De gevolgen van het ervaren van schaarste

In Amerika en oa India, waar de armoede heel groot is, hebben Sendhil Mullainathan en Eldar Shafir een onderzoek gedaan naar de gevolgen van de armoede voor het denken van mensen die in armoede leven. Zij hebben hun bevindingen neergelegd in het boek 'schaarste. Hoe gebrek aan tijd en geld ons gedrag bepalen'. Uitgever: Maven Publishing. Nederlandse vertaling december 2013. In de neoliberale versie van armoede bestrijden wordt ervan uitgegaan, dat armoede een gevolg is van het individuele falen van de arme. Mensen hebben een verkeerd karakter, of gooien er met de pet naar. In het kapitalisme met zijn oneindige kansen kan iedereen hogerop komen, als je je maar gedraagt als de 'homo economicus', de mens die altijd de meest rationele beslssingen neemt in zijn of haar leven. Daarom is armoedebestrijding vooral het sleutelen aan het gedrag en de denkwijze van mensen. Meestal door strafmaatregelen, soms door financiële tijdelijke stimuleringsprikkels. Dit wordt het 'carrot en stick beleid' genoemd. Hierbij aansluitend worden projecten opgezet voor armen om een eigen bedrijfje te beginnen. Zo kunnen ze- vanuit hun bijgestelde gedrag - in het kapitalisme met zijn vele kansen uit de armoede komen door op de markt geld te verdienen. In dit kader passen de vele initiatieven voor het verstrekken van een micro-krediet in vele landen waar de armoede extreem is. Koningin Maxima is een pleitbezorger van deze manier van armoede bestrijden.

normen en waarden

Hierbij aansluitend pleiten vele politici en andere bestuurders maar ook spraakmakende (rechtse) opiniemakers voor een 'herstel' van  de volgens hen juiste normen en waarden in het algemeen en de westerse in het bijzonder. Niet alleen in andere 'culturen' maar alle mensen die in armoede leven hebben eenvoudigweg een verkeerde moraal, en we moeten hen de goede bijbrengen. Dan kunnen ze meedoen in het kapitalisme en participeren. Het begon wat dit betreft al met het  'ethisch reveil' van toenmalig minister van Agt, begin tachtiger jaren van de vorige eeuw, toen hij samen met Hans Wiegel van de VVD aan de wieg stond van de invoering van het neoliberalsime in Nederland. En vandaag de dag pleit PvdA lijsttrekkers kandidaat Asscher voor een 'progressief nationalisme' dus ook met de  mooie normen en waarden van de Nederlandse cultuur, op zoek naar een  sociaal-democratische coalitiepolitiek waarin  de 'derde weg met haar neoliberale compromissen een  actuele inhoud wordt gegeven.

er klopt niets van

Mullanaithan en Shafir tonen aan, dat er van al die neoliberale teoriën niets klopt. Het is de context waarin mensen leven die mede bepalend is voor hun manier van denken. Zij verrichten onderzoek op het snijvlak van psychologie en economie. Zij vonden dat wanneer iemand voortdurend in een situatie van te grote schaarste leeft, dit gevolgen heeft voor de beslssingen die mensen nemen. Het korte termijn beleid - hoe knoop ik vandaag de touwtjes aan elkaar  - overheerst het denken, en er is minder ruimte voor lange termijn denken in je persoonlijk leven. Als mensen eenmaal in armoede verkeren, zijn het niet zozeer persoonlijke eigenschappen die hun daarin gevangen houden. Het is daarentegen het gevolg van omgevingsomstandigheden veroorzaakt door schaarste. En die omstandigheden kun je veranderen waarbij je de schaarste vermindert. Dat hebben veel critici van het neoliberalisme  altijd al gezegd.  Dus omhoog die uitkeringen, kwijtscheldingen van schulden, meer werk voor de mensen, mischien een voldoende hoog basisinkomen, goede gezondheidszorg, sociale zekerheid, onderwijs, etc. Een links alternatief moet  het raffinement van de neoliberale ideologie ontmaskeren  en strijden voor de zoëven genoemde doelstellingen.

