Zaanstad keihard jegens bijstandsgerechtigden

Zaanstad houdt dictatuur bijstandsgerechtigden in stand, motie regelarme bijstand oudere bijstandsgerechtigden afgewezen. Bij de begrotingsvergadering van 13 februari heeft de SP een aantal moties ingediend en mede ingediend. De belangrijkste discussie ging over armoede en bijstand. De gemeente Zaanstad heeft een hard beleid voor bijstandsgerechtigden, harder dan de meeste andere gemeenten in de regio.

door: Evert Hartog - SP Zaanstad raadslid

Afgesproken is dat met alle bijstandsgerechtigden het gesprek wordt aangegaan en dat met al die bijstandsgerechtigden een plan van aanpak wordt gemaakt. Dat zijn er meer dan 5.000. Zaanstad heeft het lot van bijstandsgerechtigden jarenlang verwaarloosd. Nu er tekorten zijn op de begroting is het doel veel mensen uit de bijstand te krijgen, insteek is een bezuiniging.

Op zichzelf is het natuurlijk een goed streven er voor te zorgen dat er minder mensen in de bijstand zitten. Niemand zit daar voor zijn plezier in. Het zou een goed streven zijn om al deze Zaankanters beter te ondersteunen en meer kansen te geven op werk, of een andere zinvolle invulling van hun leven.
Helaas pakt het anders uit. Het bureau A-rea dat de gemeente Zaanstad heeft ingeschakeld om mensen op weg te helpen en te beoordelen op capaciteit voor werk, richt zich uitsluitend op een succesvolle re-integratie in het arbeidsproces, ook bij mensen die ziek zijn. Meer dan de helft van alle bijstandsgerechtigden die lang in de bijstand zitten is ziek. Voor het grootste deel van deze mensen is een betaalde baan geen optie.

Daarnaast zijn er veel oudere bijstandsgerechtigden. Zij solliciteren zich suf, maar dat heeft geen enkele zin. Slechts 2,6 % van alle bijstandsgerechtigden die ouder zijn dan 50 vindt werk. Toch worden zij verplicht te blijven solliciteren. Ook als het zinloos is.

Wel kan de gemeente besluiten de sollicitatieplicht te versoepelen voor oudere bijstandsgerechtigden. Dat kan vanaf 57,5 jaar. Zaanstad zegt dit op te lossen met maatwerk en zo een plan van aanpak te maken dat aansluit op de situatie.
Helaas is de werkelijkheid minder mooi dan het college voorstelt. Via een sociaal advocaat en de lokale vertegenwoordigers van de FNV krijg ik regelmatig schrijnende voorbeelden te zien waarbij de gemeente zich misdraagt en misbruik maakt van haar macht. Er worden uitkeringen verlaagd als straf als de gemeente vindt dat de betrokkene niet voldoende meewerkt. (31 keer alleen al in Poelenburg het afgelopen jaar). Armoede wordt zo vergroot in plaats van verholpen. Ook bij gezinnen met kinderen wordt de uitkering gekort. Van zeer nabij heb ik meegemaakt hoe dictatoriaal de gemeente zich opstelt.

De SP moties:
De SP heeft een aantal moties ingediend met betrekking tot armoede en bijstand om de slechte aanpak van de gemeente te stoppen.
Een motie om geen werk meer uit te besteden aan bedrijven die werknemers uitbuiten met behulp van belastinggeld, zoals het bedrijf Eurest, dat de gemeente inhuurt voor schoonmaakwerk en huismeesters werd niet aangenomen. Deze misstand blijft dus bestaan. Een gezamenlijke motie met Denk, PvdD en PvdA voor de bestrijding van armoede bij kinderen is met 1 stem verschil aangenomen. De rechtse partijen (VVD, DZ POV PVV, CDA) waren uiteraard tegen. Zaanstad kan het nu niet meer maken uitkeringen te korten bij huishoudens met kinderen.

Een motie voor regelarme bijstand voor oudere werklozen werd niet aangenomen. De gemeente vindt dat bijstandsgerechtigden onmondige kinderen zijn en moeten worden gedwongen naar de pijpen van een incompetent ambtelijk apparaat te dansen. Er is nog geen licht aan de horizon voor deze groep. Wel kwamen meerdere raadsleden van andere fracties na afloop naar mij toe om er over te praten. Ik had kennelijk een gevoelige snaar geraakt.

Een motie voor meer privacy aan de open balies in het stadhuis, daar waar gesprekken moeten worden gevoerd over zeer emotionele en privacygevoelige zaken zoals WW, bijstand en de strafkortingen, is unaniem aangenomen. Dat is hard nodig want bij deze privacy gevoelige gesprekken kan alles bij de aangrenzende balie worden gehoord. Dat is vernederend en het is in strijd met de nieuwe privacywet AVG.

Gezocht: personen in de ‘200 euro-regeling’ in de Bijstand

Wie doet mee?

Gezocht: personen in de ‘200 euro-regeling’ in de Bijstand

Sinds begin dit jaar kent Amsterdam de mogelijkheid voor mensen in de Bijstand om maximaal 200 euro per maand bij te verdienen, zonder korting op de uitkering.

Inmiddels maken een groot aantal personen gebruik van deze mogelijkheid.

Graag treed ik in contact met een aantal van deze personen (maximaal zes), met als doel te horen welke vraagstukken en/of problemen zij in de praktijk ervaren.

Het is bedoeling om met ieder van hen eens in de vier tot zes weken te spreken en daar dan een verslagje van te maken. Mag anoniem, hoeft niet.

Deze actie wordt uitgevoerd door Erik van Erp, verbonden als vrijwilliger/assistent aan een lid van de gemeenteraad van Amsterdam: raadslid Yassmine El Ksaihi van D66.

evanerp@xs4all.nl

DE VAKBEWEGING OP WEG NAAR DE TOEKOMST

Uitnodiging 28 november Amsterdam: Verdeling van arbeid en kapitaal in tijden van technologische innovatie en onzekerheid op de arbeidsmarkt Lees hier de uitnodiging

Haken en ogen aan de plannen voor invoering van een basisinkomen

Velen zijn het erover eens: de invoering van een basisinkomen heeft vele voordelen. Maar de invoering ervan is niet eenvoudig, en er bestaat grote verdeeldheid tussen de voorstanders over welk basisinkomen we willen en hoe dat moet worden ingevoerd. We kunnen dit niet overlaten aan de politiek, want die maken er een neoliberale variant van. Niet bepaald een sterk uitgangspunt. Op de website van de Vereniging basisinkomen staat een uitgebreid artikel over bovenstaande. Wij hadden hier een link geplaatst, maar het schijnt dat de link op verschillende computers een waarschuwing van malware geeft. Dus die link hebben we weggehaald.

Na vele mislukkingen weer een banenplan in het Westland

Na vele mislukkingen gaat de gemeente Den Haag weer proberen langdurig (zieke) werklozen in de bijstand aan het werk te helpen. De ruime meerderheid van de mensen langdurig in de bijstand is arbeidsongeschikt, maar dit wil maar niet tot de bestuurders doordringen. Wethouder Rachid Guernaoui van Groep de Mos in Den Haag gaat in innige samenwerking met Bert van Alphen van Groen Links 500 werklozen aan een baan helpen zeggen ze. Met stopzetten van de uitkeringen wordt alvast gedreigd. Het functioneert niet, die dreigingen maar om dat boven tafel te krijgen kun je tegenwoordig in veel gemeenten ook niet bij Groen Links of de SP terecht. In Amsterdam hebben we daar ervaringen mee met wethouder Andree van Es van Groen Links. Lees hier het bericht over de nieuwe bestuurders in Den Haag met oogkleppen op

