Andree van Es, wethouder werk en Inkomen in Amsterdam voor Groen Links wil voor bepaalde groepen de bijstand afschaffen

Zie voor update de nieuwe bijdrage. 

In de begrotingsstukken voor het jaar 2014 die in november en december in de gemeenteraad besproken worden staat een zinsnede, waaruit blijkt dat Van Es wethouder Werk en Inkomen in Amsterdam de bijstand voor bepaalde groepen wil omzetten in een tijdelijke bijstand. Wanneer je bijstand aanvraagt, omdat je werkloos bent, of in een scheiding ligt of vanwege andere onvoorziene omstandigheden een beroep moet doen op bijstand dan wordt tegen je gezegd: je krijgt bijvoorbeeld drie maanden bijstand, dan heb je tijd om betaald werk te zoeken en lukt dat niet, dan heb je pech gehad. Je zoekt het dan maar uit. Ga maar in de goot liggen. Je kunt opnieuw bijstand aanvragen en de gehele administratieve procedure opnieuw doorlopen maar of je het krijgt is maar de vraag.

Letterlijk luidt de passage in de begrotingsstukken: ‘Het college wil het tijdelijke karakter van de bijstand als vangnetfunctie in de uitvoering meer benadrukken. In 2014 wordt in kaart gebracht of, en zo ja, voor welke klanten de bijstand tijdelijk kan worden toegekend op basis van een inschatting vooraf van de maximale uitkeringsduur’.

Het is onmiddellijk duidelijk dat dit in strijd is met de huidige wet, maar er bestaat een kans dat de staatssecretaris van sociale zaken Amsterdam bijvoorbeeld via een Algemene Maatregel van Bestuur de mogelijkheid geeft als gemeente aangewezen te worden waar uitzonderingen gelden.

De pilot die Van Es in Amsterdam wil is belangrijk, omdat zij een flinke vinger in de pap heeft bij het tot stand komen van de nieuwe participatiewet, die de huidige bijstand, Wajong en WSW moet gaan vervangen en die op 1 januari 2015 moet worden ingevoerd. In het kader van het sociaal akkoord is in de Stichting van de Arbeid de zogenaamde werkkamer opgericht, waar vakbonden en werkgevers met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten tot een akkoord hopen te komen over inrichting en uitvoering van de nieuwe participatiewet. Nu bestaan er grote belangentegenstellingen tussen de genoemde drie partijen, die allemaal een grote invloed willen in de uitvoering. Wethouder Andree van Es is voorzitter geworden van deze werkkamer.

De staatssecretaris heeft in het verleden ook al laten blijken, wel gecharmeerd te zijn van een tijdelijke bijstand en daarna zoek je het maar uit.  In Nederland bestaat sowieso een sterke lobby voor het invoeren van het Amerikaanse systeem in de bijstand. Je kunt in je leven maar voor 5 jaar bijstand ontvangen, en voor de rest ga je maar naar de voedselbank of wordt een systeem van voedselbonnen ingevoerd. In het dagblad Trouw verscheen een artikel  over een snoepreisje van prominente sociaal-democraten, waaronder Klijnsma, naar de Verenigde Staten, waar men voordelen zag in een tijdelijke bijstand.

http://www.trouw.nl/tr/nl/4324/Nieuws/article/detail/1178815/2009/12/03/Warm-worden-van-de-Amerikaanse-aanpak.dhtml

Daaruit bleek, dat behalve de staatssecretaris ook Eric ten Hulsen, directeur van de dienst Werk en Inkomen in Amsterdam 'interessante kanten'  zag aan een tijdelijke bijstand.

In een debat in de Rode Hoed, waar de journaliste Clairy Polak gespreksleidster was, heeft wethouder Van Es zich in vergelijkbare bewoordingen uitgelaten. ‘En aan de andere kant zou ik wel een pleidooi durven doen dat ook de bijstandsuitkering in principe tijdelijk is en dat als je daarin terecht komt dat dat een tijdelijk vangnet is, het is de bedoeling om daar zo snel mogelijk uit te komen en dat betekent he, dat je toch iedere keer, nou, laten we zeggen een keer in het jaar eh opnieuw door de molen zal moeten, van is dit nog terecht, moet je niet eh weer een ronde solliciteren, moet je niet op de een of andere manier weer zelf het initiatief nemen om toch aan het werk te komen dus wat dat betreft strenger dan nu’.

Polak: ‘Ja, want als je zegt je moet een nieuwe ronde solliciteren, goed, dat moet je doen, maar als je zegt hij is tijdelijk, dan zeg je ook na – laten we even zeggen na een paar jaar – en nu, nu houden we ermee op’.

Van Es: ‘Ja, maar dat ik denk dat je… ik zou graag out of the box willen springen maar.. ja, nee, maar dat zou ik wel willen, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat je dat niet haalt. Als mensen geen andere bron van inkomsten hebben, de bijstand is toch terecht en natuurlijk ook echt de bottom line, de bodem, maar nu lijkt het wel alsof het is, of, he via een werkloosheidsuitkering kom je in de bijstand, en daar blijf je dan. En ik zou in die zin zou ik het vervolgens terecht vinden om het besef, dat dat een tijdelijk vangnet is waar je echt zelf alles aan moet doen om daar weer uit te komen, die druk zou ik graag willen opvoeren, en als dat dan zou moeten door te zeggen ja, het is tijdelijk, dat betekent ook dat we na een jaar of twee jaar echt gaan kijken heb jij dit nog wel nodig, dat dat misschien zelfs ook nog wel als consequentie zou kunnen hebben dat je ervoor mensen mee stopt’.

Het is duidelijk dat er een sterke sociaal-democratische lobby bestaat die in de nieuwe Participatiewet het principe van de tijdelijkheid in wil voeren. Wat dit betreft lijkt er bij sommige gemeenten ook een koerswending op komst. Men wil geen langdurige reintegratietrajecten meer, van een jaar of langer, waar mensen met behoud van uitkering = dwangarbeid werken. Dergelijke trajecten leiden nauwelijks tot uitstroom en veel protesten en onderzoek van Jessie Koen van de Universiteit van Amsterdam bij de DWI zou uitwijzen, dat alleen kortdurende trajecten werken en effectiever zijn. Ook de gedachtegang van de gemeenten, dat ze besparingen op de bijstand kunnen doorvoeren door de inzet van langdurig werklozen bijvoorbeeld in de tuinbouw en de bezuinigingen kunnen opvangen door de inzet van dwangarbeiders of toegenomen participatie van de bevolking lijkt een illusie. Experimenten van de wethouder van Rotterdam, Marco Florijn zijn in dat opzicht op niets uitgedraaid. Men focust nu op kortdurende motivatietrajecten in combinatie met een tijdelijke bijstand waar de kersverse werklozen gebrainwashed moeten worden om zich werkend met de ellebogen als de ware neoliberale concurrent om de schaarse arbeidsplaatsen te gedragen. Bezuinigingen wil men nu binnenhalen door de bijstand, die straks ook gaat gelden voor veel mensen die nu nog in de Wajong zitten, nog veel strenger te maken dan nu en de toegang tot het laatste vangnet verder te beperken. Op deze wijze hoopt men ook de druk op de werklozen op te voeren om maar ieder rot baantje te accepteren zonder te kijken naar de arbeidsomstandigheden en voorwaarden.

Voor meer informatie: Bijstandsbond
020-6898806
info@bijstandsbond.org

Onderzoek SP onthullend

31-07-2013. We wisten het eigenlijk wel, zeggen het al jaren en andere onderzoeken hebben het ook aangetoond, maar er staan ook nieuwe dingen in het SP rapport op basis van een enquete onder 1700 bijstandsgerechtigden die van april tot juli werd gehouden. Het rapport geeft een waarschijnlijk vrij getrouw beeld van de ervaringen van de totale populatie bijstandsgerechtigden. Het is toch is het weer een schokkend rapport.

Bijstandsgerechtigden worden vaak met de nek aangekeken door de rest van de maatschappij, de uitkering is te laag om van rond te komen, bijna de helft is ziek of arbeidsongeschikt terwijl de sociale diensten daar weinig of geen rekening mee houden, mensen zijn niet op de hoogte van mogelijke aanvullende inkomensmogelijkheden en worden daar ook niet over voorgelicht want dan gaat het de gemeenten teveel geld kosten, er wordt sowieso geen maatwerk geleverd door de sociale diensten, mensen  worden als nummers behandeld, de gemeenten bieden werkzoekenden geen daadwerkelijke effectieve ondersteuning bij het zoeken van werk en er wordt misbruik gemaakt van het feit, dat het overgrote deel van de bijstandsgerechtigden graag (aangepast) werk wil en daar ook actief naar zoekt door mensen met mooie beloften te werk te stellen met behoud van uitkering of beneden het minimumloon.

geen uitzicht

De meerderheid van die tewerkgestelden geeft aan geen enkel uitzicht te hebben op beter en al jaren in die situatie te zitten. Bijstandsgerechtigden met hun goede wil worden op grote schaal misbruikt als extra goedkope arbeidskrachten, die anderen van de arbeidsmarkt moeten verdringen om zo door concurrentie de lonen omlaag te krijgen. In plaats van werkzoekenden te helpen duurzaam uit de uitkering te komen wordt de meerderheid van de uitkeringsgerechtigden met sollicitatieplicht alleen maar onder druk gezet eenmaal of vaker in de week te solliciteren, zijn er geen vakopleidingen en cursussen, wordt voortdurend gedreigd met sancties en strafkortingen die ook worden uitgedeeld om op die manier de uitstroom te bevorderen door mensen uit de uitkering te pesten. Zodat mensen uit wanhoop onderbetaalde flexibele baantjes nemen of een beroep doen op hun naaste omgeving of hun spaarcenten opmaken om maar van het gelazer van de sociale dienst af te zijn.

schokkend

Ik zeg het een beetje in mijn eigen bewoordingen, zo staat het niet letterlijk in het rapport, maar daar komt het wel op neer. Ronduit schokkend is om te lezen dat 21 procent van de respondenten werkt voor de uitkering. Bijna een op de drie respondenten van die groep (31 procent) al langer dan twee jaar. Zij blijven hiermee afhankelijk van de bijstandsuitkering en hebben geen mogelijkheid om door te stromen naar een reguliere baan. Daarmee is duidelijk dat het langdurig werken met behoud van uitkering reeds een hoge vlucht heeft genomen. Opmerkelijk is dat meer dan de helft van de respondenten (55 procent) die werkt met behoud van uitkering, werk verricht dat normaal gesproken door iemand in loondienst wordt gedaan.
Vierendertig procent zegt dat het om additioneel werk gaat. Opvallend is dat er opnieuw veel reguliere werkzaamheden worden verricht door mensen die met behoud van een uitkering aan het werk zijn. Bijstandsgerechtigden werken in de groenvoorziening, in de huishoudelijke zorg bij de kinderopvang, als receptionist, in een restaurant en in de administratie en verkoop.

Drie kwart (76 procent) van de bijstandsgerechtigden die werkt met behoud van een uitkering zegt dat er geen uitzicht is op een betaalde baan met een vast contract. Voor slechts 10 procent van de respondenten is er de mogelijkheid om via het werken met behoud van uitkering uiteindelijk uitkerings onafhankelijk te worden. Het streven van het werken met behoud van uitkering om mensen na zes maanden uit te laten stromen naar een baan op de reguliere arbeidsmarkt lijkt slechts incidenteel te worden behaald.

aanbevelingen en oorzaken

De aanbevelingen van het rapport liggen een beetje in het verlengde van het bovenstaande, namelijk het omgekeerde. Er moet rekening worden gehouden met de mogelijkheden van bijstandsgerechtigden, maatwerk geleverd, vakopleidingen moeten worden opgestart, de voorlichting moet verbeteren, etc. In het rapport wordt niet ingegaan op de nieuwe Participatiewet, waarbij ik geloof anderhalf miljard op de Wajong, de WSW en de bijstand moet worden bezuinigd. Uit het rapport blijkt, dat de gemeenten de verantwoordelijkheden van de steeds verder gaande decentralisatie onder druk van de bezuinigingen helemaal niet aankunnen, en dat door die decentralisaties de rechten van de burgers zwaar onder druk komen te staan, waarbij iedereen ook nog verschillend behandeld wordt, moet je dat wel willen? Ik wil geen zwartkijker zijn, maar als de Partcipatiewet met nog verdergaande decentralisatie doorgaat kunnen we over vier jaar een rapport maken dat het allemaal nog veel erger is geworden.

tenzij....

Tenzij... de werklozen in opstand komen tegen waar het allemaal om draait, de massawerkloosheid, er zijn geen banen, de bezuinigingen op de mensen die het minste hebben en het in de steigers zetten van de repressieve controlemaatschappij om de mensen op de onderste treden van de maatschappelijke statusladder eronder te houden. Het ziet er niet naar uit dat de bijstandsgerechtigden na jarenlang gekoeionneerd te zijn nu eindelijk massaal in opstand komen, maar je weet nooit, als bestuurder zijnde. Het is die geheimzinnige 'stille kracht' of het gevaar in Laboewangi waar je als onderdrukkende bestuurder voor op moet passen. Tenslotte hebben we op 21 september om maar eens wat te noemen weer een demonstratie in Amsterdam die begint op het Beursplein en naar de Dokwerker voert. Je weet maar nooit.
Door die bezuinigingen moeten klantmanagers targets halen, uitstroomcijfers, het geeft niet hoe, en andere targets, bij een grote caseload, dwz het aantal klanten dat je hebt als casemanager, en dan krijg je dat mensen behalve door de rest van de maatschappij ook door de overheidsinstanties slecht behandeld worden. De relatie met de massawerkloosheid wordt in het rapport niet gelegd. Je kunt de mensen nog zo goed begeleiden, en scholen, maar als die banen er niet zijn houdt het ook op.

Piet van der Lende

Het onderzoek is te downloaden op http://www.sp.nl/

Inspectie SZW gaat onderzoek uitvoeren naar principe van tegenprestatie zoals tot nu toe uitgevoerd door gemeenten

In een brief aan de Tweede Kamer, gedateerd 5 juli, kondigt de staatssecretaris van Sociale Zaken Jetta Klijnsma aan, dat de Inspectie SZW een onderzoek gaat uitvoeren naar het principe van de tegenprestatie zoals dat in de WWB wordt uitgevoerd door de gemeenten. Het onderzoek zal in october 2013 worden gepubliceerd. Hieronder het gedeeelte uit de brief van de staatssecretaris dat daarop betrekking heeft.

Onderzoek uitvoering tegenprestatie

Tijdens het AO WWB-maatregelen van 5 juni jl. hebben verschillende fracties aangedrongen op een onderzoek naar de tegenprestatie. Ik heb uw Kamer toegezegd een onderzoek te laten doen naar de uitvoering van de tegenprestatie in de WWB. Er is overleg gevoerd met de Inspectie SZW over het toegezegde onderzoek. De Inspectie SZW kan het onderzoek naar de uitvoering van de tegenprestatie in de WWB uitvoeren onder gemeenten. De verwachting is dat de Inspectie de resultaten begin oktober 2013 kan opleveren.
Na ontvangst van de bevindingen zal ik uw Kamer hiervan op de hoogte stellen. Op basis daarvan zal worden aangegeven hoe gemeenten handvatten kunnen worden geboden rond de uitvoering van de tegenprestatie in de WWB.
Met deze brief kom ik mijn toezegging na dat ik uw Kamer voor het zomerreces informeer wie het onderzoek gaat uitvoeren.

Wanneer is er een gezamenlijke huishouding volgens de Wet werk bijstand (Wwb) ?

Mensen, die recht hebben op een bijstandsuitkering zijn niet altijd op de hoogte van het feit dat het voeren van een gezamenlijke huishouding gevolgen kan hebben voor de hoogte van de uitkering. Er volgen twee voorbeelden.

 

Voorbeeld 1. A en B hebben allebei een bijstandsuitkering voor alleenstaanden van 70% van het wettelijk minimumloon. Zodra zij een gezamenlijke huishouding gaan voeren, krijgen zij één gezamenlijke uitkering, die 100% van het wettelijk minimumloon is. Dit is dus lager dan de som van de beide afzonderlijke uitkeringen.

 

Voorbeeld 2. A heeft een bijstandsuitkering voor een alleenstaande. Zij gaat een gezamenlijke huishouding voeren met B. B heeft 20.000 euro op de bank staan en heeft geen schulden. Daardoor raakt A haar bijstandsuitkering kwijt.

  

Wat is een gezamenlijke huishouding eigenlijk?

 

Een gezamenlijke huishouding bestaat tussen samenlevende echtgenoten of geregistreerde partners. Echter, een gezamenlijke huishouding kan ook tussen twee mensen bestaan, die geen echtgenoten of geregistreerde partners zijn. De Wwb geeft daarvan onder meer als voorbeeld: zij die met elkaar gehuwd zijn geweest, of uit wier relatie een kind is geboren, maar er zijn talloze andere voorbeelden

 

In art 2 sub a Wwb staat: in deze wet en de daarop rustende bepalingen wordt als gehuwd of als echtgenoot mede aangemerkt de ongehuwde die met een ander een gezamenlijke huishouding voert, tenzij het betreft een bloedverwant in de eerste graad of een bloedverwant in de tweede graad indien er bij één van de bloedverwanten in de tweede graad sprake is van zorgbehoefte.

 

Kijken we nu eerst naar het begrip gezamenlijke huishouding.

In art 3 lid 3 Wwb staat: Van een gezamenlijke huishouding is sprake indien twee personen hun hoofdverblijf in dezelfde woning hebben en zij blijk geven zorg te dragen voor elkaar door middel van het leveren van een bijdrage in de kosten van de huishouding dan wel anderszins.

De gezamenlijke huishouding is een begrip dat gebaseerd is op feitelijke bewoning. Dat een van de uitkeringsgerechtigden ergens anders staat ingeschreven, is niet doorslaggevend. Anders zou men kunnen frauderen door zich op een ander adres in te schrijven. De wetgever heeft het dan ook over het hoofdverblijf. Een kort verblijf (bijvoorbeeld tijdens de vakantie) leidt uiteraard niet tot de conclusie dat er sprake is van een hoofdverblijf. Waar de grens ligt is moeilijk te bepalen. Daarvoor moet u persoonlijk advies inwinnen.

 

Om te kunnen vaststellen, of er sprake is van een gezamenlijke huishouding hanteren de controlerende instanties een reeks van punten waarop wordt beoordeeld of dit inderdaad het geval is. Denk bij het onderstaande op een afzonderlijk punt dus niet: dat geldt voor mij niet, dus er is geen sprake van samenwonen. Vaak is het erg ingewikkeld, dus ga niet alleen af op deze tekst en probeer altijd naar en sociaaljuridisch spreekuur te gaan bijvoorbeeld van een advocaat, om uw specifieke situatie door te nemen.

 

Wat is hoofdverblijf?

 

Het eerste punt is het hoofdverblijf in dezelfde woning hebben. De Wwb zegt niets over het begrip woning. De Wwb zoekt aansluiting van dat begrip in de Huursubsidiewet

Onder woning wordt in die wet verstaan “ een woning voorzien van een eigen toegang, waarbij geen wezenlijke woonfuncties, zoals woon – en slaapruimte, was –  en kookgelegenheid en toilet met andere woningen worden gedeeld” De jurisprudentie van de huursubsidiewet heeft het begrip woning nader uitgewerkt. Er volgen enkele voorbeelden.

•                      Eigen toegang wil zeggen dat men de eigen woonruimte kan bereiken zonder dat men daarbij gangen of kamers van eigenaren of huurders hoeft te betreden.

•                     Als men een douche deelt, is er geen sprake van een zelfstandige woning. De douche heeft namelijk een wezenlijke, essentiële, gemeenschappelijke woonfunctie. Men kan dan, mijns inziens, het delen van een keuken of een wasgelegenheid ook zien als een essentiële, gemeenschappelijke woonfunctie.

•                     Bij het huren van een kamer is er geen sprake van een zelfstandige woonruimte.

•                     Een stacaravan op het terrein van een woning is geen zelfstandige wooneenheid als er gebruikt gemaakt moet worden van de elementaire voorzieningen in de nabijgelegen woning.

 

Men kan echter, omdat het om verschillende punten gaat om vast te stellen of er sprake is van een gezamenlijke een kamer in onderhuur hebben en toch een zelfstandige uitkering hebben. In sommige gemeenten is het beleid, dat men een bijstandsuitkering krijgt van 60% van het minimumloon wanneer men een bepaald bedrag aan huur betaalt. Wij gaan nu kijken naar het volgende criterium. Vaak tonen mensen een huurcontract om aan te tonen dat er een puur zakelijke relatie is. Als er een zakelijke relatie is, is er verder geen financiële verstrengeling. Dan beperkt de relatie zich tot de zakelijke verplichtingen van huurder en verhuurder uit de huurovereenkomst.

 

Zorg dragen voor elkaar

 

Nu volgt het criterium zorg dragen voor elkaar. Als men alleen maar een woning deelt, is dat niet voldoende om te constateren dat men een gezamenlijke huishouding heeft. Men moet ook zorgdragen voor elkaar in de vorm van het leveren van een bijdrage in de kosten van de huishouding.  Wanneer wordt er een bijdrage in de kosten geleverd? Waar de grens ligt, blijft onduidelijk. Als de vaste lasten als gas, licht en water en telefoonrekeningen gezamenlijk worden betaald, kan er wel vanuit worden gegaan dat er een gezamenlijke huishouding bestaat. Ook als men tevens de kosten van het gebruik van een auto deelt, bestaat er een aanwijzing dat er een gezamenlijke huishouding is. Bij het woord anderszins in de wettekst kan men, bijvoorbeeld denken aan kosteloze herstelwerkzaamheden van de woning. Of er een liefdesrelatie is tussen twee bewoners, doet niet ter zake voor die vaststelling. Men kijkt puur naar objectieve feiten.

 

Zorgbehoefte

 

Zorg dragen voor elkaar is iets anders dan een zorgbehoefte. Dit is van belang voor bloedverwanten in de tweede graad, die een gezamenlijke huishouding voeren. Als er een zorgbehoefte is, blijft het recht op een uitkering bestaan voor alleenstaanden. Aan de hand van een voorbeeld wordt dit verduidelijkt. A gaat in afwachting van een nieuwe woning tijdelijk wonen bij zijn broer B. Zij dragen zorg voor elkaar door middel van het leveren van een bijdrage in de kosten van de huishouding. Als aan alle andere bovenstaande voorwaarden is voldaan, is er sprake van een gezamenlijke huishouding. A verliest zijn recht op een uitkering voor een alleenstaande. Aan de hand van een tweede voorbeeld wordt verduidelijkt wat de term zorgbehoefte betekent.

A verpleegt zijn geesteszieke broer B. Ondanks het feit dat B een bijdrage levert in de kosten van de huishouding, wordt er niet een gezamenlijke bijstandsuitkering uitgekeerd. Dit omdat B een zorgbehoefte heeft. Voorwaarde is wel dat B een plaats in een AWBZ- instelling zou kunnen krijgen, maar daarvan om hem moverende redenen heeft afgezien. Een ander criterium is dat B vanwege een ziekte niet in staat is om een zelfstandige huishouding te voeren.

 

C.O.V. van Randwijck

Medewerker Bijstandsbond       

20/12/2012

Plicht voor bijstandsgerechtigden om alle medische gegevens aan de overheid te openbaren

In een zaak die een Leidse bijstandsgerechtigde tegen de gemeente Leiden heeft aangespannen is door de Centrale Raad van Beroep bepaald dat bijstandsgerechtigden verplicht zijn om op vrijwel iedere vraag van de overheid te antwoorden. De overheid zelf hoeft volgens deze raad op geen enkele wijze aannemelijk te maken, dat het verstrekken van geëiste informatie ook echt nodig is.

De kwestie begon met een bevel van de gemeente Leiden aan de uitkeringsgerechtigde om zich voor een medische keuring bij de GGD te melden. Een concrete reden werd niet gegeven. Van de GGD ontving hij vervolgens een vragenlijst, die hij volgens de gemeente verplicht moest invullen. De vragen waren zo gesteld en zo uitgebreid, dat invullen zou betekenen dat alle medische informatie bekend gemaakt moest worden. De GGD vroeg bijvoorbeeld: Bent u ooit geopereerd? Zijn er ooit roentgenfoto's van u gemaakt? Bent u ooit opgenomen geweest in een ziekenhuis of psychiatrische inrichting? Ook zouden de namen, adressen en telefoonnummers van huisarts en medische specialisten aan de GGD gegeven moeten worden. De klap op de vuurpijl was de vraag: "Lijdt u of heeft u geleden aan een aandoening van de geslachtsorganen?". Een absurde vraag voor een onderzoek, dat volgens de gemeente en de rechter alleen zou moeten dienen voor de vaststelling van de geschiktheid voor werk.

De bijstandsgerechtigde weigerde en werd op zijn uitkering gekort. Volgens de rechter is het heel normaal, dat een bijstandsgerechtigde op al deze vragen moet antwoorden, en heeft een gemeente beoordelingsvrijheid bij het stellen van vragen en het eisen van antwoorden. Op de vraag van de bijstandsgerechtigde waarom het nodig was om op deze en andere niet ter zake doende vragen te antwoorden werd niet gereageerd; noch door de gemeente Leiden, die niet eens de moeite nam om op de zitting te verschijnen, noch door de rechtbank in Den Haag, noch door de Centrale Raad van Beroep. Artikel 17 WWB, dat een redelijkerwijs kenbare noodzaak voor de plicht tot informatieverstrekking voorschrijft en Artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, dat expliciete, legitieme en specifieke doelen bij gedwongen informatieverstrekking voorschrijft en ook stelt dat de verplichting niet buitensporig mag zijn, werden door de rechter gemakshalve volledig genegeerd. Wetgeving die de burger beschermt is voor de rechter in Nederland blijkbaar niet meer dan wat drukinkt op papier.

Een bijkomend punt is dat de GGD volgens het eigen `privacyreglement` en volgens de Wet bescherming persoonsgegevens alle informatie die aan de burger onder dwang ontfutseld wordt, dus ook zijn volledige medische dossier, mag gebruiken voor bijvoorbeeld `gewichtige economische belangen van openbare lichamen`. De informatie mag zonder toestemming en in het geheim aan ´derden` verstrekt worden voor uitermate vage redenen, die ook nog eens geheel ter beoordeling van de GGD zijn. De gegevens worden ook nog eens minstens 15 jaren bewaard. Waar dit alles goed voor mag zijn blijft een raadsel. De rechter maakt zich er vanaf met nietszeggende standaardfrasen en vindt dat de bijstandsgerechigde maar moet aantonen dat de overheid daadwerkelijk van deze door haar aan zichzelf toegekende bevoegdheden gebruik zal gaan maken.

Het gaat hier niet om een incident. Ieder jaar krijgen vele ontvangers van uitkeringen dergelijke onbeschofte vragenlijsten voorgeschoteld met de mededeling dat invullen verplicht is (uiteraard naar waarheid, zodat liegen over het functioneren van de geslachtsorganen het misdrijf van valsheid in geschrifte vormt). De overheid legt zichzelf geen enkele beperking op in haar aandrang om de burger, beter gezegd de onderdaan, te dwingen zelfs de meest persoonlijke informatie aan haar te openbaren. Zelf geeft de overheid op vragen van de burger als in deze zaak gesteld geen enkel antwoord. De rechter, zelf ook overheid en ambtenaar, juicht dit toe en steunt deze gang van zaken van harte. (CRvB zaaknummer 10/3633 WWB, 21 augustus 2012)

De desbetreffende bijstandsgerechtigde is bij de Bijstandsbond bekend. U kunt zich tot ons wenden voor meer informatie info@bijstandsbond.org 020-6898806.

Huishoudtoets met terugwerkende kracht afgeschaft

Nieuwsberichten Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid

29 mei 2012 16:07

Wetsvoorstel afschaffing huishoudinkomenstoets naar de Tweede Kamer Het Wetsvoorstel waarin de afschaffing van de huishoudinkomenstoets in de Wet Werk en Bijstand (WWB) wordt geregeld is aangeboden aan de Tweede Kamer. In het Begrotingsakkoord 2013 is afgesproken dat de huishoudinkomenstoets komt te vervallen. De toets wordt per 1 januari 2012 met terugwerkende kracht afgeschaft.  Lees meer

Bijstandsbond roept op voor demonstratie van 22 maart

Weg met deze rechtse regering die ons stigmatiseert.

Op donderdag 22 maart organiseren de vakbonden verenigd in de Federatie Nederlandse Vakbeweging (FNV) vanaf 12.00 uur een grote demonstratie in Den Haag op het Malieveld tegen het beleid van de regering Rutte om het werk, de uitkering of andere rechten van duizenden af te schaffen.
We moeten in deze barre tijden zoveel mogelijk contact met elkaar zoeken en wegen vinden om elkaar te ondersteunen en om ons te verdedigen tegen de aanvallen van Rutte c.s.  waarbij duizenden worden veroordeeld tot de bedelstaf.

Per 1 juli zullen alleen al in Amsterdam 6000 bijstandsgerechtigden hun uitkering verliezen als gevolg van de invoering van de toets op het huishoudinkomen. WSW-ers gaan hun baan verliezen door grote kortingen op het budget dat daar voor is. Per 1 januari is het principe van dwangarbeid voor bijstandsgerechtigden ingevoerd: iedereen kan verplicht worden in ruil voor de uitkering vrijwilligerswerk te doen, ook al levert dit geen perspectief op voor een reguliere baan. Per 1 januari 2013 zal de nieuwe wet Werken naar Vermogen worden ingevoerd waarbij duizenden Wajongers ook hun uitkering verliezen en aangewezen zijn op de bijstand. Werklozen moeten gaan werken beneden het minimumloon in pulparbeid. De Bijstandsbond gaat op donderdag 22 maart om 11 uur met de trein vanaf het Centraal Station in Amsterdam naar het Malieveld in Den Haag, dat vlak bij het station ligt. Over vergoeding van de treinreis valt te praten. Het is van het grootste belang dat de demonstratie van 22 maart een succes wordt. Komt allen!

020-6898806/ info@bijstandsbond.org
Spreekuur dinsdag en donderdag van 11.00 uur tot 16.00 uur.
Da Costakade 162. 1053 XD Amsterdam
Zie ook  http://www.eenhardgelag.nl of http://laatzenietvallen.nl of www.armoedewerktniet.nl

Mensen die onder de WSNP vallen en met de huishoudtoets te maken hebben moeten zo snel mogelijk contact opnemen met de bewindvoerder

Bijstandsgerechtigden die vanaf 1 juli 2012 onder de huishoudtoets of huishoudinkomenstoets vallen en die daardoor hun uitkering verliezen en die in de Wet Schuld Sanering Natuurlijke personen (WSNP) zitten moeten zo snel mogelijk contact opnemen met de bewindvoerder. Deze mensen hebben namelijk vanaf 1 juli geen eigen inkomen meer en de andere gezinsleden zijn niet verantwoordleijk voor de schulden en hoeven die niet over te nemen. Daardoor dreigen de bijstandsgerechtigden die hun uitkering verliezen uit de WSNP te vallen. Met de bewindvoerder moet contact worden opgenomen om te bezien hoe het vanaf 1 juli verder moet. Van belang hierbij is dat je niet verwijtbaar geen inkomen hebt. En dat in principe de WSNP dus gewoon door kan lopen. Zodat je na 3 jaar schuldenrvij/gesaneerd bent. De overkoepelende organisatie van bewindvoerders is hierover in overleg met de Rechtbanken.

Bijeenkomst over de wijzigingen in de Bijstand en andere sociale voorzieningen op 26 april

MUG Magazine nodigt zijn lezers uit om op donderdagavond 26 april naar de Mozes & Aäronkerk in Amsterdam  te komen voor een bijeenkomst over de wijzigingen in de Bijstand en andere sociale voorzieningen.

Laat de politiek, beleidsmakers en uitvoerders weten hoe u de bezuinigingen ervaart en hoe de crisis u raakt. Stel uw vragen. Krijgt u te maken met de huishoudinkomenstoets? Heeft u een inwonend kind dat geld verdient en dat nu het gezin deels moet onderhouden? Had u een gesubsidieerde baan en bent u die sinds begin dit jaar kwijt? Zijn uw zorgkosten gestegen? Heeft u schulden? Staat uw baan in de Sociale Werkvoorziening op de tocht? Bent u jonggehandicapt en krijgt u met de Wet Werken naar Vermogen te maken? Iedereen die op een of andere manier met de wijzigingen in de sociale wetgeving te maken heeft of daar in 2013 mee te maken krijgt... of hier vragen over heeft, is op 26 april van harte uitgenodigd.

MUG Magazine nodigt een panel van deskundigen en beleidsmakers/-uitvoerders uit om antwoorden te geven. Gespreksleider Pieter Hilhorst (Vara's Ombudsman en MUG-columnist) zorgt dat u uw vragen kunt stellen en ervaringen kunt delen.

Geen speeches van politici, op 26 april bent u aan zet! Wij willen uw ervaringen horen en uw suggesties om het anders te doen! Hoe biedt u het hoofd aan deze crisis? Het officiële deel van de avond begint om 20.00 uur en duurt tot ongeveer 21.30 uur.

De zaal is vanaf 19.00 uur open, voor een kopje koffie en bezoek aan de informatiestands.

Na afloop is er een drankje en gelegenheid om met politici te spreken. De toegang is uiteraard gratis. Wilt u zeker zijn van een plek in de zaal, wees dan op tijd en geef u bij voorkeur op via 020-6077600 of per mail aan administratie@mugweb.nl.

De Mozes & Aäronkerk aan de Waterloopleinmarkt is goed bereikbaar per metro en tram (lijnen 9 en 14), halte Waterlooplein. (de bijeenkomst wordt mede mogelijk gemaakt door het Mozeshuis)

Voor 2012: onderlinge steun, zelfredzaamheid en een goed samenleefklimaat

30 januari: Nieuwjaarsborrel buurtbewoners Amsterdam West, de Bijstandsbond en Wereldse Wijk

Alle buurtbewoners van Amsterdam West en leden en sympathisanten van de Bijstandsbond zijn van harte uitgenodigd voor een bijeenkomst over onderlinge steun, zelfredzaamheid en een goed samenleefklimaat. Eerst krijgen we informatie van advocaten over de nieuwe regels betreffende minimuminkomens en de bijstandswet. Daarna praten we met de Bijstandsbond en stichting Wereldse Wijk over hoe we als buurtbewoners in Amsterdam West en sympathisanten van de Bijstandsbond meer onderlinge steun en zelfredzaamheid kunnen ontwikkelen.

Wil je meedoen en meedenken, kom naar de bijeenkomst op maandag 30 januari met na afloop een borrel. Het programma is als volgt:

15.00 uur. Gesprek met advocaten van advocatenkantoor VHM advocaten:

• De veranderingen in de bijstandswet
•Invoering huishoudtoets
• Nieuwe vakantieregels
• Beleid huisbezoeken
• Afschaffing wet investeren in jongeren
• Andere maatregelen

16.00 uur. Gesprek met de Bijstandsbond en stichting Wereldse Wijk over terugblik 2011 en hun project voor 2012.
17.00 uur-19.30. Borrel. Informeel kunnen we doorpraten over wat we in 2012 kunnen doen en hoe we kunnen samenwerken om de crisis te lijf te gaan. Met muziek, cultuur, etc.
> Maandag 30 januari, 15.00 tot 19.30
Dijktheater. Da Costakade 160. Tram 7 en 17 halte Bilderdijkstraat
Georganiseerd door buurtbewoners in samenwerking met de Bijstandsbond en stichting Wereldse Wijk. Voor meer informatie: 020-6898806

Eerste Kamer gaat akkoord met strengere bijstandswet. Explosie van zwerfjongeren verwacht.

20 december 2011 besliste de Eerste Kamer over de invoering van belangrijke wijzigingen in de Wet Werk en Bijstand (WWB). Bij het CDA in die kamer bestonden evenals bij de oppositie grote bezwaren tegen de invoering van een toets op het huishoudinkomen. Tot nu toe was er een partnertoets in de bijstand. Het inkomen van twee samenwonenden wordt opgeteld, om te bepalen of het inkomen van de beide partners voldoende is, dwz gelijk is aan of meer dan het sociale minimum. Is dit niet het geval, dan heeft men recht op (aanvullende) bijstand. Bij de nieuwe regels, die 1 januari ingaan wordt ook het inkomen van een meerderjarig kind meegerekend. Dus het inkomen van het totale huishouden wordt als uitgangspunt genomen. Het gaat daarbij wel om bloedverwanten in de eerste graad, dus bloedverwanten in de tweede graad (broers en zusters) vallen er buiten. Door de bezwaren van het CDA in de Eerste Kamer was er grote onduidelijkheid ontstaan over wat er ging gebeuren. Duizenden bijstandsgezinnen verkeerden daardoor in onzekerheid.Aan die onzekerheid is een einde gekomen in negatieve zin. De Eerste Kamer gaat akkoord met het kabinetsvoorstel voor een strengere bijstand.Staatssecretaris De Krom wil uitgaan van het gezinsinkomen. Zoals gezegd, behalve de oppositie maakte ook het CDA zich zorgen over de gevolgen van het plan. Als een volwassen inwonend kind gaat werken,zouden ouders hun uitkering kunnen kwijtraken.

Op een bijeenkomst in Bos en Lommer, georganiseerd door FNV lokaal kwam zondag naar voren, dat er bij hulpverleners een explosie van zwerfjongeren wordt verwacht, omdat als ouders geen uitkering meer krijgen en ze moeten leven van het baantje van zoon of dochter veel ouders zullen besluiten de kinderen uit hun huis te zetten. Met name in gezinnen waar de verhoudingen verstoord zijn zou dit het geval zijn. Ook kunnen de jongeren zelf besluiten het oduerlijk huis te evrlaten, zonder dat ze een andere vaste woon- of verblijfplaats hebben. Naar schatting van de regering zelf zullen minstens tienduizend gezinnen in Nederland op die manier worden gesplitst. In 8000 andere gezinnen zal de maatregel van toepassing zijn. Dit zijn officiele cijfers. De precieze omvang van de gevolgen is onbekend. Daarvoor heeft in veel gemeenten nog geen uitgebreid dossieronderzoek plaatsgevonden. Wajongers die gaan werken en thuis wonen, moeten dan van hun inkomen uit werk plotseling hun oduers gaan onderhouden. Daardoor zullen Wajongers al helemaal niet aan het werk gaan. (Wajongers met een Wajong uitkering die thuis wonen hoeven hun ouders niet te onderhouden). Er werden oa door de Vereniging van Nederlandse Gemeenten nog veel meer bezwaren naar voren gebracht, oa dat de maatregel belastingtechnisch onuitvoerbaar is omdat daar een heel andere definitie van huishoudinkomen wordt gehanteerd. De Krom beloofde dat hij gaat praten met de gemeenten om werk meer lonend te maken, zonder dat hij iets verandert aan de uitgangspunten van zijn plan. Na die toezegging ging ook het CDA akkoord.

Piet van der Lende

Nieuw Wetsontwerp voor de Wet Werk en Bijstand

Het wetsvoorstel Werken naar Vermogen dat als het wet wordt als uitgangspunt zal gaan dienen voor de samenvoeging van de Wajong, de huidige Wet Werk en Bijstand en de Wet Investeren in Jongeren (Wet WIJ) en de Wet Sociale Werk Voorziening (WSW) is voorzover ik kan zien nog steeds niet openbaar. Wel zijn een reeks van belangrijke wijzigingen van de Wet Werk en Bijstand WWB  bij de Tweede kamer aanhangig gemaakt.  Daarbij wordt de Wet WIJ afgeschaft en een toets op het huishoudinkomen ingevoerd. Wanneer dit wet wiordt weet ik niet, het moet nog in de Eerste en Tweede Kamer behandeld worden, en dus kan het op zijn vroegst 1 januari 2012 zijn lijkt mij. De verplichtingen voor uitkeringsgerechtigden op zoek te gaan naar een baan worden aangescherpt oa. De Raad van State vat het wetsontwerp als volgt samen
´De belangrijkste maatregelen zijn het aanscherpen van de regels ten aanzien van jongeren tot 27 jaar die thans in de Wet investeren in jongeren (WIJ) zijn opgenomen, en deze over te hevelen naar de WWB, het afschaffen van de bijstand voor inwonenden, het vervangen van de toets op het inkomen van de partner door een toets op gezinsniveau (huishoudinkomen), het vervallen van de specifieke ontheffing van de arbeidsverplichting voor alleenstaande ouders met jonge kinderen, de maximering van het gemeentelijke minimabeleid en de introductie van de mogelijkheid om de verplichting op te leggen om maatschappelijk nuttige werkzaamheden te verrichten als tegenprestatie voor bijstandsverlening.´.

Aan dit laatste en ook aan de loondispensatie dus werken onder het minimumloon, wijdt de Raad van State een hele beschouwing in het kader van EVRM en de ILO verdragen, waarbij zij in feite met zoveel woorden zegt dat het wetsvoorstel daarmee in strijd is.

Piet


Het persbericht van het Ministerie van Sociale Zaken.

Het wetsvoorstel

Advies van de Raad van State

Project opsporen vaders van bijstandsvrouwen met kinderen

12-04-2011. DWI spreekt vaders aan op zorgplicht, GroenLinks vindt dat middel niet erger mag zijn dan kwaal en stelt vragen in de gemeenteraad. (Zie ook bericht hier beneden)

GroenLinks vindt dat dit project zeer zorgvuldig moet worden uitgevoerd. Het middel mag niet erger zijn dan de kwaal. Niet voor niets willen sommige bijstandsmoeder niets meer met de vader van hun kinderen te maken hebben; sommige vaders zijn ook gewoon nare mannen die hun vrouw en kinderen mishandelen. Meer.........

Regering Rutte gaat gemeentelijk minimabeleid drastisch inperken

En nu gaat het hard. De concrete voorstellen van de regering Rutte om bijstandsgerechtigden en andere minima keihard te pakken terwijl de rijken rijker worden buitelen over elkaar heen. Gemeentelijk minimabeleid wordt drastisch ingeperkt

01-03-2011. Uit de special over sociale zekerheid van het blad Binnenlands Bestuur van deze week blijkt dat na de voorstellen om mensen die slecht Nederlands spreken uit te sluiten van de bijstand, mensen te laten werken onder het minimumloon (loondispensatie) en een herziening van de partnertoets waardoor duizenden uitgesloten worden van de bijstand, nog een concreet voorstel in de ministerraad op tafel ligt: drastische inperking van het gemeentelijk minimabeleid. Lees hier de special van het blad Binnenlands bestuur. Je moet wel kijken in de week van 1-8 maart want de special is maar 1 week volledig online in pdf.

Praot ie allienig Stellingwarfs, Achterhoeks, Twents of Limburgs?. Daolik gien recht meer op een uutkering

Over de kromme praot van staotssecretaoris De Krom

Staotssecretaoris De Krom van A-sociale zaken het besleuten, da'j allienig recht hem' op een bijstandsuutkering, a'j wat nuumd wodt 'Algemien Beschaofd Nederlaands praoten. De staatssecretaoris wol eerst de maotregel alliennig laoten gelden veur buutenlaanders maor de Raod van Staote het zegt dat zoiets discriminaosie is. Daoromme het de staotssecretaoris veurstelt dat de maotregel veur iederiene gelden moet. Dus ok veur Nederlaanders die slecht Nederlaands praoten. Dus de mensen die thuus Algemien Beschaofd Saksisch praoten en die niet zo goed Nederlaaands kunnen, kriengen daolik gien uutkering meer. En dat geldt ok veur Friezen, Limburgers, mensen die plat Haags praoten, etc. A'j de reactie van de staotssecretaoris op het advies van de Raod van Staote lezen willen, moe'j hier klikken.

Thuus praotte ik allienig Stellingwarfs, en dan nog een specifieke variant ervan, et Westhoekers. Tot mien zesde kon ik helemaol gien Nederlaands. Dat het de juffrouw in de eerste klasse er insluugen deur mij mit de lineaal op de vingers te slaon. Daornao hebbe ik een grondige hekel kregen an cultuur-imperialisten as de krom praotende staotssecretaoris van A-sociale Zaken De Krom. Zie nuumen et 'Algemien Beschaofd Nederlaands' maar ik vraoge mij of wat dit mit beschaoving te maken het. As ik de staotssecretaoris ooit teugenkom, praot ik allien Westhoekers. Dat zal em beschaoving leren.

Piet van der Lende

Afschaffing van sociale zekerheid voor grote groepen en van solidariteit in de Nederlandse samenleving nabij

Verklaring Bijstandsbond

Vanavond om half 9 belangrijke uitzending van het programma uitgesproken van de Vara over de afschaffing van bijstand voor duizenden inwoners

Regering van PVV, VVD en CDA met gedoogsteun van de SGP laat mensen met een minimuminkomen verrekken. Stem 2 maart in ieder geval wat anders!

De Vara heeft de hand gelegd op het wetsvoorstel de bijstand te wijzigigen. Op vrijdagavond 25 februari wordt in het VARA programma ‘Uitgesproken’ aangetoond, dat door een nieuw wetsvoorstel duizenden bijstandsgerechtigden hun uitkering zullen verliezen. In het regeerakkoord is al voorzien, dat in de WWB de bijstand voor inwonenden wordt afgeschaft en dat de toets op het partnerinkomen wordt vervangen door een toets op het huishoudinkomen. Daarmee komt bijvoorbeeld te vervallen dat er geen gezamenlijke huishouding is als je die voert met bloedverwanten in de eerste lijn. Nu hebben een vader en een moeder die een inwonende zoon van 23 hebben met een eigen inkomen nog 90% van het wettelijk minimumloon aan bijstand. In de nieuwe regeling zal de inwonende zoon met zijn inkomen voor zijn vader en moeder moeten zorgen. De ouders hebben geen recht meer op bijstand. Ook in andere leefsituaties zal de bijstand, met name bij een-ouder gezinnen met inwonende –soms gedeeltelijk studerende kinderen- komen te vervallen.
Ook duizenden Wajongers zullen hun uitkering binnen 2 jaar verliezen

De regering is ook bezig met een wetsvoorstel, om de Wajong, de bijstand en de sociale werkvoorziening samen te voegen in 1 regeling. Deze maatregel gaat op zijn vroegst 1 januari 2012, maar waarschijnlijk iets later in. Dan zal de nieuwe toets op de inwonenden ook van toepassing zijn op thuiswonende gedeeltelijk arbeidsongeschikten in de Wajong. Ook zij zullen hun uitkering verliezen. De regering is nog in overleg met sociale partners en de vereniging van Nederlandse Gemeenten VNG, maar loopt nu alvast vooruit op dat overleg door met afzonderlijke maatregelen te komen. Hierdoor worden de overlegpartners geschoffeerd en de armstejn ind e samenleving een perspectief op een uitweg uit de armoede ontnomen.

Er is in de Tweede kamer ook een wetsvoorstel ingediend door de VVD om iedereen die geen Nederlands spreekt uit te sluiten van de bijstand. Dit gevoegd bij andere maatregelen, zoals het gedwongen tewerkstellen van werklozen voor een loon dat beneden het wettelijk sociaal minimum ligt geeft aan, dat het deze regering ernst is om vooral de mensen die financieel het moeilijkst zitten keihard te pakken. Dan kan de hoogste schijf van het belastingtarief wel naar beneden. Om misselijk van te worden.
Voor een samenvatting van het wetsvoorstel klik hier.

Erfenissen en de bijstand

We krijgen veel vragen op het spreekuur over erfenissen en de bijstand. Vandaag belde een mevrouw die ziek is en die in maart 2011 AOW krijgt. Haar vader is begin december 2010 overleden en ze heeft nu bijstand. Ze vraagt wat er nu gaat gebeuren. Het kan nog wel enige tijd duren, voor ze geld krijgt. Ze heeft wel een brief van de notaris gekregen dat ze erfgenaam is. Maar ze heeft de erfenis nog niet aanvaard. Wat zeer vaak voorkomt bij mensen in de bijstand is, dat haar relaties met de rest van de familie, gedeeltelijk ook erfgenamen, ernstig verstoord is. Ze is naar eigen zeggen het zwarte schaap van de familie. Ze heeft dus geen contact met andere familieleden over de voorliggende zaken. Het is haar verder niet bekend of er meer bezittingen zijn dan schulden bij de erflater. Ze zit vol met vragen.

Eerste vraag na enig praten: moet ik de sociale dienst melden dat ik misschien recht heb op een erfenis?. Het antwoord luidt: ja. De officiële procedure is, dat de bijstandsgerechtigde meldt, dat de erflater is overleden en wanneer. Dan wordt vanaf die datum de bijstand omgezet in leenbijstand. Je uitkering wordt dan dus wel uitbetaald, maar je moet hem later terugbetalen als de erfenis vrijvalt.

Tweede vraag: welk bedrag moet ik terugbetalen? Daarbij geldt een grens van een vrij te laten vermogen, voor een alleenstaande iets meer dan 5000 euro. Dat mag je altijd hebben in de bijstand. Eerst wordt uitgerekend, hoeveel vermogen je had voordat de erfenis vrijviel (bezittingen minus schulden) en dan mag je tot de grens van het vrij te laten vermogen de erfenis houden. Dus als je vermogen 2000 euro was, dan mag je van de erfenis 3000 euro houden. Maar als je schulden had, bijvoorbeeld 3000 euro, dan mag je van de erfenis iets meer dan 8000 euro houden. Het gaat bij de uitgangssituatie altijd om bezittingen minus schulden. Deze mevrouw krijgt in maart AOW. Haar vader is begin december overleden. Dus ze moet drie maanden en tien dagen bijstand terugbetalen als de erfenis vrijvalt. Tenzij ze minder dan 5000 krijgt en ze bij het verkrijgen van de erfenis beneden de grens van het vrij te laten vermogen in de bijstand blijft. Dan hoeft ze niks terug te betalen. In de AOW hoeft ze niks terug te betalen, want in de AOW is het vermogen vrij. Die uitkering is vermogensonafhankelijk. Dus deze mevrouw hoeft nooit meer dan drie maanden en tien dagen bijstand terug te betalen.

De notaris, die ze daarover gebeld had, formuleerde het wat cryptisch, waar ze niets van begreep. Hij zei: ‘u bent nu al aan het interen’. De mevrouw begreep daar niets van. Ze had toch nog geen geld ontvangen? Maar het gaat er dus om, dat na melding bij de sociale dienst de bijstand wordt omgezet in leenbijstand en dat die later van de erfenis moet worden terugbetaald. Wij ervaren wel vaker, dat notarissen zich tegenover bijstandsgerechtigden zeer onduidelijk uitdrukken en van de hier behandelde materie eerlijk gezegd ook niet zoveel verstand hebben.

Derde vraag. Ik heb de erfenis nog niet aanvaard. Mag ik de erfenis weigeren? Het antwoord luidt: nee, tenzij. De bijstandsgerechtigde is verplicht alles te doen wat in zijn of haar vermogen ligt om uit de bijstand te blijven of uit de bijstand te geraken. Dus als je in principe recht hebt op een erfenis als erfgenaam, mag je die niet weigeren, zonder gevolgen voor je bijstandsuitkering. Tenzij.. ….de schulden van de erflater groter zijn dan de bezittingen. Het zou een beetje raar zijn als je verplicht zou zijn in de bijstand schulden van een erflater te aanvaarden als die groter zijn dan de bezittingen. Dan kom je zelf in de schulden. Dus dat hoeft niet. Deze mevrouw weet nog niet of er meer bezittingen zijn dan schulden, ze heeft nog geen overzicht. Daar zal ze de notaris naar moeten vragen, want als je een erfenis aanvaard, aanvaard je ook de schulden. Voor je de erfenis aanvaard, moet je dat wel zeker weten.

Deze mevrouw had nog veel andere vragen, zoals: wat gebeurt er met de langdurigheidstoeslag? Ik heb als chronisch zieke ook bijzondere bijstand en maak gebruik van minimaregelingen wat gebeurt daarmee? Wat gebeurt er met mijn zorgtoeslag, moet ik die later ook terugbetalen? Etc. Deze vragen zal ik een andere keer beantwoorden bij een andere case.

Piet van der Lende

Sneeuwruimen

Werken in ruil voor je uitkering En mijn salaris dan!

Je kan er vergif op innemen. Om de zoveel tijd komt verplicht vrijwilligerswerk om de hoek kijken. Maar was het tot voor kort een nogal een vrijblijvende discussie, nu wordt het toch wel menens. Gedoogpartij PVV heeft een verzoek bij de regering ingediend om te onderzoeken of werklozen verplicht aan het werk gezet kunnen worden. VVD en CDA hebben toegezegd er serieus werk van te maken. Dit schreeuwt om een reactie. Het klinkt natuurlijk heel sympathiek Werklozen in ruil voor hun uitkering iets terug te laten doen voor de samenleving. Maar dat is het toch niet.

Per slotte van rekening heb je niet voor niks een uitkering. Die krijg je omdat er niet voldoende werk is voor je. Hier zijn verschillende redenen voor te verzinnen. Maar de meest belangrijke wordt in deze discussie meestal niet genoemd. We leven in een systeem waarbij bedrijven met een minimum aan arbeidskrachten een maximaal resultaat te bereiken. Dit geldt ondertussen niet meer voor klassieke fabrieken maar ook voor de gezondheidszorg. Want bejaardenhuizen, verpleeghuizen en zelfs ziekenhuizen komen steeds meer in handen van investeringspartijen, die geheel volgens bovenstaand principe met een minimum aan arbeidskrachten maximale winst proberen te bereiken En wat blijkt juist hier moeten de uitkeringsgerechtigden ingezet worden om hun uitkering zogenaamd terug te verdienen: bijvoorbeeld door koffie rond te brengen.

Dit zijn juist de banen die in een eerder stadium zijn wegbezuinigd om een overname voor een investeringspartij aantrekkelijk te maken. Ja, ja eerst banen wegbezuinigen waarvan je op je klompen aanvoelt dat dit tot een soort kilte leidt die we absoluut niet willen hebben in onze samenleving. Vervolgens roep je dat de vroegere werknemers maar weer de koffie moeten rondbrengen. Maar nu niet met een salaris maar met een karige uitkering. Tsja,

Jacques Peeters Werklozen Belangen Vereniging Amsterdam WBVA@dds.nl

Ps. Dit verhaal is natuurlijk op op toepassing bij het voorstel om uitkeringsgerechtigden in ruil voor hun uitkering sneeuw te laten ruilen. Ook hier hebben ze eerst bij de gemeentereiniging mensen ontslagen.

Het project 'extra rechtmatigheid' van de Dienst Werk en Inkomen in Amsterdam

De Dienst Werk en Inkomen in Amsterdam is een nieuw project begonnen onder de naam 'project extra rechtmatigheid'. We weten niet, of dit is in het kader van het nieuwe beleid van de wethouder van Groen Links, de dienstverlening en de communicatie te verbeteren door enerzijds een betere hulpverlening en anderzijds strengere controles op rechtmatigheid en pogingen van werklozen aan het werk te komen, maar het lijkt er wel op, als je onze ervaringen hieronder leest. Afgezien van het antwoord op de vraag, of de wethouder het ook zo bedoeld heeft is wel duidelijk, dat de handhavers van de DWI een geheel eigen invulling geven aan het adagium van de wethouder, dat de dienstverlening en de communicatie tot nu toe niet zo goed was en dat dit moet verbeteren. De doelgroep in het nieuwe project is in ieder geval de groep bijstandsgerechtigden die een baantje hebben met een aanvullende uitkering.

Enkele onderdelen uit het project. Op basis van onze spreekuurervaringen. Nadere informatie volgt wellicht later.

Deze week kwam een man op het spreekuur, die ongeveer 15 uur in de week werkt in een broodjeszaak. Hij heeft een aanvullende uitkering van het DWI en een gezin met 4 kinderen. Hij verdient ongeveer 500 euro per maand met zijn werk. Nu was hij meer dan een maand geleden opgeroepen door iemand van de afdeling handhaving van het DWI die hem de volgende opdrachten gaf. Hij moest eerst een formulier invullen, met daarop precies aangegeven de tijden dat hij bij zijn werk aankwam en de tijden dat hij weer vertrok. Vervolgens werd hem meegedeeld, dat hij iedere dag moest bellen wanneer hij naar zijn werk ging en iedere dag (of avond) bellen wanneer hij weer naar huis ging. De man heeft dat gedaan. Daarop werd hij een maand geleden opgeroepen en werd hem verteld, dat de tijden waarop hij belde afweken van de tijden die hij op het formulier had ingevuld. Er zouden verschillende afwijkingen zijn. Een van de afwijkingen: de man van de snackbar had gezegd dat hij normaal 15 a 20 minuten voor werktijd aanwezig was en bij een controle door een handhaver was hij er niet om 18.50 uur (hij begint normaal om 19.00 uur). Hij kreeg een gesprek waarin hij moest verklaren waarom hij er 10 minuten voor aanvang van de werktijd niet was. De man zei dat hij het niet meer wist. Hij begint om 19.00 uur. Men deelde hem mede, dat zijn uitkering zou worden beëindigd om de reden van de afwijkende tijden. Hij zou de inlichtingenplicht hebben geschonden. Er werd een bekend rose formuliertje ingevuld, waarop stond wat de verklaring van de man was voor de afwijkende tijden. Laatste zin: ‘ik begrijp dat ik het u wel bijzonder moeilijk maak vast te stellen of ik recht heb op een uitkering’. De man weigerde te tekenen en is een maand geleden al op ons spreekuur geweest, waar wij tegen hem hebben gezegd dat hij moest afwachten of hij een beschikking kreeg of dat het geld voor december niet gestort was. Deze week kwam hij dus terug met de mededeling, dat het geld niet gestort was. Maar er was ook geen beschikking verstuurd. De man had alleen het rose briefje en zijn mondelinge verhaal over wat er gebeurd was. De advocaat gaat nu een voorlopige voorziening aanvragen en een bezwaarschrift indienen. Er is totaal geen sprake van schending van de inlichtingenplicht, die van belang is voor het vaststellen van het recht op uitkering, wanneer de man aan het DWI zijn loonstrookjes toont en precies opgeeft wat hij heeft verdiend.

