Samen voor 14 - campagne voor hoger minimumloon

Klik hier voor onze webstek www.solidariteit.nl ------------------------------- Extra ------------------------------- Overwinning WAC-MAAN en Palestijnse arbeiders - WAC-MAAN De Zaanstreek kende geen gilden - losse ploegen 28 - Hans Boot Prijzen stijgen meer dan lonen - Maurice Ferares ----------------------- Ingezonden & Overgenomen -------------------- Minimumloon naar 14 euro - Bijstandsbond/stichting Wereldse Wijk In ere herdacht - Maurice Ferares Vordering woningcorporatie Vestia tegen huurders afgewezen

Solidariteit - Commentaar 399 - 19 januari 2020 Samen voor 14 - campagne voor hoger minimumloon Piet van der Lende Al eerder besteedde Solidariteit aandacht aan de nieuwe beweging "Samen voor 14". De benaming voor een initiatief van de FNV, waarbij bewust de samenwerking wordt gezocht met buurtorganisaties, belangenverenigingen en actiegroepen om samen op voet van gelijkwaardigheid van onderop een sociale beweging op te bouwen. Organizers van de FNV gaan naar de buurten in de steden om te proberen lokale actiegroepen "Samen voor 14" te vormen. Uiteindelijk moet het een landelijke beweging worden, waarbij het voornaamste concrete actiedoel is om de politiek zover te krijgen het wettelijk minimumloon naar 14 euro per uur te verhogen. Maar het initiatief poogt ook een nieuw elan te bewerkstelligen om de belangenbehartiging van mensen aan de onderkant van de samenleving nieuwe impulsen te geven. De beweging is nadrukkelijk antiracistisch en streeft op basis van diversiteit en inclusiviteit (dus niemand uitgesloten) naar de deelname van veel groepen in de samenleving. Gericht op het doorbreken van de kunstmatige, door rechtse propaganda aangewakkerde, verdeeldheid langs etnische, sociale en culturele scheidslijnen. Lange adem De opbouw van de beweging "Samen voor 14" is een project van de lange adem. Het is tegenwoordig niet eenvoudig meer om mensen in beweging te krijgen. Velen hebben het vertrouwen in de politiek verloren en herinneren zich de defensieve acties van vroeger zonder resultaat, waarbij we kunnen denken aan de uitspraak van de vroegere VVD-minister Zalm, toen er een demonstratie voorbij trok op het Binnenhof: Ik zal naar ze wuiven. Velen moeten ook alle energie die ze nog hebben, besteden aan het dagelijkse rondkomen, de eindjes aan elkaar knopen via een te lage uitkering of via laagbetaald en inspannend flexibel werk. En velen zijn arbeidsongeschikt of gehandicapt en beschikken niet, zoals de boeren, over de financiën van kapitalisten en andere middelen om harde acties uit te voeren. Ook blijkt het integreren van de antiracisme strijd eenvoudiger gezegd dan gedaan. In de praktijk is het best lastig om te gaan met spanningen tussen groepen en het buiten de deur houden van opvattingen uit PVV en FvD. Veel mensen wantrouwen niet alleen politici, maar ook vakbonden, hoewel de FNV nog altijd een miljoen leden heeft en veel mensen enthousiast zijn over de nieuwe campagne. Daar komt bij dat velen zich zo machteloos voelen dat ze geen hoop en ook geen geloof meer hebben dat het ooit nog door sociale strijd beter gaat worden. Het is van groot belang om die impasse te doorbreken. Groeiende beweging Het initiatief "Samen voor 14" is in april vorig jaar voorzichtig in Rotterdam begonnen en langzaam maar zeker breidt de beweging zich uit. Er zijn nu groepen gevormd in de vier grote steden Den Haag, Rotterdam, Amsterdam en Utrecht die zich in verschillende stadia van ontwikkeling bevinden. Ook in kleinere steden zijn of worden groepen opgezet, zoals in Nijmegen, Haarlem, Leiden, Leeuwarden, Helmond, Maastricht, Heerlen, Zaanstreek. Er zijn inmiddels al flink wat bijeenkomsten, acties en demonstraties gehouden. De publiciteit in de grote media valt nog wat tegen. Daarvoor heeft de beweging blijkbaar nog niet genoeg 'body'. Maar de resultaten zijn positief. In Amsterdam werd op 12 december een actie gehouden bij de 'miljonair fair', om de groeiende tegenstelling tussen arm en rijk aan de kaak te stellen. De actie kende qua deelnemers een grote diversiteit. In feite gingen veel kleine groeperingen die in Amsterdam actief zijn voor het eerst sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw weer samen de straat op voor een gezamenlijke actie. Dit betekent nu al een versterking van de belangenbehartiging van en voor mensen met een minimaal inkomen in de stad. Het uitdragen van een expliciet antiracistisch standpunt blijkt succes te hebben: opvallend veel 'niet witte mensen' sluiten zich bij de campagne aan. Dat is verheugend en noodzakelijk, als we in deze multiculturele samenleving vooruitgang willen boeken in onze strijd tegen onrecht en armoede. Plannen Stip aan de horizon is 16 januari 2021. Dan moeten groepen uit het hele land samenkomen als 'kick off' voor de twee laatste maanden voor de verkiezingen op 21 maart. Het moet een inspiratiedag worden, waarbij zoveel mogelijk mensen samen gaan bespreken hoe kan worden geïntervenieerd in de verkiezingscampagnes van de politieke partijen om de noodzaak van de verhoging van het minimumloon tot 14 euro onder de aandacht te brengen. Nu al wordt op bijeenkomsten van politieke partijen, op eigen bijeenkomsten met fora van politici en tijdens acties en demonstraties, de eis van een hoger minimumloon aan de orde gesteld. En ook wordt er een begin gemaakt met het vormen van 'kernen' van activisten in diverse steden die de campagne moeten dragen en uitbouwen. De 'inspiratiedag' zou bijvoorbeeld in de Jaarbeurshallen in Utrecht kunnen worden gehouden, maar de definitieve plaats is nog onbekend. Maar de campagne richt zich niet alleen op de politiek. Bij de FNV is het nu arbeidsvoorwaardenbeleid. Dat betekent dat bij iedere cao onderhandeling de 14 euro minimumloon als eis moet worden neergelegd. En dat gebeurt ook. Alleen bij de ene werkgever wordt het meer een gevecht dan bij de ander. Komende acties in Amsterdam Het streven is om in Amsterdam nog voor de zomer van dit jaar een kern van 65 activisten met een minimuminkomen te vormen. Met als bedoeling dat mensen met een minimuminkomen vanuit hun eigen ervaringen in de media, aan politici en aan werkgevers vertellen hoe het is om van een minimum te moeten rondkomen. Deze kerngroep gaat allerlei acties organiseren. Tot de zomer wordt iedere 14de van de maand een actie gehouden, te beginnen met 14 februari. Dan is het Valentijnsdag. De Amsterdamse groep van "Samen voor 14" denkt erover om op die dag een groot hart met leuzen naar de Beurs te dragen. Het zou dan gaan om een statement van de kleine beurzen aan de grote beurs. Verder is het plan om in april en mei een actieweek te houden, zoals dat in december ook het geval was. Het idee is om de diverse groepen die aan de campagne deelnemen, zichtbaar te maken. Ook zullen we ons dan richten op de hotemetoten die de verkiezingsprogramma's van de politieke partijen aan het schrijven zijn. Zie: Buurtbijeenkomst "#samenvoor14" - 29 januari 2020, 19.30 uur Amsterdam.

Dit is nummer 399 van Solidariteitcommentaar. We brengen veertiendaags een e-mail uit met brandend commentaar op actuele ontwikkelingen. Het commentaar verschijnt eveneens op onze webstek www.solidariteit.nl. De versie op de webstek is opgemaakt en eenvoudig te printen. Vrienden en bekenden zijn welkom en kunnen zich gratis abonneren op ons elektronisch commentaar: www.solidariteit.nl/webzine.html. of mail ons via redactie@solidariteit.nl.

Bijeenkomst samenvoor14

Cultuurcafé Samen voor 14. 29 januari 2020. Aanvang 19.30 uur. Eerste Helmersstraat 106. Buurthuis Jeltje. 

Buurtbijeenkomst van de nieuwe beweging #samenvoor14 georganiseerd door de Bijstandsbond en stichting Wereldse Wijk

Is het minimumloon wel genoeg om van te leven? Is er genoeg rijkdom om het minimumloon te verhogen? Er is een beweging opgericht voor een minimumloon van 14 euro per uur. Wat vinden we daarvan? Hoe kunnen we samen ervoor zorgen om het minimumloon te verhogen?

Het is tijd om samen wakker te worden en op te staan voor een eerlijke verdeling van de rijkdom. Het is een goed initiatief om het minimumloon te verhogen naar 14 euro, zodat iedereen in Nederland kan leven in plaats van overleven. Om dit te bereiken is de beweging samen voor 14 opgericht. De beweging is een initiatief van de FNV, en vervolgens doen in het hele land vele organisaties mee. In wijken en buurten in verschillende grote steden worden bijeenkomsten georganiseerd om een beweging van onderaf op te bouwen.

De armoede en de grote verschillen tussen arm en rijk worden vooral gevoeld door arbeiders, door vrouwen, door mensen die lichamelijk niet voldoen aan de heersende norm, door mensen van andere achtergronden. Bij het huidige politieke beleid en de neo-liberale economie leven velen in armoede.

Wij vinden het een goed initiatief om te eisen dat het parlement het minimumloon verhoogt tot 14 euro per uur. Hiermee stijgt ook het inkomen van mensen met een uitkering en AOW door de koppeling aan het minimumloon. Vind je dit ook een goed idee en wil je meer informatie over deze beweging opheb je vragen en ideeen hierover? Laat van je horen.

Er zijn al vele acties geweest, ook in Amsterdam en het komend jaar volgen nog veel meer acties in vele buurten. Daarom organiseren wij een buurtbijeenkomst in Amsterdam-West om over de acties en de beweging samen voor 14 te discussieren. Bezoek voor meer informatie de website voor14.nl

Er zal een inleiding worden gehouden door Jesse Oberdorf van de beweging samenvoor14. Daarna is er discussie en na afloop een gezellig samen zijn met muziek.

Wij komen op voor een minimumloon van 14 euro per uur.

Voorlichting en discussie over het minimumloon.

Tijd voor een eerlijke verdeling van de rijkdom.

Georganiseerd door

Stichting Wereldse WIJK

Bijstandsbond 

presentatie van het project "ik ben moe van armoe" in Amsterdam Oost en debat over armoede met stellingen en oplossingen

Het armoedealfabet van Treintje Rosewater en Sonja

Abdelmiskin.

“Er bestaat in Nederland een droom die suggereert dat alle succes een verdienste is, (financiële) rijkdom het resultaat van intelligentie en ongeluk het resultaat is van eigen schuld. Zo zijn er mensen die zich kunnen permitteren te zeggen dat er, als het één niet lukt, er wel iets anders langskomt, er zijn mensen die zweren dat het leven een balans is van harmonieuze tendensen en ieder krijgt wat die verdient. Al deze ideeën zijn platitudes van commentaren langs de zijlijn. Ze wijzen op een samenleving die zich in slaap sukkelt, omdat het makkelijker is blind te zijn voor alles wat niet klopt, dan mee te werken aan de oplossing.”

Dit zijn de eerste zinnen van een boekje met verhalen over armoede in Amsterdam Oost.

In 2019 startte Jungle Amsterdam in samenwerking met antropoloog Mariska Stevens een project: “Ik ben moe van armoe!”

Een groot aantal deelnemers uit Amsterdam Oost werd gevraagd om te vertellen welke knelpunten zij ervaren in inkomensproblematiek en welke oplossingen zij zelf zien. Hun verhalen zijn op humoristische, maar ook satirische wijze samengebracht in de korte publicatie “Het armoede alfabet van Treintje Rosewater en Sonja Abdelmiskin”. De verhalen en ervaringen kwamen voort uit dialoogtafels met mensen op, onder, of net boven de armoedegrens. De verhalen zijn dus gebaseerd op reële situaties maar weergegeven op fictieve locaties en met fictieve personen. Het doel van het project is om armoede uit de taboesfeer te halen en daarmee, weg van achter de voordeur en bovendien actief aan te dragen waar oplossingen liggen.

De presentatie van de resultaten van het project “Ik ben moe van armoe” vindt plaats in Jungle Amsterdam, op 30 Januari van 15.00 tot 17.00 uur, middels een drietal voordrachten en een debat waarin het publiek kan reageren op een aantal stellingen over oplossingen. Aan het eind van de bijeenkomst wordt het boekje aangeboden aan vertegenwoordigers van de stad Amsterdam.

Jungle Amsterdam

Jungle is het onafhankelijke informatie- en adviescentrum voor duurzaamheid in Amsterdam!

De Jungle staat symbool voor de mooiste natuur die wij op deze aarde hebben. Het laatste stukje pure natuur, deels nog ongerept, de longen van onze wereld, maar ook bedreigd door de mens. Het samen toe werken naar een leefbare, rechtvaardige wereld, waarin de Jungle en alle andere waardevolle gebieden behouden blijven, dat is waar Jungle Amsterdam voor wil staan. Een ontmoetingsplaats voor mensen die vol energie en met creatieve ideeën een bijdrage willen leveren aan een wereld waarin ruimte en respect is voor iedereen.

De Jungle wil om te beginnen Amsterdam Oost tot het meest duurzame stadsdeel van Amsterdam maken.
Een stadsdeel waar de verduurzaming van onderop wordt gedragen en waar ook aandacht is voor de sociale aspecten van duurzaamheid. 

Contactgegevens:

Jungle Amsterdam

Tweede van Swindenstraat 26 Amsterdam

Telefoonnummer: 020-7373326

Mailadres: communicatie@jungle.amsterdam

Website: www.jungle.amsterdam

Burgers worden gezien als fraudeurs

Ook verschenen in MUG Magazine van januari

De Participatiewet, die vijf jaar geleden werd ingevoerd, heeft de hoge verwachtingen niet kunnen waarmaken. Dat is de conclusie van een onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau. Voor mensen die vroeger werkzaam waren in de sociale werkvoorziening is de kans op werk afgenomen. Het beloofde beschutte werk bij overheid en bedrijven is immers nooit goed van de grond gekomen. Jonggehandicapten werken weliswaar iets vaker in tijdelijke baantjes, maar toch is hun inkomenspositie verslechterd. En tenslotte is voor de oude groep uitkeringsgerechtigden totaal niks veranderd.

En wat doet de verantwoordelijke staatssecretaris van Sociale Zaken Tamara van Ark van de VVD. Zij doet wat de VVD altijd doet. Zij geeft de werklozen de schuld. Die zitten liever thuis met hun karige uitkering, dan te kiezen voor de onzekerheid van een werkend bestaan. In het interview in de Volkskrant merkte ze verder op dat mensen het vertrouwen in zichzelf zijn kwijtgeraakt. De oplossing ziet zij in het feit dat de vrijblijvendheid eraf moet. De wet moet strenger worden. Iedereen die onder de wet valt moet een verplichte tegenprestatie leveren. Het gaat om wederkerigheid. Voor wat hoort wat. Daar zijn mensen in haar ogen blijkbaar niet van doordrongen en dat moet er dus ingeramd worden. De VVD is van haar voetstuk gevallen. De VVD ziet de burger niet meer als een verstandig wezen, maar in toenemende mate als een profiteur en zelfs fraudeur. Of schandaaltjes binnen de VVD over onkostenvergoedinkjes en wachtgeldregelinkjes tot deze ommekeer hebben geleid laat ik wijselijk in het midden. Maar zelfs uit onverwachte hoek krijgen werklozen ferme taal over zich heen gestort. Onlangs was in de tv-uitzending Hofbar Jasper van Dijk van de SP te gast. Het onderwerp was ook hier de hopeloos falende Participatiewet. Een kolfje naar zijn hand zou ik zeggen. Ik ging ervoor zitten. Maar het eerste wat hij zei was dat fraudeurs keihard aangepakt moesten worden. De rest ging verloren. Weggezappt. Tsja.

Jacques Peeters is spreekuurmedewerker
van de Bijstandsbond

De jacht op bijstanders in Amsterdam is weer begonnen

Ook verschenen in MUG Magazine van januari 2020

De Amsterdamse wethouder Rutger Groot Wassink van Sociale Zaken heeft woensdag 18 december een brief gepubliceerd, waarin een nieuwe aanpak van bijstandsgerechtigden wordt uitgelegd, de zogenaamde ‘cohorten aanpak’. Ondanks mooie woorden over links beleid is dit weer het zoveelste project om mensen uit de bijstand te jagen. Iedereen wordt opgeroepen, ook arbeidsongeschikten. En het huisbezoek wordt als drukmiddel ingezet. Het zal weer veel angst en stress veroorzaken bij mensen die niet kunnen werken.

De Participatiewet is sowieso een onmenselijke wet door de complexe regelgeving, de vele verplichtingen en de strenge voorwaarden waarbij je iedere cent die je extra krijgt weer moet inleveren. De wethouder gaat nu de wet strak uitvoeren, hoewel hij er zelf ook kritiek op heeft. En het ergste is nog, dat al die ambtenaren en politici denken dat ze goed bezig zijn.

De ambitieuze en onhaalbare doelstelling om het aantal bijstandsgerechtigden terug te dringen van 40.000 naar 30.000 legt druk op de werkwijze, de visie en de beoordelingen van klantmanagers. Ze moeten scoren. Het zal onrechtvaardige beoordelingen regenen en mensen onterecht in moeilijkheden brengen. Op zich is er niets op tegen om mensen op te roepen zoals de vorige wethouder, Arjan Vliegenthart, dat deed: een goed gesprek in een buurthuis, waarbij de betrokkene zelf een eigen inbreng heeft en mensen die zichzelf kunnen redden met rust laten.

De nauwe koppeling van de oproepen en gesprekken aan de uitstroomdoelstelling – het gaat uitsluitend om gesprekken om te kijken of iemand aan het werk kan blijkt uit de oproepbrief – betekent dat alles en iedereen onder druk komt te staan, waarbij de vertrouwenskloof tussen de bijstandsgerechtigden en de uitvoeringsorganisatie alleen maar groter wordt.

Het overgrote deel van de Amsterdamse bijstandsgerechtigden is arbeidsongeschikt, dat geldt ook landelijk. Maar waarom wil dat maar niet doordringen tot de beleidsmakers en waarom blijven ze voortdurend focussen op uitstroom naar betaald werk?

In Amsterdam leven 40.000 gezinnen beneden het sociale minimum blijkt uit de Armoedemonitor. Veel mensen met een laag inkomen zien er van af om een beroep te doen op de gemeente om hun inkomen aan te vullen tot het wettelijk sociaal minimum (WSM). Mensen die het wel proberen raken verstrikt in de complexiteit van de regelgeving en de strenge eisen van de Participatiewet, waarmee die wet moeilijk toegankelijk is. De gemeente heeft niet veel beleidsvrijheid om daar echt iets aan te doen, want het gaat om landelijke wetgeving. Maar in plaats van de ruimte die er wel is te benutten, wordt de gemeentelijke uitvoering strak gekoppeld aan de landelijke regelgeving. De gemeente onderzoekt niet hoe het komt dat zoveel gezinnen onder het WSM leven.

Met het nieuwe beleid van de wethouder worden nu al uitkeringen stopgezet van mensen die niet meteen reageren. Het kan de gemeente niet schelen wat er met ze gebeurt, het wordt niet onderzocht. Ook is onduidelijk wat als gevolg van het nieuwe beleid de uitstroomcijfers tot nu toe betekenen. Vinden mensen duurzaam een baan? Worden uitkeringen stopgezet en je zoekt het verder maar uit?

Een eerste vereiste voor de gemeente is om de gevolgen van het nieuwe beleid voor al die mensen te onderzoeken.

Piet van der Lende, Bijstandsbond

Recht op huurtoeslag verruimd

Er zijn op dit moment al veel mensen die niet weten dat ze recht hebben op huurtoeslag. En dat worden er nog veel meer, want vanaf 1 januari 2020 zijn de voorwaarden voor het recht op huurtoeslag verruimd. Vanaf 1 januari van dit jaar hebben ongeveer 115.000 extra huishouders recht op huurtoeslag, waaronder veel ouderen maar ook werkenden. Het gaat om huishouders die tot dit jaar geen aanspraak konden maken op huurtoeslag. Dat komt omdat de harde inkomensgrens voor huurtoeslag vanaf 1 januari 2020 is verdwenen. Nu is het nog zo, dat iemand bij overschrijding van de maximale inkomensgrens met 1 euro, geen recht heeft op huurtoeslag. Vanaf dit jaar verdwijnt dit schokeffect; ook als iemand over de huidige inkomensgrens heen gaat, verliest hij/zij niet meteen het recht op huurtoeslag. Praktisch gezien verschuift de grens met ongeveer 5.000 euro.

