zaterdag 21 oktober 2023

In de praktijk moeten minima toch de maatregelen tegen klimaatverandering betalen

 Klimaat en armoede

Iedereen heeft het erover. Het moet niet zo zijn, dat de lasten voor de maatregelen om klimaatverandering tegen te gaan ongelijk verdeeld worden, en de armen naar verhouding meer moeten betalen dan de rijken. De maatregelen mogen niet leiden tot een grotere verarming van een deel van de bevolking. Maar in de praktijk blijkt, dat minima door de maatregelen toch op bijna ondraaglijke lasten komen te zitten.

woning

Ik ben 76, en lichamelijk gaat het met mij steeds moeizamer. Ik woon driehoog en moet dus drie trappen oplopen met soms zware boodschappentassen. Ik zie aankomen, dat ik dat op termijn niet meer kan. Dus op zoek naar een andere woning. Ik sta al sinds 2007 ingeschreven als woningzoekende. Ik heb nu een driekamerwoning in Amsterdam Oud West. Ik zoek een senioerenwoning op de begane grond of er moet een lift aanwezig zijn. Bij een verhuizing kan ik gebruik maken van de regeling van hoog naar laag en van groot naar beter. Ik wil wel wat kleiner gaan wonen. Dan kan ik de oude huur meenemen naar de nieuwe woning. Dus ik ga kijken op Woningnet. En kom tot de ontdekking, dat voor sommige woningen zeer hoge servicekosten worden gevraagd, met name bij woningbouwcorporatie Eigen Haard, waarvoor je geen huurtoeslag kunt krijgen. Zo zijn er seniorenwoningen in de Laurierhof, in de Jordaan, waar een lift aanwezig is, maar waarvoor servicekosten worden gevraagd van over de 200 euro. De huur is dan nog eens 625 euro, dat komt er nog bij. De totale huurlasten stijgen daardoor tot ongeveer 874 euro. Waarom is dat? Eigen Haard heeft als beleid, dat zij vele sociale huurwoningen gaan voorzien van zonnepanelen. Dat is goed voor het milieu. Maar die zonnepanelen moeten wel betaald worden. Vandaar die hoge servicekosten voor de afbetaling van de zonnepanlen en de levering van electriciteit ervan. Je moet daarnaast naatuurlijk ook nog een contract nemen bij een energieleverancier, voor het gas en de electriciteit wanneer de zonnepanelen geen stroom leveren. Zo kom je op vaste lasten voor huur en gas en licht van bijna 1000 euro voor een tweekamer woning van 40 vierkante meter. De filosofie is dan, dat je soms met die zonnepanelen ook energie kunt leveren aan de energieleverancier, waarvoor je een vergoeding krijgt. Zo krijg je geld terug en je kunt op electriciteitsverbruik van de energieleverancier besparen. Althans dat is de filosofie.

electriciteitsnet

In de praktijk is het echter allemaal onzeker. Door de salderingsregeling streep je al je opgewekte stroom die je teruglevert af van de stroom die je afneemt. Maar de overheid wil af van die regeling. En gaat de regeling vanaf 2025 daarom geleidelijk afbouwen. Je moet dus weer gaan betalen voor alle stroom die je afneemt. Het kabinet wil de salderingsregeling afbouwen omdat over weggestreepte elektriciteit geen belasting hoeft te worden betaald, en dus de overheid minder belastinginkomsten heeft. En energieleveranciers maken extra kosten, die zij doorberekenen aan alle klanten. Hierdoor stijgt voor iedereen het energietarief, ook voor mensen zonder zonnepanelen. Dat wil het kabinet tegengaan. Daar komt het volgende nog bij. Energiemaatschappij Vandebron wil extra kosten rekenen voor de extra stroom die jij teruglevert aan het net. Afhankelijk van de hoeveelheid zonne-energie die je produceert, kunnen deze extra kosten varieren van 48 tot 552 euro per jaar. Het is de vraag of andere energiebedrijven gaan volgen. Bovendien, je moet naast de zonnepanelen nog steeds een contract afsluiten met een energieleverancier voor de afname van gas en electriciteit. En we hebben gezien, dat de markt voor energie erg onzeker is. De hoge energieprijzen kunnen weer terugkomen als ergens een nieuwe oorlog uitbreekt, of als de oliegolfstaten hun beleid gaan veranderen. Je kunt in de toekomst bij de regelingen van Eigen Haard voor extra kosten komen te staan, bovenop de bijna 1000 euro vaste lasten die je nu al hebt. In de praktijk is dit onbetaalbaar voor de minima.

Piet van der Lende

dinsdag 10 oktober 2023

Op 4 november presenteert Henk Kroon zijn nieuwe roman ' Het Andere Huis' .

 

Op 4 november presenteert Henk Kroon zijn nieuwe roman Het Andere Huis


De presentatie wordt gehouden in het Dijk Theater


Dacosta kade 160 Amsterdam 1053 xd


Hert programma begint om 16:00


16:00 Opening koffie en thee


16:30 Optreden koor van Verzet per couplet


16:45 Verwelkoming Henk


16:50 Meta doet verslag van haar redactioneel werk


17:00 Mark van Hoof doet voordracht uit de roman


17:15 Koor sluit af


17;30 Signeren roman Als u een exemplaar wilt kopen gaarne contant voldoen.


17:45 Borrel



donderdag 21 september 2023

OPENBARE AVOND VERENIGING PEL OVER DE BIJSTAND

 


VERENIGING PLATFORM EEN- EN TWEEPERSOONSHUISHOUDENS LEEUWARDEN

TELEFOON: 058-2671636 E-MAIL SECRETARIAAT: verpel@online.nl


PERSBERICHT


OPENBARE AVOND VERENIGING PEL OVER DE BIJSTAND


OP DINSDAGAVOND 3 OKTOBER 2023 ZAAL KURIOSKERK JULIANA LAAN 38 Leeuwarden

Zaal open 19.00 uur AANVANG: 19.30 UUR


THEMA: Veranderingen bij de bijstand: Wat levert het jou op?! Wordjij daar beter van?


Er komen waarschijnlijk een aantal wijzigingen bij de Participatiewet die de bijstand regelt.

Of stellen die veranderingen weinig voor en is het wat"window dressing" of anders gezegd:

een cosmetische operatie Wat zijn de problemen die zij verwachten bij deze wijzigingen?

En: kun je eigenlijk wel rondkomen met een bijstandsuitkering? Straks 1 miljoen huishoudens in de armoe?

Er zijn een paar maatregelen aangekondigd maar hebben alle minima daar iets aan?


Daarover willen we het hebben met twee qastsprekers:


* Professor Gijsbert Vonk van de Rijks Universiteit Groningen

(Hoogleraar sociale zekerheidsrecht)

* Daarna ronde tafel gesprek tussen prof. Vonk en het publiek. Gelegenheid voor vragen/opmerkingen.

In de pauze: gelegenheid om U aan te melden voor onze werkgroep De Participanters. Folder in de zaal.


Na de pauze:

* Mr. Marc van Hoof, advocaat Amsterdamse Bijstandsbond

(VHM Advocaten) (O.a. sociale zekerheidsrecht)

* Daarna ronde tafel gesprek tussen Marc van Hoof en het publiek. Gelegenheid voor vragen/opmerkingen.


We stoppen uiterlijk om 22.00 uur. Toegang gratis.

Dinsdag 3 oktober


Openbare avond van Vereniging PEL

over veranderingen in de bijstand.

Wat levert het jou op?


Gastsprekers:

Professor Gij sbert Vonk, hoogleraar socialezekerheidsrecht en

advocaat Marc van Hoof, gespecialiseerd in sociale zekerheid.

Waar:


Kurioskerk, Julianalaan 38

Tijd:

19:30 uur (zaal open vanaf 19:00 uur)


seksueel grensoverschrijdend gedrag van een jobcoach in het Gooi

 

21 september 2023. (seksuele) intimidatie van klantmangers en jobcoaches

Vandaag verscheen een artikel in het Algemeen Dagblad op hun site over seksueel grensoverschrijdend gedrag van een jobcoach in het Gooi. Morgen staat het artikel in de krant. Uit het artikel worden een paar dingen duidelijk. Door de macht die de jobcoach over de belaagde vrouw had, durfde die geen aangifte te doen. De zaak is eigenlijk door toeval in de publiciteit gekomen. 

Uit het artikel blijt duidelijk, dat de betrokken gemeenten Gooise Meren en Huizen gepoogd hebben de zaak in de doofpot te stoppen, en toen dat niet lukte door protesten van andere ambtenaren erkenden ze pas dat er sprake was van grensoverschrijdend gedrag. Dergelijke zaken zijn ons nog nooit ter orde gekomen. Wel intimidatie van andere vormen van grensoverschrijdend gedrag. We vragen ons echter toch af in hoeverre deze zaak het topje van een ijsberg is en in hoeverre dit soort zaken vaker voorkomen. 

Wij denken van wel, maar dat het buiten de publiciteit blijft omdat de gemeenten sowieso altijd proberen dit soort zaken geheim te houden. Bovendien: de zaak lijkt ons een uitvloeisel en een gevolg van de grote macht van jobcoaches en klantmanagers over bijstandsgerechtigden, die door hun rapportages en vrijheid om de klant onder druk te zetten je kunnen maken en breken. De bijstand is het laatste vangnet, als je dat kwijtraakt is er niets meer. In hoeverre durven mensen in de bijstand seksueel grensoverschrijdend gedrag daarom niet aan de orde te stellen? De vrouw in het artikel durfde dat eigenlijk ook niet. 

Angela Kunst, de schrijfster van het artikel doet een oproep. Heb je zelf een uitkering (gehad), en heb je ervaring met grensoverschrijdend gedrag door gemeentelijke functionarissen van wie je afhankelijk bent? Mail je verhaal naar a.kunst@ad.nl. Mocht je bang zijn voor de consequenties, neem dan eerst contact met ons op. Wij behandelen de verhalen van bijstandsgerechtigden vertrouwelijk. Wij brieven niks door als je dat niet wilt, aan niemand, en zeker niet aan officiele instanties. Maar mocht je erover denken, het anoniem toch aan de journaliste te melden, dan kunnen wij je adviezen geven.

Artikel in Algemeen Dagblad

Piet van der Lende

Bijstandsbond

pvdlende@dds.nl

020-6898806

06-20367458

zaterdag 9 september 2023

Bestaanszekerheid door verhoging sociaal minimum en minimumloon?

 Solidariteit - Commentaar 492 - 13 aug 2023

Piet van der Lende

Onlangs, 30 juni, verscheen een rapport van een commissie die de regering adviseert over de verhoging van het sociaal minimum.Een zeker bestaan. Naar een toekomstbestendig stelsel van het sociaal minimum. De commissie van wetenschappers en vertegenwoordigers van onder meer het welzijnswerk, kende een belangrijke rol toe aan het budgetinstituut Nibud (directeur Arjan Vliegenthart, voorheen SP wethouder Sociale Zaken Amsterdam). De regering wilde weten of het sociaal minimum hoog genoeg was.

Kennelijk waren andere ontwikkelingen niet overtuigend, zoals de vele aanklachten over de huidige hoogte, de interviews met ervaringsdeskundigen, de acties ''Voor 14'' en het manifest dat een reeks organisaties, waaronder de FNV, 14 juni jongstleden publiceerde voor een wet bestaanszekerheid. Met als kern: die zekerheid is pas mogelijk door de verhoging van het sociaal minimum te verbinden aan de stijging van het minimumloon naar minstens 60 procent van het mediaan (doorsnee) inkomen.

Pieter Omtzigt, de grote man van het toeslagenschandaal, had blijkbaar ook niet genoeg aan alle kritiek en voorstellen. Hij vroeg de regering de commissie in te stellen. Zijn motie werd aangenomen. Geen wonder dat ook hij niet overtuigd was, want hij is tenslotte een ex CDA man die vele standpunten van die partij nog steeds deelt.

Zes miljard euro nodig

Omtzigt ging uit van de volgende probleemstelling. Gebleken is dat het systeem van toeslagen via de belastingen erg ondoorzichtig is. Velen zien door de bomen het bos niet meer, er zijn voortdurend problemen met terugvordering van voorschotten, het systeem is fraudegevoelig, enzovoort. Hervorming is nodig.

De regering is daarmee al bezig (bijvoorbeeld: systeemverandering van de huurtoeslag) en hier en daar is het standpunt te horen dat bepaalde toeslagen afgeschaft kunnen worden. Maar of dit kan, zal volgens de voorstanders van de hervorming eerst vastgesteld moeten worden of het sociaal minimum voldoende is. Vandaar die commissie.

De commissie kwam tot conclusies die allang bij velen bekend waren. Het sociaal minimum is veel te laag. Mensen die op dat minimum leven, komen fors geld te kort. Daarom adviseerde de commissie in haar eerste rapport: verhoging van het minimumloon, de bijstand en eventueel ook de huurtoeslag. Daarnaast moeten de kinderbijslag of het kindgebonden budget stevig omhoog, Hoeveel huishoudens tekortkomen, hangt af van hun samenstelling en woonplaats. Alleenstaanden en stellen zonder kinderen komen bijna 100 tot 200 euro per maand tekort, bij één of meer kinderen kan dat oplopen van ongeveer 200 tot bijna 500 euro. Bij alleenstaande ouders is het beeld wisselend, sommige huishoudens komen te kort, andere niet. Om het totaal van de tekorten op te lossen, is ongeveer 6 miljard euro nodig.

Maar alleen verhoging van het besteedbaar inkomen is volgens de nieuwe normen voor het sociaal minimum niet voldoende, zo stelt de commissie. Het hele stelsel moet meer voorspelbaar en toegankelijk worden, zodat huishoudens daadwerkelijk gebruik kunnen maken van de voorzieningen waarop zij recht hebben. Ook toegankelijke hulp en ondersteuning zijn belangrijk. Daarover gaat het tweede rapport van de 'commissie sociaal minimum'. Dat verschijnt na de zomer.

Voorstellen onvoldoende

Het (eerste) rapport laat problemen liggen. De commissie heeft een voorkeur voor een verhoging van de minimumuitkeringen, waarbij ze geen precieze uitspraken doet over de mate waarin het minimumloon moet meestijgen met de verhoging van de bijstand. De Commissie geeft in overweging om bij een minimumloonverhoging niet alle gekoppelde regelingen mee te verhogen. Ze neemt echter ook in ogenschouw dat het mogelijk niet uitvoerbaar is om het minimumloon of de bijstand in te voeren per 2024 en dat de huurtoeslagverhoging ook een aantal voordelen heeft ten opzichte van het verhogen van het minimumloon of de bijstand. Dat kunnen redenen zijn om te kiezen voor verhoging van de huurtoeslag.

Dus: een hogere huurtoeslag is een argument om de koppeling los te laten!.Bovendien accepteert de commissie dat de nodige maatregelen nog jaren kunnen duren! Een slechte zaak!

Het is mooi dat de commissie in het tweede rapport met voorstellen komt over de verhoging van het sociaal minimum en een hervorming van het stelsel van sociale zekerheid. Maar ze gaat niet in op het feit dat het lage minimum en de sociale zekerheid deel uitmaken van een uitgebreider systeem. Namelijk van een neoliberaal beleid om de beschikbaarheid van arbeidskrachten te bevorderen op de voorwaarden van werkgevers. Door een reeks van maatregelen in het stelsel van sociale zekerheid worden werklozen en een deel van chronisch zieken en gehandicapten gedwongen de pulpbanen te aanvaarden die werkgevers beschikbaar stellen. Hoe dit werkt, werd mij onlangs nog eens duidelijk bij het dagelijkse spreekuur van de Bijstandsbond.

Bestaanszekerheid

In Amsterdam biedt de klantmanager een 'klant' een lijst van driehonderd vacatures. Dat geeft een aardig overzicht van wat de WPI (Werk, Participatie, Inkomen), de sociale dienst, zoal in de aanbieding heeft. Vrijwel uitsluitend gesubsidieerd ongeschoold en laaggeschoold werk in laagbetaalde tijdelijke (deeltijd) 'banen'.

Van een aanpassing van de arbeidsplaatsen aan de mogelijkheden van de werkzoekenden is totaal geen sprake. Wel van op onmogelijke tijden aanwezig zijn, voldoen aan de eisen van de werkgevers en banen die voor een groot deel ver buiten Amsterdam zijn. Het betreft werk in de bouw, bewaking en beveiliging, detailhandel, agrarische sector (in de kassen en van het veld halen van gewassen), horeca, schoonmaak, transport en logistiek (pakjes rondbrengen), zakelijke dienstverlening. De 'klanten' worden door de sociale dienst opgeroepen en onder druk gezet de bovengenoemde baantjes te aanvaarden. Alle mogelijk denkbare manipulatie en gesprekstechnieken worden ingezet om de werkzoekenden over te halen.

Bestaanszekerheid kan hieraan bepaald niet ontleend worden. In feite wordt nog steeds het neoliberalisme gevolgd dat alle sectoren met zijn marktwerking doortrekt en zo elke bestaanszekerheid onder druk zet. Om een voorbeeld te noemen: Een fatsoenlijk dak boven je hoofd is ook bestaanszekerheid en dus zijn de terugdringing van de marktwerking in de huisvesting en een goed stelsel van sociale woningbouw noodzakelijk. De marktwerking in tact laten en de oplossing zoeken in verdere verhoging van de huurtoeslag om de armoede te bestrijden, is het paard achter de wagen spannen. En dan heb ik het over de gezondheidszorg nog niet gehad.


zondag 7 mei 2023

Oproep ervaringen met handhaving van WPI bij Bijstandsbond te melden

 In de MUG van april 2023 stond een stukje van Erik van Erp, waaruit blijkt dat ruim 14% van de uitstroom uit de bijstand wordt veroorzaakt door handhaven. De uitstroom is 700 per maand en daarvan dus 100 uitstroom door handhaven. Lees: extra controles van de rechtmatigheid van uitkeringen door handhavers van WPI). Jaarlijks worden er drieduizend handhavingsonderzoeken uitgevoerd door de afdeling Handhaving. In veertig procent van de gevallen leidt dat tot het stopzetten van de uitkering, en dat komt dus neer op zo’n honderd per maand. 

Bij zulke grote aantallen zou je verwachten dat er veel klachten zijn over het optreden van de afdeling handhaving, maar dat is niet het geval. Althans bij de Bijstandsbond komen klachten over de afdeling handhaving de laatste tijd sporadisch voor. Hoe kan dat? Om niet in speculatieve overwegingen te vervalen gaan we eerst onderzoeken of er inderdaad weinig klachten zijn over handhaving bij anderen ook. Daarom roepen wij iedereen die met handhaving te maken heeft gehad op dit bij ons te melden en roepen wij intermediairs zoals sociaal raadslieden en advocaten op hun ervaringen met ons te delen.

Bijstandsbond

Piet van der Lende

06-20367458

Da Costakade 162

1053 LC Amsterdam

pvdlende@dds.nl


dinsdag 14 maart 2023

sociale opstanden in Frankrijk

 Frankrijk kent momenteel sociale bewegingen zonder precedent. Zo als nu, is het nog nooit geweest. Miljoenen demonstranten gingen de straat op in het hele land, niet alleen in Parijs. Een dergelijke protestbeweging is de afgelopen 30 jaar niet voorgekomen. De kracht van de beweging is, dat alle vakbonden zich voor het verzet verenigd hebben op een gemeenschappelijke verklaring. In de protestbeweging worden niet alleen gepensioneerden gemobiliseerd, de deelnemers zijn van alle generaties. De protesten richten zich met name op het hervormingsplan van Macron van de pensioenen, waarbij de leeftijd waarop je met pensioen gaat wordt verhoogd van 62 jaar naar 64 jaar. Maar achter de acties komen vele andere dingen naar voren, zoals arbeidsvoorwaarden in de bedrijven, de hoogte van de lonen nu met de inflatie, en meer in zijn algemeenheid de arbeidsomstandigheden. Maar deze eisen blijven een beetje op de achtergrond. Het gaat echt om de hervorming van de pensioenen. 90% van de Fransen is tegen die hervorming.

De regering Macron lijkt door de protestbewegingen in grote moeilijkheden te komen, maar wil niet wijken. De acties van de Fransen gaan dus door. 7 maart gingen drie miljoen Fransen de straat op in 300 grotere plaatsen en in veel steden was het aantal demonstranten groter dan het aantal inwoners omdat ook mensen uit omliggende dorpen en regio's naar de demonstraties gingen. In Parijs gingen 500.000 demonstranten de straat op. De grote kracht van de beweging is de eenheid van de vakbonden, waarbij ook arbeiders die niet aan vakbonden gebonden waren in actie kwamen. De mobilisatie van jongeren valt nog een beetje tegen, maar er is goede hoop dat ook die in het verloop van de acties de straat op zullen gaan.

Maar demonstraties alleen zijn niet voldoende om Macron op de knieën te dwingen. Daarom ontwikkelen de vakbonden een politiek van blokkades en stakingen, waarbij het doel is, het hele land periodiek lam te leggen door het sluiten van bepaalde sleutelsectoren. Bij deze strategie stuiten de vakbonden echter op diverse moeilijkheden. Het is de vraag, of de stakingsbereidheid zo groot blijft als ie nu is. De Franse vakbonden hebben geen uitgebreide stakingskassen zoals in andere landen, en de arbeiders hebben -zeker nu met een inflatie van 20%- geen geld om de staking lang vol te houden. Een tweede moeilijkheid is, dat de stakers en de vakbonden nu de publieke opinie mee hebben, maar wanneer de blokkades lang duren, bijvoorbeeld van het openbaar vervoer, kan de steun van het publiek wel eens afnemen. Maar de acties van 7 maart waren een succes. Het openbaar vervoer lag grotendeels plat, scholen waren dicht, op veel plaatsen werd geen vuilnis opgehaald en vrachtwagenchauffeurs staakten. Bij de olieraffinaderijen van Esso en TotalEnergies werd de levering en de productie van brandstof verstoord en is de stroomvoorziening getroffen. Verder waren er wegblokkades en een treinstaking.

Hoe zit het met de besluitvorming in het parlement? Macron heeft geen meerderheid in het parlement. De oppositie onder leiding van Melanchon probeert het wetgevingsproces te saboteren door In de Senaat meer dan 2000 amendementen in te dienen bij het wetsvoorstel over de pensioenen. Die moeten allemaal één voor één worden behandeld. En over al die amendementen moet ook één voor één worden gestemd. Dat zou tot grote vertragingen leiden. Macron heeft aangekondigd dat als het parlement de wet op de pensioenhervorming, die overigens al hier en daar is gewijzigd, niet aanneemt hij een artikel uit de grondwet erbij sleept, paragraaf 94-3 genoemd. waarbij de president een wetsvoorstel kan doorzetten zonder een meerderheid in het parlement. De amandementen van de oppositie hoeven dan niet behandeld te worden. Voor de rest is de linkse oppositie verdeeld. Nu in deze tijden is eenheid buiten de nu bestaande eenheid van de vakbonden ver te zoeken. In het verslag van de acties in Frankrijk zei Michel Rousseau: in Frankrijk zijn sinds 1905 geen eenheidsfronten meer geweest tussen de civiele maatschappij, de vakbonden en de politieke partijen.

Ondertussen houdt de Rassemblement National van Le Pen zich stil. Ze hebben wel aangekondigd, tegen de pensioenhervormingen te zullen stemmen, maar hebben verder weinig activiteiten op dit gebied ontplooid. Ze hebben waarschijnlijk de stille hoop, dat als het tot nieuwe verkiezingen mocht komen, de partij stevig van de nu bestaande onrust en de verdeeldheid van links kan profiteren.

Macron wil het besluitvormingsproces voltooien en hij wil 16 maart stemmen, ook als er verder geen discussie in het parlement geweest is. De vakbonden hebben dus nog maar een week om nieuwe acties te organiseren. Men heeft de bevolking opgeroepen 15 maart deel te nemen aan nieuwe acties. De vakbonden willen Frankrijk dan helemaal lam leggen. Zoals gezegd: als er niks meer functioneert, kan de bevolking zich (gedeeltelijk) tegen de actievoerders gaan keren. Het zal moeilijk zijn voor de vakbonden de mensen bij de les te houden want nog steeds heeft maar een gedeelte van de bevolking zich in vakbonden georganiseerd. Er zijn wel gedachten of de vakbonden als antwoord de organisatie van de productie gedeeltelijk kunnen overnemen tijdens de stakingen en blokkades, waarbij bijvoorbeeld in het openbaar vervoer de dienstregeling in eigen beheer wordt genomen en op peil gehouden. Dit wordt echter algemeen niet als een reële mogelijkheid gezien. Je zou het voor heel Frankrijk moeten organiseren, en de organisatiestructuur van de kapitalistische economie is veranderd. Daardoor is dit vanuit vakbondsmacht organiseren moeilijk. De macht is niet langer gebaseerd op grote groepen arbeiders, die in zeer grote fabrieken samenwerkten. Vroeger zei men: als Renault niest, is heel Frankrijk verkouden, maar dat is niet meer. Er zijn geen grote centra van vakbondsmacht meer, alles is geïndividualiseerd, geprivatiseerd in flexibele productieketens van relatief kleine bedrijven waar mensen met losse contracten werken.

