Belastingen en teruggave voor mensen die voor het eerst AOW krijgen
Mensen die in 2011 65 jaar werden en toen AOW kregen hebben nog 1 dag om een belastingformulier in te vullen. Het loont de moeite. Als je in de loop van het jaar AOW gerechtigd wordt, kun je veel terugkrijgen van de belasting. Bij het inkomen dat je in het belastingjaar had voor je AOW kreeg wordt geen rekening gehouden met de ouderenkortingen en het lage ouderentarief waar je recht op hebt als je AOW krijgt. Maar als je belastingaangifte doet heb je recht op toepassing van de ouderenkortingen en het lage belastingtarief voor AOW-ers over het hele jaar. Dus dan krijg je geld terug.
Het hangt ervan af wanneer je in de loop van het jaar AOW krijgt hoeveel je terugkrijgt. Januari is ongunstig, weinig terug, december gunstig, veel terug. Je kunt het belastingformulier ook invullen met terugwerkende kracht. Je kunt nog tot 5 jaar terug belasting terugkrijgen. Dus mensen die in 2012 65 jaar werden en AOW kregen (toen was het nog op je 65ste verjaardag) kunnen over het hele jaar 2017 nog een formulier invullen en belasting over 2012 terugkrijgen.
Mensen die in 2011 AOW kregen hebben nog 1 dag om een formulier in te vullen en de teruggave aan te vragen.
maandag 26 december 2016
maandag 12 december 2016
Reïntegratie perikelen in Amsterdam. Een actueel overzicht en een stukje geschiedenis
De gemeente Amsterdam kent een lange geschiedenis van malversaties en misstanden in de reintegratie bussiness. Een rapport van het Bureau Integriteit van de gemeente over misstanden bij de projecten van stichting Herstelling was aanleiding voor veranderingen in het reïntegratiebeleid onder SP wethouder Arjen Vliegenthart. Maar de gemeente werkt nog steeds samen met de stichting in het project 'Vinkebrug'. Het centrum aan de Laarderhoogweg wordt gesloten. Op nieuwe locaties in vier stadsdelen wordt het reïntegratiebeleid voortgezet. De hoofdvestiging komt waarschijnlijk aan de Van der Madeweg. Basis voor het nieuwe reïntegratiebeleid is het 'Koersbesluit reintegratie'.
Er is in het verleden heel wat te doen geweest over het werken met behoud van uitkering oftewel dwangarbeid in Amsterdam en over het reïntegratiebeleid dat de gemeente voerde. Om wat verder in het verleden terug te gaan: eind jaren negentig van de vorige eeuw had de gemeente Amsterdam een contract met Arbeidsvoorziening Noord-Holland Zuid. Wat betreft het jaar 1999 kon Arbeidsvoorziening 20 miljoen gulden niet verantwoorden. Bij nader onderzoek van de dossiers van de werkzoekenden bleek, dat 50% van dei dossiers niet voldeden aan een goede verantwoording van verrichte activiteiten. Die waren er in werkelijkheid niet, of niet geregistreerd. Accountants weigerden de verantwoording aan de gemeente Amsterdam goed te keuren. Het Ministerie van Sociale Zaken eiste het geld terug dat aan de gemeente Amsterdam was uitbetaald. De gemeente vorderde daarop het geld bij Arbeidsvoorziening, die een gedeelte van het geld, dat al aan hen was uitbetaald, moest terugbetalen.
ander voorbeeld
Of neem een ander voorbeeld. In de tweede helft van 2001 en de eerste helft van 2002 werd een ideetje van toenmalig wethouder Jaap van der Aa uitgevoerd, namelijk de opzet van een 'megabanenmarkt'. Alle bijstandsgerechtigden in Amsterdam moesten in een jaar tijd komen opdraven in een groot hallencomplex even voorbij station Sloterdijk. Het enige dat er mega aan was, was de grootschalige opzet. Banen waren er niet in de aanbieding. Er werden van alle bijstandsgerechtigden geheel nieuwe dossiers gemaakt, en velen werden onder druk gezet naar werk te zoeken dat er niet was. De Megabanenmarkt werd dan ook een grote flop. 200 miljoen euro werd over de balk gesmeten zonder aanwijsbaar resultaat.
Weer vele jaren later. Een van de hoofdrolspelers in het eerstgenoemde drama met Arbeidsvoorziening Noord-Holland Zuid kwam in de publiciteit door veronderstelde malversaties en misstanden in het grote commerciële reïntegratiebedrijf, dat hij na het verdwijnen van Arbeidsvoorziening had opgericht. Dit bedrijf had ook contracten met de gemeente Amsterdam. De Bijstandsbond heeft o.a. de misstanden bij dit reïntegratiebedrijf aan de orde gesteld. Een directeur van de Dienst Werk en Inkomen, dus durecteur van een organisatie die altijd naarstig op zoek is naar werklozen die zwart een zakcent bijverdienen, zei sprekend over de malverstaties van het grote commerciële reïntegratiebedrijf in Het Parool: 'fraude wil ik het niet noemen'. De hele gang van zaken was voor de gemeente wel aanleiding het roer om te gooien en weinig meer met commerciële reïntegratiebedrijven in zee te gaan. De reïntegratieactiviteiten werden voortaan in eigen beheer uitgevoerd en in samenwerking met de stichting Herstelling. Ik heb mij dikwijls afgevraagd: wanneer komt de parlementaire enquête over de reïntegratie-industrie van de afgelopen 20 jaar.
Herstelling
De afgelopen jaren bleek, dat er ook in de projecten van de stichting Herstelling het nodige mis was. De Bijstandsbond publiceerde meerdere zwartboeken, het bureau integriteit schreef een tot op heden geheim rapport over misstanden bij de projecten van De Herstelling aan de Laarderhoogteweg en in het Amsterdamse Bos en twee wetenschappers bogen zich vorig jaar over de misstanden en de puinhopen van de reïntegratie in Amsterdam om verbetervoorstellen te kunnen doen. Zij schreven rapporten, die ook niet allemaal openbaar zijn, maar wel het rapport 'door de bomen het bos weer zien'. Zelfs de gemeenteraad werd maar in globale lijnen op de hoogte gesteld van het geheime rapport van Bureau Integriteit. En de buitenwereld weet er alleen iets van door een summier kort persbericht van de gemeente Amsterdam en op basis van wat wethouder Vliegenthart over het rapport heeft gezegd in openbare gemeenteraadsvergaderingen of vergaderingen van commissies.. Daaruit blijkt dat in het geheime rapport wordt ingegaan op het feit, dat de Bijstandsbond jarenlang de misstanden op diverse manieren aan de orde heeft gesteld, maar dat de politiek ziende blind en horende doof was. Jan Hoek, in een vorige periode gemeenteraadslid, fietste nog op een mooie voorjaarsdag naar het Amsterdamse Bos naar aanleiding van de klachten van de Bijstandsbond, sprak met de aanwezige dwangarbeiders en constateerde in een blog dat er allemaal niets aan de hand was.
veranderingen
Sindsdien is er heel wat veranderd. De gemeente zegde de samenwerking met de stichting Herstelling op, de directeur en sommige andere verantwoordelijken voor de misstanden werden op een zijspoor gezet. 'De Herstelling', en 'Laarderhoogweg' werden in de wereld van de werklozen gehaat en gevreesd. De wethouder verklaarde diverse malen dat het centrum aan de Laarderhoogtweg zou worden gesloten. Een reeks van veranderingen moest nieuwe inhoud geven aan het reintegratiebeleid. Het werken met behoud van uitkering, soms jarenlang, werd op papier vervangen door 'leer-werk stages' van maximaal een half jaar. Het is de vraag of de nieuwe leer-werkstages werkelijk nieuw zijn, in die zin dat je er weliswaar werk in doet met behoud van uitkering, maar dat je ook een scholingstraject volgt waarbij je kennis en vaardigheden opdoet die je kansen op de arbeidsmarkt vergroten of dat het oude wijn in nieuwe zakken is, en dat de scholing in veel gevallen niets voorstelt en dat het daarom ook gewoon dwangarbeid is. Recente ervaringen van mensen die op de Laarderhoogtweg tewerk zijn gesteld wijzen erop dat er in de praktijk niet veel veranderd is.
straftrajecten
Het zijn nog steeds straftrajecten voor bijstandsgerechtigden waarbij ze onder zware druk wordt gezet met dreigementen over stopzetting van de uitkering, en waarbij mensen rechteloos gemaakt worden waarna sommigen er vervolgens aan onderdoor gaan. En leren doen ze er niets. Er is nog steeds een combinatie van angst en verveling. Er bestaat nog steeds een soort getrapt strafsysteem voor bijstandsgerechtigden en werklozen. Eerst een externe leerstage, mislukt dat, dan wordt je naar de Laarderhoogweg gestuurd, en mislukt dat ook, dan ga je soms naar het strafkamp Vinkebrug, ook al hoor je niet tot wat de 'top 600 criminelen' worden genoemd. Maar ontegenzegge;lijk is er met de komst van de Sp-wethouder wel wat veranderd in het reïntegratiebeleid. Zo weigert de wethouder de verplichte tegenpresatie voor mensen die kansloos zijn op de arbeidsmarkt zoals die staatssecretaris Klijnsma voor ogen staat uit te voeren. In plaats daarvan stuurde hij ambtenaren op pad naar buurthuizen e. d. alwaar zij vriendelijke gesprekken gingen voeren met bijstandsgerechtigden, die met eigen voorstellen mochten komen en die de gelegenehid kregen hun problemen te bespreken en over oplossingen na te denken zonder dat ze op een zinloze manier in allerlei projecten werden geduwd en onder druk gezet. Dat zijn de bijstandsgerechtigden die niet ingedeeld worden in de categorie kansrijk op de arbeidsmarkt want die worden heel anders behandeld.
verleden
Maar zoals gezegd niet alles is veranderd in het beleid. En vele ambtenaren en andere betrokkenen willen liever niet meer aan het verleden worden herinnerd. Sommigen die in het verleden bij misstanden of malversaties in de reïntegratie bussiness op een zijspoor werden gezet hebben inmiddels binnen of buiten het gemeentelijk apparaat weer hoge functies, soms elders in de gemeentelijke organisatie, soms ook in de reintegratie-industrie. Weliswaar heeft de gemeente de samenwerking met de stichting Herstelling grotendeels opgezegd. maar de stichting en haar directeur zijn nog steeds 'alive and kicking'. Blijkens de website die nog steeds in de lucht is. Vroeger liepen de gemeentelijke projecten en de projecten van stichting Herstelling aan de Laarderhoogtweg en elders door elkaar. Als werkloze wist je vaak niet met wie je te maken had. Dat is nu niet meer zo. Zoals gezegd, de samenwerking met de stichting Herstelling aan de laarderhoogtweg is opgezegd.
interpretatie van de geschiedenis
Op de website van de stichting staat nu een geheel eigen interpretatie van de geschiedenis. De reden van de opzegging van de samenwerking zou zijn geweest, dat er een nieuwe SP wethouder was gekomen, die een geheel ander reïntegratiebeleid met andere prioriteiten wilde, en dat de stichting Herstelling daar niet in paste. Niet helemaal onwaar, misschien maar hooguit een klein gedeelte van de waarheid. De geconstateerde misstanden hebben een minstens even grote rol gespeeld. De stichting heeft haar website geheel opgeschoond. Over voorgaande jaren is niets meer terug te vinden. Ook zij willen liever niet teveel aan hun verleden worden herinnerd. Gelukkig hebben we de websites van de Bijstandsbond en van Doorbraak en ook de berichtgeving in o.a. Het Parool om de geschiedschrijving van de stichting wat aan te vullen. En zoals je misschien wel weet, wat eenmaal op internet staat gaat er nooit meer af. Kopiën van de oude website-versies door de jaren heen zijn te vinden in de 'way back machine'. Daaruit blijkt, dat de stichting Herstelling voor het eerst in 2000 een website lanceerde.
voortgezette samenwerking
Blijkens de website van de stichting Herstelling werkt de stichting nog steeds samen met de gemeente in het project 'Vinkebrug'. Dit project was oorspronkelijk bedoeld voor wat criminele jongeren worden genoemd, maar heeft zich uitgebreid tot 'mensen met ernstige gedragsproblemen' en 'onaangepasten'. Van de website: ' Het traject is praktisch van aard, strak georganiseerd en kent een no-nonsense aanpak. De duur van het traject is afhankelijk van de vorderingen van de deelnemer'. Met andere woorden: je kunt er geen peil op trekken als je daar zit, hoelang het gaat duren. De werkwijze wordt de 'Vinkebrug methode' genoemd als vervolg op de 'methode Herstelling' die aan de Laarderhoogtweg werd uitgevoerd. Uit de website van de stichting zelf blijkt al, dat beslist niet alleen mensen uit de 'top 600 criminelen' tewerk worden gesteld. Er zijn ook werklozen bij, die bijvoorbeeld op de interne leerstages op de Laarderhoogtweg conflicten hebben gehad of andere mensen met wat 'gedragsproblemen' worden genoemd, die dan voor straf naar de Vinkebrug worden gestuurd. De deelnemers kunnen bij niet verschijnen een huisbezoek verwachten en er wordt gedreigd met sancties. Concrete scholing om je kennis en vaardigheden uit te breiden met meer kennis is er niet. Van de website: 'De werkzaamheden zijn eenvoudig, afwisselend en vinden vooral plaats in de buitenlucht. De werkzaamheden worden afgewisseld met sportlessen, fitness, zwemmen en PT training, waarbij gefocust wordt op groepsprocessen, communicatie en de onderlinge samenwerking'.
Nieuw beleid
In een brief van 15 november aan de gemeenteraad laat het College van burgemeester en wethouders weten, dat de plannen voor het nieuwe reïntegratiebeleid steeds concreter worden. Men zegt dat de locatie aan de Laarderhoogtweg niet meer voldoet aan de eisen die passend zijn binnen het nieuwe beleid. Het praktijkcentrum zal verhuizen naar een locatie aan de van der Madeweg 28. De locatie op de Laarderhoogweg wordt 1 juni gesloten. Behalve op de van der Madeweg dat de hoofdvestiging zal worden waar de intakes plaatsvinden en ook machines staan die elders niet aanwezig zijn worden er kleinere vestigingen geopend in Noord, Zuid en waarschijnlijk Nieuw-West. Het project heet Amsterdamwerkt! en de stasdeel locaties heten NoordWerkt! ZuidWerkt! en Nieuw-WestWerkt!. Daarnaast komen er Zuid-OostWerkt! en OostWerkt!. Aangezien de van der Madeweg op de grens van Oost en Zuid-Oost ligt, komen daar ook de vestigingen van de stadsdelen Oost en Zuid-Oost. Op de verschillende vestigingen zal uitvoering worden gegeven aan de realisatie van interne leerstages, dus werken met behoud van uitkering.
Piet van der Lende
Er is in het verleden heel wat te doen geweest over het werken met behoud van uitkering oftewel dwangarbeid in Amsterdam en over het reïntegratiebeleid dat de gemeente voerde. Om wat verder in het verleden terug te gaan: eind jaren negentig van de vorige eeuw had de gemeente Amsterdam een contract met Arbeidsvoorziening Noord-Holland Zuid. Wat betreft het jaar 1999 kon Arbeidsvoorziening 20 miljoen gulden niet verantwoorden. Bij nader onderzoek van de dossiers van de werkzoekenden bleek, dat 50% van dei dossiers niet voldeden aan een goede verantwoording van verrichte activiteiten. Die waren er in werkelijkheid niet, of niet geregistreerd. Accountants weigerden de verantwoording aan de gemeente Amsterdam goed te keuren. Het Ministerie van Sociale Zaken eiste het geld terug dat aan de gemeente Amsterdam was uitbetaald. De gemeente vorderde daarop het geld bij Arbeidsvoorziening, die een gedeelte van het geld, dat al aan hen was uitbetaald, moest terugbetalen.
ander voorbeeld
Of neem een ander voorbeeld. In de tweede helft van 2001 en de eerste helft van 2002 werd een ideetje van toenmalig wethouder Jaap van der Aa uitgevoerd, namelijk de opzet van een 'megabanenmarkt'. Alle bijstandsgerechtigden in Amsterdam moesten in een jaar tijd komen opdraven in een groot hallencomplex even voorbij station Sloterdijk. Het enige dat er mega aan was, was de grootschalige opzet. Banen waren er niet in de aanbieding. Er werden van alle bijstandsgerechtigden geheel nieuwe dossiers gemaakt, en velen werden onder druk gezet naar werk te zoeken dat er niet was. De Megabanenmarkt werd dan ook een grote flop. 200 miljoen euro werd over de balk gesmeten zonder aanwijsbaar resultaat.
Weer vele jaren later. Een van de hoofdrolspelers in het eerstgenoemde drama met Arbeidsvoorziening Noord-Holland Zuid kwam in de publiciteit door veronderstelde malversaties en misstanden in het grote commerciële reïntegratiebedrijf, dat hij na het verdwijnen van Arbeidsvoorziening had opgericht. Dit bedrijf had ook contracten met de gemeente Amsterdam. De Bijstandsbond heeft o.a. de misstanden bij dit reïntegratiebedrijf aan de orde gesteld. Een directeur van de Dienst Werk en Inkomen, dus durecteur van een organisatie die altijd naarstig op zoek is naar werklozen die zwart een zakcent bijverdienen, zei sprekend over de malverstaties van het grote commerciële reïntegratiebedrijf in Het Parool: 'fraude wil ik het niet noemen'. De hele gang van zaken was voor de gemeente wel aanleiding het roer om te gooien en weinig meer met commerciële reïntegratiebedrijven in zee te gaan. De reïntegratieactiviteiten werden voortaan in eigen beheer uitgevoerd en in samenwerking met de stichting Herstelling. Ik heb mij dikwijls afgevraagd: wanneer komt de parlementaire enquête over de reïntegratie-industrie van de afgelopen 20 jaar.
Herstelling
De afgelopen jaren bleek, dat er ook in de projecten van de stichting Herstelling het nodige mis was. De Bijstandsbond publiceerde meerdere zwartboeken, het bureau integriteit schreef een tot op heden geheim rapport over misstanden bij de projecten van De Herstelling aan de Laarderhoogteweg en in het Amsterdamse Bos en twee wetenschappers bogen zich vorig jaar over de misstanden en de puinhopen van de reïntegratie in Amsterdam om verbetervoorstellen te kunnen doen. Zij schreven rapporten, die ook niet allemaal openbaar zijn, maar wel het rapport 'door de bomen het bos weer zien'. Zelfs de gemeenteraad werd maar in globale lijnen op de hoogte gesteld van het geheime rapport van Bureau Integriteit. En de buitenwereld weet er alleen iets van door een summier kort persbericht van de gemeente Amsterdam en op basis van wat wethouder Vliegenthart over het rapport heeft gezegd in openbare gemeenteraadsvergaderingen of vergaderingen van commissies.. Daaruit blijkt dat in het geheime rapport wordt ingegaan op het feit, dat de Bijstandsbond jarenlang de misstanden op diverse manieren aan de orde heeft gesteld, maar dat de politiek ziende blind en horende doof was. Jan Hoek, in een vorige periode gemeenteraadslid, fietste nog op een mooie voorjaarsdag naar het Amsterdamse Bos naar aanleiding van de klachten van de Bijstandsbond, sprak met de aanwezige dwangarbeiders en constateerde in een blog dat er allemaal niets aan de hand was.
veranderingen
Sindsdien is er heel wat veranderd. De gemeente zegde de samenwerking met de stichting Herstelling op, de directeur en sommige andere verantwoordelijken voor de misstanden werden op een zijspoor gezet. 'De Herstelling', en 'Laarderhoogweg' werden in de wereld van de werklozen gehaat en gevreesd. De wethouder verklaarde diverse malen dat het centrum aan de Laarderhoogtweg zou worden gesloten. Een reeks van veranderingen moest nieuwe inhoud geven aan het reintegratiebeleid. Het werken met behoud van uitkering, soms jarenlang, werd op papier vervangen door 'leer-werk stages' van maximaal een half jaar. Het is de vraag of de nieuwe leer-werkstages werkelijk nieuw zijn, in die zin dat je er weliswaar werk in doet met behoud van uitkering, maar dat je ook een scholingstraject volgt waarbij je kennis en vaardigheden opdoet die je kansen op de arbeidsmarkt vergroten of dat het oude wijn in nieuwe zakken is, en dat de scholing in veel gevallen niets voorstelt en dat het daarom ook gewoon dwangarbeid is. Recente ervaringen van mensen die op de Laarderhoogtweg tewerk zijn gesteld wijzen erop dat er in de praktijk niet veel veranderd is.
straftrajecten
Het zijn nog steeds straftrajecten voor bijstandsgerechtigden waarbij ze onder zware druk wordt gezet met dreigementen over stopzetting van de uitkering, en waarbij mensen rechteloos gemaakt worden waarna sommigen er vervolgens aan onderdoor gaan. En leren doen ze er niets. Er is nog steeds een combinatie van angst en verveling. Er bestaat nog steeds een soort getrapt strafsysteem voor bijstandsgerechtigden en werklozen. Eerst een externe leerstage, mislukt dat, dan wordt je naar de Laarderhoogweg gestuurd, en mislukt dat ook, dan ga je soms naar het strafkamp Vinkebrug, ook al hoor je niet tot wat de 'top 600 criminelen' worden genoemd. Maar ontegenzegge;lijk is er met de komst van de Sp-wethouder wel wat veranderd in het reïntegratiebeleid. Zo weigert de wethouder de verplichte tegenpresatie voor mensen die kansloos zijn op de arbeidsmarkt zoals die staatssecretaris Klijnsma voor ogen staat uit te voeren. In plaats daarvan stuurde hij ambtenaren op pad naar buurthuizen e. d. alwaar zij vriendelijke gesprekken gingen voeren met bijstandsgerechtigden, die met eigen voorstellen mochten komen en die de gelegenehid kregen hun problemen te bespreken en over oplossingen na te denken zonder dat ze op een zinloze manier in allerlei projecten werden geduwd en onder druk gezet. Dat zijn de bijstandsgerechtigden die niet ingedeeld worden in de categorie kansrijk op de arbeidsmarkt want die worden heel anders behandeld.
