AOW en bijstand. Wordt de vergrijzing onbetaalbaar?

Het ziet er naar uit dat een verdere hervorming (lees: afbraak) van de sociale zekerheid een belangrijk item gaat worden in de komende verkiezingen. De Partij van de Arbeid pleitte voor een herziening van (de financiering van) de AOW, het CDA presenteerde in haar programma een nieuw soort gesubsidieerde banen. Dit zijn geen volledig gesubsidieerde banen zoals de ID-banen (Melkert banen) waren, maar aanvullende subsidies voor reguliere banen voor werkgevers die (langdurig) werklozen in dienst nemen. Vandaag gaan er geruchten in het rond (oa via de websites van Trouw, Volkskrant en NRC) over de inhoud van het verkiezingsprogramma van de VVD. Evenals het CDA zou de VVD niet kiezen voor een verhoging van de AOW gerechtigde leeftijd, maar voor een pakket van maatregelen die de arbeidsparticipatie van ouderen tot 65 jaar en van moeilijk bemiddelbare groepen zouden bevorderen. Dit alles met een beroep op het schrikbeeld dat de 'vergrijzing onbetaalbaar wordt'. Met een beroep op dit schrikbeeld wil men drastische verlagingen van loonkosten voor werkgevers en rechten op sociale zekerheid opheffen. De VVD komt in haar conceptverkiezingsprogramma, dat maandag in Rotterdam wordt gepresenteerd, met een ,,stevig pakket maatregelen'' om te bereiken dat meer mensen tot hun 65ste aan het werk blijven. Gepleit wordt onder meer voor een ingrijpende hervorming van de bijstand. VVD-lijsttrekker Mark Rutte kondigde eerder al aan dat de Bijstandswet ,,op de schop'' moet. Zo zouden jongeren tot 27 jaar geen bijstand meer moeten krijgen. Binnen vier jaar zou Rutte de Bijstandswet willen sluiten voor iedereen die niet arbeidsongeschikt is. De VVD-lijsttrekker wil dat mensen met een uitkering verplicht aan het werk gaan, mogelijk tegen 50 of 70 procent van het minimumloon. Dit sluit naadloos aan op de voorstellen van het CDA, die via subsidies aan werkgevers dergelijke voor werkgevers goedkope arbeidskrachten op de markt wil brengen. Onderhandelingspuntje is dan in een mogelijk nieuw VVD-CDA kabinet nog even of de huidige werklozen voor bijvoorbeeld 28 uur tegen het huidige minimumloon verplicht tewerk gesteld kunnen worden. Ze hebben dan 70% van het huidige minimumloon voor een volledige werkweek, gelijk aan het huidige bijstandsminimum voor een alleenstaande.
Het Centraal Plan Bureau heeft inmiddels alarm signalen afgegeven over de onbetaalbaarheid van de vergrijzing. Politici zullen deze zin tijdens de verkieizngsstrijd nog vaak in de mond nemen om de door hen voorgestelde bezuinigings en dwang maatregelen te rechtvaardigen. In dit verband is het opmerkelijk, dat het Algemeen Burgerlijk pensioen Fonds (ABP) onlangs een rapport publiceerde, waarin de berekeningen van het CPB werden bekritiseerd en de onbetaalbaarheid van de vergrijzing aanzienlijk werd genuanceerd. Gisteren verwscheen hierover een artikel in Het Parool. Zie ook http://www.abp.nl/abp/abp/key_navigatie/nieuws_en_pers_archief/nederland_goed_voorbereid_op_vergrijzing.asp

Piet van der Lende

Aanbieding petitie voor duurzame en solidaire manier van economisch meten aan Tweede Kamer

Wanneer: dinsdag 29 augustus om 13.45 uur
Waar: in het gebouw van de Tweede Kamer, Plein 2, Den Haag

Dinsdagmiddag 29 augustus zal aan de voorzitter van de commissie EZ van
de Tweede Kamer, alsmede aan Kamerleden van de commissies EZ, VROM en
Financiën en aan de woordvoerders OS, een petitie worden aangeboden om
te komen tot een andere – duurzame en solidaire – manier van economisch
meten en rekenen.

Ruim 700 personen en organisaties hebben tot op heden een verzoek
onderschreven om drie concrete alternatieven in een proefversie te
(laten) berekenen. Het betreft hier een alternatief voor de Macro
Economische Verkenning (MEV) dat ieder jaar door het Centraal Planbureau
(CPB) wordt opgesteld en zeer bepalend is voor de beleidsruimte voor het
komende begrotingsjaar en daarmee voor zowel het binnenlandse, als het
buitenlandse beleid. Alsmede twee specifieke alternatieven voor het
bepalen van de omvang van de Nederlandse economie, omdat het huidige
Bruto Binnenlands Product (BBP) als – ook voor de MEV – belangrijke
indicator voor de stand van onze economie stelselmatig diverse
ecologische en sociale kosten buiten beschouwing laat. De genoemde
alternatieven zijn het Duurzaam Nationaal Inkomen (DNI) en de Index of
Sustainable Economic Welfare (ISEW).
Onder de ondertekenaars zitten mensen die zich afficheren als “gewoon
burger” maar ook professionals uit het onderwijs, de gezondheidszorg en
de vakbeweging, wetenschappers, ondernemers, politici, ambtenaren en
vertegenwoordigers van kerken en maatschappelijke organisaties. De
petitie zal worden aangeboden door twee van de tien initiatiefnemers:
dr. Lou Keune (onderzoeker aan de Universiteit van Tilburg) en prof. dr.
Bob Goudzwaard (emerites hoogleraar economie aan de VU).

De tekst van de petitie en het voorstel (inclusief bijlagen), alsmede de
volledige lijst van ondertekenaars en overige initiatiefnemers kunt u
vinden op http://www.globalternatives.nl/mevpetitie.

Daar kunnen belangstellenden tevens nog tot aan het moment van
aanbieding hun steun betuigen.

Centraal Plan Bureau onder vuur

Het Centraal PlanBureau - CPB heeft een grote invloed op de economische besluitvorming van de Nederlandse regering en het parlement. De Macro Economische Verkenningen - MEV spelen een belangrijke rol bij het opstellen van de jaarlijkse nationale begroting. Het biedt een bepalend kader voor de begroting als totaal, bijvoorbeeld de verwachte opbrengsten van belastingen, en voor allerlei beleidsonderdelen zoals het beleid over lonen en uitkeringen. (koopkrachtberekeningen) Daarnaast berekent het CPB op grond van dezelfde gegevens de effecten van de tegenbegrotingen van oppositiepartijen. Gisteren werd bekend dat het Centraal Plan Bureau op initiatief van verschillende economen onder vuur ligt bij de modellen die zij gebruikt om alternatieven voor en de gevolgen van het huidige regeringsbeleid door te rekenen. Men wil daartoe een petitie naar het parlement sturen. Het blijkt, dat er meer wetenschappers zijn die het CPB onder druk proberen te zetten. In december 2005 leverde oud-staatssecretaris Van Eijck kritiek op de berekening van de koopkracht door het CPB. Zijn kritiek is onder meer dat de koopkrachtcijfers geen rekening houden met huishoudkenmerken en inkomensbron en dat huishoudens dubbel meetellen in de presentatie. Het CPB ontkende de aantijgingen. Maar, zegt het CPB: ‘natuurlijk hebben de koopkrachtcijfers beperkingen. Het CPB benadrukt dat zelf herhaaldelijk in publicaties’. Volgens het CPB is het nodig om meer dan zeven groepen huishoudens te onderscheiden bij de berekening van de koopkrachtontwikkeling en de groepsindeling aan te passen aan de aard van de maatregelen die relevant zijn voor de koopkracht. Voor wie het nader wil bestuderen zie de reactie van het CPB, waarin ze ook uitleggen wat er aan hun berekeningen niet klopt. http://www.cpb.nl/nl/pub/cpbreeksen/memorandum/132/

Basisinkomen of niet?

In maart 2006 publiceerde het Plan Bureau een studie getiteld ‘Reinventing the Welfare State’. De studie is in het engels, dus niet voor iedereen toegankelijk. Een voorstudie in het Nederlands is te vinden op http://people.few.eur.nl/demooij/artikel%20tpe.pdf (Dat is een pdf bestand!) Voor wie het rapport wil lezen het is te vinden op de website van het CPB.
Wat betreft de alternatieven wordt in sectie 3.3. ‘Efficiente administratie/bestuur’ het effect van een basisinkomen berekend. Hoe je verder ook over een basisinkomen denkt, het blijkt dat een geindividualiseerd basisinkomen van 550 euro per maand zijnde 50% van het netto-minimumloon gefinancierd kan worden met een vlaktax (een overall tarief in de inkomstenbelasting) van 50%. Daarbij teken ik wel aan dat in feite natuurlijk het sociale minimum geen 50% van het minimumloon is, maar met toeslagen in bv de bijstand 70%. Maar je kunt in plaats van een vlaktax ook een progressief belastingsysteem invoeren lijkt mij. Kortom, financieel alleszins haalbaar. En dit alles nog wel binnen het kapitalistische marktdenken en de modellen van het CPB. De resultaten van het CPB onderzoek zijn gebaseerd op het evenwichtsmodel geheten MIMIC, waarbij rekening wordt gehouden met institutionele ontwikkelingen zoals onderhandelingen en akkoorden over lonen, het Nederlandse belasting en sociale zekerheidsstelsel, etc.

Afwijzing basisinkomen en kritiek daarop

Maar in de CPB studie wordt dit alternatief toch afgewezen. Het is volgens de studie geen doelmatige vorm van herverdeling. Om het te kunnen financieren moet de overheid namelijk de belastingdruk opschroeven. Dit betekent dat iedere extra verdiende euro netto minder inkomen oplevert. De prikkel om te werken of te scholen wordt daardoor aangetast. Dit geldt vooral voor vrouwen.Volgens de berekeningen zou de participatiegraad van vrouwen met 10% teruglopen. Voor mannen zijn de verstoringen kleiner, maar ook zij worden door hogere tarieven aangemoedigd minder uren te werken en te scholen of hun heil te zoeken in het informele circuit. De participatiegraad van hoger opgeleiden zou teruglopen met 5%. Voor mensen met midden- en hoge inkomens vormt het basisinkomen in samenhang met een hoge belastingdruk een sigaar uit eigen doos die slechts tot gevolg heeft dat de prikkels voor arbeidsdeelname worden beperkt.
Wetenschappers die een of andere vorm van basisinkomen propageren trokken op vrijdag 19 mei boos naar het CPB om de officials aldaar hun kritiek voor te leggen. Onder hen waren spraakmakende wetenschappers als Paul de Beer en Robert van der Veen. Kern van hun kritiek: Veel factoren zijn in de modellen niet opgenomen, zoals de mate van bescherming van de privacy in verschillende uitkeringsstelsels en de ziekmakende aspecten van strenge controles, huisbezoeken, ondoorzichtige bureaucratie en zeer uitgebreide formulieren. Ook leidt een basisinkomen tot minder grote inkomensverschillen dan in andere stelsels.

Kritiek al eerder

Ook als je geen voorstander bent van een basisinkomen, kun je de kritiek van bovengenoemde wetenschappers toch steekhoudend vinden. Belangrijke moeilijk te kwantificeren factoren en hun invloed op de ekonomie zijn niet in aanmerking genomen. Dit was ook al de kern van de kritiek van een team van wetenschappers die in 2001 een rapport maakten met de titel 'Met beleid te werk - Rapportage van de Commissie Beleidsgeoriënteerde Toetsing van het Centraal Planbureau'. Uit een persbericht van het CPB zelf: 'belangrijke inhoudelijke aanbevelingen betreffen de gewenste verschuiving in het werkprogramma naar meer micro-economische thema's en institutionele vraagstukken. (In feite in bedekte termen dezelfde kritiek als van Van Eijck, die zei dat de berekeningen van de koopkracht niet fijnmazig genoeg waren, pvdl) In het bijzonder vraagt de commissie het CPB om meer aandacht te schenken aan de invloed van Europa op de Nederlandse economie. Met betrekking tot de analyse van verkiezingsprogramma's beveelt de commissie aan om meer aandacht te besteden aan niet te kwantificeren elementen en aan de onzekerheden rond de gekwantificeerde resultaten'. Einde citaat.
Straks is het weer Prinsjesdag, en gaat iedereen uit van de cijfers van het CPB als de absolute waarheid. Gezien de kritiek die er op het Planbureau is moeten we die berekeningen, modellen en cijfers van het Planbureau echter met een flinke korrel zout nemen.

Piet van der Lende

Advocaat R.P. Kuijper roept op tot nieuwe processen in verband met huisbezoeken.

De onderstaande tekst is van zijn hand

Tot mijn grote spijt, maar niet tegen mijn verwachting, heeft de overheid er helaas voor gekozen om, na de bijstandsgerechtigden, nu de grondrechten van de senioren en weduwen/weduwnaars met AOW te schenden door middel van onaangekondigde huisbezoeken. Door deze huisbezoeken worden diverse artikelen uit de internationale mensenrechtenverdragen en de Nederlandse Grondwet met voeten getreden en worden gewone Nederlandse burgers minder goed beschermd dan verdachten van strafbare feiten. In een rechtsstaat als Nederland is dat ontoelaatbaar!!!

Ik ben dan ook van mening dat deze initiatieven van de overheid onmiddellijk een halt moeten worden toegeroepen. Natuurlijk is controle op de rechtmatigheid van sociale voorzieningen noodzakelijk, doch dit moet wel rechtmatig gebeuren.

Zoals bekend ben ik thans bezig met een collectief kortgeding tegen de Staat der Nederlanden inzake de onrechtmatigheid van de onaangekondigde huisbezoeken door de gemeentelijke Dienst voor Werk en Inkomen bij bijstandsgerechtigden.

Het behoeve geen betoog dat bij deze plannen sprake is van dezelfde problematiek, derhalve acht ik het raadzaam om ook vanuit deze achterban collectief actie te ondernemen.

Overigens ben ik van mening dat aangezien de AOW en ANW sociale verzekeringen zijn en mensen hiervoor hun hele leven premie hebben betaald, het enige argument van de voorstanders van de huisbezoeken, te weten dat het middelen uit de publieke kas betreft, hier niet opgaat. Derhalve staat men in deze nóg sterker dan de bijstandsgerechtigden.

Saillant detail is dat de Nationale Ombudsman al in 2004 heeft goordeeld dat het gebruik van de onaangekondigde huisbezoeken door de Sociale Verzekeringsbank (in die zaak tegen AOW-ers) niet rechtmatig is wanneer men kennelijk van plan is om in de woning van uitkeringsgerechtigden bewijsmateriaal te vergaren ten behoeve van de opsporing van het strafbare feit van uitkeringsfraude, als ook de verdachte in diens woning of elders te horen. De geëigende weg daarvoor is het (doen) plaatsvinden van een huiszoeking door bevoegde opsporingsambtenaren met toestemming en onder controle van de rechter.

Evenals bij de Campagne Recht in Beeld (I) zal er op basis van gefinancierde rechtsbijstand worden geprocedeerd en worden deelnemers volledig vrijgesteld van hun eigen bijdragen en proceskosten, zodat deelname kosteloos is.

Voor vragen en/of opmerkingen kan men contact opnemen met:

Advocatenkantoor R.P.Kuijper
Vondelstraat 11-E
1054 GC AMSTERDAM
T. 020-6169731/0610037014

F. 020-6180469
E-mail info@kuijperadvocaten.nl

www.kuijperadvocaten.nl

Chanterende overheid

Ingezonden door Hans Waltman
Dit artikel verscheen eerder op www.regelzucht.nl

Vroeger ‘liep je bij de soos’. Je had dan geen werk, geen inkomen en vooral geen tot weinig perspectief. Zit je in zo’n uitzichtloze situatie, dan is het mooi als je iemand anders, die er net zo bij zit als jij, vindt: gedeelde smart is immers halve smart. Elk nadeel heb zijn voordeel. Toch?

En… je moet roeien met de riemen die je hebt. Natuurlijk roepen we nu allemaal in koor dat frauderen niet mag. Regels zijn immers regels. Zelfs onze model Marokkaan Aboutaleb, Amsterdams wethouder van Sociale Zaken, volgt de Verdonk-doctrine. Normen gaan voor hem boven waarden. Het is toch wel erg typisch dat dit soort van gedachtegoed zich altijd in daadkrachtige acties uit tegen de zielepieten van onze maatschappij. Of het nu asielzoekers betreft of bijstandstrekkers. Of je nu door de hond of door de kat gebeten wordt, het maakt niets uit.

In Amsterdam ‘loop je niet meer bij de soos’, maar ben je cliënt van de DWI (Dienst Werk en Inkomen). Vertrouwt die dienst niet helemaal jouw handel en wandel, heb je misschien een relatie en blijft die wel eens slapen, dan ben je de klos. Zou er inderdaad een verdenking tegen je bestaan, dan zit er iets in dat je gecontroleerd wordt. In onze rechtsstaat is het dan wel behoorlijk als je van die verdenking op de hoogte wordt gebracht. Bij bijstandgerechtigden hoeft dat niet meer: men controleert at random. Dat is kennelijk de norm voor optreden tegen zwakkeren. Big brother is watching you!

Je wordt dan niet ontboden bij de Dienst, maar ze komen naar je toe. Klantgerichtheid noemen ze dat tegenwoordig. Ze bellen aan en komen binnen, kijken in de badkamer, de slaapkamer en als je geluk hebt doorzoeken ze je hele huis. Er is geen bewijs of zelfs maar een vermoeden van misbruik tegen je, maar ze doen het toch. Laat die lui dan niet binnen, was mijn eerste reactie. In dat geval hebben de klantgerichte medewerkers van de Dienst een aardige stok achter de deur: je uitkering wordt in dat geval gewoon stopgezet.

Je reinste chantage, anders is dit overheidsgedrag niet te typeren. De gemeente omzeilt het recht op huisvrede en doet dat door zwakkeren te dreigen het meest basale af te pakken dat ze nog hebben: een uitkering waar je net niet dood van gaat, maar ook niet van kunt leven.

Natuurlijk wordt er gefraudeerd met uitkeringen, maar schiet de gemeente Amsterdam haar doel niet gigantisch ver voorbij door zonder aanzien des persoon dit soort van razzia’s te organiseren? Fatsoen moet je doen. Regels zijn regels. Allemaal mooi en aardig, maar is de gemeente Amsterdam vergeten dat het hanteren en bewaken van normen gebaseerd moet zijn op waarden. Is Amsterdam waardenloos? Is Aboutaleb Waardenloos? Is de partij van Wouter Bos waardenloos? Of is dit het ‘nieuwe denken’?

De hele maatschappij verindividualiseert. Eigen verantwoordelijkheid is het credo anno 2006, maar zodra het de zwakkeren in de samenleving betreft geldt ineens het beginsel van gelijke monniken en gelijke kappen. Hoe elitair kun je denken Aboutaleb? Niets is zo ongelijk als gelijke behandeling van ongelijken! Bestrijdt fraude, maar denk eerst eens na over principes en verschuil je niet achter de geweldige resultaten van je chantagepraktijken. Dat is een linkse wethouder toch te min?

PS Als uitkeringsgerechtigde hoef je die Gestapo niet eens binnen te laten. Ook al heb je geen luis om dood te doen, je hebt nog steeds wel rechten. Kijk een op de site van de landelijke cliëntenraad.

Geplaatst door Hans Waltman

Data zomer en najaar 2006 Multiloog®-bijeenkomsten Amsterdam West
In Multiloog-bijeenkomsten worden ervaringen met psychisch lijden in het dagelijkse leven vanuit verschillende achtergronden en posities met elkaar uitgewisseld. Iedereen is welkom en de toegang is gratis.

Data Zomer: 20 juni en 18 juli
Dat Najaar: 29 augustus, 19 september, 3 en 24 oktober, 7 en 21 november,
12 december
Dag en tijdstip: dinsdag van 20.00 - 22.00 uur
Plaats: in het buurthuis de Waterval, Van Hallstraat 10, Amsterdam West
(hoek van Hogendorpstraat, tram 10 (eindhalte) en bus 21).


INCA-Projectbureau Amsterdam
Postadres: Buskenblaserstraat 32’, 1055 AJ Amsterdam
Bezoekadres: 1ste Helmersstraat 267e, 1054 DZ Amsterdam
Telefoon: 020-412 00 32 /684 80 12 (di. & wo. van 9.00 tot 17.00, do. van 9.00 tot 13.00 uur)
E-mail: Heinz.Molders@net.HCC.nl, Website: http://www.inca-pa.nl

Update over de rechtszaak tegen de huisbezoeken van advocaat Kuijper

Beste mensen,

Even een 'update'. Vanmorgen vond de terechtzitting plaats bij de Meervoudige Kamer van de Rechtbank van Amsterdam waarbij net als bij de collectieve actie gemotiveerd beroep is gedaan op de onrechtmatigheid van de onaangekondigde huisbezoeken. Hoewel ik de zitting in beginsel als positief heb ervaren, acht ik het voorzichtigheidshalve raadzaam om nog geen uitspraak te doen over de kans op succes.

Voorts wijs ik erop dat er tot op heden enkele tientallen mensen zich hebben aangemeld voor deelname aan de 'class action' kortgedingprocedure in het kader van de Campagne Recht in Beeld. In de eerste plaats vooropstellen dat ik blij ben met het feit dat deze zeer belangrijke materie nu volop in de aandacht staat en wil ik deze mensen via deze weg nogmaals zeer hartelijk bedanken voor hun beslissing.

In de tweede plaats wijs ik er op dat het aantal deelnemers niet bepalend is voor de voortgang van de procedure, ook als er slechts twee deelnemers geweest zouden zijn zou de procedure zijn aangespannen. Dat neemt evenwel niet weg dat, naast de bedoeling om de onaangekondigde huisbezoeken via juridische stappen te verbieden, de Campagne Recht in Beeld ook ten doel heeft de politiek ervan te overtuigen dat het noodzakelijk is om één en ander wettelijk te regelen.

Om politiek een impact te kunnen maken is het van belang dat kan worden aangetoond dat de onvrede over de huisbezoeken niet (alleen) bij deze tientallen, maar bij veel meer mensen leeft. Immers, landelijk zijn er honderden, zo niet (tien-) duizenden mensen die met het onaangekondigde huisbezoek te maken hebben (gehad) of te maken kunnen krijgen. Dus hoe meer mensen mee doen, hoe beter.

Om deze reden roep ik al diegenen op die tot op heden niet heben gereageerd, zich aan te melden bij de plaatstelijke cliëntenraden, de bijstandbond, bureau's sociaal radslieden, de SP Hulp-posten of het HTIB (Turkse belangenorganisatie). Ook kunt u zich direct aanmelden bij mijn kantoor op nummer 020-6169731 of 06-10037014. Geeft u daarbij steeds uw persoonsgegevens, sofi-nummmer en telefoonnummer (en evt. e-mailadres) op.

Denk erom: "Eendracht maakt macht", als mensen niets doen verandert er ook niets. Grijp nu uw kans om het onwenselijke beleid inzake de onaangekondigde huisbezoeken een halt toe te roepen voor het te laat is!

Met vriendelijke groet,

mr. Robert Peter Kuijper

Oproep van Sadet Karabulut, gemeenteraadslid van de SP in Amsterdam

Beste mensen,
A.s. donderdag 8 juni wordt in de Commissie Werk&Inkomen wederom gesproken over de huisbezoeken.
Ditmaal gaat het om de bejegening bij huisbezoeken van clienten van de Dienst Werk en Inkomen door de bijstandsambtenaren.
Aan het begin van de vergadering (09.00 u) is er de mogelijkheid voor belanghebbenden om in te komen spreken. De leden van de commissie kunnen naar aanleiding van je verhaal ook vragen stellen.
Wil je jou ervaring met huisbezoeken kwijt dan kun je je dus aanmelden als inspreker, dit moet wel 24 uur van tevoren dus uiterlijk woensdagochtend 7 juni.
Het is altijd goed om de eigen ervaringen van mensen te horen dus schroom niet en laat jouw verhaal horen. Je kunt inspreken door het formulier op onderstaande link in te vullen
http://www.amsterdam.nl/gemeente/gemeenteraad/raadscommissies/inspreken?Sbj=Raadscommissies
Maar je kunt ook bellen met de raadsgriffie
020-5522062

PERSBERICHT

Dinsdag 6 juni 2006

Cliënten sociale dienst Rotterdam klagen over huisbezoeken

Mensen die controleurs van de sociale dienst over de vloer krijgen, ervaren hun
gedrag vaak als intimiderend en vernederend. Soms verliezen ze hun uitkering,
soms worden ze zelfs zonder pardon op straat gezet. Ravage kreeg inzage in een
aantal geanonimiseerde gespreksverslagen waarin klagers hun verhaal doen aan de
Rotterdamse ombudsman.

Een rode draad in de gespreksverslagen is de intimiderende manier waarop de
controleurs zich volgens de klagers gedragen. Het begint al met hard aanbellen
en bonken op deuren en ramen. Vervolgens staat er opeens een grote groep
controleurs in de woning, die op commanderende toon opdrachten geven en vragen
stellen.

Een medewerkster van de sociale dienst zou bijvoorbeeld hebben gezegd dat zij
niets te maken had met afspraken met de huisdokter: 'Geef mij het
telefoonnummer maar, dan bel ik hem wel even af'.

Enkele klagers vertellen dat zij tijdens een huisbezoek op straat zijn gezet. 'U
gaat er nu uit. Niets praten, jas aan, huis uit', zo zou een zwangere mevrouw te
horen hebben gekregen. Op basis van de Rotterdamwet, die bepaalde wijken op slot
doet voor uitkeringsgerechtigden, zou ze onterecht in haar woning zitten.

Sinds de nieuwe bijstandswet is ingevoerd, hebben gemeenten er financieel belang
bij om het aantal uitkeringen omlaag te brengen. Bijna alle gemeenten voeren
onaangekondigde huisbezoeken uit, op zoek naar aanwijzingen dat er iets niet
klopt. Vooral kwetsbare groepen, zoals terminale patiënten en mensen met
psychische klachten, lijken in de knel te komen door de huisbezoeken.

Er worden momenteel verschillende juridische procedures gevoerd over de manier
waarop de huisbezoeken worden uitgevoerd. De Amsterdamse ombudsman publiceert
eind juni een onderzoek naar aanleiding van klachten over deze controles.

EINDE PERSBERICHT

Het volledige artikel is in te zien op onze website:
http://www.ravagedigitaal.org/2006/mei/mevrouwx.htm

Dirk Kloosterboer

----------------
http://www.ravagedigitaal.org

[Fwd: Persbericht]

Persbericht

Gegraaf in privé-leven bijstandsgerechtigden gaat verder dan alleen huisbezoeken

Dienst Werk en Inkomen in Amsterdam verplicht derden zoals particuliere verenigingen en stichtingen waar een bijstandsgerechtigde in het bestuur zit, of lid van is, of vrijwilligerswerk voor doet  bankafschriften, boekhoudgegevens en gegevens uit de ledenadministratie te verstrekken. Dit wordt gedaan door gewone controleurs bij routine-onderzoeken.

Particuliere verenigingen en stichtingen wordt de verplichting opgelegd inzage in hun boekhouding te verschaffen tot soms vele jaren terug. Dit alles op grond van artikel 63 Wet Werk en Bijstand, waarin staat dat ‘een ieder’ verplicht is desgevraagd alle inlichtingen te verschaffen en inzage te geven in zijn of haar giro en bankrekeningen en/of boekhouding. Men vraagt soms om die gegevens via de bijstandsgerechtigde maar ook rechtstreeks. Worden de gegevens niet verstrekt, dan kan dit gevolgen hebben voor de uitkering van betrokkene.

vooronderzoek

In veel gevallen wordt voorafgaand aan een huisbezoek vooronderzoek gedaan. Er wordt gezocht op internet, door de naam van de betrokkene in te typen, er worden van te voren bijvoorbeeld standaard gegevens van de belastingdienst gevraagd, met name gegevens over een eventueel vermogen en de nummers van alle bankrekeningen die op een bepaalde naam staan.  Deze bankrekeningnummers worden door de belastingdienst verstrekt. Ook vraagt men gegevens bij de Rijksdienst voor het Wegverkeer. Men weet dus van tevoren al vrij volledig of er aanwijzingen zijn voor fraude. Dus de stelling, dat bij de frauderisico- profielen er een controlegroep is, en dat de controleurs als ze op pad gaan niet zouden weten onder welk profiel iemand valt en of iemand ergens van verdacht wordt, is onzin. Met behulp van het vooronderzoek en ervaringsgewijs wat de kenmerken zijn van de mensen die verdacht wordt van fraude weten de controleurs wel hoe het zit.

Gegevens van derden

Tijdens het vooronderzoek kunnen de controleurs  ook kijken in de openbare registers van de Kamer van Koophandel. Wij weten niet, of dit standaard onderdeel uitmaakt van de procedure vooraf. Wij kennen verschillende voorbeelden van mensen, die geen fraude pleegden en waar tijdens het huisbezoek verder ook niets aan de hand was, maar waar wel steeds gevraagd werd naar slapende stichtingen of verenigingen, waarvan de betrokkene niet had opgegeven dat hij of zij daar in het bestuur zat omdat er in feite geen vrijwilligerswerk meer voor gedaan wordt. In sommige situaties gaat men daarbij verder graven. Daarbij eist men inzage in de boekhouding, giro en bankafschriften van verenigingen en stichtingen waar een bijstandsgerechtigde in het bestuur zit, benaderd men derden, die verder niets met de bijstand te maken hebben, maar die wel bijstandsgerechtigden goed kennen, door ook daar een onaangekondigd huisbezoek af te leggen, ook buiten de gemeente Amsterdam. Soms belt men direct op naar een stichting of vereniging en vraagt aan degenen die de telefoon opnemen naar gegevens uit de ledenadministratie of andere gegevens van een bepaald persoon. De Dienst Werk en Inkomen stelt zich op het standpunt, dat derden verplicht zijn op grond van artikel 63 WWB inlichtingen te verstrekken aan 'burgemeester en wethouders' en bovendien ook nog om deze inlichtingen schriftelijk te verstrekken. Schending van die inlichtingenplicht zou strafbaar zijn op grond van het wetboek van strafrecht. Het desbetreffende artikel stelt inderdaad enerzijds, dat 'een ieder' verplicht is inlichtingen te verstrekken, maar verderop in het artikel blijkt, dat het dient te gaan om werkgevers. Het komt dus voor, dat wanneer iemand in het bestuur van een stichting of vereniging zit de boekhouding of de giro afschriften of bankafschriften van de vereniging worden opgeeist. Het gaat er dan waarschijnlijk om, of de desbetreffende uitkeringsgerechtigde geen 'schaalvoordeel' heeft gehad van zijn of haar vrijwilligerswerk of lidmaatschap of bestuurslidmaatschap, waarbij bijvoorbeeld  'inkomsten'  zijn gegenereerd, bijvoorbeeld dat je een product koopt op kosten van de stichting wat je dan zelf gebruikt en zo.
In een meer recent geval moest iemand de boekhouding en de bank en giroafschriften van vier stichtingen en verenigingen overleggen, waarbij bij een vereniging de boekhouding diende terug te gaan tot 1997. En verder eiste men inzage van de statuten van alle verenigingen en stichtingen waar die persoon mee te maken heeft. Een advocaat heeft een voorlopige voorziening aangevraagd en naar aanleiding daarvan heeft de Dienst Werk en Inkomen de brief waarin men die gegevens opeist ingetrokken. Nou, de gevolgen zijn duidelijk. Er is straks geen vereniging meer die een bijstandsgerechtigde in het bestuur wil hebben.