Bezuinigingen? Sta niet alleen!

Kom naar het cultuurcafé in Amsterdam van de Bijstandsbond en Wereldse Wijk over de gevolgen van de bezuinigingen. Op 1 januari 2015 zijn meerdere veranderingen ingegaan. De bijstandswet is aangepast: de zogenaamde participatiewet. Ook zijn er tegelijkertijd andere veranderingen op het gebied van de gezondheidszorg en de jeugdzorg die ook samen gingen met bezuinigingen. De overheid wil dat meer verantwoordelijkheid bij de cliënten wordt gelegd. Daarbij wordt steeds meer beroep gedaan op vrijwilligerswerk en mantelzorg.

In de loop van 2015 is veel gediscussieerd over het nieuwe beleid. Bureaucratische regels op het gebied van boetes en sancties belemmeren de inzet van vrijwilligers en mantelzorgers en de ontplooiing van bijstandsgerechtigden en arbeidsongeschikten of ouderen.

• In een evaluatie van de Participatiewet willen we de knelpunten inventariseren, vanuit de leefwereld van de ervaringsdeskundigen die zich het afgelopen jaar hebben voorgedaan. Deze inventarisatie vindt plaats aan de hand van ervaringsverhalen.
• In het nieuwe systeem wordt veel verwacht van de mogelijkheden van de cliënten hun positie te versterken en moeten dikwijls vele gesprekken en onderhandelingen worden gevoerd met hulpverleners, instanties en overheid. We willen inventariseren waar we op moeten letten bij die gesprekken en mensen tips geven.
• Belangen en onafhankelijke hulpverlenings organisaties ondersteunen de cliënten vaak bij de gesprekken die ze moeten voeren. Ze zijn bij de gesprekken aanwezig of geven tips. Vaak gaat het daarbij om ondersteuners, die zich vrijwillig inzetten. Wat is er nodig om de positie van die organisaties te versterken.

Elke buurtbewoner die mee wil denken en die zijn of haar verhaal wil komen vertellen is welkom bij het Cultuurcafé met ook muziek, gedichten en theater.

Cultuurcafé over de bezuinigingenDonderdag 26 november vanaf 19.00 uur

SBOW Eerste Helmersstraat 106N A'dam

06 404 73 567 of 06 203 67 458

Enkele punten in de discussie over regelarme bijstand

Discussiemiddag woensdag 18 november 2015, georganiseerd door de Bijstandsbond Amsterdam en BWZ Zaanstad

 Enige tijd geleden is door Divosa het voorstel gemaakt voor de bijstand twee regelingen in te voeren. Overwegingen hierbij waren dat veel mensen in de bijstand arbeidsongeschikt zijn en dat er daarnaast een groep is die wel kan werken. Voor deze twee groepen zou een verschillend regiem moeten worden ingevoerd. Marc van Hoof, advocaat, vertelde dat veel bijstandsgerechtigden psychische klachten hebben. Bij veel van hen slaat de paniek toe wanneer ze een oproep krijgen van de geneente. Ze denken: wat staat me nu weer te wachten?. Veel bijstandsgerechtigdene hebben daardoor een terugval omdat ze zoals dat heet gaan decompenseren. Enige jaren geleden was het beleid dat iedereen in een traject moest. Mensen werden onder druk gezet veel uren vrijwilligerswerk te gaan doen of er werden trajecten opgezet om mensen ertoe tebrengen te participeren aan de samenleving terwijl veel mensen die druk helemaal niet aankonden. Dit heeft veel psychisch leed veroorzaakt. Dus erken dat er een groep is die weinig meer kan en laat die mensen met rust. Maar het bestaan van arbeidsongeschikten wordt ontkend. Onderdeel van de participatiewet is de loon waardebepaling. Eigenlijk kan niemand vrijgesteld worden van sollicitatie en re integratie verplichtingen. Het uitgangspunt is iedereen kan wel iets en kan daarmee een beetje bijverdienen. Als je op grond van de loonwaardebepaling 100 euro kunt verdienen dan moet je dat doen. Gemeente voeren dit beleid nog niet uit maar in de toekomst wanneer de druk van de bezuinigingen steeds groter wordt kan dit wel gaan gebeuren.

Een tweede punt heeft betrekking op wet boeten en maatregelen. Dit is een voorbeeld van zinloze bureaucratie. Je hebt een inlichtingenplicht. Je moet alles melden wat van belang zou kunnen zijn voor je uitkering. Met de nadruk op zou kunnen. In theorie betekent het dat je zo ongeveer alles wat in je leven passeert moet melden. 20 euro gekregen van je moeder? Je moet het melden. Doe je dat niet dan krijg je bij de tweede overtreding 150 euro boete. Als in de praktijk alle bijstandsgerechtigden zouden gaan melden wat van belang zou kunnen zijn zou het bureaucratisch systeem volkomen vastlopen. Maar je zult maar een klantmanqager treffen die op alle slakken zout legt.

 Er zou eigenlijk een parlementaire enquete moeten worden gehouden over de besteding van de re integratie gelden in de afgelopen 20 jaar. Talloos zijn de onderzoekingen die aantonen dat er veel geld over de balk is gesmeten en dat alleen malafide re-integratiebureaus veel geld verdiend hebben. Een groot deel van de gemeentelijke r eintegratie trajecten zijn niet effectief. Het gaat over het algemeen om standaard trajecten die er goedkoop zijn en waar mensen net voorbij zien aan een persoonlijke belangen interesses en mogelijkheden basisvaardigheden leren zoals op tijd komen. Vaak hebben de mensen vaardigheden al omdat ze een werkzaam leven al achter de rug hebben. Veel werkzoekende leren niets op die trajecten en hun kansen op de arbeidsmarkt worden niet vergroot.

 Een vertegenwoordiger van D66 brengt naar voren dat het grote probleem is dat niemand een overzicht heeft van alle re-integratiemogelijkheden voor alle groepen. Je zou dat overzicht moeten maken om de kansen op re integratie voor de verschillende mensen te vergroten. Nu is er een grote verkokering die de re integratie belemmerd. Dus je zou eigenlijk de verschillende groepen juist in een samenhang moeten beschouwen. Nu is er een concurrentie tussen verschillende regelingen waardoor het bijvoorbeeld moeilijk is om mensen te laten instromen in baanstede het voormalige sociale werkbedrijf van de gemeente Zaanstad. Geantwoord wordt dat dit wel waar kan zijn maar dat dir niets afdoet aan het argument van gebrek aan erkenning van de arbeidsongeschikten en dat er een overbodige bureaucratie is.

 Een aanwezige ervaringsdeskundige brengt naar voren dat de bijstandsgerechtigden te weinig rechten en teveel plichten hebben. Dit is een groot Contrast met de werkgever voor wie alles vrijblijvend is. Ze Kan wat dit betreft uit eigen ervaring spreken. Ze heeft een half jaar bij een werkgever gewerkt met behoud van uitkering. Daarbij was de belofte van de werkgever dat ze na een half jaar in dienst zou worden genomen. Maar na dat half jaar kwam de werkgever zijn belofte niet na. Ze werd niet aangenomen. Op zo'n moment worden je door de sociale dienst weer allerlei verplichtingen opgelegd en je kunt nergens naartoe om je recht te halen. Werkgevers houden zich niet aan de afspraken En daar gebeurt niets mee.

 Een andere vertegenwoordiger van D66 stelt de vraag: Is het niet een probleem de regel vrije op regelarme bijstand te zien als een opstap naar de basisinkomen? Want wat is een regelarme bijstand? Welke regels schaf je wel en niet af? Als je de toetredingvoorwaarden tot de bijstand gaat verruimen en je gaat de mogelijkheden voor mensen om zonder controle in de bijstand te verblijven vergroten dan hebben veel meer mensen recht op bijstand en dit is een beperking in de experimenten van de gemeenten. Zij kunnen een grotere toeloop naar de nijstand niet financieren. Terzijde: dit is ook het argument dat elders gebruikt wordt. Afschaffing van bijvoorbeeld de sollicitatieplicht of reintegratieverplichtingen betekent een toename van het aantal bijstandsgerechtigden. De druk die op hen wordt uitgeoefend heeft de afgelopen jaren wel degelijk gewerkt. In Amsterdam is het aantal bijstandsgerechtigden in de afgelopen decennia afgenomen van 70.000 tot 35.000.

Er wordt ook gediscussieerd over de werking van de arbeidsmarkt. Er heerst al decennia lang een massa werkloosheid. Er is gewoon te weinig werk. Dit wordt weer ontkent. Het is niet een kwestie van te weinig werk maar van geld. Het bestaande werk kan worden herverdeeld. Iemand brengt naar voren dat automatisering en robotisering als een bedreiging worden gezien. Zo van o jee wat moeten we nu met al die werklozen. We moeten het als een zegen zien dat al het rot werk door robots gedaan wordt.

Een punt wat ook naar voren kwam in de discussie is dat bij het werken met behoud van uitkering niet alleeen verdringing van betaald werk optreedt. Dit sluit aan op de hiervoor genoemde discussie over de concurentie tussen regelingen en voorzieningen. Door het vrijwilligerswerk en het werken met behoud van uitkering kunnen reguliere opleidingen zoals de ROC 's geen stageplaatsen meer vinden voor hun leerlingen.

Pvdl 20/11/2015

Discussiebijeenkomst regelvrije bijstand

Op woensdag 18 november organiseren de Bijstandsbond Amsterdam en de BWZ Zaanstreek een bijeenkomst over 'regelarme bijstand'

De gemeenten Tilburg, Groningen, Utrecht en Wageningen zijn met staatssecretaris Klijnsma in onderhandeling over experimenten met wat men noemt een 'regelvrije bijstand'. Maar ook in andere gemeenten zoals Zaanstad en Amsterdam heeft men plannen in die richting.

Wat houdt 'regelvrije bijstand' in? Vooralsnog gaat het om beperkte experimenten met hooguit enkele honderden uitkeringsgerechtigden per gemeente. Men wil wetenschappelijk laten onderzoeken, wat er gebeurt als je mensen minder regeltjes oplegt, zoals het tijdelijk laten vervallen van de sollicitatieplicht of toestaan dat je geld verdient naast je uitkering. Dat geld mag je dan tijdens het experiment houden. Een goed idee, lijkt de Bijstandsbond, maar we moeten ons niet blij laten maken met een dooie mus. Het gaat zoals gezegd om zeer beperkte experimenten, die jaren gaan duren voor er 'wetenschappelijke' conclusies bekend zijn. Bovendien hebben de experimenten alleen betrekking op reintegratie en de combinaties van betaald werk met je uitkering. Maar er zijn vele overbodige regels en er is veel bureaucratie die daar niet direct aan gerelateerd is. Duizenden bijstandsgerechtigden die nooit meer zullen of kunnen werken zuchten ook onder al die regels. Wat betekent 'regelvrije' bijstand voor hen, en wordt daar wel rekening mee gehouden? Voor hen en voor de vele langdurig werklozen is werken ook gezien de massa-werkloosheid geen oplossing om uit de armoede te komen. Daarvoor zullen de uitkeringen omhoog moeten. We gaan op de bijeenkomst discussieren over hoe we de discussie over de regelvrije bijstand kunnen aangrijpen om de positie van bijstandsgerechtigden te verbeteren middels acties en discussiebijeenkomsten.

'Regelvrije bijstand in discussie. Woensdag 18 november 13.00 uur. BWZ, Pinkstraat 14 1541 HD Koog aan de Zaan We gaan vanuit Amsterdam met de trein. Reiskosten worden vergoed. Het is 10 minuten met de trein en 5 minuten lopen. Sprekers oa: Rutger Groot-Wassink, fractieleider van de gemeenteraadsfractie Groen Links in Amsterdam Patrick Zoomermeijer, fractieleider SP fractie Zaandam

multiloog bijeenkomst

Aanstaande woensdag 4 november is er om 14.00 uur weer een multiloog bijeenkomst in het kantoor van de Bijstandsbond. De laatste multiloog bij de Bijstandsbond in 2015 is op 2 december.

Gebouw Tetterode (ism de Bijstandsbond)

2015	25 februari
	22 april
	10 juni
	7 oktober
	4 november
	2 december
toegang	gratis
inloop	vanaf 13:30 ( een half uur voor aanvang)
dag en tijdstip:	woensdag van 14.00 - 16.00 uur
plaats:	Gebouw Tetterode (i.s.m. de Bijstandsbond) Da Costakade 162
openbaar vervoer:	Tram: lijn 3, 7, 12, 13, 14 en 17
organisatie & info:	Stichting IPC i.s.m. INCA Projectbureau Amsterdam Heinz Mölders, p/a Buskenblaserstraat 32, 1055 AJ Amsterdam tel. (0)20 – 6848012 e-mail: Heinz.Molders@inca-pa.nl website: www.inca-pa.nl

Wat zijn Multiloog^® - bijeenkomsten

Tijdens Multiloog - bijeenkomsten wisselen de deelnemers vanuit hun verschillende achtergronden ervaringen uit met psychisch lijden (zoals angsten, fobieën, psychosen, depressies).

Hoewel iedereen welkom is, zijn de bijeenkomsten vooral bedoeld voor mensen die zelf ervaringen hebben met psychisch lijden en die naar de verhalen van anderen willen luisteren of hun eigen verhaal willen vertellen. Verder komen er mensen die dit lijden vanuit de naaste omgeving (bv. partner, ouder, vriend, buurman/vrouw, collega) kennen, of vanuit hun positie als hulpverlener. Ook mensen die vanuit andere rollen of posities met psychisch lijden in aanraking komen zijn welkom zoals medewerkers in de eerstelijns gezondheidszorg (bv. huisartsen, maatschappelijk werkers), van welzijns- en dienstverleningsinstellingen, woningbouwverenigingen, politie (bv. wijkagenten), vakbonden of medewerkers van personeelsafdelingen.

Communicatie tussen al deze groepen heeft, zo is inmiddels gebleken, een belangrijke toegevoegde waarde. In tegenstelling tot zuiver lotgenotencontact (bijvoorbeeld alleen cliënten of familie), praten de deelnemers hier vanuit de verschillende posities waar men veelal in het dagelijks leven mee te maken heeft.

Een belangrijk uitgangspunt van het Multiloog-project is de ontmoeting op basis van gelijkwaardigheid en ervaringsdeskundigheid. Daarbij staat ‘het verhaal’ centraal. De bijeenkomsten hebben altijd het doorbreken van scheidslijnen op het oog. Verder is het de bedoeling te komen tot een andere ‘taal’, een taal die het mogelijk maakt jezelf en de ander beter te begrijpen. Uitwisseling van ervaringen en de mogelijkheid om van elkaar te leren staan voorop. Multiloog zoekt naar de zin en betekenis van de eigen ervaringen binnen de omstandigheden waar men mee te maken heeft.

Om de veiligheid te garanderen hanteren de gespreksleiders bepaalde regels. Bijvoorbeeld dat het om luisteren en vertellen gaat en dat iedereen gelijk en vanuit zijn of haar ervaringen deskundig is. Heel belangrijk is ook de positie van de deelnemers ten opzichte van elkaar: soms kan het knap lastig zijn als men samen met een goede bekende aan het gesprek deelneemt, bijvoorbeeld vanuit een partner of ouder-kind-relatie of vanuit een hulpverlener-cliënt-relatie.

De Multiloog-bijeenkomsten vinden plaats buiten de reguliere hulpverlening (bv. in buurtcentra) en bij voorkeur onafhankelijk van of in samenwerking met GGz-instellingen.

Inmiddels hebben de Multiloog - bijeenkomsten sinds het najaar van 1997 een schat aan ervaringen opgeleverd. In Amsterdam loopt een (half)gesloten groep en sinds mei 1998 zijn er voor iedereen toegankelijke open bijeenkomsten. Op basis van de ervaringen in Amsterdam zijn inmiddels in tal van andere steden in Nederland Multiloog-bijeenkomsten ontstaan.

Actie voor fatsoenlijke thuiszorg in Amsterdam

Woensdag 4 november a.s. voert het comité Red de Zorg Amsterdam actie met en voor de thuiszorg in Amsterdam. Met een heus Tribunaal met aanklager en rechter voor de deur van  het stadhuis van Amsterdam vragen we aandacht voor het thuiszorgbeleid van de gemeente. Het toekennen van huishoudelijke hulp moet maatwerk zijn, dat is in de nieuwe plannen van de gemeente niet het geval. Op woensdag 4 november vergadert de gemeenteraad over dit onderwerp. GroenLinks en de SP hebben een actualiteit aangevraagd naar aanleiding van persberichten en inspreken namens de FNV door de WMO jurist Kevin Wevers over het niet leveren van maatwerk in Amsterdam. We hopen dat de gemeenteraad met moties het beleid voor 2016 aan gaat passen. Het is nu of nooit voor het behoud van fatsoenlijke thuiszorg in Amsterdam.

Kom ook en roep vrienden en bekenden op om er bij te zijn!

4 november om 12.30 uur bij de Stopera (op het pleintje aan de Amstel)

Laat het even weten als je erbij bent via: mlueer@abvakabo.nl