Manifestatie Euromarsen tegen werkloosheid, armoede en sociale uitsluiting aan de vooravond van de Europese verkiezingen

Manifestatie Euromarsen tegen werkloosheid, armoede en sociale uitsluiting aan de vooravond van de Europese verkiezingen

Naar aanleiding van de Europese verkiezingen op 26 mei organiseren het Europees netwerk van de Euromarsen tegen werkloosheid, armoede en sociale uitsluiting, waarvan de Bijstandsbond deel uitmaakt en de Movement Nationale de Chomeurs et Precaires (MNCP) uit Frankrijk een manifestatie in Straatsburg op donderdag 9 mei 2019. De manifestatie wordt gehouden van 14.00 uur - 17.00 uur.

De organisatie is mede in handen van een vereniging uit de grensstreek bij Mulhouse die actief is in Zwitserland, Duitsland en Frankrijk. De  manif estatie is in het 'Maison des Associations'(Vakbondshuis) in Straatsburg.Kandidaten voor het Europees parlement uit de regio maar ook uit andere landen zullen worden uitgenoedigd te komen spreken.

Ter voorbereiding van het debat stellen de organiserende groepen vragen op die moeten gelden als inleiding op de debatten. Daarna komen de kandidaten aan het woord waarbij ze de vragen moeten beantwoorden. Daarna is er discussie met het publiek in de zaal die een inbreng van werklozen en andere mensen die in armoede leven mogelijk maakt.

Naar aanleiding van de Europese verkiezingen hebben de Euromarsen de volgende verklaring opgesteld:

Aan de kandidaten voor de Europese verkiezingen

Massale werkloosheid, banen zonder goede arbeidsvoorwaarden, armoede en uitsluiting moeten bestreden worden!

Antwoord van de Europese Unie: bezuinigingen, bevordering van bestaansonzekerheid, schijnzelfstandigheid, sancties, onderdrukking.

Zestig jaar na het begin van wat later de Europese Unie zou worden, twintig jaar na invoering van de euro. De Europese instituties hebben een neoliberale economische politiek uitgevoerd in alle staten met als algemene situatie loonsverlagingen, bestaansonzekerheid, bezuinigingen ten laste van de grote meerderheid van de bevolking, kortingen en sancties voor degenen die werkloos zijn.

Geconfronteerd met een globalisering, die uitsluiten de allerrijksten ten goede komt, denken wij desondanks, dat de loop van de dingen omgekeerd kan worden, dat de neoliberale uitbuiting beëindigd kan worden, en dat alles, wat tot de verarming van de uitgebuitenen en plundering van de planeet leidt gestopt kan worden.

De actuele mobilisaties in de wereld, inclusief Europa, zoals nu juist in Frankrijk, tonen: ondanks een groeiende onderdrukking en berusting, zijn regeringen van autoritaire stromingen tot aan fascisme toe niet onvermijdelijk.

Voor een fundamentele omvorming van de Europese instituties

We kunnen de ontwikkeling niet veranderen zonder het fundamenteel problematiseren van de heersende instituties die ons zowel Europees als nationaal regeren. Een fundamentele verandering hangt niet alleen af van de werklozen en de andere mensen die in armoede leven, maar zij zullen, evenals anderen, aanwezig moeten zijn overal waar over de actuele ontwikkelingen en de toekomst besloten wordt.

Wij willen een sociaal Europa gebaseerd op een fundamenteel respect voor de sociale rechten.

– Het recht op werk, rechtvaardig arbeidsrecht en het recht op waardige arbeidsvoorwaarden en omstandigheden. Recht op een Europees minimumloon
 en tegen precaire arbeid en gedwongen deeltijd arbeid.

– Voldoende middelen om te leven die tot bestaanszekerheid leiden en niet tot overleven. Ieder individu heeft recht op een minimuminkomen,
gedefinieerd op Europees niveau dat gerelateerd is aan de rijkdom van het land waarin hij of zij leeft.

– Het recht op huisvesting en een goede woonomgeving. Algemene voorzieningen zoals het water moeten worden erkend als publieksvoorzieningen
die niet aan marktwerking worden overgelaten.

– Het recht op publieke voorzieningen bijvoorbeeld in de gezondheidszorg, het onderwijs, de cultuur.

– De rechten van de familie, de kinderen en gehandicapten, en bejaarden.

– het recht op gezonde voeding en een schone leefomgeving.

Deze rechten betreffen iedereen zonder onderscheid van geslacht, de huidskleur of land van herkomst gepaard gaande met volledige reis en bewegingsvrijheid en vrijheid om ergens te verblijven.

Hoe?

Er zullen geen duurzame oplossingen zijn voor de crises die wij meemaken zonder de vervulling van deze eisen, die wij al jaren stellen. Sociale gerechtigheid zal er niet komen zonder rechtvaardigheid op het gebied van belastingen, zonder rechtvaardigheid op het gebied van belastingen, zonder herverdeling van de rijkdom, zonder de kwijtschelding van illegitieme schulden.

Tegelijkertijd zal er ook geen oplossing komen zonder een ware ecologische omwenteling om de klimaatveranderingen tegemoet te treden. Een omwenteling overigens,  die miljoenen arbeidsplaatsen tot stand zou brengen.

Coördinatie van de Europese Marsen
27-01-2019

Steek op 1 mei de Rode Vlag uit!

Steek op 1 mei de Rode Vlag uit!

Enkele initiatiefnemers organiseren een actie waardoor op 1 mei in Amsterdam de Rode Vlag aan zo veel mogelijk gevels hangt en in de 1 mei demonstratie wordt meegedragen. De initiatiefnemers zijn allemaal georganiseerd en lid van een vakvereniging. Zij willen dat 1 mei echt als dag van de arbeid wordt uitgedragen door een eeuwenlang symbool van deze strijd, de rode viag, op deze dag te laten wapperen.

Als je geen geld hebt of er geen geld aan wilt uitgeven kun je zelf iets in elkaar knutselen, maar je kunt ook een vlag kopen.

Wat kun je bestellen? De Rode Vlag, voor 9 euro per stuk. Verder een houten viaggenstok (8 euro), vlaggenhouder (4 euro} en speciale draagbuis (3 euro, voor in de demonstratie). Je kunt zelf je pakket voor 1 mei samenstellen.

Hoe kun je bestellen? Het bedrag van je bestelling kun je overmaken op bankrekening NL19INGB 00083789 26 t.n.v. Rode Vlag. Vermeld bij de betaalopdracht ook je voorletters en achternaam, postcode en e-mailadres. Dan krijg je tijdig van ons een mailbericht terug met het adres in jouw buurt, waar je het bestelde kunt afhalen. Lees dit goed door en geef duidelijk aan wat je voor je geld bij ons wilt bestellen.

Verdere communicatie? Meer informatie vind je op onze website www.rodevlag1mei.nl en op Facebook: www. facebook.com/dagvandearbeid/

En je kunt mailen naar rodevlagasd@gmail.com, bijvoorbeeld als je wilt meehelpen met de organisatie van deze activiteit.

Rode Vlag: ook bij demonstraties

Enkele regels bij kwijtschelding van gemeentelijke belastingen en vermogen

Enkele regels bij kwijtschelding van gemeentelijke belastingen en vermogen

1. Iemand heeft een eigen huis in combinatie met een bijstandsuitkering. De regel in de bijstand is dan dat je je eigen huis moet opeten tot een bepaald bedrag. Je krijgt eerst leenbijstand totdat het bepaalde bedrag bereikt is en daarna wordt de bijstand omgezet in gewone bijstand. Wanneer het huis wordt verkocht moet je de leenbijstand terugbetalen aan de sociale dienst, in amsterdam wpi. Nu is de vraag of iemand in zo'n situatie kwijtschelding kan krijgen. Hij/zij zit immers op het sociale minimum van de bijstand en het geld dat in het huis zit is niet aan te komen.

Zolang er geen sprake is van overwaarde in de woning én er geen betalingscapaciteit aanwezig is zou dit geen belemmering voor de kwijtschelding moeten zijn.

2. Iemand krijgt smarte-geld een vrij hoog bedrag. Je kunt wat betreft de toeslagen en de belastingen een formulier invullen voor bepaling van bijzonder vermogen. Als dat wordt toegekend, heeft de uitbetaling van het smarte-geld geen gevolgen voor de toeslagen. En je hoeft er geen belasting over te betalen. Maar hoe zit dat met de kwijtschelding?

Zowel bedragen bedoeld voor specifieke kosten (schadevergoeding) als smartengeld zien we in eerste instantie niet als vermogen en we laten dit dan ook vier jaar lang buiten beschouwing bij de berekening van het vermogen vanaf moment van de uitkering van het geld.

Afkomstig uit de handleiding, werkafspraak gemaakt op 01-01-2017 en wordt ook zo gecommuniceerd op de website van de gemeente: http://kanadocumenten.amsterdam.nl/SRVS/Data/Amsterdam/KnowledgeBases/Kennisbank/document/Extern/Belastingen/toegestaan-spaartegoed-2019.pdf

3. Iemand heeft een belastingformulier ingevuld en aftrekposten ziektekosten opgevoerd. Daardoor krijgt die persoon geld terug van de belastingen (Het gaat om iemand met een bijstandsuitkering). Nu is de kwijtschelding vorig jaar afgewezen met het argument, dat de regel geldt dat als je geld terugkrijgt van de ene belasting je daarmee de andere moet betalen. Ten tijde van de aanvraag van kwijtschelding was het bedrag dat ze terugkreeg van de belastingen al op. Wij vinden de beslissing onrechtvaardig omdat je voor de teruggave kosten hebt gemaakt, nl ziektekosten die je van de teruggave kunt betalen. En nu moet je ook nog gemeentebelastingen betalen, dus per saldo krijg je de ziektekosten niet vergoed, terwijl dat wel de bedoeling is van de aftrekpost.

Als uit de aangifte inkomstenbelasting blijkt dat er een teruggaaf van Inkomstenbelasting te verwachten/reeds ontvangen is, mogen wij op grond van Artikel 18 van de Uitvoeringsregeling 1990, verder uitgewerkt in artikel 26.1.9 van de Leidraad Invordering Gemeente Amsterdam afwijzen, omdat met het verwachte of uitbetaalde bedrag belastingteruggave (behalve toeslagen teruggave) je andere belastingen dient te betalen.

Deze belemmering geldt niet voor personen die:

• Een bijstandsuitkering (Pw) ontvangen;
• Een Wajong-uitkering ontvangen;
• Een leeftijd van 70+ hebben.

Afkomstig uit de werkinstructie “Werkinstructie A88 T88 teruggave belastingen” d.d. 18-12-2017

Armoede, milieu en de rechtse regering

Het Centraal Plan Bureau (CPB) heeft vandaag haar doorrekening van de effecten van het klimaatakkoord gepresenteerd. Citaat: ‘De gepresenteerde effecten zijn ramingen en dus onzeker. Het is niet mogelijk een betrouwbaarheidsinterval aan te geven’. We weten dus nu eigenlijk nog niks. Wat we wel weten, is wat we in ons dagelijks leven merken op het gebied van koopkracht, inkomen, hoge energierekeningen, een toenemende kloof tussen arm en rijk, verdwijning van de biodiversiteit om ons heen, etc.

Mensen met lage inkomens, die nu al minstens 20% van hun inkomen aan energie uitgeven merken dat ze daaraan steeds meer geld kwijt zijn terwijl ze geen geld hebben om investeringen te doen in hun vaak tochtige huizen die een energiezuiniger leven mogelijk maken. Je krijgt energiearmoede: om toch vanuit een zekere wanhoop te bezuinigen op energie ga je minder vaak dan eigenlijk noodzakelijk onder de douche, draai je de kachel wat lager als het toch koud is en sla je af en toe warm eten koken over.

De koopkrachtplaatjes van het CPB vormen een schril contrast met de dagelijkse ervaringen. Dat zit zo. Het CPB berekent prijsstijgingen, de effecten van het overheidsbeleid en de ontwikkeling van de lonen en uitkeringen. Belastingverlagingen, stijgende toeslagen en loonsverhogingen leiden tot meer inkomen. Overigens profiteren niet alle groepen van de belastingverlagingen. Trek van de inkomensstijgingen de inflatie af, en je hebt het koopkrachtplaatje. Maar dat zijn gemiddelden. Wie in zijn werk op de nullijn zit, of in een sector werkt met weinig loonsverhoging, of wie een pensioen heeft dat jarenlang niet geïndexeerd is merkt niets van een koopkrachtstijging. En het maakt voor je energierekening nogal wat uit of je in een goed geïsoleerde nieuwbouw flat zit of in een slecht geïsoleerd huis. Het CPB maakt geen uitsplitsing naar leefmilieu. Dus veel mensen gaan er in werkelijkheid op achteruit. Het CPB waarschuwt daar zelf ook voor, de koopkrachtplaatjes zijn gemiddelden.

Maar de berekeningen van het CPB over het klimaatakkoord geven wel een ruwe schets van een trend die we ook in ons dagelijks leven merken: de groeiende kloof tussen arm en rijk en een toenemende armoede onder sommige groepen.

Volgens de berekeningen gaan in de nabije toekomst de lage inkomensgroepen tot 184% van het Wettelijk Minimum Loon (WML) er in koopkracht 1,8% op achteruit, de hogere groep (meer dan 390% van het WML) gaat er 0,8% op achteruit. Wat daarbij opvalt, is dat het CPB een uitsplitsing heeft gemaakt tussen de effecten van het totale klimaat en energiebeleid, inclusief niet alleen klimaatakkoord maar ook andere maatregelen van de regering, en anderzijds de effecten van het klimaatakkoord alleen. De bovenstaande cijfers hebben betrekking op het totale plaatje. De inkomenseffecten van het klimaatakkoord, met haar 600 maatregelen als zodanig zijn minder onrechtvaardig. Alle huishoudens gaan er tussen 0,3% en 0,5% op achteruit.

Met andere woorden: het grootste deel van de de sociale onrechtvaardigheid van het milieubeleid en ander regeringsbeleid (bv verhoging van energiebelasting en belastingverlagingen waar de rijken het meest van profiteren) zit em in het neoliberale beleid van de regering BUITEN het klimaatakkoord.

We hebben een rechtse, neoliberale regering die de armen armer maakt en de rijken rijker waarbij ze handig gebruik maken van noodzakelijke milieumaatregelen om de in mijn ogen onrechtvaardige samenleving nog onrechtvaardiger te maken. En ondertussen kan rechts de drammerige milieubeweging de schuld geven.

Dit regeringsbeleid, niet het klimaatakkoord, is desastreus voor het draagvlak van een goed milieubeleid onder lagere en midden inkomensgroepen. Ze zullen gedeeltelijk de klimaatveranderingen en de noodzakelijke maatregelen in twijfel trekken terwijl de oorzaak van de toenemende lasten die je niet meer kunt betalen elders ligt. Premier Rutte heeft razendsnel gereageerd en compenserende maatregelen aangekondigd. Eerst zien dan geloven. Zijn de neoliberalen van hun geloof afgevallen? Ik geloof er geen barst van. In tegenstelling tot Jesse Klaver, die Rutte hoorde zeggen dat hij het Groen Links programma gaat uitvoeren. Maar drastische maatregelen om de kloof tussen arm en rijk te verkleinen zal men niet nemen.

Piet van der Lende

Wereldwijd tegen racisme en fascisme

Binnenkort is er weer de internationale dag tegen racisme en fascisme. De Verenigde Naties riep de Internationale dag tegen Racisme en Discriminatie uit na het bloedbad in Sharpeville in Zuid-Afrika op 21 maart 1960. Daarbij opende de politie het vuur op demonstranten tegen de apartheid.
Sindsdien worden op en rond de datum van 21 maart overal in de wereld acties georganiseerd. In Nederland is er een landelijke demonstratie op 23 maart in Amsterdam. De demo begint op de Dam om 14.00 uur.
Op 16 maart en data eromheen worden bijeenkomsten en demonstraties georganiseerd in vele Europese steden, bijvoorbeeld Berlijn, Amsterdam, Athene, Barcelona, Glasgow, Londen, Praag, Warschau, Wenen en vele andere steden. In Duitsland gaan behalve in Berlijn mensen de straat op in Chemniz, Kiel, Frankfurt, Essen en vele andere steden. Ook in andere werelddelen voert men actie, zoals in de Verenigde Staten en Latijns Amerika. Zie voor de Duitse acties en verklaringen deze website
Hier is de internationale verklaring die opgesteld werd na discussie op 21 october 2018 bij de coordinerende Stand Up To Racism internationale conferentie in Londen. Zie deze website.

De beer is los. Het CDA begint een discussie die een opmaat kan zijn voor afschaffing van de bijstand

Zaterdag 09-03-2019 in het Algemeen Dagblad: Het CDA wil de bijstand radicaal hervormen. Bijstandsgerechtigden moeten betaald aan de slag in wat de regeringspartij een ‘basisbaan’ noemt.
CDA-leider Sybrand Buma pleit voor een nieuw sociaal vangnet. Wie in de bijstand belandt, moet volgens hem een ondersteunende functie gaan krijgen in de zorg of het onderwijs of bij de gemeentelijke plantsoenendienst. Voor circa 20 uur werk in de week, krijgen bijstandsgerechtigden dan 85 procent van het minimumloon betaald. Het doldrieste plan bevat vele onduidelijkheden. Weet Buma niet, dat een zeer groot deel van de mensen in de bijstand arbeidsongeschikt is? 85% van het minimumloon voor 20 uur werken? Als het de bedoeling is dat bijstandsgerechtigden voor die 20 uur werken dan 85% van het minimumloon gedeeld door 2 (een halve werkweek) krijgen, dan is de berekening als volgt. Het bruto minimumloon is momenteel 74,58 per dag. Dat betekent, dat bijstandsgerechtigden 20 uur in de week moeten gaan werken voor 616 euro bruto. Ze gaan er dan geen 15% op vooruit, zoals Buma beweert. Voor een hongerloontje slavenarbeidgaan verrichten en afbraak van de basis van onze sociale zekerheid, het wettelijk minimumloon. Het is in duisternis gehuld hoe Buma wil regelen dat mensen dan aan 70% van het minimumloon als alleenstaande komen. Of wil hij de bijstand met 15% verlagen? Na twee of drie jaar houden die basisbanen op. En dan? Als je er niet in geslaagd bent werk te vinden? Het grote gat van het niets? En de arbeidsongeschikten, krijgen die niets? Buma wil beginnen met de groep die langdurig in de bijstand zit. Dus verschillende regiems voor mensen met bijstand, dus een grote rechtsongelijkheid? Veel onduidelijkheden, wisselende reacties, maar zoveel is duidelijk: de aanval op de bijstand als laatste vangnet is begonnen. Dit is gerelateerd aan het debat over het migratievraagstuk. D'66 pleitte voor meer migranten die in onze economie nodig zijn. Buma maakt voor verdere afbraak van de sociale zekerheid handig gebruik van de sentimenten tegen de komst van migranten door als het ware te zeggen: ja, maar die migranten zijn niet nodig, de arbeidsongeschikte bijstandsgerechtigden kunnen het wel doen. Onder dezelfde slechte voorwaarden?. Nee, onder nog veel slechtere voorwaarden. Les 1 van de cursus: hoe bevorder ik racisme om de mensen tegen elkaar uit te spelen en de laatste sociale zekerheid en het minimumloon af te breken. Maar er wordt gewerkt aan een antwoord.

Piet van der Lende

Bijeenkomst van de Bijstandsbond over de gemeentebelasting problemen in Amsterdam

Bij de Bijstandsbond komen veel klachten binnen over de gemeentebelastingen. De regels voor kwijtschelding zijn veel te streng, mensen moeten soms een waslijst aan documenten inleveren, de communicatie met de dienst verloopt stroef, er raken documenten zoek en er zijn grote achterstanden bij de aanvragen voor kwijtschelding.

Hierover organiseert de Bijstandsbond een bijeenkomst op 13 februari 2019 in het Dijktheater te Amsterdam. Da Costakade 160. (Oud West) Tramlijnen 7 en 17. De bijeenkomst begint om 20.00 uur 's avonds.

De Bijstandsbond wil zoveel mogelijk klachten verzamelen-zowel van de burgers zelf als van intermediairs- om een zwartboek samen te stellen waarmee wij de verantwoordelijke wethouder van financiën zullen konfronteren.

De Bijstandsbond gaat verder haar activiteiten uitbreiden. Vanaf nu behandelen wij ook belastingproblemen op het gebied van Rijksbelastingen. Het nieuwe jaar is weer begonnen en velen moeten een belastingformulier invullen. Voor leden is de service gratis. Het lidmaatschap van de Bijstandsbond kost 17 euro per jaar. Voor niet-leden wordt een bijdrage van 10 euro gevraagd. Wij doen geen belastingzaken voor ZZP-ers die een boekhouding hebben.

Toelichting

Onlangs hebben enkele invaliden het spreekuur van de Bijstandsbond bezocht met klachten over de kwijtschelding van de gemeentebelastingen. Sommige mensen hebben in mei een verzoek ingediend en er is nu nog steeds geen beslissing. Bovendien hadden gehandicapten die op ons spreekuur kwamen een invalidenauto, die ze hard nodig hebben om zich te kunnen verplaatsen. Vroeger was dit geen probleem, maar nu stelt de gemeente soms dat dit vermogen is en dat de invalide dus wel belastingen kan betalen. In een geval was de auto verstrekt door de WMO, en nota bene dus helemaal geen eigendom van de invalide, maar van de gemeente. Ook krijgen mensen na lange tijd een brief, dat ze nogmaals alle bankgegevens over verschillende maanden voor de beoordeling van de kwijtschelding moeten insturen. Men heeft hierdoor het hele jaar door geen enkele ruimte om tijdelijk, bijvoorbeeld een paar maanden te sparen voor onvooerziene uitgaven. Naast de bankgegevens moeten sommige burgers een waslijst aan documenten inleveren. Als je per ongeluk een docuemnt vergeet, wordt de aanvraag voor kwijtschelding direct afgewezen en wordt niet gevraagd de ontbrekende documenten op te sturen.

koppeling

Al eerder hadden wij als Bijstandsbond bij de politiek aan de orde gesteld, dat de koppeling van kwijtschelding aanvragen voor gemeentelijke heffingen en kwijtschelding aanvragen voor waterschapslasten bij Waternet niet goed verloopt. Mensen denken dat ze bij een kwijtscheldingsaanvraag tegelijkertijd aanvragen voor waterschaps heffingen maar dat is niet zo. De communicatie van de gemeentebelastingen en Waternet hierover is onduidelijk. Soms ploft er aan aanmaning of nog erger in de bus van Waternet waarbij niet is doorgegeven door Gemeentebelastingen dat kwijtschelding is aangevraagd. Dit wordt niet automatisch aan Waternet gemeld, en de mensen moeten zelf zowel bij Waternet als bij de Gemeentebelastingen aan de bel trekken om een en ander recht te zetten.. Het gemeentebestuur heeft als antwoord gegeven dat de gegevensuitwisseling tussen Belastingen en Waternet de afgelopen periode inderdaad niet optimaal is geweest. In november 2017 is bij Belastingen een nieuw informatievoorzieningssysteem geïntroduceerd, dat – in tegenstelling tot het vorige systeem - geen koppeling had met het ICT-systeem van Waternet. Door het ontbreken van de koppeling konden meldingen dat een verzoek om kwijtschelding was ontvangen bij Belastingen niet op geautomatiseerde wijze worden doorgegeven aan Waternet. Inmiddels zou dit probleem zijn opgelost. Maar is dat zo?

rijksbelastingen

Bij de Bijstandsbond kun je voortaan ook belastingformulieren invullen. Bijvoorbeeld ook bijstandsgerechtigden en anderen, die in de afgelopen vijf jaar voor het eerst AOW hebben gekregen.

Als je in de loop van het jaar AOW gerechtigd wordt, kun je veel terugkrijgen van de belasting. Bij het inkomen dat je in het belastingjaar had voor je AOW kreeg wordt geen rekening gehouden met de ouderenkortingen en het lage ouderentarief waar je recht op hebt als je AOW krijgt. Maar als je belastingaangifte doet heb je recht op toepassing van de ouderenkortingen en het lage belastingtarief voor AOW-ers over het hele jaar. Dus dan krijg je geld terug.

Het hangt ervan af wanneer je in de loop van het jaar AOW krijgt hoeveel je terugkrijgt. Januari is ongunstig, weinig terug, december gunstig, veel terug. Je kunt het belastingformulier ook invullen met terugwerkende kracht. Je kunt nog tot 5 jaar terug belasting terugkrijgen. Dus mensen die na 2013 AOW kregen kunnen de belasting alsnog terugvragen.

Bijstandsbond
Da Costakade 162
1053 XD Amsterdam
020-6898806
info@bijstandsbond.org

Bijeenkomst over de problemen met het UWV

In Nieuwsuur TV van 10 februari kwamen de problemen met het UWV aan de orde. Twee verzekeringsartsen zeiden, dat er een groot tekort is aan verzekeringsartsen, en dat er daardoor grote achterstanden zijn in de herkeuring van arbeidsongeschikten en dat daardoor velen onterecht een arbeidsongeschiktheidsuitkering zouden hebben. Op ongenuanceerde wijze werd gesteld, dat velen misbruik maken van die regelingen omdat ze eigenlijk arbeidsgeschikt zijn.
Deze beschuldiging is bij nader inzien nergens op gebaseerd. Er wordt een onduidelijk onderzoek aangehaald van het UWV zelf onder 7000 arbeidsongeschikten als zou een deel van hen onterecht een uitkering hebben en er honderden miljoenen bespaard zou kunnen worden als ze op tijd waren gekeurd. Dit onderzoek is van jaren geleden en dit is het ENIGE onderzoek dat op dat gebied is verricht. Het UWV spreekt zelf over een actuele achterstand van 30.000 herkeuringen. De verzekeringsartsen spreken in het programma over 180.000.
Dat laatste komt ook niet veel verder dan natte vingerwerk op basis van vage redeneringen. Vervolgens wordt het te besparen bedrag vermenigvuldigd van enkele honderden miljoenen naar meer dan een miljard als de achterstanden vele tienduizenden zijn. Natte vingerwerk dus, want hoe weten we nu dat een steekproef van 7000 van jaren geleden zomaar geëxtrapoleerd kan worden naar 180.000 nu? Het is op niets gebaseerd dat daar net zoveel onterechte uitkeringen bij zijn als in die steekproef van 7000 van jaren geleden.
Maar de hetze tegen de arbeidsongeschikten wordt groots aangepakt. Regelmatig wordt er in het programma maar vanuit gegaan dat duizenden onterecht een uitkering hebben.
Een van de twee verzekeringsartsen in het programma noemde als voorbeeld iemand die een blinde darmontsteking had tijdens de keuring, en daarbij arbeidsongeschikt werd verklaard, met de mededeling van de arts dat hij hem over 4 maanden terug wilde zien, als de operatie achter de rug was. Maar die herkeuring kwam pas na 4 en een half jaar, en de man was al 4 jaar gezond van lijf en leden. Ook de andere verzekeringsarts noemde zo’n voorbeeld, en zei erbij dat ‘mijn collega’s ook wel dat soort voorbeelden kenden’. De bekende bevooroordeelde borreltafelpraat dus waarbij op verjaardagen en feestjes onder het genot van de zoveelste? borrel iedereen wel een voorbeeld kent wat statistisch gezien niet erg representatief is, maar toch wordt geconcludeerd ‘het komt dus zeer veel voor’ waarna vervolgens de hele groep aan de schandpaal wordt genageld.
Minister Koolmees is er als de kippen bij om te zeggen dat hij drastische maatregelen gaat nemen. Niet-medici inzetten om het tekort aan verzekeringsgeneeskundigen op te vangen. Belachelijk. Wat een onrechtvaardige maatregel. Als mensen nog strenger worden gekeurd door niet-medici dan nu al gebeurt, en velen ONTERECHT door gebrek aan deskundigheid zullen worden goedgekeurd, zullen velen in de bijstand terechtkomen, want iemand met een tijd arbeidsongeschiktheidsuitkering die in feite arbeidsongeschikt is wordt door de werkgevers niet aangenomen. Schuiven met mensen met alle leed vandien, zonder besparingen.
Wij kennen het UWV van een heel andere kant. Om daarover te praten en over wat tegen de hetze te doen door een tegengeluid te laten horen organiseert de Bijstandsbond een discussiebijeenkomst op woensdag 20 februari om 14.00 uur ‘s middags. Ervaringsdeskundigen zullen hun kant van het verhaal laten horen. De bijeenkomst is in het Dijktheater, Da Costakade 162 in Amsterdam. Tramlijnen 7 en 17. Piet van der Lende

De Bijstandsbond en stichting IPC/INCA Projectbureau te Amsterdam presenteren: Multiloog

De Bijstandsbond en stichting IPC/INCA Projectbureau te Amsterdam
presenteren: Multiloog

Woensdag. 06 februari. 14.00 uur-17.00 uur. Multiloog met Heinz Mölders. De
multiloog duurt tot 16.00 uur. Da Costakade 162 1053 XD Amsterdam.

We gaan een multiloog doen met Heinz Molders van de stichting IPC/INCA
Projectbureau te Amsterdam. Multiloog-bijeenkomsten zijn gespreksgroepen
voor iedereen die belangrijke zaken uit het dagelijks leven met een
ander wil delen. Wat je ook op je hart hebt, je kunt ermee komen. We
gaan in de multiloog onderwerpen behandelen als: omgaan met de
klantmanager van de Dienst Werk en Inkomen, meer in het algemeen omgaan
met bureaucratisch denken van allerlei functionarissen van
belastingdienst en gemeente, problemen met buren zoals geluidsoverlast
of onveiligheid, de eigen administratie, schulden, werk of werkloosheid,
vrijwilligerswerk, stress, etc.

Voorop staat daarbij het eigen verhaal, maar ook gaat het erom te
luisteren en vooral de andere deelnemer erin te ondersteunen de voor
hem/haar wezenlijke zaken aan de orde te stellen. Iedereen is welkom en
indien gewenst is anonimiteit gewaarborgd. Niemand is verplicht iets te
vertellen, alleen maar komen luisteren is ook toegestaan. De gesprekken
kunnen gaan over hoe we ons dagelijks leven vormgeven en wat we aan
problemen tegenkomen. Door uitwisseling van ervaringen over hoe daarmee
om te gaan kunnen we elkaar inspireren om er concreet uit te komen. We
gaan met elkaar om vanuit van het persoonlijke verhaal, niet vanuit een
hulpverlenerspositie. We willen elkaar ondersteunen zodat ieder zijn
eigen expert kan worden en we proberen te vermijden dat er externe
autoriteiten worden ingevoerd. Mensen worden aangesproken op hun
persoonlijke positie, je vertelt als persoon over je eigen ervaringen.
Wel kunnen hulpverleners als persoon ook meedoen, waarbij de
perspectiefwisseling- je verplaatsen in de positie van de ander-
belangrijk is. In het verlengde van die perspectiefwisseling kunnen
gezamenlijke initiatieven ontstaan om gezamenlijk iets aan het
repressieve systeem dat we ervaren te doen. We leven in een enorm
geindividualiseerde maatschappij, waarbij we slechte dingen sterk
toeschrijven aan het handelen van personen, terwijl wij allemaal
opgenomen zijn in het onderdrukkende systeem en dat ook aan elkaar
doorgeven.

Voor meer informatie:

INCA Projectbureau Amsterdam
Buskenblaserstraat 32'
1055 AJ Amsterdam
tel.:(0031) (0)20-6848012/06 110 67 017
www.inca-pa.nl
heinz.molders@inca-pa.nl

Boek “Wereldgeschiedenis van Nederland” prikt nationalistische mythen door

Vorig jaar verscheen het boek “Wereldgeschiedenis van Nederland”, onder redactie van Karwan Fatah-Black en anderen. De financiering van dat onderzoeksproject vond plaats door het Huygens Instituut voor Nederlandse Geschiedenis. Naar eigen zeggen is de missie van dat instituut: “terug naar de bron: de geschiedenis ontrafeld met nieuwe technologie”. Meer dan honderd Nederlandse historici werkten mee aan het project. Zij behandelen in een dikke pil van 731 bladzijden (exclusief voetnoten) in 117 hoofdstukken van enkele bladzijden de “wereldgeschiedenis van Nederland”.


De historicus Patrick Boucheron publiceerde in 2017 “Een wereldgeschiedenis van Frankrijk”, geschreven met 120 collega’s die specialist zijn in een bepaald thema of periode. Het lijvige werk van 800 pagina’s begint in 34.000 voor Christus en eindigt na 140 korte hoofdstukken bij de aanslagen in 2015 op weekblad Charlie Hebdo en concertzaal Bataclan. Boucherons werk leidde tot felle discussies over de nationale Franse identiteit. Hij relativeert dat begrip, want Frankrijk, Nederland en andere landen zijn historische constructies die op verschillende momenten in de tijd een verschillende betekenis hebben. Wat in het migratiedebat naar voren komt, namelijk dat Nederland Nederland moet blijven, is onzin en getuigt niet van historische kennis over het ontstaan van het nationalisme. Mythen in dat debat moeten worden bestreden. Dat debat is geen exclusief Frans fenomeen. In Nederland liepen de gemoederen hoog op over het slavernijverleden van nationale helden als Michiel de Ruyter en de wandaden in Nederlands-Indië door Jan Pieterszoon Coen. Met zijn boek heeft Boucheron zich nadrukkelijk gemengd in het huidige debat over identiteit in een tijd van globalisering. En zijn initiatief krijgt navolging: Italië heeft inmiddels zijn eigen “wereldgeschiedenis”, en ook een Nederlands en een Portugees boek zijn verschenen.

Aanklacht

Centraal thema van het Nederlandse boek: Nederland en de Nederlandse geschiedenis moeten worden gezien in een internationale context. Duizenden jaren migratie en internationale contacten en handel hebben ons land gevormd tot wat het nu is. Er is niet zoiets als een Nederlandse ‘oorsprong’. Steeds weer kom je tegen dat we in internationaal verband leefden. In de eerste plaats is dat een aanklacht tegen de eurocentrische nationalistische geschiedschrijving die bij de vorming van de natiestaten in Europa opkwam, in Nederland met de historicus Robert Fruin. Daarbij ging men op zoek naar de oorspronkelijke Nederlandse cultuur en heldendom, hoe ‘wij’ in de loop der eeuwen hebben gestreden voor de vrijheid waarin we nu leven en hoe we via de koloniën onze superieure Nederlandse waarden over de wereld hebben uitgedragen.
Het boek is ook een aanklacht tegen de opvatting dat vroeger in ons land (en nu nog in andere werelddelen) “primitieve volkeren” leefden die volledig waren geïsoleerd van de buitenwereld. In de antropologie kwamen “Stufentheorien” op, theorieën over de verschillende “Stufen” of stadia in de ontwikkeling van “volkeren”, waarbij zij zich ontwikkelden van “primitieve onderontwikkeling” tot de “westerse beschaving” waarin we nu leven. Een soort continuüm van geïsoleerde “primitieve” gemeenschappen naar de volledig open samenleving nu. De schrijvers tonen in het boek aan dat dit continuüm niet klopt: reeds in het neolithicum (nieuwe steentijd) waren er vele internationale handelscontacten, was er migratie en namen “volkeren” dingen van elkaar over, terwijl ze leefden in vaak ingewikkelde gemeenschappen en culturen. Dat proces is eeuwenlang doorgegaan. Er is in het boek ruim aandacht voor de herschrijving van de koloniale geschiedenis van Nederland, waar niet een nationalistische visie van onze veronderstelde superieure cultuur maar de werkelijke uitbuitingsverhoudingen en slavernij aan de orde komen. Tot zover ben ik het eens met de schrijvers.

