Verslag enquêteactie Laarderhoogteweg van het comité DwangarbeidNee
Inleiding
Het actiecomité DwangarbeidNee heeft op maandag 27 mei, woensdag 29 mei, dinsdag 4 juni en donderdag 6 juni 2013 bij het Praktijkcentrum DWI aan de met prikkeldraad omgeven Laarderhoogteweg 51 een enquête gehouden onder de mensen die daar werken met behoud van uitkering. Mensen die in het pand werken verrichten werkzaamheden als
– werkschoenen poetsen van collega’s en werkmeesters;
– werkkleding strijken van collega’s en werkmeesters;
– formulierenbrigade;
– printerpapier vervangen;
– houtjes lakken en schuren;
Doel van het houden van de enquête was om te horen hoe men het werken met behoud van uitkering op de Laarderhoogteweg ervaart. In totaal heeft het comité 37 enquêtes afgenomen.
Bevindingen
- Van de 37 ondervraagden werken er 35 met behoud van uitkering.
- De meerderheid (29) heeft nog maar kort (korter dan een jaar) een uitkering
- De helft (19) werkt er korter dan drie maanden. Twee van de ondervraagden werken er al 3 jaar.
- van de 37 ondervraagden werken er 25 ten minste 32 uur per week.
- 32 van de ondervraagden geven aan dat de trajectvergoeding die ze krijgen veel lager is dan de reiskosten die ze maken.
- 15 van de ondervraagden geven aan dat ze in de schulden zijn gekomen door het werken behoud van uitkering.
- 21 geven aan dat DWI hen verschillende beloftes heeft gedaan, die DWI vervolgens dan niet na kwam.
- 26 van de ondervraagden geven aan dat ze het erg vinden om gratis te moeten werken.
- Vrijwel alle ondervraagden (34) hebben liever een gewone betaalde baan met een minimumloon dan een uitkering.
- Vijfentwintig van de ondervraagden ervaren een sfeer van wantrouwen: ze moeten in dit traject, omdat DWI ervan uit gaat dat ze ‘uitvreters’ zijn. Ze voelen zich ook geïntimideerd door de DWI.
- 14 ondervraagden hebben al eens een strafkorting gehad.
- Iets meer dan de helft (20) ervaart de Laarderhoogteweg als een gevangenis. Men voelt zich gekleineerd.
- 20 van hen geeft aan dat als ze ziek zijn, de DWI hen onder druk zet toch te komen.
- 19 van de ondervraagden geven aan dat de DWI naar medische gegevens vraagt waar de DWI hen volgens hen niet naar mag vragen.
- 21 van hen had recente werkervaring toen ze op de Laarderhoogteweg
kwamen.
- Een ruime meerderheid (26) geeft aan dat ze door hun aanwezigheid op Laarderhoogteweg nauwelijks tijd overhouden om een echte baan te
vinden.
- 19 van hen geven aan dat ze verwachten dat ze door de trajecten van de DWI nooit meer aan echt werk komen.
Conclusie
De gevolgtrekking die we op grond van de hierboven gepresenteerde resultaten kunnen trekken is dat de het werken op de Laarderhoogteweg niet wordt gewaardeerd. Het werk wordt als een strafexercitie ervaren. Een exercitie waar ze dan ook nog eens niets mee opschieten aangezien ze door dat alles niet aan werk zoeken toekomen. Mensen raken ernstig gedemotiveerd en komen zo in een eeuwige cirkel terecht.
Verhalen die we hoorden
Hieronder, in willekeurige volgorde, een aantal van de verhalen die ons werden verteld.
Trajectvergoeding
Veel mensen klagen over het verschil tussen het bedrag van de trajectvergoeding en het bedrag dat ze daadwerkelijk kwijt zijn aan reiskosten. Sommige mensen krijgen kennelijk die 20 euro niet. DWI heeft hen daarvan niet op de hoogte gesteld, ze moeten er zelf achter komen en het zelf ter sprake brengen. En ook dan is die 20 euro veel te weinig vaak.
Vergoeding kinderopvang
Deze is er helemaal niet en dat is lastig voor (met name) alleenstaande moeders, en die werken er ook.
Strafkorting
Mensen die te laat komen of afwezig zijn , maar ook mensen die voor hun mening uitkomen, krijgen regelmatig een strafkorting opgelegd. Deze is meestal 30% van de uitkering en nogal eens wordt deze korting zonder nader schriftelijk bericht uitgevoerd. Soms krijgen mensen geen strafkorting als ze te laat komen, dan moeten ze de tijd inhalen, ook als je een geldige reden had.
Schulden
Veel mensen raken (verder) in de schulden omdat het traject hen geld kost. Zij moeten bijvoorbeeld brommerbrandstof of ov-abonnementen kopen om op de werkplek te komen. Daarnaast moeten mensen met kinderen iemand zoeken om de kinderen naar school te brengen en na school op te vangen, wat dikwijls geld kost. Als daar ook nog een strafkorting bovenop komt, zijn de rapen gaar. Overigens zijn mobiele telefoons verplicht, maar wie er geen heeft, krijgt er niet een vergoed.
Werkmeesters en ander DWI-personeel
Er zijn ongeveer 40 ‘werkmeesters’. Er zijn veel klachten over hen. Je mag officieel nu wel naar buiten in de pauze, maar van sommige van de werkmeesters mag dit niet. In de pauze bellen is niet toegestaan. De consulenten van de medewerkers zijn tegelijk ook hun klantmanager waardoor ze het idee hebben bij niemand terecht te kunnen met hun klachten over de werkmeesters.
Ook over de consulenten/klantmanagers zijn veel klachten. Wanneer men bijvoorbeeld klaagt over de reiskosten, krijgen ze dingen te horen als “kom maar lopend” of “je moet maar fietsen”, terwijl ze van Osdorp of Geuzenveld moeten komen. Ook vertelde een mevrouw ons dat haar consulent/klantmanager in de kantine openlijk en op luide toon haar financiële situatie ter sprake bracht zodat iedereen mee kon luisteren. Een meneer vindt dat de DWI ‘de boel aan het flessen is’ onder andere omdat zij niet op de Laarderhoogteweg naar werk mogen zoeken en hij en anderen zijn ervan overtuigd dat de consulenten/klantmanagers helemaal niet willen dat de dwangarbeiders een baan vinden.
Beloftes
De DWI maakt vaak beloftes niet waar. Zo moeten sommige mensen die al op de Laarderhoogteweg werken, elders, bijvoorbeeld in de bouw, zonder salaris werken in het kader van een zogenaamde ‘proefperiode’, maar wanneer deze verstreken is, moeten ze weer terug naar de Laarderhoogteweg. Zij worden daar in de bouw dan vervangen door andere klanten van de DWI. Wat ook gebeurt, is dat wanneer het personeel van schoonmaakbedrijven met vakantie gaat, zoals in de zomervakantie, de DWI cliënten van de Laarderhoogteweg als vakantiekrachten ter vervanging stuurt, zonder salaris, in het kader van een ook weer zogenaamde ‘proefperiode’. Wanneer de schoonmakers terug van vakantie gekomen zijn, moeten zij weer terug naar de Laarderhoogteweg.
Een ander verhaal: DWI had iemand beloofd dat hij door op de Laarderhoogteweg te
werken een heftruck- en een VCA-certificaat zou krijgen. Maar daar kwam niks van terecht.
Discriminatie
Veel mensen voelen zich gediscrimineerd.
Ziek melden
Wanneer mensen ziek zijn, worden ze eerst onder druk gezet toch te komen; “take a paracetamol and come here!” Wanneer dit niet helpt, wordt er vertrouwelijke medische informatie geëist; “let me see your prescription!” Dit terwijl er bijvoorbeeld helemaal geen ‘prescription’ is, omdat de huisarts had gezegd dat het gewoon een kwestie is van thuis in bed uitzieken.
Formulierenbrigade
Sommige medewerkers zitten in de formulierenbrigade. Er zijn veel klachten over de werkwijze. Met de werkbegeleider is weinig overleg mogelijk, waardoor men de klanten van de formulierenbrigade vaak tekort moet doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten