30 januari 2007 - Het bedrijf Fourstar krijgt in sommige gevallen drie keer betaald voor de begeleiding van werklozen. Bovendien sluiten de tewerkstellingsprogramma’s voor werklozen slecht aan op de arbeidsmarkt. Dit concludeert de Rekenkamer in een kritisch rapport over de Dienst Werk en Inkomen (DWI).
Fourstar weet extra premies op te strijken door werkzoekenden door te verwijzen naar Workstar, een onderdeel van hetzelfde bedrijf. Het kan zelfs voorkomen dat de gemeente het bedrijf drie keer betaalt om één en dezelfde werkloze aan het werk te helpen: “€800 aan Fourstar voor arbeidsmarktkwalificatie, €1.200 aan Fourstar voor plaatsing bij Workstar en €3.000 aan Workstar voor plaatsing op regulier werk”.
Fourstar is vooral bekend om de zogenaamde ‘work first’ tewerkstellingsprogramma’s waarbij werklozen verplicht eenvoudig werk moeten doen zoals stickeren of inpakken. Volgens Workstar doen ze hierbij nuttige ervaring op: er zou in Amsterdam vraag zijn naar de ‘in- en ompakvaardigheden’ die ze opdoen.
Veel deelnemers noemen het werk echter zinloos. De Rekenkamer is het hiermee eens: het programma ‘sluit nauwelijks aan op de arbeidsmarkt’. De DWI geeft ook min of meer toe dat het project niet bedoeld is om vaardigheden op te doen, maar vooral om werkzoekenden te disciplineren en om het gebruik van de bijstand te ontmoedigen.
Eerder leverde de Bijstandsbond al kritiek op Fourstar, omdat het bedrijf op een opportunistische manier gebruik zou maken van de mogelijkheden om geld te verdienen aan werklozen. De Bijstandsbond wees niet alleen op de constructies met BV’s, maar ook op het feit dat werkzoekenden werden ingezet om bedrijfspanden om te bouwen tot cursuslokalen voor Fourstar.
Daarbij zou bovendien sprake zijn van onveilige arbeidsomstandigheden. Een deelnemer aan een tewerkstellingsproject verloor het topje van zijn duim door een ongeluk met een zaagmachine. Later werd het project vanwege brandgevaar stilgelegd door Bouw- en Woningtoezicht.
Het rapport van de Rekenkamer gaat over het hele reïntegratiebeleid van de gemeente, waarvan de trajecten van Fourstar maar een klein onderdeel vormen. Totaal zou de gemeente gemiddeld 17.000 euro kwijt zijn aan elke bijstandsgerechtigde die aan een reguliere baan wordt geholpen. Dat komt overeen met de kosten van anderhalf jaar een uitkering. Van de deelnemers aan projecten vindt slechts 11% werk.
Het college van B&W heeft toegezegd om de meeste aanbevelingen uit het rapport over te nemen. De Rekenkamer is hier niet helemaal gerust op en adviseert de gemeenteraad om hierover goed door te vragen. In een reactie op het rapport zegt Piet van der Lende van de Bijstandsbond dat hiermee ‘het failliet van het huidige beleid wel duidelijk is geworden’.
Het rapport is hier te vinden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten