Zwaksten in de samenleving keihard gepakt. Even wat recente of binnenkort komende maatregelen op een rijtje

Even wat recente of binnenkort komende maatregelen op een rijtje

• Staatssecretaris Jet Bussemaker van de Partij van de Arbeid met hartelijke medewerking van het CDA en de Christenunie bezuinigt 800 miljoen op de AWBZ waardoor honderdduizenden bejaarden en gehandicapten hun dagopvang kwijtraken
• Afschaffing van de aftrekposten in de belastingen voor chronisch zieken en gehandicapten en vervanging door de Wet tegemoetkoming ziektekosten waardoor duizenden gehandicapten en chronisch zieken er in inkomen  fors op achteruit gaan omdat ze niet voor vergoedingen in het kader van de nieuwe wet in aanmerking komen of omdat ze veel minder krijgen dan in de oude situatie met aftrekposten in de belastingen;
• Gemeenten in Nederland schaffen naar aanleiding van de wet tegemoetkoming ziektekosten de tegemoetkoming voor chronisch zieken en gehandicapten uit de bijzondere bijstand af zodat duizenden chronisch zieken er minstens 50 tot 200 euro per maand op achteruit gaan of er gaan geluiden op dat te doen of ze versoberen de regeling sterk
• Morgen behandeld de Tweede Kamer een voorstel van staatssecretaris Klijnsma van de Partij van de Arbeid met hartelijke medewerking van het CDA en de Christenunie om het wettelijk minimumloon voor arbeidsgehandicapten af te schaffen en hen voor een aanvulling onder het bijstandsregiem te laten vallen
• In Rotterdam wil de wethouder van Sociale Zaken van de Partij van de Arbeid bepaalde wijken ‘werkloosheidsvrij’ maken, wat inhoudt dat niemand meer een bijstandsuitkering kan hebben zonder dat hij of zij werk verricht. Dus ook de arbeidsgehandicapten moeten werken. En wel onvolwaardige, toegevoegde arbeid onder een bijstandsregiem. Rotterdam heeft een ‘voorbeeldfunctie’ voor andere gemeenten.
• Bij de begroting van Prinsjesdag 2009 werd al duidelijk, dat chronisch zieken en gehandicapten er zonder deze maatregelen sterker in koopkracht op achteruit zouden gaan dan andere groepen.
• Invoering van gedwongen huiszoekingen bij mensen met een uitkering die nergens van worden verdacht.. Het wetsontwerp dat er nu ligt maakt weigering van een huiszoeking bijna onmogelijk zonder je uitkering te verliezen of je wordt sterk op je uitkering gekort. Het wetsvoorstel is oorspronkelijk geïnitieerd door Aboutaleb, toen staatssecretaris van de partij van de Arbeid met hartelijke medewerking van het CDA en de Christenunie.

Piet van der Lende

Chronisch zieken in Amsterdam zijn verbijsterd over nieuw gemeentelijk beleid

Eerste oproep

Op 5 januari 2010 om 19.30 uur houdt de Bijstandsbond een eerste protestbijeenkomst naar aanleiding van het feit, dat bij veel chronisch zieken en gehandicapten in Amsterdam in de week van 8 december een brief in de bus is gerold, waaruit blijkt dat ze op grond van een nieuwe gemeentelijke regeling voor chronisch zieken er soms tot 200 euro netto in de maand op achteruit gaan.

 Als gevolg van de nieuwe wettelijke landelijke regeling voor chronisch zieken wordt de gemeentelijke regeling chronisch zieken en gehandicapten afgeschaft en vervangen door de nieuwe regeling aanvullende tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten. Dit betekent dat verschillende kosten in verband met ziekte of handicap niet langer vergoed worden.

