het Comite Vrouwen en de Bijstand. Bovendien hebben wij een grote hoeveelheid boeken. En er zijn persoonlijke archieven van medewerkers van de Bijstandsbond. Wij zijn dat allemaal aan het sorteren en overbodige dingen weggooien. Een gedeelte van de boeken zijn we aan het verkopen of geven we weg. Om alles op te bergen wat we willen bewaren hebben we archiefkasten nodig. Maar nieuw zijn die erg duur. Daarom bij dezen het verzoek als iemand dergelijke kasten heeft of weet waar ze goedkoop te krijgen zijn houden wij ons aanbevolen. Ook zijn wij op zoek naar een niet te duur software programma waarin wij de archiefstukken op titel en vindplaats kunnen invoeren zodat het archief ook toegankelijk wordt gemaakt. Op termijn zal het allemaal wel bij het IISG of het Stadsarchief of zo terechtkomen. Een grote hoeveelheid affiches hebben we al naar het IISG gebracht.

Reacties kun je sturen aan info@bijstandsbond.org of 020-6898806

dinsdag 11 september 2012

Criminalisering van bijstandsgerechtigden

De neoliberale strafstaat van law and order is nu zover doorgeschoten, dat bijvoorbeeld bijstandsgerechtigden bij een kleine misstap zwaar worden gestraft en in een spiraal naar beneden terechtkomen van grote schulden en armoede. Het effect van het beleid is dat het bestaan aan de onderkant van de samenleving wordt bestendigd en een onderklasse wordt gecreëerd in plaats van tegengegaan. Een concreet voorbeeld uit de praktijk.

Een 59 jarige man in de bijstand loopt ongeveer een half jaar geleden met zijn rollator op straat, ’s morgens vroeg en hij ziet bij de Albert Heyn een stapel kranten liggen. De winkel is nog niet open en de man loopt naar de kranten en pakt een Telegraaf van die dag. Toevallig rijdt er een politieauto langs op surveillance. De auto stopt en de man wordt gearresteerd wegens diefstal en meegenomen naar het bureau. Hier wordt hij 12 uur opgesloten en pas daarna komt een agent hem halen om een verklaring af te leggen. De man werkt aan alles mee en ondertekent de verklaring, dat hij een Telegraaf heeft gestolen van een stapel kranten die voor de opening van de winkel bij de Albert Heyn lagen.

Daarop ontving de man een brief van de Officier van Justitie dat de politierechter hem veroordeeld had tot een boete van 250 euro. Betaling in termijnen was niet mogelijk. De man met de bijstandsuitkering heeft geen geld en betaalde niet omdat hij het simpelweg niet kon betalen. Daarop ontving hij diverse aanmaningen die hij ook niet kon betalen. Het bedrag werd steeds hoger. Uiteindelijk legde deurwaarder De Klerk en Vis beslag op zijn bijstandsuitkering. Het te betalen bedrag was inmiddels opgelopen tot 567,14 euro.

Daar bleef het echter niet bij want Albert Heyn had zich gesteld als benadeelde partij. De politierechter oordeelde dat AH een schadevergoeding moest krijgen van 70 euro. Ook daar is de deurwaarder aan te pas gekomen zodat dat bedrag nu is opgelopen tot 300 euro en ook daarvoor is beslag gelegd..

De man betaalt nu 46,79 euro per maand van zijn bijstandsuitkering om de schuld af te lossen. Als in mei 2013 het vakantiegeld wordt ingehouden is de man van zijn schuld en straf af.

Bijna 900 euro voor een Telegraaf van 1,50 euro en 12 uur in de bak. Terwijl je al op het absolute minimum zit en meer dan een half jaar beneden het bestaansminimum moet leven.

maandag 10 september 2012

Multiloog in Cultureel cafe

Multiloog in Cultureel cafe

26 september. 14.00 uur-17.00 uur. Multiloog met Heinz Mölders. De multiloog duurt tot 16.00 uur. Daarna is er de mogelijkheid onder het genot van een hapje en een drankje met elkaar van gedachten te wisselen. De Multiloog wordt gehouden in het gebouw van de SBOW, Eerste Helmersstraat 106/M 1054EG Amsterdam.

Stichting Wereldse Wijk en de Bijstandsbond organiseren in het najaar van 2012 5 culturele cafe’s waar het thema verarming centraal staat. http://www.bijstandsbond.org en http://www.wereldsewijk.nl Tijdens de culturele cafe’s worden kunst, theater, muziek, politieke discussie en gesprekken samengevoegd om concrete voorstellen en oplossingen naar voren te brengen. De culturele cafe’s zijn een mix van entertainment, serieuze discussie en een mogelijkheid om met elkaar kennis te maken en je netwerken te versterken met het doel, de deelnemers concrete handvaten te bieden voor de oplossing van eventuele problemen.

Toelichting op de eerste bijeenkomst

We gaan een multiloog doen met Heinz Molders van de stichting IPC/INCA Projectbureau te Amsterdam. Multiloog-bijeenkomsten zijn gespreksgroepen voor iedereen die belangrijke zaken uit het dagelijks leven met een ander wil delen. Wat je ook op je hart hebt, je kunt ermee komen. We gaan in de multiloog onderwerpen behandelen als: omgaan met de klantmanager van de Dienst Werk en Inkomen, meer in het algemeen omgaan met bureaucratisch denken van allerlei functionarissen van belastingdienst en gemeente, problemen met buren zoals geluidsoverlast of onveiligheid, de eigen administratie, schulden, werk of werkloosheid, vrijwilligerswerk, stress, etc.

Voorop staat daarbij het eigen verhaal, maar ook gaat het erom te luisteren en vooral de andere deelnemer erin te ondersteunen de voor hem/haar wezenlijke zaken aan de orde te stellen. Iedereen is welkom en indien gewenst is anonimiteit gewaarborgd. Niemand is verplicht iets te vertellen, alleen maar komen luisteren is ook toegestaan. De gesprekken kunnen gaan over hoe we ons dagelijks leven vormgeven en wat we aan problemen tegenkomen. Door uitwisseling van ervaringen over hoe daarmee om te gaan kunnen we elkaar inspireren om er concreet uit te komen. We gaan met elkaar om vanuit van het persoonlijke verhaal, niet vanuit een hulpverlenerspositie. We willen elkaar ondersteunen zodat ieder zijn eigen expert kan worden en we proberen te vermijden dat er externe autoriteiten worden ingevoerd. Mensen worden aangesproken op hun persoonlijke positie, je vertelt als persoon over je eigen ervaringen. Wel kunnen hulpverleners als persoon ook meedoen, waarbij de perspectiefwisseling- je verplaatsen in de positie van de ander- belangrijk is. In het verlengde van die perspectiefwisseling kunnen gezamenlijke initiatieven ontstaan om gezamenlijk iets aan het repressieve systeem dat we ervaren te doen. We leven in een enorm geindividualiseerde maatschappij, waarbij we slechte dingen sterk toeschrijven aan het handelen van personen, terwijl wij allemaal opgenomen zijn in het onderdrukkende systeem en dat ook aan elkaar doorgeven.

Het programma van de verdere culturele cafe’s is als volgt

12 oktober. Economische crisis, verarming en kunst. Twee kunstenaars zullen hun projecten presenteren. Uitgenodigd wordt de vakbond voor kunstenaars, die een praatje zullen houden. De bijeenkomst wordt gehouden in de Hallen in het atelier van een van de kunstenaars.

· 31 oktober. Woensdag. Dijktheater. Aanvang 14.00 uur. De feminisering van de armoede. Inleiding advocate van de Bijstandsbond Sofie Meekel. Georganiseerd i.s.m het Comite Vrouwen en de Bijstand/EVA. Alleen toegankelijk voor vrouwen.

· Eind november. (precieze datum en plaats moet nog vastgesteld worden) Verarming en de positie van migranten en van ouderen.

· Evaluatie van de bijeenkomsten in Bos en Lommer. (precieze datum en plaats moeten nog vastgesteld worden). Iedereen die op de voorgaande bijeenkomsten aanwezig geweest is wordt uitgenodigd en de voorgaande bijeenkomsten worden geevalueerd, wat zijn de conclusies?

Het is de bedoeling dat de cafe bijeenkomsten concreet voorstellen opleveren om de positie van mensen met een minimaal inkomen te verbeteren. Een van de projecten waaraan gewerkt wordt is de overlevingsgids. Praktische tips om te overleven op het sociale minimum. Daarvan zal een brochure gemaakt worden en een website die speciaal geschikt is voor mobiele telefoons met internet. Tevens zal een applicatie voor Android telefoons ontwikkeld worden.

dinsdag 21 augustus 2012

Koffieochtend Amsterdamse bijstandsvrouwen

Het Comite Vrouwen en de Bijstand/EVA Amsterdam is een stichting die de belangen van bijstandsvrouwen behartigt. Wij proberen vrouwen hulp te bieden wanneer ze moeilijkheden hebben met hun uitkering. Op 8 oktober is er een koffieochtend van 10.00 uur tot 12.00 uur op de Da Costakade 162. Telefoon: 020-6246666. De koffieochtend kan over vele onderwerpen gaan die de vrouwen zelf aandragen. Bijvoorbeeld bijstandsvrouwen die elkaar willen leren kennen, over de Dienst Werk en Inkomen, huisbezoeken, bijzondere bijstand, etc. Elke maandag van 11.00 uur tot 13.00 uur is er open spreekuur. Je kunt ook medewerkster worden bij het Comite.

vrijdag 10 augustus 2012

Bezoekadres van Dienst Werk en Inkomen voor daklozen gaat in Amsterdam per 1 september veranderen

In september gaat team Bijzondere Doelgroepen en de screeningsbalie van de Dienst Werk en Inkomen (DWI) verhuizen naar Werkplein West.

Werkplein West, waarin UWV Werkbedrijf en DWI samen dienst verlenen aan mensen
met een uitkering, is gesitueerd aan de Jan van Galenstraat 323. Dit najaar verhuist het team Bijzondere Doelgroepen en de screeningsbalie van DWI van het IJsbaanpad naar dit Werkplein. Dit team en de balie bedienen een groep kwetsbare Amsterdammers.

Team Bijzondere Doelgroepen

Team Bijzondere Doelgroepen is het team waar DWI-klanten met een adresprobleem
worden geholpen. Het gaat om mensen met een bijstandsuitkering die niet beschikken
over een zelfstandig woonadres en zich ook niet bij familie of vrienden kunnen inschrijven. Het gaat om een groep mensen met alleen een adresprobleem, niet om klanten met een meervoudige problematiek.

Screeningsbalie

Mensen met een adresprobleem die een uitkering willen aanvragen, hebben eerst een
gesprek bij de stedelijke screeningsbalie. Daar wordt gekeken naar de regiobinding van de klanten én eventuele OGGZ-problematiek. De screening wordt gedaan door DWI en de GGD samen met de instellingen voor maatschappelijke opvang. Ook wordt gekeken welke dienst- en hulpverlening de betreffende klant nodig heeft. Deze groep klanten komt eenmalig naar de balie en wordt daarna ondergebracht bij het juiste team binnen DWI. Als het gaat om klanten met meervoudige problematiek, bijvoorbeeld psychische en/of verslavingsproblematiek, dan worden zij verder geholpen bij een Geïntegreerde Voorziening in de stad. De dienstverlening vindt dan niet plaats op het Werkplein.

donderdag 12 juli 2012

oproep voor interview over armoede

Beste lezer,

Voor een artikel over armoede in het najaarsnummer van Maarten!, het blad van Maarten van Rossem, zijn wij op zoek naar mensen die economisch gezien in zwaar weer verkeren zoals alleenstaande ouders die moeten rondkomen van een bijstandsuitkering. Wij willen graag interviews houden met deze mensen, om te laten zien dat armoede in Nederland nog niet is uitgestorven, en als oproep naar Den Haag om hier in de verkiezingstijd ook aandacht aan te besteden.

 Ik hoop dat u mij in contact kunt brengen met iemand die hiervoor in aanmerking komt en die mee zou willen werken aan ons artikel.

 Met vriendelijke groet,

 Anne Burgers

Historisch Nieuwsblad
Postbus 256
1110 AG Diemen
E: aburgers@historischnieuwsblad.nl

T: 088-700 29 20

Oproep FNV mee te doen met onderzoek naar werken met behoud van uitkering

Beste mensen,

Het is ons een doorn in het oog dat steeds meer mensen met behoud van uitkering te werk worden gesteld.

De FNV komt hiertegen in actie.

De FNV ziet steeds vaker dat uitkeringsgerechtigden met behoud van uitkering moeten werken en/of  minder dan het wettelijk minimumloon verdienen. Dit ook zonder uitzicht op regulier werk. Of met vage beloften over een regulier baan na een proefperiode die soms meerdere jaren kan duren. De Bijstandsbond en de FNV  vinden dit niet kunnen. Wij willen meer weten over de de aard en omvang van dit probleem.

Om te beginnen willen wij middels een meldpunt ervaringen van werkzoekenden verzamelen die geen volwaardig loon ontvangen voor hun werk. Met de resultaten van dit meldpunt willen wij druk zetten op de politiek om hier op een fatsoenlijke manier mee om te gaan.

Ervaart u zelf dit probleem? Doe dan mee met de enquête: https://nl.surveymonkey.com/s/werkenmetuitkering

Hier leest u meer over de achtergrond van deze enquête: http://www.fnvbondgenoten.nl/werk_en_leven/arbeidsgehandicapt/504325-werken_met_behoud_van_uitkering/

De enquête is speciaal voor uitkeringsgerechtigden.

Hebt u op een andere manier te ervaringen heeft met gemeentes die uitkeringsgerechtigden laten werken onder het minimum loon of met behoud van utkering dan zijn wij natuurlijk ook geïnteresseerd in uw verhaal. Bijvoorbeeld als u sociaal raadsman, maatschappelijk werker, werkcoach of lid van een cliëntenraad bent. Mail dan uw ervaringen of verhalen naar Paul van den Boom van FNV Bondgenoten: p.vandenboom@bg.fnv.nl

Mail ons uw verhaal!

Bij voorbaat dank!

Met vriendelijke groet,

Piet van der Lende

maandag 25 juni 2012

Gezocht: klachten rondom privacy

Heeft u een klacht over de bescherming van uw persoonsgegevens? Zijn uw verzuimgegevens bijvoorbeeld gelekt? Moet u privacy gevoelige gegevens overhandigen aan sociale diensten, het UWV, of re-integratiebureaus waarbij de Wet wordt overtreden? Kenniscentrum Art.1 doet momenteel onderzoek in Nederland naar het gebruik van klachtregelingen en rechtsmiddelen in het kader van de bescherming van persoonsgegevens. Dit onderzoek vindt plaats in opdracht van het Fundamental Rights Agency van de Europese Unie. Heeft u een privacy-gerelateerde klacht en stappen overwogen (en/of daarvan afgezien)? Stuur dan voor 15 juli a.s. een email naar d.lettinga@art1.nl. Al uw gegevens zullen vertrouwelijk worden behandeld. Kijk ook op: www.art1.nl/respondenten-gezocht

 De Fundamental Rights Agency (FRA) is een agentschap van de Europese Unie dat informatie verzamelt op het gebied van grondrechtenkwesties  in EU lidstaten. Art.1 is door de FRA aangewezen om de situatie in Nederland in beeld te brengen. Momenteel voeren wij een onderzoek uit naar het gebruik van rechtsmiddelen en klachtenregelingen door mensen die te maken hebben gehad met een situatie waarin de bescherming van hun persoonsgegevens naar hun mening niet gewaarborgd was. Ten behoeve van dit onderzoek interviewen we  personen die een procedure hebben aangespannen (of dit hebben overwogen maar ervan hebben afgezien) om enige vorm van herstel te krijgen of inzage in hun gegevens wensen. 

Art.1 zoekt mensen die juridische stappen hebben overwogen maar daarvan hebben afgezien, met betrekking tot een kwestie rondom de bescherming van hun persoonsgegevens. Wij zijn geïnteresseerd in hun ervaringen en zijn benieuwd naar hun mening over de (on)mogelijkheden van een juridische aanpak en/of redenen om daarvan af te zien, en suggesties voor verbetering om hun privacy te waarborgen.  

Waarschijnlijk zijn er mensen die van uitkering leven en die privacy gevoelige informatie door ambtenaren van de sociale dienst of re-integratiebureaus moeten overhandigen, waarbij hun rechten soms geschonden zijn.

vrijdag 22 juni 2012

Nieuwe brochure over sociaal beleid en Europa

 

Onlangs heb ik een brochure geschreven "Europa en sociaal beleid. Van verzorgingsstaat naar neoliberale strafstaat“. In deze brochure wordt uitgelegd hoe het “Europees sociaal model”  onder druk van de Europese Unie werd uitgehold. Al moet daar onmiddellijk bij worden gezegd, dat de landen aangesloten bij die EU dit beleid gewild hebben. De EU coordineert wel het een en ander, maar het beleid komt uit de aangesloten landen zelf. De slogan 'het moet van Europa' is een afleidingsmanouvre, die de aandacht moet afleiden van het feit, dat de regeringen van de verschillende landen de afbraak van de sociale zekerheid zelf geinitieerd hebben. Pensioenen, werkloosheidsvergoedingen, gezondheidszorg, niets ontsnapt aan de gecoordineerde neoliberale hervormingen en de blinde soberheidspolitiek.  Deze brochure is een samenwerking van Euromarsen en Ander Europa, en verscheen in juni 2012. Je kunt hem bestellen bij de Bijstandsbond  of op de website van Ander Europa. Daar is de brochure ook te downloaden.

 

In de brochure behandel ik de geschiedenis van het sociale beleid op Europees niveau vanaf het ontstaan van de Raad van Europa en de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) Later werd dat de EEG. (De Europese Economische Gemeenschap). In de eerste fase was er de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog en het in de steigers zetten van een verzorgingsstaat met als kroon op het werk in Nederland de Algemene Arbeidsongeschiktheidsverzekering (AAW) een volksverzekering tegen arbeidsongeschiktheid. In de tweede fase, vanaf de economische crisis in de zeventiger jaren van de vorige eeuw, zien we de eerste contouren van een neoliberaal beleid en het begin van de inperking van de verzorgingsstaat. Op Europees niveau besloot men, het sociale beleid te laten voor wat het was en alle aandacht te richten op het tot stand brengen van een economische eenheidsmarkt met vrije concurrentie. Een derde fase trad na 1997 in met de werkgelegenheidsstrategie en flexibilisering van de arbeidmarkt die op Europese toppen in Luxemburg werd vastgesteld en die strategie zou mede de basis vormen van de zogenaamde strategie van Lissabon die in 2000 werd vastgesteld. Flexibilisering en employability waren de toverwoorden van de nieuwe strategie. Maar de Lissabonstrategie mislukte volledig. Doelstellingen op het gebied van werkloosheidsbestrijding en toename van arbeidsparticipatie werden niet gehaald. Aan de vooravond van de economische crisis bedacht men dus de Europa 2020 strategie. Daarbij worden nieuwe stappen gezet richting harmonisatie van de verschillende sociale stelsels. Het opjagen van werklozen en van werkenden moet in alle landen het uitgangspunt worden voor de opvoering van de arbeidsproductiviteit. In de huidige fase is er een versnelling bij de invoering van dat beleid. Publieke diensten en sociale zekerheid worden verder afgebroken, armoedebestrijding is taboe op Europees niveau en de werkenden worden de zekerheden ontnomen door afschaffing van ontslagbescherming, inperking van pensioen en VUT regelingen, en andere maatregelen.  De neoliberale strafstaat wordt in meerdere landen verder ontwikkeld, ondanks het failliet van de liberale politiek.

 

Wat mij bij het schrijven van de brochure al opviel, was dat er wat betreft de invoering van het neoliberale beleid een soort stoomwals in de loop van de tijd beleidsmatig in dezelfde richting reed, ongeacht de politieke kleur van de regeringen in de verschillende landen en ongeacht de samenstellingen van de Europese Commissie en het Europese parlement.  Zonder in samenzweringsteorien te vervallen, van lokaal tot internationaal zijn ondemocratische lobbynetwerken van technocraten uit uitvoeringsinstellingen en onderzoeksinstellingen actief, die allemaal werken in de richting van de neoliberale strafstaat. Daar zijn qua politieke kleur liberalen en christen-democraten bij, maar ook socialisten. Het democratisch tekort van Europa versterkt deze tendens. In de wandelgangen van Brussel speelt zich een schimmig spel af, waarbij de technocraten en de werkgevers belangrijke spelers zijn met beslissingen waar de volkeren van Europa niets over te zeggen hebben.  

 

Een recent voorbeeld van het alsmaar ondemocratisch doorstomende neoliberale strafstaat beleid is de gang van zaken rond de Wet Werken naar Vermogen. Deze wet was bijna door de Tweede Kamer aangenomen, met steun van de PVV, maar twee dagen voor de definitieve stemming trok Wilders de stekker uit het kabinet. Toen werd de wet controversieel verklaard, hij zal per 1 januari 2013 niet worden ingevoerd. Maar Kunduz coalitie of niet, minister Kamp gaat door met zijn opjaagbeleid. Deze week kondigde hij in een verzamelbrief aan de gemeenten aan, dat elementen uit de Wet Werken naar Vermogen toch worden ingevoerd. Er worden nog meer databanken gekoppeld, nog meer sociale rechercheurs en andere politieagenten ingezet, zogenaamd om de fraude te bestrijden maar in werkelijkheid om de allesomvattende controle op de mensen die zich op de onderste treden van de maatschappelijke statusladder bevinden verder op te voeren en de stigmatisering van deze mensen verder vorm te geven, zodat ze als bliksemafleider kunnen fungeren  voor de frustraties van de middenklassen, die nu ook sterk door de bezuinigingen zullen worden getroffen. Een andere maatregel die in de verzamelbrief wordt aangekondigd is het nog maar weer eens verscherpen van het sanctiebeleid wanneer je naar het oordeel van de instanties onvoldoende meewerkte aan reintegratie. De uitkering kan in de toekomst zonder aanzien des persoons gemakkelijker worden opgeschort of stopgezet. Tot nu toe moest bij het opleggen van een sanctie rekening worden gehouden met de persoonlijke omstandigheden. In de toekomst niet verschijnen bij een oproep om over reintegratie te praten? Hup uitkering stopzetten, wie je ook bent en wat ook de reden is, en daarna kijken we wel weer verder.

 

Piet van der Lende

 

vrijdag 15 juni 2012

Actie van de SP tegen verhoging van het eigen risico

Op 12 september gaan we naar de stembus. Het is dan aan u om te zeggen hoe we in Nederland de zorg organiseren. De partijen van de Kunduz-coalitie nemen alvast een voorschot op deze discussie. Zij willen nog voor de zomer beslissen dat per 1 januari 2013 het eigen risico naar 350 euro gaat.

De Kunduz-partijen hebben dus haast. Binnen twee weken moet de wet door de Tweede Kamer worden geloodst.
Dat is heel erg snel, vooral omdat het over zo’n heftige maatregel gaat.

Ik wil graag weten wat u vindt van de verhoging van het eigen risico en wat voor de de gevolgen van de verhoging zijn. Weet u nu al zeker dat u in januari 350 euro extra kwijt bent en wat betekent dat voor uw financiële positie? Gaat u wellicht zorg afzeggen of stoppen met medicijnen en wat zijn de gevolgen daarvan?

Graag hoor ik van u. De SP staat voor goede zorg voor iedereen, maar ik heb nu uw hulp nodig om een vuist te kunnen maken tegen dit slechte plan van ‘Kunduz’. Stuur mij uw verhaal dan zorg ik dat uw stem in het parlement gehoord wordt. En schroomt u niet om deze mail door te sturen aan familie, collega's of bekenden. Hoe meer verhalen we krijgen, hoe sterker we staan!

Hartelijk dank voor uw medewerking!

Met vriendelijke groet,

Renske Leijten
Tweede Kamerlid SP

PS

De plannen van het Kunduz-akkoord over een verhoging van het eigen risico vindt de SP een slechte keuze. Wij staan voor een verlaging van het eigen risico. Bovendien willen wij een inkomensafhankelijke zorgpremie. Dan hoeft driekwart van de mensen minder te betalen.

 

videoclip Bijstandsbond