Daklozen als probleem van openbare orde

Ongeveer tweederde van de daklozen in Amsterdam wordt niet geholpen om hun leven weer op de rails te krijgen. Ze worden aangemerkt als “zelfredzaam”, op basis van een onduidelijke beoordeling via een krakkemikkig testje: de “zelfredzaamheidsmatrix”. Sinds enkele weken verschijnt er een stortvloed aan rapporten en mediaberichten over de slechte behandeling van daklozen. Mijn eerdere artikel over “zelfredzame” daklozen was gebaseerd op spreekuurervaringen bij de Bijstandsbond en op een rapport van de Rekenkamer Metropool Amsterdam. Enige tijd geleden kwam het nieuws over de behandeling van daklozen op gang met een reportage van het televisieprogramma Een Vandaag. Daarin kwam naar voren dat de taser, het nieuwe stroomstootwapen van de politie, vooral wordt ingezet om verwarde mensen op straat onder controle te houden. Aangezien er voor deze groep mensen verder geen hulpverlening is, krijgen ze alleen maar met dit wapen te maken. De betrokkenen kunnen niet terecht bij de instellingen van de Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ), want die moeten bezuinigen. En wat bleek? De taser wordt ook bij de GGZ gebruikt. Het wanhopige personeel belt de politie om mensen tot rust te brengen met het stroomstootwapen. Amnesty International reageerde daarop en constateerde dat het wapen vooral wordt toegepast bij de zwaksten in de samenleving. De Rotterdamse korpschef Paauw liet op 18 december 2017 weten dat de politie niets te zoeken heeft in die GGZ-instellingen. Maar “ze zeggen blij te zijn ons erbij te kunnen halen, als ze zelf patiënten niet meer onder controle kunnen krijgen”, aldus de korpschef. Midden- en Oost-Europa Daarna verschenen er veel rapporten over de problematiek van op straat of in opvanghuizen rondzwervende mensen. Uit een onderzoek van het Platform voor onderzoeksjournalistiek Investico, in samenwerking met het actualiteitenprogramma Nieuwsuur en weekblad De Groene Amsterdammer, blijkt dat volgens experts het aantal ‘nieuwe’ daklozen in de nasleep van de financiële crisis sterk is gegroeid. Het totaal aantal daklozen in Nederland groeide tussen 2009 en 2015 met 74 procent (van 18 duizend naar 31 duizend), aldus het Centraal Bureau voor de Statistiek. Die stijging is mede een gevolg van de bezuinigingen op de GGZ- en jeugdopvang. Ook dit onderzoek laat zien dat de problematiek te lijf wordt gegaan door “zelfredzame” daklozen uit te sluiten van de hulpverlening. Een ander rapport werd uitgebracht door de Participatieraad in Amsterdam. Dat is een adviesorgaan van de gemeente waarin allerlei belangenorganisaties zitting hebben. In september en oktober 2017 interviewde deze raad Amsterdamse dak- en thuislozen over de bejegening door drie speciale daklozenloketten. Hier was de constatering dat in Amsterdam verreweg de meesten geen gebruik maken van de publieke voorzieningen, met uitzondering van de winteropvang aan de Havenstraat. Zij leven zonder uitkering, zonder budgetbeheer. De Participatieraad meldt dat de inventiviteit en de overlevingskunst onder de daklozen groot is, maar dat ze het niet zouden redden zonder de hulpverlening van particuliere en kerkelijke initiatieven. Een groot deel van de daklozen komt uit Midden- en Oost-Europa. In het Nederlands Juristenblad van december 2017 stond ook het artikel “De zelfredzame dakloze”, geschreven door Jochem Westert en Caroline de Groot. Dakloze mensen zonder psychische problemen of verslavingsproblematiek worden in feite geacht zichzelf te redden, al dan niet met behulp van een eigen netwerk of aanvullende particuliere initiatieven. De verwachtingen die de overheid heeft van de dakloze en zijn netwerk zijn echter niet reëel. De staat zou objectieve criteria moeten invoeren aan de hand waarvan kan worden bepaald of er sprake is van individuele nood die opvang rechtvaardigt. De uitsluiting van de toegang tot opvang op basis van het “eigen kracht”-criterium kan maatschappelijke teloorgang tot gevolg hebben. Om die reden zou het criterium van “zelfredzaamheid” minder tot uitsluiting van opvang moeten leiden. Incidenten Op 18 december merkte diezelfde Rotterdamse korpschef ook nog op dat zijn dienst grote zorgen heeft over het toenemend aantal gewelddadige incidenten met verwarde mensen. Ook de ernst daarvan is in 2017 toegenomen. Het korps heeft de categorie “verwarde personen” voor het eerst opgenomen in het “dreigingsbeeld”, een overzicht van onderwerpen die “een potentieel risico vormen op ontwrichting van de Rotterdamse samenleving”. Het aantal heel ernstige incidenten blijft toenemen. In 2014 werden er ruim zesduizend gemeld bij de Rotterdamse politie. In 2017 verwacht de korpschef uit te komen op ruim achtduizend. De politie wordt ook ingeschakeld door de crisisdienst van de gemeente om mensen onder controle te krijgen die zichzelf of anderen willen verwonden. Paauw laat weten dat de oorzaken onduidelijk zijn, maar ook hij meent dat bezuinigingen in de zorg een rol hebben gespeeld. Verder wijst hij op de afname van de mogelijkheden om iemand op te nemen, en op verminderd medicijngebruik. No go area’s Hé, ze worden wakker bij de media en de politie. Duizenden mensen zwerven op straat rond of trekken uitzichtloos van opvanghuis naar opvanghuis. Hun aantallen zijn de afgelopen jaren fors toegenomen. En dan hebben we ook nog de ‘verborgen’ armoede bij bijstandsvrouwen, baanlozen en ouderen, om maar eens wat te noemen. Je merkt er op straat niet veel van. Deze mensen bezorgen geen overlast en proberen wanhopig om in stilte de eindjes aan elkaar te knopen. Dagen bezuinigen op het eten, schulden maken en met kunst en vliegwerk schulden aflossen. De kloof neemt toe tussen de rijken die steeds rijker worden en de armen die steeds armer worden. Minister-president Rutte en zijn aanhang proberen de mensen rustig zand in de ogen te strooien. Het gaat fantastisch met de economie, beweert men. Maar nu begint vanwege alle bezuinigingen in de sociale zekerheid en bij de gezondheidszorg in het algemeen en de GGZ in het bijzonder een openbare orde-probleem te ontstaan. Nu gaat men optreden. Want ja, we moeten er geen last van hebben, natuurlijk. Protesteren ze bij de GGZ tegen de bezuinigingen? Staat de GGZ-leiding achter het wanhopige personeel? Nee dus. Ach, verklaart de GGZ Nederland officieel, de cijfers van de politie zeggen weinig. Er worden mensen dubbel geteld die meerdere malen overlast bezorgen. En de samenleving wordt intoleranter, enzovoorts. In feite laat men de burgerij weten: gaat u maar rustig slapen, wij gaan meer politieagenten inzetten met nieuwe wapens die de zaak onder controle moeten houden, ook intern. Op weg naar een samenleving, net als in de VS, met in sommige gebieden no go area’s waar het geweld welig tiert en mensen op straat sterven door honger, armoede of geweld. In Nederland wordt in veel steden een keihard beleid gevoerd tegen de mensen die in armoede leven. Meerdere mechanismen worden ingezet om mensen uit te sluiten van een uitkering of opvang, om op die manier weer meer bezuinigingen te kunnen uitvoeren. Met de bovenomschreven gevolgen. Piet van der Lende

Bijstandsbond tussen hemel en aarde

Een wethouder van sociale zaken die de Bijstandsbond de hemel in prijst en vergelijkt met profeten uit de bijbel. Dat was eventjes slikken toen ik de lezing van de Amsterdamse SP-wethouder Arjan Vliegenthart onder ogen kreeg, die hij op 3 december in de Rode Hoed voor de Ekklesia hield, met als thema ‘profeten van nu’. Hier is de lezing
Visioenen kwamen plots bovendrijven... ik zag mijzelf met Piet en Anke en al die andere medewerkers van de Bijstandsbond op een wolkje zitten met 'harpjes‘ in de hand.

Maar alle gekheid op een stokje. Als jongen van de jaren zeventig en tachtig uit de vorige eeuw heb ik altijd geleerd op te passen als overheden je plots de hemel in gaan prijzen. Zeker als ze je daarvoor altijd als halve idioten, warhoofden hebben weggezet, die niet meer van deze tijd zijn. Dus wat is hier aan de hand?

Heeft het iets te maken met de gemeenteraadsverkiezingen, die in maart worden gehouden en waarbij de SP er niet goed voorstaat. Om alsnog het tij te keren is die partij weer bezig om zich een activistisch karakter aan te meten. En dan moet je inderdaad bij de Bijstandsbond zijn. Maar pas op, velen bij de Bijstandsbond herinneren zich nog de werkwijze van de communistische partij uit het verleden.

Kort samengevat kwam die erop neer: communisten in gemeentebestuur, spandoeken achter slot en grendel. Communisten uit bestuur, spandoeken op straat. Of recenter, vier jaar geleden verraste de SP vriend en vijand door samen met aartsvijanden VVD en D66 het Amsterdamse gemeentebestuur te vormen.

Het pluche was nog koud of daar was een alleraardigste persoon die ons vooral op het hart drukte de SP een kans te geven. Jullie begrijpen dat die persoon door ons daarna meewarig werd aangekeken. Want zoals Vliegenthart het formuleert in de lezing, wij zijn niet onder de indruk van welk politiek bestuur dan ook.

Dit brengt me dan ook gelijk bij een ander punt uit de lezing dat heel wat ambtenaren het gezeur van de Bijstandsbond nu wel zat zijn. Hun goeder trouw zou ter discussie worden gesteld. Dat is dus niet het geval. Maar zolang mensen via een door ons opgestarte bezwaarprocedure of jarenlang durende rechtsstrijd alsnog in het gelijk gesteld worden, valt er nog wel een hele wereld te winnen. Niet alleen voor ons, maar ook voor de ambtenaren in kwestie. En moeten we dus blijven ‘zeuren’, zoals de wethouder het behaagt te zeggen.

Of in onze eigen woorden: opbouwende kritiek blijven leveren.

Jacques Peeters is spreekuurmedewerker van de Bijstandsbond

Aan de (potentiële) leden en donateurs van de Bijstandsbond,

Amsterdam, 02-01-2018

Allereerst mede namens de andere medewerkers van de Bijstandsbond de beste wensen voor 2018. Ik hoop dat het dit jaar goed met je mag gaan.
Hierbij vraag ik aan het begin van het nieuwe jaar weer de contributie voor 2018 over te maken. Mocht je alleen lid willen zijn van de gratis berichtenlijst en geen lid of donateur willen worden dan is dat geen probleem. Je kunt dan deze tekst als niet geschreven beschouwen.

De contributie bedraagt 17 euro per jaar maar meer of minder mag ook. Je kunt de contributie overmaken op girorekening NL22 INGB 0004 5548 41 t.n.v Bijstandsbond Amsterdam. Maar je kunt de contributie ook contant betalen op ons kantoor tijdens spreekuurtijden. Indien je nog niet bezig bent met internetbankieren kun je een overschrijvingskaart gebruiken. De acceptgiro's hebben wij afgeschaft. Het spreekuur is op dinsdag en donderdag om 11.00 uur tot 16.00 uur, en vanaf 13.00 uur is een advocaat van VHM advocaten aanwezig. http://vhmadvocaten.nl

De Bijstandsbond is een vereniging van vrijwilligers. Er zijn geen betaalde krachten. De werkzaamheden worden verricht door mensen die zelf een minimumuitkering of minimum inkomen uit ander werk hebben. De vereniging ontvangt geen structurele subsidie van de overheid of particuliere fondsen. De staande organisatie wordt gefinancierd door incidentele subsidies en bijdragen van de leden. De kosten kunnen laag gehouden worden omdat we in het woon-werk pand Tetterode in Amsterdam weinig huur betalen. De Bijstandsbond heeft de ANBI status. De Bijstandsbond zit momenteel erg krap in haar financiële jasje en we zouden een financiële bijdrage erg op prijs stellen.

Wij zijn ook een crowdfunding campagne begonnen om inkomsten te krijgen naast de inkomsten uit contributies. U kunt uw bijdrage ook betalen door te surfen naar http://www.bijstandsbond.amsterdam (dus niet .nl) en dan op de knop ‘support’ drukken. De rest wijst zich vanzelf.


Met vriendelijke groet,
Piet van der Lende

Daklozen in Amsterdam worden vaak niet geholpen

Volgens het onlangs verschenen rapport “Wachten op opvang” van de Rekenkamer Metropool Amsterdam (RMA) krijgen Amsterdamse daklozen te weinig hulp. Zo is de maatschappelijke opvang voor hen moeilijk bereikbaar. De Bijstandsbond kan de conclusies van de RMA alleen maar bevestigen.

Er zijn steeds moeilijkheden met de registratie van en de uitkeringsverstrekking aan dak- en thuislozen. Mensen die in feite dakloos zijn, moeten naar het loket bijzondere doelgroepen, maar worden daar weer weggestuurd omdat ze niet dakloos zouden zijn. Als reden voor het wegsturen wordt opgegeven dat ze tijdelijk, bijvoorbeeld voor een maand, ergens zouden kunnen wonen. Ze moeten dan naar het reguliere loket en worden daar ook weer weggestuurd, onder het motto “je bent dakloos”. Met andere woorden: ze worden van een kastje naar de muur gestuurd. Soms vindt er een onderzoek plaats waarbij in een bepaald park wordt gekeken of de dakloze daar op de aangegeven plek wordt aangetroffen. Daar zijn veel misverstanden over. Voortdurend gaat de gemeentelijke dienst Handhaving en Toezicht op pad om daklozen op te sporen, op hun verblijfadres of in een park. Van te voren wordt hen gevraagd wanneer ze daar aanwezig zijn, op welke tijden, waarna vaak een bezoek buiten deze tijden plaatsvindt, buiten de afspraken om. Als de dakloze niet wordt gevonden, wordt de bijstandsuitkering niet toegekend of voor de zoveelste maal stopgezet. Hetzelfde gebeurt in geval van adressen waar de dakloze een paar nachten mag slapen.

Zelfredzaamheid

Ook zijn er misverstanden over iemands status, over de vraag of de persoon wel “volgens de regels” dakloos is. Wanneer iemand zich als dakloze meldt bij het loket bijzondere doelgroepen, dan zou moeten worden uitgegaan van de status van dakloze. Een recente maatregel is dat daklozen ’s avonds een sms moeten sturen naar Handhaving en Toezicht waarbij ze moeten aangeven waar ze die nacht verblijven. Er bestond al een “zeven dagen-formulier” waarop de dakloze moest invullen waar hij de komende tijd ’s nachts zou verblijven. Hoewel wordt gemeld dat dat formulier zou zijn afgeschaft, schijnt het nog steeds te worden gebruikt. Hoe dan ook, nu dus de sms-methode. Bij de Bijstandsbond kregen we prompt een dakloze op het spreekuur die slecht kan lezen en schrijven en die op zijn mobiele telefoon een sms kreeg met een uitgebreide uitleg in ingewikkeld Nederlands over zijn plicht om iedere avond een sms te sturen naar Handhaving en Toezicht. Hij kon de sms niet lezen. Bovendien heeft hij geen telefoon meer, omdat hij die heeft verkocht om te kunnen eten die dag. Hoe nu verder?
Alles wordt zeer bureaucratisch afgehandeld. De ambtenaar heeft bij een intakegesprek vaak meer oog voor het formulier dat hij moet invullen dan voor de mens die tegenover hem zit. Met dat formulier moet de zogeheten “zelfredzaamheid-matrix” (zrm) worden nagegaan. Dat is “hét instrument waarmee behandelaars, beleidsmakers en onderzoekers in de gezondheidszorg, maatschappelijke dienstverlening en gerelateerde werkvelden, de mate van zelfredzaamheid van hun cliënten eenvoudig en volledig kunnen beoordelen”, aldus de propaganda. De zrm is naar eigen zeggen ontwikkeld door de GGD Amsterdam en wordt gepromoot door Movisie, “het landelijk kennisinstituut en adviesbureau voor het sociaal domein”. “Wij werken aan een samenleving met veerkracht waarin burgers zoveel mogelijk zelfredzaam zijn. Onze 150 experts ontwikkelen, verzamelen en verspreiden toepasbare kennis en oplossingen voor sociale vraagstukken”, aldus Movisie. Nou, over de “toepasbare kennis en oplossingen voor sociale vraagstukken” van de 150 experts heb ik zo mijn twijfels. Niet zoeken naar de oorzaken in de neo-liberale vechtmaatschappij, maar mensen een beetje opkalefateren om mee te kunnen doen aan de ratrace. En bij wie dat niet lukt? Tja, die zoekt het maar uit.

Ideologische mist

De zrm-methode is er om ideologisch te verdonkeremanen dat mensen die in de neo-liberale vechtmaatschappij ten onder gaan, niet kunnen worden geholpen zonder de structurele oorzaken in de kapitalistische samenleving aan de orde te stellen. De zrm-methode dient er ook toe om een ideologische mist te ontwikkelen die het zicht op het keiharde beleid ontneemt door te suggereren dat veel “arme psychiatrische patiënten die er niets aan kunnen doen” vanuit o zo humane motieven wel degelijk zouden worden geholpen. De zelfredzaamheid-matrix is in mijn ogen een tamelijk oppervlakkig en aanvechtbaar meetinstrument. Want wat meet je nou eigenlijk? Iemand die hoog scoort op de zelfredzaamheid-matrix, die dus volgens het eenvoudige formuliertje als “zelfredzaam” wordt aangemerkt, die heeft pech gehad. Want die persoon wordt vervolgens nauwelijks of niet geholpen. Hij mag blij zijn als hij een uitkering krijgt en verder zoekt hij het maar uit. En dat is met de meerderheid van de naar schatting vijfduizend daklozen in Amsterdam het geval. Het onderzoek van de Amsterdamse Rekenkamer bevestigt dat.

De situatie van daklozen in andere gemeenten is in grote lijnen hetzelfde. Dat blijkt uit een onderzoek van Investico, een platform voor onderzoeksjournalistiek. Daklozen die niet verslaafd zijn en geen psychische stoornis hebben, blijken ook elders in het land op grote schaal te worden geweigerd bij de daklozenopvang. Gemeenten zeggen onvoldoende budget te hebben om die categorie daklozen te helpen. Opvanginstellingen vinden dat daklozen van hun gemeente te snel het stempel “zelfredzaam” opgedrukt krijgen, waardoor ze alsnog moeten slapen in de auto, op een bankje in het park of bij vrienden op de bank. Volgens het onderzoek wordt “de retoriek rondom zelfredzaamheid misbruikt om een structureel tekort aan opvangplekken en betaalbare huisvesting te camoufleren”.

Maar de Amsterdamse VVD-wethouder Eric van der Burg laat schaamteloos weten: “We moeten streng zijn. Mensen die niet toegelaten worden tot de maatschappelijke opvang weten zich uiteindelijk vaak te redden, en dat is precies de bedoeling.” Met andere woorden: we gooien de deur gedeeltelijk op slot, en dan blijken er mensen te zijn die toch weten te overleven. En dat is ook onze bedoeling. Hoe die mensen moeten lijden en overleven, dat doet er dan blijkbaar niet toe. En wat gebeurt er als mensen het niet redden? Dan hebben we tijdelijke crisisopvang voor sommige daklozen die misschien wel meer geld kost als reguliere en goed toegankelijke maatschappelijke opvang voor alle daklozen. Als het de bedoeling is dat daklozen zoveel mogelijk als zelfredzaam worden aangemerkt en zichzelf maar moeten zien te redden, dan moeten we er niet vreemd van opkijken dat steeds meer kwetsbare mensen in het niets verdwijnen.

Piet van der Lende

Multiloog bijeenkomst

Er vindt een multiloog bijeenkomst plaats i.s.m. de Bijstandsbond
Op woensdag 13 december van 14.00 uur tot 16.00 uur. Da Costakade 162, gebouw Tetterode.
tramlijnen 7 en 17.

Multiloog-bijeenkomsten zijn gespreksgroepen voor iedereen die belangrijke
zaken uit het dagelijks leven met een ander wil delen. Wat u ook op het hart
hebt, u kunt ermee komen.
Ze kunnen gaan over problemen bv. in de buurt zoals onveiligheid of
(geluids) overlast. Ze kunnen gaan over problemen in huis, met de administratie
of het huis op orde houden. Ze kunnen gaan over problemen met
(vrijwilligers) werk of werkloosheid, met inspanning/stress of onthaasting,
met religie of over problemen in de communicatie met jezelf en/of anderen.
Ze kunnen gaan over psychische problemen. Ze kunnen gaan over inspirerende
zaken, dingen die je goed doen, waar je kracht en energie uit haalt en
waar je vrolijk van wordt.
Steeds gaat het erom met elkaar onder deskundige begeleiding een veilige
situatie te doen ontstaan. Voorop staat daarbij het eigen verhaal, maar ook
gaat het erom te luisteren en vooral de andere deelnemer erin te ondersteunen
de voor hem/haar wezenlijke zaken aan de orde te kunnen stellen. Iedereen is
welkom en indien gewenst is anonimiteit gewaarborgd. Niemand is verplicht
iets te vertellen, alleen maar komen luisteren is ook toegestaan.

Multiloog-bijeenkomsten zijn een initiatief van Heinz Mölders die deze bijeenkomsten
samen met anderen vanuit INCA Projectbureau Amsterdam en
Stichting IPC reeds sinds 17 jaar in Amsterdam en elders organiseert.

Kom naar de Multiloog - bijeenkomsten en laat u verrassen en inspireren.

Hoe denkt wethouder Vliegenthart over de Bijstandsbond?

Op zondag 3 december hield wethouder Arjen Vliegenthart van Amsterdam, die zich 'christen-socialist'noemtt, een preek in de Rode Hoed voor de Ekklesia. Thema van de preek was 'profeten van de armoede'toen en nu. Vligenthart begint zijn betoog met de profeet Amos uit de bijbel, die 2700 jaar geleden leefde. Als Vliegenthart overgaat op de profeten van nu gaat hij uitgebreid in op de standpunten van de Bijstandsbond, of eigenlijk gaat hij in op de wijze waarop die activiteiten en standpunten van de Bijstandsbond op hem overkomen. Hoe denkt een Amsterdamse bestuurder van de SP, middenin de overheidsorganisatie die te maken heeft met ambtenaren, lobbyisten van allerlei slag en professionele welzijns- en hulpverleningsorganisaties over de Bijstandsbond?

http://www.bijstandsbond.org/activiteiten/persberichten/opsommingdecember2017/vligenthart.html

Declareren van eigen bijdragen bij Zilveren Kruis/Achmea

De gemeente Amsterdam heeft bij ziektekostenverzekeraar Zilveren Kruis/Achmea voor minima in de hoofdstad de zogenaamde collectieve zorgverzekering Amsterdam afgesloten. Wie in de collectieve zorgverzekering Amsterdam zit kan de eigen bijdragen thuiszorg, of verzorging en verpleging thuis die betaald moeten worden aan het Centraal Administratie Kantoor (CAK) bij het Zilveren Kruis declareren. Het gaat dan om de eigen bijdrage van 13 euro per maand. Wel moet je de eerste 50 euro zelf betalen. Dus op jaarbasis betaal je bijvoorbeeld als je thuiszorg hebt 13X 12 = 156 euro eigen bijdragen en daarvan krijg je 106 euro van het Zilveren Kruis/Achmea terug. De declaratie van de eigen bijdragen is zowel mogelijk in de goedkoopste aanvullende verzekering als in de twee duurdere. Wij vragen ons af of deze regeling wel bij alle minima bekend is. Zegt het voort!

Deze declaratie is ook mogelijk met terugwerkende kracht tot 3 jaar geleden. Wel is het zo, dat als je een declaratie indient over voorgaande jaren de uitbetaling wat minder kan zijn, aldus een woordvoerder van het Zilveren Kruis.

Je moet wel de originele facturen van het CAK opsturen. Misschien was je niet op de hoogte van de regeling en heb je die facturen (gedeeltelijk) weggegooid. Geen nood. Je kunt met je DigId code inloggen op de website van het CAK en dan automatisch kopiën van de facturen opvragen. https://www.hetcak.nl/

Wanneer je voor het eerst inlogt, duurt het even voor de computer je gegevens uit de database heeft opgehaald. Je krijgt daarover een mededeling. Daarna krijg je de facturen in beeld en kun je aanvinken waarvan je een kopie wilt hebben. Na ontvangst kun je de facturen naar Zilveren Kruis/Achmea opsturen. Ook hier kun je de declaratie digitaal indienen. Je moet ook bij Zilveren Kruis/Achmea inloggen met je DigId code. Je moet dan de facturen inscannen en als bijlage meesturen.

Heb je geen DigId code of kun je er niet mee omgaan? Dan zul je de facturen telefonisch moeten opvragen en per post opsturen.

Onderzoek naar mensen in de bijstand met huisdieren

Twee studenten aan de Hogeschool van Hall Larenstein doen voor hun afstudeerproject een onderzoek voor het LICG (landelijk informatiecentrum gezelschapsdieren). Er wordt onderzoek gedaan naar mensen in de bijstand met huisdieren. Met de uitkomsten van het onderzoek willen zij het LICG meer inzicht geven in de doelgroep en de dierenhulpverleningsfaciliteiten die er zijn. Hierdoor kan het LICG mensen in de bijstand met huisdieren beter helpen en informatie verschaffen over waar zij hulp kunnen krijgen.

De resultaten willen zij verkrijgen door middel van een enquête. De doelgroep voor deze enquête zijn mensen in de bijstand met een huisdier of die een huisdier hebben gehad. Voor het onderzoek willen zij zoveel mogelijk respons ontvangen op hun enquête.

Dit is de link van de enquête

https://www.thesistoolspro.com/survey/dccua5a098fc03b3ca

Is de FNV-Menzis verzekering misschien veel te duur, in ieder geval voor minima?

De FNV heeft een collectieve ziektekostenverzekering voor haar leden, dus je moet eerst wel lid worden van de vakbond, minstens 8 euro per maand. Nou zou je denken, dat de FNV wel een voordelige verzekering heeft afgesloten voor haar leden, maar is dat wel zo? Een vergelijking met de collectieve verzekering van de gemeente Amsterdam voor minima levert de volgende vergelijking op.

Fnv-Menzis is voor bijstandsgerechtigden met een A3  pakket  €16.- per maand duurder dan Zilveren Kruis/Achmea waarmee de gemeente Amsterdam een collectieve verzekering heeft afgesloten. Dat is zo vanwege het verplichte eigen risico.
Iemand met het meest uitgebreide pakket betaalt nu €173.- per maand inclusief €32.08 per maand gespreid eigen risico en €180.- vanaf januari 2018 voor het Amsterdamse pakket.


Daartegenover een vergelijkbaar verzekeringspakket FNV zorg 3 (+) FNV tandzorg 2 kost €164.- maar gespreid eigen risico is €38.50 maal 10 keer per jaar apart betaald wat wil zeggen dat als je van zorgverzekeraar zou wisselen dan zou je €196 per maand moeten betalen. 

Maar ach, hoe dan ook wij zijn in beide gevallen  slecht uit. €16.- verschil maak niet zo veel uit. Ten eerste omdat er sprake is van dwang, het is strafbaar om niet verzekerd te zijn.  Maar ook omdat men er vervolgens nooit zeker is van de nodige medische steun omdat wij in alle gevallen alleen gedeeltelijk verzekerd zijn. Ten tweede omdat medische zorg zou voor iedereen 100% toegankelijk zou moeten zijn. Wij betalen genoeg premies en belastingen,daarvoor.

Voortijdig lekken regeringsstukken om het blijvend hoge eigen risico in de zorgverzekering te rechtvaardigen

Het heeft maar liefst 208 dagen, een nieuw naoorlogs-record, geduurd om tot een nieuwe regering te komen. Maar dan heb je ook wat moeten de onderhandelaars gedacht hebben. Wat ook opviel was dat er in het begin van de formatie niets naar buiten kwam. Vergelijk dat eens met de jaarlijkse troonrede, die al op straat lag en in de kranten staat, voordat de koning hem heeft voorgelezen. En nu hebben ze alles maandenlang onder de pet kunnen houden met wat ze met Nederland van plan zijn.

Dus als ministers en Kamerleden zeggen dat ze balen als er weer iets voortijdig is uitgelekt, kunt u er eigenlijk van uitgaan dat ze er niks van menen en dat het een bewuste actie is. Een actie die tot doel heeft om via de publieke opinie alsnog het door de degene die gelekt heeft, het door hem of haar gewenste resultaat binnen te halen.

