vrijdag 11 december 2009

Klijnsma studeert op gesubsidieerde arbeid


11-dec 2009 
Staatssecretaris Jetta Klijnsma (Sociale Zaken) bekijkt of meer mensen dan alleen werknemers van de sociale werkplaatsen de kans kunnen krijgen om via gesubsidieerde arbeid aan de slag te komen. Desnoods tot aan hun pensioen. Dat maakte Klijnsma donderdag duidelijk tijdens de behandeling van de begroting Sociale Zaken in de Tweede Kamer.
Klijnsma wees erop dat er al wordt gewerkt aan een proef om te onderzoeken of mensen die door een lichamelijke en/of geestelijke beperking niet zelfstandig het minimumloon kunnen verdienen, beter aan een baan worden geholpen via zogeheten loondispensatie. Daarbij betalen werkgevers alleen voor productieve uren van de gehandicapte en krijgt deze werknemer voor de niet-productieve uren een uitkering. CDA-Kamerlid Eddy van Hijum had de PvdA-bewindsvrouw om opheldering gevraagd, nadat ze zich positief had uitgelaten over gesubsidieerde arbeid na een bezoek aan de Verenigde Staten. Ook zijn GroenLinks-collega Ineke van Gent vroeg zich af of er nu “Jettajobs" komen in navolging van de Melkertbanen, waarbij het probleem was dat mensen niet vanuit hun gesubsidieerde plek doorstroomden naar ‘gewoon’ werk.
Maar Klijnsma zei niets te voelen voor nieuwe Melkertbanen. Het is volgens haar “wel wezenlijk" na te denken hoe mensen die niet op eigen kracht aan het werk komen, kunnen worden geholpen met loonkostensubsidie. Dat wordt volgens haar nu onderzocht in de proef met loondispensatie, die is gestart wegens modernisering van de sociale werkplaatsen. Maar ook mensen in de bijstand en personen die van jongs af aan gehandicapt zijn en een Wajong-uitkering hebben, doen mee in de proef. Het kabinet wil de sociale werkplaatsen hervormen, zodat meer werknemers uit de beschutte werkomgeving komen en bij een ‘gewone’ werkgever gaan werken. Ook wil het kabinet de wachtlijst voor de sociale werkvoorziening wegwerken. Veel mensen met een lichamelijke en/of geestelijke beperking die wachten op een plek in de sociale werkplaats, zitten nu in de bijstand of Wajong.

vrijdag 4 december 2009

De PPEHCR, een beweging tegen armoede in de VS


De beweging van arme mensen in de Verenigde Staten vecht voor de verwezenlijking van hun sociaaleconomische rechten: huisvesting, gezondheidszorg, water, degelijk betaalde banen, en toegang tot lager, middelbaar en hoger onderwijs.
De beweging verenigt blanken en zwarten, vaders, moeders, kinderen, grootouders, werklozen, werkende armen, daklozen, zij die hun werk hebben verloren door de vrijhandelsakkoorden zoals NAFTA, sociale werkers, kerkleiders, vakbondsmensen, kunstenaars, juristen, jongeren en ouderen, plattelandsbewoners en stedelingen.
Het is de bedoeling om arme mensen te verenigen in een beweging tegen de armoede en te vechten voor de verwezenlijking van artikelen 23, 25 en 26 van de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens. Deze verklaring werd door de VS ondertekend in 1948. Echter, de VS hebben nooit het Internationaal Pakt voor Economische, Sociale en Culturele rechten geratificeerd. De verwezenlijking van deze rechten zou een geheel andere VS doen ontstaan.
De beweging werd gesticht in 1998, op de ‘Poor People’s Summit’ en beroept zich op de erfenis van Fannie Lou Hammer, Harriet Tubman, Fredrick Douglas, Gandhi, Malmcom X en Martin Luther King.
Een interview in het Nederlands met een beweging in de VS die mobiliseert tegen armoede en sociale uitsluiting vind je hier

Re-integratie: een moeizaam traject


Amsterdam | 04-12- 2009
Gemeentelijke Ombudsman Ulco van de Pol in Amsterdam heeft onderzoek gedaan naar de wijze waarop de Amsterdamse Dienst Werk en Inkomen de re-integratie van haar klanten uitvoert. Hij concludeert in zijn rapport dat het proces van re-integratie met name door problemen met de trajectkeuze en een opeenstapeling van gebrekkige communicatie, moeizaam verloopt.
AanbevelingenDe ombudsman verbindt een aantal aanbevelingen aan het rapport. Hij stelt diverse maatregelen voor met de strekking het trajectaanbod overzichtelijker te maken, de communicatie tussen alle partijen en de verslaglegging te verbeteren en duidelijke afspraken te maken over de klachtbehandeling.
OnderzoekHet onderzoek bestond uit ruim 70 interviews met klanten, klantmanagers van DWI en trajectbegeleiders van re-integratiebedrijven. Daarnaast is dossieronderzoek gedaan.
TrajectaanbodUit het onderzoek blijkt dat er een groot trajectaanbod is waardoor voor klantmanagers onduidelijk is welk traject het meest geschikt is. Anderzijds is er een tekort aan trajecten voor klanten met een kleine afstand tot de arbeidsmarkt en ontbreken trajecten voor specifieke doelgroepen. Klantmanagers maken vaak gebruik van dezelfde trajecten omdat ze die kennen. Of het ook het meest geschikte traject voor de klant is, blijft onduidelijk.
Communicatie en klachtbehandeling
De communicatie tussen de verschillende betrokken partijen laat te wensen over. Re-integratiebedrijven zeggen onvoldoende informatie over de klant te ontvangen. DWI geeft aan te weinig informatie te krijgen van het re-integratiebedrijf over de voortgang van het traject. Klanten krijgen te weinig of geen informatie over inhoud en doel van het traject. Ook worden klanten van DWI niet geïnformeerd over de mogelijkheid een klacht in te dienen. Wanneer ze een klacht hebben, is in veel gevallen ook niet duidelijk of DWI of het re-integratiebedrijf de klacht behandelt. De resultaten van de klachtbehandeling worden niet teruggekoppeld naar de werkvloer.
Meer informatie:
Rapport Re-integratie: een moeizaam traject

donderdag 3 december 2009

Meer Nederlandse gezinnen in armoede. Ik kan het niet volgen.


Ik kan het niet meer volgen. Vorige week publiceerde het Sociaal Cultureel Plan Bureau (SCP) cijfers over de armoede in Nederland met de teneur: de armoede neemt af. En het vertrouwen van de burger in de politiek is groot, en de participatiegraad neemt toe en nog meer mooie dingen. En…. ze zeggen dat ze cijfers van het CBS gebruiken. Marcel van Dam schrijft in zijn boek Niemandsland, dat die cijfers niet kloppen, want de afstand tussen de lage inkomensgrens en de CAO-lonen wordt steeds groter, dus wordt het aantal mensen wat op of onder die lage inkomensgrens zit automaties minder. Maar zie, nu zegt het CBS dat de armoede uitgaande van de lage inkomensgrens wel stijgt, dus dat argument klopt ook niet. Of gaat het om verschillende jaren? Volgens mij is de toename van de armoede nog veel erger, als ik om me heen kijk, maar ja, dat is ook geen statistisch bewijs. 

Piet van der Lende 
Bijstandsbond Amsterdam
uhuru_now wrote: 

> Meer Nederlandse gezinnen in armoede 

> Het CBS heeft cijfers gepubliceerd over de armoede in Nederland. 

> Van de 6,9 miljoen huishoudens in 2008 leefden er 545.000 (8%) onder > de lage-inkomensgrens. In 2007 moest nog 7,6% van een laag inkomen > rondkomen. Ook het aantal huishoudens met een inkomen onder de > beleidsmatige inkomensgrens is gestegen: van 447.000 (6,6%) in 2007 > naar 460.000 (6,7%) in 2008. 

> De groepen met de meeste lage inkomens: 
> # eenoudergezinnen met minderjarige kinderen (29%) 
> # niet-westerse allochtonen (25%) 
> # alleenstaanden tot 65 jaar (18%) 

> Andere uitkomsten van het rapport: 
> # Lage inkomens hebben relatief hogere vaste lasten en moeten vaker > schulden maken 

> # Er zijn relatief veel minderjarige kinderen met kans op armoede (10%) 

> Vaste lasten – uitgaven voor huur, water, energie, verzekeringen en > consumptieve belastingen – drukten bij huishoudens met kans op armoede > zwaarder op het huishoudbudget dan bij de hogere inkomens. Ook gaven > huishoudens in de laagste inkomensklasse vaker aan schulden te moeten > maken dan de hogere. 

