zaterdag 13 maart 2021

Commentaar op de verkiezingen

 Ik richt mij tot de zwakkere, de kansarme, de kwetsbare, de minder bedeelde, de in de hoek gedrukte, zij die op de schopstoel zitten, de pechvogels, de in het verkeerde nest geborene , het pispaaltje, zij die altijd de dupe zijn, zij die zich in de steek gelaten voelende, de mensen zonder stem en al die anderen die zich aangesproken (kunnen) voelende woonachtigen in dit fijn landje.

Beste en lieve mensen, misschien zelfs vrienden

Waar zijn we in dit landje in vredesnaam mee bezig
Nog eventjes en we mogen weer naar de stembus. Keuze genoeg om je stem aan te geven. Vijfendertig partijen en partijtjes dingen naar onze gunst. Wat een waanzin, wat een gekkigheid. Wat een hemel schreiende ontwikkeling dat eigenlijk ook alleen maar in dit vrijzinnig en democratisch landje tevoorschijn komt. Kan het nog gekker, kun je voor iedere scheet die je dwars zit een politieke partij oprichten. Ja, het blijkt te kunnen. Het blijkt ook mogelijk te zijn om met al die onzinnig aantal politieke partijtjes, ons parlementaire stelsel de nek om te draaien.

Ik ben maar een gewone jongen, of eigenlijk al een gepensioneerde kerel uit Drenthe. Een prachtige provincie, een ieder die dit leest zal dat moeten en kunnen beamen. Nu schijnt het zo te zijn dat mijn dierbare provincie, als de kaarten goed vallen, één zetel in de Tweede Kamer weet te veroveren. Jammer, niet veel maar het kan me eigenlijk niets schelen. Waarschijnlijk missen we de juiste mensen die representatief genoeg zijn om Drenthe te vertegenwoordigen. Als ze er niet zijn dan moet je er ook niet langer over zeuren.
Anders ligt dat bij het aantal partijen die vragen om mijn stem. Ik ben daar best wel pissig over. Mijn van nature vrolijk- en nuchterheid wordt aangetast door mensen die mij op het verkeerde been willen zetten. Mensen die puur gebruik willen maken van ieders ongenoegen, deze verzamelen om er dan een politieke programma van te maken. Een programma dat ertoe dient om velen het idee te geven dat zij bij deze mensen het Paradijs kunnen vinden. Anders gezegd; een programma met de bedoeling om mensen een rad voor de ogen te draaien.
Lieve mensen, ik ga geen namen noemen. Lieve en beste mensen ik wil u alleen vragen om er niet in te trappen. Ik wil u waarschuwen voor de onwerkbare situatie in de Tweede Kamer als dit verschijnsel zich weet door te zetten. Gooi uw stem niet te grabbel door op één van die onzinnige en overbodige partijtjes met mooie beloftes te stemmen. Stem voor jezelf, stem voor jouw eigen portemonnee, stem voor realisme. Stem voor een werkbare Tweede Kamer.

Ik geloof niet meer zo zeer in het links of rechts denken. Nederland is daarvoor te ingewikkeld geworden. Ik geloof wel in ongelijkheid in kansen, ik geloof in tweedeling op diverse terreinen binnen onze samenleving. Er ontstaan kloven die met veel moeite misschien nog te overbruggen zijn. Onze samenleving vraagt daarom om bruggenbouwers. Mensen die oog hebben voor hen die niet dagelijks in de schijnwerpers staan en hun successen mogen vertellen. Mensen die oog hebben voor ordinaire mensen zoals u en mij. Het gaat mij er voor de komende vier jaar bijvoorbeeld om dat die 14 euro minimumloon erdoor komt. Het gaat mij erom dat de Tweede Kamer de mogelijkheden krijgt om haar controlerende taak uit te voeren. Het gaat mij er om de regering een halt toe te roepen kan worden wanneer zij teveel naar het kapitaal overhellen. Ik wil dat mijn inkomen veiliggesteld wordt. Ik wil die dingen die passen bij de gewone man, de uitkeringsgerechtigde, passen bij voor het minimumloon werkende mensen, de gepensioneerden en al die anderen die afhankelijk zijn van een vertegenwoordiger die oog heeft voor hun echte beslommeringen.

Ja, sommige partijen zijn in het verleden ongelooflijk van het paadje geraakt. Zij hebben daarvoor een zware tol betaald. Zij zijn op een nog nooit vertoonde manier afgestraft door hun eigen basis. Ik ga ervan uit dat ze geleerd hebben. Dat ze weer de verantwoordelijkheid willen nemen voor besluiten die passen bij de leefwereld van hun kiezers aan de basis. Mocht het zo zijn dat ze er niets van opgestoken hebben, dan zou dat het failliet betekenen voor een belangrijke partij die voor onze belangen op zou moeten komen. Ik geloof in het vermogen om te leren van gemaakte fouten.
We zijn inmiddels dus weer vier jaar verder. We zijn weer vier jaar aan ervaringen rijker. Als we de zware gordijnen van teleurstelling en boosheid opzij schuiven dan valt wel iets op. Als we het wantrouwen van de ramen wassen dan wordt daar een toekomst zichtbaar. Een mogelijke toekomst opgebouwd uit de heldere ervaringen van de afgelopen tien jaar, maar zeker ook van de laatste vier jaar. De afgelopen jaren hebben laten zien dat de kloof tussen kapitaal en besteedbaar inkomen van de werkenden dieper is geworden. Het onvermogen om signalen uit de samenleving passend te beantwoorden heeft ongelooflijke drama’s veroorzaakt. Horende doof en ziende blind dendert het slagschip Nederland door de golven, ten koste van hen die zich niet kunnen vasthouden.

We hebben vier jaren van centrum rechts of neo-liberaal beleid achter de rug. Ondanks de Corona; het gaat goed met Nederland. Helaas geldt dit niet voor iedereen. Het geldt niet voor hen die van het minimumloon moeten rond zien te komen. Het geldt niet voor hen die vanwege de Participatiewet geen toegang krijgen tot de beloofde arbeidsmarkt. Het geldt niet voor hen die aan het werk zijn met een flexibel arbeidscontract. Het geldt niet voor de ZZP-ers die deze vorm van werken hebben gekozen vanwege een gebrek aan vacatures op basis van cao’s. Het geldt niet voor mensen met een ‘niet Nederlandse’ achternaam. Het geldt ook niet voor al die mensen die van de één of andere uitkering afhankelijk zijn. AOW-ers, WAO-ers, zeker de Wajongeren, de uitkeringsgerechtigden. Allemaal mensen zonder een sterk vertegenwoordigend orgaan in Den Haag of publiek pressie- of chantagemiddel. Lijdzaam toezien hoe over hun leefwereld wordt beslist is hun lot. Dat is mijn lot, en misschien is dat uw lot.

Wat te doen
Stemmen. Ondanks alle teleurstelling, kwaadheid, wantrouwen of ongeloof toch gaan stemmen. En dan niet je stem afgeven aan die partijen die verdeeldheid zaaien. Stem op die partijen waar wij, gezamenlijk als onthande burger, ons terug kunnen vinden door hun beleid. Ondanks de fouten uit het verleden is daar toch een spectrum aan partijen waar onze stem serieus telt. Partijen die het misschien zo bont hebben gemaakt dat we flink en met moed over ons hart moeten strijken.
Bij partijen van SP tot en met D’66 is de kans groter dat onze belangen worden meegenomen. Immers, neem maar van mij aan, wij krijgen het echt niet beter door barrières op te richten aan de grenzen. Ons belang zit bij die partijen die de bestaande middelen eerlijker willen verdelen. Door de arbeidsmarkt toegankelijker te willen maken voor ons die gedwongen langs de kant moeten toekijken. Door een samenleving vorm te geven waarin iedereen de regels en wetten gelijk gelden ongeacht tot welke groep men behoort. Nogmaals mijn wens aan u; Ga toch vooral stemmen. Niet op die talrijke kleine partijtjes, het zijn speelballetjes voor die grote reus wanneer het hem uitkomt. Laat uw stem een bouwsteen zijn voor een sterkere oppositie. Een oppositie die ook donders goed moet weten dat een innige samenwerking absoluut noodzakelijk is als zij willen doen waar zij zeggen voor te staan

Met vriendelijke groet en veel wijsheid toegewenst
Aaldert de Jong




Geen opmerkingen:

Een reactie posten

videoclip Bijstandsbond