verleden
Maar zoals gezegd niet alles is veranderd in het beleid. En vele ambtenaren en andere betrokkenen willen liever niet meer aan het verleden worden herinnerd. Sommigen die in het verleden bij misstanden of malversaties in de reïntegratie bussiness op een zijspoor werden gezet hebben inmiddels binnen of buiten het gemeentelijk apparaat weer hoge functies, soms elders in de gemeentelijke organisatie, soms ook in de reintegratie-industrie. Weliswaar heeft de gemeente de samenwerking met de stichting Herstelling grotendeels opgezegd. maar de stichting en haar directeur zijn nog steeds 'alive and kicking'. Blijkens de website die nog steeds in de lucht is. Vroeger liepen de gemeentelijke projecten en de projecten van stichting Herstelling aan de Laarderhoogtweg en elders door elkaar. Als werkloze wist je vaak niet met wie je te maken had. Dat is nu niet meer zo. Zoals gezegd, de samenwerking met de stichting Herstelling aan de laarderhoogtweg is opgezegd.
interpretatie van de geschiedenis
Op de website van de stichting staat nu een geheel eigen interpretatie van de geschiedenis. De reden van de opzegging van de samenwerking zou zijn geweest, dat er een nieuwe SP wethouder was gekomen, die een geheel ander reïntegratiebeleid met andere prioriteiten wilde, en dat de stichting Herstelling daar niet in paste. Niet helemaal onwaar, misschien maar hooguit een klein gedeelte van de waarheid. De geconstateerde misstanden hebben een minstens even grote rol gespeeld. De stichting heeft haar website geheel opgeschoond. Over voorgaande jaren is niets meer terug te vinden. Ook zij willen liever niet teveel aan hun verleden worden herinnerd. Gelukkig hebben we de websites van de Bijstandsbond en van Doorbraak en ook de berichtgeving in o.a. Het Parool om de geschiedschrijving van de stichting wat aan te vullen. En zoals je misschien wel weet, wat eenmaal op internet staat gaat er nooit meer af. Kopiën van de oude website-versies door de jaren heen zijn te vinden in de 'way back machine'. Daaruit blijkt, dat de stichting Herstelling voor het eerst in 2000 een website lanceerde.
voortgezette samenwerking
Blijkens de website van de stichting Herstelling werkt de stichting nog steeds samen met de gemeente in het project 'Vinkebrug'. Dit project was oorspronkelijk bedoeld voor wat criminele jongeren worden genoemd, maar heeft zich uitgebreid tot 'mensen met ernstige gedragsproblemen' en 'onaangepasten'. Van de website: ' Het traject is praktisch van aard, strak georganiseerd en kent een no-nonsense aanpak. De duur van het traject is afhankelijk van de vorderingen van de deelnemer'. Met andere woorden: je kunt er geen peil op trekken als je daar zit, hoelang het gaat duren. De werkwijze wordt de 'Vinkebrug methode' genoemd als vervolg op de 'methode Herstelling' die aan de Laarderhoogtweg werd uitgevoerd. Uit de website van de stichting zelf blijkt al, dat beslist niet alleen mensen uit de 'top 600 criminelen' tewerk worden gesteld. Er zijn ook werklozen bij, die bijvoorbeeld op de interne leerstages op de Laarderhoogtweg conflicten hebben gehad of andere mensen met wat 'gedragsproblemen' worden genoemd, die dan voor straf naar de Vinkebrug worden gestuurd. De deelnemers kunnen bij niet verschijnen een huisbezoek verwachten en er wordt gedreigd met sancties. Concrete scholing om je kennis en vaardigheden uit te breiden met meer kennis is er niet. Van de website: 'De werkzaamheden zijn eenvoudig, afwisselend en vinden vooral plaats in de buitenlucht. De werkzaamheden worden afgewisseld met sportlessen, fitness, zwemmen en PT training, waarbij gefocust wordt op groepsprocessen, communicatie en de onderlinge samenwerking'.
Nieuw beleid
In een brief van 15 november aan de gemeenteraad laat het College van burgemeester en wethouders weten, dat de plannen voor het nieuwe reïntegratiebeleid steeds concreter worden. Men zegt dat de locatie aan de Laarderhoogtweg niet meer voldoet aan de eisen die passend zijn binnen het nieuwe beleid. Het praktijkcentrum zal verhuizen naar een locatie aan de van der Madeweg 28. De locatie op de Laarderhoogweg wordt 1 juni gesloten. Behalve op de van der Madeweg dat de hoofdvestiging zal worden waar de intakes plaatsvinden en ook machines staan die elders niet aanwezig zijn worden er kleinere vestigingen geopend in Noord, Zuid en waarschijnlijk Nieuw-West. Het project heet Amsterdamwerkt! en de stasdeel locaties heten NoordWerkt! ZuidWerkt! en Nieuw-WestWerkt!. Daarnaast komen er Zuid-OostWerkt! en OostWerkt!. Aangezien de van der Madeweg op de grens van Oost en Zuid-Oost ligt, komen daar ook de vestigingen van de stadsdelen Oost en Zuid-Oost. Op de verschillende vestigingen zal uitvoering worden gegeven aan de realisatie van interne leerstages, dus werken met behoud van uitkering.
Piet van der Lende
woensdag 7 december 2016
De gevolgen van het ervaren van schaarste
In Amerika en oa India, waar de armoede heel groot is, hebben Sendhil Mullainathan en Eldar Shafir een onderzoek gedaan naar de gevolgen van de armoede voor het denken van mensen die in armoede leven. Zij hebben hun bevindingen neergelegd in het boek 'schaarste. Hoe gebrek aan tijd en geld ons gedrag bepalen'. Uitgever: Maven Publishing. Nederlandse vertaling december 2013. In de neoliberale versie van armoede bestrijden wordt ervan uitgegaan, dat armoede een gevolg is van het individuele falen van de arme. Mensen hebben een verkeerd karakter, of gooien er met de pet naar. In het kapitalisme met zijn oneindige kansen kan iedereen hogerop komen, als je je maar gedraagt als de 'homo economicus', de mens die altijd de meest rationele beslssingen neemt in zijn of haar leven. Daarom is armoedebestrijding vooral het sleutelen aan het gedrag en de denkwijze van mensen. Meestal door strafmaatregelen, soms door financiële tijdelijke stimuleringsprikkels. Dit wordt het 'carrot en stick beleid' genoemd. Hierbij aansluitend worden projecten opgezet voor armen om een eigen bedrijfje te beginnen. Zo kunnen ze- vanuit hun bijgestelde gedrag - in het kapitalisme met zijn vele kansen uit de armoede komen door op de markt geld te verdienen. In dit kader passen de vele initiatieven voor het verstrekken van een micro-krediet in vele landen waar de armoede extreem is. Koningin Maxima is een pleitbezorger van deze manier van armoede bestrijden.