>http://www.rtl.nl/%28/actueel/rtlnieuws/binnenland/%29/components/actueel/rtlnieuws/2009/12_december/03/binnenland/Meer_gezinnen_onder_armoedegrens.xml

maandag 30 november 2009

Discussie over reorganisatie sociale zekerheid barst weer los


Afgelopen zaterdag gaf staatssecretaris Klijnsma van Sociale Zaken een interview aan het dagblad Trouw. Zij was eind october een week op reis geweest in het land en had gepraat met  wethouders sociale zaken en de top van organisaties die de sociale zekerheid uitvoeren maar ook met scholieren en andere werkzoekenden en ze wilde laten zien dat ze de nieuwe of eigenlijk al oude boodschap die deze lobbyisten uitdroegen goed had begrepen. Terugkeer van de Melkertbanen! Het CDA reageert als door een wesp gestoken. De SP is er voorstander van. Dinsdag al zullen Tweede Kamerleden de staatssecretaris over het interview aan de tand voelen. Maar.. wat beweerden wethouders en topbestuurders van organisaties als het UWV nog meer tijdens die studiereis en op een congres van UWV en SER op 26 november? Hun pleidooien sluiten ook wel mooi aan bij een initiatief wetsvoorstel van de VVD, de Participatiewet. En dat is de dood in de pot oftwel afschaffing van de volledige bijstand als laatste redmiddel voor mensen die niks hebben. Voor de op handen zijnde nieuwe reorganisatie, ook al door de rigoreuze bezuinigingen die eraan zitten te komen, nemen de verschillende partijen die ertoe doen weer posities in. Wordt vervolgd.
Staatssecretaris Klijnsma pleitte in het interview voor de terugkeer van permanent gesubsidieerde banen, zonder tijdslimiet. Zeg maar de terugkeer van de Melkertbanen. Volgens Klijnsma weten gemeenten niet wat ze aanmoeten met een groep mensen die al heel lang in de bijstand zit, waarbij er geen aanwijsbare arbeidshandicap is, zodat ze niet in een andere regeling dan de bijstand kunnen, maar er komt ook geen arbeidscontract met een werkgever omdat de betrokkene bijvoorbeeld geen goede scholing en werkervaring heeft.
En, hebben de gemeenten tijdens die studiereis tegen de staatssecretaris gezegd, wij hebben grote behoefte aan mensen voor ondersteunende taken zoals concierges op school, medewerkers van een fietsenstalling of een buurtcentrum. Waarom, zegt Klijnsma nu ook, zou iemand die verder geen kans heeft op een vaste baan, en die op deze manier nuttig is voor de samenleving, dit niet tot zijn of haar pensioen kunnen doen?
wesp
De CDA-kamerlid Van Hijum reageerde als door een wesp gestoken. Hij ziet er niets in. We moeten blijven focussen op doorstroming. Mensen daarbij ondersteunen is prima, maar het moet tijdelijk zijn. Desgevraagd is er volgens van Hijum een groot verschil tussen iemand met een regulier arbeidscontract, die op de loonlijst bij een werkgever of overheid staat en iemand met een regulier arbeidscontract, die via een subsidiepot werkt. Ook al doen ze in beide gevallen zinnig werk. Hij vindt dat permanent gesubsidieerde banen tegenhouden dat mensen zich doorontwikkelen, zoals bij sommige ‘Melketiers’ gebeurde. Hij noemt de Melkertbanen een ‘gouden kooi’. Scholing, of subsidie moet een opstapje zijn naar een betaalde baan voor een bijstandsgerechtigde, en mag niet te lang duren.