Gezien de massale en overtuigende afwijzing van de pensioenwet door de bevolking van Frankrijk is het waarschijnlijk, dat ook na het aannemen van de wet de acties blijven doorgaan. Velen zijn bereid ondanks de financiële beperkingen waarmee ze te maken hebben stakingen voor onbepaalde tijd te organiseren. Maar het gevaar bestaat ook dat ze door het complex van moeilijkheden die dit in het dagelijks leven met zich meebrengt bakzeil halen en zeggen 'er is toch niets tegen te doen'. Maar het is waarschijnlijk dat nieuwe protestacties op gang komen tegen de moeilijkheden in het dagelijks leven, zoals de gevolgen van de inflatie. Het zal in Frankrijk nog lang onrustig blijven. Belangrijk is ook hoe de ontwikkelingen in andere Europese landen zullen zijn. Vooralsnog lijken de ontwikkelingen in Frankrijk geen inspiratiebron om ook in andere landen iets op te zetten, zoals in 1997 het geval was.

(Rapportage van Michel Rousseau in een vergadering van het Europese netwerk van de Euromarsen. Uitwerking Piet van der Lende)

woensdag 8 maart 2023

Wat moet ik stemmen bij de Provinciale Staten verkiezingen en de waterschapsverkiezingen?

 

Hallo,

Ik weet het niet hoor, wat moet ik stemmen bij de Provinciale Staten verkiezingen en al helemaal bij de waterschapsverkiezingen? Hebben jullie een advies? Of moet ik maar niet stemmen? Als een soort protest? Die proteststem gaat echter verloren omdat ie bij de berekening van het aantal zetels bij een andere partij ahw terechtkomt (de grote rechtse partijen) en bovendien heeft iedere stroming  zo zijn eigen interpretatie van het percentage niet stemmers en wat die willen. Het is geen inhoudelijk protest. Ook geldt wat mij betreft de Ostrogorski paradox: (Zie wikipedia) er is geen enkele partij die alleen maar standpunten inneemt waar jij het mee eens bent, en dan kun je de partij nemen die wat dat betreft het meest met je overeen komt maar dan stem je ahw toch voor dingen waar je het niet mee eens bent. Of je kunt een volgorde aanbrengen in wat je belangrijk vindt en dan op de partij stemmen die de belangrijkste punten waar jij het mee eens bent uitdraagt maar dan heb je ook al helemaal dat je stemt voor standpunten waar je het niet mee eens bent. Ik weet het niet, hoor. In theorie kan de partij die op geen enkel punt de meerderheid haalt toch bv 60% van de stemmen krijgen, omdat een combinatie van bepaald standpunten eruit springt. (Het VVD effect?) Is dat democratie?

met vriendelijke groet,

Piet van der Lende

Tijd voor municipalisme?

zondag 19 februari 2023

sociale opstanden in Frankrijk

 Sociale opstanden in Frankrijk

Frankrijk kent momenteel sociale bewegingen zonder precedent. Zo als nu, is het nog nooit geweest. Miljoenen demonstranten gingen de staart op in het hele land, niet alleen in Parijs. Een dergelijke protestbeweging is de afgelopen 30 jaar niet voorgekomen. De kracht van de beweging is, dat alle vakbonden zich voor het verzet verenigd hebben op een gemeenschappelijke verklaring. In de protestbeweging worden niet alleen gepensioneerden gemobiliseerd, de deelnemers zijn van alle generaties. De protesten richten zich met name op het hervormingsplan van Macron van de pensioenen, waarbij de leeftijd waarop je met pensioen gaat wordt verhoogd van 62 jaar naar 64 jaar. Maar achter de acties komen vele andere dingen naar voren, zoals arbeidsvoorwaarden in de bedrijven, de hoogte van de lonen nu met de inflatie en meer in zijn algemeenheid de arbeidsomstandigheden. 

De regering Macron lijkt door de protestbewegingen in grote moeilijkheden te komen, maar wil niet wijken. Wat is de volgende etappe in de acties? Op dit moment zijn er vakanties in Frankrijk maar 7 maart wordt de grote krachtmeting. De vakbonden willen een algehele blokkade van Frankrijk en er gaat een stakingsoproep de deur uit voor een algemene staking. Men constateert dat er een grote ongelijkheid in beloning is tussen mannen en vrouwen en daardoor zijn er ook grote verschillen in de pensioenen voor mannen en vrouwen. 8 Maart is de internationale vrouwendag, en vrouwen willen de acties aangrijpen om dit aan de kaak te stellen. 9 maart zijn er dan in alle bedrijven in Frankrijk samenkomsten van arbeiders en samenkomsten van burgers over hoe nu verder.

Probleem is, dat rechts en extreem rechts de meerderheid hebben terwijl links nog geen geloofwaardig alternatief heeft geformuleerd. Maar er is voor het eerst sinds 30 jaar veel hoop, maar ook veel onzekerheid over wat de toekomst gaat brengen. Sommigen zeggen"'Er zit een beetje mei ´68 in de lucht'. Anderen vergelijken de huidige opstanden in Frankrijk met de Arabische Lente wat ook een brede beweging was rond een concreet thema, dat werd uitgebreid. Slogan in de protestbeweging is o. a. 'we willen niet langer slaaf zijn van de maatschappij, maar een rechtvaardig deel van de rijkdom'. 

Ook speelt op de achtergrond een andere houding ten opzichte van betaalde arbeid. Sommigen willen een vierdaagse werkweek en de COVID pandemie heeft de opvattingen over de organisatie van de arbeid veranderd. Men heeft ontdekt dat men ook vaak  thuis kan werken en er is een meningentendens naar mogelijkheden om uit de oude tredmolen van de arbeid te stappen. 

Rapportage in de coördinatievergadering van het Europese netwerk van de Euromarsen. Uitwerking Piet van der Lende

dinsdag 7 februari 2023

TELEURSTELLING OVER WITGOEDREGELING STADSPAS IN AMSTERDAM

 Deze winter konden Amsterdammers met een smalle beurs gebruikmaken van een wel heel aantrekkelijke actie: de Stadspas met groene stip bood maar liefst € 275 korting bij de aanschaf van een energiezuinige wasmachine of koelkast bij BCC. De regeling gold voor wasmachines met label A en alle koelkasten met energielabel A, B en C met een verbruik minder dan 163 kWh. Ook tafelmodelkoelkasten met label D kwamen in aanmerking.

Voor veel mensen met een laag inkomen was dit een uitgelezen kans om energiebesparende maatregelen te treffen en hun oude, kapotte apparaten te vervangen. Helaas visten sommigen toch achter het net. Zo regende het in het begin van de actie klachten, omdat er helemaal geen tafelmodelkoelkasten beschikbaar waren, maar alleen grotere (en veel duurdere) koel-vriescombinaties. Niet alle geschikte types waren steeds voorradig, maar het risico hierop was van tevoren aangegeven. Bij de voorwaarden stond: ‘het kan zijn dat bepaalde modellen zijn uitverkocht’ en ‘op=op’. Het assortiment wisselde regelmatig, maar de kleinere koelkasten waren later wel beschikbaar. 

De teleurstelling was dan ook groot toen de eerste week van januari plotseling en onaangekondigd de actie werd stopgezet. Waren dan echt alle energiezuinige apparaten bij BCC compleet uitverkocht? Volgens de gemeente had ‘op=op’ betrekking op de hoeveelheid mensen die van de actie gebruik kon maken – en dus niet op de beschikbaarheid van het witgoed. Maar dit was helaas nergens duidelijk gecommuniceerd. 

Veel bezitters van de Stadspas met groene stip beklaagden zich dan ook over de gang van zaken. Sommigen waren nog bezig een weloverwogen keuze te maken tussen de beschikbare modellen. Anderen waren nog hard aan het sparen – want zelfs met € 275 korting moest er nog honderden euro’s worden bijbetaald; een bedrag dat de meeste minima niet zomaar hebben liggen. 

Bij de Bijstandsbond meldde zich ook iemand die meer dan drie maanden had gewacht op toezending van de Stadspas (er staat officieel een termijn van maximaal 8 weken voor). Door vroegtijdige beëindiging van de actie en de vertraging van haar Stadspas was zij de korting misgelopen. Volgens de gemeente jammer maar helaas: door personeelstekort en achterstanden was hier niets aan te doen. Een klacht indienen tegen de vertraging van de verstrekking van de stadspas en het mislopen van de witgoedregeling heeft weinig zin. Door personeelstekorten, werkachterstanden en andere calamiteiten zijn de klachtenregelingen van de gemeente slecht bereikbaar en is communicatie niet meer mogelijk. 

En Boze Stadspasbezitters waren op social media vooral niet te spreken over de manier waarop de actie van BCC is beëindigd. Zo is er nergens aangekondigd dat de kortingsregeling bijna ‘op’ was. En op de website waren plotseling de begin- en einddatum van de pagina verwijderd. ‘De gemeente heeft goede initiatieven voor minima zoals ik’, postte een teleurgestelde Amsterdammer. ‘Maar dit kan absoluut niet. Ze zouden een alternatief moeten bieden. Zo ga je niet met je burgers om.’

videoclip Bijstandsbond