Actie tegen sociale kaalslag en dwangarbeid in Leiden

Doorbraak heeft op 15 februari actie gevoerd bij het stadsbouwhuis in Leiden, alwaar onder andere het Werkplein in de stad gevestigd is. Er werd een groot spandoek opgehangen 'stop de sociale kaalslag' en omstanders konden met ballen naar de koppen van politici gooien die verantwoordelijk zijn voor die sociale kaalslag. Lokale politici als Jan Jaap de Haan (de plaatselijke wethouder van Sociale Zaken) maar ook landelijke politici moesten het daarbij ontgelden. Tijdens het ballengooien was er een quiz, waarbij stigmatiserende uitspraken van politici over mensen aan de onderkant van de samenleving werden voorgelezen. Je moest dan raden welke politicus deze uitspraak had gedaan. De ene na de andere uitspraak passeerde in dit verband de revue. Je kunt moeiteloos tientallen uitspraken aanhalen van Nederlandse politici in de afgelopen tijd waarbij uitkeringsgerechtigden, migranten, gehandicapten en ouderen worden weggezet als veel geld kostende lastposten, die de werkelijke oorzaak zijn van de crisis omdat ze door de vegrijzing en de oplopende kosten van de gezondheidszorg zorgen voor grote overheidstekorten. De werkelijke veroorzakers van de crisis, het speculerende financierskapitaal en de banken, die in het kader van de economische crisis de uitbuiting van de bevolking opvoeren blijven buiten schot en worden zelfs in de watten gelegd met grote financiele steunoperaties.
Tijdens de actie werden veel nieuwe contacten gelegd met oa de FNV, die op 22 maart een grote actie gepland hebben tegen de afbraakplannen van de regering Rutte en waarbij voorafgaande aan deze actie allerlei lokale acties worden gevoerd.

De actievoerders in Leiden kregen veel steunbetuigingen van mensen die langskwamen. En er werden nieuwe contacten gelegd. Uit opiniepielingen blijkt overduidelijk, dat de meerderheid van de Nederlandse bevolking niet gediend is van de manier waarop de mensen met een minimuminkomen en de mensen die wat meer verdienen worden gepakt. Ook is die meerderheid tegen de afbraak van bestanaszekerheid voor mensen die het nog wel redelijk hebben door versoepeling van het ontslagrecht e.d. Een goed uitgangspunt om door lokale acties zoals in Leiden van onderop een nieuwe actiebeweging op te bouwen die op termijn perspectieven biedt om alternatieven te ontwikkelen voor de negatieve afbraak die nu plaatsvindt.
Er was ook vooral plaatselijke pers aanwezig. Maar ook actievoerders van Occupy, die de actie via een livestream op internet uitzonden. Ziehier voor een uitgebreider verslag van de actie. Het Leidsch Dagblad schreef een pissig denigrerend stukje met een onjuiste weergave van de feiten. De moderne tijd is duidelijk nog niet tot deze krant doorgedrongen gezien de 19e eeuwse spelling die het blad hanteert. Maar misschien willen ze juist wel terug naar de 19e eeuw.
Je kunt ook naar de website van Occupy gaan om verslagen van toekomstige acties live te bekijken.

PvdL

Voor degenen die geschiedenis in hun eindexamenpakket hadden

De Dienst Werk en Inkomen (DWI) en haar voorloper Sociale Dienst Amsterdam (SDA) bestaat dit jaar meer dan 75 jaar. Tijd dus om eens te kijken of er heel veel veranderd is in de denk- en werkwijze van de DWI. Lees en huiver. Op 12, 15, 16, en 21 april 1926 zijn er 'oploopjes' van werklozen. Op 24 juni 1926 besluit de gemeenteraad met 32 tegen 4 stemmen geld te geven voor een onderzoek naar de omvang en feitelijke betekenis van de werkloosheid in de gemeente. Blijkbaar hangt er geen revolutie in de lucht, want op 9 november 1926 verwerpt de gemeenteraad een voorstel om de wekelijkse brandstoffentoeslag aan werklozen te verhogen. Let ook op de stemverhouding: 27 tegen en slechts 5 voor. Ook was het al bon ton om de steuntrekkers in te delen naar hun herkomst. Tweederde van de 16.124 gezinnen, die ondersteuning kregen had Amsterdam als herkomst. De rest kwam overwegend uit arme provincies, zoals Drenthe en Friesland. 75 jaar DWI Tevens waren ze druk bezig met wat heden ten dage re-integratie heet. Toentertijd kregen 206 personen een opleiding. Net als nu werden er spectaculaire resultaten gehaald. Liefst 23 personen slaagden. Twee personen werden afgevoerd vanwege gebrek aan ijver Mijn respect gaat naar hun uit. Zij hadden door dat het onzin is om te bazelen over ?persoonlijke tekortkomingen die je zouden belemmeren in het vinden van werk als er überhaupt geen werk is. Want in geheel 1927 zouden slechts 28 personen aan werk geholpen worden. Opdat u niet vergeet

Jacques Peeters

Patiënten en LPGGz naar de rechter over eigen bijdrage ggz

Gisteren startte het Landelijk Platform GGz met een aantal psychiatrische patiënten een juridische procedure, waarin de rechter wordt gevraagd een oordeel te geven over de rechtmatigheid van de invoering van de eigen bijdrage in de geestelijke gezondheidszorg (ggz). Als gevolg van deze bezuinigingsmaatregel van minister Schippers moeten sommige patiënten op financiële gronden noodgedwongen afzien van zorg. Dit lijkt in strijd met het in de Zorgverzekeringswet verankerde recht op zorg.

Per 1 januari 2012 betalen patiënten die aangewezen zijn op tweedelijns geestelijke gezondheidszorg een eigen bijdrage, die per individu kan variëren van minimaal 200 tot meer dan 2000 euro per jaar. De minister van VWS wil door de drempel naar specialistische zorg fors te verhogen, besparingen in de ggz bewerkstelligen. Voor sommigen is deze financiële drempel echter zo hoog, dat zij daardoor geen aanspraak meer kunnen maken op zorg die voor hen noodzakelijk is en waar zij volgens hun zorgverzekering wel recht op hebben.

Dat patiënten met een psychiatrische aandoening de toegang tot noodzakelijke zorg wordt belemmerd door een eigen bijdrage, terwijl dit voor patiënten met een lichamelijke aandoening niet geldt, is een onterecht onderscheid en dus discriminerend, vindt het Landelijk Platform GGz. Ook is de regel stigmatiserend, alsof geestelijke ziekteverschijnselen minder urgent zijn dan somatische. Daarbij verbaast het platform zich erover dat het ministerie voorafgaand aan de invoering van de eigen bijdrage geen enkel onderzoek heeft gedaan naar de effecten ervan op de vraag van verzekerden naar zorg waaraan zij behoefte hebben.

Reden genoeg voor het Landelijk Platform GGz om de invoering van de eigen bijdrage juridisch te laten toetsen en daarmee op te komen voor de belangen van diegenen die door het besluit van de minister ernstig geraakt worden. Andere partijen in het veld -GGZ Nederland, de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie, de Nederlandse Vereniging voor Psychotherapie, Parnassia Bavo Groep, Lentis en GGZ Oost Brabant- steunen het platform en voegen zich in de gerechtelijke procedure.

Eerder verzette het Landelijk Platform GGz zich samen met andere partijen al tegen de invoering van de eigen bijdrage. Zo bezochten zo’n 10.000 bezorgde patiënten, familieleden en medewerkers in de GGz de door het platform georganiseerde protestmanifestatie op 29 juni jongstleden op het Malieveld in Den Haag en tekenden meer dan 47.000 mensen een petitie. Dit heeft ertoe geleid dat nu met de minister gesprekken gaande zijn over mogelijkheden voor besparingen zonder dat daarvoor ingrijpende pakketmaatregelen of eigen bijdragen nodig zijn. Zolang deze discriminerende en stigmatiserende maatregel niet van tafel is, ziet het platform zich genoodzaakt de gang naar de rechter te maken.

Het Landelijk Platform GGz is de koepelorganisatie van 20 cliënten- en familie-organisaties in de geestelijke gezondheidszorg en vertegenwoordigt ruim één miljoen Nederlanders die jaarlijks een beroep moeten doen op geestelijke gezondheidszorg.

De neoliberale grote broer

Op de website van Solidariteit heb ik een artikel geschreven over de manier waarop in de neoliberale strafstaat met informatie wordt omgegaan. Daarbij zijn databanken en informatie op internet maar ook de tips in de verklikkersmaatschappij erg belangrijk. In Amsterdam leggen handhavers hun eigen databanken aan: Sherlock en Focus. Uitgebreidere versie van commentaar 191 - 
http://www.solidariteit.nl/extra/2012/de_neoliberale_grote_broer.html

Piet van der Lende

Discussie over Work First op de website van actieblad Ravage met bijdragen van oa Joop Lahaise en Pieter Hilhorst, VARA Ombudsman

Ron Kretzschmar heeft op de website van actie blad Ravage een artikel laten plaatsen waarin hij kritiek levert op het Maandblad Uitkeringsgerechtigden (MUG) en op VARA Ombudsman Pieter Hilhorst. Ron begint zo: 'Als columnist, presentator en VARA Ombudsman maakt Pieter Hilhorst een integere indruk. Wat weinigen weten is dat de man jarenlang het omstreden Amerikaanse re-integratieprogramma Work First heeft gepromoot, terwijl de kritische rapporten van overzee voor het oprapen lagen'. “In deze gepolariseerde tijd gebruikt rechts hun afkeer om links de mond te snoeren, door ze als moralisten weg te zetten. Idealisten zijn hypocriet, omdat ze doen alsof ze beter zijn dan anderen”, vertelt VARA Ombudsman en columnist Pieter Hilhorst in een interview met HP/De Tijd in 2011. Maar hij sprak vooral als lid van de PvdA. Hij heeft gelijk, zegt Ron vervolgens, de competitie tussen links en rechts is verworden tot een politieke pingpong wedstrijd. Dat neemt niet weg dat de columnist Hilhorst zelf ook wel eens aanleiding geeft om slecht over hem te denken. Daarna vertelt Ron wat de standpunten zijn van Pieter Hilhorst over de zogenaamde Work First methoden om werklozen in de bijstand aan het werk te zetten. En hoe de berichtgeving van de MUG verbonden is met de manier waarop de DWI dat doet. Hierop is zowel door Joop Lahaise, hoofdredacteur van de MUG als door Peiter Hilhorst gereageerd. Ravage blijkt op het moment van schrijven van dit stukje echter uit de lucht te zijn. Zodra daar alles weer werkt zal ik een link plaatsen. Hier is de link  

PvdL

Meld uw ervaringen met de Inspectie voor de Gezondheidszorg

De Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) heeft als taak de volksgezondheid te bevorderen door effectieve handhaving van de kwaliteit van zorg, preventie en medische producten. Op dit moment ligt de kwaliteit van de dienstverlening van de inspectie onder vuur. Het Tros-programma Radar is samen met de Nationale Ombudsman een meldpunt gestart om ervaringen van mensen met de inspectie te bundelen. Het Landelijk Platform GGz sluit zich aan bij deze actie en richt zich vooral op de rol van de inspectie in de geestelijke gezondheidszorg.

Heeft u een klacht vanuit de geestelijke gezondheidszorg ingediend bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg, vult u dan s.v.p. de enquête op www.meldjezorg.nl in over uw ervaringen met de inspectie. Het LPGGz zal de antwoorden bundelen in een rapport. U kunt de enquête invullen tot en met 1 april.

Www.meldjezorg.nl is een website van het Landelijk Platform GGz waar mensen vragen of klachten over de veranderingen in de ggz, verslavingszorg en maatschappelijke opvang kunnen melden.

15 februari Leiden actie tegen sociale kaalslag

We zijn het zat dat bijstandsgerechtigden worden gekort op hun uitkering en worden verplicht tot dwangarbeid. Daarom voeren activisten en sympathisanten van Doorbraak op 15 februari actie voor zelfbeschikking en een leefbaar inkomen, met onder meer een quiz over asociale politici, het ballenwerpspel “Bekogel de bestuurders” en het oprichten van een klaagmuur tegen de bezuinigingen. Laat je stem horen, en kom ook meedoen! Woensdag 15 februari Van 12:00 tot 14:00 uur Stadsbouwhuis Langegracht 72, Leiden Al 30 jaar worden de rijken steeds verder in de watten gelegd met belastingverlaging en andere maatregelen. Om dat mogelijk te maken wordt op...Lees verder

Inleveren voor of tegen het neoliberalisme. Een psychologische analyse

Op de avond van de nationale staking in Belgie gaf hoogleraar psychotherapie Paul Verhaeghe aan de universiteit van Gent een lezing in het Gentse kunstencentrum Vooruit. Verhaeghe stelt scherpe vragen over het gif van het neoliberalisme. Hoe moeten we reageren? Wat zijn de alternatieven? En moeten we inleveren voor of tegen het neoliberalisme?
Hier is de tekst van zijn lezing
Na een analyse van het neoliberalisme in economische zin en de behandeling van enkele uitgangspunten behandelt Verhaeghe vooral de psychologische effecten van het huidige neoliberale systeem.

Succesvolle bijeenkomst Bijstandsbond en stichting Wereldse Wijk in het Dijktheater in Amsterdam

Op maandag 30 januari hebben ongeveer 50 mensen op verschillende tijdstippen de activiteiten van de Bijstandsbond en de stichting Wereldse Wijk bijgewoond die georganiseerd werden in het Dijktheater aan de Da Costakade. Het programma begon om 15.00 uur met een inleiding van Marc van Hoof, advocaat, over de nieuwste veranderingen in de bijstandswet. De belangrijkste veranderingen per 1 januari werden over het voetlicht gebracht. Daarbij gaat het vooral om de toets op het huishoudinkomen, de veranderingen op het gebied van vakantieregels, de verplichting een tegenprestatie te leveren als je een bijstandsuitkering hebt en de gevolgen voor jongeren door opheffing van de Wet investeren in Jongeren (wet WIJ).  In de discussie die volgde kwam nog een vrijwel onbekende maatregel op tafel, waaraan in de publiciteit nauwelijks aandacht is besteed, maar die wel schrijnend is. In Osdorp is een instelling gevestigd die jonge moeders met een licht verstandelijke handicap ondersteunt in een begeleid wonen project. Wanneer deze vrouwen geen betaald werk hebben kwamen ze in aanmerking voor een bijstandsuitkering. Per 1 januari is deze uitkering drastisch verlaagd, tot iets van 200 euro per maand. Deze jonge moeders hebben daardoor bijna geen eigen inkomen meer.

Marc van Hoof en enige andere advocaten zijn aan het nadenken over een proefproces in verband met de toets op het huishoudinkomen en aan de rechter voor te leggen of dit zo wel kan. De aanwezigen constateerden, dat de nieuwe maatregelen erg ingewikkeld zijn met vele uitzonderingen. De toets op het huishoudinkomen wordt voor nieuwe gevallen per 1 januari ingevoerd, voor ‘oude’ gevallen op 1 juli. We verwachten dan veel problemen bij de uitvoering door de gemeenten. Er zullen door de complexiteit van de regelgeving in eerste instantie veel fouten gemaakt worden bij de bepaling van de nieuwe uitkeringsrechten. Bovendien betekent de maatregel dat in veel gezinnen spanningen gaan ontstaan tussen kinderen en ouders. Dit kan leiden tot gebroken gezinnen, zwerfjongeren, toename van huiselijk geweld en andere problemen. De sombere verwachting is dat het hulpverleningscircuit hierdoor zal worden overspoelt.

Na de discussie volgde een pauze met muziek en daarna was er een discussie over projecten van de Bijstandsbond en Stichting Wereldse Wijk om in 2012 concreet vorm te geven aan de ondersteuning van mensen die door de vele maatregelen van de regering Rutte en oa de gemeenten worden getroffen. Uitgangspunt is daarbij, dat ervaringsdeskundigen elkaar op basis van solidariteit ondersteunen in activiteiten die ze zelf organiseren. Daarbij proberen we niet zozeer aan charitas te doen, dat wil zeggen a-politieke projecten waarbij mensen nog wat geld en/of goederen kunnen krijgen als druppel op de gloeiende plaat. Er zijn al veel van die projecten. We proberen een verband te leggen met belangenbehartiging, dwz dat mensen collectief opkomen voor hun rechten en belangen in de maatschappij. En de ontwikkeling van activiteiten om de rechten die er nog wel zijn ook daadwerkelijk te realiseren en fouten van uitvoeringsinstanties te corrigeren, zoals die bijvoorbeeld zullen ontstaan bij de invoering van de toets op het huishoudinkomen. Aan de orde kwam echter, dat de meer a-politieke charitas projecten en wat wij willen elkaar niet bijt en dat we elkaar over en weer kunnen ondersteunen in samenwerkingsverbanden en netwerken.

We denken bij de projecten van de Bijstandsbond aan een pool van vrijwilligers die met anderen meegaan naar instanties, een publiciteitsgroep om de gevolgen van onrechtvaardige maatregelen meer in de publiciteit te brengen, een stedelijk spreekuuroverleg van vrijwilligersorganisaties en een ‘overlevingsgids voor de mensen met een minimuminkomen’ met praktische tips hoe te handelen in noodsituaties, die door het regeringsbeleid ongetwijfeld meer zullen ontstaan.

Vervolgens was er de presentatie van een buurtproject in Amsterdam West van de Wereldse Wijk in samenwerking met de Bijstandsbond en andere organisaties. Dit project van Wereldse Wijk bestaat uit de viering van wereldvrouwendag op 7 maart, de wereldse keuken waarbij er bijeenkomsten worden georganiseerd waar mensen van verschillende culturen met elkaar een maaltijd bereiden en gezamenlijk eten en een muziekfeest op 21 juni, zoals in Frankrijk het ‘fete de la musique’  op deze dag georganiseerd wordt. In samenwerking met de Bijstandsbond worden vier bijeenkomsten georganiseerd in de vorm van wat we een ‘cultureel cafe’  noemen. Buurtbewoners die met kunst en muziek bezig zijn, als professional of als amateur, worden uitgenodigd tijdens de culturele cafe’s  een activiteit te organiseren. Maar er wordt tijdens de culturele cafe’s ook plaats ingeruimd voor discussie over bijvoorbeeld de projecten van de Bijstandsbond die hierboven staan genoemd. Zo hopen we dat de solidariteit tussen mensen  kan groeien op basis van onderling begrip en respect voor elkaars leefwijzen en culturen.
Na de presentaties en discussies was er een borrel voor de bezoekers, waar  informeel kon worden doorgepraat. Verschillende mensen gaven zich op voor deelname aan de projecten van de Bijstandsbond.
Zie voor een alternatief verslag de website van Doorbraak.

PvdL

Platform AOW omhoog! schandelijk behandeld door Tweede Kamer

Ze hadden er hard voor gewerkt, de actievoerders van het Platform AOW omhoog. Meer dan 40.000 handtekeningen hadden ze verzameld voor een burgerinitiatief. Op basis van zo'n initiatief moet de Tweede Kamer het onderwerp van het initiatief op de agenda zetten. Ze vroegen om 15 tot 17% extra compensatie omdat de AOW in de afgelopen jaren met dat percentage is achtergebleven bij de welvaartsstijging. Ze hadden hun initiatief ook inhoudelijk goed voorbereid, met adviezen van prominente hoogleraren waaruit onder andere bleek dat de verhoging van de AOW helemaal niet onbetaalbaar is. En de initiatiefnemers hadden vertrouwen in hun lobbywerk en in de parlementaire democratie. Men zou luisteren naar hun argumenten.
Wat ik uit de berichtgeving over de discussie in de Tweede Kamer begrijp is dat de Kamer zich er gemakkelijk vanaf heeft gemaakt, waarbij het initiatief op een schandelijk arrogante manier van tafel werd geveegd zonder op de argumenten van de initiatiefnemers in te gaan. Ze werden alleen gesteund door Paul Ulenbelt van de SP. Het bontst maakte Groen Links kamerlid Jesse Klaver het, door naar Paul Ulenbelt te roepen 'waar de kerstboom met geld van de heer Ulenbelt staat'. Daarmee in een moeite door het al geruime tijd geleden gestarte burgerinitiatief dat inhoudelijke argumenten aanvoert, op een schandelijke manier onder tafel vegend.
Als je die vertoning ziet, dan weet je als burger een ding zeker: begin nooit aan zo'n burgerinitiatief, want politiek Den Haag is te arrogant, zelfgenoegzaam en kortzichtig om zo'n initiatief ooit serieus te nemen.

PvdL

Alimentatieverplichtingen worden ingeperkt. Vrouwen met kinderen meer gedwongen te gaan werken.

Je struikelt tegenwoordig over de voorstellen, de druk op de mensen die geen betaald werk hebben op te voeren om ze in een soort dwangpositie beschikbaar te krijgen voor de arbeidsmarkt, vooral voor het ongeschoolde werk. Dat daarbij niet altijd rijksbezuinigingen een rol spelen, maar dat het een ideologisch uitgangspunt is, waarop het hele beleid wordt gebaseerd blijkt uit de jongste voorstellen om de periode van alimentatieverplichtingen voor de veel verdienende ouder (meestal de man) jegens de andere (meestal de vrouw met kinderen) bij een echtscheiding in te korten.

In 2009 werden bijna 32 duizend stellen gescheiden en op dit moment geldt nog de regeling, dat huwelijken en geregistreerde partnerschappen die langer dan 5 jaar duren de eventuele alimentatieverplichtingen maximaal 12 jaar kan zijn. Bij ruim een kwart van de scheidingen is de alimenatieverplcihting meer dan 1200 euro per maand. De alimentatie vervalt als de termijn is verlopen of de ontvangende partner opnieuw trouwt of gaat samenwonen.

Vaak is de situatie zo, dat bij een huwelijk de vrouw een lagere opleiding heeft genoten en de man een hogere, en dat dan beiden gaan werken (de vrouw in het gezin, de man maakt carriere) om het gezin goed door de tijd te laten komen. De man bouwt via zijn werk allerlei rechten op met zijn hogere opleiding, een goede pensioenvoorziening, een hoog persoonlijk salaris, etc. Hij krijgt de gelegenheid zich in de maatschappij te ontplooien omdat de vrouw het gezinshuishouden doet en zorgt voor de kinderen. Dus eigenlijk werken beide voor het gezinsinkomen.

De vrouw bouwt echter veel minder persoonlijke rechten op dan de man. Dit blijkt bijvoorbeeld wanneer beiden ouder zijn dan 65. Wanneer de man nog leeft hebben ze een redelijk pensioen misschien. Maar zodra de man gaat overlijden, gaat dat pensioen drastisch naar beneden. Dat de vrouw ook heeft gewerkt (voor het gezin) speelt geen rol.

Nu kun je zeggen van deze situatie moeten we af en we moeten een beleid ontwikkelen dat beiden evenveel kansen en rechten krijgen op ontplooiing en persoonlijke rechten. Dat lijkt een goede zaak. Wat gebeurt met de inperking van de alimentatierechten is echter de vrouw in een dwangpositie brengen, om zich eerder beschikbaar te stellen voor de arbeidsmarkt, als lager geschoolde of ongeschoolde, waardoor ze gedwongen is een flexibel deeltijdbaantje te nemen waar nauwelijks van valt te leven. Terwijl bij de scheiding de rijkere man van zijn salaris kan leven, en de vrouw niets krijgt, hoewel ze door haar werk in de huishouding dat hoge salaris mogelijk heeft gemaakt en het rechtvaardig is dat rijke mensen bijdragen voor mensen met wat minder kansen.

Wat is de inhoud van een wetsvoorstel om de duur van alimentatieverplichtingen te beperken? Nu is de verplichting voor meestal de man (slechts in 1% van de gevallen de vrouw) dat hij 12 jaar alimentatie moet betalen wanneer hij een hoog salaris heeft. De PVV-er in de Tweede Kamer Louis Bontes heeft een initiatief wetsvoorstel ingediend om deze termijn te beperken tot 5 jaar. En... een meerderheid in de Tweede kamer van PvdA, D'66 en PVV lijkt de voorstellen te steunen, want ook de PvdA en D'66 blijken met een dergelijk voorstel bezig te zijn.

Je struikelt over de drogredenen van de voorstanders om deze maatregel in te voeren, waarbij vanuit het arbeidsethos de suggestie wordt gewekt, dat door deze maatregel vrouwen gestimuleerd worden, betaald werk te aanvaarden en deel te nemen aan de maatschappij, en dat is goed voor hen, ze emanciperen dan en kunnen een zelfstandig bestaan opbouwen. 'Deskundigen' die wel zien dat zo'n geisoleerde maatregel van de inkorting van de alimentatieverplichting niet werkt, doen allerlei compromisvoorstellen om de bezwaren op te vangen. Want wat in werkelijkheid gebeurt door deze geisoleerde maatregel is dat de vrouwen met weinig opleiding en kansen nu eerder gedwongen worden een arbeidsmarkt op te gaan waarbij ze in deze tijd van crisis alleen kansen hebben op ongeschoolde rotbaantjes zonder perspectief. Zo worden ze toegevoegd aan het leger van goedkope arbeidskrachten die geen uitzicht hebben op beter, terwijl de tegenstelling tussen arm en rijk groter wordt (ook langs scheidslijnen van man en vrouw) omdat de verplichtingen van de rijke man bij een scheiding worden ingeperkt.

De rijke man kan de bloemetjes buiten zetten terwijl de vrouw met kinderen zich in deze vechtmaatschappij alsnog omhoog moet vechten vanuit een dwangpositie waarbij ook voor de kinderen moet worden gezorgd en ze in feite een dubbele baan heeft. Het is maar weer eens gezegd: maatregelen die de solidariteit bevorderen en de marktwerking inperken hoef je van links tot rechts niet meer te verwachten
PvdL Wat is de inhoud van een wetsvoorstel om de duur van alimentatieverplichtingen te beperken? Nu is de verplichting voor meestal de man (slechts in 1% van de gevallen de vrouw) dat hij 12 jaar alimentatie moet betalen wanneer hij een hoog salaris heeft. De PVV-er in de Tweede Kamer Louis Bontes heeft een initiatief wetsvoorstel ingediend om deze termijn te beperken tot 5 jaar. En... een meerderheid in de Tweede kamer van PvdA, D'66 en PVV lijkt de voorstellen te steunen, want ook de PvdA en D'66 blijken met een dergelijk voorstel bezig te zijn.