Nieuwe cijfers over armoede in Nederland

In 2017 hadden 599 duizend van de ruim 7,3 miljoen huishoudens een inkomen onder de lage-inkomensgrens, 27 duizend meer dan in 2016. Het aandeel huishoudens met een armoederisico steeg daarmee van 7,9 naar 8,2 procent. Ook het aandeel huishoudens dat vier jaar of langer van een laag inkomen moest rondkomen nam toe, van 3,2 naar 3,3 procent. Dit meldt het CBS op basis van nieuwe definitieve armoedecijfers 2016 en voorlopige cijfers 2017. Let wel: het gaat hier om mensen die onder de officiele armoedegrens leven. Daarnaast zijn er nog velen die op of net boven die grens leven. Een grens, die erg laag is vastgesteld bovendien. Terwijl het aantal miljonaires explodeert, leven velen in bittere armoede.

Ik voel mij bestolen

Deze bijdrage verscheen ook op de website van SP Zaanstreek. https://zaanstreek.sp.nl/nieuws/2018/10/ik-voel-mij-bestolen

Ik voel mij bestolen

Iedere wethouder ‘Werk en Inkomen’ laat graag weten dat er minder mensen werkloos zijn in de gemeente en bijna altijd wordt de link gelegd naar het door het college geweldig uitgevoerde beleid. Wat niet verteld wordt is dat mensen via de achterdeur er uitgewerkt worden om vervolgens via de voordeur een nog goedkopere werknemer in huis te halen. Ervaringsdeskundige Arjen Rijst (51) uit Wormerveer doet zijn verhaal.

Door: Willem Croese

Na zijn opleiding als edelsmid wilde de Wormerveerder aan de slag, maar helaas in zijn branche bleek het slecht te gaan en daarom kreeg hij geen baan. En daar stond Arjen dan. Zonder werk maar wel met een Bijstandsuitkering. Blij werd Arjen in 1990 toen hij een baan kreeg als conciërge op de basisschool De Mei in zijn woonplaats, het was een Melkertbaan dus gesubsidieerd. Na negen jaar werken kwam daar een eind aan. Hij vond het heerlijk werk: “De omgang met leraren en leerlingen was leuk. Kinderen zijn zo eerlijk en ik kreeg veel energie door hen.”

Opnieuw werkloos

Niet getreurd, want Arjen vond in het millenniumjaar 2000 een baan als edelsmid bij een diamantbedrijf in Amsterdam. De zaak had veel werk, het was druk waardoor er regelmatig overgewerkt moest worden maar de werkgever had geen tijd om hem te begeleiden. Na één maand stond de Wormerveerder weer op straat en na een korte periode werkloosheid verdiende hij de kost als uitzendkracht bij onder meer Forbo in Krommenie. Een jaar later kon Arjen aan de slag met een deeltijdbaan als edelsmid bij een juwelier. Aanvullend werd hij krantendistributeur voor de Persgroep vanuit zijn woonadres. In 2004 eindigde zijn contract bij de juwelier en in 2012 was het einde oefening bij de krantendistributie.
En weer was Arjen werkloos. Vanuit de WW belandde hij in de Bijstand. Vier jaar lang solliciteerde hij zich suf en kwam mede dankzij de crisis niet aan het werk. In het kader van de Participatiewet deed hij een cursus. “De psychologische druk was hoog. Sommigen barstten zelfs in huilen uit. Mensen namen ‘niet passende banen’. Wij werden klaargestoomd door ZZP’ers (Zelfstandigen Zonder Personeel).”

Huismeester

In het jaar 2016 moest Arjen een zogenaamde ‘elevator pitch’ doen. “Stel je voor dat je in een lift staat met iemand en dat je van de begane grond naar de vijfde etage moet. In die korte tijd moet je jezelf aan die persoon verkopen”, licht hij toe. Met het zweet in de handen stond Arjen achter het katheder in de raadszaal van het Stadhuis zich aan te prijzen tegenover zo’n vijftig mensen van onder meer uitzendbureaus. Hij kreeg een baan als huismeester in het Stadhuis van Zaanstad, maar niet in dienst van de gemeente, wel bij Eurest, een bedrijf dat ingehuurd wordt om facilitaire diensten uit te laten voeren.
“Ik was echt blij met de baan. Eindelijk werk en geen uitkering. Ik had weer geld te besteden, want in de Bijstand was het armoede”, aldus Arjen. Hij had plezier in zijn werk en dat om te beginnen voor een periode van twaalf maanden. “Toen ik begon had Zaanstad zelf twee mannen als huismeester in dienst. Zij zaten tegen hun pensioengerechtigde leeftijd aan. Ik volgde hen op, dus van twee huismeesters ging het naar één. Na twaalf maanden kreeg ik contractverlenging van Eurest voor nog een periode van elf maanden. En daar zat een addertje onder het gras, want in plaats van 24 maanden kwam naar het later bleek het bedrijf makkelijker van mij af met namelijk totaal 23 maanden. En ik moest in de tussentijd mijn opvolger inwerken die met twee dagen per week werken startte en na mijn vertrek voor slechts dertig uur per week aan de bak kon wat gelijk staat qua inkomsten aan de Bijstand die de man had voordat hij begon. Ook zijn baan is gesubsidieerd.”

Boos

Arjen noemt zijn ontslag als huismeester in het Stadhuis een ‘smerige truc’. Vanaf 9 september 2018 is de Wormerveerder weer werkloos. Intussen heeft hij zich als werkzoekende ingeschreven bij het UWV om in aanmerking te komen voor drie maanden WW en hierna begint alles van voor af aan. Het ontslag bleek ook nog eens te laat aangezegd te zijn door Eurest waarvoor hij hoopt in aanmerking te komen voor een zogenaamde ‘aanzegvergoeding’.
Het contract niet omzetten in een vast dienstverband speelde Eurest door niet de bal te spelen maar wel de man, het zou aan Arjen liggen. Bovendien was de subsidie voor hem op. “Ik ben zo boos. Niet verdrietig. Ik ben bestolen. Kwaad ben ik hierover. Iedereen mag het weten, want het is te gek voor woorden dat de gemeente zelf geen mensen in dienst heeft als huismeester van het Stadhuis maar het werk uitbesteedt aan de commerciële partij Eurest die nota bene subsidie ontving om mijn salaris te betalen.”
En zo komt de ex-werkloze via een ‘nepbaan’ uiteindelijk weer in de Bijstand. Wat zal de huidige verantwoordelijke wethouder Natasja Groothuismink (ROSA) hierover zeggen? Bij Arjen Rijst zakt de moed in de schoenen en hij is echt niet de enige die zich belazerd voelt en is.

Young and United en de doorgeslagen flex

De Bijstandsbond heeft afgelopen zomer enkele malen gepraat met vertegenwoordigers van FNV Young and United. Zij vroegen de Bijstandsbond om hen te steunen in de strijd tegen de doorgeslagen flex. Met de campagne WTFlex richt Young and United zich op het failliete systeem van flexcontracten en gaan ze voor contracten die zekerheid bieden. Bij structureel werk horen ook vaste contracten en daarmee een vast en zeker inkomen.
Met name bij de groep mensen onder de 35 jaar is het aantal onzekere contracten extreem toegenomen. Bijna 50% van deze werkenden heeft een onzeker contract. Het aantal onzekere contracten stijgt (het aantal steeg van 1,1 naar 1,9 miljoen in 2013, een stijging van 75%). De leeftijd waarop mensen kunnen beginnen een toekomst op te bouwen is omhoog gegaan van 24 naar 28 jaar, dan heeft 50% van de jongvolwassenen een vast contract. Dit heeft onder meer tot gevolg dat mensen het krijgen van kinderen uitstellen en er een toenemend aantal burn-outs is onder jongeren, die vaak onder het bestaansminimum leven met alle gevolgen van dien.
Door de concrete gevolgen van de onzekere contracten zichtbaar te maken gaat FNV Young de politiek en werkgevers ervan overtuigen dat hier iets aan gedaan moet worden. We hebben afgesproken begin volgend jaar gezamenlijk hierover een bijeenkomst te organiseren. Na de vakantie praten we verder.

Verschillende acties
In het kader van de campagne WTFlex organiseerde Young and United een advertentie over uitzendbureau Randstad. ‘Randstad helpt flexverslaafde werkgevers om mensen met een flexontract nog minder te laten verdienen. Dit moet stoppen!' De grote advertentie werd geplaatst in de Metro en al meer dan 1000 mensen hebben hem gedeeld op Facebook. Ook hebben ze Flexkoning Randstad een witboek overhandigd, en is er de hele dag door in het hele land actie gevoerd (op 13 juni bij vestigingen van Randstad). In het kader van de campagne WTflex zijn er ook acties bij supermarkten.
Op 7 oktober is het International Decent Work Day en komt Young and United in actie voor meer zekere contracten. Het is een recht in Nederland om voor jezelf en je collega’s op te komen, ook al is dat moeilijk als flexwerker, als je niet zeker bent van je werk. Desondanks gaan flexwerkers uit heel Nederland op 7 oktober naar Rotterdam, om te laten horen dat zekere contracten weer normaal moeten worden! Young & United roept werkgevers en politiek op om andere keuzes te maken. Ze eisen zekere contracten, zodat huidige en toekomstige generaties een fatsoenlijk bestaan op kunnen bouwen. Sta op en sluit je aan. Kom op 7 oktober naar Rotterdam! De mars start om 14.00 uur. Verder is er een petitie die getekend kan worden.

Actie bij het call center van de gemeente Amsterdam
In een volgend gesprek tussen Young and United en de Bijstandsbond kwam een concrete actie aan de orde, waarin we ook gaan samenwerken. Wethouder Touria Meliani (Kunst & Cultuur, GroenLinks) heeft een flexibel plaatsnaambord gekregen van medewerkers van het gemeentelijke Contactcenter van Amsterdam. Zij komen in actie tegen de enorme flexibilisering op hun afdeling. Bij het contactcenter is maar liefst 60% flexwerker, terwijl de gemeente zelf streeft naar goed werkgeverschap en een flexibele schil van 15% onder haar werknemers. De medewerkers moeten 30 uur per week beschikbaar zijn, maar krijgen een contract voor 20 uur.

Dat zien we meer bij flexwerk, waar je maar een beperkt aantal uren werk hebt maar wel de hele week beschikbaar moet zijn. Je kunt daardoor geen andere baan aannemen en bent gedwongen op het bestaansminimum te leven. Er werken meer dan 200 mensen. Alle medewerkers worden via uitzendbureaus geworven. Ze blijven in principe de hele tijd die ze voor het contactcenter werken in dienst bij het uitzendbureau. Dit is een periode van maximaal 5,5 jaar waarin de medewerkers in ieder geval 7 keer een contractverlenging moeten krijgen en dus voortdurend moeten vrezen om hun baan en hun toekomst. En die vrees voor baanverlies is zeer reëel. Wie namelijk vaker dan 2 keer per jaar ziek is krijgt geen contractverlenging. Als de periode van 5,5 jaar is afgelopen, het wettelijke maximum waarin iemand in een uitzendconstructie zonder vaste aanstelling mag worden gehouden, dan mag de medewerker solliciteren op eventueel ‘vrij gekomen’ vaste posities bij het CCA. Het beleid is namelijk om maximaal 40% van de medewerkers een vaste aanstelling te geven (we hebben het sterke vermoeden dat het daadwerkelijke percentage medewerkers met vast contract zelfs nog lager ligt). De hoge onzekerheid, het volstrekte gemis aan perspectief en de enorme werkdruk zorgen er – samen met de vele contracten die niet worden verlengd – voor dat er een enorm personeelsverloop is en ten minste 8 keer per jaar 12 nieuwe medewerkers worden ingewerkt. Dit betekent dat jaarlijks meer dan de helft van het personeel weggaat.

Deze toestand is zacht gezegd schandalig. Het gaat om mensen die een publieke dienst verlenen, het contact tussen gemeente en burger, een dienst die structureel noodzakelijk is en door goed opgeleide en ingewerkte vakmensen zou moeten worden gedaan. Als de helft van het personeel steeds uit nieuwe mensen bestaat is dit onmogelijk. Los van de vergaande gevolgen voor het leven van de medewerkers. Velen hebben een gezin te onderhouden, iedereen heeft vaste lasten maar moet onder voortdurende onzekerheid over zijn of haar inkomen leven. Extra wrang is dat de gemeente een streefnorm van maximaal 15% flexcontracten hanteert, maar bij het CCA de boel omdraait en niet een maximum voor werknemers in onzekerheid hanteert, maar een maximum van werknemers met een zekere aanstelling. Zijn de medewerkers op deze afdeling minder waard?

De medewerkers hebben een petitie opgesteld waarin ze eisen dat na één jaar werkzaam te zijn bij de gemeente, vaste dienst wordt aangeboden; en dat er net als gemeente-breed maximaal 15% flexwerkers zijn op het CCA. Deze petitie is eerst aan de directie gepresenteerd, vervolgens ook aan de wethouder en aan de gemeenteraad. Op dit moment is de wethouder bezig om ‘een oplossing te zoeken’ en ‘met antwoord te komen’. Als dit antwoord na het zomerreces niet op de korte termijn komt, of als niet aan de eisen van de werkers wordt voldaan, dan zal er verdere actie nodig zijn. Met name gericht op wethouder Touria Meliani, omdat zij de uiteindelijke beslissingsbevoegdheid heeft. Op dat moment zou alle publieke steun van Amsterdammers, en sociale organisaties in Amsterdam – zoals de Bijstandsbond – hartelijk welkom zijn, en misschien een beslissende bijdragen kunnen leveren in de strijd voor zekere arbeidscontracten bij de gemeente.

Voor meer informatie: https://www.youngandunited.nl/

Piet van der Lende

Donut D-Day

Op zaterdag 15 september wordt de Donut D-Day gehouden in de Keizersgrachtkerk in Amsterdam. De Donut economie is goed voor mens, maatschappij, milieu en dier. Kate Raworth maakt overal furore met de duurzame Donut-economie. Op Donut-D-Day (DDD) willen we elkaar inspireren, van elkaar leren en concreet aan de slag gaan. Vanuit drie verschillende bewegingen komen we samen op DDD. De milieubeweging, monetaire hervormers (Ons Geld) en de voorstanders van het basisinkomen ( Vereniging Basisinkomen en Basisinkomen2018) ontmoeten elkaar op DDD. Wees van harte welkom op DDD om jouw actieve steentje bij te dragen. Het wordt een gedenkwaardige dag in de Keizersgrachtkerk, in hartje Amsterdam. Na Kate Raworth spreekt de jonge econoom Harro Boven over basisinkomen. Anne Knol ( Milieudefensie) over een schone en rechtvaardige wereld. Prof Klaas van Egmond over monetaire hervorming. Er zijn 10 pitches voor concrete doelen. Veel standjes van verschillende organisaties. Afsluitend reflectie door Herman Wijffels. Koffie, thee, donut en veganistische lunch in begrepen. Na afloop borrel.