Theorieloos

Toch lijkt het benadrukken van die internationale contacten wel erg over de top te zijn. Zo wordt bij het neolithicum gesproken over “globaliseren” en wordt de Romeinse tijd gekenschetst als een “multiculturele samenleving”. Bij het plakken van moderne begrippen op voorgaande samenlevingen vallen verschillen tussen de wereld vroeger en nu weg. Het is eigenlijk een theorieloos boek, waarbij je weinig inzicht krijgt in hoe samenlevingen vroeger en nu eigenlijk in elkaar zaten, en wat in dit opzicht de verschillen zijn. Je hoeft niet het verouderde continuümbegrip van geïsoleerde “primitieve” gemeenschappen naar het huidige mondiale kapitalisme te hanteren om te beseffen dat er toch wel verschillen zijn op het gebied van communicatieprocessen in verschillende samenlevingen en daarmee in de denkwerelden van mensen van vroegere tijden en nu.
In het neolithicum mogen er dan ook al internationale handelscontacten zijn geweest, maar ze hadden toen geen films en foto’s, en ook geen radio en internet. Vanuit een bepaalde gemeenschap trokken er leden weg naar andere streken, om wat voor reden dan ook. Ze namen misschien voorwerpen mee als ze terugkwamen en vertelden verhalen die dan weer werden doorverteld, in de tijd dat er nog geen schrift was, en dat is toch heel iets anders dan nu. Mondelinge overlevering laat meer ruimte voor de eigen autonomie, de eigen interpretatie van de informatie die ‘van buitenaf’ komt. Deze partiële zelfstandigheid van “volkeren”, streken, stammen, andere gemeenschappen, verklaart hun eigen karakter, dat in Nederland tot in de negentiende eeuw heeft voortgeduurd. Aan het begin van de negentiende eeuw was Nederland een lappendeken van cultureel gezien min of meer zelfstandige regio’s. Daarmee benader je de kritiek op de nationalistische geschiedschrijving van een andere kant: tot in de negentiende eeuw heeft Nederland eigenlijk nooit bestaan.

Emancipatiestrevingen

Er bekruipt mij het gevoel dat de vele schrijvers van het boek, allen deskundige historici, stellen dat de multiculturele geglobaliseerde samenleving eigenlijk altijd al heeft bestaan. Zelfs bij de behandeling van het neolithicum gebeurt dat: er waren toen vele oorlogen, opstanden, en bloedvergieten tot genocide aan toe, en ondertussen of daartussendoor was er internationale handel, en migratie die soms vreedzaam was en niet altijd tot oorlogen leidde. De schrijvers benadrukken dat Nederland het resultaat is van duizenden jaren internationale contacten, handel en beïnvloeding ‘van buitenaf’, waarbij wij op onze beurt weer de omgeving hebben beïnvloed. Op basis daarvan zou je kunnen denken: het is alle eeuwen hetzelfde geweest, die processen, dat zal wel altijd zo blijven. En in het verlengde daarvan zou je ook kunnen denken: wat heeft het voor zin om te strijden voor een betere wereld, dat hebben talloze mensen voor ons al gedaan, maar de multiculurele geglobaliseerde samenleving denderde voort, en er is eigenlijk niets veranderd. Hier wreekt zich dat emanicipatiestrevingen van Nederlandse bevolkingsgroepen in het boek slecht aan bod komen. Juist hier had een “internationaal perspectief” nieuwe inzichten kunnen opleveren. Hoe ging de arbeidersbeweging in Nederland om met het internationalisme? Hoe is het perspectief meer verschoven naar nationalistische emancipatiebewegingen? Er is een hoofdstuk over de kraakbeweging en de tweede feministische golf, maar verder wordt er voor wat de arbeidersbeweging aangaat slechts in één hoofdstukje aandacht besteed aan de internationale contacten van de sigarenmakers in de negentiende eeuw.

De conclusie moet dan wat mij betreft ook luiden dat de nationalistische Nederlandse geschiedenis terecht wordt herschreven. Allerlei mythen op dat gebied worden in het boek doorgeprikt. Maar in mijn ogen komen strevingen van onze voorouders om een betere wereld te bereiken, die kunnen dienen als inspiratiebron voor dergelijke strevingen in de huidige tijd, er bekaaid vanaf. De beschrijving van dergelijke strevingen die wel worden behandeld, is fragmentarisch. Eigenlijk luidt het verborgen antwoord van het boek op de vraag of er vooruitgang is in de geschiedenis van de mensheid, ontkennend. De schrijvers van het boek wilden geen politiek statement afgeven en objectieve geschiedschrijving plegen. Maar kan dat wel bij historische beschrijvingen? “Wereldgeschiedenis van Nederland” kan met instemming worden gelezen door kapitalisten van de VVD die internationaal zijn georiënteerd. De verborgen uitgangspunten en waarden van de hedendaagse Nederlandse geschiedschrijvers en de wijze waarop dit boek ook weer bijdraagt aan een bestendiging van de actuele machts- en rijkdomverhoudingen, geanalyseerd vanuit de eigen bevoorrechte positie, zullen ongetwijfeld onderwerp zijn van een volgende poging tot integrale Nederlandse geschiedschrijving.

“Wereldgeschiedenis van Nederland”, onder redactie van Karwan Fatah-Black en anderen. Uitgeverij: Ambo/Anthos, € 45,00. ISBN: 9789026343995.
(Dit is een geredigeerde versie van een artikel dat eerder op de site van Konfrontatie verscheen)
https://www.doorbraak.eu/blog/wp-content/uploads/Wereldgeschiedenis.jpg
Piet van der Lende

Oproep voor radiatoren

De Bijstandsbond gaat de kantoorruimte verbouwen en in dat kader willen we de energieslurpende gaskachel beneden vervangen door centrale verwarmings radiatoren. We hebben boven al twee radiatoren. De gaskachel schaffen we dan af. Zijn er mensen die weten hoe je goedkoop aan twee of drie radiatoren kunt komen of die weten waar je ze gratis???? kunt ophalen. Ook hebben we pijpen of slangen nodig voor de verbinding.

wij horen graag van je!

Bijstandsbond

info@bijstandsbond.org
020-6898806