De SP heeft ook al gereageerd en is voorstander van de voorstellen die de staatssecretaris doet. Paul Ulebelt zegt in Trouw van maandag, dat de regering geen andere optie heeft. Zij moet volgens hem of de werkgevers verplichten een bepaald percentage langdurig werklozen aan te nemen, of banen scheppen en deze ook betalen. Door het kapitalistisch systeem nemen werkgevers geen mensen aan die niet genoeg opbrengen. Daar moet de overheid voor zorgen, via quota of zelf werk scheppen.
Gedachten tijdens een congres
Op 26 november was er een congres van UWV en Sociaal-Economische Raad (SER) Bestuursvoorzitter Linthorst van het UWV pleitte voor het opknippen van banen, waardoor een terugkeer van de koffiejuffrouw in het verschiet ligt. We moeten dit soort banen weer maken, aldus de bestuursvoorzitter, het is werk waar niet veel scholing voor nodig is en qua beloning net boven het minimumloon zit. Dat werk is volgens hem niet verdwenen, maar wordt nu door duurbetaalde krachten erbij gedaan. Er zouden weer van die eenvoudige banen moeten komen, niet alleen de koffiejuffrouw, maar ook eten rondbrengen in een verzorgingstehuis in plaats van zorgpersoneel, of concierges in flatgebouwen. Ook wil hij weer een nieuwe reorganisatie van de reintegratie-industrie. Niet de gemeenten en het UWV moeten opdrachtgever worden, maar de werkgevers. Die moeten dan een pot met reintegratiegeld krijgen. De grote vraag is of dit nieuwe systeem er moet komen door de werkgevers te dwingen banen ‘op te knippen’ waarbij ze alle lonen uitbetalen, of dat die eenvoudige banen die ontstaan gesubsidieerd worden. Ik heb dat niet kunnen halen uit de berichten over zijn toespraak. Maar het moet in het bedrijfsleven.
Andere gedachten
Een ander proefbalonnetje wordt opgeworpen door Rene Paas, voorzitter van DIVOSA, de vereniging van directeuren van sociale diensten. Hij stelt dat ‘het stelsel’ eenvoudiger moet worden. En hij stelt daarom voor, om de verschillende regelingen zoals Wajong, de WSW en de bijstand in een regeling te stoppen. Dit lijkt rechtstreeks overgenomen uit de Participatiewet van de VVD. Deze wet wil bijstand, WSW, werkloosheidsregelingen en de Wajong ook samenvoegen en beoogt in mijn ogen een door de staat gecreëerde ‘onderklasse’ van qua rechten tweederangs burgers, die met zo minimaal mogelijke publieke middelen hun hele leven aangewezen zijn op een permanente combinatie van een bijstandsachtige minimumuitkering met pulpbaantjes (qua arbeidsvoorwaarden en omstandigheden). Daarbij streng gecontroleerd door de staat. De VVD wil daarbij weliswaar een soort bijverdiensteregeling invoeren, maar ontsnappen uit het armoede-bestaan door betaald werk zal gezien de massawerkloosheid maar voor een kleine minderheid zijn weggelegd. In feite gaat het bij de participatiewet naast het creeren van een klasse van rechteloze en streng gecontroleerde burgers om een gigantische loonkostensubsidie aan het bedrijfsleven, die geen verplichtingen krijgen opgelegd.
De opmaat naar de nog strenger gecontroleerde ‘onderkant’ van de maatschappelijke ladder en om de argumenten voor een particpatiewet-achtige regeling kracht bij te zetten uittte Rene Paas, blijkbaar aan het eind van zijn betoog de volgende waarschuwing:
”Als wij er niet in slagen op wijkniveau de zaken aan te pakken, ontstaat er een kruitvat. Dan komt er een vertrouwenscrisis die veel heftiger is dan de economische crisis die we nu meemaken".
P. van der Lende