normen en waarden
Hierbij aansluitend pleiten vele politici en andere bestuurders maar ook spraakmakende (rechtse) opiniemakers voor een 'herstel' van de volgens hen juiste normen en waarden in het algemeen en de westerse in het bijzonder. Niet alleen in andere 'culturen' maar alle mensen die in armoede leven hebben eenvoudigweg een verkeerde moraal, en we moeten hen de goede bijbrengen. Dan kunnen ze meedoen in het kapitalisme en participeren. Het begon wat dit betreft al met het 'ethisch reveil' van toenmalig minister van Agt, begin tachtiger jaren van de vorige eeuw, toen hij samen met Hans Wiegel van de VVD aan de wieg stond van de invoering van het neoliberalsime in Nederland. En vandaag de dag pleit PvdA lijsttrekkers kandidaat Asscher voor een 'progressief nationalisme' dus ook met de mooie normen en waarden van de Nederlandse cultuur, op zoek naar een sociaal-democratische coalitiepolitiek waarin de 'derde weg met haar neoliberale compromissen een actuele inhoud wordt gegeven.
er klopt niets van
Mullanaithan en Shafir tonen aan, dat er van al die neoliberale teoriën niets klopt. Het is de context waarin mensen leven die mede bepalend is voor hun manier van denken. Zij verrichten onderzoek op het snijvlak van psychologie en economie. Zij vonden dat wanneer iemand voortdurend in een situatie van te grote schaarste leeft, dit gevolgen heeft voor de beslssingen die mensen nemen. Het korte termijn beleid - hoe knoop ik vandaag de touwtjes aan elkaar - overheerst het denken, en er is minder ruimte voor lange termijn denken in je persoonlijk leven. Als mensen eenmaal in armoede verkeren, zijn het niet zozeer persoonlijke eigenschappen die hun daarin gevangen houden. Het is daarentegen het gevolg van omgevingsomstandigheden veroorzaakt door schaarste. En die omstandigheden kun je veranderen waarbij je de schaarste vermindert. Dat hebben veel critici van het neoliberalisme altijd al gezegd. Dus omhoog die uitkeringen, kwijtscheldingen van schulden, meer werk voor de mensen, mischien een voldoende hoog basisinkomen, goede gezondheidszorg, sociale zekerheid, onderwijs, etc. Een links alternatief moet het raffinement van de neoliberale ideologie ontmaskeren en strijden voor de zoëven genoemde doelstellingen.
overal van toepassing
Mullainathan en Shafir pretenderen dat de conclusies van de vele onderzoekingen die ze hebben gedaan in de hele wereld van toepassing zijn waar mensen in armoede leven. Maar het heeft op iedereen betrekking. Schaarste kan slaan op het gevoel veel te weinig geld te hebben, maar het kan ook slaan op andere dingen, bijvoorbeeld het gevoel dat je veel te weinig tijd hebt. Het boek heeft het nodige stof doen opwaaien, ook in Nederland, omdat het impliciet een frontale aanval is op de theoriën van het neoliberalisme in het algemeen en de standpunten van de VVD en Jetta Klijnsma in het bijzonder. Hier valt nog van alles over te zeggen. Lees bijvoorbeeld de kritiek van Jurriaan Omlo uit 2014. http://www.socialevraagstukken.nl/recensie/schaarste-hoe-gebrek-aan-tijd-en-geld-ons-gedrag-bepalen
onderzoek in Nederland
Colette van Boven onderzoekt nu in het kader van haar afstuderen aan de Universiteit van Amsterdam of de theoriën van Mullainathan c.s ook in Nederland van toepassing zijn. Daarvoor neemt zij de 'raven matrix test' af bij 80 respondenten. Zij interviewt ook bezoekers van de Bijstandsbond. Wij zijn benieuwd naar de resultaten. Ik heb hier geen verstand van, maar ik begrijp dat het nadeel van de test is, dat er een leereffect is. Dat kan de test onbetrouwbaar maken. Je kunt het trainen om de test goed af te leggen. Maar ik heb gezien dat in het onderzoek van Colette de geinterviewden geen idee hebben wat de test inhoudt, zodat het wel eens zeer betrouwbaar zou kunnen zijn. Wij zijn benieuwd naar de uitslag en gaan er zeker op terugkomen.
Piet van der Lende
vrijdag 2 december 2016
Ledenwerf en donatie campagne Bijstandsbond en inning jaarlijkse contributie
2016 is weer bijna voorbij en een nieuw jaar gaat binnenkort beginnen. Dus ook weer tijd voor de inning van de jaarlijkse contributie die leden van de Bijstandsbond betalen. Het lidmaatschap kost in principe 17 euro per jaar, maar mer of minder mag ook. Iedereen die een bijdrage betaalt wordt ingeschreven als lid, tenzij u dat niet wilt. De Bijstandsbond is nu het nieuwe jaar eraan komt ook een crowdfunding campagne begonnen om meer donaties en leden te krijgen.
We hebben nu een begroting van 14.000 gemiddeld per jaar en wij hebben geen structurele subsidies van de overheid of fondsen. Wij vinden het zelf ongelooflijk wat wij allemaal voor dat bedrag doen. We betalen van dat bedrag de huur, gas en licht, kopieerapparaat, telefoon, etc. en we houden nog wat over om actie te voeren en de administratiekosten en kopieerkosten van het spreekuur te betalen.
Toch zouden we graag meer doen, meer leden krijgen en meer bekendheid geven aan de Bijstandsbond. We zijn erg actief op internet en sociale media en we hebben al enige jaren een spotje op at5 en een advertentie in de MUG. Ook staan we in alle wijkgidsen. We komen regelmatig in de nieuwsmedia met standpunten over actuele onderwerpen. Toch is onze ervaring op basis van o.a. mededelingen van anderen dat we een groot deel van onze achterban nog niet bereiken, en dat aan de bekendheid van de Bijstandsbond nog veel gedaan kan worden. We zouden graag meer advertenties plaatsen, bijvoorbeeld in Het Parool, of spotjes maken voor radio en televisie en om die op internet te plaatsen. Of middels pamfletten en folders meer bekendheid te geven aan de Bijstandsbond, door ze op te sturen en instanties te vragen de folders neer te leggen.
Dit kost ook weer geld (portokosten) en ons budget is nu voor dit soort dingen wel beperkt, als we ook nog acties willen voeren die ook geld kosten. Daarom zijn we een crowdfunding campagne begonnen. Je kunt nu op onderstaande knop klikken om een donatie te doen.. Of-als je geen html in je email hebt- op de link klikken. Je browser wordt dan geopend en de rest wijst zich vanzelf. Je kunt bijvoorbeeld betalen met Paypal. De totale pagina van de Bijstandsbond bij de crowdfunding campagne vind je op http://www.bijstandsbond.amsterdam Deze knoppen of links kunnen doorgestuurd worden per email, op sociale media gezet en op weblogs of websites geplaatst worden.
Let op! Natuurlijk kun je ook op de oude manier blijven betalen door een bedrag te storten op onze bankrekening: NL22 INGB 0004 5548 41 t.n.v. Bijstandsbond Amsterdam. Dit is vooral verstandig bij kleine bedragen. Je moet namelijk als je meedoet aan de crowdfunding campagne 45 cent aan administratiekosten extra betalen. Dus ook als je dat niet extra wilt betalen, en je wilt 5 euro geven, dan moet je 4, 55 geven, dan kom je precies op 5 euro uit.
Doneren
Alternatief voor mensen met weinig geld
In plaats van zelf een donatie te doen, of in combinatie met een eigen donatie, kun je ook een actie starten. Dan vraag je bijvoorbeeld vrienden om ook een klein bedragje te doneren. Als je op onderstaande knop klikt, kun je een pagina van jouw aanmaken op pifworld.com. Gerelateerd aan de Bijstandsbond. Je kunt een streefbedrag invullen wat je bij anderen wilt ophalen, bijvoorbeeld 50 euro. Je geeft verder kort aan wat je motivatie is om voor de Bijstandsbond een kleine actie te starten in je sociale netwerk.
Dan stuur je de weblink van je eigen pagina naar je vrienden en kunnen ze op jouw pagina doneren ten behoeve van de Bijstandsbond. Er wordt dan op jouw pagina aangegeven, hoever je bent met het ophalen van die 50 euro voor de Bijstandsbond bij vrienden en bekenden. Je kunt natuurlijk ook een ander bedrag invullen dan die 50 euro. Dit is ook erg geschikt voor mensen die zelf geen geld hebben om te doneren, maar die de Bijstandsbond een warm hart toedragen en die zeggen: ik heb wel vrienden en kennissen die wel iets willen geven, dus ik start een actie voor de Bijstandsbond omdat ik het zo'n goede organisatie vind.
Maak een actie aan
specifieke doelen (overlevingsgids voor de minima)
We hebben ook de mogelijkheid om mensen geld te laten doneren voor een specifiek doel. Het specifieke doel dat we nu hebben is de overlevingsgids voor de minima. http://www.overlevingsgids.net . We hebben al een app voor android. Ga naar Google Play store en typ in het zoekvenster 'overlevingsgids'. Je kunt dan de app op je mobiele telefoon installeren. De overlevingsgids bevat tips en trucs voor mensen met weinig geld en aanwijzingen hoe te overleven in de bureaucratische doolhoven. We zouden ook graag een app maken voor andere systemen zoals iOS, maar dat kost geld om het te laten maken. Ook zouden we graag meer bekendheid geven aan de overlevingsgids door er reclame voor te maken en de mensen op de hoogte te stellen. Verder zouden we de gids graag uitbrengen in brochurevorm, voor mensen die niet zo thuis zijn op internet. Je kunt door op onderstaande knop te klikken geld geven voor specifiek het uitbrengen van de overlevingsgids voor de minima. In de toekomst kunnen we andere specifieke doelen toevoegen en daar specifiek geld voor vragen.
Doneren
Ook voor dat specifieke doel kun je een actie starten.
Maak een actie aan
Met vriendelijke groet,
Piet van der Lende
Bijstandsbond
dinsdag 8 november 2016
Alleenstaande ouders met bijstand en kinderen inwonend bij familie in bittere armoede gestort
Alleenstaande ouders
met bijstand en kinderen inwonend bij familie niet alleen getroffen
door kostendelersnorm maar ook door sterke kortingen op het
kindgebonden budget. Het inkomen daalt ver beneden het
bestaansminimum.
Alleenstaande ouders
met kinderen inwonend bij familie worden per 1 januari 2016 niet
alleen getroffen door de kostendelersnorm maar ook getroffen door
grote kortingen op het kindgebonden budget. Voorbeeld: alleenstaande
ouder met twee kinderen van 4 en 7 jaar die inwoont bij haar moeder
heeft een bijstandsuitkering van 694 euro en een kindgebonden budget
van 83 euro en een zorgtoeslag van 7,50 euro per maand. Deze moeder
houdt 200 euro en 3 cent over na aftrek vaste lasten. Volgens het
voedingscentrum van het Nibud is zij aan voeding voor haar 2 kinderen
en zichzelf kwijt per kind 3,67 en voor haarzelf 5,62. Prijspeil
2013. In totaal is dat 390 euro alleen voor voeding per maand wat zij
volgens het Nibud kwijt is. Dus zij komt alleen al aan de
basisbehoefte eten meer dan 160 euro per maand tekort. Deze mevrouw
is arbeidsongeschikt en kan slechts 16 uur per week werken. Hoe komt
deze mevrouw hieruit.
De maatregel van het
kindgebonden is bedoeld als ondersteuning van kinderen die in
Nederland wonen. Een alleenstaande ouder die alleen woont met haar
kinderen heeft een kindgebonden budget van 3066 euro per jaar. Deze
mevrouw krijgt dus omdat ze kosten kan delen met haar moeder, slechts
1000 euro per jaar. Zij is toeslagpartner. Dus het geldt ook voor
alleenstaande ouders die bij een niet-familielid inwonen. De gedachte
achter de kostendelersnorm is, dat twee mensen die onder hetzelfde
dak wonen kosten kunnen delen en daarom een verlaging van 20% waarna
ze alle inkomens tezamen genomen op bijstandsniveau uitkomen. Maar
omdat in het geval van deze mevrouw ook de korting van het
kindgebonden budget geldt zakt ze ver beneden het bestaansminimum.
Deze mevrouw is er tussen 1 januari 2015, toen de Participatiewet
werd ingevoerd, en 1 januari 2016 toen de korting op het kindgebonden
budget werd ingevoerd 400 euro per maand op achteruit gegaan.
Extra schrijnend is,
dat het kindgebonden budget bedoeld is voor het onderhoud van
kinderen. In deze situatie worden dus de kinderen zwaar door de
bezuinigingen van de regering getroffen.
Teken de petitie
tegen de kostendelersnorm! http://geensamenwoonboete.petities.nl
donderdag 3 november 2016
Waarom heb je de petitie tegen de kostendelersnorm niet getekend?
Kom op, mensen, even tekenen die petitie tegen de kostendelersnorm!
De meeste van mijn vrienden en vriendinnen op facebook, twitter, mailinglijsten hebben het nog niet gedaan. Ook niet veel mensen die mordicus tegen de kostendelersnorm zijn Ach, ach ik ken de smoezen wel. Het helpt toch niet, ze luisteren toch niet, ik wist het niet, ik ben het vergeten, het heeft geen zin, we moeten de haalbaarheid in de gaten houden, de aluminati hebben de macht, de mensen zijn niet solidair meer, vroeger, ja vroeger, etc. Op naar de miljoen handtekeningen! Te beginnen bij jouw. Lees anders eerst dit maar eens Wat is macht?
Teken de petitie
De meeste van mijn vrienden en vriendinnen op facebook, twitter, mailinglijsten hebben het nog niet gedaan. Ook niet veel mensen die mordicus tegen de kostendelersnorm zijn Ach, ach ik ken de smoezen wel. Het helpt toch niet, ze luisteren toch niet, ik wist het niet, ik ben het vergeten, het heeft geen zin, we moeten de haalbaarheid in de gaten houden, de aluminati hebben de macht, de mensen zijn niet solidair meer, vroeger, ja vroeger, etc. Op naar de miljoen handtekeningen! Te beginnen bij jouw. Lees anders eerst dit maar eens Wat is macht?
Teken de petitie
dinsdag 1 november 2016
Petitie Bijstandsbond tegen kostendelersnorm
Bijstandsbond heeft petitie lopen tegen de kostendelersnorm in de bijstand en andere uitkeringen
De
Bijstandsbond heeft een petitie lopen waarin je kunt aangeven dat je
tegen de kostendelersnorm bent, zoals die geldt in de bijstand en
verschillende andere uitkeringen. De petitie vraagt de kostendelersnorm
volledig af te schaffen, dus niet alleen voor mantelzorgers, of AOW-ers
of migranten met het gezin in het land van herkomst. De petitie kan
getekend worden op deze webpagina. Centrale Raad keurt kostendelersnorm in alle 13 aangebrachte rechtszaken goed
01-11-2016. Herzien persbericht Bijstandsbond
Centrale Raad van Beroep keurt de kostendelersnorm in alle aangebrachte rechtszaken goed.