Let op! Je moet wel 25 euro ophoesten om de dag te kunnen bijwonen. Maar dan mag je ook mee-eten dus. Website van het event

piet

De Turkse weekend school

Er is nog een aantal mensen dat ook snel Turks zou moeten leren. Daartussen zit premier Rutte en minister van Buitenlandse Zaken Blok. En ook alle Nederlandse werkgevers en met name de middelgroten, groten en grootsten daaronder. Die gaan soms met de premier en de minister samen voor een handelsmissie mee op reis naar Turkije. Dan moeten ze er natuurlijk wel kunnen communiceren. En soms komen ook Turkse delegaties naar Nederland. Ja, de argumenten dat eigenlijk de hele wereld Turks zou moeten leren hopen zich op. Het Turks zou eigenlijk ook als communicatie- en educatietaal in het Nederlands onderwijssysteem ingevoerd moeten worden. Erdogan heeft zichzelf tot wereldleider verklaard en dat moet dan ook consequenties hebben voor het Turks, de magnifieke Turkse geschiedenis en de Turkse religie, zijnde de islaam.

En de Nederlandse overheid, die steunt dat initiatief van de weekendschool. Een initiatief dat zogenaamd door Turkse burgers in Nederland wordt opgepakt maar in werkelijkheid voorbereid en voorgekookt is door het Turkse staatsdepartement voor in het buitenland levende Turken.

De bedoeling is om de Turkse kinderen in de leeftijd tussen de 5 en de 17 jaar Turks onderwijs (lees: indoctrinatie en hersenspoeling) te geven.

En dan iedere week, 5 uur per week, en dat zo'n 40 weken per jaar.

Wat krijgen de kinderen te leren?

Wekelijks 2 uurtjes Turks taalonderwijs. Op zich is daar niets mis mee. Een taal erbij leren (die toevallig in de regel de taal van je ouders is), daar is niets mis mee. Integendeel, het is een verrijking die een aantal voordelen heeft ook. Dus da's meegenomen. Maar nu komt het:

Onderdeel van het wekelijkse programma is ook: 3 uurtjes onderwijs (lees: indoctrinatie) in anti-wetenschappelijk ultra-Turks nationalistisch geschiedenisonderwijs, jihadistisch gemotiveerd politiek-islamistisch godsdienstonderwijs en zogenaamde maatschappijleeronderwijs waarbij ze de kinderen allerlei leugens gaan leren dat socialisten crimineel zijn, het socialisme dictatoriaal is en de islaam verbiedt, dat atheïsme slecht is, dat de christenen en de joden niet deugen en dat je om tactische redenen de Nederlandse wet moet respecteren maar schijt moet hebben aan de Nederlanders en de Nederlandse samenleving. (Eigenlijk precies dezelfde principes als de principes die aan het onderwijs in Turkije ten grondslag liggen.)

En de Nederlandse regering vindt dat zo maar goed en steunt het initiatief zelfs. Als het in het belang van de Nederlandse regering was om de lange arm van Ankara aan de kaak te stellen dan schreeuwde deze regering moord en brand maar deze keer vindt deze regering het goed dat de lange arm van Ankara van alles organiseert.

Eigenlijk is er niet zo veel nieuws onder de zon. Voorheen werden de Turkse kinderen evenwel geïndoctrineerd en gehersenspoeld door organisaties die direct of indirect in verbinding stonden met Ankara (denk aan Stichting Diyanet en andere). Nu wordt die indoctrinatie en hersenspoeling legitiem erkend en zelfs gesteund door de Nederlandse regering. Toch is dat nog steeds een activiteit van de lange arm.

Het opportunisme van neoliberale regeringen en het parlement (voor zover dat de regering in het steunen van het genoemde initiatief steunt), dat is om van ziek te worden.

Maar ja, die liggen niet wakker van het feit dat zo veel kinderen vergiftigd worden en zullen blijven worden met ondemocratische, anti-democratische en reactionaire ideeën en denkbeelden.

Met de steun van het bovengenoemde initiatie door het kabinet Rutte wordt de Nederlandse fascistische, racistische en populistische partijen en groepen weer een flinke vracht voer toegeworpen. 

Let maar op!

We leven helaas nog steeds in het kapitalisme-tijdperk en in reactionaire tijden...

Meriç Esin