overal van toepassing

Mullainathan en Shafir pretenderen dat de conclusies van de vele onderzoekingen die ze hebben gedaan in de hele wereld van toepassing zijn waar mensen in armoede leven. Maar het heeft op iedereen betrekking. Schaarste kan slaan op het gevoel veel te weinig geld te hebben, maar het kan ook slaan op andere dingen, bijvoorbeeld het gevoel dat je veel te weinig tijd hebt. Het boek heeft het nodige stof doen opwaaien, ook in Nederland, omdat het impliciet een frontale aanval is op de theoriën van het neoliberalisme in het algemeen en de standpunten van de VVD en Jetta Klijnsma in het bijzonder. Hier valt nog van alles over te zeggen. Lees bijvoorbeeld de kritiek van  Jurriaan Omlo uit 2014. http://www.socialevraagstukken.nl/recensie/schaarste-hoe-gebrek-aan-tijd-en-geld-ons-gedrag-bepalen

onderzoek in Nederland

Colette van Boven onderzoekt nu in het kader van haar afstuderen aan de Universiteit van Amsterdam of de theoriën van Mullainathan c.s ook in Nederland van toepassing zijn. Daarvoor neemt zij de 'raven matrix test' af bij 80 respondenten. Zij interviewt ook bezoekers van de Bijstandsbond. Wij zijn benieuwd naar de resultaten. Ik heb hier geen verstand van, maar ik begrijp dat het nadeel van de test is, dat er een leereffect is. Dat kan de test onbetrouwbaar maken. Je kunt het trainen om de test goed af te leggen. Maar ik heb gezien dat in het onderzoek van Colette de geinterviewden geen idee hebben wat de test inhoudt, zodat het wel eens zeer betrouwbaar zou kunnen zijn. Wij zijn benieuwd naar de uitslag en gaan er zeker op terugkomen.

Piet van der Lende

Ledenwerf en donatie campagne Bijstandsbond en inning jaarlijkse contributie

Beste symphatisanten van de Bijstandsbond,

2016 is weer bijna voorbij en een nieuw jaar gaat binnenkort beginnen. Dus ook weer tijd voor de inning van de jaarlijkse contributie die leden van de Bijstandsbond betalen. Het lidmaatschap kost in principe 17 euro per jaar, maar mer of minder mag ook. Iedereen die een bijdrage betaalt wordt ingeschreven als lid, tenzij u dat niet wilt. De Bijstandsbond is nu het nieuwe jaar eraan komt ook een crowdfunding campagne begonnen om meer donaties en leden te krijgen.

We hebben nu een begroting van 14.000 gemiddeld per jaar en wij hebben geen structurele subsidies van de overheid of fondsen. Wij vinden het zelf ongelooflijk wat wij allemaal voor dat bedrag doen. We betalen van dat bedrag de huur, gas en licht, kopieerapparaat, telefoon, etc. en we houden nog wat over om actie te voeren en de administratiekosten en kopieerkosten van het spreekuur te betalen.

Toch zouden we graag meer doen, meer leden krijgen en meer bekendheid geven aan de Bijstandsbond. We zijn erg actief op internet en sociale media en we hebben al enige jaren een spotje op at5 en een advertentie in de MUG. Ook staan we in alle wijkgidsen. We komen regelmatig in de nieuwsmedia met standpunten over actuele onderwerpen. Toch is onze ervaring op basis van o.a. mededelingen van anderen dat we een groot deel van onze achterban nog niet bereiken, en dat aan de bekendheid van de Bijstandsbond nog veel gedaan kan worden. We zouden graag meer advertenties plaatsen, bijvoorbeeld in Het Parool, of spotjes maken voor radio en televisie en om die op internet te plaatsen. Of middels pamfletten en folders meer bekendheid te geven aan de Bijstandsbond, door ze op te sturen en instanties te vragen de folders neer te leggen.

Dit kost ook weer geld (portokosten) en ons budget is nu voor dit soort dingen wel beperkt, als we ook nog acties willen voeren die ook geld kosten. Daarom zijn we een crowdfunding campagne begonnen. Je kunt nu op onderstaande knop klikken om een donatie te doen.. Of-als je geen html in je email hebt- op de link klikken. Je browser wordt dan geopend en de rest wijst zich vanzelf. Je kunt bijvoorbeeld betalen met Paypal. De totale pagina van de Bijstandsbond bij de crowdfunding campagne vind je op http://www.bijstandsbond.amsterdam Deze knoppen of links kunnen doorgestuurd worden per email, op sociale media gezet en op weblogs of websites geplaatst worden.

Let op! Natuurlijk kun je ook op de oude manier blijven betalen door een bedrag te storten op onze bankrekening: NL22 INGB 0004 5548 41 t.n.v. Bijstandsbond Amsterdam. Dit is vooral verstandig bij kleine bedragen. Je moet namelijk als je meedoet aan de crowdfunding campagne 45 cent aan administratiekosten extra betalen. Dus ook als je dat niet extra wilt betalen, en je wilt 5 euro geven, dan moet je 4, 55 geven, dan kom je precies op 5 euro uit.

 
 Doneren

Alternatief voor mensen met weinig geld

In plaats van zelf een donatie te doen, of in combinatie met een eigen donatie, kun je ook een actie starten. Dan vraag je bijvoorbeeld vrienden om ook een klein bedragje te doneren. Als je op onderstaande knop klikt, kun je een pagina van jouw aanmaken op pifworld.com. Gerelateerd aan de Bijstandsbond. Je kunt een streefbedrag invullen wat je bij anderen wilt ophalen, bijvoorbeeld 50 euro. Je geeft verder kort aan wat je motivatie is om voor de Bijstandsbond een kleine actie te starten in je sociale netwerk.

Dan stuur je de weblink van je eigen pagina naar je vrienden en kunnen ze op jouw pagina doneren ten behoeve van de Bijstandsbond. Er wordt dan op jouw pagina aangegeven, hoever je bent met het ophalen van die 50 euro voor de Bijstandsbond bij vrienden en bekenden. Je kunt natuurlijk ook een ander bedrag invullen dan die 50 euro. Dit is ook erg geschikt voor mensen die zelf geen geld hebben om te doneren, maar die de Bijstandsbond een warm hart toedragen en die zeggen: ik heb wel vrienden en kennissen die wel iets willen geven, dus ik start een actie voor de Bijstandsbond omdat ik het zo'n goede organisatie vind.



Maak een actie aan

specifieke doelen (overlevingsgids voor de minima)

We hebben ook de mogelijkheid om mensen geld te laten doneren voor een specifiek doel. Het specifieke doel dat we nu hebben is de overlevingsgids voor de minima. http://www.overlevingsgids.net . We hebben al een app voor android. Ga naar Google Play store en typ in het zoekvenster 'overlevingsgids'. Je kunt dan de app op je mobiele telefoon installeren. De overlevingsgids bevat tips en trucs voor mensen met weinig geld en aanwijzingen hoe te overleven in de bureaucratische doolhoven. We zouden ook graag een app maken voor andere systemen zoals iOS, maar dat kost geld om het te laten maken. Ook zouden we graag meer bekendheid geven aan de overlevingsgids door er reclame voor te maken en de mensen op de hoogte te stellen. Verder zouden we de gids graag uitbrengen in brochurevorm, voor mensen die niet zo thuis zijn op internet. Je kunt door op onderstaande knop te klikken geld geven voor specifiek het uitbrengen van de overlevingsgids voor de minima. In de toekomst kunnen we andere specifieke doelen toevoegen en daar specifiek geld voor vragen.


 Doneren

Ook voor dat specifieke doel kun je een actie starten.

Maak een actie aan

Met vriendelijke groet,
Piet van der Lende
Bijstandsbond

Alleenstaande ouders met bijstand en kinderen inwonend bij familie in bittere armoede gestort

Alleenstaande ouders met bijstand en kinderen inwonend bij familie niet alleen getroffen door kostendelersnorm maar ook door sterke kortingen op het kindgebonden budget. Het inkomen daalt ver beneden het bestaansminimum.

Alleenstaande ouders met kinderen inwonend bij familie worden per 1 januari 2016 niet alleen getroffen door de kostendelersnorm maar ook getroffen door grote kortingen op het kindgebonden budget. Voorbeeld: alleenstaande ouder met twee kinderen van 4 en 7 jaar die inwoont bij haar moeder heeft een bijstandsuitkering van 694 euro en een kindgebonden budget van 83 euro en een zorgtoeslag van 7,50 euro per maand. Deze moeder houdt 200 euro en 3 cent over na aftrek vaste lasten. Volgens het voedingscentrum van het Nibud is zij aan voeding voor haar 2 kinderen en zichzelf kwijt per kind 3,67 en voor haarzelf 5,62. Prijspeil 2013. In totaal is dat 390 euro alleen voor voeding per maand wat zij volgens het Nibud kwijt is. Dus zij komt alleen al aan de basisbehoefte eten meer dan 160 euro per maand tekort. Deze mevrouw is arbeidsongeschikt en kan slechts 16 uur per week werken. Hoe komt deze mevrouw hieruit.

