Het spreekwoord luidt 'van een kale kip kun je geen veren plukken'. Dit
spreekwoord is algemeen bekend en iedereen weet wat het betekent.
Behalve bij de afdeling kwijtschelding van de gemeentebelastingen. Daar
luidt het spreekwoord: 'als je geen veren meer kunt plukken, draai je ze
een poot uit'. De regels voor kwijtschelding van gemeentelijke
heffingen zijn m.i.v. 2018 alweer strenger geworden, nu voor
uitkeringsgerechtigden die te maken hebben met de kostendelersnorm.
Hierdoor is hun inkomen reeds ver beneden het sociale leefbare minimum
gezakt, maar je zult belasting betalen. Jeroen Relleke sociaal raadsman
van Puur Zuid vertelt in de recente MUG van maart 2018 wat de
verscherping van de regels inhoudt en hij doet er meteen maar een truc
bij om de nieuwe strengere regels te omzeilen. Zijn stukje:
"Per 1 januari 2018 geldt de kostendelersnorm ook bii de kwijtschelding
van belastingen. In de bijstand bestaat de kostendelersnorm a1 enkele
jaren. Bij een verzoek om kwiitschelding werd tot 2018 gekeken naar
(onder andere) de bijstandsnorm van een alleenstaande of een echtpaar.
Nu wordt gekeken naar de kostendelersnorm. Als gevolg komen kostendelers
minder snel in aanmerking voor kwijtschelding van (gemeentelijke)
belastingen. 0ok moet bij een verzoek voor een betalingsregeling voor
belasting- en toeslagschulden meer per maand worden afgelost. Voorbeeld:
een alleenstaande parttime werkende ouder met een netto-inkomen van
€900,- met twee meerderjarige kinderen, die beiden 21-plus zijn en niet
studeren, komt niet in aanmerking voor een aanvullende
bijstandsuitkering. Deze ouder heeft een inkomen onder de bijstandsnorm
voor een alleenstaande. Door de kostendelersnorm is er geen recht op een
aanvulling.
Tot 2018 kwam deze ouder over het algemeen wel in aanmerking voor
kwijtscheiding. De bijstandsnorm voor een alleenstaande werd als basis
genomen en het inkomen van deze ouder lag daar enkele tientjes onder.
Sinds 1 januari is de kostendelersnormvoor deze persoon €583,42
(exclusief vakantietoeslag). Zoals u ziet, komt diegene waarschijnlijk
minder snel in aanmerking voor kwijtscheiding. De overheid gaat er in de
berekening van uit dat er meer inkomen is, wat gebruikt kan worden voor
betaling van de belastingaanslag.
Bij de berekening van de beslagvrije voet is de kostendelersnorm echter
niet ingevoerd. Als er geen kwijtschelding is verleend dan kan het voor
deze persoon Ionender worden om het tot een beslaglegging te laten
komen. Als bij de beslaglegging dezelfde gegevens worden gestuurd als
bij het verzoek om kwijtschelding dan biijkt dat er geen
betalingscapaciteit is. In dat geval is het resultaat, na heel veel
administratieve rompslomp voor de kostendeler
hetzelfde, namelijk dat deze nu niet hoeft te betalen".
Tot zover het stukje. Het staat in de MUG en is nu algemeen bekend, dus
het wachten is op aanscherping van de normen voor de beslagvrije voet.
Piet van der Lende
Geen opmerkingen:
Een reactie posten