Een voorbeeld:

Een alleenstaande AOW-er, met een inkomen van € 23.000 die per maand 600 euro huur en 12 euro servicekosten betaalt. In 2019 had deze AOW-er geen recht op huurtoeslag omdat het inkomen te hoog is. In 2020 is er recht op 171 euro huurtoeslag per maand!

Het gaat om mensen die door de verruiming van de regels recht op huurtoeslag krijgen. Mensen die al vóór 1 januari 2020 recht hebben op huurtoeslag, krijgen vanzelf de juiste toeslag vanuit de Dienst Toeslagen.

Brief contributie van de Bijstandsbond in 2020

Amsterdam, 02-02-2020
Aan de leden en donateurs van de Bijstandsbond,

Allereerst de beste wensen voor 2020. Moge 2020 een jaar worden waarin de (inkomens) positie van mensen met een minimuminkomen verbetert en dat dankzij acties- o.a. in het kader van samenvoor14- het minimumloon en de daaraan gekoppelde uitkeringen een stuk omhoog gaan.

Hierbij vraag ik u ook de contributie voor 2020 over te maken. De contributie bedraagt 17 euro per jaar.. Van de leden die na augustus 2019 betaald hebben is in de ledenadministratie opgenomen dat zij voor 2020 betaald hebben.

U kunt de contributie overmaken op girorekening NL22 INGB 0004 5548 41. Maar u kunt de contributie ook contant betalen op ons kantoor. Dinsdag en donderdag van 11.00 uur tot 16.00 uur. Indien u nog niet bezig bent met internetbankieren kunt u een overschrijvingskaart gebruiken. De acceptgiro's hebben wij afgeschaft.

Begonnen als zelforganisatie van bijstandsgerechtigden heeft de bond in de afgelopen veertig jaar onnoemelijk veel activiteiten en acties georganiseerd, zelfstandig en in samenwerking met anderen:van acties tegen tandenborstelcontroles tot acties tegen dwangarbeid; deelname aan nationale en internationale bijeenkomsten tegen armoede; en al die jaren hield de bond een spreekuur waardoor duizenden mensen met raad en daad terzijde zijn gestaan.

De Bijstandsbond is een vereniging van vrijwilligers. Er zijn geen betaalde krachten. De werkzaamheden worden verricht door mensen die zelf een minimumuitkering of minimum inkomen uit ander werk hebben. De vereniging ontvangt geen structurele subsidie van de overheid of particuliere fondsen. De staande organisatie wordt gefinancierd door incidentele subsidies en bijdragen van de leden. De kosten kunnen laag gehouden worden omdat we in het woon-werk pand Tetterode in Amsterdam weinig huur betalen. De Bijstandsbond heeft de ANBI status.

Het afgelopen jaar hebben wij actie gevoerd om meer inkomsten te krijgen omdat de Bijstandsbond financieel moeilijk zat. Door deze extra inkomsten hebben wij het vol kunnen houden, maar het komend jaar zal er weer een substantieel bedrag binnen moeten komen om onze werkzaamheden voort te zetten.

De Bijstandsbond heeft ook een berichtenlijst waarbij regelmatig nieuwsberichten en standpunten van de Bijstandsbond per email worden gestuurd. Als u daar nog geen lid van bent, kunt u gratis lid worden. U kunt zich op de lijst inschrijven. bijstandsbond-subscribe@lists.riseup.net U krijgt dan een email die u met een klik kunt terugsturen. Maar u kunt ook een emailtje sturen naar info@bijstandsbond.org. Dan schrijven wij u in.

Met vriendelijke groet,
Piet van der Lende

Wethouder Groot Wassink lanceert nieuwe aanpak om het aantal bijstandsgerechtigden te verminderen: de cohortaanpak

samenvatting
P. van der Lende

Op 17 december publiceerde gemeente Amsterdam een brief, waarin wethouder Rutger Groot Wassink aankondigt dat in de periode september 2019 tot eind 2022 alle bijstandsgerechtigden worden uitgenodigd voor een gesprek over hun kansen op werk. De stad is verdeeld in 22 gebieden met ongeveer 1500 bijstandsgerechtigden per gebied. Die gebieden met 1500 bijstandsgerechtigden worden cohorten genoemd. De Cohortaanpak is in september 2019 gestart met het gebied Bijlmer Oost, gevolgd door de gebieden Centrum West en Oost per november 2019. Osdorp volgt in december 2019. Overige gebieden volgen in de loop van 2020.

Bij de Cohortaanpak worden per gebied in een jaar tijd alle mensen in de bijstand uitgenodigd voor een gesprek over hun kansen op werk. De caseload van de betrokken medewerkers wordt verlaagd en gecombineerd met de inzet van jobhunters.

In de brief wordt gesuggereerd, dat sommige klanten blij zijn met de aandacht, maar dat het bij andere klanten moeilijk is met hen in contact te komen. Er worden altijd de nodige pogingen ondernomen in contact te komen met een klant, indien nodig met een huisbezoek. De brief is vaag over de eerste resultaten. 'De eerste resultaten in Bijlmer Oost zijn dat bijna 100 Amsterdammers zijn uitgestroomd uit de uitkering'. Er wordt niet vermeld, bij hoeveel mensen de uitkering is stopgezet omdat ze niet reageerden op de oproepen.

Uitkering aanvragen

Ook voor mensen die een uitkering aanvragen gaat er veel veranderen. De belangrijkste verandering is dat dat direct bij de aanvraag voor bijstand de klant intensiever wordt begeleid richting werk. De intensieve begeleiding duurt 6 maanden. Op 1 december is men in Zuid-Oost van start gegaan met deze nieuwe manier van werken. Daarnaast sluit de gemeente begin 2020 een overeenkomst met het UWV waardoor in de laatste fase van de WW-uitkering al gebruik gemaakt kan worden van de dienstverlening van de gemeente. Daarbij wordt getracht, te voorkomen dat mensen na uitstroom uit de WW in de bijstand terechtkomen.

Intensievere dienstverlening

Daarnaast ontwikkelt de gemeente een intensievere dienstverlening voor specifieke doelgroepen te weten statushouders, (biculturele) jongeren en 50 plussers. Wat de eerste doelgroep betreft: men verwacht dat eind van dit jaar de doelstelling 50% uitstroom van statushouders wordt gehaald. Voor de jongeren 'met een migratieachtergrond'wordt de aanpak 'spotlight' ontwikkeld. Jongeren in de bijstand die na 6 maanden nog niet zijn uitgestroomd richting betaald werk moeten alsnog uitstromen. De bedoeling is door de intensievere aanpak 200 jongeren aan werk of een opleiding te helpen. Een belangrijk onderdeel is het direct voorstellen aan en ontmoeten van werkgevers zodat arbeidsmarkt discriminatie geen rol kan spelen. Dit gebeurt in samenwerking met het Programma Aanpak Arbeidsmarktdiscriminatie en een denktank bestaande uit studenten van de Academie van de Stad. Ook voor 50 plussers zijn er specifieke maatregelen, maar qua uitstroom gaat het daarbij om kleine aantallen

werkgevers

Er worden verschillende samenwerkingsverbanden met werkgevers ontwikkeld. Zuid-Oost Werkt, gesprekken met LCS (Luchtvaart Community Schiphol) Banenplan ZaanIJ, vorming collectief Banenplan Haven/Westpoort, en leerwerk trajecten in de zorg, t.w. het project Calibris, waarbij wijkleerbedrijven en zorginstellingen samenwerken met als doel de deelnemers met behoud van uitkering op te leiden tot een betaalde baan in een zorginstelling, en het project Ingeschakeld ter bevordering van stageplekken voor uitstromers uit het Voortgezet Speciaal Onderwijs. Bij deze twee laatste projecten moeten de komende twee jaar 300 extra werkzoekenden toe te leiden naar een leerwerk traject. Nadere cijfers staan in de brief van de wethouder.

organisatie van de dienstverlening

In de dienstverlening streeft men ernaar, de caseload (aantallen bijstandsgerechtigden) van klantmanagers te verlagen. Dit wil men in de eerste plaats doen door een efficiencyslag: niet meer werken met de treden indeling. Maar in de gebieden Oud-Noord, Bijlmer Oost en Osdorp is men begonnen een integrale werkwijze te ontwikkelen voor alle bijstandsgerechtigden in het gebied, ongeacht de trede waarop zij zijn ingedeeld. In de tweede plaats wil men de vaste formatie uitbreiden.

Klimaatdoelen

De energietransitie en de klimaatdoelen van de stad hebben grote gevolgen voor de stad. Van deze dingen noem ik twee details. Vanuit de gemeente Amsterdam wordt de samenwerking gezocht met marktpartijen om mensen uit de bijstand op te leiden tot zonnepaneelmonteur. Met statushouders is hier reeds ervaring opgedaan. Verder wordt een pilotproject gestart om om instroom in de elektro en installatietechniek voor Amsterdammers met een uitkering te stimuleren. Verder wordt het opstellen van een uitvoeringsplan werkgelegenheidsaanpak Green New Deal aangekondigd, dat voor de zomer van 2020 gereed is.

Lees hier de hele brief van de wethouder. https://www.amsterdam.nl/publish/pages/931814/raadsbrief_voortgang_meer_kans_op_werk.pdf

Participatiewet saboteert wettelijk sociaal minimuminkomen

De wettelijke garantie dat iedereen minstens het Wettelijk Sociaal Minimum krijgt in Nederland werkt niet als gevolg van de falende Participatiewet.

Onlangs verscheen de Amsterdamse armoedemonitor 2018. Daaruit blijkt, dat al sinds jaar en dag ongeveer een vijfde van de Amsterdamse huishoudens een inkomen heeft tot 120% van het WSM. Het WSM is ongeveer het bijstandsniveau. Ongeveer 41.000 huishoudens hebben een inkomen tussen 100% en 120% van het WSM. 79%- 318.000 huishoudens- hebben meer dan 120% van het WSM. Wat echter opvalt, is dat maar liefst 42.000 huishoudens een inkomen hebben beneden het WSM. Ik vind dat wel veel. 13.000 huishoudens hebben zelfs een inkomen beneden 80% van het WSM.

Het CBS publiceerde in 2011 een onderzoek, waaruit bleek dat in 2009 in Nederland bijna 700 duizend personen van 18 tot 65 jaar leefden in een huishouden met een inkomen onder de lage-inkomensgrens. Deze grens ligt N.B. lager dan het WSM. Meer dan de helft ((370 duizend) van hen heeft in 2009 betaald werk gehad. Bron: CBS. Op basis van deze cijfers kan worden geconcludeerd, dat ca. 10% van de huishoudens die leeft van minder dan het WSM in Amsterdam woont.

Een trend is ook dat de kloof tussen arm en rijk in Amsterdam toeneemt en de middenklasse slinkt. In 2011 had 30% van de huishoudens een inkomen van 300% of meer van het WSM. In 2017 is dat 35%. Het aantal huishoudens met 120 tot 200% van het WSM is geslonken, van 24% in 2011 tot 21% in 2017. Overigens blijkt ook uit de cijfers, dat bijna de helft van de stadsbewoners het niet breed heeft. Meer dan 40% van het totale aantal huishoudens heeft een inkomen beneden 200% van het WSM.

De grote vraag is natuurlijk: hoe komt het dat zo’n grote groep beneden het wettelijk gegarandeerd sociale minimum zit? Als je op zoek gaat naar de oorzaken blijkt echter, dat de overheid geen idee heeft van hoe dit komt. Ze meten van alles, vragen de mensen het hemd van het lijf, maken databanken met algoritmen (Syri) om maar alles van de minima te weten te komen, maar nee, dit weten ze plotseling niet. Ook zijn mij geen wetenschappelijke onderzoekingen bekend, waarin dit is onderzocht. Er heerst een voor mij pijnlijke stilte. Ook hier weer, ze onderzoeken van alles, maar nee, dit weer niet. Maar het kan zijn dat ik rapporten over het hoofd heb gezien. Ik houd mij aanbevolen voor aanvullende informatie, met name ook hoe dit in andere gemeenten zit. Want landelijke cijfers heb ik niet.

Wat betreft de oorzaken van het feit, dat een grote groep inwoners beneden het WSM zit wordt een tipje van de sluier opgelicht door een recent onderzoek van de Algemene Rekenkamer. Daar stelde men een rapport samen over de effectiviteit van de uitvoering van de AOW- regeling voor ouderen door de Sociale Verzekeringsbank. Het rapport heet ‘Ouderdomsregelingen ontleed’. Naast de AOW bestaan er aanvullende regelingen voor specifieke categorieën ouderen. De Aanvullende inkomensvoorziening ouderen (AIO) is zo’n regeling. Deze is bedoeld voor ouderen die onvoldoende inkomen of vermogen hebben om in hun levensonderhoud te voorzien. Bijvoorbeeld mensen die geen volledige AOW-rechten hebben opgebouwd tijdens hun werkzame leven. Het onderzoek wijst uit dat 48 % tot 56 % van deze ouderen de aanvulling AIO niet krijgen, terwijl zij er wel recht op hebben. Dit betreft 34.000 tot 51.000 huishoudens van een of meer personen. En dat betekent vaak: ze leven beneden het wettelijk sociale minimum. Het niet-gebruik is significant hoger onder rechthebbende huishoudens met een eigen huis met een overwaarde van meer dan € 50.100, dan bij huishoudens zonder huis of met een huis en een overwaarde lager dan de norm. Rechthebbende huishoudens met een huis met een overwaarde van meer dan € 50.100 hebben recht op AIO als lening en niet als gift. Ook hier betreft het een kleine groep, ongeveer 3.500 huishoudens.

Deze uitkomst komt ook overeen met eerder onderzoek van de SVB. Het niet-gebruik komt significant vaker voor bij rechthebbende huishoudens die maar 1% afwijken van het bijstandsniveau dan rechthebbende huishoudens die meer dan 50% afwijken. Het percentage dat een huishouden afwijkt van het bijstandsniveau geeft een indicatie van de hoogte van de AIO. Huishoudens met een inkomen ver onder het normbedrag zullen over het algemeen een hogere AIO-aanvulling ontvangen. Huishoudens die 1% afwijken hebben recht op een AIO-aanvulling van ongeveer € 10 per maand. Het gaat overigens om een kleine groep, ongeveer 1.100 huishoudens. De groep AIO-rechthebbende huishoudens bevat ook een nieuwe doelgroep van de AIO: mensen met een volledig AOW-pensioen en met een jongere partner die geen of weinig inkomen heeft en de AOW-leeftijd nog niet heeft bereikt. Onder bijvoorbeeld Marokkanen komt deze situatie vaak voor. Er blijkt dat 73% van de nieuwe doelgroep op 1 januari 2017 geen AIO ontvangt. Dat komt neer op 4.764 huishoudens. Ongeveer de helft van de huishoudens die geen gebruik maakt van AIO uitkering en dus minder heeft dan het WSM heeft een migratieachtergrond.

Hierboven zijn een aantal redenen gegeven waarom mensen geen aanvulling aanvragen en genoegen nemen met leven beneden het sociale minimum. Sommigen zitten maar weinig beneden het sociale minimum en zien af van de administratieve rompslomp om een tientje of enkele tientjes meer per maand te ontvangen. Anderen hebben een eigen huis en willen dit niet opeten en kiezen er daarom voor in de dagelijkse bekostiging van het levensonderhoud beneden het sociale minimum te leven. De AIO aanvulling is immers een bijstandsregeling, mensen met wat meer spaargeld, een eigen huis of vermogen komen niet in aanmerking, of de aanvulling wordt verstrekt in de vorm van leenbijstand, die moet worden terugbetaald.

Schrijnend is de situatie van AOW-gerechtigden met een jongere partner. In het verleden bestond er een toeslag die AOW-gerechtigden bovenop hun AOW konden krijgen (en soms nog krijgen) als hun partner nog geen AOW kreeg en niet te veel verdiende. Deze toeslag is per 1 januari 2015 vervallen. Hierdoor krijgt de AOW-gerechtigde een AOW-pensioen van een alleenstaande en als de partner geen of weinig inkomen heeft, leven ze dus als huishouden op 70% van het WSM. Hieruit zie je duidelijk, dat als gevolg van regeringsbeleid (lees: bezuinigingen) duizenden beneden het sociale minimum terecht zijn gekomen. Uit de analyse hierboven blijkt echter, dat voor de grote groep niet-gebruikers van de AIO- regeling de bovenstaande redenen niet gelden. Het gaat bij ieder argument om de AIO niet aan te vragen hierboven om een betrekkelijk kleine groep. Waarom vraagt de grote groep geen AIO aan? We weten het niet, ook niet uit het rapport van de Algemene Rekenkamer.

Een volgende indicator zijn de gegevens over het aantal werkende armen dat beneden het WSM leeft. Zoals we hierboven zagen, publiceerde het CBS in 2011 een onderzoek, waaruit bleek dat in 2009 in Nederland bijna 700 duizend personen van 18 tot 65 jaar leefden in een huishouden met een inkomen onder de lage-inkomensgrens. Van deze werkenden met risico op armoede verdienden drie op de tien hun brood als zelfstandige. Een andere grote groep zijn de werkenden met een flexibel contract. Bron: CBS.

In de periode 2001-2014 is de teruglopende koopkracht van werknemers door de achterblijvende loonontwikkeling vermoedelijk de belangrijkste reden dat het aandeel werkende armen toenam, van 3,1% naar 4,6%. (Cijfers van het SCP die afwijken van de cijfers van het CBS). Ook de dalende winsten van zelfstandigen en toenemende werkloosheid in huishoudens speelden na de eeuwwisseling waarschijnlijk een rol. De groei van het aandeel zzp’ers verklaart een kleiner deel van de toename. Bron: SCP.

Tot zover de cijfers. De grote vraag is natuurlijk: waarom vragen al die mensen geen aanvullende bijstand aan om op het Wettelijk Sociaal Minimum te komen? We stuiten ook hier weer op de falende Participatiewet. Deze wet zou het laatste vangnet moeten zijn om te voorkomen dat mensen beneden het wettelijk sociaal minimum zakken. Maar het is allang geen vangnet meer, maar een gatenkaas, waar duizenden geen beroep op kunnen of willen doen. Wanneer je bijvoorbeeld zelfstandige bent, en je hebt onvoldoende inkomen, dan kun je niet zomaar je bedrijf voortzetten en aanvullende bijstand ontvangen. Je moet een hele bureaucratische procedure in met tientallen bewijsstukken en boekhoudkundige gegevens alvorens je voor bijstand in aanmerking komt. Wij hebben op het spreekuur tal van mensen gesproken, die een deeltijdbaan hadden beneden het sociale minimum, maar die geen bijstand aanvroegen vanwege de administratieve rompslomp waarbij bij de verrekeningen van de inkomsten met de bijstand vele fouten worden gemaakt. Het falen van de Participatiewet, die totaal niet meer is afgestemd op de leefsituatie van veel mensen, betekent dat honderdduizenden in armoede moeten leven.

Auteur

Piet Van Der Lende

TV Programma Een Vandaag komt op bezoek bij de Bijstandsbond

Dinsdag 17 december om 12.00 uur komt het TV programma Een vandaag met 1,2 miljoen kijkers opnamen maken bij de Bijstandsbond. Advocaat Marc van Hoof wordt geïnterviewd, en daarna worden opnamen gemaakt van het spreekuur waarbij bezoekers en medewerkers van de Bijstandsbond worden geïnterviewd. Het zou leuk zijn als er dan veel mensen aanwezig zijn. Heb je wat te zeggen dat je op de televisie wilt hebben, kom dan ook!.


Het is op de Da Costakade 162
1053 XD Amsterdam
020-6898806
info@bijstandsbond.org
Whatts App-Signal-Telegram-sms 06-26499893

In verschillende steden wordt in december actie gevoerd voor verhoging van het minimumloon naar 14 euro per uur.

De Bijstandsbond roept op: Sta op voor een eerlijk minimumloon!

In verschillende steden wordt in december actie gevoerd voor verhoging van het minimumloon naar 14 euro per uur.

De acties zijn deel van de beweging #samenvoor14. Ook de Bijstandsbond doet mee aan de beweging samenvoor14.

12 december voeren wij als Bijstandsbond in het kader van de beweging samenvoor14 actie bij de miljonairsfair, waar de rijken van Nederland samenkomen. Wij willen de schrijnende tegenstelling tussen arm en rijk in beeld brengen. Staatssecretaris van Ark van de VVD wil de armen bestrijden in plaats van de armoede en de rijken rijker laten worden. Wij willen niet dat de armen bestreden worden maar dat de rijkdom wordt herverdeeld.

Voor14 – Startschot Amsterdam bij Miljonairsfair
Wanneer: donderdag 12 december
Hoe laat: 19:45 uur (verzamelen)
Waar: Station Amsterdam RAI (verzamelplek)
Wat: Mars Voor14 + alternatieve rode loper

Bijstandsbond

Da Costakade 162

020-6898806

info@bijstandsbond.org

Twitter: @bijstbond