Over de perikelen bij de nieuwe
individuele inkomenstoeslag in Amsterdam heb ik al veel geschreven.
De rechter verklaarde de gemeentelijke verordening over die toeslag
ongeldig, nadat een uitkeringsgerechtigde een rechtszaak had
aangespannen. De gemeente moest zijn aanvraag in behandeling nemen,
ook al zat hij niet in de schuldsanering. Volgens de oude verordening
kwamen alleen mensen in de schuldsanering voor de toeslag in
aanmerking. Maar de rechter vond dat ook anderen de toeslag dienden
te kunnen krijgen. De Bijstandsbond adviseerde iedereen met een
minimuminkomen om de toeslag alvast aan te vragen. Ambtenaren en
gemeenteraad wisten van niets. Zij werden niet door de wethouder en
de hogere amtenaren, die wel op de hoogte waren, ingelicht. Dus
iedereen kreeg te horen: “Nee hoor, u komt niet in aanmerking”.
Het duurde maar liefst twee maanden
voor er een beetje schot in de zaak kwam, en het tot de uitvoerende
ambtenaren en de gemeenteraad was doorgedrongen dat er iets aan de
hand was, ook al had de Bijstandsbond diverse malen aan de bel
getrokken en meerdere persberichten verstuurd. Een artikeltje in Het
Parool bracht de zaak echter aan het rollen. Gemeenteraadsleden
vroegen een actualiteit aan in de gemeenteraad en plotseling bleek
dat men ermee bezig was: er zou een nieuwe verordening komen. Waarbij
ook uitkeringsgerechtigden die niet in de schuldsanering zaten, een
toeslag zouden kunnen krijgen. Het was al tweeëneenhalve maand na de
rechterlijke uitspraak. Inmiddels had de uitkeringsgerechtigde die de
rechtszaak had aangespannen, de gemeente in gebreke gesteld. Men had
binnen acht weken op zijn verzoek moeten antwoorden, en dat antwoord
was er nog steeds niet. Na de ingebrekestelling zou de gemeente twee
weken de tijd hebben een beslssing te nemen. Zo niet, dan zou een
dwangsom volgen.
Schande
Vorige week kreeg de
uitkeringsgerechtigde een brief: hem werd vijftig euro toegekend. Let
wel: in de gemeenteraad was er nog geen besluit genomen over de
nieuwe individuele inkomenstoeslag, laat staan over de hoogte ervan.
Geheel buiten de regels om had de gemeente dan maar vijftig euro
toegekend om te voorkomen dat men een dwangsom zou moeten betalen. De
uitkeringsgerechtigde was des duivels: "Zelf moet je je aan
allerlei strenge regels houden, en dat wordt voortdurend
gecontroleerd, en zij mogen de hand lichten met de regels en doen wat
ze willen”.
Vorige week woensdag vond er een debat
plaats in de gemeenteraad. SP-wethouder Arjan Vliegenthart had
inmiddels een voorstel gemaakt met een nieuwe verordening, waarbij
degenen die voor de toeslag in aanmerking kwamen, vijftig euro per
jaar zouden krijgen. Velen spraken er schande van. Zelfs VVD-raadslid
Marianne Poot noemde het bedrag “vlees noch vis”. Zo'n laag
bedrag biedt geen soelaas voor de velen die in armoede leven, dat is
wel duidelijk. GroenLinks diende daarop een amendement in om de
toeslag te verhogen naar tweehonderdvijftig euro. Het geld hiervoor
zou uit de egalisatiereserve moeten komen, die is opgebouwd in
perioden dat er geld over was in het bijstandsbudget. Dat geld was
bestemd voor moeilijke tijden, als het rijk zou bezuinigen. De
wethouder had gemeld dat die egalisatiereserve voorlopig niet
aangesproken hoefde te worden, omdat de landelijke overheid had
toegezegd om de tekorten in Amsterdam voor zijn rekening te zullen
nemen. Daarom zou de nieuwe inkomenstoeslag uit die reservepot
gefinancierd kunnen worden, zo vonden GroenLinks en de PvdA.
Onwil
Maar de collegepartijen wilden niet.
Nee, het was volgens hen nog helemaal niet zeker dat dat de landelijk
eoverheid de tekorten zou aanvullen, werd er plotseling gezegd door
de wethouder en de collegepartijen SP, D66 en VVD. Nee, er was
beslist geen geld voor meer dan vijftig euro, zo liet men weten. De
wethouder schatte in dat twintigduizend mensen voor die vijftig euro
in aanmerking zouden komen. Totaal: 1 miljoen euro, te financieren
uit de bestaande pot armoedegelden (wat ten koste zou gaan van andere
voorzieningen). Ongerust vroeg SP-raadslid Helmie Bijleveld tijdens
het debat of de wethouder die twintigduizend mensen wel goed had
ingeschat. Waren het er niet meer? Nee, zo vond zij ook, voor meer
dan vijftig euro is beslist geen geld. Het amendement werd in
stemming gebracht. Alleen GroenLinks en de PvdA stemden voor een
toeslag van tweehonderdvijftig euro. Alle andere partijen, inclusief
de Ouderenpartij, stemden tegen. De vertegenwoordiger van de Partij
van de Dieren was wegens persoonlijke omstandigheden afwezig, maar de
Ouderenpartij is er blijkbaar ook niet voor de oudere minima.
Geld over
Enige dagen later werd bekend dat er
bij de presentatie van de Voorjaarsnota bleek dat er in de WMO-pot
maar liefst negentien miljoen euro over is. De collegepartijen willen
dit nu toevoegen aan de algemene middelen. Om dure toeristenfeestjes
en evenementen van te betalen, denk ik, zodat de stad die al overvol
is met toeristen nog voller wordt. Aangezien veel WMO-gebruikers een
bijstandsuitkering of een ander minimuminkomen hebben, had men het
overgebleven geld mooi kunnen gebruiken om de individuele
inkomenstoeslag mee te financieren. Dan kunnen de mensen ervan
profiteren die het geld echt nodig hebben, die in armoede leven. Maar
nee, bij dit college ontbreekt, als het erop aankomt, de politieke
wil om de individuele inkomenstoeslag te verhogen en minima zo
althans nog enig soelaas te bieden. Met het nieuwe erfpachtstelsel
gaat er drieëneenhalf miljard euro naar de huizenbezitters en
vijftig euro voor de minima. Zo liggen helaas de verhoudingen.
Piet van der Lende
Geen opmerkingen:
Een reactie posten