PERSBERICHT
BIJSTANDSBOND AMSTERDAM
Amsterdam,
16
april 2015
Gemeenteambtenaren
intimideren
werklozen die in het kader van een re-integratietraject
aan hen waren toevertrouwd. Het te pas en te onpas dreigen met
strafkortingen was eerder regel dan uitzondering. Daarnaast worden
ze
verdacht van misbruik en diefstal van gemeente-eigendommen.
De Bijstandsbond
wil benadrukken dat het hier niet gaat om een incidenteel geval,
maar
dat het bovenstaande het logisch gevolg is van structurele
tekortkomingen bij de re-integratietrajecten. Wekelijks komen er
wat
dat betreft signalen bij ons binnen. Gaarne verwijzen wij u ook
naar
het door het Actiecomité Dwangarbeid Nee, waarin de Bijstandsbond
anticipeert, uitgebrachte Zwartboek over wantoestanden in het
Amsterdamse bos en andere re-integratietrajecten.
Vroeger of later
krijgt ieder werkloze wel te maken met een door de gemeente
opgelegd
trajectplan richting werk. Deelname is verplicht op straffe van
geheel of gedeeltelijke inhouding van de uitkering.
In de
re-integratieverordening staat dat een traject afgestemd moet zijn
op
de individuele werkzoekende en zoveel mogelijk in overleg met hem
of
haar tot stand moet zijn gekomen. Maar er staat ook dat de
gemeente
uiteindelijke besluit welk traject er gevolgd moet worden. En hier
wringt gelijk de schoen, want al te vaak kwamen en komen mensen
bij
ons op het spreekuur die amper na een half uurtje al te horen
kregen:
“Je gaat dit en dat traject doen en hier tekenen gaarne”.
Wij, de
Bijstandsbond Amsterdam, zijn dan ook van mening dat bovenstaande
mistoestanden het resultaat zijn van een onzorgvuldig geformuleerd
beleid. De beleidsregels zijn vaag en bieden nauwelijks houvast.
Door het
ontbreken van een onafhankelijke klachtencommissie kunnen
re-integrerende werkzoekenden ook nergens met hun klachten
terecht.
Want de klantmanager, die uiteindelijk beslist of je
gesanctioneerd
wordt, is ook vaak de begeleider van de re-integrerende
werkzoekende,
zoals we dat terugzien in het Praktijkcentrum Zuidoost. Maar
gezien
de klachten en de rechteloze positie van de daar tewerkgestelde
werkzoekenden is de door de Bijstandsbond Amsterdam gebezigde term
Dwangarbeiderscentrum Laarderhoogtweg meer op zijn plaats.
Wij, de
Bijstandsbond Amsterdam, zijn dan ook van mening, dat, gezien het
bovenstaande, direct het volgende ondernomen moet worden:
-
Instelling van een onafhankelijke klachtencommissie.
-
Onmiddellijke terugdraaiing van de sancties, die zijn opgelegd aan al degenen die bij De Uitkijk te werk werden gesteld. Daarnaast eisen wij van de verantwoordelijke wethouder excuses voor het leed dat onder zijn leiding plaatsvond. Daarnaast is een schadevergoeding ook op zijn plek.
-
Daarnaast eisen wij onmiddellijke sluiting van het Dwangarbeiderscentrum aan de Laarderhoogtweg.
-
In afwachting van het door de gemeente reeds toegezegde onderzoek naar wantoestanden bij re-integratietrajecten eisen wij onmiddellijke stopzetting van verplichte deelname aan een traject.
Tot slot, maar
juist niet onbelangrijk willen wij u erop wijzen dat re-integratie
van werklozen geen oplossing is van het verschijnsel werkloosheid.
De
werkloosheid neemt niet af als men werklozen het een na het andere
traject laat doorlopen. Door dit, zeg maar gerust gepruts komt er
geen baan bij. Toch is dat wat de meeste politici ons willen doen
geloven.
Dat maakt het
voor politici ook wel gemakkelijk: de werkloze de schuld geven van
zijn of haar werkloosheid. Hoeft de politicus ook niet na te
denken
over de werkelijke oorzaken van massawerkloosheid. Daar wordt hij
of
zij alleen maar moe van.
Met vriendelijke
groet,
Bijstandsbond
Amsterdam
Telefoon:
020-6898806
Ik ben heel blij dat er eindelijk erkenning is van deze ellende.
BeantwoordenVerwijderen