 Concreet voorbeeld: iemand kreeg een bijdrage chronisch zieken en gehandicapten van 232,84 eur per maand en in de nieuwe regeling 40 euro alleen voor extra energiekosten en vergoeding wettelijke eigen bijdrages. Een achteruitgang van ruim 190 euro! Als doekje voor het bloeden krijgt de betrokkene een bedrag ter compensatie tot 1 januari 2011 van omgerekend 25 euro per maand. Een dergelijk grote inkomensval is geen uitzondering! Andere mensen gaan er minder in inkomen op achteruit. Iemand anders kreeg bijvoorbeeld 109,95 euro per maand en gaat nu 100 euro per maand ontvangen. De reden voor deze verschillen zijn waarschijnlijk gelegen in het feit, dat de situatie niet meer persoonlijk wordt beoordeeld maar dat men nu uitgaat van bepaalde modules, maximaal 8 verschillende kostensoorten, waarvoor je maximaal 20 euro per module vergoeding kunt ontvangen. Bijvoorbeeld bewassing, kledingslijtage, dieet, energie en telefoon, maaltijdvergoeding, pedicure/manicure, wettelijke eigen bijdrages. Vallen je bijzondere uitgaven/kosten buiten een van deze modules, of zijn die er niet bij in te delen, dan krijg je automatisch geen vergoeding. Of je krijgt maximaal 20 euro terwijl de kosten meer zijn.

We hebben verschillende mensen op het spreekuur gekregen die er fors op achteruit gaan. Deze brief dateert van 8 december. Let op! De brief is een voor bezwaar vatbare beslissing en we zijn van plan verschillende rechtszaken te beginnen om de gang van zaken aan de kaak te stellen. Dus let op! iedereen!. Je moet zelf binnen zes weken na dagtekening van de brief bezwaar aantekenen. Dus denk niet: de Bijstandsbond is er al mee bezig, ik wacht af. Zelf een bezwaarschrift indienen binnen de wettelijke termijn of het een advocaat of andere hulpverlener laten doen.

Bijeenkomst Bijstandsbond over vergoedingen voor chronisch zieken in de gemeente Amsterdam dinsdag 5 januari 2010 om 19.30 Dijktheater, Da Costakade 160, 1053 XD Amsterdam Bijstandsbond./ Da Costakade 162, 1053 XD Amsterdam, 020-6898806 info@bijstandsbond.org

TV programma NOVA zoekt mensen die bezoek hebben gehad van sociale recherche of handhavers

Voor het actualiteitenprogramma NOVA hebben we een reportage in voorbereiding over de aanstaande uitbreiding van de bevoegdheden aangaande huisbezoeken. Zoals u wellicht weet ligt er een wetsontwerp, dat na het kerstreces behandeld gaat worden, waarin huisbezoeken mogelijk worden bij alleenstaande aanvragers en ontvangers van een AOW, AKW, ANW of bijstandsuitkering.

Bij weigering van zo’n huisbezoek gaat het mogelijk worden de aanvrager te korten op de uitkering, iets dat nu, mits er geen directe verdenking van fraude is, niet mogelijk is. Omdat de gemiddelde Nederlander die er nooit mee te maken heeft gehad zich waarschijnlijk weinig bij zo'’n huisbezoek kan voorstellen, welke impact het heeft, hoe men zich gedraagt etc., zijn wij op zoek naar mensen die te maken hebben gehad met een huisbezoek. Hoe gaan de controleurs te werk? Bent u volledig geïnformeerd over uw rechten en plichten? Hoe bent u behandeld? Graag zouden we hierover met u spreken.

Hieruit kan voortvloeien dat we met u op camera willen spreken. Wij kunnen ons voorstellen dat u wel uw verhaal wilt doen, maar niet herkenbaar in beeld wilt. Graag wil ik bij voorbaat aangeven dat wij u onherkenbaar in beeld kunnen brengen. ‘Normaal’ in beeld geniet de voorkeur, maar onherkenbaar is zeker mogelijk.

 Ik hoop dat u spoedig contact met mij wilt opnemen via de mail (marjolein.schut at novatv.nl) of 035-6772840 of 035-6773121. Alvast bedankt voor uw reactie. Wij gaan uiteraard zorgvuldig met uw gegevens en verhaal om. Met vriendelijke groet, Marjolein Schut Redactie NOVA

@timedesk 4 Miljard bezuinigen op arbeidsmarkt: dramatisch! TimeDesk Magazine

Het kabinet wil 4 miljard euro bezuinigen op de kosten van de arbeidsmarkt. En in dat bedrag worden niet de sociale uitkeringen meegerekend. Een van de 20 door het kabinet ingestelde commissies moet over deze bezuiniging van 4 miljard in het voorjaar advies uitbrengen. Vooruitlopend daarop beginnen de eerste discussies zich al voor te doen. De ondernemers beginnen al na te denken over welke reorganisaties zij het liefste hebben. Daarbij sluiten zij aan bij de nieuwe Participatiewet van de VVD. De werkgevers en de rechtse politieke partijen hebben al een duidelijk programma. En de vakbonden? Lees verder….

