zondag 16 oktober 2016

Bijstandsbond brengt beleid mbt individuele inkomenstoeslag van de gemeente Amsterdam voor de rechtbank


In vroeger tijden bestond de landelijke langdurigheidstoeslag. Personen die langer dan drie jaar op het sociale minimum leefden, kregen van het rijk een extra bedrag iederjaar omdat de overheid er vanuit ging, dat deze mensen geen financiele resevres hebben en ook geen financiele reserves meer kunnen opbouwen. Bij de invoering van de participatiewet werd de langdurigheidstoeslag  vervangen door de Individuele Inkomens Toeslag die wordt uitgevoerd door de gemeenten. Van eerst categoriaal moet het nu individueel beoordeeld worden. De gemeenten kregen daarvoor een bedrag van het Rijk.

Wat we hebben zien gebeuren is dat sommige gemeenten fors op die toeslag hebben bezuinigd en of helemaal niet of maar mondjesmaat een Individuele Inkomenstoeslag verstrekken. Vele langdurige minima zijn er daardoor fors op achteruit gegaan.

De gemeente Amsterdam heeft er ook op bezuinigd. Er is alleen een Individuele Inkomenstoeslag in de vorm van een VVV bon van 15 euro en alleen voor mensen die in de WSNP (schuldsanering) zitten. En dat  maximaal twee keer in de periode dat men in de schuldsanering zit. Dit is vastgelegd in een gemeentelijke veroderdening.

De advocaat van de Bijstandsbond, Marc van Hoof heeft deze verordening in het kader van een individueel geval nu voorgelegd aan de Rechtbank Amsterdam met de volgende argumenten.
In de eerste plaats was het de uitdrukkelijke bedoeling van het Rijk dat aan langdurige minima een gemeentelijke Inkomens Toeslag zou worden verstrekt, indien op basis van individuele beoordeling moet worden geconcludeerd, dat deze persoon die langdurig op het minimum zit dit nodig heeft en niet kan sparen door individuele omstandigheden. De verordening van de gemenete Amsterdam is daarmee in strijd. Amsterdam heeft er een categoriale regeling van gemaakt, namelijk alleen voor mensen in de WSNP. Een individuele beoordeling is ver te zoeken. Mensen die langdurig op het minimum zitten en die niet in de schuldsanering zitten komen per definitie van de verordening niet in aanmerking.
Bovendien geldt blijkens de verordening de toeslag maar voor twee jaar, hetgeen in strijd is met de wet. Het Rijk heeft uitdrukkelijk bedoeld dat in principe de toeslag ieder jaar moet worden verstrekt.

De gemeente kan niet het argument aanvoeren, dat er geen geld is. In de pot van de bijzondere bijstand bleef vorig jaar structureel 20 miljoen over. De zaak zou afgelopen week voor de Rechtbank dienen, maar is uitgesteld omdat de rechter het heeft verwezen naar de Meervoudige Kamer.

Piet van der Lende
Bijstandsbond

2 opmerkingen: