Vraag om een kleine financiële bijdrage

De Bijstandsbond is een ongesubsidieerde onafhankelijke zelforganisatie van mensen met een minimuminkomen en ervaringsdeskundigen. Op ons spreekuur en bij acties halen wij lotgenoten uit de problemen. Steun ons met een kleine financiële bijdrage. http://bijstandsbond.amsterdam

In Duitsland worden per 1 januari een soort Melkertbanen ingevoerd

In Duitsland worden per 1 januari 2019 banen ingevoerd voor langdurig werklozen, die enigzins lijken op de Melkertbanen die wij in het verleden hadden. De nieuwe regeling in Duitsland kent echter vele beperkingen, die de Melkertbanen niet hadden. Het Duitse parlement heeft op 8 november de regeling goedgekeurd.

Er komen globaal twee regelingen. Een voor personen, die minstens twee jaar werkloos zijn en een voor personen, die minstens 25 jaar oud zijn, de laatste 8 jaar minstens 7 jaar bijstand gehad hebben. De eerste regeling geldt voor twee jaar, de tweede voor 5 jaar.

Tewerkstelling is in beide regelingen mogelijk in alle mogelijke bedrijven, openbare diensten, voor alle rechtsvormen en regio’s. De personen die onder de eerste regeling vallen krijgen het eerste jaar 75% loonkostensubsidie voor de werkgever, die echter wel het minimumloon moet betalen. Het tweede jaar ontvangt hij 50% van het minimumloon subsidie.

De personen die onder de tweede regeling vallen vergoed de staat het eerste en het tweede jaar 100% van het minimumloon, het derde jaar 90%, het vierde jaar 80% en het vijfde jaar 70%. De werkgever krijgt verder subsidies voor de verplichte begeleiding.

De deelname aan de nieuwe subsidieregelingen is vrijwillig. Men houdt er rekening mee, dat 125.000 werklozen van de regelingen gebruik zullen maken. De regelingen worden ‘Teilhabechancengesetz für Langzeitarbeitslose’ genoemd.

Eigenlijk houdt de regeling het midden tussen loonkostensubsidies en gesubsidieerde banen, anders dan in onze Melkertregelingen die beter waren omdat het niet aan een tijdslimiet gebonden was en er geen afbouw van de subsidie was, terwijl je kon doorgroeien naar 130% van het minimumloon.

Talisa, de werklozenorganisatie in Thüringen, zegt dat de tweede regeling een oplossing kan zijn voor werklozen, die dicht tegen hun pensioen aanzitten. Ze veronderstellen, dat de huidige regering dit soort regelingen aan het invoeren is om de AfD de politieke wind uit de zeilen te nemen.

Bij de discussies in het parlement en elders kwam het zogenaamde ‘lock in effect’ ter sprake. Activeringsprogramma’s zoals het bovenstaande kunnen ertoe leiden, dat deelnemers minder tijd en inspanning verrichten aan zoekactiviteiten naar werk. Daarom is de afbouw van subsidies en de beperking in de tijd ingevoerd, om deze ‘lock in’ effecten te minimaliseren.

Piet van der Lende

Take back the city. We nemen het terug. We nemen het in eigen hand.

De rechter heeft uitgesproken dat de krakers van het ADM terrein uiterlijk op Eerste Kerstdag 25 december het terrein moeten verlaten omdat ze anders ontruimd worden. Sommige krakers wonen er al meer dan 20 jaar. De erven Lüske, de nabestaanden van Lüske die in het criminele circuit werd geliquideerd, zijn erin geslaagd als eigenaren van het terrein de rechter ervan te overtuigen dat ze samenwerken met een bedrijf dat binnen het bestemmingsplan daar kan gaan produceren. De krakers zijn nu geheel uitgeprocedeerd, maar laten het er niet bij zitten. 15-12-2018 wordt een demonstratie georganiseerd voor alle Amsterdammers onder de motto’s: ‘we nemen het terug’ en ‘we nemen het in eigen hand’. ‘Take the city’. De demonstratie begint op het Jonas Daniël Meijerplein aanvang 15.00. De huizen waar we wonen, de straten waar we lopen, en de plekken die we thuis noemen worden weggedrukt door bedrijven, toerisme en industrie. Deze vernietiging van cultuur en gemeenschap is nu ver genoeg gegaan! Nottheiramsterdam.pusch.nl FB: not their amsterdam stopontruiming@pusch.nl

Kritiek op het Centraal Plan Bureau CPB

Op 23 november publiceerde het Centraal Plan Bureau (CPB) de notitie ‘Vertraagde loon ontwikkeling in Nederland ontrafeld’. https://www.cpb.nl/publicatie/vertraagde-loonontwikkeling-in-nederland-ontrafeld

Op twitter reageerde Rodrigo Fernandez, onderzoeker aan de KU Leuven en medewerker van SOMO. @fernandezamster

Bij een reeks tweets en de reacties daarop spreekt men op twitter van een ‘draad’. Voor degenen die niet actief zijn op sociale media of het niet hebben gezien laat ik hier een gedeelte van de draad volgen.

Het CPB kwam vandaag met een paar studies over de lage stijging van de lonen. Hiermee laat het CPB een kans voorbij gaan om in te gaan op het dalende AANDEEL vd lonen in de economie, terwijl hier nu juist zo veel om te doen is. hier een draadje:

Het CPB komt met de conclusie dat de lage productiviteitsgroei de oorzaak is van de lage groei van de reële lonen. De vraag waarom lonen achterblijven bij de productiviteitsgroei en investeringen achterblijven bij de winsten komt niet aan de orde.

Het dalende aandeel van de lonen is al sinds 1980 gaande in vrijwel alle landen, vanaf 2010 ook in zogenaamde ‘lage loon’ landen (ILO). Veel internationale organisaties hebben zich hiermee bezig gehouden en veel academische studies zijn hieraan gewijd

Het CPB schuift vrijwel alle verklarende mechanisme terzijde (globalisering, flexibilisering, minder invloed vakbonden, marktmacht) omdat ze aangeeft dat ze geen idee heeft hoe deze factoren in haar rekenkundige universum passen

Wat overblijft is productiviteit en inflatie, want dat rekent lekker. Nogal een selectieve onderzoeksmethode dus die meer aangeeft over de beperkingen van een strikt rekenkundige analyse en aangeeft dat het ook verstandig kan zijn om uit het raam te kijken (en een boek te lezen)

Opvallende afwezige uit het hele verhaal zijn de bedrijven. Het spiegelbeeld van een dalend aandeel van de lonen was een stijging van het aandeel van de overheid (sociale premies) en hogere winsten. Tegenover de hoge winsten stonden geen investeringen en/of meer onderzoek

Wat wel gebeurde was een stijging van de opgepotte winsten die werden geïnvesteerd in financiële markten – deze financialisering is volgens de ILO (VN), die zich met loonontwikkeling bezighoud de belangrijkste oorzaak van het achterblijven van de productiviteit en de lonen.

Opvallend is dat dit element niet is meegenomen door het CPB terwijl de omvang van de financiële reserves van Nederlandse bedrijven de op een na grootste van de wereld zijn. Wederom selectief shoppen in determinanten door het CPB.

Enkele reacties

Bas Jacobs‏ @_basjacobs 7 u7 uur geleden

Het is niet te begrijpen dat het CPB in haar studies naar de lage loongroei geen aandacht heeft voor ‘hysterese’ door de Grote Recessie. Hysterese is het verschijnsel dat vraaguitval leidt tot permanente schade aan het aanbod van de economie. /1 https://www.cpb.nl/publicatie/vertraagde-loonontwikkeling-in-nederland-ontrafeld … #cpb

Die permanente schade ontstaat doordat mensen hun vaardigheden verliezen bij werkloosheid en bedrijven minder investeren in kapitaal en nieuwe technologie of doordat bedrijfsspecifieke technologie helemaal verloren gaat als bedrijven failliet gaan. /2

Wetenschappelijk onderzoek van bijvoorbeeld @RidderMaarten en @CoenTeulings laat zien dat hysterese door lagere investeringen in R&D belangrijk is om de achterblijvende productiviteitsgroei (en dus loongroei) te begrijpen: https://voxeu.org/article/endogenous-growth-and-lack-recovery-global-crisis … /5

Om de lage loon- en productiviteitsgroei te begrijpen kan het CPB niet om de gevolgen van de Grote Recessie heen. Het CPB bagatelliseert echter de mogelijkheid van hysterese al jaren en blijft dat doen. /6

De nieuwe privacy wetgeving. Evaluatie van de Autoriteit Persoonsgegevens na een half jaar.

24 november 2018. Vanaf 25 mei 2018 geldt de nieuwe Europese privacywetgeving, de Algemene verordening gegevensbescherming (AVG). Daarmee krijgen mensen meer en sterkere privacyrechten. En gelden voor organisaties meer verplichtingen om zorgvuldig met persoonsgegevens om te gaan. De Autoriteit Persoonsgegevens (AP) kondigde aan,  bij het toezicht op de naleving van de nieuwe regels in eerste instantie de focus leggen op de naleving van de verantwoordingsplicht van organisaties, de beveiliging van medische gegevens en de handel in persoonsgegevens.

Nu na een half jaar werden in de media de resultaten van de eerste evaluatie gepubliceerd. De Autoriteit Persoonsgegevens heeft  in de eerste zes maanden na de komst  van de nieuwe privacywet AVG ruim 7000  klachten en tips binnengekregen over  mogelijke schendingen van die wet. De vragenlijn van AP stond roodgloeiend: zo’n 10.000 keer wilden mensen informatie hebben. De AP zegt dat mensen de mogelijkheid om online te klagen actief gebruiken, vooral over het inzagerecht. Mensen kunnen daarmee aan organisaties vragen welke gegevens die van ze hebben.  Dit actieve klagen zou o.a. een gevolg zijn van de publiciteit die de invoering van de AVG met zich meebracht. De AP heeft inmiddels bij onder  meer financiële instellingen, overheden en ziekenhuizen onderzoek gedaan. De ervaring van deskundigen is, dat grote bedrijven zich juridisch aan het ingraven zijn om de AVG te omzeilen. Grote bedrijven zoals Google, Facebook en twitter zijn erop uit te handelen in zoveel mogelijk data van consumenten, en daar gaan ze gewoon mee door. Dat is hun verdienmodel. De AP is niet transparant over in hoeveel gevallen klachten tot nader onderzoek hebben geleid en hoeveel boetes zijn opgelegd. Volgens teletekst zouden met name het UWV en de Belastingdienst orde op zaken moeten stellen. De Telegraaf meldde op 20 november dat niet alle Nederlandse banken een functionaris voor gegevensbescherming hebben aangesteld, waarvan de contactgegevens moeten worden gepubliceerd,  hoewel dat wel een nieuwe verplichting is. Zes banken en negen verzekeraars zouden dat nog niet hebben gedaan.

De eerste officiële evaluatie van de AVG volgt in januari 2019 volgens een woordvoerder van het Ministerie van Justitie en veiligheid.

Multiloogbijeenkomst

28 november a.s. woensdag. 14.00 uur-17.00 uur. Multiloog met Heinz Mölders. De multiloog duurt tot 16.00 uur. Da Costakade 162 1053 XD Amsterdam.

We gaan een multiloog doen met Heinz Molders van de stichting IPC/INCA Projectbureau te Amsterdam. Multiloog-bijeenkomsten zijn gespreksgroepen voor iedereen die belangrijke zaken uit het dagelijks leven met een ander wil delen. Wat je ook op je hart hebt, je kunt ermee komen. We gaan in de multiloog onderwerpen behandelen als: omgaan met de klantmanager van Werk Participatie en Inkomen, meer in het algemeen omgaan met bureaucratisch denken van allerlei functionarissen van belastingdienst en gemeente, problemen met buren zoals geluidsoverlast of onveiligheid, de eigen administratie, schulden, werk of werkloosheid, vrijwilligerswerk, stress, etc.

Voorop staat daarbij het eigen verhaal, maar ook gaat het erom te luisteren en vooral de andere deelnemer erin te ondersteunen de voor hem/haar wezenlijke zaken aan de orde te stellen. Iedereen is welkom en indien gewenst is anonimiteit gewaarborgd. Niemand is verplicht iets te vertellen, alleen maar komen luisteren is ook toegestaan.

De gesprekken kunnen gaan over hoe we ons dagelijks leven vormgeven en wat we aan problemen tegenkomen. Door uitwisseling van ervaringen over hoe daarmee om te gaan kunnen we elkaar inspireren om er concreet uit te komen. We gaan met elkaar om vanuit van het persoonlijke verhaal, niet vanuit een hulpverleners positie. We willen elkaar ondersteunen zodat ieder zijn eigen expert kan worden en we proberen te vermijden dat er externe autoriteiten worden ingevoerd.