Gemeenten laten veel geld reïntegratie liggen

Gemeenten laten massaal geld liggen dat ze krijgen om mensen aan werk te helpen. Maar liefst negen op de tien gemeenten maakt de budgetten niet op, blijkt uit onderzoek van de Inspectie Werk en Inkomen (IWI). Het uitkeringsinstituut UWV maakt het beschikbare geld wel op. Gemeenten krijgen geld voor de bekostiging van re-integratieprojecten om werklozen te helpen bij het vinden van een baan.
Jaarlijks ontvangen alle gemeenten samen daarvoor ongeveer 1,6 miljard euro, maar in december 2007 werd 830 miljoen aan ongebruikte gelden doorgeschoven naar 2008 en december vorig jaar werd nog eens 735 miljoen overgeheveld naar 2009.

Crisis Volgens de Inspectie hebben de gemeenten zich het afgelopen jaar vooral gericht op mensen die als gevolg van de economische crisis nog maar net hun baan hadden verloren. Dit ging nogal eens ten koste van mensen in ‘kwetsbare groepen’ die al langer een uitkering krijgen en die moeilijker aan werk zijn te helpen, aldus de IWI.

De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) is het niet eens met de conclusies van de IWI dat gemeenten te weinig doen voor mensen die langer dan drie jaar in de bijstand zitten. De aandacht voor kwetsbare groepen is in het geheel niet verdwenen, aldus de VNG. De opgebouwde reserves zijn de komende tijd nog ”broodnodig”, aldus de VNG. Besparing

Gemeenten mogen ongebruikte gelden nog wel meenemen naar volgend jaar, maar minder dan voorheen. Dat moet volgend jaar een besparing van 75 miljoen euro opleveren en in 2011 ongeveer 159 miljoen. De rijksoverheid heeft met de gemeenten afspraken gemaakt over de uitstroom naar werk van mensen die in de bijstand zitten. Volgens minister Piet Hein Donner en staatssecretaris Jetta Klijnsma (Sociale Zaken) is nu niet eenduidig vast te stellen of gemeenten door de economische crisis hun aandacht echt verleggen naar groepen die makkelijker zijn te bemiddelen.

Aandacht Blijvende aandacht voor de meest kwetsbare groepen op de arbeidsmarkt is van groot belang, schrijven de bewindslieden in een brief aan de Tweede Kamer in reactie op het IWI-onderzoek. Klijnsma zal binnenkort een ”stevig gesprek” met de VNG hebben om ervoor te zorgen dat gemeenten hun hele uitkeringsbestand doorlichten. Donner bekijkt ondertussen de mogelijkheden voor onderzoek naar de kosten en resultaten van alle re-integratieprojecten.

Zie ook website Inspectie Werk en Inkomen

Is Work First een succes? DIVOSA zegt van wel.

                                           Verschuivende Verantwoordelijkheden

Door Nanda van Oo

Het vertrouwen neemt toe en de economie herstelt zich geleidelijk. Volgens het Centraal Planbureau is alleen in 2010 nog oplopende werkloosheid te verwachten als gevolg van de crisis.  Er zit wel een addertje onder het gras. Sinds 2006 is de duur van een WW-uitkering bekort. Dat betekent dat in 2010 zo’n 150.000 mensen als gevolg van de crisis geen recht meer hebben op WW; ze komen dan in de bijstand terecht waar men te maken krijgt met Work First (WF).

Hoe effectief is WF? De onafhankelijke toezichthouder op het beleid, werk en inkomen (IWI) publiceerde onlangs samen met Divosa, de vereniging van managers van sociale diensten, het rapport ‘Maatwerk First’ als vervolg op ‘Work First Werkt’ (2007). Het onderzoek is bekend bij de Koninklijke Academie van Wetenschappen onder nummer 1332996, de organisatie die toeziet op de kwaliteit van wetenschappelijk onderzoek. De onderzoeksperiode is van oktober 2008 tot september 2009; men heeft effecten van de crisis enigszins kunnen meenemen.

   Ondanks lichte daling is er volgens de onderzoekers sprake van succes. In Maatwerk kwam 38% weer aan het werk, minder dan de 45% in Work First Werkt, maar dat wordt veroorzaakt doordat WF is uitgebreid naar langdurig werklozen. Bij nadere lezing blijkt dat verschillende groepen door elkaar lopen die de cijfers vertekenen. In deze periode zaten ook deelnemers die als gevolg van de crisis werkloos raakten en snel uitstroomden. Deze groep staat dicht bij de arbeidsmarkt en heeft geen WF nodig. Ook: ‘Er bestaan twee typen draaideurklanten’ (p23-24) en: ‘Bij 48% van projecten kan men niet inschatten wat het aandeel is van de groep die uitstroomt en weer terugvalt in WWB’. Een grote groep circuleert in de ‘trajectencarrousel’. Verder: ‘uitstroom naar werk is een te beperkte maat om effectiviteit te meten’ toevoeging: ‘Work first levert bijdrage aan de persoonlijke ontwikkeling van klanten (p57-58).

Wegredeneren van mensen

Zoals in de meeste sociaalwetenschappelijke rapporten verdwijnt in Maatwerk de menselijke maat in tabellen en statistische berekeningen. De centrale termen wijzen in de richting voor wie het is bedoeld: dat zijn niet mensen die de pech hebben werkloos te zijn geraakt, maar de beleidsmakers. Meest gebruikte termen: ‘klant’, 303 keer genoemd en ‘benchmark’ 91 keer. De bestuurskundige term ‘benchmark’ betekent‘ijkingskader om prestaties van systemen te vergelijken’. Met ‘systemen’ worden de mensen bedoeld die slachtoffer werden van de onverantwoorde risico’s in de financiële sector en de mensen die onbemiddelbaar zijn door ziekte of leeftijd.

   WF is verplicht, wanneer iemand weigert volgt een sanctie. In Work First Werkt wordt aan de orde gesteld dat WF is bedoeld als afschrikking. In Maatwerk wordt het begrip ‘verplicht’ slechts eenmaal gebruikt en ‘sanctie’ wordt een keertje genoemd, maar gebagatelliseerd. Wie echter de stroom reacties leest op website De Muur (2008), rapporten van Ombudsmannen en de klachten van de Bijstandsbond kent, weet dat dreigen met sancties actueel is. In Maatwerk wordt dat niet beschreven, maar is wel belangrijk voor de antwoorden op de vragenlijst. Die worden gemeten waarna een wetenschappelijke uitspraak volgt. 

Sociaal wenselijke antwoorden

Wanneer iemand met een gezondheidsklacht naar het ziekenhuis of de GGZ gaat, wordt de persoon in kwestie gevraagd een vragenlijst in te vullen om de klacht in beeld te krijgen. Men kan aannemen dat de antwoorden betrouwbaar zijn, want men wil immers verlost worden van de klacht. Wanneer iemand wordt benaderd door een uitkeringsinstantie om een vragenlijst in te vullen, is de kans groot dat vanwege angst voor sancties sociaal wenselijke antwoorden worden gegeven.

   In Maatwerk wordt beweerd dat ruim de helft van de respondenten tevreden is. Nergens wordt echter, zoals gebruikelijk, in een procedure beschreven hoe de respondenten benaderd zijn. Er wordt opgemerkt dat de deelname anoniem was en vrijwillig, maar het blijkt dat de uitkeringsinstantie de klanten benaderde en de lijsten naar hun huisadres heeft gestuurd. Een uitkeringsinstantie wordt door veel mensen gezien als een intimiderende organisatie en niet iedereen zal zich vrij hebben gevoeld om te weigeren. Dat is van belang, er wordt namelijk gevraagd naar tevredenheid over de begeleiding in WF. Menig antwoord zal voorspelbaar zijn en heeft dus wetenschappelijk weinig waarde. 

