Vandaag
de Ombudsman met zijn caravan aan de Laarderhoogtweg uitgebreid in Het
Parool. Het irriteert me een beetje dat de gemeentelijke Ombudsman
steeds zegt dat hij niet politiek bezig is. In het Parool van vandaag
staat: Maar zoveel signalen dat er iets mis was, kreeg hij ook weer
niet. En die gingen toch vooral over de weerzin tegen het
re-integratiebeleid en niet over burgers die als gevolg van dat beleid
onbehoorlijk behandeld werden. En tot dat laatste is de bevoegdheid van de ombudsman beperkt.
"Als ik iets aan het beleid wil veranderen, had ik in de politiek moeten gaan."
Maar wat hij doet is zo politiek als het maar kan, want zijn oordeel over de behandeling speelt een grote rol in de politieke discussie. Als hij constateert, dat iedereen in die trajecten van werken met behoud van uitkering dik tevreden is, of omgekeerd, zeer ontevreden, dan heeft dat politieke gevolgen. Het is duidelijk dat hij geen klachten opneemt van: ik ben 55 en ik ben hier kansloos, want ik leer niks, en de massawerkloosheid is groot, en ik kom hier niet aan de bak. Want dat is een politieke mening, en daar gaat de Ombudsman niet over. Dus ook niet over: er is bij die trajecten sprake van verdringing van betaald werk en al dat soort argumenten. Nee de ombudsman is politiek neutraal. Schei toch uit. Als je het over de gevolgen van het beleid hebt dan heb je het toch ook over het beleid zelf? Die twee dingen kun je niet scheiden, zoals de Ombudsman probeert te doen. Ik vind het een technocratische benadering, waarbij de politieke discussie wordt geneutraliseerd en op een poldermodelachtige manier tegenstellingen worden verdoezeld, zo van: de mensen die in het repressie-systeem werkzaam zijn moeten toch redelijk met de bijstandsgerechtigden omgaan. Maar de regels (huisbezoeken, dwangarbeid, kostendelersnorm, strenge controles, vermogenstoets, je hele hebben en houden op tafel leggen, etc. daar zeg ik niets over. We moeten de repressie op een humane manier uitvoeren.
"Als ik iets aan het beleid wil veranderen, had ik in de politiek moeten gaan."
Maar wat hij doet is zo politiek als het maar kan, want zijn oordeel over de behandeling speelt een grote rol in de politieke discussie. Als hij constateert, dat iedereen in die trajecten van werken met behoud van uitkering dik tevreden is, of omgekeerd, zeer ontevreden, dan heeft dat politieke gevolgen. Het is duidelijk dat hij geen klachten opneemt van: ik ben 55 en ik ben hier kansloos, want ik leer niks, en de massawerkloosheid is groot, en ik kom hier niet aan de bak. Want dat is een politieke mening, en daar gaat de Ombudsman niet over. Dus ook niet over: er is bij die trajecten sprake van verdringing van betaald werk en al dat soort argumenten. Nee de ombudsman is politiek neutraal. Schei toch uit. Als je het over de gevolgen van het beleid hebt dan heb je het toch ook over het beleid zelf? Die twee dingen kun je niet scheiden, zoals de Ombudsman probeert te doen. Ik vind het een technocratische benadering, waarbij de politieke discussie wordt geneutraliseerd en op een poldermodelachtige manier tegenstellingen worden verdoezeld, zo van: de mensen die in het repressie-systeem werkzaam zijn moeten toch redelijk met de bijstandsgerechtigden omgaan. Maar de regels (huisbezoeken, dwangarbeid, kostendelersnorm, strenge controles, vermogenstoets, je hele hebben en houden op tafel leggen, etc. daar zeg ik niets over. We moeten de repressie op een humane manier uitvoeren.
Piet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten