donderdag 17 oktober 2013

Andree van Es, wethouder werk en Inkomen in Amsterdam voor Groen Links wil voor bepaalde groepen de bijstand afschaffen


Zie voor update de nieuwe bijdrage

In de begrotingsstukken voor het jaar 2014 die in november en december in de gemeenteraad besproken worden staat een zinsnede, waaruit blijkt dat Van Es wethouder Werk en Inkomen in Amsterdam de bijstand voor bepaalde groepen wil omzetten in een tijdelijke bijstand. Wanneer je bijstand aanvraagt, omdat je werkloos bent, of in een scheiding ligt of vanwege andere onvoorziene omstandigheden een beroep moet doen op bijstand dan wordt tegen je gezegd: je krijgt bijvoorbeeld drie maanden bijstand, dan heb je tijd om betaald werk te zoeken en lukt dat niet, dan heb je pech gehad. Je zoekt het dan maar uit. Ga maar in de goot liggen. Je kunt opnieuw bijstand aanvragen en de gehele administratieve procedure opnieuw doorlopen maar of je het krijgt is maar de vraag.
Letterlijk luidt de passage in de begrotingsstukken: ‘Het college wil het tijdelijke karakter van de bijstand als vangnetfunctie in de uitvoering meer benadrukken. In 2014 wordt in kaart gebracht of, en zo ja, voor welke klanten de bijstand tijdelijk kan worden toegekend op basis van een inschatting vooraf van de maximale uitkeringsduur’.

Het is onmiddellijk duidelijk dat dit in strijd is met de huidige wet, maar er bestaat een kans dat de staatssecretaris van sociale zaken Amsterdam bijvoorbeeld via een Algemene Maatregel van Bestuur de mogelijkheid geeft als gemeente aangewezen te worden waar uitzonderingen gelden.
De pilot die Van Es in Amsterdam wil is belangrijk, omdat zij een flinke vinger in de pap heeft bij het tot stand komen van de nieuwe participatiewet, die de huidige bijstand, Wajong en WSW moet gaan vervangen en die op 1 januari 2015 moet worden ingevoerd. In het kader van het sociaal akkoord is in de Stichting van de Arbeid de zogenaamde werkkamer opgericht, waar vakbonden en werkgevers met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten tot een akkoord hopen te komen over inrichting en uitvoering van de nieuwe participatiewet. Nu bestaan er grote belangentegenstellingen tussen de genoemde drie partijen, die allemaal een grote invloed willen in de uitvoering. Wethouder Andree van Es is voorzitter geworden van deze werkkamer.

De staatssecretaris heeft in het verleden ook al laten blijken, wel gecharmeerd te zijn van een tijdelijke bijstand en daarna zoek je het maar uit.  In Nederland bestaat sowieso een sterke lobby voor het invoeren van het Amerikaanse systeem in de bijstand. Je kunt in je leven maar voor 5 jaar bijstand ontvangen, en voor de rest ga je maar naar de voedselbank of wordt een systeem van voedselbonnen ingevoerd. In het dagblad Trouw verscheen een artikel  over een snoepreisje van prominente sociaal-democraten, waaronder Klijnsma, naar de Verenigde Staten, waar men voordelen zag in een tijdelijke bijstand.
http://www.trouw.nl/tr/nl/4324/Nieuws/article/detail/1178815/2009/12/03/Warm-worden-van-de-Amerikaanse-aanpak.dhtml

Daaruit bleek, dat behalve de staatssecretaris ook Eric ten Hulsen, directeur van de dienst Werk en Inkomen in Amsterdam 'interessante kanten'  zag aan een tijdelijke bijstand.
In een debat in de Rode Hoed, waar de journaliste Clairy Polak gespreksleidster was, heeft wethouder Van Es zich in vergelijkbare bewoordingen uitgelaten. ‘En aan de andere kant zou ik wel een pleidooi durven doen dat ook de bijstandsuitkering in principe tijdelijk is en dat als je daarin terecht komt dat dat een tijdelijk vangnet is, het is de bedoeling om daar zo snel mogelijk uit te komen en dat betekent he, dat je toch iedere keer, nou, laten we zeggen een keer in het jaar eh opnieuw door de molen zal moeten, van is dit nog terecht, moet je niet eh weer een ronde solliciteren, moet je niet op de een of andere manier weer zelf het initiatief nemen om toch aan het werk te komen dus wat dat betreft strenger dan nu’.

Polak: ‘Ja, want als je zegt je moet een nieuwe ronde solliciteren, goed, dat moet je doen, maar als je zegt hij is tijdelijk, dan zeg je ook na – laten we even zeggen na een paar jaar – en nu, nu houden we ermee op’.
Van Es: ‘Ja, maar dat ik denk dat je… ik zou graag out of the box willen springen maar.. ja, nee, maar dat zou ik wel willen, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat je dat niet haalt. Als mensen geen andere bron van inkomsten hebben, de bijstand is toch terecht en natuurlijk ook echt de bottom line, de bodem, maar nu lijkt het wel alsof het is, of, he via een werkloosheidsuitkering kom je in de bijstand, en daar blijf je dan. En ik zou in die zin zou ik het vervolgens terecht vinden om het besef, dat dat een tijdelijk vangnet is waar je echt zelf alles aan moet doen om daar weer uit te komen, die druk zou ik graag willen opvoeren, en als dat dan zou moeten door te zeggen ja, het is tijdelijk, dat betekent ook dat we na een jaar of twee jaar echt gaan kijken heb jij dit nog wel nodig, dat dat misschien zelfs ook nog wel als consequentie zou kunnen hebben dat je ervoor mensen mee stopt’.

Het is duidelijk dat er een sterke sociaal-democratische lobby bestaat die in de nieuwe Participatiewet het principe van de tijdelijkheid in wil voeren. Wat dit betreft lijkt er bij sommige gemeenten ook een koerswending op komst. Men wil geen langdurige reintegratietrajecten meer, van een jaar of langer, waar mensen met behoud van uitkering = dwangarbeid werken. Dergelijke trajecten leiden nauwelijks tot uitstroom en veel protesten en onderzoek van Jessie Koen van de Universiteit van Amsterdam bij de DWI zou uitwijzen, dat alleen kortdurende trajecten werken en effectiever zijn. Ook de gedachtegang van de gemeenten, dat ze besparingen op de bijstand kunnen doorvoeren door de inzet van langdurig werklozen bijvoorbeeld in de tuinbouw en de bezuinigingen kunnen opvangen door de inzet van dwangarbeiders of toegenomen participatie van de bevolking lijkt een illusie. Experimenten van de wethouder van Rotterdam, Marco Florijn zijn in dat opzicht op niets uitgedraaid. Men focust nu op kortdurende motivatietrajecten in combinatie met een tijdelijke bijstand waar de kersverse werklozen gebrainwashed moeten worden om zich werkend met de ellebogen als de ware neoliberale concurrent om de schaarse arbeidsplaatsen te gedragen. Bezuinigingen wil men nu binnenhalen door de bijstand, die straks ook gaat gelden voor veel mensen die nu nog in de Wajong zitten, nog veel strenger te maken dan nu en de toegang tot het laatste vangnet verder te beperken. Op deze wijze hoopt men ook de druk op de werklozen op te voeren om maar ieder rot baantje te accepteren zonder te kijken naar de arbeidsomstandigheden en voorwaarden.
Voor meer informatie: Bijstandsbond
020-6898806
info@bijstandsbond.org

14 opmerkingen:

  1. Hallo,

    Ik schrik hiervan. Zijn er online bronnen van dat debat?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het debat is hier terug te vinden. Overigens geen woord over de 700k werklozen tegenover de 100k vacatures, toch wel de olifant in de kamer.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Arikel 4 van EVRM verbied dit soort wetten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Toch nog maar even naar 4d kijken, want daar zullen ze je wel mee om de oren slaan.

      Verwijderen
  4. verschrikkelijk. Alle bedrijven automatiseren, personeel is straks nergens meer nodig, zoek het dan maar uit...Van Es was ooit rood, maar sinds ze de voeten van de koninglijke familie mag schoon likken..Nou je snapt het..wie met pek omgaat ...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Prima idee. Ik stel voor dat we beginnen met de groepen MOElanders, Bulgaren, Hongaren, Albaniers

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Och, er lopen wel meer lieden met vreemde plannen rond. Hieronder het stukje dat ik enige tweede kamerleden toezond.

    Woensdrecht gelooft nog in sprookjes

    VVD-wethouder Groffen van de gemeente Woensdrecht (VVD, CDA, ABZ) gelooft ook nog in sprookjes. Iedere uitkeringsgerechtigde krijgt begeleiding van een zogeheten buddy voor ondersteuning en het op niveau brengen van sociale vaardigheden. Want zegt de wethouder het blijft de bedoeling om deze groep uiteindelijk terug aan het werk te krijgen.
    Bron: De Stem en Ben Koot

    Wethouder Groffen van Woensdrecht weet waarschijnlijk best wel dat hij soms onzin verkoopt maar wat te zeggen van Joost Ansems, hoofd van de overkoepelende ISD Brabantse Wal die een stukje heeft geschreven genaamd:

    "Kiezen da’s pas divers"

    Joost mijmert over Bergen op Zoom en schrijft zijn monologen rond wat knullige plaatjes van die stad. Joost stelt dat zijn klanten iets te kiezen hebben terwijl hij toch echt niet meer doet dan wat hem van hogerhand wordt bevolen, en Joost imponeert daarmee dus als het soort ambtenaar dat beschouwend filosofe Hanna Arendt zo treffend heeft beschreven. Maar Joost heeft meer in zijn mars, denkt graag mee en kwijt zich vol ijver van zijn taak, en over soorten gesproken; kennelijk overtuigd van de superioriteit van de eigen soort gaat hij zo ver dat hij impliciet lijkt te stellen dat mensen in de WW, WIA etc wel van een andere, lagere soort moeten zijn. Joost staat volgens onze regering echter dicht bij de mensen en heeft wel een oplossing voor het probleem met deze mindere soorten: beleidsmatige kruisbestuiving met een andere soort om zo in de toekomst een betere soort te verkrijgen. Dit idee is niet nieuw en er is zelfs een heel boek op dit niveau volgeschreven met monologen over boven- en onder-soorten, wat te doen met verderfelijk soorten onder een adagium dat ook een zekere keuzevrijheid pretendeerde om dat soort tenminste tot na de poort rustig te houden.

    Een link naar het eerder genoemd boek is verboden dus zult u het hiermee moeten doen:

    http://www.bergenopzoom.nl/Bestuur_en_Organisatie/College_van_B_W/Bestuurlijk_verbonden_Monologen_aan_de_wortels_van_de_stad/Joost_Ansems

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik vermoed ook dat wethouder Groffen van Woensdrecht bewust een groep mensen in feite degradeert tot slaaf/dwangarbeider met het oog op de komende bezuinigingen die de rijksoverheid met datzelfde oogmerk en dus bewust afschuift op lagere overheden. Meteen maar ‘Arbeit Macht Frei’ roepen gaat vooralsnog veel te ver maar de systematiek waarbij het altijd het bestuur is dat met een zeker oogmerk de aanzet geeft tot degradatie van grote groepen mensen is evident. Wat betreft deze systematiek en waartoe deze kan leiden volsta ik met een verwijzing naar:

    ‘Täter: Wie aus ganz normalen Menschen Massenmörder werden’ door Harald Welzer


    Zie ook de Website 'De Lange Mars' : http://delangemars.nl/


    BeantwoordenVerwijderen
  8. abdicatie = junta = genocide .. lees kopgeld ....

    BeantwoordenVerwijderen
  9. In 'Om het Joodse kind' door Elma Verhey wordt ondermeer uitgelegd hoe reeds in Londen door 'kopstukken' als Donner (ja die) werd geregeld dat middels het rekken en het zo inrichten van juridische procedures zou worden voorkomen dat joodse mensen na WOII hun kinderen voor de leeftijd van 21 jaar terugkregen en de staat der Nederlanden zo ook fijn kon graaien in de erfenissen van joodse weeskinderen die niet aan familie werden toegewezen.

    Jetta Klijnsma stelt thans dat de leden van de doelgroep van de Participatiewet de rechtsmiddelen van bezwaar en beroep openstaan, alsof ook dat niet al lang vantevoren 'geregeld' is...

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ook nu weer bedienen nederlandse bewindslieden zich van allerhande eufemismen om 'geindiceerden' tot feitelijke dwangarbeid aan te zetten en hun aanspraken op de grondwet en europese mensenrechtenverdragen te ontnemen, en mocht de een of andere waaghals het onverhoopt toch proberen dan is daar zoiets als de Centrale Raad van Beroep, het hoogste rechtsprekende orgaan in sociale zekerheidszaken dat wel recht spreekt maar niet tot de rechterlijke macht wordt gerekend. Dit politieke Hof stelde reeds dwangarbeid vast maar vulde eigenmachtig in en aan dat wanneer deze dwangarbeid van korte duur zou zijn het best wel zou mogen, waar de politiek zich 'achteraf' uiteraard in kon vinden met als gevolg het huidige wetsvoorstel dat Jetta Klijnsma medio december 2013 ter goedkeuring heeft ingeleverd. Wellicht is een enkeltje richting Polen om daar de kunst van het arbeiden af te kunnen kijken de oplossing voor het 'probleem' dat Joost Ansems als hoofd van een ISD openlijk meende te moeten benoemen... Nu we het toch over 'andere tijden' en primitievelingen hebben; René Girard heeft over het mechanisme van de Zondebok een alleraardigst boek geschreven.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Verplicht vrijwilligerswerk (tegenprestatie, lees dwangarbeid) wordt uiteraard niet in de wet opgenomen om het vooral de burger niet al te makkelijk te maken hiertegen bij de rechter op te komen maar dezelfde truuc als met verplichte re-integratie wordt hier uitgehaald door de dwangarbeid in gemeentelijke verordeingen te regelen en op deze wijze niet alleen de afstand tot de echte arbeidsmarkt te vergroten maar tegelijk ook de afstand tot de onafhankelijke rechter, hetgeen dan door Den Haag aan de bedrogen burger wordt verkocht als (s)linkse winst!

    BeantwoordenVerwijderen