woensdag 25 november 2009

Winteractie van daklozen voor sociale woningbouw in Brussel. Teken manifest!


Maisons d’hiver | WinterhuisFR | NL
 
http://www.winterhuis.be/nounours/platform.aspx In het nieuws de afgelopen week…
Dinsdag 10 november: “in het centrum van Brussel wordt Jeroen Peeters door de eigenaar (het OCMW) uit het huis gezet dat hij eigenhandig had opgeknapt na jarenlange leegstand". Donderdag 12 november: “in Etterbeek laat de burgemeester 13 mensen van het Collectief 506 op straat zetten". Dezelfde dag: “Het Brussels Observatorium van de Armoede onthult dat er in 2008 in het Brussels Gewest welgeteld 12 (!) sociale woningen zijn bijgekomen, terwijl er vandaag 32.000 gezinnen op de wachtlijst staan". Vrijdag 13 november: “900 azielzoekers moeten de nacht op straat doorbrengen bij gebrek aan opvangplaatsen".
Winterpret? 
Diezelfde week wordt op de Vismarkt gestart met de voorbereidingen van de Brusselse kerstmarkt. Er worden tuinhuisjes opgetrokken om de Winterpret van tienduizenden toeristen te garanderen. Een doorn in het oog van de omwonenden, zeker wanneer die geen dak boven het hoofd hebben. Daarom zullen 12 (!) van deze kerststalletjes vanaf vrijdag 20 november om 16u omgetoverd worden in knusse Winterhuizen. Een symbolische verdubbeling van het aantal nieuwe sociale woningen in het Brussels Gewest… Platform
De Fondation Maisons d’hiver | Winterhuis Stichting eist van de overheid:
- de onmiddellijke bevriezing van de Brusselse huurprijzen en controle door de invoering van een huurprijzencode;
- de onmiddellijke invoering van een huurtoelage voor de armste inwoners van Brussel;
- de onmiddellijke invoering van het recht om leegstaande gebouwen te bewonen;
- een verdubbeling van het aantal sociale woningen in het Brussels Gewest tegen 2019 (momenteel zijn dat er 36.000, terwijl 32.000 gezinnen op de wachtlijst staan), waarvan minstens de helft gerealiseerd en het resterende deel vergund tegen 2014.

Onderteken deze platformtekst
Maisons d’hiver | WinterhuisNL | FR

dinsdag 24 november 2009

De laatste ontmanteling

In de afgelopen 5 jaar heeft de Baliegroep, een denktank van wetenschappers en andere deskundigen verschillende manifesten gepubliceerd over de toekomst van de sociale zekerheid en de arbeidsverhoudingen. Het nieuwste manifest heet ‘Ontvoogde verhoudingen, kracht van mensen’, en Henk Kroon schreef er een reactie op. (Zie ook http://deonderlinge.com)

De Laatste ontmanteling

In dit stuk ga ik in op een manifest dat is gemaakt door een groep die zich De Baliegroep noemt.  Deze groep is samengesteld uit een gemêleerd gezelschap. Dat zou in principe een goede zaak kunnen zijn, ware het niet dat m.i. de directeur van de ANWB weinig of geen verstand heeft van de materie.
Deze club wil de hervorming van de CAO’s  en meer bijscholing voor werknemers . Ik zou mee kunnen gaan in een plan voor bijscholing als het beter in het stuk wordt uitgelegd.  We praten hier tenslotte over een megavraagstuk die wij massa werkloosheid noemen.
Het groepje zou hebben moeten aangeven voor wie en wat gaat men bij en omscholing ontwikkelen.  Immers het gaat wat werkloosheid betreft voor een groot deel om wat vroeger handarbeiders waren.  Mensen met een lage opleiding. Voor welke beroepen,sectoren gaat men om en bijscholen?  Er is geen werk genoeg voor de hele Nederlandse beroepsbevolking.  De aard van de economie is radicaal gewijzigd.  Een groot deel van de producerende sector kan met een minimale bezetting producten Leveren. Robotisering en computerisering vervangen een substantieel deel van de vroegere handarbeid.  Bovendien zijn productiebedrijven uitgeweken naar lage lonen landen.
De ontwikkeling in deze recessie had al een lange prelude in de tachtiger jaren en is al begonnen
met afbraak van het gebouw van de sociale wetgeving. De verslechtering van de arbeids-voorwaarden nemen draconische en dramatische vormen aan.  Arbeidscontracten worden meestal voor ten hoogste twee jaar afgesloten.  Bestaansonzekerheid is manifest aanwezig op de huidige arbeidsmarkt.  Door het arbeidsoverschot worden eisen op het gebied van arbeidsvoorwaarden onder druk gezet.  De zogenaamde Baliegroep komt nu met een merkwaardig epistel waarin ze met voorstellen komen om het grootste deel van het loongebouw te individualiseren cq te slopen.  Werkgevers en neoliberalen staan te trappelen om de hele CAO af te schaffen.
De Balieclub wil dat werknemers op individuele basis arbeidsovereenkomsten gaan afsluiten.  Kunt u zich voorstellen, u werkt bij Philips, u gaat naar de directeur,  klopt aan en zegt: ik kom effetjes een CAO afsluiten voor mezelf.  De directeur zegt maar natuurlijk Gerrit hoeveel wil je verdienen? Nou doe maar 25 % meer.  Natuurlijk zegt de directeur komt dik voor elkaar, maar Gerrit hoort helaas nooit meer iets van de directeur.
Bovendien wil deze Baliegroep dat individueel onderhandeld gaat worden over pensioen.  Nou deze materie zit vol haken en ogen. Er wordt wel een rol van de vakbeweging weggelegd in de onderhandelingen, maar hoe ze dat zou moeten invullen wordt niet verteld.  Er wordt gesproken over ontvoogding van de relatie werknemer werkgever.  Een volkome verkeerde beoordeling van de relatie. Werkgever en werknemer zijn partij, juridisch gezien. Als de vakbeweging zich niet sterk maakt voor behoud van de Cao,s  zal de al weinige hoeveelheid solidariteit verder worden aangetast.

Henk Kroon,  Bijstandsbond Amsterdam
24 november 2009

zondag 22 november 2009

Donderdag komt het SCP met ‘De Staat van Nederland’. De inkomensverschillen nemen af. Ra ra?

Donderdag 26 november komt het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) met haar periodieke rapport ‘De Staat van Nederland’. In het rapport zou staan dat we het bijna allemaal veel beter gekregen hebben in de afgelopen tien jaar en dat de inkomensverschillen in die periode zijn afgenomen. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat dit de conclusies zijn. Ben benieuwd hoe ze dat berekend hebben. Zie onderstaande statistiek van het CBS (gehaald uit http://www.joop.nl/opinies/detail/artikel/de_onrendabelen/)

Mensen met een minimuminkomen hadden na bijna 25 jaar, nog steeds ongeveer 5 procent minder te besteden dan in 1980. De koopkracht van de hoogste 10 procent is in dezelfde periode met ongeveer 60 procent gestegen. Wel is het zo, dat in de periode sinds 2001/2002 de toename van de verschillen minder groot is geworden. Waar dat aan ligt weet ik niet.
PvdL

zaterdag 21 november 2009

Op TV de onrendabelen. Ondertussen discusseren zij in cafe De Paradijsvogels

Marcel van Dam noemt hen de onrendabelen uit het Niemandsland, Breyten Breytenbach spreekt over de Middenwereld, zelf noemen zij zich de Paradijsvogels. In buurthuis de Havelaar in Amsterdam West discussieren zij over hun dromen en verwachtingen toen zij naar de grote stad kwamen.  En hoe is hun situatie nu?.

vrijdag 20 november 2009

Handhaving wel voor bijstandsgerechtigden, maar niet voor werkgevers

Werkgevers ontduiken massaal regels op gebied ontslagrecht. Minister Donner in overleg met het UWV
Commissie van de Tweede Kamer Sociale Zaken roept om strengere controles en aanpassing van de privacywetgeving voor uitkeringsgerechtigden. De staatssecretaris gaat het onderzoeken

Naleving CAO’s wordt door niemand gecontroleerd.
Kamerlid Spekman van de partij van de Arbeid wil een CAO-politie
Steeds meer buitenlandse bedrijven in Nederland die hun personeel meenemen die onder de regels van het land van herkomst vallen

19 november vond om 10.00 uur in het gebouw van de Tweede Kamer met enige tijdsvertraging het Algemeen Overleg plaats tussen staatssecretaris Klijnsma van Sociale Zaken en de Tweede Kamercommissie Sociale Zaken en Werkgelegenheid over Handhaving van regels in de sociale zekerheid en op het gebied van arbeidsvoorwaarden en omstandigheden van werkenden. Slechts drie partijen vonden het overleg belangrijk genoeg om aanwezig te zijn. Want er waren slechts drie commissieleden, nl de heer Paul Ulebelt van de SP, Hans Spekman van de Partij van de Arbeid en de heer van Dijk van het CDA. Verder zat een batterij van wel zeven ambtenaren aan tafel, die driftig aantekeningen maakten maar wier bijdrage aan het debat slechts bestond uit het met het hoofd schudden of knikken wanneer de staatssecretaris een vragende blik in hun richting wierp. In de zaal verder een twintigtal FNV-ers, opgeroepen door een bestuurder, om blijk te geven van hun belangstelling voor het debat.

Lees meer… http://tinyurl.com/y9sqrzv

Open monumentendag in woon werk pand Tetterode in Amsterdam

 Beste mensen, Dit weekend is woon werk pand Tetterode in Amsterdam geopend in het kader van Open Monumentendag. Ook de Bijstandsbond, geves...