De maatregel van het kindgebonden is bedoeld als ondersteuning van kinderen die in Nederland wonen. Een alleenstaande ouder die alleen woont met haar kinderen heeft een kindgebonden budget van 3066 euro per jaar. Deze mevrouw krijgt dus omdat ze kosten kan delen met haar moeder, slechts 1000 euro per jaar. Zij is toeslagpartner. Dus het geldt ook voor alleenstaande ouders die bij een niet-familielid inwonen. De gedachte achter de kostendelersnorm is, dat twee mensen die onder hetzelfde dak wonen kosten kunnen delen en daarom een verlaging van 20% waarna ze alle inkomens tezamen genomen op bijstandsniveau uitkomen. Maar omdat in het geval van deze mevrouw ook de korting van het kindgebonden budget geldt zakt ze ver beneden het bestaansminimum. Deze mevrouw is er tussen 1 januari 2015, toen de Participatiewet werd ingevoerd, en 1 januari 2016 toen de korting op het kindgebonden budget werd ingevoerd 400 euro per maand op achteruit gegaan.

Extra schrijnend is, dat het kindgebonden budget bedoeld is voor het onderhoud van kinderen. In deze situatie worden dus de kinderen zwaar door de bezuinigingen van de regering getroffen.

Teken de petitie tegen de kostendelersnorm! http://geensamenwoonboete.petities.nl

Waarom heb je de petitie tegen de kostendelersnorm niet getekend?

Kom op, mensen, even tekenen die petitie tegen de kostendelersnorm!

De meeste van mijn vrienden en vriendinnen op facebook, twitter, mailinglijsten hebben het nog niet gedaan. Ook niet veel mensen die mordicus tegen de kostendelersnorm zijn Ach, ach ik ken de smoezen wel. Het helpt toch niet, ze luisteren toch niet, ik wist het niet, ik ben het vergeten, het heeft geen zin, we moeten de haalbaarheid in de gaten houden, de aluminati hebben de macht, de mensen zijn niet solidair meer, vroeger, ja vroeger, etc. Op naar de miljoen handtekeningen! Te beginnen bij jouw. Lees anders eerst dit maar eens Wat is macht?

Teken de petitie

Petitie Bijstandsbond tegen kostendelersnorm

Bijstandsbond heeft petitie lopen tegen de kostendelersnorm in de bijstand en andere uitkeringen

De Bijstandsbond heeft een petitie lopen waarin je kunt aangeven dat je tegen de kostendelersnorm bent, zoals die geldt in de bijstand en verschillende andere uitkeringen. De petitie vraagt de kostendelersnorm volledig af te schaffen, dus niet alleen voor mantelzorgers, of AOW-ers of migranten met het gezin in het land van herkomst. De petitie kan getekend worden op deze webpagina.

Centrale Raad keurt kostendelersnorm in alle 13 aangebrachte rechtszaken goed

01-11-2016. Herzien persbericht Bijstandsbond

Centrale Raad van Beroep keurt de kostendelersnorm in alle aangebrachte rechtszaken goed.

Sommige bijstandsgerechtigden zoals migranten ouder dan 65 jaar met onvolledige AOW en een bijstandsaanvulling (AIO)door kostendelersnorm  in extreme armoede gedompeld

De Centrale Raad van Beroep heeft in 13 rechtszaken uitspraak gedaan waarbij de kostendelersnorm in de bijstand in alle gevallen in stand wordt
gelaten. De zaken waren aangebracht door verschillende advocaten. De 13 uitspraken zijn alle te vinden op Rechtspraak.nl. De Centrale Raad verwijst naar de wet en de memorie van toelichting met oa het argument dat het sociaal zekerheidsstelsel betalbaar moet worden gehouden. De Centrale Raad zegt verder dat ze niet mogen toetsen aan redelijkheid en billikheid, de wet is de wet. Maar dat is helemaal niet waar. Ze mogen toetsen aan artikel 34 van de Algemene Wet Bestuursrecht. De redelijkheidstoets zit verweven in dit artikel.
Het onderscheid tussen een kostendeler en het voeren van een gezamenlijke huishouding is vaag is geworden. Advocaten hadden aangevoerd, dat de norm toeziet op het kunnen delen van de kosten van bewoning. Nee, zegt de Centrale Raad, het ziet toe op alle algemene kosten van levensonderhoud. Daarmee is onduidelijk geworden wat het verschil is tussen het voeren van een gezamenlijke huishouding en het van toepassing zijn van de kostendelersnorm. Juridisch gezien heeft de Centrale Raad zich op een hellend vlak begeven waarbij de rechten van bijstandsgerechtigden steeds verder worden uitgehold en de samenlevingsnorm steeds meer van toepassing is. Wanneer er sprake is van een gezamenlijke huishouding  heeft betrokkene die nu door de kostendelersnorm 20% minder uitkering ontvangt, in sommige gevallen helemaal geen recht op een uitkering of recht op een nog lagere uitkering. Zie hier het persbericht van de Centrale Raad.
https://www.rechtspraak.nl/Organisatie-en-contact/Organisatie/Centrale-Raad-van-beroep/Nieuws/Paginas/Bijstand-mag-worden-verlaagd-bij-deling-van-kosten.aspx
Helaas heeft de Centrale Raad nog geen uitleg gegeven over enkele belangrijke begrippen zoals wat een commerciele prijs wanneer iemand een
kamer onderhuurt. Wanneer er sprake is van commerciele onderhuur is de kostendelersnorm niet van toepassing.

Een groep die onder andere bijzonder zwaar door de kostendelersnorm wordt getroffen en waarbij de mensen in deze groep beneden het bestaansminimum kelderen is de groep migranten ouder dan 65 jaar met het gezin in het land van herkomst die een onvolledige AOW, geen pensioen en een aanvullende AIO uitkering hebben. Deze mensen werden tot voor kort gezien als alleenstaande, waardoor zij recht hadden op een bestaandsminimum van 70% van het minimumloon. Het gezin in het land van herkomst heeft vaak geen eigen inkomen. Door een wetswijziging in de AOW, die bij de invoering weinig stof heeft doen opwaaien, worden deze migranten plotseling beschouwd als samenwonenden. Ook al leven ze duurzaam gescheiden van hun gezin in het land van herkomst. Dit betekent, dat niet de norm van 70% wordt gehanteerd bij de bepaling van de AIO aanvulling, maar de norm van 50%. Velen gaan er daardoor sterk op achteruit of verliezen zelfs geheel de AIO aanvulling. Reeds op 30 november 2012 hebben het Komitee Marokkaanse Arbeiders Amsterdam tezamen met Marokkaanse Raad Oost, stichting Aknarij, SMN, Mobin en de Bijstandsbond een conferentie georganiseerd over het AOW-tekort van migranten met een AIO aanvulling waarbij de extreme armoede waarin mensen uit deze groep soms moeten leven werd geinventariseerd, samen met oa FNV rechtszaken werden gevoerd en geprotesteerd werd bij de politiek. Ook andere organisaties hebben door de jaren heen op deze problematiek gewezen. Nu is dit zelfs tot staatssecretaris Klijnsma doorgedrongen en heeft zij mondjesmaat 7 miljoen euro uitgetrokken om in de meest schrijnende gevallen de gemeente de mogelijkheid te geven bijstand te verstrekken. Deze druppel op de gloeiende plaat zal de situatie niet veranderen. Dat migranten ouder dan 65 jaar met het gezin in het land van herkomst niet meer worden gezien als alleenstaanden blijft in stand.

Zorgverzekeraars bijzonder traag met het uitbetalen van het eigen risico als je geen ziektekosten hebt

Bij de Bijstandsbond komen klachten binnen van bijstandsgerechtigden, die maandelijks een bedrag betaalden voor het eigen risico van 350 euro, maar die in 2015 geen ziektekosten hebben gehad of minder kosten dan het totaalbedrag aan eigen risico. De zorgverzekeraar moet dan de teveel betaalde premie van het eigen risico terugbetalen. De klacht is, dat Zilveren Kruis het eigen risico over 2015 nog steeds niet heeft terugbetaald. Mensen die in februari belden kregen te horen dat het pas in october 2016 zou worden uitbetaald. Maar als mensen nu bellen, krijgen ze te horen dat het pas in december 2016 wordt uitbetaald. Dat is schandelijk laat. Overigens is Zilveren Kruis telefonisch bijzonder moeilijk bereikbaar. Wachttijden van 10 minuten tot een kwartier zijn geen uitzondering. Een van de bijstandsgerechtigden gaf aan, dat ze het geld hard nodig heeft omdat de langdurigheidstoeslag ook al is afgeschaft. Het gaat hier om mensen, die maandelijks een bedrag betalen voor het eigen risico. Veel mensen weten niet, dat je ook voor de optie kunt kiezen om als het ware een lagere premie te betalen, waarna je indien je ziektekosten hebt een rekening krijgt die je moet betalen tot het eigen risico is opgebruikt. Dan geldt dat late terugbetalen niet. Maar zelf sparen in de bijstand om de eerste ziektekosten in de bijstand te betalen is onmogelijk, want dan zegt de gemeente dat je spaargeld hebt en kom je niet in aanmerking voor kwijtschelding van gemeentelijke heffingen. Vandaar dat veel mensen ervoor kiezen maandelijks een bedrag te betalen voor het eigen risico. De zorgverzekeraars zullen wel verdienen aan het late terugbetalen. Bijstandsgerechtigden die informatie vragen aan de gemeente cq de klantmanager krijgen te horen dat die het ook niet weet.

Piet van der Lende
Bijstandsbond
info@bijstandsbond.org
020-6898806

Documentaire 40 jaar Bijstandsbond

De bijstandsbond in Amsterdam bestaat dit jaar 40 jaar. In deze film wordt een geschiedenis geschetst van standvastige inzet, ludieke acties en spraakmakende bijeenkomsten. En dat alles geleid door mensen die zich op vrijwillige basis al die jaren, soms wel 80 uur per week hebben ingezet. Met als een van de hoogtepunten de Europese marsen naar Amsterdam. Toen zich meer dan 50.000 mensen naar Amsterdam bewogen.
Met Anke van der Vliet en Piet van der Lende
gemaakt door Inge Willems

40 jaar bijstandsbond from cccdprodukties on Vimeo.

Bijstandsbond brengt beleid mbt individuele inkomenstoeslag van de gemeente Amsterdam voor de rechtbank

In vroeger tijden bestond de landelijke langdurigheidstoeslag. Personen die langer dan drie jaar op het sociale minimum leefden, kregen van het rijk een extra bedrag iederjaar omdat de overheid er vanuit ging, dat deze mensen geen financiele resevres hebben en ook geen financiele reserves meer kunnen opbouwen. Bij de invoering van de participatiewet werd de langdurigheidstoeslag  vervangen door de Individuele Inkomens Toeslag die wordt uitgevoerd door de gemeenten. Van eerst categoriaal moet het nu individueel beoordeeld worden. De gemeenten kregen daarvoor een bedrag van het Rijk.

Wat we hebben zien gebeuren is dat sommige gemeenten fors op die toeslag hebben bezuinigd en of helemaal niet of maar mondjesmaat een Individuele Inkomenstoeslag verstrekken. Vele langdurige minima zijn er daardoor fors op achteruit gegaan.

De gemeente Amsterdam heeft er ook op bezuinigd. Er is alleen een Individuele Inkomenstoeslag in de vorm van een VVV bon van 15 euro en alleen voor mensen die in de WSNP (schuldsanering) zitten. En dat  maximaal twee keer in de periode dat men in de schuldsanering zit. Dit is vastgelegd in een gemeentelijke veroderdening.

De advocaat van de Bijstandsbond, Marc van Hoof heeft deze verordening in het kader van een individueel geval nu voorgelegd aan de Rechtbank Amsterdam met de volgende argumenten.
In de eerste plaats was het de uitdrukkelijke bedoeling van het Rijk dat aan langdurige minima een gemeentelijke Inkomens Toeslag zou worden verstrekt, indien op basis van individuele beoordeling moet worden geconcludeerd, dat deze persoon die langdurig op het minimum zit dit nodig heeft en niet kan sparen door individuele omstandigheden. De verordening van de gemenete Amsterdam is daarmee in strijd. Amsterdam heeft er een categoriale regeling van gemaakt, namelijk alleen voor mensen in de WSNP. Een individuele beoordeling is ver te zoeken. Mensen die langdurig op het minimum zitten en die niet in de schuldsanering zitten komen per definitie van de verordening niet in aanmerking.
Bovendien geldt blijkens de verordening de toeslag maar voor twee jaar, hetgeen in strijd is met de wet. Het Rijk heeft uitdrukkelijk bedoeld dat in principe de toeslag ieder jaar moet worden verstrekt.

De gemeente kan niet het argument aanvoeren, dat er geen geld is. In de pot van de bijzondere bijstand bleef vorig jaar structureel 20 miljoen over. De zaak zou afgelopen week voor de Rechtbank dienen, maar is uitgesteld omdat de rechter het heeft verwezen naar de Meervoudige Kamer.

Piet van der Lende
Bijstandsbond

Chronisch zieken noodgedwongen naar de voedselbank

Rondkomen van een bijstandsuitkering met een chronische ziekte wordt steeds onmogelijker. Ook in Amsterdam. Op financiële hulp voor deze groep is zo zwaar bezuinigd, dat steeds meer chronisch zieken afhankelijk worden van de voedselbank. Er blijft geen geld meer over om van te eten. Chronisch zieken, jong en oud hebben met dit probleem te maken.

Stein (40 jaar) is zo'n chronisch zieke: 'Om ondanks mijn ziekte nog te kunnen blijven functioneren, moet ik veel extra kosten maken om nog te kunnen functioneren. Op advies van mijn artsen moet ik naast mijn standaard medicijnen voedingssupplementen gebruiken, pijnstillers en andere middelen. Ook extra fysiotherapie is noodzakelijk , meer dan er vergoed wordt. Anders lig ik de hele dag ziek in bed. Verder is mijn gebit aangetast als gevolg van mijn gezondheid. Maar de ziektekostenverzekeraar vergoedt hiervan niks. Ik moet het allemaal zelf betalen, maar ik heb nauwelijks geld. Nu moet ik naar de voedselbank. '

De enorme prijsstijgingen van de ziektekosten in combinatie van het wegvallen van de financiële ondersteuning brengen de zieke en de gehandicapte minima zwaar in de problemen. Niet alleen zijn de ziektekostenpremies behoorlijk gestegen, maar ook is het pakket vergoedingen verminderd door de ziektekostenverzekeraars. Iedere stijging van het inmiddels torenhoge 'eigen risico' is voor een chronisch zieke de zoveelste verlaging van het besteedbare inkomen. De landelijke tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten(Wtcg) is afgeschaft. De landelijke tegemoetkoming in het eigen risico is afgeschaft. De langdurigheidstoeslag is afgeschaft. Eigen bijdrages voor thuiszorg en hulpmiddelen moeten ook nog betaald worden. Dat gaat allemaal niet van een bijstandsinkomen.

De gemeente Amsterdam kent veel minimavoorzieningen. Voor de zieken en gehandicapten is er deelname aan de collectieve zorgverzekering en kan het eigen risico gespreid worden betaald. Beide regelingen kosten de deelnemer samen € 168 per maand. Ook vergoedt de gemeente max € 93 van de 'meerkosten' die gemaakt moeten worden in verband met ziekte. Daar in is een klein bedrag opgenomen als tegemoetkoming voor het 'eigen risico'. Alle kosten moeten wel aantoonbaar en noodzakelijk zijn. Daarnaast is er de bijzondere bijstand. Een beroep op de gemeente is echter traag en frustrerend.

Stein: 'Je wilt niet weten hoeveel bureaucratie daarbij komt kijken. Ze wijzen zoveel mogelijk alles af. Ik heb bijvoorbeeld wegens mijn ziekte een hoog waterverbruik. Vergoeding van deze extra kosten is eerst afgewezen. Mijn advocaat heeft hier bezwaar tegen ingesteld. Gewonnen. Maar het is zo jammer hoe het moet gaan. Nu moet de gemeente ook de advocaat nog betalen. Het is goedkoper als ze een goede regeling voor chronisch zieken in zouden stellen.'

