Van het zuur en zoet

Het is weer verkiezingstijd. De ene partij belooft nog meer dan de
andere. Het kan maar niet op. Maar pas op dat geldt alleen maar voor
mensen die reeds de schaapjes op het droge hebben. Die kunnen zich
verheugen in allerlei financiële tegemoetkomingen. Zeker als je
koophuis een miljoen kost
Maar als je geen engeltje op je schouders hebt en je moet ploeteren
voor je euro?s, dan zijn het plots geen verkiezingsbeloftes meer. Het
zijn opeens verkapte dreigementen geworden.
Nee, dan zijn die verhalen van die rondreizende politici minder
optimistisch. De bomen groeien niet meer tot in de hemel. Dan hebben
ze het over het inflatiespook. En om dat te beteugelen moeten de lonen
niet al teveel stijgen etc.
En wordt de kredietcrisis erbij gehaald om uit te leggen dat er fors
in de overheidsuitgaven gesneden moet worden. En dat er op de
huurtoeslag flink bezuinigd gaat worden.
Juist tijdens verkiezingstijd, waarin ieders stem gelijk zou moeten
zijn, zien we het omgekeerde. Net nu worden de verschillen uitvergroot
om er zoveel mogelijk persoonlijk gewin uit te slepen.
Het bontst in deze maakt de VVD het wel. Met de leuze: minder
overheid = minder belastingen. Maar wat ze er niet bij vertellen is
dat je dan ook meer zelf moet betalen. Minder overheidsbijdragen voor
het openbaar vervoer betekent automatisch een duurder vervoerskaartje
en overvolle bussen. Maar ja daar heeft een gemiddelde VVD?er geen
boodschap aan. Die mag met zijn auto 130 km per uur over de
afsluitdijk zoeven.

Jacques Peeters
Werklozen Belangen Vereniging Amsterdam
WBVA@dds.nl