Mensen worden aangesproken op hun persoonlijke positie, je vertelt als persoon over je eigen ervaringen. Wel kunnen hulpverleners als persoon ook meedoen, waarbij de perspectiefwisseling- je verplaatsen in de positie van de ander- belangrijk is. In het verlengde van die perspectiefwisseling kunnen gezamenlijke initiatieven ontstaan om gezamenlijk iets aan het repressieve systeem dat we ervaren te doen. We leven in een enorm geïndividualiseerde maatschappij, waarbij we slechte dingen sterk toeschrijven aan het handelen van personen, terwijl wij allemaal opgenomen zijn in het onderdrukkende systeem en dat ook aan elkaar doorgeven.

Voor meer informatie:
INCA Projectbureau Amsterdam
Buskenblaserstraat 32'
1055 AJ Amsterdam
tel.:(0031) (0)20-6848012/06 110 67 017
www.inca-pa.nl
heinz.molders@inca-pa.nl

Sociaal Cultureel Plan Bureau SCP heeft methode om armoede te meten herijkt. Aantal armen neemt plotseling af!

Het SCP gebruikt zijn huidige methode om armoede te meten sinds 2007. Om de kwaliteit van de cijfers te borgen, wordt de armoedegrens periodiek herijkt en de methode voor het meten van armoede waar nodig gereviseerd. In een nieuw rapport wordt de tweede herijking en revisie beschreven. Publicatiedatum 23 november 2018 Aantal pagina's 44 ISBN/ISSN/anders 978 90 377 0900 1. En kijk, de armoede neemt op 23 november plotseling af!. Lees hier meer over de afnemende armoede

Onderzoeksessay 'Klant in Beeld'

Onderzoeksessay 'Klant in Beeld' Een deel van de bijstandsklanten is niet in beeld bij gemeenten. Wat levert het op als je deze klanten wel spreekt? En wat is daarvoor nodig? Het onderzoeksbureau De Beleidsonderzoekers heeft hier in opdracht van SZW onderzoek naar gedaan bij vijf gemeenten en het essay ‘Klant in Beeld’ over geschreven. De vijf gemeenten zijn Leiden, Helmond, Langedijk, Regionale Sociale Dienst Kromme Rijn Heuvelrug en Zwolle. Lees hier het essay

Ziek zijn is geen pretje met het UWV

Op het adres Wognumsebuurt 2 in Alkmaar is één van de UWV-kantoren gevestigd. Voor de ingang staan betonnen palen om te voorkomen dat iemand met een auto naar binnenrijdt, het is immers al een keer gebeurd. Bij de balie word je opgewacht door vriendelijke bewakers van een commerciële veiligheidsdienst. Na paspoortcontrole word je als bezoeker door poortjes verwezen naar de wachtkamer, welke momenteel verbouwd wordt. En dan begint de spanning voor hen die bij het UWV moeten zijn.

Aan lange tafels zitten mensen ongemakkelijk te wachten met hun documenten en medicatie voor het gesprek dat zij krijgen met een keuringsarts of arbeidsdeskundige. Sommige wachtenden doden de tijd met het lezen van een krant of de laatste berichten op de smartphone. En als dan de deur weer opengaat van de wachtkamer roept een UWV-medewerker de naam van één van de aanwezigen. Je wordt welkom geheten en dan volg je de UWV’er. De één neemt je met de lift mee en de ander gaat via de trap naar boven. Een trucje? Jazeker, want degene die slecht ter been is moet al meteen aangeven van de lift gebruik te maken. In lange gangen zet de UWV’er de pas er in en jij sjokt hier in eigen tempo achteraan.

In de spreekkamer van de keuringsarts neem je plaats aan het bureau. De arts tuurt naar het scherm van de computer en vraagt naar de gegevens van de ‘cliënt’ en de eventuele begeleider. Standaard is de vraag hoe het met de betrokkene gaat. De meesten zijn bijdehand genoeg om te antwoorden dat het niet goed gaat. Anderen klappen dicht en laten het vragenvuur van de keuringsarts op zich afkomen. Gegarandeerd dat er geïnformeerd wordt naar de dagindeling en als het niet duidelijk genoeg is krijg je een soortgelijke vraag tien minuten later nog een keer. Artsenbezoeken, therapieën, onderzoeken, operaties, medicatie, privéleven noem het maar op, alles komt voorbij. Niet altijd blijft het alleen bij vragen, ook lichamelijk onderzoek kan volgen.

Aan het einde van zo’n bezoek dekt de keuringsarts zich in met de mededeling dat hij of zij niet gaat over het afschattingsbeleid en meldt dan dat je nog een keer moet komen naar het UWV maar dan bij de arbeidsdeskundige die het oordeel vertelt en deze gesprekken vinden doorgaans beneden naast de wachtkamer plaats. Een van de meest recente gevallen die echt schrijnend is betreft een 64-jarige man die 45 jaar dezelfde werkgever heeft gediend. De man werd ziek (burn-out) en naar later bleek had hij ook kanker. Na chemokuren en een operatie kreeg hij van de arbeidsdeskundige te horen dat meneer nog wel twintig uur kan werken tot aan zijn pensioen op 67-jarige leeftijd als plantenverdeler. Zoiets verzin je toch niet? En dan is het UWV-antwoord dat deze uitslag uit de computer komt rollen. Tja, na zo’n moment rest nog in verweer gaan middels een hoorzitting.

Tips zijn: neem altijd iemand mee ga nooit alleen naar het UWV immers twee horen meer dan één, het liefst met een onafhankelijk iemand; en bij verweer neem een jurist in de armen. Opvallend is namelijk dat vooral vijftigplussers minder dan 35 procent worden afgekeurd en dat betekent nul euro onderaan de streep. Ook jongeren die bijvoorbeeld een Wajonguitkering ontvangen hebben het niet makkelijk. Sowieso is de stelling dat mensen makkelijk een uitkering krijgen een regelrechte fabel. De arbeidsongeschikten die ‘geen’ uitkering ontvangen wil je niet graag de kost geven, want dat zijn er echt veel of je moet in de ook al niet zaligmakende Bijstand belanden met sollicitatieplicht en dergelijke, tweeverdieners zijn in dit geval de grootste slachtoffers van het systeem.

Al met al ziek zijn is geen pretje. Zeker niet met keuringen en het oordeel van het UWV. Velen zullen helaas deze gang nog moeten maken.

Willem Croese

Rechtbank Rotterdam zegt dat iemand die aanvullende bijstand heeft naast inkomen uit arbeid recht blijft houden op een aanvulling wanneer hij/zij net boven de bijstandsbnorm uitkomt.

Rechtbank Rotterdam zegt dat iemand die aanvullende bijstand heeft naast inkomen uit arbeid recht blijft houden op een aanvulling wanneer hij/zij net boven de bijstandsbnorm uitkomt. De rechtszaak ging over het feit, dat het college van de gemeente Rotterdam had besloten om het recht op bijstand te beëindigen omdat sprake was van inkomsten uit arbeid boven de van toepassing zijnde bijstandsnorm.

De rechtbank overwoog, dat het college met het beleid waarbij alleen een inkomensvrijlating wordt toegepast als het inkomen van belanghebbende niet boven de bijstandsnorm komt, niet juist is.

Het college heeft belanghebbende onterecht niet in aanmerking gebracht voor de inkomensvrijlating op grond van artikel 31 lid 2 onderdeel n Participatiewet en mocht het recht op bijstand niet beëndigen. Op grond van artikel 19 Participatiewet heeft belanghebbende immers recht op bijstand indien het in aanmerking te nemen inkomen lager is dan de voor belanghebbende geldende bijstandsnorm. Onder inkomen moet worden verstaan de op grond van artikel 31 Participatiewet in aanmerking te nemen middelen voor zover het inkomen uit of in verband met arbeid betreft. De inkomensvrijlating van artikel 31 lid 2 onderdeel n Participatiewet behoort niet tot de middelen en moet derhalve niet als inkomen in aanmerking worden genomen. Met andere woorden: als je met je verdiensten een eindje boven de3 bijstandsnorm uitkomt, moet eerst wat je mag houden met bijverdienen ervan afgetrokken worden en op basisi van het bedrag dat dan overblijft moet beoordeeld worden of je boven de bijstandsnorm uitkomt. Rechtbank Rotterdam 12-10-2018, nrs. 17/6370 ROT e.a.