Tweede gebeurtenis. In november en december hebben bijeenkomsten bij de DWI in de Weesperstraat plaatsgevonden van klanten van het DWI en enkele functionarissen van de afdeling handhaving. Er waren steeds ongeveer 10 mensen aanwezig. Men zei dat het DWI bezig was met een 'beperkt experiment'. Ongeveer 60 klanten worden voor een bijeenkomst opgeroepen, waarbij die klanten allemaal betaald werk hebben met een aanvullende bijstandsuitkering. De bijeenkomsten begonnen met een inleiding van de heer Bodaar, hoofd afdeling handhaving. Tot verbazing van de aanwezigen trok de heer Bodaar uitgebreid het boetekleed aan. Ze hadden het tot nu toe allemaal verkeerd gedaan op het gebied van communicatie en dienstverlening. Dat moest beter. Men wilde totaal anders gaan werken. Vandaar deze bijeenkomst. Het bleek, dat verschillende mensen verschillende soorten brieven hadden gekregen. Men wilde kijken, zei men althans, wat dan de uitwerking was. Wie komt wel en wie niet en wanneer? Er waren mensen, die een brief hadden gekregen met: u hoeft niet te komen, maar wij willen graag dat u dan en dan komt om zo en zo laat. Anderen hadden een brief gekregen van: u bent op grond van artikel zus en zo verplicht dan en dan bij ons te komen. Sommige brieven bevatten geen mededeling over de bedoeling van de bijeenkomst. Alleen: u moet dan en dan komen. Weer anderen hadden een brief gekregen in de trant van: u mag komen tussen 10.00 uur en 12.00 uur, maar het hoeft niet, zie maar. Verbazing alom dat de ambtenaren van het DWI van te voren niet zelf hadden bedacht dat het toch wel netjes staat om de reden van de oproep in een brief te vermelden, al is het in enkele zinnen, en dat je voor zoiets voor de hand liggends toch geen ingewikkeld experiment op het gebied van communicatie nodig hebt. De heer Bodaar trok weer uitgebreid het boetekleed aan. Ja, misschien was dat wel zo, en we zijn hier om te leren, bedankt voor je tip, etc. Sommige aanwezigen voelden zich misbruikt voor een onduidelijk experiment op het gebied van communicatie. De aanwezigen hadden van te voren een uitgebreid enquete formulier ingevuld, dat moest worden ingeleverd. Maar de bedoeling van de bijeenkomst was de aanwezigen nog steeds niet erg duidelijk. De heer Bodaar had het er maar steeds over, dat de dienstverlening moest verbeteren en dat alles anders moest, en dat ze dit ook gingen doen naar aanleiding van een project in dit opzicht op het Ministerie van Sociale Zaken of zoiets. Het werd er echter niet duidelijker op in de loop van de bijeenkomst. Sommigen begonnen in hun reactie een persoonlijk verhaal, over wat ze allemaal in hun leven meemaakten, maar dit werd min of meer afgekapt. Want het bleek de bedoeling te zijn dat de aanwezigen aan het eind van de bijeenkomst een afspraak zouden krijgen voor een persoonlijk gesprek bij de afdeling Handhaving. Dan zou dat allemaal aan de orde komen. En die afspraak was dan wel weer voor iedereen verplicht. En dan zou iedereen weer op rechtmatigheid worden gecontroleerd. Het was niet duidelijk of mensen, die niet waren komen opdagen, ook zo’n gesprek krijgen of dat het alleen geldt voor de mensen die op een van de bijeenkomsten geweest zijn. Tijdens de bijeenkomst waren sommigen duidelijk niet geïnteresseerd. Aan het eind van de bijeenkomst heeft iedereen inderdaad een afspraak gekregen voor een vervolggesprek, maar dan individueel. Daarop ging men naar huis, sommigen kwaad, sommigen verward en zonder te weten, wat nou eigenlijk de bedoeling was.

We hebben nu ook een beetje zicht op de vervolggesprekken, mensen worden een uur lang doorgezaagd over van alles en nog wat. Welke sociale contacten ze hebben, hoe laat ze naar hun werk gaan en weer naar huis, de giroafschriften van de laatste drie maanden worden post voor post gecontroleerd. 'Waarom doet u die betaling aan die en die privepersoon, hebt u email, hoe de huidige werkgever heet, en welke werkgevers er vroeger waren, of je een relatie hebt, waarom je niet meer uren kunt werken, etc. Mensen krijgen vervolgens een detaillistisch verslag van een dertigtal details toegestuurd waarop ze weer commentaar kunnen leveren. 'Hulpverlening', kijken wat mensen nodig hebben wordt gegoten in een format dat meer met psychisch geweld te maken heeft. Wat, als een detail afwijkt van eerder of later gegeven informatie? Dan wil men weten hoe dat komt. En het eerste voorbeeld geeft aan, dat je dan grote problemen kunt krijgen. We hebben nog meer verklaringen nodig om te kunnen zeggen dat het structureel is, dus de collegepartijen in de gemeenteraad en de wethouder zullen wel zeggen dat we teveel uitgaan van het negatieve, en dat het incidenten zijn, maar we willen op voorhand toch het volgende meegeven aan mensen die ermee te maken krijgen. De werktijden en de gegevens over de arbeidsvoorwaarden worden op zo'n manier geregistreerd, dat ze later eventueel gebruikt kunnen worden om het verwijt van schending van de inlichtingenplicht naar voren te kunnen brengen. Bijvoorbeeld: 'ik kan door mijn arbeidsongeschiktheid maximaal 5 uur per dag werken'. Owee als je dan een dag 6 uur hebt gewerkt.

P vd L. 10-12-2010

Werkplicht voor mensen in de bijstand?

Onderstaand artikel verscheen in de Wegener dagbladen van vandaag. (Limburgs Dagblad, Stentor/Zwolsche Courant, etc.) Mijn naam wordt verkeerd gespeld, in de laatste vraag staat een foutje, want de samenvoeging van wajong, wsw en bijstand wordt niet per 1 januari ingevoerd. (Wel de loondispensatie dus werken beneden het minimumloon) Maar je kunt niet alles hebben.

Piet van der Lende

vragen over - door Joep Trommelen - werkplicht bijstand

SAMENVATTING

Een meerderheid in de Tweede Kamer wil een werkplicht voor mensen in de bijstand. Voor wat hoort wat, redeneren VVD, PVV en CDA, en mensen komen zo sneller weer aan regulier werk. Drogredenen, vindt Piet van der Lenden van de Bijstandsbond Amsterdam.

1. Wat is dan de werkelijke reden dat de regerings- partijen nu met dit voorstel komen?

"Het is een truc om mensen uit de bijstand te kunnen gooien. De meeste gemeenten hebben die werkplicht al lang ingevoerd, via de sociale en maatschappelijke activeringsplaatsen en participatiebanen. Als een sociale dienst zegt dat iemand koffie moet gaan schenken in een buurthuis, heeft die persoon een groot probleem als hij weigert. Maar nu het kabinet de reïntegratiegelden die hier mee gemoeid zijn, wegbezuinigt, zoekt het een andere manier om mensen verplicht te laten werken. Maar een verpleeghuis dat geen vergoeding meer krijgt voor 'verplicht vrijwilligerswerk' zal ook niemand meer willen aannemen."

2. Wat blijft er dan over van de werkplicht?

"Ik voorzie veel ruzies tussen mensen met een bijstandsuitkering en klantmanagers van de sociale dienst die beweren dat iemand niet genoeg zijn best doet om ergens werk te vinden. Het gevolg zal zijn dat mensen uit de bijstand verwijderd worden."

3. Wat gebeurt er dan met die mensen?

"Ze verdwijnen uit de statistieken, worden door hun ouders onderhouden of worden zelfs dakloos. Er zijn nu al zestienduizend jongeren van wie niemand weet waar ze zijn. Dat zijn voor een flink deel jongeren die geen uitkering meer kunnen krijgen."

4. Zijn alle bijstandsgerechtigden wel geschikt om ergens aan het werk te worden gezet?

"Ongeveer twee derde van de bijstandsgerechtigden is arbeidsongeschikt. Het is een groot misverstand dat de bijstand een soort verlengde werkloosheidsuitkering is. De meeste mensen in de bijstand kúnnen niet eens werken."

5. Wat kunnen mensen in de bijstand nog meer van het nieuwe kabinet verwachten?

"Per 1 januari verslechtert hun positie al drastisch. De Wajong, de bijstand en Wet Sociale Werkvoorziening worden samengevoegd tot één regeling. Mensen kunnen dan via loondispensatie worden gedwongen werk te accepteren onder het minimumloon. Dan is het hek van de dam, krijg je Amerikaanse toestanden waarbij mensen twee baantjes hebben en dan nog met z'n vijven ergens op één kamer moeten wonen. Mensen in de bijstand gaan zware tijden tegemoet."