De discussie rondom het eigen risico verliep naar mijn bescheiden mening een beetje teveel volgens bovenstaand model. Voor het aanstaande nieuw kabinet was en is zonneklaar dat het eigen risico niet verlaagd zou worden. Integendeel zelfs, het eigen risico, ooit bedoeld om mensen bewust te maken van de kosten in de gezondheidszorg, zou meer en meer omgevormd worden tot een instrument om de totale kosten van de gezondheidszorg te financieren. Met andere woorden, in plaats van de kosten van de gezondheidszorg te dekken door de verzekeringspremies, zouden de (chronisch) zieken meer en meer de kosten dragen van hun eigen ziekte via het alsmaar verhogen van het eigen risico en eigen bijdrages etc.  Dat is net zoiets als het hebben van een brandverzekering en dat als het huis onverhoopt toch in de fik vliegt, jij via alsmaar hogere eigen bijdrages het merendeel van de kosten draagt. Dat is toch een waardeloze verzekering.

Dat je zoiets van plan bent met de gezondheidszorg breng je natuurlijk niet naar buiten. Maar het is oktober en dan krijg je discussies rondom de absurde hoge premies en het eigen risico dat al veel te hoog is. Het laatste dat je als toekomstige regering wilt is dat mensen gaan denken dat de premies en of eigen risico omlaag kunnen. Dat moet koste wat kost voorkomen worden. Nu is de tijd aangebroken om te lekken dat de kosten van de gezondheidszorg de pan uit rijzen en dat om de premies betaalbaar te houden het eigen risico absoluut niet verlaagd kan worden. Aldus geschiede.

Jacques Peeters is spreekuurmedewerker van de Bijstandsbond

Nieuws over de collectieve zorgverzekering Amsterdam

De gemeente Amsterdam heeft bij ziektekostenverzekeraar Zilveren Kruis voor minima in de hoofdstad de zogenaamde collectieve zorgverzekering Amsterdam afgesloten. Maar minima die deze verzekering hebben afgesloten krijgen voor volgend jaar te maken met een forse stijging van de premie.

Tot 2017 kregen de minima een collectiviteitskorting van 7,5 % op de basisverzekering. In 2018 krijgen de minima nog maar een collectiviteitskorting van 3,5 %. Dat betekent dat de individuele verzekerde dus 4 % collectiviteitskorting misloopt.

De premie voor de basisverzekering in 2018 zonder korting bedraagt € 119,45. Hiervan lopen de minima dus 4% mis. Dat is € 4,77 per maand dat iedere individuele verzekerde moet ophoesten, dat wil zeggen meer moet betalen dan in voorgaande jaren toen de korting nog 7,5% bedroeg. Per jaar is dat dus 12 maal € 4,77 is dus € 57,24 per jaar wat iedereen meer moet betalen.

Daar gaat onze nieuwe individuele inkomenstoeslag van €50, - euro rechtstreeks naar de zorgverzekering Naar de redenen van deze verandering is het gissen. Nu Zilveren Kruis minder korting hoeft te geven aan verzekerden (geen 7,5 maar slechts 3,5 %) en dus meer geld in het laatje krijgt en dat met medeweten van de gemeente, Zilveren Kruis van die zogenaamde meevaller de gemeente op de een of andere manier zal compenseren. Met andere woorden: heeft de gemeente bezuinigd op de collectieve verzekering?

Zo financiert de gemeente misschien wel de individuele inkomenstoeslag? Denk je nou echt dat de liberalen in het gemeentebestuur een meevaller (individuele inkomenstoeslag) voor uitkeringsgerechtigden uit andere middelen dan de eigen begroting voor minima zal willen betalen?. Wij denken van niet. Voor iemand met pakket 3 (de meest uitgebreide verzekering gaat de premie in 2018 maar liefst 180 euro bedragen. Dat was 172,- Een toename van 8 euro per maand.

Declaratie van eigen bijdragen.

Wie in de collectieve zorgverzekering Amsterdam zit en het meest uitgebreide pakket heeft kan de eigen bijdragen thuiszorg, of verzorging en verpleging thuis die betaald moeten worden aan het CAK bij het Zilveren Kruis declareren. Het gaat dan om de eigen bijdrage van 13 euro per maand. Wel moet je de eerste 50 euro zelf betalen. Dus op jaarbasis betaal je 13X 12 = 156 euro eigen bijdragen en daarvan krijg je 106 euro van het Zilveren Kruis terug. Wij vragen ons af of deze regeling wel bij alle minima bekend is. Zegt het voort!

De ceclaratie van de eigen bijdragen is zowel mogelijk in de goedkoopste aanvullende verzekering als in de twee duurdere.