Sommige bijstandsgerechtigden zoals migranten ouder dan 65 jaar met onvolledige AOW en een bijstandsaanvulling (AIO)door kostendelersnorm in extreme armoede gedompeld
De Centrale Raad van Beroep heeft in 13 rechtszaken uitspraak gedaan waarbij de kostendelersnorm in de bijstand in alle gevallen in stand wordt
gelaten. De zaken waren aangebracht door verschillende advocaten. De 13 uitspraken zijn alle te vinden op Rechtspraak.nl. De Centrale Raad verwijst naar de wet en de memorie van toelichting met oa het argument dat het sociaal zekerheidsstelsel betalbaar moet worden gehouden. De Centrale Raad zegt verder dat ze niet mogen toetsen aan redelijkheid en billikheid, de wet is de wet. Maar dat is helemaal niet waar. Ze mogen toetsen aan artikel 34 van de Algemene Wet Bestuursrecht. De redelijkheidstoets zit verweven in dit artikel.
Het onderscheid tussen een kostendeler en het voeren van een gezamenlijke huishouding is vaag is geworden. Advocaten hadden aangevoerd, dat de norm toeziet op het kunnen delen van de kosten van bewoning. Nee, zegt de Centrale Raad, het ziet toe op alle algemene kosten van levensonderhoud. Daarmee is onduidelijk geworden wat het verschil is tussen het voeren van een gezamenlijke huishouding en het van toepassing zijn van de kostendelersnorm. Juridisch gezien heeft de Centrale Raad zich op een hellend vlak begeven waarbij de rechten van bijstandsgerechtigden steeds verder worden uitgehold en de samenlevingsnorm steeds meer van toepassing is. Wanneer er sprake is van een gezamenlijke huishouding heeft betrokkene die nu door de kostendelersnorm 20% minder uitkering ontvangt, in sommige gevallen helemaal geen recht op een uitkering of recht op een nog lagere uitkering. Zie hier het persbericht van de Centrale Raad.
https://www.rechtspraak.nl/Organisatie-en-contact/Organisatie/Centrale-Raad-van-beroep/Nieuws/Paginas/Bijstand-mag-worden-verlaagd-bij-deling-van-kosten.aspx
Helaas heeft de Centrale Raad nog geen uitleg gegeven over enkele belangrijke begrippen zoals wat een commerciele prijs wanneer iemand een
kamer onderhuurt. Wanneer er sprake is van commerciele onderhuur is de kostendelersnorm niet van toepassing.
Een groep die onder andere bijzonder zwaar door de kostendelersnorm wordt getroffen en waarbij de mensen in deze groep beneden het bestaansminimum kelderen is de groep migranten ouder dan 65 jaar met het gezin in het land van herkomst die een onvolledige AOW, geen pensioen en een aanvullende AIO uitkering hebben. Deze mensen werden tot voor kort gezien als alleenstaande, waardoor zij recht hadden op een bestaandsminimum van 70% van het minimumloon. Het gezin in het land van herkomst heeft vaak geen eigen inkomen. Door een wetswijziging in de AOW, die bij de invoering weinig stof heeft doen opwaaien, worden deze migranten plotseling beschouwd als samenwonenden. Ook al leven ze duurzaam gescheiden van hun gezin in het land van herkomst. Dit betekent, dat niet de norm van 70% wordt gehanteerd bij de bepaling van de AIO aanvulling, maar de norm van 50%. Velen gaan er daardoor sterk op achteruit of verliezen zelfs geheel de AIO aanvulling. Reeds op 30 november 2012 hebben het Komitee Marokkaanse Arbeiders Amsterdam tezamen met Marokkaanse Raad Oost, stichting Aknarij, SMN, Mobin en de Bijstandsbond een conferentie georganiseerd over het AOW-tekort van migranten met een AIO aanvulling waarbij de extreme armoede waarin mensen uit deze groep soms moeten leven werd geinventariseerd, samen met oa FNV rechtszaken werden gevoerd en geprotesteerd werd bij de politiek. Ook andere organisaties hebben door de jaren heen op deze problematiek gewezen. Nu is dit zelfs tot staatssecretaris Klijnsma doorgedrongen en heeft zij mondjesmaat 7 miljoen euro uitgetrokken om in de meest schrijnende gevallen de gemeente de mogelijkheid te geven bijstand te verstrekken. Deze druppel op de gloeiende plaat zal de situatie niet veranderen. Dat migranten ouder dan 65 jaar met het gezin in het land van herkomst niet meer worden gezien als alleenstaanden blijft in stand.
Centrale Raad van Beroep keurt de kostendelersnorm in alle aangebrachte rechtszaken goed.
Sommige bijstandsgerechtigden zoals migranten ouder dan 65 jaar met onvolledige AOW en een bijstandsaanvulling (AIO)door kostendelersnorm in extreme armoede gedompeld
De Centrale Raad van Beroep heeft in 13 rechtszaken uitspraak gedaan waarbij de kostendelersnorm in de bijstand in alle gevallen in stand wordt
gelaten. De zaken waren aangebracht door verschillende advocaten. De 13 uitspraken zijn alle te vinden op Rechtspraak.nl. De Centrale Raad verwijst naar de wet en de memorie van toelichting met oa het argument dat het sociaal zekerheidsstelsel betalbaar moet worden gehouden. De Centrale Raad zegt verder dat ze niet mogen toetsen aan redelijkheid en billikheid, de wet is de wet. Maar dat is helemaal niet waar. Ze mogen toetsen aan artikel 34 van de Algemene Wet Bestuursrecht. De redelijkheidstoets zit verweven in dit artikel.
Het onderscheid tussen een kostendeler en het voeren van een gezamenlijke huishouding is vaag is geworden. Advocaten hadden aangevoerd, dat de norm toeziet op het kunnen delen van de kosten van bewoning. Nee, zegt de Centrale Raad, het ziet toe op alle algemene kosten van levensonderhoud. Daarmee is onduidelijk geworden wat het verschil is tussen het voeren van een gezamenlijke huishouding en het van toepassing zijn van de kostendelersnorm. Juridisch gezien heeft de Centrale Raad zich op een hellend vlak begeven waarbij de rechten van bijstandsgerechtigden steeds verder worden uitgehold en de samenlevingsnorm steeds meer van toepassing is. Wanneer er sprake is van een gezamenlijke huishouding heeft betrokkene die nu door de kostendelersnorm 20% minder uitkering ontvangt, in sommige gevallen helemaal geen recht op een uitkering of recht op een nog lagere uitkering. Zie hier het persbericht van de Centrale Raad.
https://www.rechtspraak.nl/Organisatie-en-contact/Organisatie/Centrale-Raad-van-beroep/Nieuws/Paginas/Bijstand-mag-worden-verlaagd-bij-deling-van-kosten.aspx
Helaas heeft de Centrale Raad nog geen uitleg gegeven over enkele belangrijke begrippen zoals wat een commerciele prijs wanneer iemand een
kamer onderhuurt. Wanneer er sprake is van commerciele onderhuur is de kostendelersnorm niet van toepassing.