Creatief boekhouden

Sinds invoering van de wet Wet Werk en Bijstand in 2004 mogen gemeenten het geld dat overblijft van bijstandsuitkeringen houden. Mensen die een uitkering aanvragen, komen in een WF traject en hun uitkering wordt omgezet in bijvoorbeeld een stagevergoeding, dat wil zeggen inkomen op niveau van een uitkering. In 88% van de gemeenten is WF ingevoerd en in geval van oplopende werkloosheid in 2010 zal dat gunstig zijn. 

   Maatwerk heeft onderzoek gedaan in 31 gemeenten. Amsterdam behoorde daar weliswaar niet toe maar kan als voorbeeld dienen, omdat WF hier is ingevoerd. De hoofdstad kampt al jaren met slecht bestuur. De twee meest vooraanstaande musea, het Rijksmuseum en Stedelijk museum, zijn al jaren gesloten als gevolg van mismanagement en het is onbekend wanneer de schatkamers zullen openen. Ook zijn er het debacle van de Noord/Zuidlijn en de fiasco’s op de Zuidas. Het bestuur is niet capabel om deze geldverslindende projecten naar zich toe te trekken. Het rapport Maatwerk First zal bijdragen om de kosten van de werkloosheid als gevolg van de crisis enigszins in bedwang te houden. Zo zijn er meer gemeenten die hun financiële problemen door mismanagement af zullen wentelen op de zwakste groepen.

Persoonlijk bericht uit het doolhof van de reintegratie voor werklozen.

Ik ben Sander, uit Amsterdam, langdurig werkloos geweest en inmiddels spreekuurmedewerker bij de Bijstandsbond. Bij de Bijstandsbond hebben we twee keer per week inloopspreekuur, waar mensen praktisch en juridisch advies kunnen krijgen.

In Amsterdam begon de ellende een jaar of acht geleden met de Megabanenmarkt, door uitkeringsgerechtigden ook wel de Megabananenmarkt genoemd. Een grote opruimoperatie, waarvoor alle uitkeringstrekkers werden opgeroepen en waar we werden bemiddeld richting werk, scholing of begeleiding.

Er was wat gesjoemel met de aanbesteding van de organisatie van dit mega-event, in een grote loods in het Westelijk havengebied. De lokale politici die over de toewijzing gingen bleken na hun carrière plotseling allemaal een lucratief baantje te hebben bij hetzelfde organisatie- en adviesburo. Maar dit terzijde.

De Amsterdamse sociale dienst zou zijn verworden tot een uitkeringsfabriek, de stad had in vergelijking met andere gemeentes een buitenproportioneel aantal werklozen. Daarbij was de oude Algemene Bijstandswet, de ABW, vervangen door de Wet Werk en Bijstand, de WWB. Volgens die nieuwe wet ligt er een grotere verantwoordelijkheid bij de burgers om aan het werk te komen en te blijven. Ook wordt het begrip ‘passende arbeid’ losgelaten - alle ‘algemeen geaccepteerde arbeid’ werd als ‘passend’ beschouwd. Kennelijk als knieval voor de christelijke partijen werd in de praktijk alleen een uitzondering gemaakt voor prostitutie, hoewel er in Nederland zelfs sociale dienst-ambtenaren zijn die ook daar niet altijd moeilijk over doen (een vrouw die uit haar beroep wilde stappen en een uitkering aanvroeg kreeg ooit van zo’n ambtenaar te horen dat ze er toch nog best goed uitzag en nog wel een paar jaartjes voortkon inplaats van dat ze haar hand ophield - dat was nou net niet hoe de wet geïnterpreteerd moet worden!).

Daarbij is de nieuwe wet zo ingericht, dat de gemeenten verantwoordelijk zijn voor de uitvoering en veel geld kunnen besparen door zoveel mogelijk mensen uit de bijstand te werken. Welke methodes daarbij allemaal zijn toegestaan is tot op heden nog onderwerp van allerlei juridische procedures. Handicap daarbij is wel dat mensen bereid moeten zijn om die procedures aan te gaan, waarbij hun inkomen, dus: hun levensonderhoud, op het spel komt te staan. In de praktijk zie je dus dat mensen veel meer slikken dan eventueel wettelijk toegestaan is, omdat ze hun bestaanszekerheid niet kunnen riskeren.

Lees verder over de lotgevallen van Sander

Om de schuldenproblematiek aan te pakken, komt er een monsterdatabase

Om de schuldenproblematiek aan te pakken, komt er een monsterdatabase die de privacy van 16 miljoen Nederlanders aantast.
Dit moet anders. Wij roepen de Tweede Kamer op om een onafhankelijk onderzoek te doen naar schuldenregistratie zonder aantasting van de privacy.

Steun de oproep voor onafhankelijk 

onderzoek!

http://www.stopdemonsterdatabase.nl/ De Tweede Kamer praat op 17 december 2009 over de privacygevoeligheid van het Landelijk Informatiesysteem Schulden (LIS). Dit landelijke informatiesysteem dreigt een monsterdatabase te worden die de privacy van 16 miljoen Nederlanders raakt. Een risico is bijvoorbeeld dat in het systeem mensen worden geregistreerd die daar helemaal niet in thuis horen.

De privacybescherming van het systeem deugt van geen kanten. Het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) zet nog veel vraagtekens bij de manier waarop het LIS omgaat met de privacy van burgers. Het ontwerp is strijdig met de Wet bescherming persoonsgegevens, meldde de website van de privacywaakhond op 7 oktober. Het Landelijk Informatiesysteem Schulden (LIS) moet een schuldenregistratiesysteem worden en heeft als doel de schuldenproblematiek van particulieren aan te pakken. Het is een initiatief van banken, energiebedrijven, woningcorporaties, gemeenten en schuldhulpverleners, zoals het Leger des Heils. De overheid wil graag dat er zo’n registratiesysteem komt omdat het kan helpen bij het terugdringen van het aantal problematische schuldsituaties van particulieren.

Ook wij zijn voorstander van een preventieve aanpak. Maar dan wel zonder aantasting van de privacy. Daarom roepen we de Tweede Kamer op om een onafhankelijk onderzoek te doen naar bestaande en door het CBP goedgekeurde systemen voor schuldenregistratie.

Klijnsma studeert op gesubsidieerde arbeid

11-dec 2009 
Staatssecretaris Jetta Klijnsma (Sociale Zaken) bekijkt of meer mensen dan alleen werknemers van de sociale werkplaatsen de kans kunnen krijgen om via gesubsidieerde arbeid aan de slag te komen. Desnoods tot aan hun pensioen. Dat maakte Klijnsma donderdag duidelijk tijdens de behandeling van de begroting Sociale Zaken in de Tweede Kamer.

Klijnsma wees erop dat er al wordt gewerkt aan een proef om te onderzoeken of mensen die door een lichamelijke en/of geestelijke beperking niet zelfstandig het minimumloon kunnen verdienen, beter aan een baan worden geholpen via zogeheten loondispensatie. Daarbij betalen werkgevers alleen voor productieve uren van de gehandicapte en krijgt deze werknemer voor de niet-productieve uren een uitkering. CDA-Kamerlid Eddy van Hijum had de PvdA-bewindsvrouw om opheldering gevraagd, nadat ze zich positief had uitgelaten over gesubsidieerde arbeid na een bezoek aan de Verenigde Staten. Ook zijn GroenLinks-collega Ineke van Gent vroeg zich af of er nu “Jettajobs" komen in navolging van de Melkertbanen, waarbij het probleem was dat mensen niet vanuit hun gesubsidieerde plek doorstroomden naar ‘gewoon’ werk.

Maar Klijnsma zei niets te voelen voor nieuwe Melkertbanen. Het is volgens haar “wel wezenlijk" na te denken hoe mensen die niet op eigen kracht aan het werk komen, kunnen worden geholpen met loonkostensubsidie. Dat wordt volgens haar nu onderzocht in de proef met loondispensatie, die is gestart wegens modernisering van de sociale werkplaatsen. Maar ook mensen in de bijstand en personen die van jongs af aan gehandicapt zijn en een Wajong-uitkering hebben, doen mee in de proef. Het kabinet wil de sociale werkplaatsen hervormen, zodat meer werknemers uit de beschutte werkomgeving komen en bij een ‘gewone’ werkgever gaan werken. Ook wil het kabinet de wachtlijst voor de sociale werkvoorziening wegwerken. Veel mensen met een lichamelijke en/of geestelijke beperking die wachten op een plek in de sociale werkplaats, zitten nu in de bijstand of Wajong.

De PPEHCR, een beweging tegen armoede in de VS

De beweging van arme mensen in de Verenigde Staten vecht voor de verwezenlijking van hun sociaaleconomische rechten: huisvesting, gezondheidszorg, water, degelijk betaalde banen, en toegang tot lager, middelbaar en hoger onderwijs.

De beweging verenigt blanken en zwarten, vaders, moeders, kinderen, grootouders, werklozen, werkende armen, daklozen, zij die hun werk hebben verloren door de vrijhandelsakkoorden zoals NAFTA, sociale werkers, kerkleiders, vakbondsmensen, kunstenaars, juristen, jongeren en ouderen, plattelandsbewoners en stedelingen.

Het is de bedoeling om arme mensen te verenigen in een beweging tegen de armoede en te vechten voor de verwezenlijking van artikelen 23, 25 en 26 van de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens. Deze verklaring werd door de VS ondertekend in 1948. Echter, de VS hebben nooit het Internationaal Pakt voor Economische, Sociale en Culturele rechten geratificeerd. De verwezenlijking van deze rechten zou een geheel andere VS doen ontstaan.

De beweging werd gesticht in 1998, op de ‘Poor People’s Summit’ en beroept zich op de erfenis van Fannie Lou Hammer, Harriet Tubman, Fredrick Douglas, Gandhi, Malmcom X en Martin Luther King.

Een interview in het Nederlands met een beweging in de VS die mobiliseert tegen armoede en sociale uitsluiting vind je hier

Re-integratie: een moeizaam traject

Amsterdam | 04-12- 2009

Gemeentelijke Ombudsman Ulco van de Pol in Amsterdam heeft onderzoek gedaan naar de wijze waarop de Amsterdamse Dienst Werk en Inkomen de re-integratie van haar klanten uitvoert. Hij concludeert in zijn rapport dat het proces van re-integratie met name door problemen met de trajectkeuze en een opeenstapeling van gebrekkige communicatie, moeizaam verloopt.

AanbevelingenDe ombudsman verbindt een aantal aanbevelingen aan het rapport. Hij stelt diverse maatregelen voor met de strekking het trajectaanbod overzichtelijker te maken, de communicatie tussen alle partijen en de verslaglegging te verbeteren en duidelijke afspraken te maken over de klachtbehandeling.

OnderzoekHet onderzoek bestond uit ruim 70 interviews met klanten, klantmanagers van DWI en trajectbegeleiders van re-integratiebedrijven. Daarnaast is dossieronderzoek gedaan.

TrajectaanbodUit het onderzoek blijkt dat er een groot trajectaanbod is waardoor voor klantmanagers onduidelijk is welk traject het meest geschikt is. Anderzijds is er een tekort aan trajecten voor klanten met een kleine afstand tot de arbeidsmarkt en ontbreken trajecten voor specifieke doelgroepen. Klantmanagers maken vaak gebruik van dezelfde trajecten omdat ze die kennen. Of het ook het meest geschikte traject voor de klant is, blijft onduidelijk.

Communicatie en klachtbehandeling
De communicatie tussen de verschillende betrokken partijen laat te wensen over. Re-integratiebedrijven zeggen onvoldoende informatie over de klant te ontvangen. DWI geeft aan te weinig informatie te krijgen van het re-integratiebedrijf over de voortgang van het traject. Klanten krijgen te weinig of geen informatie over inhoud en doel van het traject. Ook worden klanten van DWI niet geïnformeerd over de mogelijkheid een klacht in te dienen. Wanneer ze een klacht hebben, is in veel gevallen ook niet duidelijk of DWI of het re-integratiebedrijf de klacht behandelt. De resultaten van de klachtbehandeling worden niet teruggekoppeld naar de werkvloer.

Meer informatie:

Rapport Re-integratie: een moeizaam traject