Niet iedereen heeft een advocaat. Niet iedere chronisch zieke heeft de energie al die moeite te doen. Bijvoorbeeld Jerry (49 jaar). Hij is al jaren ziek en door zijn ziekte chronisch vermoeid. 'Mensen onderschatten hoeveel energie alles mij kost. Misschien zou ik een beroep kunnen doen op de gemeente om mijn dure medicijnen tegen de kramp in mijn benen te betalen of de dure pijnstillers waar al mijn geld aan op gaat... Maar het wordt zo'n strijd en het kost zoveel energie en die heb ik niet....'

Sinds 1 januari 2015 is de langdurigheidstoeslag die alle langdurige minima ontvingen, vervangen door de individuele inkomenstoeslag. Hierin hebben de gemeente de bevoegdheid om een maatwerk toeslag te verstrekken aan mensen met een langdurig laag inkomen, nauwelijks vermogen en geen perspectief op inkomensverbetering. Een toeslag die bij uitstek geschikt lijkt om de chronisch zieke en gehandicapte minima een handje te helpen.

Deze beleidsruimte wordt in Amsterdam echter niet gebruikt. De individuele inkomenstoeslag is in Amsterdam voorbehouden aan mensen die al een jaar in de schuldsanering zitten en bestaat uit een cadeaubon van €15. Beter zou het zijn de individuele inkomenstoeslag te gebruiken waar íe echt voor bedoeld is. Dan zou het leven van een chronische zieke in Amsterdam iets gemakkelijker kunnen worden.

Dejo Overdijk

Politici bewegen tussen uitersten

Dit artikel is geschreven door Jacques, spreekuurmedewerker van de bijstandsbond,die iedere maand een column over bijstandszaken schrijft in het maandblad MUG Wat is er toch aan de hand met onze politici? Ze zijn zichzelf niet meer. Ze beginnen weer allerlei mooie dingen voor de mensen te beloven. Ruim drie jaar hebben ze kommer en kwel over het land laten neerdalen. En nu dit? Hebben ze iets slechts gegeten in de kantine van de Tweede Kamer? Oh, wacht, ik snap het, drie jaar! Volgend jaar zijn er weer verkiezingen. Ja, ja, drie jaar lang heb ik moeten aanhoren dat land’s economie er niet goed voorstond. Dat er pijnlijke ingrepen nodig waren om het land er weer bovenop te krijgen. Om de gezondheidszorg betaalbaar te houden moesten er eigen bijdrages komen en werd het eigen risico flink verhoogd. En nu verkiezingen eraan komen, is er plotseling weer ruimte voor leuke dingen. Voordat ik verder ga met mijn verhaal nog een opmerking over leuke dingen voor mensen en politici. Leuke dingen voor de mens zijn louter en alleen het succes van een politicus. Het is hun succes. Bij minder leuke dingen voor de mensen weet een politicus het zo uit te leggen dat hij of zij er niks aan kan doen. Hij kreeg te maken met ongunstige internationale economische factoren of met een zeer complexe situatie. Dan is het uiteraard niet hun schuld. Maar nu weer terug naar waar ik gebleven was. Het leven van politici is als volgt samen te vatten. Nadat ze gekozen zijn volgt een periode van zeker drie jaar, waarin ze het hebben over de slechte toestand van het land, over de buikriem aanhalen. Ze komen met tegenvallende cijfers aanzetten, waaruit moet blijken dat er geen cadeautjes uitgedeeld kunnen worden. Kortom een treurnis en duisternis, waarin de cultband Nick Cave and the bad Seeds, bekend om zijn donkere muziek, als een schitterende ster zou fonkelen. En plotseling zie je de politici veranderen. Het is weer verkiezingstijd. Ze krijgen weer een blos en een grijns op hun gezicht. Ze toveren weer mooie economische cijfers tevoorschijn, die plotsklaps zijn opgediept door het Centraal Planbureau (CPB). Wat een toeval. Er kunnen weer cadeautjes uitgedeeld worden. Eventueel kan op termijn de eigen bijdrage in de zorg worden afgeschaft. Kortom het is feest. En dat is ook juist de bedoeling, de jarige, de politicus, deelt cadeautjes uit om bij u weer in de smaak te vallen, zodat u weer op hem stemt. Zodra de politicus weer op het pluche zit, wordt er weer hel en verdoemenis gepredikt en worden de net uitgedeelde cadeautjes met een fikse rente weer teruggepikt. Hebben politici soms last van een manisch-depressieve stoornis? Jacques Peeters is spreekuurmedewerker van de Bijstandsbond