Een groep die onder andere bijzonder zwaar door de kostendelersnorm wordt getroffen en waarbij de mensen in deze groep beneden het bestaansminimum kelderen is de groep migranten ouder dan 65 jaar met het gezin in het land van herkomst die een onvolledige AOW, geen pensioen en een aanvullende AIO uitkering hebben. Deze mensen werden tot voor kort gezien als alleenstaande, waardoor zij recht hadden op een bestaandsminimum van 70% van het minimumloon. Het gezin in het land van herkomst heeft vaak geen eigen inkomen. Door een wetswijziging in de AOW, die bij de invoering weinig stof heeft doen opwaaien, worden deze migranten plotseling beschouwd als samenwonenden. Ook al leven ze duurzaam gescheiden van hun gezin in het land van herkomst. Dit betekent, dat niet de norm van 70% wordt gehanteerd bij de bepaling van de AIO aanvulling, maar de norm van 50%. Velen gaan er daardoor sterk op achteruit of verliezen zelfs geheel de AIO aanvulling. Reeds op 30 november 2012 hebben het Komitee Marokkaanse Arbeiders Amsterdam tezamen met Marokkaanse Raad Oost, stichting Aknarij, SMN, Mobin en de Bijstandsbond een conferentie georganiseerd over het AOW-tekort van migranten met een AIO aanvulling waarbij de extreme armoede waarin mensen uit deze groep soms moeten leven werd geinventariseerd, samen met oa FNV rechtszaken werden gevoerd en geprotesteerd werd bij de politiek. Ook andere organisaties hebben door de jaren heen op deze problematiek gewezen. Nu is dit zelfs tot staatssecretaris Klijnsma doorgedrongen en heeft zij mondjesmaat 7 miljoen euro uitgetrokken om in de meest schrijnende gevallen de gemeente de mogelijkheid te geven bijstand te verstrekken. Deze druppel op de gloeiende plaat zal de situatie niet veranderen. Dat migranten ouder dan 65 jaar met het gezin in het land van herkomst niet meer worden gezien als alleenstaanden blijft in stand.
woensdag 19 oktober 2016
Zorgverzekeraars bijzonder traag met het uitbetalen van het eigen risico als je geen ziektekosten hebt
Bij de Bijstandsbond komen klachten binnen van bijstandsgerechtigden, die maandelijks een bedrag betaalden voor het eigen risico van 350 euro, maar die in 2015 geen ziektekosten hebben gehad of minder kosten dan het totaalbedrag aan eigen risico. De zorgverzekeraar moet dan de teveel betaalde premie van het eigen risico terugbetalen. De klacht is, dat Zilveren Kruis het eigen risico over 2015 nog steeds niet heeft terugbetaald. Mensen die in februari belden kregen te horen dat het pas in october 2016 zou worden uitbetaald. Maar als mensen nu bellen, krijgen ze te horen dat het pas in december 2016 wordt uitbetaald. Dat is schandelijk laat. Overigens is Zilveren Kruis telefonisch bijzonder moeilijk bereikbaar. Wachttijden van 10 minuten tot een kwartier zijn geen uitzondering. Een van de bijstandsgerechtigden gaf aan, dat ze het geld hard nodig heeft omdat de langdurigheidstoeslag ook al is afgeschaft. Het gaat hier om mensen, die maandelijks een bedrag betalen voor het eigen risico. Veel mensen weten niet, dat je ook voor de optie kunt kiezen om als het ware een lagere premie te betalen, waarna je indien je ziektekosten hebt een rekening krijgt die je moet betalen tot het eigen risico is opgebruikt. Dan geldt dat late terugbetalen niet. Maar zelf sparen in de bijstand om de eerste ziektekosten in de bijstand te betalen is onmogelijk, want dan zegt de gemeente dat je spaargeld hebt en kom je niet in aanmerking voor kwijtschelding van gemeentelijke heffingen. Vandaar dat veel mensen ervoor kiezen maandelijks een bedrag te betalen voor het eigen risico. De zorgverzekeraars zullen wel verdienen aan het late terugbetalen. Bijstandsgerechtigden die informatie vragen aan de gemeente cq de klantmanager krijgen te horen dat die het ook niet weet.
Piet van der Lende
Bijstandsbond
info@bijstandsbond.org
020-6898806
Piet van der Lende
Bijstandsbond
info@bijstandsbond.org
020-6898806
dinsdag 18 oktober 2016
Documentaire 40 jaar Bijstandsbond
De bijstandsbond in Amsterdam bestaat dit jaar 40 jaar. In deze film wordt een geschiedenis geschetst van standvastige inzet, ludieke acties en spraakmakende bijeenkomsten. En dat alles geleid door mensen die zich op vrijwillige basis al die jaren, soms wel 80 uur per week hebben ingezet. Met als een van de hoogtepunten de Europese marsen naar Amsterdam. Toen zich meer dan 50.000 mensen naar Amsterdam bewogen.
Met Anke van der Vliet en Piet van der Lende
gemaakt door Inge Willems
40 jaar bijstandsbond from cccdprodukties on Vimeo.
zondag 16 oktober 2016
Bijstandsbond brengt beleid mbt individuele inkomenstoeslag van de gemeente Amsterdam voor de rechtbank
In vroeger tijden bestond de landelijke langdurigheidstoeslag. Personen die langer dan drie jaar op het sociale minimum leefden, kregen van het rijk een extra bedrag iederjaar omdat de overheid er vanuit ging, dat deze mensen geen financiele resevres hebben en ook geen financiele reserves meer kunnen opbouwen. Bij de invoering van de participatiewet werd de langdurigheidstoeslag vervangen door de Individuele Inkomens Toeslag die wordt uitgevoerd door de gemeenten. Van eerst categoriaal moet het nu individueel beoordeeld worden. De gemeenten kregen daarvoor een bedrag van het Rijk.
Wat we hebben zien gebeuren is dat sommige gemeenten fors op die toeslag hebben bezuinigd en of helemaal niet of maar mondjesmaat een Individuele Inkomenstoeslag verstrekken. Vele langdurige minima zijn er daardoor fors op achteruit gegaan.
De gemeente Amsterdam heeft er ook op bezuinigd. Er is alleen een Individuele Inkomenstoeslag in de vorm van een VVV bon van 15 euro en alleen voor mensen die in de WSNP (schuldsanering) zitten. En dat maximaal twee keer in de periode dat men in de schuldsanering zit. Dit is vastgelegd in een gemeentelijke veroderdening.
De advocaat van de Bijstandsbond, Marc van Hoof heeft deze verordening in het kader van een individueel geval nu voorgelegd aan de Rechtbank Amsterdam met de volgende argumenten.
In de eerste plaats was het de uitdrukkelijke bedoeling van het Rijk dat aan langdurige minima een gemeentelijke Inkomens Toeslag zou worden verstrekt, indien op basis van individuele beoordeling moet worden geconcludeerd, dat deze persoon die langdurig op het minimum zit dit nodig heeft en niet kan sparen door individuele omstandigheden. De verordening van de gemenete Amsterdam is daarmee in strijd. Amsterdam heeft er een categoriale regeling van gemaakt, namelijk alleen voor mensen in de WSNP. Een individuele beoordeling is ver te zoeken. Mensen die langdurig op het minimum zitten en die niet in de schuldsanering zitten komen per definitie van de verordening niet in aanmerking.
Bovendien geldt blijkens de verordening de toeslag maar voor twee jaar, hetgeen in strijd is met de wet. Het Rijk heeft uitdrukkelijk bedoeld dat in principe de toeslag ieder jaar moet worden verstrekt.
De gemeente kan niet het argument aanvoeren, dat er geen geld is. In de pot van de bijzondere bijstand bleef vorig jaar structureel 20 miljoen over. De zaak zou afgelopen week voor de Rechtbank dienen, maar is uitgesteld omdat de rechter het heeft verwezen naar de Meervoudige Kamer.
Piet van der Lende
Bijstandsbond
Abonneren op:
Posts (Atom)
